Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "the 60s" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-10 z 10
Tytuł:
Kultura i natura w "Pikniku pod Wiszącą Skałą" Petera Weira oraz w "Zagadce Kaspara Hausera" Wernera Herzoga. Analiza porównawcza
Culture and Nature Phenomena within the Picnic at Hanging Rock directed by Peter Weir and Werner Herzog’s Kaspar Hauser’s Mystery. A comparative Analysis
Autorzy:
Wójcik, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/521224.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
culture
nature
feature film
protests at the turn of the 60s. and 70s. of the 20th century
Opis:
In my article I focus on two terms – culture and nature, revealed within two important movies for worldwide film history – Picnic at Hanging Rock (1975) directed by Peter Weir and Werner Herzog’s Kaspar Hauser Mystery (1974). A special way of showing these phenomena in both is connected with the protest which took place in western countries in the second part of the 60s and at the beginning of the 70s. In the article I consider different modes of defining both phenomena by the directors, taking into account theories of e.g. Siegmund Freud, Sherry Ortner or Wojciech J. Burszta and trying apply them to my analysis.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2014, 6, 1 "Edukacja kulturowa. Ujęcie monograficzne"; 59-67
2083-7275
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dla jakich dzieci Alicja? Alicja dla dzieci kwiatów! Muzyczne przetworzenia Alicji w Krainie Czarów przez kontrkulturę lat sześćdziesiątych
Is Alice Needed by Any Flowers? Alice Is Needed by Flower Power! Musical Transformations of Alice in Wonderland by the Counterculture of the 60s
Autorzy:
Koćma, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1182980.pdf
Data publikacji:
2016-06-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Alice in Wonderland
flower power
counterculture
the 60s
music
Alicja w Krainie Czarów
dzieci kwiaty
kontrkultura
lata 60.
muzyka
Opis:
Niniejszy artykuł przedstawia muzyczne przetworzenia Alicji w Krainie Czarów Lewisa Carrolla przez kontrkulturę lat 60. Autorka pokazuje, jak psychodelia w sztuce i kulturze tamtego okresu sprawiła, że utwór zaczął być postrzegany jako zapis doświadczenia narkotycznego. Analizując, co w tekstach piosenek dzieje się z takimi bohaterami, jak – na przykład Alicja, Szalony Kapelusznik, Pan Gąsienica czy Biały Królik, autorka wskazuje na transformacje, jakiej uległy postaci w piosenkach The Beatles, Jefferson Airplane, The Incredible String Band, The Monkees czy Toma Northcotta. Piosenki podzielono na trzy części: Alicja – Ta, Która Wie, Alicja – Ta, Której Nie Ma i Mieszkańcy Krainy Czarów.
The paper presents musical development of Alice in Wonderland by Lewis Carroll from a perspective of the counterculture of the 60s. The authoress shows how the existence of psychodelia in arts and culture of that decade made Carroll’s work a kind of record of the so called “trip”. Trying to analyze what happens to the lyrics’ protagonists, for example Alice, Mad Hatter, Caterpillar or White Rabbit, the authoress indicates the transformations of them in songs of The Beatles, Jefferson Airplane, The Incredible String Band, The Monkees or Tom Northcott. The lyrics were divided into three parts: The Alice Who Knows, The Alice Who Is Gone and The Wonderland’s Inhabitants.
Źródło:
Porównania; 2016, 19; 183-199
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Colour as a ready-made: notes on the margins of the works of Adam Marczyński
Autorzy:
Błotnicka-Mazur, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2106617.pdf
Data publikacji:
2021-12-10
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Adam Marczyński
Refleksy zmienne
kolor w sztuce współczesnej
farby fluorescencyjne
sztuka lat 60. i 70. XX wieku
Variable Reflections
colour in contemporary art
fluorescent paints
the art of the 1960s and 1970s.
Opis:
The article deals with the issue of colour and its perception in selected works by Adam Marczyński (1908-1985), which are part of the Variable Reflections series from the 1960s and 1970s. The starting point for our considerations is colour treated as a ready-made, a colour swatch annexed to the painting arts by artists aware of the fact that colour can be a commercial product. The subject of the analysis are Marczyński’s works filled with square or rectangular coffers covered with movable flaps hinged on an axis. The artist covered the interior of the coffers with intense colour, usually achieved through the use of fluorescent paints. Their vivid colour was to be transmitted through reflections of light bouncing off of the silvery surface of flaps, and changing depending on the angle of inclination.
Artykuł podejmuje zagadnienie koloru i jego percepcji w wybranych dziełach Adama Marczyńskiego (1908-1985) z cyklu Refleksy zmienne z lat 60 i 70. XX wieku. Punktem wyjścia do rozważań jest kolor traktowany jako ready-made, karta kolorów zaanektowana w przestrzeń malarską przez artystów świadomych faktu, że kolor może być komercyjnym produktem. Przedmiotem analizy są prace Marczyńskiego wypełnione kwadratowymi lub prostokątnymi kasetonami zamykanymi ruchomymi na osi, uchylnymi klapkami. Wnętrza kasetonów artysta pokrywał intensywnym kolorem, najczęściej z użyciem farb fluorescencyjnych, a ich soczysta barwa miała być transmitowana w formie odbić, refleksów powstających na srebrzystych klapkach, zmieniających się w zależności od kąta nachylenia.
Źródło:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2021, Wydanie specjalne, 28; 176-186
1232-1575
Pojawia się w:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Algunas manifestaciones de violencia en el teatro venezolano de los 60: La muerte de Alfredo Gris, Algunos en el islote y El Ordenanza de Rodolfo Santana
Some Manifestations of Violence in Venezuelan Theatre of the 1960s: La muerte de Alfredo Gris, Algunos en el islote and El Ordenanza by Rodolfo Santana
Wybrane aspekty przemocy w teatrze wenezuelskim lat 60.: La muerte de Alfredo Gris, Algunos en el islote y El Ordenanza Rodolfa Santany
Autorzy:
Buczek, Olga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1886942.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Rodolfo Santana
przemoc werbalna
przemoc niewerbalna
teatr wenezuelski
teatr latynoamerykański lat 60
verbal violence
nonverbal violence
Venezuelan theatre
Latin American theatre of the 1960s
Opis:
El presente artículo se propone estudiar el funcionamiento y el significado del recurso de la violencia en tres obras tempranas de Rodolfo Santana, uno de los dramaturgos venezolanos contemporáneos más reconocidos en América Latina. Apoyándonos en el método propuesto por Albuquerque (Violent Acts: a study of contemporary Latin American theatre, 1991), vamos a analizar el lenguaje verbal y no verbal de la violencia en las obras escritas por Santana en la década de los sesenta (La muerte de Alfredo Gris, 1965; Algunos en el islote, 1966; El Ordenanza, 1966) intentando, asimismo, profundizar en su dimensión ideológica.
The aim of the study is to examine the functioning and significance of violence in the early works of Rodolfo Santana, a Venezuelan playwright. Using the method proposed by S.J. Albuquerque (Violent Acts: a study of contemporary Latin American theatre, 1991), we will analyze the verbal and nonverbal violence in the texts of Santana written during the 1960s (La muerte de Alfredo Gris, 1965; Algunos en el islote, 1966; El Ordenanza, 1966) with the view to examining its ideological level as well.
Celem niniejszego artykułu jest analiza funkcjonowania i znaczenia zjawiska przemocy we wczesnych sztukach wenezuelskiego dramaturga Rodolfa Santany. Posługując się metodą zaproponowaną przez S.J. Albuquerque (Violent Acts: a study of contemporary Latin American theatre, 1991), uczynimy przedmiotem naszych dociekań przemoc werbalną i niewerbalną, obecną w tekstach Santany z lat 60. (La muerte de Alfredo Gris, 1965; Algunos en el islote, 1966; El Ordenanza, 1966), próbując jednocześnie zgłębić jej wymiar ideologiczny.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 5; 155-164
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rethinking Polish assemblages of the 1960s: The (re)turn to things
Autorzy:
Błotnicka-Mazur, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1806875.pdf
Data publikacji:
2019-10-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
polskie asamblaże; zwrot materialny; przedmioty w sztuce; polska sztuka lat 60. XX wieku
Polish assemblages; material turn; objects in art; Polish art of the 1960s
Opis:
Przemyśleć na nowo polskie asamblaże z lat 60. XX wieku: powrót do rzeczy Celem artykułu jest analiza statusu obiektu w praktykach neoawangardowych wybranych polskich artystów w latach 60. XX wieku, z perspektywy „zwrotu materialnego”, zainicjowanego przez kryzys reprezentacji postrukturalizmu w naukach społecznych i humanistycznych. Chęć wyjścia poza tradycyjne dzieło malarskie, pojmowane w kategoriach płaskiej, dwuwymiarowej powierzchni, sprawiła, że artyści zaczęli wprowadzać do sztuki przedmioty z prawdziwego życia, dzięki czemu dzieło zyskiwało nowe życie i „osobowość”. Artykuł koncentruje się na pracach czterech wybitnych polskich artystów neoawangardowych: Erny Rosenstein, Włodzimierza Borowskiego, Tadeusza Kantora i Aliny Szapocznikow. Biorąc pod uwagę różnice między ich postawami artystycznymi i osobistymi doświadczeniami, można zaobserwować wspólne zainteresowanie materialnością świata, które zaowocowało różnorodnymi interpretacjami przedmiotów (Rosenstein, Borowski, Kantor), a także reifikacją ciała (Szapocznikow). Odniesienie do teorii aktora-sieci Latoura tworzy także nową perspektywę dla badań nad rolą obiektów w dziełach sztuki (Kantor).
The article aims to analyse the status of the object in the neo-avantgarde practice of selected Polish artists in 1960s assemblages, from the perspective of the ‘material turn’, initiated by postructuralism’s crisis of representation in the social sciences and humanities. Trespassing on the intellectual ground associated with traditional painting, which was conceived as a flat two-dimensional surface, led the artists to introducing objects from real life into their art, this gave the artwork containing objects new life and ‘personality’. The paper focuses on the works by four prominent modernist Polish artists: Erna Rosenstein, Włodzimierz Borowski, Tadeusz Kantor and Alina Szapocznikow. Taking into account the differences between their artistic attitudes and personal experiences, one may observe a common interest in the materiality of the world that resulted in a variety of object interpretations (Rosenstein, Borowski, Kantor) as well as the reification the body (Szapocznikow). Reference to Latour’s Actor-Network-Theory also creates a new perspective for research on the objects in works of art (Kantor).
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 4; 131-150
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Traugutta róg Mierniczej. Małomiasteczkowość nieopodal centrum europejskiego miasta średniej wielkości w pierwszej połowie lat 60. XX wieku
At the intersection of Tragutta St. and Miernicza St.: Provinciality Near the Center of a Medium-Sized European City During the First Half of the 1960s
Autorzy:
Pułka, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27322319.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Komisja Nauk Filologicznych Oddziału Polskiej Akademii Nauk we Wrocławiu
Tematy:
Wroclaw
small-town character
cultural identity
local culture of the 1960s
narratives
lifestyles
Wrocław
małomiasteczkowość
tożsamość kulturowa
kultura lokalna lat 60. XX wieku
narracje
style życia
Opis:
The article is an anthropological reconstruction of the microcosm of the Wrocław district called the Bermuda Triangle in the first half of the 1960s. The author describes a specifically small-town community and its space-time identity, largely free from the oppressive media practices of global culture remaining in the shadow of the Catholic type of religiosity. The culture of the Triangle at that time turned out to be a collection of urbanized behaviours as well as a type of slightly archaic, face-to-face private-public discourse, marking the coexistence of original communications placed in the collective field of view and preserved in collective memory. The basic principle organizing the notes of an anthropologist of the (photo)past is the analysis of relics and artefacts.
Źródło:
Academic Journal of Modern Philology; 2023, 19; 379-393
2299-7164
2353-3218
Pojawia się w:
Academic Journal of Modern Philology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
German experience in the design and construction of mass housing and its adaptation to Soviet realities
Niemieckie doświadczenie w zakresie projektowania i budowy ogólnodostępnego budownictwa mieszkaniowego i jego dostosowanie do rzeczywistości radzieckiej
Autorzy:
Cheredina, I.S.
Rybakova, E.U.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2067617.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Politechnika Częstochowska
Tematy:
Villages for workers in Germany and the USSR
Moscow
industrial housing estates
prefabricated panel construction
reforms of the 1960s
wioski robotnicze w Niemczech i ZSRR
masowe budownictwo mieszkaniowe
modelarstwo
reformy lat 60 XX wieku
Opis:
The article is devoted to the construction experience of German settlements in the 1920s and post-war housing estates. Its impact on the development and construction of mass housing in the USSR was reviewed. Сommon features and differences were identified.
W artykule dokonano analizy budowania niemieckich osiedli mieszkaniowych z lat dwudziestych XX wieku i powojennych oraz pokazano jego wpływ na rozwój i budowę mieszkań masowych w ZSRR. Zidentyfikowane wspólne cechy i różnice.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Politechniki Częstochowskiej. Budownictwo; 2020, 26 (176); 18-23
0860-7214
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Politechniki Częstochowskiej. Budownictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antropologiczny projekt Iryny Żyłenko - Homo feriens
Irina Zhilenko’s Anthropocentric Project - Homo Feriens
Антропологічний проект Ірини Жиленко - Homo Feriens
Autorzy:
Kawecka, Mirosława
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1933420.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Irena Żyłenko
pokolenie lat 60. XX w.-„szistdesiatnyky”
ukraiński ruch dysydencki
literatura wspomnieniowa
vita activia
kalokagatia
homo feriens
Iryna Zhylenko
the 1960s generation (“shistdesyatnyky”)
Ukrainian dissident movement
memoire literature
homo feriens Keywords: 1960s generation
Opis:
W artykule poddano analizie wspomnienia ukraińskiej poetki Iryny Żyłenko o pokoleniu ukraińskiej inteligencji lat 60. XX wieku. Opowieść kijowskiej poetki, zapisana w listach i pamiętnikach, porusza najbardziej ze względu na postać samej narratorki-bohaterki. Niezależnie od zewnętrznych okoliczności, a więc politycznego zniewolenia, biedy, zafałszowania świata, imperatywu sowieckiej ideologii, zawsze stara się zachować optymizm i radość życia, realizując w ten sposób swoisty życiowy projekt vita activia, którego najważniejszą cześć stanowi sztuka i niezależna twórczość. Staje się ona źródłem siły, radości i godności dla narratorki, ale także dla całego jej pokolenia. We wspomnieniach dominuje antropocentryczny, personalistyczny stosunek do świata i drugiego człowieka.
The article analyzes the memories of an Ukrainian poetess, Irina Zhilenko, devoted to the environment of 1960s Ukrainian authors. The story written down by the Kiev poetess in letters and diaries touches mainly through the person of the very narrator – hero. Irrespective of the external circumstances such as political constraints, day-to-day poverty, falsehood of the soviet reality and the imperative of communist ideology, she always strives to maintain optimism and joy of life. Hence, she implements a genuine life project vita activia, the critical part of which is art and artistic freedom. For the poetess and her generation, the artistic activity is the source of strength, joy and dignity. The memoir is dominated by anthropocentric and personal approach to the world and another human being.
У статті досліджуються спогади української поетеси Ірини Жиленко про покоління шістдесятників. Розповідь київської поетеси, записана в листах і щоденнику, найбільш хвилює з уваги на постать самої оповідачки-героїні. Незалежно від зовнішніх обствин, отже політичного поневолення, щоденної нужди, фальшування світу, імперативу радянської ідеології, вона завжди намагається зберігати оптимізм і радість життя, таким чином реалізуючи винятковий життєвий проект vita activia, найважливішу частину якого становить мистецтво і творча свобода. Творчість стається для героїні і її покоління джерелом сили, радості і гідності. У спогадах переважає антропоцентричне, персоналістичне ставлення до світу і другої людини.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2011, 59, 7; 129-138
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Classics of Polish Design. Post-War Polish Furniture Design.
Autorzy:
Różańska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2154068.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
Polish post-war furniture
1950s and 1960s design
furniture for small apartments
"modernity"
"the little stabilization"
„Ład” Artists' Cooperative
BNEP
IWP
Polskie meble powojenne
wzornictwo lat 50. i 60.
meble do małych mieszkań
„nowoczesność”
„mała stabilizacja”
Spółdzielnia Artystów „Ład”
Opis:
Classics of Polish Design. Post-War Polish Furniture Design the paper presents a review of Polish post-war design in the times of Polish People's Republic: in the 1950s and 1960s. It is the first paper in the series of "Classical Polish Design", presenting the results of research on Polish furniture and the icons of Polish design, carried out within the framework of dissertations in the Department of Wood Technology in the Warsaw University of Life Sciences (SGGW). The paper presents two main trends in Polish post-war design, together with their background. We analysed the development of industrial design and of mass production dedicated for mass users, as well as the education system for industrial designers. We present the concept of furniture for small living spaces and the impact of global trends, availability of new materials and technological solutions on Polish furniture design.
Klasyka polskiego designu. Powojenne polskie wzornictwo meblowe. Celem artykułu jest przybliżenie problematyki powojennego wzornictwa polskiego czasów PRL-u, czyli lat 50. i 60. Artykuł inauguruje cykl „Klasyka polskiego designu”, prezentujący wyniki badań nad powojennym polskim meblarstwem i ikonami polskiego designu, prowadzonych w ramach prac dyplomowych na WTD SGGW. W artykule określono główne tendencje w polskim wzornictwie powojennym i ich uwarunkowania. Przeanalizowano rozwój wzornictwa przemysłowego, rozwór produkcji masowej przeznaczonej dla masowego odbiorcy i system kształcenia projektantów przemysłowych. Przedstawiono ideę mebli dla małych mieszkań oraz wpływ tendencji światowych, czy dostępności nowych materiałów i możliwości technologicznych na polskie projekty mebli.
Źródło:
Annals of Warsaw University of Life Sciences - SGGW. Forestry and Wood Technology; 2021, 115; 85--94
1898-5912
Pojawia się w:
Annals of Warsaw University of Life Sciences - SGGW. Forestry and Wood Technology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Architektura lat 60. XX wieku. Fragment historii Krakowa i innych polskich miast
The architecture of the 1960s. A fragment of the history of Kraków and other Polish towns and cities
Autorzy:
Włodarczyk, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1366541.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
architektura i urbanistyka XX w. lata 60.
modernizm powojenny
sztuka awangardowa po 1956 r.
typizacja
budownictwo uprzemysłowione
sixties architecture and urbanization in Poland
post-war modernism
avant-garde art from the end of the 50's
typisation
manufacture building systems
Opis:
Architektura lat 60. XX wieku w Polsce była jednocześnie międzynarodowa i ekspresyjno-romantyczna. Określenia te odnoszą się zarówno do światowych tendencji obserwowanych w działalności wybitnych architektów, jak i do działalności im współczesnych artystów, z których wielu traktowało niestety te tendencje w sztuce zbyt powierzchownie i dekoracyjnie, co szczególnie widoczne było w pseudo-funkcjonalnym detalu. Przed rokiem 1956 nie można mówić o współczesnej architekturze dbającej tylko o „utylitarność”, a nie jedynie o „polityczne idee”. Nowoczesność stała się symbolem demokracji i wolności. Z nadzieją przyjmowano takie zjawiska: architektura i urbanizacja po latach 1949-55, społeczna rola architekta, znaczenie wiedzy specjalistycznej, przemiana w projektowaniu w biurach i praca architektów w nich, typizacja, edukacja architektów. Okres izolacji spowodował w Polsce znaczące opóźnienie w rozwoju myśli architektonicznej oraz potencjału technicznego. Z tego względu naśladowanie atrakcyjnych, nowoczesnych form w stylu zwanym międzynarodowym oraz neoekspresyjnym było zadaniem niełatwym – aczkolwiek takie obiekty powstawały. Oczekiwano szybkiego i taniego budownictwa uprzemysłowionego. Zmierzano do znalezienia najlepszych, typowych rozwiązań o relatywnie niskich kosztach realizacji i eksploatacji, możliwych do zastosowania na terytorium całego kraju. Pojawiły się nowe technologie budowlane: ślizgowe szalunki dla wznoszenia ścian, ramowe elementy prefabrykowane, systemy wielkopłytowe, stosowanie systemów uprzemysłowionych narzucających standaryzację elementów. W konsekwencji nastąpiło zastąpienie projektów indywidualnych opracowaniami typowymi oraz redukcja różnorodności komponentów – typizacja, czyli systemy budynków typowych, powtarzalnych oraz gotowych projektów całych obiektów takich jak np. szkoły, bloki mieszkalne, hale, itp. Kreatywność architektów była poważnie ograniczana projektami typowymi. W ten sposób architekturę sprowadzano do budownictwa, „sprymitywizowanej” wersji architektury, dzięki której cała Polska wygląda dziś podobnie, co nie jest wyłączną zasługą architektów. Potrzeba budownictwa uprzemysłowionego i problem taniego budownictwa mieszkaniowego, i nie tylko zresztą mieszkaniowego, spowodowała masowe upowszechnienie typizacji. Ówczesne państwowe dekrety z 1959 r. rozszerzone zostały m.in. na budownictwo użyteczności publicznej i budownictwo przemysłowe, ale mimo to wiele obiektów rozwijającego się przemysłu było znaczącymi inwestycjami tego okresu. Charakterystyczną cechą tych obiektów jest współczesna i interesująca architektura, rozwiązania konstrukcyjne i dopracowany detal. Sztuka Awangardowa z końca lat 50. i początku 60. XX w. powszechnie interesowała artystów. Nowe, uniwersalne prądy wpływały nie tylko na architekturę i budownictwo, ale także na wszystkie kierunki sztuk pięknych. Dobre lata po 1956 roku zakończyły się dla architektury, architektów i społeczeństwa około połowy lat 60. Odwrót od stylu międzynarodowego, funkcjonalizmu i całego modernizmu nie był jednak widoczny w Polsce późnych lat 60 XX w. Zdarzyło się to później, jako przejście od modernizmu, poprzez brutalizm wczesnych lat 70. do tak zwanego postmodernizmu lat 80.
Architecture of sixties of 20th century in Poland is at the same time cosmopolitan and expressive-romantic. It refers to global tendencies in the activity of outstanding architects, whilst according to their contemporaries, most of the artists treated those tendencies too perfunctorily and decoratively, particularly in decorative, pseudo functional detail. Before the 1956 we can not speak about the modern architecture, which cared about the “function”, not the “political idea”. Modernity became the symbol of democracy and freedom. Such cases were touched upon with hope: architecture and urbanization problems after the years 1949-55, architect’s social role and the meaning of specialist knowledge, design reorganization in design studios and architect’s work in it, typisation, architect’s education. The period of isolation caused considerable tardiness in development of the architectural thought and technical possibilities in Poland. Therefore adapting attractive, modern forms in so-called international and neoexpressionist style was not easy but the objects were being created. Cheap and fast building industry had been needed. Main target was to find the best, typical solutions which realization and exploitation costs would be relatively low to use all over the country. New building methods: raising walls on sliding formwork, using prefabricated frame elements, large panel building system. application of manufacture building systems forced the standardization of components. The consequence was the supplant of individual designs by typical documentation. The variety of elements reduction - typisation - means typical building system, repetitious, ready made projects of objects like schools, dwelling blocks, halls, etc.. Architects’ creativity was strongly limited by the typical projects. By means of what architecture was reduced into civil ingeneering, “primitivised” version of architecture, and the whole Poland looks similar today, what is not only due to architects. The need for mass building trade and the cheep housing problem, not only the residential one, caused such a grand nationalization of the typisation. Thanks to the contemporary government’s resolution from 1959, it was extended e.g. on industrial and general building but many objects connected to the expanding industry, being also the greatest investments of this period. Their characteristic feature is superb modern, interesting architecture and structure solutions or evaluated detailing. The avant-garde art from the end of the 50’s and the beginning of the 60’s was of great interest within artist. Universal currents ruled not only in the architecture and building industry, but also in all kinds of arts. The good years after 1956 have ended around the mid-sixties for architecture, architects and the public. The retract from the international style, functionalism, and whole modernism was not visible in Poland in the late 60’s. It happened later, as a transition between modernism, through brutalism of the early 70’s to the so-called “postmodernism” in the 80's.
Źródło:
Kwartalnik Architektury i Urbanistyki; 2013, 58, 3; 93-112
0023-5865
Pojawia się w:
Kwartalnik Architektury i Urbanistyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-10 z 10

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies