Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "układ pokarmowy" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Przemiany związków polifenolowych w symulowanym przewodzie pokarmowym człowieka
Transformations of polyphenolic compounds in simulated human gastrointestinal tract
Autorzy:
Tarko, T.
Semik, D.
Duda-Chodak, A.
Satora, P.
Sroka, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/826153.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
polifenole
przewod pokarmowy
aktywnosc przeciwutleniajaca
mikroflora jelitowa
uklad pokarmowy
wolne rodniki
metabolizm
trawienie
suplementy diety
Opis:
Biologiczna aktywność związków polifenolowych po ich spożyciu zależy głównie od przemian w przewodzie pokarmowym oraz od struktury powstałych metabolitów. Celem pracy było określenie przemian wybranych związków polifenolowych, zachodzących podczas ich trawienia in vitro. Do badań użyto roztworów kwasów ferulowego i p-kumarowego oraz (+)katechiny, kwercetyny, hesperetyny i hesperydyny. Zostały one poddane symulowanemu procesowi trawienia, przy czym w wybranych etapach określano aktywność przeciwrodnikową (metodą spektrofotometryczną z kationorodnikiem ABTS•+) i oznaczano zawartość badanych związków przy użyciu wysokosprawnej chromatografii cieczowej (HPLC). Wśród analizowanych związków najwyższą aktywnością przeciwutleniającą charakteryzowała się kwercetyna (234 g Troloxu/100 g). Hesperetyna (aglikon) wykazywała wyższą aktywność przeciwrodnikową niż jej rutynozyd (hesperydyna). Trawienie większości badanych polifenoli rozpoczynało się w żołądku i dwunastnicy, a powstałe pochodne wykazywały wysoki potencjał przeciwutleniający. Najbardziej podatne na trawienie w tej części przewodu pokarmowego były kwasy fenolowe. Obserwowano również znaczny rozkład glikozydów (hesperydyny) pod wpływem kwasu żołądkowego i enzymów dwunastnicy. Badane polifenole charakteryzowały się różnym stopniem migracji przez membrany dializacyjne. Fenolokwasy łatwiej przenikały przez membrany niż flawonoidy, co mogło się wiązać z mniejszym rozmiarem cząsteczek kwasów. Bakterie jelitowe użyte w doświadczeniu oddziaływały na wszystkie polifenole, w tym w dużej mierze wpłynęły na trawienie flawonoidów, szczególnie kwercetyny i hesperetyny. Związki te były w niewielkim stopniu metabolizowane w żołądku i dwunastnicy. Mniejsze było natomiast oddziaływanie mikroflory jelitowej na kwasy fenolowe.
Bioactivity of polyphenolic compounds after intake depends mainly on transformations in the gastrointestinal tract and the structure of the metabolites produced. The objective of the research study was to determine the transformations of some selected polyphenolic compounds occurring during in vitro digestion thereof. For the experiment, solutions of ferulic and p-coumaric acids, (+)catechin, quercetin, hesperidin and hesperetin were used. They underwent a simulated digestive process, and, at some selected stages, the antioxidant activity (using a spectrophotometric method with ABTS•+ radical cation) was determined and the contents were assayed of the compounds (with the use of a HPLC high-performance liquid chromatography). Of the analyzed compounds, quercetin was characterized by the highest antioxidant activity (234 g Trolox/g). Hesperetin (aglycone) showed a higher antiradical activity than hesperidin, its rutinoside. The digestion of the majority of polyphenols analyzed started in the stomach and duodenum, and the derivatives produced had a high antioxidant potential. Phenolic acids were most digestion-prone in this part of the gastrointestinal tract. Also, it was found that the glycosides (hesperidin) were significantly decomposed by the gastric acid and duodenal enzymes. The polyphenols tested were characterized by a varying degree of migration through the dialysis membranes. The phenolic acids passed more easily through the membranes than the flavonoids; this fact could be related to a smaller size of the acid molecules. The intestinal bacteria used in the experiment impacted all the polyphenols analyzed and they significantly affected the digestion of flavonoids, especially quercetin and hesperetin. In the stomach and duodenum, those compounds were metabolized to a limited extent. On the other hand, the intestinal microbiota affected the phenolic acids to a lesser extent.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2016, 23, 2
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przeżywalność mikroorganizmów probiotycznych w modelu in vitro układu pokarmowego drobiu
Survivability of probiotic microorganisms in in vitro model of poultry digestive tract
Autorzy:
Markowiak-Kopec, P.
Slizewska, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2130194.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
drob
uklad pokarmowy
modele in vitro
probiotyki
Lactobacillus
Saccharomyces
przezywalnosc bakterii
przezywalnosc drozdzy
trawienie
Opis:
Celem pracy była ocena przeżywalności probiotycznych szczepów bakterii Lactobacillus spp. i droż- dży Saccharomyces cerevisiae podawanych bez dodatku paszy lub z jej udziałem w warunkach modelo- wych, symulujących wybrane odcinki przewodu pokarmowego drobiu. Mikroorganizmy te wchodzą w skład nowo opracowanych mieszanek probiotycznych (A, B i C). Przeżywalność badanych bakterii i drożdży w symulowanych warunkach wola, żołądka i jelita cienkiego oznaczano metodą hodowlaną. Początkowo średnia liczba bakterii Lactobacillus spp. wynosiła (1,00 ÷ 1,95) × 10 9 jtk/ml, natomiast droż- dży – (1,04 ÷ 3,00) × 10 7 jtk/ml. W wyniku pasażu próbek bez dodatku paszy liczba bakterii oraz drożdży ulegała obniżeniu w kolejnych odcinkach symulowanego przewodu pokarmowego i w jelicie cienkim była niższa średnio o 2 rzędy wielkości. W obecności paszy natomiast liczba bakterii Lactobacillus spp. w jelicie cienkim była wyższa średnio o 1 rząd wielkości, a drożdży – średnio o 1,5 rzędu wielkości w porównaniu z mieszankami bez dodatku paszy. Dodatek paszy stanowił zatem czynnik ochronny przed niekorzystnymi warunkami środowiska układu pokarmowego w badaniach modelowych. Na podstawie uzyskanych wyników można wskazać na potencjalne zastosowanie mieszanek probiotycznych jako dodat- ku do pasz dla drobiu.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2019, 26, 3; 171 - 182
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies