Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "file" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Glosa do postanowienia Sądu Najwyższego z 30 września 2015 roku, sygn . I KZP 8/15
Gloss to the resolution of the Supreme Court of 30 September 2015 – file ref. no. I KZP 8/2015
Autorzy:
Żbikowska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1596398.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
a person suspected
curator
reprezentative of a minor
minor
victim
osoba podejrzana
kurator
reprezentacja małoletniego
małoletni
pokrzywdzony
Opis:
Zaprezentowana glosa opisuje problematykę reprezentacji oraz wykonywania praw małoletniego pokrzywdzonego przez jednego z jego rodziców w sytuacji, gdy drugi z nich jest osobą podejrzaną o popełnienie przestępstwa przeciwko małoletniemu. Wskazane zagadnienie zostało rozstrzygnięte przez Sąd Najwyższy w postanowieniu z 30 września 2015 roku (I KZP 8/15). Autorka w całości podziela konkluzję Sądu Najwyższego, także dochodząc do przekonania, iż małoletni nie może być reprezentowany w postępowaniu karnym (również w postępowaniu przygotowawczym toczącym się inrem) przez żadnego z rodziców w sytuacji, gdy jeden z nich uzyskał w postępowaniu przygotowawczym status osoby podejrzanej.
This gloss describes the problems related to the representation of a minor victim, when one of his parents is a person suspected of committing a crime against a minor. This issue was resolved by the Supreme Court in its decision of 30 September 2015(I KZP 8/2015). The author agrees with the Supreme Court also thinking that a minor cannot be represented in criminal proceedings by any of the parents, when one of them is a suspect.
Źródło:
Acta Iuris Stetinensis; 2016, 16, 4; 71-80
2083-4373
2545-3181
Pojawia się w:
Acta Iuris Stetinensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Glosa do wyroku Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 25 czerwca 2015 r., sygn. II AKa 95/15
Commentary to the judgment issued by the Court of Appeal in Szczecin on 25th June 2015, file no. II AKa 95/15
Autorzy:
Burdziak, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1596139.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
penal law
multi-variant offence
art. 11 k.k.
prawo karne
przestępstwo wieloodmianowe
Opis:
Glosowane orzeczenie powiązane jest (między innymi) z problematyką tzw. przestępstw wieloodmianowych. Zdaniem Sądu Apelacyjnego: 1) zawartość normatywna art. 11 § 1 k.k. sprowadza się do nakazu uznawania za jedno przestępstwo jednego (tożsamego), relewantnego prawnokarnie czynu; o tym zaś, czy i kiedy mamy do czynienia z jednym czynem w rozumieniu art. 11 § 1 k.k., rozstrzyga przede wszystkim znamię czasownikowe, którego użyto do opisania zachowania zabronionego pod groźbą kary; 2) przestępstwo z art. 296 k.k. należy do kategorii przestępstw wieloodmianowych, a co za tym idzie – pomimo wielości podjętych przez sprawcę działań (zaniechań), jest ono niepodzielne, w związku z czym niedopuszczalne jest skazanie sprawcy za fragment takiego przestępstwa, obejmujący kilka czynów, i jednoczesne uniewinnienie (umorzenie) w części obejmującej pozostałe czyny (zachowania sprawcze) wchodzące w jego skład; 3) błędne umorzenie przez prokuratora (nawet powtórne) postępowania jedynie o fragment przestępstwa (i część szkody) nie statuuje prawa pokrzywdzonego do wywiedzenia subsydiarnego aktu oskarżenia. Autor glosy niektóre z tych założeń krytykuje, poddając jednocześnie pod rozwagę inne rozwiązania.
The issue of (among others) multi-variant offence has been taken upon in the glossed judgement. According to the Court of Appeal: 1) legislative content of art. 11 § 1 k.k. comes down to warrant consideration of one (identical) penally relevant action as one crime; while primarily the verb feature that has been used to describe the criminal offence decides if and when we deal with a single offence according to art. 11 § 1 k.k.; 2) the offence described in art. 296 k.k. belongs to the category of multi-variant offences, which means – despite multiple deeds (omissions) taken by the perpetrator, it is indivisible, which means that sentencing them for a fragment of such offence that contains some of the deeds and acquitting (discontinuing) them of the part containing other deeds of the offence is unacceptable; 3) erroneous discontinuation (even repeated) of the procedure only by a fragment of the offence (and part of the damage) by the prosecutor does not enact the victim's right to draw a subsidiary indictment. Author of this gloss critiques some of these assumptions and takes other into consideration.
Źródło:
Acta Iuris Stetinensis; 2017, 17, 1; 5-14
2083-4373
2545-3181
Pojawia się w:
Acta Iuris Stetinensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Glosa do uchwały Sądu Najwyższego z dnia 14 października 2015 roku – I KZP 7/15.
Gloss to the resolution of The Supreme Court of 14 October 2015 – file ref. No. I KZP 7/15
Autorzy:
Słotwińska, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1596386.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
limitation
criminal law
international law
deprivation of liberty
a crime against humanity
zbrodnia przeciwko ludzkości
prawo międzynarodowe
pozbawienie wolności
przedawnienie
prawo karne
Opis:
Podjęty w glosie problem dotyczy możliwości uznania za „zbrodnię przeciwko ludzkości” (a w konsekwencji również wyłączenia biegu przedawnienia karalności) czynu zabronionego, który nie spełnia ustawowych przesłanek wskazanych w art. 118a § 2 pkt 2 k.k. Na potrzeby przeprowadzonych analiz, nakreślono niezbędny kontekst związany z ustaleniem skutków niezgodności zachodzącej pomiędzy ratyfikowaną umową międzynarodową a ustawą karną.
Gloss to the resolution of the Supreme Court of 14 October 2015 of file ref. no. I KZP 7/15. Main problem of a gloss is the possibility of recognition for the „crime against humanity” and, as a result – the exclusion of the limitation period, of an offense that does not meet the statutory conditions laid down in art. 118a § 2 pt. 2 Polish Penal Code. Second problem is relations between the incompatibility of a ratified international agreement and criminal law.
Źródło:
Acta Iuris Stetinensis; 2016, 13, 1; 79-90
2083-4373
2545-3181
Pojawia się w:
Acta Iuris Stetinensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Glosa do wyroku Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 1 kwietnia 2015 roku, sygn. II AKA 7/15
Gloss to the judgment of the Court of Appeal in Szczecin of 1 April 2015 file ref. no II AKA 7/15
Autorzy:
Nawrocki, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1596438.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
use error
misrepresentation
omission
action
fraud
wyzyskanie błędu
wprowadzenie w błąd
zaniechanie
działanie
oszustwo
Opis:
Glosa do wyroku Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 1 kwietnia 2015 r., wydanego w sprawie o sygnaturze akt II AKa 7/15, dotyczy problematyki strony przedmiotowej przestępstwa oszustwa z art. 286 § 1 k.k. Chodzi o ukazanie sposobów popełnienia przestępstwa oszustwa klasycznego i wykazanie, że nie jest możliwe jego zrealizowanie przez zaniechanie. Położono również akcent na postawę osoby rozporządzającej mieniem, która również nie może charakteryzować się biernością.
Gloss to the judgment of the Court of Appeal in Szczecin dated 1 April 2015, issued on the signature act II AKa 7/15. Gloss deals with the issues of fraud (art. 286 § 1 Polish Penal Code). It’s about showing how to commit the offense of classic fraud and demonstrate that it is impossible to realize this offense by omission. It puts the accent on the behavior of the person uses of property, which also can’t be characterized by passivity.
Źródło:
Acta Iuris Stetinensis; 2016, 15, 3; 29-36
2083-4373
2545-3181
Pojawia się w:
Acta Iuris Stetinensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spółka cywilna jako płatnik składek na ubezpieczenie społeczne – uwagi na marginesie postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 17 czerwca 2014 r., sygn. akt II UZ 34/14
A Private Partnership as a Payer of Social Insurance – Remarks on the Fringe of the Supreme Court Decision of 17 June 2014, File Ref. No. II UZ 34/14
Autorzy:
Szyjewska-Bagińska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1596545.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
payer of contributions
private partnership
social insurance law
płatnik składek
prawo ubezpieczeń społecznych
spółka cywilna
Opis:
Artykuł poświęcono problemowi, czy spółka cywilna może być płatnikiem składek na ubezpieczenie społeczne. Na gruncie prawa prywatnego spółka cywilna jest uznawana za stosunek cywilnoprawny wykreowany umową spółki i nieposiadający żadnej podmiotowości prawnej. Przepisy należące do prawa publicznego nie są jednak w tej kwestii tak jednoznaczne i w pewnym zakresie przyznają spółce cywilnej zdolność występowania w obrocie. Co więcej, przepisy ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz ordynacji podatkowej zrównują status spółki cywilnej ze spółkami osobowymi prawa handlowego. Problematyka zdolności spółki cywilnej występowania w roli płatnika składek na ubezpieczenie społeczne, a tym samym istnienia zdolności sądowej tej spółki w postępowaniu odrębnym z zakresu ubezpieczeń społecznych, w orzecznictwie Sądu Najwyższego nie jest rozstrzygana jednolicie. Argumentacja zawarta w uzasadnieniu postanowienia Sądu Najwyższego oparta została na przepisach Kodeksu cywilnego, Kodeksu pracy oraz definicjach przedsiębiorcy zawartych w aktualnej i wcześniejszych ustawach. W opracowaniu poddano natomiast analizie przepisy prawa ubezpieczeń społecznych, które stanowią regulację szczególną i dają podstawy ku temu, aby za płatnika podatków i składek uznać spółkę cywilną, a nie jej wspólników.
The paper addresses the problem of whether a private partnership can be a payer of social security contributions. On the basis of private law, a private partnership is considered a relationship under civil law created by the partnership contract and not having any legal personality. Regulations belonging to public law are not so clear on this issue and to some extent confer upon a private partnership the capacity to take part in trading. Moreover, the provisions of the Law on Social Insurance System and the Tax Ordinance Act equate the status of a private partnership with commercial law partnerships. The issue of the capacity of a private partnership to act as a payer of social security contributions, and thus the existence of the capacity of this partnership to be a party in separate proceedings relating to social security, is not resolved uniformly in the jurisprudence of the Supreme Court. The arguments contained in the reasoning of the Supreme Court decision was based on the provisions of the Civil Code, the Labour Code and definitions of a trader contained in the current and previous laws. The study carries out an analysis of the social insurance law provisions, which are a special regulation and provide a basis for considering the private partnership, not its partners, as the payer of taxes and contributions.
Źródło:
Acta Iuris Stetinensis; 2015, 11, 3; 59-80
2083-4373
2545-3181
Pojawia się w:
Acta Iuris Stetinensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O (nie)istotności roli przebiegu przyczynowego w procesie obiektywnego i subiektywnego przypisywania sprawstwa skutkowego czynu zabronionego – uwagi na marginesie wyroku SA w Krakowie z dnia 1 marca 2016 roku, sygn. akt II AKa 202/15
About the (in) significance of the role of the causative course in the process of the objective and subjective attribution of the perpetration of a causative prohibited act – remarks on the marg in of the judgment issued by the Court of Appeal in Cracow of March 1, 2016, file no. II AKa 202/15
Autorzy:
Tarapata, Szymon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1596040.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
attribution of the consequence
eventual intent
causative course
przypisanie skutku
zamiar ewentualny
przebieg przyczynowy
Opis:
Artykuł dotyczy roli przebiegu przyczynowego w procesie obiektywnego oraz subiektywnego przypisania sprawstwa skutkowego czynu zabronionego. W tekście zaznaczono, że dla przypisania skutku wystarczające jest, by określone następstwo nastąpiło na takiej drodze, jaka była z perspektywy ex ante obiektywnie przewidywalna dla modelowego obywatela. Dodatkowo dla stwierdzenia umyślności w formie zamiaru ewentualnego nie jest konieczne, by sprawca w czasie czynu uświadamiał sobie, na jakiej konkretnie drodze wystąpi skutek. Wystarczające jest bowiem, by miał świadomość tego, że swym zachowaniem tworzy wysokie prawdopodobieństwo powstania określonego następstwa.
The article concerns the role of the causative course in the process of the objective and subjective attribution of the perpetration of the causative prohibited act. The text indicates that for the attribution of the consequence it is sufficient that a certain consequence occurs in a way that should be objectively foreseeable, from an ex ante perspective, to the model citizen. In addition, in order to determine the intentionality in the form of the eventual intent, it is not required for the perpetrator to realize, at the time of the commitment of an act, in which way the result will occur. It is sufficient for him to be aware that his behaviour creates a high probability of causing a specific consequence
Źródło:
Acta Iuris Stetinensis; 2018, 21, 1; 213-246
2083-4373
2545-3181
Pojawia się w:
Acta Iuris Stetinensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wprowadzenie w błąd członka zarządu co do sytuacji finansowej spółki jako okoliczność wyłączająca winę w niezgłoszeniu wniosku o ogłoszenie upadłości – glosa krytyczna do wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 18 czerwca 2021 r., I SA/Gl 446/21
Misrepresentation of a management board member regarding the company’s financial standing as a circumstance that excludes fault in not filing for bankruptcy. Critical commentary to the judgment of the Voivodship Administrative Court in Gliwice of 18 June 2021, case file I SA/Gl 446/21
Autorzy:
Balcarek, Szymon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30145351.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
liability of board members
subsidiary liability
limited liability company
exempting circumstances from tax liability
declaration of bankruptcy
odpowiedzialność członków zarządu
odpowiedzialność subsydiarna
spółka z ograniczoną odpowiedzialnością
przesłanki uwolnienia się od odpowiedzialności podatkowej
ogłoszenie upadłości
Opis:
Celem glosy jest krytyczna analiza wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 18 czerwca 2021 roku, sygn. akt I Sa/Gl 446/21, dotyczącego subsydiarnej odpowiedzialności członków zarządu za zobowiązania podatkowe spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. W artykule zastosowano następujące metody badawcze: analiza formalno-dogmatyczna norm prawnych, analiza orzecznictwa i doktryny prawa. Autor glosy w przeciwieństwie do stanowiska sądu opowiedział się za poglądem dopuszczającym szeroki zakres przesłanek wyłączających winę członka zarządu w niezgłoszeniu wniosku o ogłoszenie upadłości. Postawił tezę, zgodnie z którą wprowadzenie w błąd członka zarządu co do stanu finansowego spółki może w pewnych sytuacjach być okolicznością wyłączającą winę, o której mowa w art. 116 § 1 pkt 1. lit. b Ordynacji Podatkowej. Zdaniem autora wprowadzenie w błąd członka zarządu co do stanu majątkowego spółki stanowi okoliczność wyłączającą winę członka zarządu w niezgłoszeniu wniosku o ogłoszenie upadłości, wtedy gdy członek zarządu nie zauważył oraz przy zachowaniu należytej staranności nie mógł zauważyć, że dokumentacja finansowa spółki nie jest zgodna ze stanem faktycznym. Autor nie zgodził się ze stanowiskiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, zgodnie z którym niewłaściwa ocena sytuacji finansowej spółki przez członka zarządu wynika zawsze z braku interesowania się sprawami spółki lub zaniedbań w wykonywaniu przez niego obowiązków. W ocenie autora taka ocena stanu finansowego spółki może wynikać także z innych okoliczności i mieć miejsce nawet pomimo zachowania należytej staranności przez członka zarządu, np. nierzetelnego prowadzenia ksiąg rachunkowych, zlecenia prowadzenia agresywnej księgowości przez prokurenta bez wiedzy członka zarządu.
The purpose of this commentary is to critically analyze the judgment of the Voivodship Administrative Court in Gliwice of 18 June 2021, case file I Sa/Gl 446/21, concerning subsidiary liability of management board members for tax obligations of a limited liability company. The article uses the following research methods: an analysis of legal norms in force, an analysis of judicial decisions and an analysis of views of legal scholars and commentators. In contrast to the court’s position, I opt for a view allowing a wide range of premises excluding the fault. I put forward a thesis according to which misrepresentation of a management board member about the company’s financial standing may under certain conditions constitute a circumstance excluding the fault in the failure to file a petition for bankruptcy referred to in Article 116(1)(1b) of the Tax Ordinance Act. In my opinion, misleading a management board member about the company’s financial situation constitutes a circumstance excluding the fault of the management board member for not filing the petition for bankruptcy where such member did not notice and, though exercising due care and diligence, could not notice that the company’s financial documentation is not consistent with the actual state of affairs. I do not agree with the standpoint of the Voivodship Administrative Court according to which an improper assessment of the company’s financial standing by a management board member always results from a lack of interest in the company’s affairs or negligence in the performance of his duties. In my opinion such an assessment of the company’s financial standing may also result from other circumstances and take place even despite the board member exercising due care, e.g. improper bookkeeping or ordering aggressive bookkeeping behind a board member’s back.
Źródło:
Acta Iuris Stetinensis; 2022, 39; 205-223
2083-4373
2545-3181
Pojawia się w:
Acta Iuris Stetinensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies