Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Romanticism." wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 20
Tytuł:
Problem gallomanii w Pamiętnikach z życia Ewy Felińskiej
Problem of gallomanіa in Life Memoirs of Eva Felіńska
Autorzy:
Bilawska, Wiktoria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/564264.pdf
Data publikacji:
2016-01-22
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
gallomania
E. Felińska
pamiętniki
romantyzm
memoirs
romanticism
Opis:
Summary Eva Felińska (1793-1859), the author of “Remembrances about the Siberia”, “Life Memoirs” and several other outstanding works, occupies a prominent place in the canon of Right-Bank Ukrainian romantic period of Polish literature she is also an outstanding author of memoirs, public and cultural activist born in Volyn region. Excessive use of French culture (gallomania), which led to the destruction of specific national authentity, was one of the key features of social development of the first half of the 19th century. Tracing threat to national culture, leaders of the Ukrainian-Polish border along with E. Felińska fought against the phenomenon by means of literature. The problem of gallomania in “Memoirs of the Life” by Eva Felińska is expressed at different time and spatial levels of text: axiological characteristics of the character, landscape, that allows imagining the diversified picture of epoch.
Źródło:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski; 2015, 13; 33-42
2083-4721
Pojawia się w:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The debate of sceptics and platonists in European romanticism
Debata sceptyków i platonistów w europejskim romantyzmie
Autorzy:
Lessenich, Rolf
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1361397.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
debata
romantyzm
sceptycy
platoniści
debate
romanticism
sceptics
platonists
Opis:
The author identifies two main lines in the European history of ideas since Antiquity: Platonism and Pyrrhonism (scepticism). He employs these philosophical categories in the widest sense of the word – they should be understood as distinct “worldviews”. The paper tries to establish the significance of these intellectual attitudes for romantic poetry. It turns out that romantic poets usually do not identify themselves completely with one worldview only.
Źródło:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski; 2020, 18; 7-17
2083-4721
Pojawia się w:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jeszcze o sporach o romantyzm u progu nowoczesności (Norwid i Baudelaire)
Dispute over romanticism on the threshold of modernity (Baudelaire-Norwid)
Autorzy:
Siwiec, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1361293.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
Cyprian Norwid
Charles Baudelaire
romantyzm
nowoczesność
Romanticism
modernity
Opis:
Artykuł dotyczy sporów pokolenia Norwida i Baudelaire’a z romantyzmem, które traktuję jako kontynuację polemik wewnątrzromantycznych. Jego celem jest prezentacja sposobów określenia się obu poetów wobec paradygmatu romantycznego ustanowionego przez „wielkoludów”: Mickiewicza i Hugo. Zaproponowana tu analiza komparatystyczna eksponuje nie tylko problemowy aspekt sporu, ale także dążenie do realizacji konkretnego, odmiennego od romantycznego modelu poezji. W przypadku Norwida i Baudelaire’a mamy wszak do czynienia ze znakomitymi poetami zakorzenionymi mocno w romantyzmie, z niego czerpiącymi, ale proponującymi – i to bardziej w praktyce niż w teorii – własną ścieżkę nowoczesnej poezji. Skupię się na wczesnych utworach pisarzy: Fanfarlo Baudelaire’a z jednej i wczesnych fantazjach i dramatach Norwida (Marzenie, Chwila myśli, Wieczór w Pustkach, Noc tysiączna druga...) z drugiej strony. Ambiwalentny stosunek obu pisarzy do romantyzmu – „twórcza zdrada”, zakładająca zarazem kontynuację i zerwanie ujawnia się w kreacji bohaterów – jeszcze romantycznych, ale poddających romantyczny idealizm, wyobraźnię, marzycielstwo wyraźnej krytyce. Ta krytyka ze względu na stygmantyzację romantyzmem staje się także samokrytyką.
The subject of the paper is a dispute of the Norwid’s and Baudelaire’s generation over romanticism, a dispute treated as a continuation of intro-romantic polemics. The aim of this comparative analysis is to present the ways of defining poets relative to romantic paradigm established by the “great men” (Mickiewicz, Hugo). This ways are shown primarily in literary texts – and not only through problematic debate, but also through the realization of a concrete, different from the romantic model of poetry. In the case of Norwid and Baudelaire we are dealing with great poets deeply rooted in Romanticism, who derive from this tradition, but proposing – and more in practice than in theory – their own path of modern lyricism. are focuses on early works: Baudelaire Fanfarlo on the one hand and early Norwid fantasies and dramas (Marzenie – Dream, Chwila myśli – Moment of thought, Wieczór w Pustkach – Evening in the Void, Noc tysiączna druga – Second Thousandth Night...) on the other hand. The ambivalent attitude of both writers to romanticism – “creative betrayal,” which assumes continuity and rupture at the same time, is revealed in the heroes’ creations – yet romantic, but criticizing romantic idealism, the fantasy, dreams. This criticism – due to the “stigmatization by romanticism” also becomes self-criticism.
Źródło:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski; 2020, 18; 161-177
2083-4721
Pojawia się w:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Looking at romanticism ex cathedra: the lectures of Ludwik Osiński. Introductory remarks
Romantyzm widziany ex cathedra. Wykłady Ludwika Osińskiego. Uwagi wstępne
Autorzy:
Markowska-Fulara, Helena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1361383.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
Romanticism
Classicism
Ludwik Osiński
comparative literature
romantyzm
klasycyzm
literatura porównawcza
Opis:
Paper discusses the reflection of the argument between Classicists and Romantics in academic discourse on the example of Ludwik Osiński’s lectures. The lectures in comparative literature that Ludwik Osiński gave at the University of Warsaw can best illustrate the academic significance of a polemic with new tendencies in culture, even though it is usually not expressed directly. In the paper the lecturer’s rhetorical strategies employed to refer to new aesthetics are investigated. Dialogical association between Romantic style and Osiński’s cho- ice of examples, the judgments he made and concepts he used is described. Finally, the terms in which he articulates the relation between the old and the new in culture are examined. Seeing Osiński’s lectures in the context of the dialogue with Romanticism allows to consider it as a coherent and deliberate project.
Tematem artykułu jest przejawianie się sporu klasyków z romantykami w ówczesnym dyskursie akademickim na przykładzie wykładów Ludwika Osińskiego. To właśnie wykłady z literatury porównawczej prowadzone na Uniwersytecie Warszawskim najlepiej ukazują wagę polemiki z nowymi tendencjami w kulturze także dla świata akademii, choć odniesienia do nich często wyrażane był nie wprost. W artykule analizuję strategie retoryczne stosowane przez Osińskiego do odnoszenia się do nowej estetyki. Opisuję dialogiczne relacje między romantyzmem a przykładami literackimi wybieranymi przez Osińskiego, jego ocenami dzieł oraz jego przekonaniami dotyczącymi literatury. Szczególnie istotne okazuje się zaprezentowane przez niego ujęcie relacji pomiędzy tradycją a innowacyjnością w kulturze. Umieszczenie wykładów Osińskiego w kontekście dialogu z romantyzmem pozwala zobaczyć jego kurs, często niedoceniany jako wtórny, jako spójny i przemyślany projekt.
Źródło:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski; 2020, 18; 33-40
2083-4721
Pojawia się w:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ROMANTYZM SŁOWACKI Z PERSPEKTYWY POSTKOLONIALNEJ (KONTEKSTY HISTORYCZNE I KULTUROWE)
SLOVAK ROMANTICISM FROM THE POSTCOLONIAL PERSPECTIVE (HISTORICAL AND CULTURAL CONTEXTS)
Autorzy:
Káša, Peter
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/564300.pdf
Data publikacji:
2016-12-30
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
romantyzm
naród
konflikt
Węgrzy
Słowacy
Romanticism
nation
conflict
Hungarians
Slovaks
Opis:
This paper analyzes historical and cultural contexts of Slovak Romanticism. Slovak Romanticism is the key to understanding basic principles of modern Slovak identity. Du-ring Romantic nationalism, both ongoing stereotypes and an ethnic tension between the Slovaks and the Hungarians were created. It is encoded in the model where a vision of Hungarian cultural superiority and dominance as well as an image of the thousand year-lasting oppresion of the Slovaks in the multiethnic Hungarian Kingdom appears. This paper analyzes crucial works of Slovak literature from this perspective and it also points out 1) a transformation and a destruction of the class and Englightenment models of ethnic convergence, 2) the origination of ethnic tension and conflicts resulting in 1848 Revolution.
Źródło:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski; 2016, 14; 27-40
2083-4721
Pojawia się w:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aktualizacja tradycji jako formuła komparatystyki. Przypadek Norwida
The Renewal of Tradition as a Form of Comparative Studies. Norwid’s Case
Autorzy:
Rzepczyński, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/564288.pdf
Data publikacji:
2014-01-15
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
romantyzm, Norwid, komparatystyka, aktualizacja tradycji
romanticism, Norwid, comparative studies, renewal of tradition
Opis:
The article is about the analysis of Cyprian Norwid’s lectures on Juliusz Słowacki, in which the author finds a specific method of contextual reading consisting in the inscrip-tion of Norwid’s art in the tradition through its renewal. Therefore, Norwid’s methods of interpretation can be read as comparatistics due to the fact that Norwid collates Słowacki and his art/works with other authors from different literary periods (mostly with Byron). The category of morality associated with the Christian tradition and Norwid’s hermeneu-tics as well as anthropology are, above all, the ground for comparison.
Źródło:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski; 2013, 11; 97-108
2083-4721
Pojawia się w:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Niejednoznaczny fundament. Wokół romantyzmu Słowackiego
Ambiguous foundation. On Slovak romanticism
Autorzy:
Bystrzak, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1361364.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
romantyzm
Słowacja
polemiki
tożsamość
tradycja
modernizacja
romanticism
Slovakia
polemics
identity
tradition
modernization
Opis:
Artykuł koncentruje się na dyskusjach wokół romantyzmu w kulturze słowackiej. Wskazuje na monolityczne i pluralistyczne interpretacje romantyzmu na gruncie słowackiego literaturoznawstwa i rozróżnia dwa paradygmaty światopoglądowe – tradycjonalistyczny i progresywny – które w kulturze słowackiej prowadzą z romantyzmem dialog. Szczególnie Niejednoznaczny fundament. Wokół romantyzmu słowackiego 103 ważnym głosem w dyskusji jest esej Michala Chorvátha Romantyczne oblicze Słowacji z 1939 roku, który rozwija tezę o długim trwaniu romantyzmu w kulturze słowackiej. Autorka śledzi krytyczne spory o romantyzm, żywotne zwłaszcza w okresie międzywojennym, które traktują romantyzm nie tylko jako zjawisko estetyczne, ale także jako formację kulturową i światopoglądową.
The article focuses on an overview of the discussions around the meanings of romanticism in Slovak culture. It distinguishes “monolithic” and “pluralistic” romantic interpretations and confronts these models with world-view paradigms, namely “traditionalism” and “progressivism”. A key introduction to understanding the issue is Michal Chorváth’s essay Romantic face of Slovakia from 1939, probing a comprehensive recognition of the romantic heritage in Slovakia’s culture. The author follows critical disputes on romanticism, vital especially in the interwar period, treated romanticism not only as an aesthetic phenomenon, but also as a cultural and worldview formation. The article shows that traces of interwar discussions may be also found in polemics after 1989.
Źródło:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski; 2020, 18; 91-103
2083-4721
Pojawia się w:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The outsider’s glimpse: the slow return or the very beginning of romanticism in Albania
Spojrzenie obcego: powolny powrót lub początek romantyzmu w Albanii
Autorzy:
Vaso, Jora
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1361303.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
romantyzm
literatura albańska
wygnanie albańskie
spojrzenie
Orientalizm
Romanticism
Albanian Literature
Albanian poetry
glimpse
Orientalism
Opis:
The verses of the Albanian national poet Naim Frashëri’s poem Herds and Pastures, written in 1886, are ones of an émigré longing for his land: O, mountains of Albania, you trees of towering height / Meadows broad full of flowers / You’re with me day and night. Yet, they are imprinted in the memory of every Albanian of the 21st century. Though writing in the late 19th century, Frashëri is considered a Romantic poet in Albania, his poetry echoing elements of the European Romanticism. However, whether Romanticism Ever reached Albania remains questionable. However, since Frashëri’s 19th century poem, Albanian poetry reflects a population that have lost its ability to see or value the idyllic countryside surrounding it. Romanticism, it seems, can be born of temporal and geographical distance. Frashëri, an émigré for most of his life, was perfectly positioned to see the beauty of Albania. Contemporary French philosopher Georges Didi-Huberman refers to this nostalgic, distant gaze as “the glimpse,” which, rather than careful observation, allows beauty to appear. “To glimpse is to see only in passing, he suggests, a way of seeing a little less well, not as well as when the thing to be seen has become an object of observation.” Albanian poetry from the Communist period, though both carefully written by the poets and censored by the government, reveals a country that was beginning to be the object of dissection, rather than an object of longing. In contemporary times, however, with an Albania that is shaped, packaged and served to locals by international media like “The New York Times”, locals are once again adopting the necessary outsider’s perspective, finally beginning to glimpse and, thus, capture the beauty of their own land, allowing a forgotten romanticism to make its slow return to the country or the rise of the Romanticism that never was.
Wersety albańskiego poety narodowego Naima Frashëri Stada i pastwiska zostały napisane w 1886 r. Bohaterami są emigranci tęskniący za swoją ziemią: O, góry Albanii, wy wysokie drzewa / Łąki szerokie pełne kwiatów / Jesteś ze mną dzień i noc. Ten opis odcisnął się w pamięci każdego Albańczyka XXI wieku, chociaż został napisany pod koniec XIX wieku. Frashëri jest uważany za poetę romantycznego w Albanii, ale jego poezja odzwierciedla elementy europejskiego romantyzmu. Jednak to, czy romantyzm kiedykolwiek dotarł do Albanii, pozostaje wątpliwe. Od czasu dziewiętnastowiecznego wiersza Frashëriego poezja albańska odzwierciedla perspektywę spojrzenia ludności, która utraciła zdolność widzenia lub doceniania otaczającej ją idyllicznej wsi. Wygląda na to, że romantyzm rodzi się z dystansu czasowego i geograficznego. Frashëri, emigrant przez większość swojego życia, był doskonale przygotowany do zobaczenia piękna Albanii. Współczesny francuski filozof, Georges Didi-Huberman, nazywa to nostalgiczne, odległe spojrzenie spojrzeniem, które zamiast uważnej obserwacji pozwala na pojawienie się piękna. Rzut oka to widzenie tylko przelotne, a spojrzenie nostalgiczne to sposób zobaczenia nie tak dobrze, jak wtedy, gdy to, co ma być obserwowane, staje się przedmiotem obserwacji. Albańska poezja z okresu komunizmu, choć powściągliwie tworzona przez poetów z powodu cenzury przez rząd, ukazywała kraj, który stanowił przedmiot rozbioru, a nie pragnienia. Jednak w dzisiejszych czasach, gdy Albania jest kształtowana, projektowana i podawana miejscowym przez dyskurs międzynarodowych mediów, takich jak „The New York Times”, miejscowi znów przyjmują perspektywę outsiderów, która umożliwia dostrzeżenie i tym samym uchwycenie piękna ich własnej ziemi, co pozwala powrócić zapomnianemu romantyzmowi lub nawet umożliwia powstanie romantyzmu, którego nigdy nie było
Źródło:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski; 2020, 18; 105-120
2083-4721
Pojawia się w:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mickiewicz jako „przyrząd do grania”. Przypadek Jerzego Grotowskiego
Mickiewicz as a «gaming device». The case of Jerzy Grotowski
Autorzy:
Hoffmann-Piotrowska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1361373.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
Adam Mickiewicz
Jerzy Grotowski
Teatr Laboratorium
romantyzm
recepcja teatralna
Laboratory Theater
romanticism
theater reception
Opis:
Przedmiotem refleksji w artykule jest szczególny sposób lektury teatralnej twórczości Mickiewicza przez Jerzego Grotowskiego. Twórca Teatru Laboratorium, postrzegany tu przede wszystkim jako filozof kultury, buduje swoje koncepcje antropologiczne m.in. poprzez mediację z kulturą romantyczną. To, jak „używa” tekstów wielkich poprzedników, autoutożsamiajacy typ lektury utworów Mickiewicza czy Słowackiego, przekonuje, że Grotowskiemu nie chodziło o to, by zainscenizować romantyczny tekst, lecz by„wyrywać” z niego (też w sensie metaforycznym) to, co wydawało mu się przydatne i inspirujące – myśli, sceny, sytuacje i zbudować z nich sztukę potrzebną mu do istnienia oraz wspierającą rozumienie własnego istnienia. Paradoksalnie, taki bardzo podmiotowy sposób czytania zbliżał Grotowskiego do lektury, którą uprawiali sami romantycy
The subject of reflection in the article is a special way of reading the theatrical work of Mickiewicz by Jerzy Grotowski. The creator of the Laboratory Theater, seen here primarily as a cultural philosopher, builds his anthropological concepts, among others through mediation with romantic culture. The way he «uses» the texts of his great predecessors, the self-identifying type of reading works by Mickiewicz or Slowacki, argues that Grotowski did not want to stage a romantic text, but to «pull» from it (also in a metaphorical sense) what it seemed to him useful and inspirational – thoughts, scenes, situations and build from them the art he needs to exist and support the understanding of his own existence. Paradoxically, this subjective way of reading brought Grotowski closer to the reading that the romantics themselves did.
Źródło:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski; 2020, 18; 271-288
2083-4721
Pojawia się w:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The reception of romanticism in the Greek theatre of mid-war years
Recepcja romantyzmu w greckim teatrze lat międzywojennych
Autorzy:
Georgopoulou, Varvara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1361359.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
Romanticism
Greek interwar period
stage act
reception
romantyzm
okres międzywojenny Grecji
akt sceniczny
recepcja
Opis:
During the Mid-war years, the French romantic playwrights, whose work really acted as the medium through which the romantic current was introduced in the Greek theatre, have a declining course compared to the 19th and early 20th centuries. As this era was full of crucial historical turning points, with national conflicts, civil wars and social struggles, the romantic exaltation and idealization did not find fertile ground. Still, in the first Mid-war decade (1920– –1930) the plays of the Romanticists were still staged, although not so much by the big theatre companies as by suburb groups, of which the critics took little notice. In the second Mid-war decade, the romanticists are being revived on account of the inauguration of the National Theatre, which has all the facilities needed for the adequate production of their plays, the consolidation of the role of the director and a general turn towards the past and the classical repertory. The new generation of directors tries to apply the avant-garde directing, acting and scenic-designing solutions on the staging of the old plays, very often quite successfully. The starting-point for this revival of the romanticists was the 100-year anniversary of the French Romantic movement in 1930. In this period (1930–1940) the reception of the German romantic playwrights is very interesting, and especially the first appearance of the important writer Heinrich von Kleist.
W latach międzywojennych francuscy dramaturdzy romantyczni, których twórczość naprawdę działała jako medium, dzięki któremu nurt grecki został wprowadzony do greckiego teatru, doświadczyli tendencji spadkowej w porównaniu z XIX i początkiem XX wieku. Ponieważ ta epoka była pełna przełomowych historycznych punktów zwrotnych, konfliktów narodowych, wojen domowych i walk społecznych, romantyczne wywyższenie i idealizacja nie znalazły żyznego gruntu. Mimo to w pierwszej dekadzie dwudziestolecia międzywojennego (1920–1930) sztuki romantyków były nadal wystawiane, choć nie tyle przez wielkie zespoły teatralne, ile przez grupy podmiejskie, na które krytycy nie zwracali uwagi. W drugiej dekadzie drugiej wojny światowej romantycy są ożywiani dzięki inauguracji Teatru Narodowego, który ma wszystkie udogodnienia potrzebne do odpowiedniej produkcji swoich sztuk, ugruntowania roli reżysera i ogólnego zwrotu w kierunku przeszłość i repertuaru klasycznego. Nowa generacja reżyserów stara się stosować awangardowe rozwiązania reżyserskie, aktorskie i scenograficzne do inscenizacji starych sztuk, bardzo często z powodzeniem. Punktem wyjścia do ożywienia romantyków była 100-lecie francuskiego ruchu romantycznego w 1930 r. W tym okresie (1930–1940) odbiór niemieckich romantycznych dramaturgów jest bardzo interesujący, a zwłaszcza pierwsze pojawienie się na deskach ważnego pisarza Heinricha von Kleista.
Źródło:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski; 2020, 18; 259-269
2083-4721
Pojawia się w:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
American romanticism as a literary-historical construction
Romantyzm amerykański jako konstrukt historycznoliteracki
Autorzy:
Wilczyński, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1361298.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
romantyzm
historia literatury
Stany Zjednoczone
wyobraźnia
przyroda
romanticism
literary history
United States of America
imagination
nature
Opis:
The paper focuses on the paradoxical absence of the term “romanticism” from the US literary-historical discourse in the 20th and 21st centuries. In the major histories of American literature that have been published since the 1950s “romanticism” is virtually missing, mentioned in passing only a few times in each comprehensive overview of the nineteenth-century US print culture. What makes the situation most unusual is the fact that romanticism definitely occupied a significant place in the evolution of American letters both in its variant described by Rene Wellek (transcendentalism, poetry of William Cullen Bryant, Whitman, and Dickinson), and in its “dark” variety represented by Poe, Hawthorne, Melville, and Richard Henry Dana, Sr.). The paper includes analyses of the early, abortive attempts to introduce romanticism in American culture in the second and third decades of the 19th century, as well as some of its later manifestations.
Chociaż badacze zgodnie przyjmują, że w historii literatury amerykańskiej romantyzm jako prąd ideowy i literacki zaistniał i odegrał nader istotną rolę, zarówno historycznoliterackie syntezy od połowy XX wieku do czasów współczesnych, jak i sami myśliciele i pisarze na ogół kojarzeni z amerykańskim romantyzmem konsekwentnie unikali tego terminu. Bywa on często zastępowany terminem „transcendentalizm”, obejmującym bostońskie środowisko R.W. Emersona, mimo iż skądinąd w opozycji do niego sytuowany jest „czarny romantyzm” E.A. Poego. Artykuł podejmuje problematykę skomplikowanej genezy i trudnych początków amerykańskiej formacji romantycznej od drugiej dekady XIX wieku, a także porusza kwestię zamknięcia romantyzmu w USA, która wydaje się szczególnie enigmatyczna. Tak czy inaczej, używane przez poetów i pisarzy romantycznych z oceanem pojęcia oraz dykcja, jak również ujawniane przez nich inspiracje, bezsprzecznie dowodzą powinowactw z romantykami europejskimi, w tym zwłaszcza W. Wordsworthem i S.T. Coleridge’m.
Źródło:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski; 2020, 18; 83-90
2083-4721
Pojawia się w:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola zmysłów w opowiadaniu Edgara Allana Poego Serce – oskarżycielem
Role of senses in Edgar Allan Poe’s short story The Tell-Tale Heart
Autorzy:
Guner, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/564313.pdf
Data publikacji:
2016-01-22
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
romantyzm
zmysły
słuch
wzrok
gotycyzm
narracja pierwszoosobowa
Edgar Allan Poe
Romanticism
senses
hearing
eyesight
Gothic fiction
first-person narrative
Opis:
Summary The thesis analyses the role of senses in Edgar Allan Poe’s short story The Tell-Tale Heart. The narrator suffers from chronic squeamishness of senses – his most sensitive one is hearing. Thus, the text is full of descriptions of varied sounds. Sight is another important sense, which becomes protagonist’s main source of anxiety. An obsession about an old man’s eye leads him to commit a murder. The apprehension of the world by the protagonist is modeled by psyche of its character. As such, the analysis of his sensatory experiences has allowed to construct a picture of his internal life.
Źródło:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski; 2015, 13; 55-70
2083-4721
Pojawia się w:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polskoromantyczne widma Josepha Conrada. Prolegomena do badań nad polskim obliczem pisarza
Polish-romantic spectres of Joseph Conrad. Prolegomena to the studies on Polish face of the writer
Autorzy:
Samsel, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1361311.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
Joseph Conrad
romantyzm polski
widmontologia
Opowieści niepokojące
Dziady cz III
Polish Romanticism
hauntology
Tales of Unrest
Forefathers’
Eve Part III
Opis:
Studium, czerpiąc z doświadczeń badawczych najwybitniejszych interpretatorów intertekstualności w prozie Conrada, w tym m.in. Yves’a Hervoueta, dąży do ustalenia interpretacyjnego punktu zero w wypadku badania niejasnych, a wręcz podprogowych oddziaływań romantyzmu polskiego na pisarstwo Conrada. Są one tak wieloznaczne i zróżnicowane, że – czerpiąc z tytułu imponującej monografii Hervoueta The French Face of Joseph Conrad – należałoby je określić mianem aspektu, nawet – dominanty „polskiego oblicza pisarza”. By konteksty polskoromantyczne u Conrada doprecyzować oraz uwypuklić, trzeba byłoby przetworzyć klasyczne pojęcie intertekstualności, skrzyżowawszy je z tzw. metodologią hontologiczną, u której podstaw spoczywa Derridiańska teoria widm. Syntetyczne badanie intertekstualno-komparatystyczne tomu Opowieści niepokojące z 1898 roku wskazuje, że (oprócz odwołań do Flauberta czy Merimée) równie istotne pozostają dla ujęcia Conradowskiej intertekstualności konteksty polskoromantycznej szkoły litewskiej (Mickiewicz) i ukraińskiej (Słowacki). W toku analizy – jako dwa konkurencyjne kręgi intertekstualne – powinny być zawsze oddzielane od siebie i wyodrębniane.
The study, drawing from the research experience of the most prominent interpreters of intertextuality in Conrad’s prose, including Yves Hervouet, seeks to establish an interpretative zero point in the case of the study of the vague, or even subliminal influences of Polish Romanticism on Conrad’s writing. They are so ambiguous and varied that – drawing from the impressive monograph of Hervouet The French Face of Joseph Conrad – they should be described as an aspect, or even – the dominant feature of the „Polish Face of the writer”. To clarify and emphasize Polish-romantic contexts in Conrad’s texts, it would be necessary to transform the standard concept of intertextuality, crossing it with the so-called hontological methodology based on Derridian Theory of Spectres. A synthetic intertextual-comparative study of the volume Tales of Unrest from 1898 indicates that (apart from references to Flaubert or Merimée) the independent contexts of the Lithuanian (Mickiewicz) and the Ukrainian (Słowacki) School of Polish Romanticism should remain equally important for Conrad’s intertextuality. Therefore during the analysis – as two competing intertextual circles – they should always be separated and differentiated. Biogram
Źródło:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski; 2020, 18; 198-210
2083-4721
Pojawia się w:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lyricism as a polemical concept in Norwid, Brzozowski, and Sztuka i Naród
Liryzm jako koncept polemiczny: Norwid, Brzozowski, Sztuka i Naród
Autorzy:
Zehnder, Christian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1361275.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
teoria liryki
romantyzm
krytyka kulturalna
afekty
Cyprian Norwid
Stanisław Brzozowski
Sztuka i Narod
theory of lyric
Romanticism
cultural criticism
affects
Opis:
The concept of “lyricism” (lyrisme) was coined in France in the late 1820s to declare a particularly exalted, “singing” poetic mode. It can be understood as a way of codifying Romantic self-empowerment. However, in the context of late Romanticism, the term soon became ambivalent. It now often described a conventionalized Romantic literary manner and, moreover, an exaggeratedly sentimental behavior. This paper presents a series of examples from Polish literature where lyricism (liryzm/liryczność) undergoes not only such a partial but, as it were, complete devaluation and functions instead as a universally applicable pejorative polemical concept in Reinhard Koselleck’s sense. In the late Romantic poet Cyprian Norwid (1821–1883), “lyricism” describes specific rhetorical moves that compensate for the lack of civic courage and self-reflection among Polish intellectuals. The fin de siècle philosopher, critic, and writer Stanisław Brzozowski (1878–1911), dwelling on the same notion, criticizes the “decadent” insistence on artistic autonomy as a pretext to avoid both facing modernity and acknowledging technical progress. The young right-wing poets gathered around the underground magazine Art and Nation (Sztuka i Naród, Warsaw, 1942–44) – obviously referring to Norwid’s and Brzozowski’s strategies – used “lyricism” as a discursive weapon against some of the “defeatist” representatives of prewar literature and as a negative foil for the constant reworking of their own stance in the field of clandestine literature during the Occupation. These polemical appropriations of “lyricism”, the paper argues, instantiate a mode of contestation that contributed to a controversial tradition of Romantic subjectivity, rather than to abandon it.
Pojęcie liryzmu (lyrisme) weszło w obieg we Francji w latach 20. XIX wieku i posłużyło do określenia szczególnie wyegzaltowanego, „śpiewnego” trybu wypowiedzi poetyckiej. Można go ponadto oddać jako narzędzie samoutwierdzania się romantyzmu. Tymczasem w kontekście późnego romantyzmu określenie to niedługo przybrało zabarwienie ambiwalentne, gdyż opisywało coraz częściej konwencjonalizowany styl romantyczny, i to nie tylko w piśmienności, lecz także w zachowaniu. W artykule tym omawiam szereg przykładów z literatury polskiej, w których liryzm/liryczność przechodzi nie tylko taką częściową, lecz – jak się wydaje – zupełną dewaluację. Funkcjonuje wówczas jako koncept polemiczny o pejoratywnym wydźwięku i uniwersalnym zakresie zastosowania – zgodnie z koncepcją Reinharda Kosellecka. U późnego romantyka Cypriana Norwida „liryzm” opisuje specyficzne zabiegi retoryczne rozpowszechnione wśród polskiej elity, które mają kompensować brak odwagi cywilnej i autorefleksji. Filozof, krytyk i pisarz Młodej Polski Stanisław Brzozowski, używając tego samego określenia, krytykuje „dekadenckie” upieranie się przy autonomii sztuki jako pretekstu do uniknięcia nowoczesności i akceptacji rozwoju technicznego. Wreszcie młodzi poeci konspiracyjnego czasopisma „Sztuka i Naród” (Warszawa 1942–44) – wyraźnie nawiązując do strategii Norwida i Brzozowskiego – eksploatowali koncept „liryzmu” jako dyskursywną broń przeciw „defetystycznym” reprezentantom literatury dwudziestolecia międzywojennego oraz jako pole odniesienia przy ciągłym przepracowywaniu własnej postawy w konspiracyjnym polu literackim okresu okupacji. Te polemiczne zawłaszczania „liryzmu” – oto teza artykułu – ujawniają taki tryb kontestacji, który przyczynił się do kontrowersyjnego przekazywania miast odrzucenia podmiotowości romantycznej.
Źródło:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski; 2020, 18; 179-185
2083-4721
Pojawia się w:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pillars of the national poetry: Gérard de Nerval’s voice in the romantic debate on the origins of French literature
Filary narodowej poezji: głos Gérarda de Nervala w debacie o początkach francuskiej literatury
Autorzy:
Kowalska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1361324.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
trubadurzy
truwerzy
literatura narodowa
romantyzm
Gerard de
Nerval
poezja francuska
troubadours
trouveres
national literature
romanticism
Gerard de Nerval
French poetry
Opis:
The article discusses the Gérard de Nerval’s voice in the debate on the sources and origins of French national literature. The main subjects of analysis are two of his articles from 1830, the prefaces to choice of poems of Ronsard, Du Bellay, Baïf, Belleau, Du Bartas, Chassignet, Desportes, and Régnier, as well as to selection from German poetry. In the light of the dispute in the second half of the eighteenth and the beginning of the nineteenth century over the greater importance of trouvères or troubadours as the fathers of national literature, Nerval’s position is less rigid and lacking pathos. He recalls the medieval noble and folk literature, one which is the product of chivalric culture unifying many groups and the other, “Gallic” which does not include a large part of the nation but which goes deeper into it and is more emotional in its expression. In the second type he mentions less popular occasional genres, for instance farces, fabliaux, facetiae and puts them as the examples of literature “from the heart of France”, “capable to inspire” and “to supply great ideas”. This type encompasses the sacred and profane, the multilingual, the seriousness of spiritual themes along with pure comedy. All these qualities according to Nerval reflect the French spirit and may be the sources of revival for true French romantic poetry.
Artykuł przedstawia głos Gérarda de Nervala w dyskusji o źródłach i początkach francuskiej literatury narodowej. Przedmiotem analizy są dwa artykuły z 1830 r., wstępy do Choix des poésies de Ronsard, Du Bellay, Baïf, Belleau, Du Bartas, Chassignet, Desportes, Régnier oraz Poésies allemandes. W kontekście sporu o wyższość truwerów lub trubadurów jako „ojców współczesnej literatury” i „wychowawców narodu”, który toczył się ostatnich dziesięcioleciach XVIII i na początku XIX wieku, stanowisko Nervala jawi się jako budujące mosty między zwaśnionymi stronami, oryginalne i wyzbyte niepotrzebnego patosu. Nerval przypomina, że w średniowiecznej literaturze francuskiej można dostrzec dwa prądy: „rycerski”, na który składają się m.in. powieści, poematy alegoryczne, ballady, oraz „galijski”, który przejawia się np. w misteriach, moralitetach, farsach i facecjach. Taka literatura, łącząca sacrum i profanum, różne języki, śmiech z nauką, oddaje zdaniem Nervala ducha narodu i w niej tkwią źródła odrodzenia francuskiej poezji.
Źródło:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski; 2020, 18; 19-31
2083-4721
Pojawia się w:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 20

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies