Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Kolodziejczyk, M" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Fenotypowa zmienność plonowania, składu chemicznego oraz wybranych cech jakości bulw w średnio późnych i późnych odmian ziemniaka jadalnego
    Phenotypic variation of yielding, chemical composition and quality characteristics of medium-late and late cultivars of edible potato
    Autorzy:
    Kolodziejczyk, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/35308.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
    Tematy:
    ziemniaki
    ziemniaki jadalne
    odmiany pozne
    odmiany sredniopozne
    odmiany roslin
    bulwy
    jakosc
    sklad chemiczny
    plonowanie
    zmiennosc plonowania
    potato
    edible potato
    late cultivar
    medium-late cultivar
    plant cultivar
    tuber
    tuber quality
    chemical composition
    yielding
    yielding variability
    Opis:
    W badaniach polowych realizowanych w latach 2006-2011 w SD w Prusach określono wielkość i strukturę plonu, skład chemiczny oraz wybrane parametry jakości bulw sześciu średnio późnych i późnych odmian ziemniaka jadalnego: Jelly, Medea, Niagara, Syrena, Ursus i Zeus. W celu określenia udziału zmienności genetycznej i środowiskowej oraz ich współdziałania w zmienności całkowitej badanych cech przeprowadzono ocenę komponentów wariancyjnych. Spośród badanych cech ziemniaka najbardziej stabilne były: udział bulw handlowych, zawartość suchej masy, skrobi i białka ogółem oraz skłonność do ciemnienia bulw surowych. Najmniej stabilną cechą okazał się udział bulw zdeformowanych. Czynniki środowiska najsilniej oddziaływały na wielkość plonu ogólnego i handlowego bulw, liczbę zawiązanych bulw oraz ich średnią masę, a także na udział frakcji bulw dużych w plonie oraz udział bulw zdeformowanych. Właściwości odmianowe w większym stopniu niż inne źródła zmienności decydowały tylko o zawartości suchej masy w bulwach. Z kolei współdziałanie odmian i lat uprawy najsilniej determinowało zawartość skrobi, białka ogółem, azotanów, skłonność do ciemnienia miąższu bulw surowych oraz udział bulw zdeformowanych.
    In the field experiment conducted in 2006-2011 at the Experimental Station in Prusy determined were the amount and structure of yield, chemical composition and selected quality parameters of tubers of 6 medium late and late cultivars of edible potato: Jelly, Medea, Niagara, Syrena, Ursus and Zeus. An assessment of variation components was conducted in order to deter-mine the share of genetic and environmental variation and their contribution to the total variation of the analysed features. Considering the studied potato features the most stable were: the share of marketable tubers, content of dry matter, total starch and protein and a tendency to raw tuber flesh darkening. The share of deformed tubers proved to be the least stable feature. The environmental factors most strongly affected the amount of total and marketable yield, the number of tubers set and their average weight, but also the share of large tuber fraction in yield and the share of deformed tubers. Cultivar properties, to a greater extent than other sources of variability, determined only the content of dry matter in tubers. On the other hand, interaction of cultivars and years of cultivation most strongly determined the contents of starch, total protein, nitrates, tendency to raw tuber flesh darkening and the share of deformed tubers.
    Źródło:
    Acta Agrophysica; 2013, 20, 3
    1234-4125
    Pojawia się w:
    Acta Agrophysica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Effect of nitrogen fertilisation and microbial preparations on quality and storage losses in edible potato
    Wpływ nawożenia azotem i preparatów mikrobiologicznych na kształtowanie się jakości oraz strat przechowalniczych ziemniaka jadaalnego
    Autorzy:
    Kolodziejczyk, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/35427.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
    Tematy:
    plant cultivation
    potato plant
    nitrogen fertilization
    microbial preparation
    quality
    tuber quality
    storage loss
    edible potato
    Opis:
    The effect of nitrogen fertilisation and microbial preparations on the content of dry matter, starch, total protein and nitrates (V), raw potato tuber flesh tendency to darkening and the size of edible potato tuber storage losses was assessed in field experiments. The experimental factors were nitrogen fertilisation levels: 0, 60, 120 and 180 kg N ha–1 and preparations: BactoFil B 10, Effective Microorganisms EM and UGmax soil fertiliser. The level of nitrogen fertilisation and application of microbial preparations had a significant effect on shaping the chemical composition and storage durability of potato tubers, however no influence of these factors was noted for the intensity of raw tuber flesh darkening. Increase in nitrogen fertilisation level was accompanied by a decrease in the content of dry matter and starch, whereas total protein and nitrate contents were increasing. Moreover, nitrogen fertilisation caused a significant increase in natural depletion in tubers during a 6-month storage period. The influence of microbial preparations on the tuber chemical composition was different than nitrogen fertilisation effect. Application of BactoFil B 10 preparation favoured accumulation of dry matter and starch in tubers, application of Effective Microorganisms EM preparation contributed to an increase in starch and nitrate content, whereas after using UGmax soil fertiliser a significantly lower total protein content was registered than in the case of the control.
    W badaniach polowych oceniano wpływ nawożenia azotowego oraz preparatów mikrobiologicznych na kształtowanie się zawartości suchej masy, skrobi, białka ogółem i azotanów, skłonności do ciemnienia miąższu bulw surowych oraz wielkości strat przechowalniczych bulw ziemniaka jadalnego. Czynnikami doświadczenia były poziomy nawożenia azotem: 0, 60, 120 i 180 kg N·ha–1 oraz preparaty: BactoFil B 10, Efektywne Mikroorganizmy EM oraz Użyźniacz Glebowy UGmax. Poziom nawożenia azotowego oraz aplikacja preparatów mikrobiologicznych miały istotny wpływ na kształtowanie się składu chemicznego i trwałość przechowalniczą bulw ziemniaka, nie stwierdzono natomiast wpływu tych czynników na intensywność ciemnienia miąższu bulw surowych. Wraz ze wzrostem poziomu nawożenia azotowego zmniejszała się zawartość suchej masy i skrobi, a zwiększała ilość białka ogółem i azotanów. Nawożenie azotowe powodowało ponadto istotne zwiększenie ubytków naturalnych bulw w czasie 6 miesięcznego okresu przechowywania. Wpływ preparatów mikrobiologicznych na kształtowanie się składu chemicznego bulw był odmienny niż nawożenia azotowego. Aplikacja preparatu BactoFil B 10 sprzyjała gromadzeniu suchej masy i skrobi w bulwach, zastosowanie preparatu Efektywne Mikroorganizmy EM przyczyniło się do zwiększenia zawartości skrobi i azotanów, natomiast po zastosowaniu preparatu Użyźniacz Glebowy UGmax stwierdzono istotnie mniejszą niż w obiekcie kontrolnym zawartość białka ogółem.
    Źródło:
    Acta Agrophysica; 2016, 23, 1
    1234-4125
    Pojawia się w:
    Acta Agrophysica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Yield-protective efficiency of biological and chemical potato protection against Phytophtora infestans (Mont.) de Bary
    Plonochronna efektywność biologicznej i chemicznej ochrony ziemniaka przed Phytophtora infestans (Mont.) de Bary
    Autorzy:
    Kolodziejczyk, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/35566.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
    Źródło:
    Acta Agrophysica; 2018, 25, 1
    1234-4125
    Pojawia się w:
    Acta Agrophysica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Precipitation deficiencies and excesses during the growing season of winter rape and winter wheat in Poland (1971-2010)
    Niedobory i nadmiary opadów podczas wegetacji rzepaku ozimego i pszenicy ozimej w Polsce (1971-2010)
    Autorzy:
    Skowera, B.
    Kopcinska, J.
    Kolodziejczyk, M.
    Kopec, B.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/34882.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
    Opis:
    This paper presents an analysis of the deficiencies and excesses of precipitation occurring during the growing season of winter rape and winter wheat in the context of rising air tem-peratures in Poland in 1971-2010. The greatest frequency of precipitation deficiencies in winter wheat production in April and July was registered in the north-eastern region of Poland (Olsztyn), in May in Poznan region and in June in Lublin region. Analysis of the levels of precipitation deficiencies and excesses during the spring-summer period of winter wheat and winter rape vegetation in 1971-2010 did not reveal significant trends of changes despite their spatial and time diversification. Total precipi-tation deficiencies during April-June period for winter rape was the highest in Poznan region (62 mm) and the lowest in Olsztyn region (39 mm). Winter wheat highest precipitation deficiency was observed in Poznan region (59 mm), while the lowest in Lublin (34 mm), and their amounts were lower compar-ing to winter rape. In winter rape production, precipitation excesses were less frequently observed than precipitation deficiencies. The greatest frequency of precipitation excesses for winter wheat was regis-tered in June in Olsztyn region. The greatest frequency of precipitation excesses in winter wheat pro-duction in June and July was registered in the regions of Olsztyn and Koszalin; in April and June in Lublin. Precipitation excess totals during the April-June period for winter rape were the highest in Lublin region (45 mm) and the lowest in Opole region (22 mm). Winter wheat excesses of precipitation during April-July period were bigger compared to winter rape; the greatest amounts were observed in Koszalin region (72mm), while the lowest in Lublin region (43 mm).
    W pracy przedstawiono analizę niedoborów i nadmiarów opadu występujących Polsce w okresie wegetacji rzepaku ozimego i pszenicy ozimej na przykładzie pięciu regionów o znaczącej gospodarczo produkcji towarowej tych gatunków. Na podstawie przeprowadzonej analizy statystycznej niedoborów i nadmiarów opadu w kolejnych miesiącach wegetacji, tzn. od ruszenia wiosennej wegetacji do zbioru obu roślin, w latach 1971-2010 nie stwierdzono istotnych statystycznie trendów zmian (α ≤0,05). W przypadku rzepaku ozimego, najczęściej niedobory opadu pojawiały się w kwietniu (stacja Lublin) oraz maju i czerwcu (Poznań). Największą częstość niedoborów opadu w przypadku pszenicy ozimej zauważono w kwietniu (Olsztyn), w maju (Poznań); w czerwcu (Lublin), w lipcu (Olsztyn). Wielkości niedoborów w przypadku obu roślin były znacznie zróżnicowane. Określono również wielkości niedoborów za okres od ruszenia wiosennej wegetacji do zbioru obu roślin. W przypadku rzepaku ozimego, największe niedobory stwierdzono dla stacji Poznań (62 mm), a najmniejsze dla stacji Olsztyn (39 mm). W przypadku pszenicy ozimej największe niedobory opadów stwierdzono dla stacji Poznań (59 mm), a najmniejsze dla stacji Lublin (34 mm). Analizowano również częstość i wielkość nadmiernych opadów. W przypadku rzepaku ozimego nadmiary opadu były rzadziej obserwowane niż niedobory, a najczęściej obserwowano je w czerwcu (Olsztyn). W przypadku pszenicy ozimej nadmierne opady występowały częściej niż niedobory i najczęściej obserwowano je w czerwcu (Olsztyn) i lipcu (Koszalin). Nadmierne opady również były zróżnicowane. W okresie od ruszenia wiosennej wegetacji do zbioru obu roślin nadmiary opadu kształtowały się następująco: rzepak ozimy od 22 mm (Opole) do 45 mm (Lublin), pszenica ozima od 43 mm (Lublin) do 72 mm (Koszalin).
    Źródło:
    Acta Agrophysica; 2015, 22, 2
    1234-4125
    Pojawia się w:
    Acta Agrophysica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies