Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "the Law of Associations" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-13 z 13
    Tytuł:
    ORGANIZACJE PROOBRONNE W POLSKIM SYSTEMIE PRAWNYM – STAN OBECNY I PERSPEKTYWY. ANALIZA POLITOLOGICZNA I PRAWNA
    PRO-DEFENCE ORGANIZATIONS IN THE POLISH LEGAL SYSTEM – THE CURRENT SITUATION AND PERSPECTIVES. POLITICAL SCIENCE AND LEGAL ANALYSIS
    Autorzy:
    Tomaszewska, Natalia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/483823.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Biznesu i Przedsiębiorczości w Ostrowcu Świętokrzyskim
    Tematy:
    organizacje proobronne
    analiza prawna
    prawo o stowarzyszeniach
    ustawa o organizacjach proobronnych
    pro-defence organizations
    legal analysis
    the Law of Associations
    pro-defence organizations act
    Opis:
    W polskim systemie prawnym funkcjonują trzy ustawy o organizacjach pozarządowych, na ich podstawie działają także organizacje proobronne. Organizacje te, pomimo ich szczególnej roli, nie zostały do tej pory objęte osobnymi regulacjami prawnymi. W niniejszej pracy Autor pokrótce definiuje organizacje proobronne, następnie opisuje istniejące akty prawne, które regulują działalność tych organizacji oraz dokonuje analizy politologicznej i prawnej, celem przedstawienia koniecznych w tym zakresie rozwiązań.
    The Polish legal system contains three NGO acts. They are legal basic also for pro-defence organizations. However, despite their specific role, the pro-defence NGO’s, so far have never been covered by separate regulations. In this paper Author briefly defines pro-defence organizations, and then describes the existing legal acts, which regulate the activities of these organizations and analyze the political science and law aspects of existing and further regulations.
    Źródło:
    Ante Portas – Studia nad Bezpieczeństwem; 2016, 2(7) Obrona Terytorialna i jej rola we współczesnych systemach bezpieczeństwa; 129-140
    2353-6306
    Pojawia się w:
    Ante Portas – Studia nad Bezpieczeństwem
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Stosunek prawa państwowego do prawa religijnego
    The relation of state law to religious law
    Autorzy:
    Allerhand, Maurycy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1032177.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Fundacja im. Aliny i Leszka Allerhandów
    Tematy:
    prawo wyznaniowe
    prawo religii i związków wyznaniowych
    system prawny II RP
    Maurycy Allerhand
    the law of religious denominations and associations
    religious law
    the legal system of the second polish republic
    Opis:
    Tym razem prof. Maurycy Allerhand snuje refleksje na temat relacji między prawem poszczególnych religii i związków wyznaniowych a prawem państwowym, wskazując przy tym na istotne elementy współistnienia i wpływania na siebie dwóch porządków prawnych, szczególnie w obszarze prawa cywilnego. Zauważa też, że istnieją sfery regulacji, w które ustawodawca państwowy nie wkracza. Niektóre z refleksji mają walor historyczny, ale znaczna część pozostaje aktualna współcześnie. W artykule jedynie minimalnie uwspółcześniono ortografię.
    This time Professor Maurycy Allerhand reflects on the relationship between the law of religious denominations and state law, pointing to essential elements of coexistence and the mutual impact of both legal orders, in particular in the area of civil law. He also notices that there are spheres of regulation which are left beyond the state legislator’s activity. Some of his reflections have a historical value, but many of them remain relevant also today. The article features only a slightly modernized spelling.
    Źródło:
    Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda; 2020, 3, 2 (6); 376-382
    2657-7984
    2657-800X
    Pojawia się w:
    Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Aspekty organizacyjne i majątkowe funkcjonowania stowarzyszeń Kościoła Katolickiego w świetle regulacji prawa polskiego i prawa kanonicznego
    ORGANISATION AND PROPERTY ASPECTS OF THE OPERATIONS OF CATHOLIC CHURCH ASSOCIATIONS IN THE LIGHT OF THE POLISH LAW AND THE CANON LAW
    Autorzy:
    Trojnar, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/490034.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara
    Tematy:
    stowarzyszenia wiernych
    prawo do stowarzyszania się
    kościelne prawo majątkowe
    associations of the Christian Faithful
    norms for Associations of the Christian Faithful
    ecclesiastical property law
    Opis:
    The right of association is one of the pillars of a democratic state ruled by law. In the Polish legal system, the right of association are enshrined in Article. 12 of the Polish Constitution. Numerous provisions of international law also refer to it, making them one of the most important human rights. The Catholic Church also supports the association of their believers. The right of association and the scope of this right were laid in the Code of Canon Law in 1983. The issue of association of the faithful, who are also subject to the provisions of Polish law, must be for the mixed nature (res mixtae). This dualism of legal regulation of association, seriously hampers the proper interpretation of the rules derived from two different from each other legal systems . The purpose of this article is to present, in a comparative context, the Polish law the regulations of the Polish and the canonical law forming a right of the faithful to associate with a particular taking into account the property and organizational functioning of this kind of associations.
    Źródło:
    Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej; 2016, 23; 339-354
    1234-8880
    Pojawia się w:
    Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Unormowania dotyczące laikatu (KPK 1917 kan. 682-725). W kierunku interpretacji eklezjalnej
    Norms on laity (Code of Canon Law 1917 can. 682-725). In search of an ecclesiastical interpretation
    Autorzy:
    Bach-Golecka, Dobrochna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1371658.pdf
    Data publikacji:
    2019-09-07
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    prawo kanoniczne
    kodeks prawa kanonicznego
    laikat
    stowarzyszenia wiernych
    eklezjologia
    Canon law
    Code of canon law
    laity
    associations of the faithful
    ecclesiology
    Opis:
    Kodeks Prawa Kanonicznego z 1917 roku stanowił wielkie osiągnięcie kodyfikacyjne, porządkujące prawo wewnętrzne Kościoła katolickiego u progu XX wieku. Wyrażał dążenie do unormowania reguł funkcjonowania wspólnoty kościelnej skoncentrowanej na wymiarze duchowym, a nie władztwie politycznym i świeckim. W tym zakresie kodyfikacja prawa kanonicznego stanowiła przejaw jego spirytualizacji, wzmocnienia wymiaru duchowego w porównaniu do aktywności Stolicy Apostolskiej przeszłych wieków, wyrażającej także dążenia i działania związane z doczesnym władztwem Państwa Kościelnego. Paradoksalnie, okoliczności związane z tzw. kwestią rzymską37: procesem zjednoczenia Włoch, upadkiem Państwa Kościelnego w 1870 roku i okresem bezterytorialnego interregnum papiestwa, zakończonego powstaniem Państwa Watykańskiego w 1929 roku, przyczyniły się do oczyszczenia regulacji prawno-kanonicznych i silniejszej artykulacji unormowań o charakterze istotnym.  Owe istotne unormowania odnoszą się prima facie do reguł funkcjonowania hierarchii kościelnej, zarówno w kontekście jej tworzenia, bieżącego działania, jak i procedur związanych z administrowaniem dobrami duchowymi. Znakomita większość postanowień Kodeksu związana jest właśnie z określeniem zasad aktywności kleru, ukierunkowanej wszak na świadczenie pomocy w osiągnięciu zbawienia przez osoby świeckie, laikat. Czy zasadne jest, zatem stanowisko o „wielkim nieobecnym”, wyrażającym brak bezpośrednich regulacji dotyczących Ludu Bożego, w rozumieniu księgi drugiej obecnie obowiązującego Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 roku? Czy skromna ilość postanowień zawartych w KPK 1917 odnoszących się wprost do laikatu, stanowiąca wszak jedynie 43 kanony, oznacza swoisty brak i mankament podjętej u progu XX-wiecznej współczesności kodyfikacji?  Wydaje się, że poczynione wyżej rozważania skłaniają do udzielenia negatywnej odpowiedzi na postawione pytania; a zastosowana argumentacja może mieć charakter różnorodny. Po pierwsze, mała ilość unormowań części trzeciej księgi drugiej KPK 1917 dotyczącej laikatu nie oznacza, że prawa i obowiązki osób świeckich regulowane są wyłącznie przez zawarte tam 43 kanony. Postanowienia odnoszące się do laikatu rozsiane są, bowiem w różnych częściach Kodeksu; także te normy, które nie dotyczą wprost osób świeckich, mogą dotyczyć ich w sposób pośredni i pomocniczy. Po drugie, także normy odnoszące się do praw i obowiązków hierarchii kościelnej mogą być interpretowane jako regulujące obowiązki i prawa laikatu, rozumianego jako zasadniczy adresat aktywności kleru. Ten sposób rozumienia postanowień Kodeksu może być zilustrowany przykładem fundamentalnego w swej treści kan. 682 statuującego prawo laikatu do otrzymywania dóbr duchowych od hierarchii kościelnej i korespondującego mu zobowiązania duchowieństwa do świadczenia osobom świeckim pomocy koniecznej do osiągnięcia zbawienia. Po trzecie, możliwe jest podjęcie próby legitymizacji skromnych postanowień Kodeksu odnoszących się do laikatu, przez wskazanie, że normują one zasadnicze aspekty materialne i proceduralno-instytucjonalne aktywności osób świeckich w Kościele38. W szczególności, unormowania Kodeksu odnoszące się do stowarzyszeń osób świeckich wskazują na potrzebę ich funkcjonowania, w kontekście słów Chrystusa: „Bo gdzie są dwaj lub trzej zebrani w imię moje, tam ja jestem pośród nich” (Mt 18,20), oraz przydatność w procesie osiągania dojrzałości chrześcijańskiej laikatu39.  Po czwarte, możliwe jest zastosowanie argumentu historycznego, odnoszącego się do uwzględniania konkretnych okoliczności i turbulencji danego czasu (epoki). W tym kontekście należy stwierdzić, że w momencie podejmowania i prowadzenia działań nad kodyfikacją prawa kanonicznego, zwłaszcza w okolicznościach toczącej wojny światowej, konieczne było skoncentrowanie aktywności regulacyjnej na kwestiach odnoszących się do hierarchii kościelnej jako podmiotu decyzyjnego w ramach Kościoła. Określenie zasad funkcjonowania duchowieństwa (elit) przyczynić się, bowiem może do prawidłowego działania całej wspólnoty, w ramach której świeccy członkowie stanowią przedmiot aktywności duszpasterskiej hierarchii kościelnej. W ramach tej wizji zarówno duchowieństwo, jak i laikat, stanowią łącznie wspólnotę eklezjalną, podejmując różne zadania wynikające z funkcji pełnionych w Kościele.  Podsumowując powyższy argument historyczny należy wskazać, że dalsza ewolucja prawa kanonicznego, a w szczególności przyjęcie nowego Kodeksu Prawa Kanonicznego w 1983 roku, doprowadziło do znacznego zwiększenia postanowień dotyczących osób świeckich w Kościele. W konsekwencji posoborowego otwarcia na świat (aggiornamento), wzmocnienia tendencji demokratycznych i pozycji jednostki w społeczeństwie, idee te znalazły swoje odzwierciedlenie także w unormowaniach Kodeksu. W tym kontekście stanowiły one uzupełnienie i ewolucję postanowień dotyczących laikatu zawartych w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1917 roku. 
    The main subject of the article is focused upon the analysis of the provisions of the Code of Canon Law of 1917 on laity. Those provisions are contained in the third part of the second book on persons and are enlisted in solely 43 canons. The fundamental provision among those seems to be can. 682 stipulating the rights of laity of receiving from the clergy, according to the norm of ecclesiastical discipline, spiritual goods and especially that aid necessary for salvation. Other provisions concerning laity are focused upon procedural aspects of associations of the faithful, like third orders, archconfraternities and confraternities, pious unions (can. 684-725). Moreover, other rights and obligations of the laity provided for in the Code are identified in order to establish the functional ecclesiastic relationship between the clergy and laity. The modest regulation on laity within the Code of Canon Law of 1917 is contrasted to the vast number of provisions of the Code of Canon Law of 1983, whereas the second book of the Code is dealing with the Christ’s faithful. It seems that the abundance of provisions on laity may be explained by the influence of the Second Vatican Council. Within this comparative perspective the laity provisions of the Code of Canon Law of 1917 may be regarded as an evolutionary regulation, necessary in order to establish solid foundations of the Church’s functioning within the modern era. Therefore the codification of canon law of 1917 should be evaluated as an result of the regulatory effort of the Church emerging from the circumstances of the First World War perspective and the dawn of the contemporary period.
    Źródło:
    Prawo Kanoniczne; 2019, 62, 3; 3-23
    2353-8104
    Pojawia się w:
    Prawo Kanoniczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ochrona zabytków i opieka nad zabytkami w świetle polskiego prawa wyznaniowego
    Protection of monuments and care of monuments in the light of the Polish religious law
    Autorzy:
    Reszczyński, Jarosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/14133671.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-30
    Wydawca:
    Akademia Nauk Stosowanych w Nowym Sączu
    Tematy:
    prawo wyznaniowe
    prawo ochrony zabytków
    dotacje na opiekę nad zabytkami należącymi do kościołów i związków wyznaniowych
    religious law
    monument protection law
    subsidies for the care of monuments belonging to churches and religious associations
    Opis:
    Tożsamość społeczną zbiorowości kształtują czynniki zakorzenione z przeszłości. Tworzy ją przede wszystkim kultura i jej dziedzictwo. W ostatnich dwu stuleciach jej istotną częścią jest identyfikacja narodowa. Dla współczesnych państw, tak jak Polska budowanych wokół pojęcia „naród”, tożsamość ta jest siłą spajającą społeczeństwo i stanowiącą podstawy jego organizacji. Jej siła wpływa na stabilność państwa i skuteczność jego aparatu. Z tego względu kulturę narodową i jej tradycje chronią zapisane w konstytucji zasady ustrojowe RP. Do zadań państwa należy w konsekwencji ochrona dziedzictwa kulturowego, którego materialną częścią są zabytki. Gwarantują ją obszerne regulacje prawa ochrony zabytków. Wchodzi ono w skład prawa publicznego. Chroniąc zabytki, państwo kieruje się dobrem wspólnym i narzuca ich właścicielom oraz posiadaczom obowiązki w zakresie opieki nad nimi. Przepisy ograniczają także w stosunku do nich ogólnie obowiązujące w prawie prywatnym uprawnienia właścicielskie. Specyfika dziejów Polski powoduje, że wiele zabytków, zwłaszcza z okresu przedrozbiorowego, ma charakter sakralny. Związane z działalnością kościołów i związków wyznaniowych do dzisiaj pozostają ich własnością. Przepisy prawa ochrony zabytków nakładają więc również na nie szczególne obowiązki i ograniczenia, niekiedy dość uciążliwe. Wyjątkowość podmiotów należących do tej kategorii i ich funkcji w społeczeństwie doprowadziły do stworzenia całej gałęzi prawa wyznaniowego. Zawiera ono przepisy dotyczące funkcjonowania kościołów i związków wyznaniowych, ustala stosunki między nimi i organami państwa, a także reguluje wzajemne prawa i obowiązki. W konsekwencji podmioty prawa wyznaniowego podlegają w swojej działalności zarówno prawu wyznaniowemu, jak i – w odniesieniu do zabytków – prawu ochrony zabytków. W pracy przedstawiona została analiza przepisów obu gałęzi prawa w sferze, w której istnieje ich wspólny zakres. Dotyczy ona okresu od 1918 roku do chwili obecnej. W centrum uwagi znalazły się odmienności regulacji prawnej wobec zabytków, wprowadzone dla kościołów i związków wyznaniowych. Z analizy wynika, że mimo przemian ustroju państwa w tym czasie i zróżnicowanego ideologicznie nastawienia władz do tych podmiotów, ochrona prawna zabytków podporządkowana była przez cały czas zbliżonym zasadom, zgodnym z jej doktryną i europejskimi standardami. W odniesieniu do zabytków należących do podmiotów prawa wyznaniowego obowiązywały w II Rzeczpospolitej (wobec kościoła katolickiego), jak również od 1950 roku do dzisiaj (wobec wszystkich podmiotów), niewielkie zakresowo regulacje partykularne. Nadawały im one status bardziej uprzywilejowany i większe uprawnienia niż pozostałym właścicielom i posiadaczom zabytków. W pierwszym wypadku chodziło o współudział instytucji kościelnych w administracji publicznej w zakresie ich ochrony i wpływ na praktykę stosowania prawa. W drugim uprzywilejowanie dotyczy dotacji na opiekę nad zabytkami należącymi do instytucji wyznaniowych. W zasadzie prawodawcy II RP, PRL i III RP starali się jednak nie różnicować wewnętrznie systemu prawa ochrony zabytków odwołaniami do prawa wyznaniowego. W tej sytuacji interesujące jest podejście organów państwa do stosowania zasadniczo jednolitych przepisów wobec adresatów będących podmiotami prawa wyznaniowego. W obecnym stanie prawnym uwagę przyciąga przede wszystkim przyznawanie dotacji na opiekę nad zabytkami ze środków publicznych (budżetu państwa, budżetów samorządowych i państwowych funduszy celowych). Prezentacja w artykule ich wielkości w przykładowo dobranych zakresach jest poglądowym uzupełnieniem analizy prawnej. Interpretacja danych ilościowych prowadzi do przekonania, że decyzje organów administracji publicznej o przyznaniu dotacji podmiotom prawa wyznaniowego są względnie prawidłowo skorelowane z liczbą wniosków i znaczeniem zabytków wymagających opieki. Nie można dostrzec ani systemowych preferencji dla nich, ani też ich dyskryminacji.
    The social identity of a community is shaped by factors rooted in the past. It is created primarily by culture and its heritage. In the last two centuries, its essential part is national identification. For contemporary states, like Poland, built around the notion of "nation", this identity is the force that binds society together and forms the basis of its organization. Its strength affects the stability of the state and the effectiveness of its apparatus. For this reason, the national culture and its traditions are protected by the constitutional principles of the Republic of Poland. Consequently, the state's tasks include the protection of cultural heritage, the material part of which are monuments. It is guaranteed by extensive regulations of the monument protection law. It is part of public law. When protecting monuments, the state is guided by the common good and imposes duties on their owners and holders to take care of them. The regulations also limit the ownership rights generally applicable in private law. Due to the specificity of Polish history, many monuments, especially from the pre-partition period, have a sacral character. Associated with the activities of churches and religious associations, they remain their property to this day. Therefore, the provisions of the monument protection law also impose special obligations and restrictions on them, sometimes quite burdensome. The uniqueness of entities belonging to this category and their function in society led to the creation of a whole branch of religious law. It contains provisions on the functioning of churches and religious associations, establishes relations between them and state authorities, and regulates mutual rights and obligations. As a consequence, entities of religious law are subject to both religious law and – in relation to monuments – the law of monument protection in their activities. The paper presents an analysis of the provisions of both branches of law in the sphere in which there is a common scope. It covers the period from 1918 to the present. In the center of attention were the differences in the legal regulations regarding monuments, introduced for churches and religious associations. The analysis shows that despite the changes in the state system at that time and the ideologically diverse attitude of the authorities towards these entities, the legal protection of monuments was at all times subordinated to similar principles, in accordance with its doctrine and European standards. With regard to monuments belonging to entities of religious law, in the Second Polish Republic (in relation to the Catholic Church), as well as from 1950 to the present day (in relation to all entities), small particular regulations were in force. They gave them a more privileged status and greater rights than other owners and possessors of monuments. In the first case, it was about the participation of church institutions in public administration in terms of their protection and influence on the practice of applying the law. In the second, the privilege applies to subsidies for the care of monuments belonging to religious institutions. In principle, however, the legislators of the Second Republic of Poland, the Polish People's Republic and the Third Republic of Poland tried not to internally differentiate the system of monument protection law with references to religious law. In this situation, the approach of state authorities to the application of essentially uniform provisions to addressees who are subjects of religious law is interesting. In the current legal status, attention is drawn primarily to the granting of subsidies for the care of monuments from public funds (state budget, local government budgets and state earmarked funds). The presentation in the article of their size in selected ranges is an illustrative supplement to the legal analysis. The interpretation of the quantitative data leads to the belief that the decisions of public administration authorities to grant subsidies to entities of religious law are relatively correctly correlated with the number of applications and the importance of monuments requiring care. Neither systemic preferences for them nor discrimination against them can be discerned.
    Źródło:
    Studia Ekonomiczne. Gospodarka, Społeczeństwo, Środowisko; 2022, 2/2022 (10); 41-77
    2544-6916
    2544-7858
    Pojawia się w:
    Studia Ekonomiczne. Gospodarka, Społeczeństwo, Środowisko
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pojęcie patronatu według Kodeksu Pio-Benedyktyńskiego z 1917 roku w kontekście realizacji tego prawa na ziemiach polskich po odzyskaniu niepodległości w 1918 roku
    The Concept of Patronage According to the Pio-Benedictine Code of 1917 in the Context of the Implementation of this Right on Polish Lands after Regaining Independence in 1918
    Autorzy:
    Pankiewicz, Ryszard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32443830.pdf
    Data publikacji:
    2024
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
    Tematy:
    patronage law
    privilege of the presentation for an ecclesiastical office
    Church-state relations
    financing of churches and religious associations
    prawo patronatu
    przywilej prezentacji na urząd kościelny
    relacje Kościół-państwo
    finansowanie kościołów i związków wyznaniowych
    Opis:
    Finansowanie działalności Kościołów i związków wyznaniowych w Polsce jest zagadnieniem, które permanentnie wzbudza ożywioną dyskusję obejmującą poszukiwanie takich rozwiązań prawnych, które satysfakcjonowałyby wszystkie zainteresowane strony. Z uwagi na dominującą pozycję wiary katolickiej w Polsce, podejmowana polemika w opisywanym zakresie, zasadniczo obejmuje ułożenie relacji państwo-Kościół katolicki. W związku z tym istotnym jest odniesienie się do okresu historii państwa polskiego, w którym podnoszony aspekt był uregulowany. Instytucją prawną, która z jednej strony była zasadniczą w zakresie finansowania Kościoła katolickiego, z drugiej, „anormalną” z uwagi na wynikające z niej szerokie uprawnienia osób świeckich w Kościele, to prawo patronatu. Okres szczególny, w kontekście realizacji tego prawa na ziemiach polskich, przypada na czas po odzyskaniu niepodległości przez Polskę w 1918 r., a więc w okresie po wejściu w życie Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r. W niniejszym opracowaniu opisane zostanie pojęcie i rodzaje prawa patronatu według Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r., ze szczególnym uwzględnieniem jego realizacji na ziemiach polskich. Analiza podejmowanego zagadnienia ma na celu nie tylko przypomnienie dawnych regulacji prawnych, ale przede wszystkim ma stanowić kanwę do przyjęcia nowych przepisów prawnych, bazując na historycznych rozwiązaniach i ich skutkach.
    Financing the activities of churches and religious associations in Poland is an issue that constantly arouses lively discussion, including the search for legal solutions that would satisfy all interested parties. Due to the dominant position of the Catholic faith in Poland, the polemics undertaken in the described scope mainly concern the arrangement of the state-Catholic Church relations. Therefore, it is important to refer to the period in the history of the Polish state in which the aspect in question was regulated. A legal institution which, on the one hand, was the main one in terms of financing the Catholic Church, and on the other hand, „abnormal” due to the extensive rights of lay people in the Church resulting from it, was the right of patronage. A special period in the context of the implementation of this right on Polish lands falls after Poland regained independence in 1918, after the entry into force of the Code of Canon Law of 1917. This study will describe the concept and types of the right of patronage according to the Code of Canon Law of 1917, with particular emphasis on its implementation in Poland. The analysis of the discussed issue is intended not only to recall old legal regulations, but above all to constitute a basis for the adoption of new legal provisions, based on historical solutions and their effects.
    Źródło:
    Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2024, 19, 21 (1); 237-250
    2719-3128
    2719-7336
    Pojawia się w:
    Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ochrona danych osobowych w działalności Kościoła katolickiego w Polsce
    Protection of personal data in the activity of the Roman Catholic Church in Poland
    Autorzy:
    Czelny, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1912918.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Catholic Church in Poland
    church-state relations (Poland)
    churches and religious associations
    freedom of religion
    law on religion
    religious freedom
    freedom of conscience and religion
    relations between the state and churches
    Canon Law
    kościoły i inne związki wyznaniowe
    prawo wyznaniowe
    relacje panstwo - kościół
    związek wyznaniowy
    ochrona danych osobowych
    prawo kanoniczne
    Opis:
    Odpowiednia ochrona danych osobowych w działalności Kościoła katolickiego w Polsce rodzi wiele pytań i kontrowersji. Niniejszy artykuł odpowiada na pytania: kto jest administratorem danych osobowych w Kościele katolickim, jakie ma on obowiązki i jaką ma odpowiedzialność karną za niewłaściwą ochronę tychże danych. Pojęcie administratora danych osobowych w jednostkach organizacyjnych Kościoła katolickiego w Polsce ma swoje źródło w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych. Administratorem danych osobowych jest podmiot decydujący o celach i środkach przetwarzania danych osobowych, a więc w tym przypadku Kościół katolicki, przy czym administrator danych osobowych może upoważnić inny podmiot do przetwarzania tych danych. Opracowanie uwzględnia obowiązki informacyjne, rejestrowe i zabezpieczające dane osobowe, którymi winien się kierować administrator danych osobowych. Ponadto, artykuł opisuje obowiązki wynikające bezpośrednio z Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r. i Instrukcji wydanej przez Konferencję Episkopatu Polski w dn. 23 września 2009 r. nt. Ochrony danych osobowych w działalności Kościoła katolickiego w Polsce.
    Adequate protection of personal data in the activity of the Roman Catholic Church in Poland raises many questions and arouses controversy. This article addresses the following questions: who is the administrator of personal data in the Catholic Church; what are his responsibilities; what is his liability for failing to protect such data. The idea of the personal data administrator in the organizational units of the Catholic Church in Poland goes back to the Act of 29 August 1997 on the Protection of Personal Data. The administrator of personal data is an entity, in this case the Catholic Church, that determines the purposes and means of processing personal data; such an administrator may also authorize another entity for such processing. The paper discusses the requirements as to the disclosure, registration and security of personal data, which should be met by the administrator. In addition, the author touches upon the relevant obligations arising directly from the 1983 Code of Canon Law and the Instruction of 23 September 2009 on the protection of personal data in the activity of the Roman Catholic Church in Poland issued by the Polish Episcopal Conference.
    Źródło:
    Studia z Prawa Wyznaniowego; 2011, 14; 241-268
    2081-8882
    2544-3003
    Pojawia się w:
    Studia z Prawa Wyznaniowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nowelizacja ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego na podstawie art. 25 ust. 5 Konstytucji RP – wewnątrzkościelne prace studyjne w 2002 roku oraz aktualne propozycje jej zmian
    Amendment of the act on the relationship between State and the Lutheran Church on the basis of article 25(5) of the Constitution of the Republic of Poland: intra-church studies of 2002 and current amendment proposals
    Autorzy:
    Leszczyński, Paweł A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1912863.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    church-state relations (Poland)
    churches and religious associations
    freedom of religion
    law on religion
    religious freedom
    freedom of conscience and religion
    Constitution of the Republic of Poland
    Lutheran Church
    relations between the state and churches
    religious denominations
    kościoły i inne związki wyznaniowe
    prawo wyznaniowe
    relacje panstwo - kościół
    związek wyznaniowy
    Kościół luterański
    bilateralizm
    Konstytucja RP
    Opis:
    Od uchwalenia i wejścia w życie Konstytucji RP w 1997 r. nie została przeprowadzona nowelizacja ustawy z 13 maja 1994 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w RP, przy zastosowaniu konstytucyjnej procedury art. 25 ust. 5. W artykule autor przedstawia najbardziej kompleksową jak dotąd, rządową inicjatywę z 2002 roku (firmowaną przez Departament Wyznań Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji) zmiany tej, ale także i innych ustaw wyznaniowych. Przedstawiona w opracowaniu koncepcja wzajemnych relacji między ustawą a umową, jest optymalną podstawą wyjściową do dalszych dyskusji doktrynalnych także dzisiaj. W artykule omówiono prace wewnętrznych gremiów Kościoła Luterańskiego nad tym przedłożeniem, referując najistotniejsze punkty „protokołu rozbieżności” w postrzeganiu koniecznej nowelizacji tej ustawy. To studium przypadku ukazuje dążenia jednego z najważniejszych historycznie wyznań mniejszościowych w Polsce do znalezienia optymalnej formuły regulacji swoich stosunków z Państwem na zasadzie stabilnej i całościowej konstrukcji. W tym kontekście przedstawiono zarys „konkurencyjnej” wobec rządowej – koncepcji umowy, o której stanowi art. 25 ust. 5 Konstytucji RP. Jej autorem był przewodniczący Komisji Prawniczej Synodu Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w RP. Wobec rozbieżności między kościołami zrzeszonymi w Polskiej Radzie Ekumenicznej (a zatem także Kościołem Luterańskim), a Departamentem Wyznań MSWiA, nie doszło ani w 2002 roku ani w latach późniejszych do oczekiwanych od dawna zmian ustawodawstwa wyznaniowego. W artykule przedstawiono też wnioski o zmianę ustawy kierowane przez Kościół do organów władzy publicznej w późniejszych latach. Niestety, nie były one podstawą do rozpoczęcia prac legislacyjnych. W drugiej części artykułu zawarte zostały propozycje Autora redakcyjnych i merytorycznych zmian ustawy „luterańskiej” wynikające z jej obowiązywania na przestrzeni lat 1994-2011. Artykuł odzwierciedla stan prawny na dzień 15 kwietnia 2011 r.
    Since the enactment and entry into force of the Constitution of the Republic of Poland in 1997, there have been no amendments made to the Act of 13 May 1994 on the relationship between State and the Lutheran Church in Poland, following the constitutional procedure prescribed under of Article 25(5). The article presents the hitherto most comprehensive government's initiative of 2002 (sponsored by the Department of Religious Denominations of the Ministry of Internal Affairs and Administration) aimed to alter this, but also other religious statutes. The concept of the relationship between the act and agreement laid out in this paper is the most advantageous basis for further doctrinal debate even today. The article discusses the work of internal bodies of the Lutheran Church on this initiative, and reports on the most vital points of the 'discrepancy report' in the perception of the mandatory amendments to the act. This case study shows the endeavours of one of the historically most important minority denominations in Poland to find the winning formula for regulating its relationships with the state rested on a stable and complete framework. In this context, the author outlines the 'competitive,' against the governmental one, concept of the agreement stipulated by Article 25(5) of the Constitution. Its author was the chairman of the Legal Committee of the Synod of the Lutheran Church in Poland. In view of the discrepancies between the churches associated in the Polish Ecumenical Council (also the Lutheran Church) and the ministerial Department of Denominations, neither in 2002 nor later were the long-awaited changes in religious legislation instituted. The article also ponders upon the amendment proposals submitted by the Lutheran Church to public authorities in the following years. Unfortunately, they did not translate into any legislative measures. In the second part of the article, the author shares editorial suggestions and substantive changes to the 'Lutheran act' based on its effective application over the years 1994-2011. The article reflects the legal status as at 15 April 2011.
    Źródło:
    Studia z Prawa Wyznaniowego; 2011, 14; 283-311
    2081-8882
    2544-3003
    Pojawia się w:
    Studia z Prawa Wyznaniowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Funkcjonowanie duszpasterstw więziennych wyrazem równouprawnienia kościołów i związków wyznaniowych w Polsce
    Functioning of prison priesthood as an expression of equality of churches and religion associations in Poland
    Autorzy:
    Szymański, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1043945.pdf
    Data publikacji:
    2016-12-15
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    religious associations
    religious organization
    religious freedom
    freedom of conscience and religion
    principle of equality
    the prison system
    Church-State relations
    Law on Religion
    kościoły
    związki wyznaniowe
    zasada równouprawnienia
    system penitencjarny
    wolność sumienia i wyznania
    kościoły i związki wyznaniowe
    wolność religijna
    relacje państwo-kościół
    prawo wyznaniowe
    Opis:
    W artykule przedstawiono sposób realizacji zasady równouprawnienia kościołów i związków wyznaniowych, będącej jedną z najistotniejszych w systemie współczesnego polskiego prawa wyznaniowego, w odniesieniu do funkcjonowania duszpasterstw w polskich zakładach penitencjarnych. Badania oparto na specjalistycznych sprawozdaniach. Z ich analizy jednoznacznie – zdaniem autora – wynika, że zasada równouprawnienia kościołów i innych związków wyznaniowych w Polsce na przestrzeni ostatnich lat, w sferze funkcjonowania duszpasterstw penitencjarnych, jest w pełni zachowywana.
    In this text, the way of realization of the equality principle of churches and religious associations towards the state is introduced. The principle is one of the most essential in the system of the contemporary Polish religious law in relation to the functioning of the priesthoods in the national penitentiaries.
    Źródło:
    Studia z Prawa Wyznaniowego; 2016, 19; 129-157
    2081-8882
    2544-3003
    Pojawia się w:
    Studia z Prawa Wyznaniowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prawo o stowarzyszeniach jako instrument nadzorowania działalności zgromadzeń zakonnych w latach 1949-1989
    Law on Associations as an instrument to supervise the activities of religious congregations in the years 1949-1989
    Autorzy:
    Ordon, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1043938.pdf
    Data publikacji:
    2016-12-15
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    People's Republic of Poland
    Catholic Church
    religious orders
    the Law on Associations
    freedom of conscience and religion
    freedom of association
    associations in Poland
    anti-religious activities
    communist regime
    repression against religious orders
    Church-State relations
    religious organization
    religious freedom
    Law on Religion
    PRL
    Marxist-Leninist ideology
    ideologia marksistowsko-leninowska
    kościoły i związki wyznaniowe
    Polska Rzeczpospolita Ludowa
    Kościół Katolicki
    zakony
    Prawo o Stowarzyszeniach
    reżim komunistyczny
    ograniczenia wolności religijnej w PRL
    Polska Ludowa
    zgromadzenia zakonne w PRL
    relacje państwo-kościół
    komunizm
    Kościół w PRL
    Opis:
    W Polsce po II wojnie światowej, prowadzona wówczas przez władze komunistyczne polityka wyznaniowa miała swe źródło w założeniach systemu marksistowsko-leninowskiego, ateistycznego w swej istocie, a w konsekwencji tego, wrogiego kościołom i związkom wyznaniowym. Ponieważ w Polsce przeważającą większość społeczeństwa stanowili wierni Kościoła katolickiego, toteż właśnie przeciwko instytucjom tego Kościoła skierowany został niemal cały impet antyreligijnej kampanii ówczesnych władz. Jedną z metod walki było instrumentalne stosowanie przepisów prawa stanowionego. Artykuł ukazuje takie właśnie wykorzystywanie przepisów rozporządzenia Prezydenta RP z dnia 27 października 1932 r. – Prawo o stowarzyszeniach. Wszystkie zgromadzenia zakonne zostały podporządkowane przepisom tego prawa po wejściu w życie dekretu z 5 sierpnia 1949 r. Środkiem represji wobec zgromadzeń zakonnych Kościoła katolickiego stały się wówczas przepisy dotyczące nie tylko legalizacji zrzeszeń, czy likwidacji już działających, ale nawet te określające sprawowanie nadzoru nad działalnością tych zalegalizowanych zrzeszeń. W niniejszym opracowaniu pokazane zostały przykłady instrumentalnego wykorzystywania przepisów Prawa o stowarzyszeniach do kontrolowania i utrudniania działalności zgromadzeniom zakonnym.
    In Poland, after World War II, religious policy, led then by the communist government, was rooted in the Marxist-Leninist system that was atheistic in nature and, as a consequence, hostile to churches and religious associations. In Poland, the vast majority of the population were Catholic, so almost full brunt of anti-religious campaign of the then authorities was directed against the institutions of the Catholic Church. One of the methods of fighting was instrumental application of the provisions of statutory law. The article describes such an application of the Regulation of the President of the Republic of Poland of 27 October 1932 - Law on Associations. All congregations had to comply with the provisions of this law after the entry into force of the Decree of 5 August 1949. Thus, the rules relating not only to legalization or liquidation of the associations already operating, but even those defining supervision over the activities of these legalized associations  have become the means of repression against religious congregations of the Catholic Church. In this paper, the author presented examples of the instrumental application of the provisions of the Law on Associations to monitor and obstruct the activities religious orders.
    Źródło:
    Studia z Prawa Wyznaniowego; 2016, 19; 237-261
    2081-8882
    2544-3003
    Pojawia się w:
    Studia z Prawa Wyznaniowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Finansowanie celów kultu religijnego realizowanego przez kościoły i inne związki wyznaniowe
    On funding the purposes of worship conducted by churches and other religious associations
    Autorzy:
    Pieron, Bartłomiej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1912681.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    RELATIONS BETWEEN THE STATE AND CHURCHES
    RELIGIOUS DENOMINATIONS
    Catholic Church in Poland
    church-state relations (Poland)
    churches and religious associations
    freedom of religion
    law on religion
    religious freedom
    relations between the state and churches
    religious denominations
    kościoły i inne związki wyznaniowe
    prawo wyznaniowe
    relacje państwo - kościół
    wolność sumienia i wyznania
    wolność religijna
    Opis:
    Jednym z głównych zadań wykonywanych przez kościoły i inne związki wyznaniowe jest sprawowanie kultu religijnego. Do jego realizacji niezbędne są środki materialne, które podmioty wyznaniowe zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa polskiego mogą zdobywać w różny sposób. Celem artykułu jest ukazanie możliwości pozyskiwania środków materialnych wydatkowanych na cele kultu religijnego. Punktem wyjścia jest wyjaśnienie występującego w przepisach prawa pojęcia: „cele kultu religijnego” oraz dokonanie klasyfikacji środków wydatkowanych na te cele. Wśród sposobów pozyskiwania środków materialnych wskazać należy przede wszystkim dochody z przyjmowanych ofiar i darowizn, dochody z prowadzonej działalności gospodarczej, a także dotacje z budżetu państwa przeznaczone na ochronę i konserwację zabytków, które mogą stanowić pośredni sposób finansowania kultu religijnego. Obowiązujące rozwiązania, gwarantujące grupom religijnym pozyskiwanie środków na cele kultu religijnego, służą zaspokajaniu potrzeb religijnych swych wyznawców, choć z pewnością nie stanowią w tym zakresie przykładu idealnych rozwiązań.
    One of the main pursuits of churches and other religious associations is to conduct religious worship. This aim needs financial and material resources that religious entities may acquire in various ways in accordance with the provisions of Polish law. The article discusses the options of obtaining material resources expended for the purposes of religious worship. The starting point for the discussion is the explanation of the legal concept of 'purposes of religious worship' and categorization of funds earmarked for these purposes. Among the methods of securing financial resources there are: the income from offerings and donations, the income from conducted business activity, and state subsidies for environmental protection and conservation of historical monuments, which may be used as a means of indirect funding of religious worship. The existing legal solutions that guarantee religious groups a fund-raising capacity for the purposes of religious worship help satisfy the worshippers' religious needs, though certainly may not be considered perfect.
    Źródło:
    Studia z Prawa Wyznaniowego; 2011, 14; 141-159
    2081-8882
    2544-3003
    Pojawia się w:
    Studia z Prawa Wyznaniowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Utworzenie oraz rejestracja związku wyznaniowego jako przejawy wolności religijnej
    The establishment and registration of a religious denomination as manifestation of religious freedom
    Autorzy:
    Mezglewski, Artur
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1043909.pdf
    Data publikacji:
    2015-12-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    wolność religijna
    rejestracja związków wyznaniowych
    wolność sumienia i wyznania
    kościoły i inne związki wyznaniowe
    prawo wyznaniowe
    stosunki państwo–kościół
    wspólnoty religijne
    stosunki Państwo-Kościół
    religious freedom
    the registration of religious denominations
    freedom of conscience and religion
    churches and other religious
    denominations
    churches
    religious communities
    religious associations
    law on religion
    State-Church relations
    Opis:
    W przedmiotowej publikacji autor formułuje następujące tezy. Skoro rejestracja związku wyznaniowego w prawie polskim stanowi formę jego legalizacji poprzez nabycie podmiotowości cywilnoprawnej, to proces ten służy poszerzeniu możliwości oddziaływania związku wyznaniowego w sferze religijnej, a tym samym poszerzeniu wolności religijnej. Nie stanowi natomiast przejawu wolności religijnej rejestracja związku wyznaniowego dokonana na podstawie wniosku o rejestrację, złożonego przez „sympatyków” danej wspólnoty religijnej (co w pragmatyce polskiego organu rejestrowego stało się zasadą). Rejestracja związku wyznaniowego winna być dokonywana na wniosek samego związku wyznaniowego lub na wniosek członków tej wspólnoty. Tylko taka procedura stanowić może przejaw gwarancji wolności religijnej.
    In this publication the author makes the following arguments. As the registration of a religious association in Polish law is a form of its legalisation by becoming a legal entity, that process broadens the influence of a religious association in the religious sphere, thereby broadening religious freedom. The registration of a religious association made on the basis of an application for registration filled by “supporters” of a religious community (it happens more than often in Polish registration offices) is not a manifestation of religious freedom. Registration of a religious association must be undertaken at the request of the religious organization itself or at the request of members of this community. Only such a procedure could be a sign of guarantee of religious freedom.
    Źródło:
    Studia z Prawa Wyznaniowego; 2015, 18; 123-134
    2081-8882
    2544-3003
    Pojawia się w:
    Studia z Prawa Wyznaniowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prawo wewnętrzne gmin wyznaniowych żydowskich w Polsce a normy ustawowe
    The internal law of Jewish religious communities in Poland vs. statutory standards
    Autorzy:
    Zieliński, Tadeusz Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1912799.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Catholic Church in Poland
    church-state relations (Poland)
    churches and religious associations
    freedom of religion
    law on religion
    religious freedom
    freedom of conscience and religion
    Jewish communities
    relations between the state and churches
    relacje państwo - kościół
    Konstytucja RP
    związki wyznaniowe
    prawo wyznaniowe
    kościoły i inne związki wyznaniowe
    gminy wyznaniowe żydowskie
    stosunki państwo–kościół
    wspólnoty religijne
    Opis:
    Prawo wewnętrzne, o którym mowa w art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do gmin wyznaniowych żydowskich w Rzeczypospolitej Polskiej, budzi szczególne zainteresowanie zważywszy na nietypową na tle innych ustaw wyznaniowych strukturę organizacyjną związku wyznaniowego podlegającego tej ustawie. Jest ono dodatkowo wzmocnione przez okoliczność udziału żydowskich osób wyznaniowych w szeroko zakrojonym procesie regulacji spraw dotyczących mienia żydowskiego. Z analizy Prawa Wewnętrznego z dnia 15 stycznia 2006 r. czynionej na tle wskazanej ustawy wynika, iż prawodawca wyznaniowy przyjął w wydanych przez siebie przepisach koncepcję ustroju związku wyznaniowego odmienną od koncepcji wyrażonej w przedmiotowej ustawie. Wykreował byt pod nazwą Wyznaniowa Wspólnota Żydowska, obejmujący jednostki organizacyjne określone w Ustawie oraz jednostki przez siebie ustanowione (w tym oddziały Związku Gmin Wyznaniowych Żydowskich). W szczególności umożliwił osobom wyznania mojżeszowego posiadanie członkostwa poza gminami żydowskimi (bezpośrednio w Związku Gmin), wyposażając tych członków w węższy katalog uprawnień niż przysługujący członkom gmin. System organów Związku Gmin ukształtowany został w taki sposób, iż przedstawiciele gmin stanowią tylko część składu ciał kolegialnych decydujących o kluczowych aspektach działalności związku wyznaniowego.
    The Internal Law referred to in Article 3(2) of the Act of 20 February 1997 on the relationship between State and Jewish religious communities in the Republic of Poland garners special attention given the unusual - compared with other acts regulating religious affairs - organizational structure of the religious association covered by this act. It is reinforced by the fact that Jewish religious persons take part in the broad process of resolving the issues pertaining to Jewish property. The analysis of the Internal Law of 15 January 2006 against the backdrop of the mentioned act shows that in the proposed provisions the religious legislator had adopted a concept of the system governing its religious association that is materially different from the concept prescribed in the act. It created an entity known as the Religious Jewish Community, made up of organizational units defined in the act and independently established units (including the branches of the Union of Jewish Religious Communities). In particular, it enabled the people of Mosaic persuasion to have the membership outside the Jewish communities (directly in the Union), thus vesting lesser rights in such members than in any members of the communities. The system of the Union bodies was designed in such a way that the representatives of the communities constitute only a fraction of the collective bodies deciding on the key issues of the religious association's activity.
    Źródło:
    Studia z Prawa Wyznaniowego; 2011, 14; 25-45
    2081-8882
    2544-3003
    Pojawia się w:
    Studia z Prawa Wyznaniowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-13 z 13

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies