Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "morphological diversity" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Morphological diversity of pollen from selected species of the genus Taraxacum, according to their ploidal level
Zroznicowanie morfologiczne pylku wybranych gatunkow rodzaju Taraxacum w zaleznosci od poziomu ploidalnosci
Autorzy:
Marciniuk, J
Rudzzinska-Langwald, A
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28175.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
ploidal level
plant
Taraxacum
chromosome number
pollen morphology
Taraxacum mendax
morphological diversity
Opis:
The study of the morphology of pollen concerned eight species of the genus Taraxacum. Seven types were chosen with a different number of chromosomes belonging to the section Palustria: Taraxacum paucilobum 2n = 3x = 24, T. subdolum 2n = 3x =24, T. subpolonicum 2n =3x = 24, T. vindobonense 2n = 4x = 32, T. trilobifolium 2n = 4x = 32, T. mendax 2n = 5x = 40, T. portentosum 2n =? and one type from the section Obliqua – T. platyglossum 2n =?. Pollen from all the examined species was observed by SEM microscopy. A distinct relation exists between the morphology of pollen and the way of reproduction. Pollen of triploidal species, being compulsory apomicts, is characterized by a great variability of the size and a high percentage of deformed pollen grains. Tetraploids, being optional apomicts, produce regular pollen with a relatively even size. The regular type of pollen in pentaploidal Taraxacum mendax and in species with an unknown number of chromosomes (Taraxacum portentosum and T. platyglossum) suggests that these taxa are optional apomicts.
Studia nad morfologią pyłku przeprowadzono dla ośmiu gatunków rodzaju Taraxacum. Wybrano siedem gatunków o zróżnicowanej liczbie chromosomów należących do sekcji Palustria: Taraxacum paucilobum 2n = 3x = 24, T. subdolum 2n = 3x =24, T. subpolonicum 2n =3x = 24, T. vindobonense 2n = 4x = 32, T. trilobifolium 2n = 4x = 32, T. mendax 2n = 5x = 40, T. portentosum 2n = ? oraz jeden gatunek z sekcji Obliqua – T. platyglossum 2n = ?. Pyłek wszystkich gatunków obserwowano w skaningowym mikroskopie elektronowym SEM. Istnieje wyraźna zależność pomiędzy morfologią pyłku a sposobem rozmnażania. Pyłek gatunków triploidalnych, będących obligatoryjnymi apomiktami charakteryzuje się dużą zmiennością wielkości oraz wysokim odsetkiem ziaren zdeformowanych. Tetraploidy będące apomiktami fakultatywnymi wytwarzają pyłek regularny, o stosunkowo wyrównanej wielkości. Regularny typ pyłku u pentaploidalnego Taraxacum mendax oraz u gatunków o nieznanej liczbie chromosomów (Taraxacum portentosum i T. platyglossum) pozwala przypuszczać, że taksony te są apomiktami fakultatywnymi.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2008, 61, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Influence of environmental conditions and crop competition on morphological and biological diversity of Avena fatua L. and Solanum nigrum L.
Wpływ warunków środowiskowych i konkurencji rośliny uprawnej na zróżnicowanie morfologiczne i biologiczne Avena fatua L. i Solanum nigrum L.
Autorzy:
Kieloch, R.
Golebiowska, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27511.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
This study investigated the effects of climate/soil conditions and crop competition on selected morphological traits, biomass productivity and some other biological aspects of the weedy species Avena fatua L. and Solanum nigrum L. The species examined came from arable fields differing with respect to soil type and crop species according to the following pattern: A. fatua (in maize – brown soil, in spring wheat – podsolic soil), S. nigrum (in maize – brown soil, in potatoes – podsolic soil). The investigations included measurements in their original habitats and in a controlled environment. Plants grown on fields with brown soil reached higher values of the evaluated traits as compared to those recorded for plants grown on a podsolic soil. The height of A. fatua was similar in both habitats because competitive ability of the crop balanced the soil effect. There were no differences in plant morphology and biomass productivity within the two species when plants were grown in the same soil/climate conditions but on different soils S. nigrum exhibited variation in plant height and biomass productivity. Both species similarly responded to reduced light that revealed differences between them in chlorophyll content. Seeds of A. fatua and S. nigrum, regardless of their origin, germinated better in darkness than in the light and seeds of both species were more able to germinate when they were collected from plants grown in the light conditions from above the crop canopy. All seeds of S. nigrum also germinated better under warm conditions (20°C).
Przedmiotem przeprowadzonych badań była ocena wpływu warunków klimatyczno-glebowych oraz konkurencyjności rośliny uprawnej na wybrane cechy morfologiczne, produktywność biomasy oraz niektóre aspekty bilogiczne Avena fatua L. oraz Solanum nigrum L. Badane rośliny pochodziły z pól uprawnych o zróżnicowanych warunkach glebowych i roślinach uprawnych według schematu: A. fatua (kukurydza – gleba brunatna oraz pszenica jara – gleba płowa), S. nigrum (kukurydza – gleba brunatna, ziemniak – gleba płowa). Badania obejmowały pomiary w badanych siedliskach oraz doświadczenia w warunkach kontrolowanych. Rośliny rosnące na polach z glebą brunatną osiągnęły wyższe wartości odnośnie ocenianych parametrów w porównaniu do osobników rosnących na glebie płowej. Wysokość roślin A. fatua była taka sama dla obu siedlisk ponieważ zdolności konkurencyjne rośliny uprawnej zrównoważyły wpływ gleby. Nie zaobserwowano różnic w morfologii roślin i produktywności biomasy w obrębie gatunku, jeśli rośliny rosły w tych samych warunkach klimatyczno-glebowych. Solanum nigrum rosnąca w takich samych warunkach klimatycznych, lecz na różnych glebach wykazała zmienność w wysokości roślin i produktywności biomasy. Oba gatunki podobnie zareagowały na zmniejszoną intensywność światła, która ujawniła różnice w obrębie gatunku pod względem indeksu zawartości chlorofilu. Bez względu na pochodzenie, nasiona A. fatua i S. nigrum lepiej kiełkowały w ciemności niż przy dostępie światła. Nasiona S. nigrum lepiej kiełkowały w wyższych temperaturach (20°C bez względu na pochodzenie nasion. Nasiona badanych gatunków posiadały większą zdolność kiełkowania, gdy były zebrane z roślin rosnących w warunkach dostępu światła, przerastających roślinę uprawną.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2018, 71, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Diversity of Rhynchosporium secalis [Oud.] J.J. Davis strains in morphological and cultural peculiarities
Zroznicowanie szczepow Rhynchosporium secalis [Oud.] J.J. Davis pod katem morfologii i cech wzrostu kultur
Autorzy:
Lebedeva, L
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27892.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
leaf scald
Secale cereale
disease symptom
Rhynchosporium secalis
rye
Russia
Hordeum vulgare
leaf disease
rye scald fungi
barley
Opis:
Biological peculiarities of the rye scald fungus Rhynchosporium secalis (Oud.) J. J. Davis, in one population of North-West region were examined. Seventy-eight isolates, the causal agent of scald, were taken from infected rye plants. This isolates were analalysed on rate of growth on artificial test medium, structure and color and temperature dependence. Single-spore strains were obtained from each natural isolate. Color and structure of some single-spore isolates remained stable through repeated transfers to fresh PDA medium.
Badano biologiczne właściwości populacji grzyba Rhynchosporium secalis, sprawcy rynchosporiozy żyta, w rejonie północno-zachodnim. Bezpośrednio z porażonych roślin uzyskano 78 izolatów sprawcy rynchosporiozy. W przypadku wszystkich izolatów analizowano szybkość wzrostu na podłożach testowych, strukturę, kolor i zależność od temperatury. Jednozarodnikowe szczepy uzyskano z każdego z oryginalnych izolatów. Barwa i struktura części jednozarodnikowych izolatów pozostała bez zmian w trakcie kolejnych pasażowań na świeżą pożywkę PDA.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2005, 58, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies