Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "plant pathogens" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Antifungal activity of saponins originated from Medicago hybrida against some ornamental plant pathogens
Aktywnosc antygrzybowa saponin korzeni Medicago hybrida w stosunku do kilku patogenow roslin ozdobnych
Autorzy:
Saniewska, A
Jarecka, A.
Bialy, Z.
Jurzysta, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28020.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
pathogen
antifungal activity
saponin
root
fungi
plant pathogen
ornamental plant
saponin glycoside
Medicago hybrida
Opis:
Antifungal activity of total saponins originated from roots of Medicago hybrida (Pourret) Trautv. were evaluated in vitro against six pathogenic fungi and eight individual major saponin glycosides were tested against one of the most susceptible fungi. The total saponins showed fungitoxic effect at all investigated concentrations (0.01%, 0.05% and 0.1%) but their potency was different for individual fungi. The highest saponin concentration (0.1%) was the most effective and the inhibition of Fusarium oxysporum f. sp. callistephi, Botrytis cinerea, Botrytis tulipae, Phoma narcissi, Fusarium oxysporum f. sp. narcissi was 84.4%, 69.9%, 68.6%, 57.2%, 55.0%, respectively. While Fusarium oxysporum Schlecht., a pathogen of Muscari armeniacum, was inhibited by 9.5% only. Eight major saponin glycosides isolated from the total saponins of M. hybrida roots were tested against the mycelium growth of Botrytis tulipae. The mycelium growth of the pathogen was greatly inhibited by hederagenin 3-O-β -D-glucopyranoside and medicagenic acid 3-O-β -D-glucopyranoside. Medicagenic acid 3-O-β -D-glucuronopyranosyl-28-O-β -D-glucopyranoside and oleanolic acid 3-O-[β -D-glucuronopyranosyl(1→2)-α -L-galactopyranosyl]-28-O-β -D-glucopyranoside showed low fungitoxic activity. Medicagenic acid 3-O-β-D-glucopyranosyl- 28-O-β -D-glucopyranoside, hederagenin 3-O-[α -L-rhamnopyranosyl(1→-2)-D-glucopyranosyl( 1→2)-D-glucopyranosyl]- 28-O-β -D-glucopyranoside and hederagenin 3-O-α -D-glucuronopyranosyl-28-O-β -D-glucopyranoside did not limit or only slightly inhibited growth of the tested pathogen. While 2β, 3β-dihydroxyolean-12 ene-23-al-28-oic acid 3-O-β -D-glucuronopyranosyl-28-O-β -D-glucopyranoside slightly stimulated mycelium growth of B. tulipae.
Oszacowano in vitro aktywnooeć sumy saponin pozyskanych z korzeni Medicago hybrida na wzrost grzybni szeoeciu patogenów i przetestowano osiem dominują- cych glikozydów saponinowych względem Botrytis cinerea. Suma saponin wykazała fungistatyczny wpływ przy wszystkich badanych stężeniach (0,01%, 0,05% i 0,1%) ale ich aktywnooeć była różna dla poszczególnych grzybów. Najwyższe stężenie (0.1%) saponin było najbardziej efektywne i wyrażało się silnym hamowaniem Fusarium oxysporum f. sp. callistephi (84,4%), Botrytis cinerea (69,9%), Botrytis tulipae (68,6%), Phoma narcissi (57,2%), Fusarium oxysporum f. sp. narcissi (55,0%). Podczas, gdy Fusarium oxysporum Schlecht, patogen pochodzący z Muscari armeniacum był zahamowany zaledwie w 9,5%. Osiem dominujących glikozydów saponinowych wyodrębnionych z sumy saponin testowano w stosunku do Botrytis tulipae. Wzrost liniowy grzybni tego patogena był silnie zahamowany przez dwa glikozydy: 3-O-β-Dglukopyranozyd hederageniny i 3-O-β -D-glukopyranozyd kwasu medikagenowego. 3-O-β-D-glukuronopyranozylo-28-O-β-D-glukopyranozyd kwasu medikagenowego i 3-O-[-D-glukuronopyranozylo(1→2)- α -L-galaktopyranozylo]-28-O-β -D-glukopyranozyd kwasu oleanolowego wykazywały niską fungitoksycznooeć. 3-O-β -D-glukopyranozylo- 28-O-β -D-glukopyranozyd kwasu medikagenowego, 3-O-[α-L-rhamnopyranozylo( 1→2)-β -D-glukopyranozylo(1→2)-D-glukopyranozylo]-28-O-β-Dglukopyranozyd hederageniny i 3-O-β -D-glukuronopyranozylo- 28-O-β -D-glukopyranozyd hederageniny nie wpływają lub tylko oeladowo wpływają na wzrost badanego patogena. Podczas, gdy 2β,3β-dihydroxyolean-12ene-23-al-28-karboksy 3-O-β -D-glukuronopyranozylo-28-O-β-D-glukopyranozyd lekko stymuluje wzrost B. tulipae.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2006, 59, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Occurrence of necrotrophic leaf pathogens in wheat and their relation to symptom development in Hungary [2000-2002]
Wystepowanie nekrotroficznych patogenow na lisciach pszenicy na Wegrzech i ich zwiazek z rozwojem objawow chorobowych [2000-2003]
Autorzy:
Csosz, M
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27168.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
Drechslera tritici-repentis
yield response
necrotrophic leaf pathogen
symptom development
pathogen
plant disease
wheat
Hungary
leaf
winter wheat
Septoria tritici
resistance
Bipolaris sorokiniana
occurrence
Stagonospora nodorum
Opis:
1879-2720 leaf samples from 8-13 stations of Hungary were collected in March, April, May and June 2000-2002. Drechslern tritici-repentis, Septoria Iritici, Stagonospora nodorum and Bipolaris sorokiniana were found in the leaf samples. The occurrence of necrotrophic pathogens was highest (10,79%) in 2001 and lowest (2,63%) in 2002. The occurrence and rate of the necrotrophic pathogens changed significantly among years and locations. The resistance of cultivars based on natural infection could not be properly evaluated, as the level of the epidemic was mostly low and contradictory among locations. Additionally forty four cultivars were tested in Szeged after winter wheat in protected and unprotected environment. Among the necrotrophic pathogens, the dominant pathogens were D. tritici-repentis (2001 and 2002) and S. nodorum (2001). The differences in variety resistance were significant. The biotrophic (leaf rust, yellow rust and powdery mildew) as well as the mentioned necrotrophic pathogens caused significant yield decrease in both years. According to values of correlation coefficients, the influence of biotrophic pathogens was greater on the yield.
W latach 2000-2003 w okresie od marca do czerwca zebrano od 1879 do 2720 prób liści różnych odmian pszenicy. Próby pobierane były w 8-13 stacjach na terenie całych Węgier. Na zebranych liściach zidentyfikowano grzyby: Drechslerei tritici-repentis, Septoria tritici, Stagonospora nodorum oraz Bipolaris sorokiniana. Najpowszechniejsze występowanie nekrotroficznych patogenów notowano w roku 2001 (10.79%), a najniższe w 2002 (2.63%). Zarejestrowano bardzo dużą zmienność w występowaniu nekrotrofów w zależności od lat i lokalizacji miejsc pobierania prób. Ocena odporności badanych odmian w wyniku samoistnych inokulacji nie była w pełni wiarygodna, gdyż poziom infekcji był niski i bardzo zróżnicowany w poszczególnych stacjach. W Szeged, w warunkach kontrolowanych i niekontrolowanych, przetestowano 44 odmiany pszenicy ozimej. Wśród populacji nekrotrofów dominowały grzyby D. tritici-repentis (2001-2002) oraz S. nodorum (2001). Występowały znaczne różnice w poziomie odporności testowanych odmian pszenicy. Zarówno biotrofy (rdza brunatna, rdza żółta i mączniak prawdziwy) jak i w/w nekrotrofy powodowały znaczne i coroczne straty plonu. Statystycznie wykazano, iż współczynnik korelacji straty plonu i obecności patogenów był najwyższy dla patogenów biotroficznych.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2005, 58, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies