Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "otrzymywanie" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    Amylolitic fungal preparation for distilleries
    Otrzymywanie amylolitycznego preparatu grzybowego dla potrzeb gorzelnictwa
    Autorzy:
    Jarniewicz, J.
    Wlodarczyk, Z.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/10710.pdf
    Data publikacji:
    1978
    Wydawca:
    Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
    Opis:
    Optimum laboratory culture conditions were established for Aspergillus niger 25 to acquire highly effective u-amylase and glucoamylase. The controlled parameters: flask capacity (1 and 10 l), pH- 4.0-7.0; addition of stimulants (mineral salts, maize soaks, extract of malt sprouts, starch) and aeration (0.6-1.8 l/mg).
    Przeprowadzono badania nad otrzymywaniem surowego preparatu pleśniowego z przeznaczeniem do scukrzania gorzelniczych zacierów ziemniaczanych. Spośród kilkunastu przebadanych szczepów wybrano szczep A.niger 25 wytwarzający stosunkowo duże ilości α-amylazy i glukoamylazy. Hodowle szczepu A.niger 25 prowadzono metodą wgłębną w próbach trzęsawkowych (kolby 1 l, objętość robocza 200 ml) i w fermentatorach laboratoryjnych (V = 10 l, obj. robocza 5 l). Próby optymalizacji podłoża wykazały, źe zmiana początkowej wartości pH hodowli w przedziale od 4,0 do 7,0 j wyraźnie wpływa na proces biosyntezy zarówno α-amylazy jak i glukoamylazy. Spośród substancji, którymi próbowano wzbogacić gorzelniczy wywar (ziemniaczany i żytni) jako podstawowe podłoże hodowlane, efekt stymulujący biosyntezę amylaz uzyskano jedynie w przypadku skrobi. Dodatek pozostałych materiałów (sole mineralne, namok kukurydzany, wyciąg z kiełków słodowych) nie powodował znaczących zmian aktywności amylolitycznej. Wpływ napowietrzania hodowli badano w zakresie ilości doprowadzanego powietrza od 0,6 do 1,8 1/min wykazując, że w celu uzyskania maksymalnej akumulacji α-amylazy wystarcza już najmniejsza z wybranego zakresu ilość powietrza (0,6 l/min). Podwyższenie stopnia napowietrzania ponad 1,0 l/min powoduje spadek aktywności α-amylazy. Nie stwierdzono natomiast wpływu ilości doprowadzanego powietrza w zakresie przyjętym w pracy - na biosyntezę glukoamylazy. W wyniku optymalizacji warunków procesu hodowli uzyskano wzrost aktywności α-amylazy o ok. 250/o i trzykrotny wzrost aktywności glukoamylazy w stosunku do wartości kontrolnych. Stwierdzono, że w fermentorach laboratoryjnych aktywność amalyz osiąga maksymalną wartość po ok. 72 godz. hodowli. Wykonano uproszczoną analizę składu chemicznego podgęszczonego ciekłego preparatu oraz określono wpływ temperatury, pH oraz podgęszczania na aktywność amylaz badanego szczepu.
    Źródło:
    Acta Alimentaria Polonica; 1978, 04, 1
    0137-1495
    Pojawia się w:
    Acta Alimentaria Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obtaining of urea-modified starches and their properties
    Otrzymywanie i właściwości skrobi modyfikowanych z udziałem mocznika
    Autorzy:
    Sroczyński, A.
    Iwanowski, W.
    Nebesny, E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1396405.pdf
    Data publikacji:
    1985
    Wydawca:
    Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
    Tematy:
    urea-modified starch
    Opis:
    Starch was modified with the use of urea in presences of magnesium sulphate and sulphuric acid or phosphoric acid. The influence of various factors on the physico-chemical properties of modified starch was examined.
    Skrobię ziemniaczaną mieszano w podwyższonej temperaturze z roztworem wodnym zawierającym kwas siarkowy, siarczan magnezowy i mocznik, po czym mieszaninę reakcyjną suszono i prażono w temp. 125°C (398 K). W poszczególnych doświadczeniach zmieniano kolejno czas prażenia oraz dawki kwasu siarkowego, mocznika i siarczanu magnezowego. W dalszych badaniach zastępowano również siarczan magnezowy innymi solami, a kwas siarkowy wymieniano na kwas fosforowy, Uzyskano interesujące wyniki wpływu rodzaju i ilości wprowadzanych chemikaliów na lepkość kleików i redukcyjność otrzymanych preparatów modyfikowanej skrobi. Rezultaty doświadczeń pośrednio wskazują na sieciowanie skrobi z udziałem doświadczeń pośrednio wskazują na sieciowanie skrobi z udziałem mocznika nie tylko za pomocą wiązań cząsteczek przy węglu C₁, ale również za pomocą poprzecznych wiązań, np. przy węglach C₆. Te ostatnie wiązania poprzeczne powstają również za pośrednictwem reszt fosforanowych.
    Źródło:
    Acta Alimentaria Polonica; 1985, 11, 1; 3-10
    0137-1495
    Pojawia się w:
    Acta Alimentaria Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obtaining of hydroxypropyl starch derivatives and their properties
    Otrzymywanie i właściwości pochodnych skrobi hydroksypropylowej
    Autorzy:
    Sroczyński, A.
    Iwanowski, W.
    Nebesny, E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1396422.pdf
    Data publikacji:
    1985
    Wydawca:
    Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
    Tematy:
    hydroxypropyl starch
    hydroxypropyl ammonium starch
    Opis:
    Starch ethers were obtained under various conditions, i.e. hydroxypropylammonium starch as cationic starch and hydroxypropyl starch. The degree of substitution of starch ethers and their properties were examined.
    W przeprowadzanych doświadczeniach poddawano zawiesinę skrobi ziemniaczanej w wodzie w obecności wodorotlenku wapniowego w temp. 35 °C w czasie 8 godz. działaniu chlorku trójmetylo-chlorohydroksypropylo-amoniowego. Uzyskaną skrobię hydroksypropyloamoniową poddawano działaniu różnych chemikaliów i suszeniu w suszarce walcowej (najlepsze rezultaty) lub suszarce z przepływem powietrza (tab. 1). Oznaczono wpływ czasu reakcji na stopień podstawienia skrobi grupami hydroksypropyloamoniowymi (tab. 3) oraz wpływ obróbki chemikaliami podstawionej skrobi na lepkość jej kleików i kationowość (tab. 3). W dalszych doświadczeniach poddawano skrobię ziemniaczaną z dodatkiem fosforanu dwusodowego jako katalizatora w stanie powietrznie suchym (zaw. ok. 10% wody) pod ciśnieniem działaniu tlenku propylenu w ilości 1-20% licząc na s.s. skrobi w czasie 8 godz. w temp. 82°C. Stopień podstawienia preparatów skrobi hydroksypropyłowej oznaczano zarówno metodą Lortza z kwasem jodowodorowym, jak i za pomocą jądrowego magnetycznego rezonansu (NMR). Uzyskano interesujące wyniki wprost proporcjonalnej zależności stopnia eteryfikacji skrobi oraz zmiennej zależności lepkości kleików preparatów skrobi hydroksypropylowej od ilości użytego tlenku propylenu (tab. 5). W końcowych doświadczeniach na zawiesinę skrobi działano w alkalicznym roztworze wodnym tlenkiem propylenu w temp. 38°C w ciągu 72 godz. oznaczając wpływ czasu reakcji na stopień eteryfikacji skrobi (tab. 4). Badano również wpływ utleniania podchlorynem na lepkość kleików skrobi hydroksypropylowej w zależności od dawki czynnego chloru, stwierdzając wielokrotne zmniejszenie lepkości.
    Źródło:
    Acta Alimentaria Polonica; 1985, 11, 1; 11-20
    0137-1495
    Pojawia się w:
    Acta Alimentaria Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Production and use of beta-galactosidase from Aspergillus niger
    Otrzymywanie i zastosowanie beta-galaktozydazy z Aspergillus niger
    Autorzy:
    Kowalewska, J.
    Bednarski, W.
    Mieczkowski, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1398612.pdf
    Data publikacji:
    1986
    Wydawca:
    Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
    Tematy:
    lactose fermentation
    whey utilization
    biomass production
    Opis:
    Fungi strains best suited for the biosynthesis of β-galactosidase were selected. β-galactosidase formation, biomass production and lactose fermentation by Aspergillus niger 3 grown on whey were investigated. A partly purified and fixed enzyme preparation was used to hydrolyse lactose in acid whey.
    Spośród 31 dostępnych szczepów pleśni wybrano Aspergillus niger 3, który podczas wgłębnej hodowli na podłożu z serwatki w ustalonych warunkach syntetyzował zadowalające ilości biomasy -12,57 g s.s./dm³ o aktywności całkowitej 791,2 j.a. Optymalna kwasowość działania enzymu otrzymanego z A. niger 3 wynosi pH 4,5 w temp. 40°C. Dodatek 1,5 cm³ preparatu do 100 cm³ serwatki pozwala uzyskać 98% rozkładu laktozy w ciągu 4 h. Obecność jonów Mn⁺⁺ podnosi dwukrotnie stopień rozkładu laktozy, natomiast jony K⁺ aktywują β-galaktozydazę z pleśni A. niger 3 w najwyższym stopniu, powodując trzykrotny wzrost stopnia rozkładu laktozy w porównaniu z próbą kontrolną.
    Źródło:
    Acta Alimentaria Polonica; 1986, 12, 1; 55-62
    0137-1495
    Pojawia się w:
    Acta Alimentaria Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Improvement of Schwanniomyces occidentalis yeast strains by mutation and regeneration of protoplasts
    Otrzymywanie ulepszonych szczepów drożdży Schw. occidentalis metodą mutacji i regeneracji protoplastów
    Autorzy:
    Stobińska, H.
    Kręgiel, D.
    Oberman, H.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1402020.pdf
    Data publikacji:
    1991
    Wydawca:
    Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
    Opis:
    Regeneration of Schwanniomyces occidentalis Y671/6 protoplasts led to production of clones boasting a 4-54% greater ability to biosynthesize amylolytic enzymes. Mutalion of the protoplasts with N-methyl-N¹-nitro-N-nitrosoguanidine also enabled the selection of active Schw. occidentalis clones producing up to 16% more biomass and displaying an up to 31% amylolytic activity than the parent strain.
    Zastosowane metody regeneracji protoplastów Schw. occidentalis Y671/6 lub ich mutacji pod wpływem nitrozoguanidyny pozwoliły uzyskać klony o zróżnicowanych aktywnościach amylolitycznych. Po regeneracji protoplastów na podłożu Jacobsena wyizolowano 2 klony oznaczone symbolami: 5/9 i 5/10, które charakteryzowały się wyższą o 9 i 54%, aktywnością -amylazy niż szczep wyjściowy. Regeneracja protoplastów wpłynęła korzystnie na wartości parametrów wzrostu u otrzymanych klonów. Nastąpiło obniżenie okresu generacji, a tym samym wzrost właściwej szybkości wzrostu μ o 7 i 38% w porównaniu ze szczepem rodzicielskim. W efekcie przeprowadzonej mutacji protoplastów i ich regeneracji, a następnie selekcji w teście płytkowy m na podłożu Mo + RBB-skrobia 86% testowanych klonów charakteryzowało się wyższą zdolnością biosyntezy enzymów anylolitycznych niż szczep rodzicielski Y671 /6. Najaktywniejsze klony, które wyselekcjonowano w teście płytkowym i w hodowlach wstrząsanych w podłożu minimalnym MO z dodatkiem skrobi: 1%, 3% i 5% wykazały w stosunku do szczepu rodzicielskiego wyższą o 10-31 % aktywność -amylazy. Wzrastające stężenie skrobi w podłożu hodowlanym od 1 % do 5% indukowało zdolność biosyntezy pozakomórkowej -amylazy. Analiza statystyczna wyników tworzenia biomasy i aktywności amylolitycznej klonów Schw. occidentalis wykazała, że mieściły się one w umownym przedziale wartości obejmujących 95% rozkładu danej cechy w obrębie populacji. Powyższe dane jednoznacznie potwierdziły jednorodność badanych populacji Schw. occidentalis.
    Źródło:
    Acta Alimentaria Polonica; 1991, 17(41), 2; 145-158
    0137-1495
    Pojawia się w:
    Acta Alimentaria Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obtention and characteristics of the biomass obtained from the basic strains of lactic acid bacteria
    Otrzymywanie i charakterystyka bimasy podstawowych szczepów bakterii fermentacji mlekowej
    Autorzy:
    Kornacki, K.
    Rymaszewski, J.
    Leman, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/10280.pdf
    Data publikacji:
    1977
    Wydawca:
    Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
    Opis:
    Using two types of broths and two methods for the neutralization of the growth medium 20 basic strains of streptococci and lactic acid bacilli were analysed from the viewpoint of their utility in the production of biomass. Eight strains were selected, characterized by a high biomass yield and a high fermentation and proteolytic activity.
    Przeprowadzono badania nad otrzymywaniem biomasy podstawowych szczepów paciorkowców i pałeczek bakterii mlekowych jako składników zestawów trwałych kultur serowarskich zastępujących tradycyjne zakwasy. Przeanalizowano 20 podstawowych szczepów stosując do namnażania komórek dwa rodzaje pożywek oparte na serwatce z mleka częściowo hydrolizowanego pepsyną lub papainą i wzbogaconego w glukozę, wyciąg wodny z kukurydzy i sole Mn, Mg i Zn. Powstający w podłożu kwas mlekowy neutralizowano dodatkiem 27% zasady amonowej bądź usuwano przy użyciu wymieniaczy jonowych (anionitów). Na podstawie uzyskanych rezultatów wybrano 8 szczepów dających w wyniku hodowli wysoki plon biomasy (śr. 5x10¹⁰ komórek/ml w przypadku paciorkowców i 1x10⁹ (ml w przypadku pałeczek). Uzyskana biomasa charakteryzowała się również wysoką aktywnością fermentacyjną i proteolityczną. Nie stwierdzono statystycznie istotnych różnic w plonie biomasy i jej aktywności w zależności od stosowanego podłoża i metody neutralizacji. Ze względu na prostotę przygotowania postanowiono zastosować w przyszłych badaniach jako podłoże do pozyskiwania biomasy serwatkę z mleka częściowo hydrolizowanego pepsyną oraz neutralizację powstającego w podłożu kwasu mlekowego przy użyciu 27% zasady amonowej.
    Źródło:
    Acta Alimentaria Polonica; 1977, 03, 1
    0137-1495
    Pojawia się w:
    Acta Alimentaria Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obtaining and regeneration of Trichosporon cutaneum TrNU 18 protoplasts
    Otrzymywanie i regeneracja protoplastów Trichosporon cutaneum TrNU 18
    Autorzy:
    Oberman, H.
    Stobińska, H.
    Kręgiel, D.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1401996.pdf
    Data publikacji:
    1990
    Wydawca:
    Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
    Tematy:
    Trichosporon cutaneum
    Trichoderma reesei
    protoplast
    cellulytic activity
    amylolytic activity
    Arthrobacter luteus
    Opis:
    Cell walls of Trichosporon cutaneum TrNU 18 may be digested by the lytic enzyme obtained from Trichoderma reesei MHC 22. The liberation of TrNU 18 protoplasts required preliminary treatment of cells with 2-mercaptoethanol, the use of 0.05 M Me Ilvaine buffer with pH of 4.5-5.0 cells of the logarithmic growth phase, and 0.8 M MgSO₄ as osmotic stabilizer. The obtained protoplasts regenerated in synthetic and natural media. The media with 0.8 M mannitol favoured the regeneration of TrNU 18 cell wall more than control media without this component.
    Ściany komórkowe Trichosporon cutaneum wykazywały dużą odporność na działanie enzymów litycznych wytwarzanych przez szczepy Arthrobacter luteus, Streptomyces sp. i Trichoderma reesei (tab. 3, 5). Uwalnianie protoplastów najskuteczniej odbywało się w wyniku działania na ściany komórkowe tych drożdży kompleksu enzymatycznego otrzymanego ze szczepu Trichoderma reesei MHC 22, który miał zdolność hydrolizowania wiązań β-1,3-, β-1,4- i β-1,6-glukozydowych (tab. 4, 5). Zwiększoną ilość protoplastów Trichosporon cutaneum ok. 8,7·10⁶ /mg s.m. drożdży otrzymano po wstępnym traktowaniu komórek 2-merkaptoetanolem oraz po zastosowaniu: 0,05 M buforu Mc-Ilvaine'a o pH 4,5-5,0; 0,8 M MgSO₄ jako stabilizatora osmotycznego oraz komórek drożdży TrNU 18 z fazy wzrostu logarytmicznego o gęstości zawiesiny E₅₅₀ = 0,37 (tab. 6-10 i rys. 2, 4). Wielkość tworzonych protoplastów TrNU 18 miała wymiary od 6 do 13 μm. Protoplasty TrNU 18 regenerowały się w podłożach syntetycznych jak również w podłożach naturalnych. Ich stopień regeneracji zależał od rodzaju czynnika stabilizującego podłoże regeneracyjne. W obecności 0,8 M MgSO₄ regenerowało się od 19,5 do 34,1% protoplastów. W podłożach z mannitolem ściana komórkowa Trichosporon cutaneum TrNU 18 odtwarzała się łatwiej. Stopień zregenerowanych protoplastów wynosił 33,0-52,7% (tab. 11).
    Źródło:
    Acta Alimentaria Polonica; 1990, 16(40), 3-4; 83-96
    0137-1495
    Pojawia się w:
    Acta Alimentaria Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obtaining of concentrated glucoamylase preparations and control of their stability during storage
    Otrzymywanie skoncentrowanych preparatów glukoamylazy i badanie ich trwałości
    Autorzy:
    Andrzejczuk-Hybel, J.
    Bartoszewicz, K.
    Kaczkowski, J.
    Kujawski, M.
    Piller, K.
    Rykala-Ziobro, M.
    Zajac, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/10149.pdf
    Data publikacji:
    1977
    Wydawca:
    Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
    Opis:
    The cultivation liquids of Asp. avamori strain NRRL 3112 of a highlevel glucoamylase production ability were processed in order to obtain concentrated enzyme preparations of a high activity and starch saccharification value. There have been obtained liquid preparations of a glucoamylase activity of about 9 500 u/g by direct concentration in a laboratory rotatory evaporator or at a semi-technical scale in a thin-layer evaporator Centri-therm, as well as by means of ultrafiltration. Those preparations kept stable during 6 months storage at 0-4°C. The solid preparations were obtained by means of salting out or alcohol precipitation; as compared with the initial or liquid preparations the farmer had an activity of up to 20 000 u/g and showed a higher DE value (up to 97.4 per cent). They were also shown to be stable during many months of storage.
    Celem pracy było otrzymanie skoncentrowanych preparatów glukoamylazy o odpowiednio wysokiej aktywności enzymu, wykazujących wysoki stopień scukrzania skrobi i o zadowalającej trwałości. Płyny pohodowlane uzyskane z udziałem szczepu Asp. avamori NRRL 3112 służyły za punkt wyjścia dla tych preparatów. Do otrzymywania preparatów ciekłych stosowano bezpośrednie zagęszczanie klarownych płynów w wyparce cienkowarstwowej Centri-therm, względnie metodę ultrafiltracji z zastosowaniem membran oddzielających substancje o masie cząst. 25 000 lub 50 000. Natomiast do uzyskania preparatów stałych użyto metodę wysalania siarczanem amonowym, względnie wytrącania etanolem i suszenia oddzielonych osadów pod próżnią. Przez bezpośrednie zagęszczanie płynu pohodowlanego w wyparce Centri-therm, lub rotacyjnej laboratoryjnej uzyskano preparaty ciekłe o aktywności ok. 9500 j/ml i zawartości suchej masy 40-50%. Natomiast drogą ultrafiltracji otrzymano preparaty ciekłe o analogicznej aktywności, w których sucha masa nie przekraczała 12,5%. Preparaty ciekłe wykazywały zdolność scukrzania skrobi, jako wartość DE = ok. 96%. Preparaty stałe uzyskane przez wysalanie posiadały aktywność do 19 000 j/g, natomiast wytrącane etanolem -43 000 j/g; w obydwu przypadkach wartość DE była wyższa niż w płynach pohodowlanych i preparatach ciekłych i wynosiła 97,0-97,4%. Straty aktywności glukoamylazy przy bezpośrednim zagęszczaniu i przy wysalaniu nie przekraczały 10%, przy ultrafiltracji wynosiły ok. 18%, a przy wytrącaniu etanolem były bardzo wysokie, gdyż przekraczały 40%. Uzyskane preparaty ciekłe przechowywane w temp. +4°C z dodatkiem różnych substancji stabilizujących wykazały trwałość w ciągu co najmniej 6 miesięcy pod warunkiem zabezpieczenia ich przed infekcją. Natomiast preparaty stałe mogły być przechowywane w chłodni przez dłuższy okres bez strat aktywności glukoamylazy i zmniejszenia rozpuszczalności pod warunkiem zabezpieczenia ich przed wilgocią.
    Źródło:
    Acta Alimentaria Polonica; 1977, 03, 2
    0137-1495
    Pojawia się w:
    Acta Alimentaria Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Preparation of faba bean (Vicia faba L.minor) products. Part IV. Effect of hydrothermaltreatment of faba bean on the quality of flour
    Otrzymywanie produktów z bobiku (Vicia faba L.minor). Cz. IV Wpływ obróbki hydrotermicznej bobiku na jakość mąki
    Autorzy:
    Kozłowska, H.
    Borowska, J.
    Fornal, J.
    Schneider, C.
    Schmandke, H.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1399389.pdf
    Data publikacji:
    1989
    Wydawca:
    Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
    Tematy:
    faba bean
    proteins
    trypsin inhibitor activity
    microstructure
    organoleptic quality of flour
    Opis:
    The most advantageous parameters of hydrothermal treatment of faba cotyledons were determined. These are: steaming temperature 110°C and tiMc 2 min. and they caused - at relatively smay decrease of protein solubility and slight damage of cotyledons structure (SEM)-a cansiderable lowering of trypsin inhibitors activity and an improvement of organoleptic quality of flour obtained from thus prepared cotyledons.
    Dążąc do poprawy jakości preparatów białkowych otrzymywanych z nasion roślin strączkowych liścienie nasion bobiku odmiany Fribo poddano obróbce hydrotechnicznej w temp.100, 110, i 120°C oraz czasie od 1 do 20 min w urządzeniu fluidyzacyjnym. Zastosowana obróbka hydrotermiczna zdecydowanie poprawiła jakość mąki bobikowej. Ustalono wyraźne obniżenie aktywności inhibitorów trypsyny oraz poprawę cech organoleptycznych, przede wszystkim smaku. Obniżenie się aktywności inhibitorów trypsyny, podobnie jak rozpuszczalności azotu było uzależnione od zastosowanej temperatury oraz czasu jej oddziaływania. Zaznaczył się wyraźniej wpływ temperatury, aniżeli czasu na badane wyróżniki jakościowe. Na przykład inaktywację inhibitorów trypsyny do aktywności śladowej uzyskano poddając liścienie ogrzewaniu w temp. 110°C przez 10 min, natomiast ogrzewanie w temp. 100°C przez 20 min spowodowało spadek aktywności o 64%. Wyniki analiz chemicznych znalazły potwierdzenie w obserwacji zmian struktury komórkowej liścieni w skaningowym mikroskopie elektronowym. Spadkowi rozpuszczalności towarzyszyły zmiany ciał białkowych i skrobi widoczne w mikroskopie. Nasilały się one w miarę podwyższania temperatury, bądź też wydłużania czasu jej oddziaływania. Na podstawie uzyskanych wyników ustalono, że temp. 110°C oddziałująca na badany materiał przez 2 min powodowała stosunkowo niewielkie zmiany denaturacyjne białka oraz istotne obniżenie aktywności inhibitorów trypsyny. Mąka otrzymana przy zastosowaniu wymienionych parametrów obróbki hydrotermicznej pozbawiona była całkowicie grochowego smaku i zapachu, co rokuje możliwości jej wszechstronnego zastosowania w żywności.
    Źródło:
    Acta Alimentaria Polonica; 1989, 15(39), 2; 161-169
    0137-1495
    Pojawia się w:
    Acta Alimentaria Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Preparation of faba bean (Vicia faba L.minor) products. Part V. Effect of hydrothermal treatment of faba bean and peas on the quality of protein isolates
    Otrzymywanie produktów z bobiku (Vicia faba L.minor), cz.V. Wpływ obróbki hydrotermicznej bobiku i grochu na jakość izolatów białkowych
    Autorzy:
    Borowska, J.
    Kozlowska, H.
    Schneider, C.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1399507.pdf
    Data publikacji:
    1989
    Wydawca:
    Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
    Tematy:
    faba bean
    proteins
    protein isolates
    trypsin inhibitors activity
    residual fat
    Opis:
    From hydrothermally treated cotyledons of faba bean and pea there were obtained protein isolates characterized by inreased protein content, trace activity of trypsin inhibitors, lowered content of bonded and residual fat, and better taste compared to isolate obtained from non-treated material. This significant improvement of quality was obtained at the cost of 20% yield decrease.
    W celu poprawienia jakości izolatów, szczególnie smaku z liścieni bobiku i grochu po obróbce hydrotermicznej-parowaniu (110°C, 2min) otrzymano izolaty, które poddano ocenie chemicznej i organoleptycznej. Izolaty z parowanych liścieni w porównaniu z nieparowanymi charakteryzowały się większą zawartością białka o lepszej rozpuszczalności oraz miały znacznie obniżoną aktywność antytrypsynową, szczególnie preparat bobikowy, w którym była ona śladowa. Uwzględniając trwałość otrzymanych izolatów i ich cechy organoleptyczne, przeprowadzono analizę zawartości tłuszczu całkowitego, resztkowego i związanego. Jakkolwiek wszystkie izolaty zawierały więcej tłuszczu całkowitego aniżeli mąki, to izolaty otrzymane z liścieni parowanych zawierały go o ok. 3% mniej niż izolaty z nasion kontrolnych. Mniejsza była również zawartość tłuszczu związanego. Najbardziej istotną zaletą wstępnej obróbki hydrotermicznej liścieni była zdecydowana poprawa cech organoleptycznych. Izolaty te były pozbawione charakterystycznego, lekko gorzkawego i strączkowego posmaku i zapachu. Ujemną natomiast stroną było, zresztą spodziewane obniżenie o 20% wydajności procesu otrzymania izolatów.
    Źródło:
    Acta Alimentaria Polonica; 1989, 15(39), 2; 171-177
    0137-1495
    Pojawia się w:
    Acta Alimentaria Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies