Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "teatr szkolny" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-15 z 15
    Tytuł:
    Komunikowanie się w edukacji w twórczości Jana Amosa Komeńskiego
    Autorzy:
    Grzegorczyk, Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1194880.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
    Tematy:
    Komeński
    komunikowanie się
    edukacja
    książki
    teatr szkolny
    mowa
    język
    Opis:
    Rozważania o komunikowaniu w procesie edukacyjnym Jan Amos Komeński zawarł w wielu swoich pracach. Uważał, że system klasowo-lekcyjny umożliwiał uczniom zdobycie umiejętności komunikowania się. Podkreślał, że praca w zespole, w dużej grupie dzieci daje wiele korzyści edukacyjnych i społecznych. Wymienił i opracował wiele sposobów i możliwości komunikowania się w edukacji. Do najważniejszych zaliczył: wzajemne uczenie się uczniów na lekcjach, wygląd estetyczny i wyposażenie klasy, relacje nauczyciela z uczniami, atmosferę współzawodnictwa uczniów w nauce i pracy, teatr szkolny i inscenizacje, zabawy, książki i podręczniki szkolne oraz komunikowanie się za pomocą mowy i języka.
    Źródło:
    Siedleckie Zeszyty Komeniologiczne. Seria pedagogika; 2017, 4; 115-125
    2450-7245
    2658-1973
    Pojawia się w:
    Siedleckie Zeszyty Komeniologiczne. Seria pedagogika
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jan Okoń, "Wychowanie do społeczeństwa w teatrach szkolnych jezuitów w Rzeczypospolitej Obojga Narodów", Kraków 2018
    Jan Okoń, "Upbringing to Society in Jesuit School Theaters in the Polish-Lithuanian Commonwealth", Cracow 2018
    Autorzy:
    Okoń, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1591964.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    Jesuits
    school theatre
    book
    upbringing
    Jezuici
    teatr szkolny
    książka
    wychowanie
    Opis:
    Nie ulega wątpliwości, że teatr był jedną z najbardziej spektakularnych form działalności jezuitów. O tej ich szczególnej działalności traktuje nowa książka prof. Jana Okonia Wychowanie do społeczeństwa w teatrach szkolnych jezuitów w Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Autor na prawie 470 stronach tekstu, w sześciu częściach, 24 rozdziałach i różnego rodzaju aneksach źródłowych prezentuje różne aspekty i działalność tak złożonej instytucji, jaką był teatr szkolny.
    There is no doubt that the theatre was one of the most spectacular forms of Jesuit activity. A new book by Prof. Jan Okoń Upbringing to society. In Jesuit school theaters in the Polish-Lithuanian Commonwealth deals with this particular activity of them. The author presents various aspects and activities of such a complex institution as the school theatre on almost 470 pages of the text, in 6 parts, 24 chapters and various addenda that contain sources.
    Źródło:
    Colloquia Theologica Ottoniana; 2019, 1; 223-225
    1731-0555
    2353-2998
    Pojawia się w:
    Colloquia Theologica Ottoniana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teatr szkolny – wartością dla szkoły. O roli teatru szkolnego na przykładzie Teatru Beznazwy z Zespołu Szkół Salezjańskich w Łodzi
    School theater – a value for the school. Theatre “Withoutname” from Salesian School Complex in Lodz as an example on the role of theatre in schools
    Autorzy:
    Lach, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32083771.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Gdański. Wydział Filologiczny
    Tematy:
    amateur theater
    Salesian theater scene
    preventive system
    school theater
    teatr amatorski
    scena salezjańska
    system prewencyjny
    teatr szkolny
    Opis:
    Szkolne grupy teatralne są istotnymi elementami procesu dydaktyczno-wychowawczego. Teatr Beznazwy, działający od 2005 r. w Zespole Szkół Salezjańskich Łodzi, odgrywa istotną rolę wychowawczo-edukacyjną. W placówce tej działa kilka różnych grup – począwszy od pierwszych klas szkoły podstawowej, na maturzystach skończywszy. Dzięki aktywności artystycznej dzieci i młodzież poznają otaczający ich świat, rozwijają swoje pasje i zainteresowania, dzielą się z innymi (zwłaszcza swoimi rówieśnikami) własnymi obserwacjami rzeczywistości. Łódzki teatr jest również istotny dla działalności samej szkoły. Dzięki profesjonalnemu zaangażowaniu samych uczniów teatr ten jest rozpoznawalny w środowisku, przez co staje się dobrą wizytówką samej szkoły. Działania Teatru Beznazwy są dostrzegane nie tylko przez młodzież, ale także przez samą dyrekcję, która docenia wartość tychże zajęć teatralnych prowadzonych w szkole.
    School theater groups are important elements of the didactic and educational process. The “Withoutname Theatre”, is operating since 2005 in the Salesian School Complex in Lodz and plays an important educational role among students at developmental stage. There are several diff erent groups operating in this facility, from the first years of primary school to high school graduates. Thanks to this artistic activity, children and young people learn about the world of values around them, develop their passions and interests, share their observations of reality, especially with their peers. The theater in Lodz’s school is also important for the activities of the school itself. Thanks to the professional involvement of the students, under the supervision of Sylwia Gajewska, the theater is recognizable in the community, which is additional benefit for school image. Activity of the “Withoutname Theatre” is noticed not only by young people, but also by the management of the school, who seems to appreciate the value of theatrical activities conducted at the Salesian school.
    Źródło:
    Język - Szkoła - Religia; 2020, 15; 134-145
    2080-3400
    Pojawia się w:
    Język - Szkoła - Religia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Choreografie teatralno-performatywnych widowisk jezuitów do XVIII wieku (w kręgu sztuki tanecznej, literatury i myśli pedagogicznej)
    Choreographies of theatrical-performative Jesuits presentations till the 18th century (in the field of literature, dance and pedagogical thought)
    Autorzy:
    Reglińska-Jemioł, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32083720.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Gdański. Wydział Filologiczny
    Tematy:
    Jesuits
    school theater
    drama literature
    upbringing
    multimedia
    jezuici
    teatr szkolny
    literatura dramatyczna
    wychowanie
    multimedialność
    Opis:
    This article presents a panorama of studies on the issue of theatrical-performative choreography of Jesuit presentations till the 18th century. The Society of Jesus in its pedagogical practice fulfilled the task of teaching European nobility, using the most progressive and effective means of propaganda (which undoubtedly includes the multimedia type of message). The primary literary status of these research was thus provided with a choreological perspective, which was aimed at presenting the idea of the correspondence of arts in the light of the realization concepts preferred by the Jesuits. Following formed by the anthropologists of dance the thesis of treating the body in motion as a cultural artifact – in all forms of Jesuit choreography (from processional parades, panegyric ceremonies, through single somersaults at the school stage, to completely independent ballet performances), we can observe an effective form of socio-ideological communication.
    W niniejszym artykule naszkicowana została panorama studiów nad zagadnieniem choreografii teatralno-performatywnych widowisk jezuitów do XVIII w. W swej praktyce pedagogicznej zakon Societatis Jesu wypełniał powierzone mu zadanie nauczania europejskiej szlachty za pomocą najbardziej aktualnych i efektownych środków propagandy (do których niewątpliwie zaliczyć można multimedialność przekazu). Prymarny literaturoznawczy charakter badań został zatem uzupełniony perspektywą choreologiczną, co miało na celu prezentację idei korespondencji sztuk w świetle preferowanych przez jezuitów koncepcji realizacyjnych. Przyjmując za antropologami tańca tezę o traktowaniu ciała w ruchu jako artefaktu kulturowego – we wszystkich formach choreografii jezuickich (od procesyjnych ceremonii, uroczystości panegirycznych, przez pojedyncze wstawki taneczne przedstawień szkolnych, po samodzielne treściowo spektakle baletowe) – możemy dostrzec skuteczną formę społeczno ideologicznej komunikacji.
    Źródło:
    Język - Szkoła - Religia; 2022, 17; 189-199
    2080-3400
    Pojawia się w:
    Język - Szkoła - Religia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Między egzaminem a widowiskiem: Uczniowskie popisy publiczne na przykładzie Gimnazjum/Liceum Wołyńskiego
    Between an Exam and a Spectacle: The Case of Student Public Demonstrations at the Volhynian Gymnasium/Lyceum
    Autorzy:
    Buczek, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32083667.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Gimnazjum i Liceum Wołyńskie
    Krzemieniec
    teatr szkolny
    historia teatru
    Volhynian Lyceum
    school theater
    theater history
    Opis:
    Organizowane w Gimnazjum i Liceum Wołyńskim w Krzemieńcu egzaminy publiczne zwane popisami nawiązywały do wielowiekowej tradycji edukacyjnej. Organizowane na zakończenie roku szkolnego, po decydujących o promocji do następnej klasy egzaminach wewnętrznych, miały być z jednej strony promocją szkoły, z drugiej popularyzacją wiedzy. Jednak nie bez znaczenia była ich widowiskowość, zwłaszcza gdy gromadzący się widzowie – rodziny uczniów i mieszkańcy Krzemieńca nie mieli odpowiedniego wykształcenia, by ocenić i docenić walory czysto naukowe. Podczas popisów uczniowie zachowywali się jak artyści. W reprezentacyjnej sali szkoły wychodzili na podwyższenie – scenę i prezentowali wyuczone odpowiedzi na pytania, które wcześniej znali. Zachowane w pamiętnikach relacje świadczą o tym, że publiczne egzaminy były dla mieszkańców Krzemieńca i okolic rozrywką i atrakcją, na którą czekano cały rok.
    Public examinations, known as “demonstrations” [popisy], organised at the Volhynian Gymnasium and Lyceum in Krzemieniec referred to a centuries-old educational tradition. Set up at the end of the school year, following internal examinations, the results of which determined whether the students got promoted to the next grade or not, they were meant to advertise the school but also to spread knowledge. Their spectacularity, however, was also an important factor, especially that the audiences, made up of the students’ family members and people living in Krzemieniec, lacked the education to fully appreciate the scholarly merits of the demonstrations. The students were behaving like artists. In the great hall of the school, they walked onto a podium, which resembled a stage, and recited answers to questions they knew in advance. Diary accounts bear evidence that the public examinations were a kind of entertainment for people living in Krzemieniec and its vicinity and were eagerly awaited for all year long.
    Źródło:
    Pamiętnik Teatralny; 2017, 66, 1/2; 49-66
    0031-0522
    2658-2899
    Pojawia się w:
    Pamiętnik Teatralny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    "Pokaz rybek magnetycznych”: Widowiskowa popularyzacja wiedzy w Gimnazjum/Liceum Wołyńskim w Krzemieńcu
    "A display of magnetic fish": Spectacular popularisation of knowledge in Volyn Junior/Senior High School in Krzemieniec
    Autorzy:
    Buczek, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32062701.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Krzemieniec
    historia wychowania
    Wołyń
    Liceum Krzemienieckie
    teatr szkolny
    history of education
    Volyn
    popularisation of science
    school theatre
    Opis:
    Popularyzacja wiedzy w Gimnazjum/Liceum Wołyńskim w Krzemieńcu (1805–1832) była jedną z form działalności nauczycieli. Cieszyła się dużą popularnością wśród okolicznej ludności, nie tyle jednak ze względu na walor poznawczy, co na aspekt widowiskowy.  Prowadzona była w ciągu roku szkolnego oraz podczas egzaminów publicznych (popisów) na zakończenie nauki. Liczną publiczność gromadziły pokazy eksperymentów, prezentowane przez profesora fizyki Karola Jentza, a także nauka ogrodnictwa praktycznego prowadzona w ogrodzie botanicznym przez ogrodnika Karola Witzella. Jednak do tej działalności władze szkolne miały stosunek ambiwalentny. Z jednej strony  doceniano wysiłki nauczycieli, z drugiej widowiskowość pokazów budziła poważne zastrzeżenia czy wręcz niechęć zwierzchników.
    Popularisation of knowledge in Volyn Junior/Senior High School in Krzemieniec (1805–1832) was one of the forms of teachers' activity. It enjoyed great fame among the local population, as a spectacle rather than on account of its intellectual value. It took place during the school year and during final public examinations (performances). Numerous audiences gathered at the experimental shows presented by Karol Jentz, professor of physics, as well as at practical gardening sessions conducted in the botanical garden by Karol Witzell, gardener. However, the school authorities had an ambivalent attitude towards this activity. On the one hand, the efforts of teachers were appreciated, on the other hand the spectacular nature of the shows raised serious reservations or even the reluctance of the superiors.
    Źródło:
    Pamiętnik Teatralny; 2019, 68, 1; 5-21
    0031-0522
    2658-2899
    Pojawia się w:
    Pamiętnik Teatralny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Latijns schooldrama in de Nederlanden
    Latin School Drama in the Low Countries
    Łaciński teatr szkolny w Niderlandach
    Autorzy:
    Engelbrechtová, Jana
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31342736.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    teatr
    teatr szkolny
    łacina
    Niderlandy
    średniowiecze
    renesans
    theatre
    school drama
    Latin
    Low Countries
    Middle Ages
    Renaissance
    theater
    schooldrama
    Latijn
    Nederlanden
    middeleeuwen
    renaissance
    Opis:
    In deze bijdrage wordt eerst een beknopt overzicht gegeven van de ontwikkeling van het Latijnstalige onderwijs in de Lage Landen in de middeleeuwen en renaissance. Vervolgens wordt de positie van het renaissancistische Latijns schooldrama in de Nederlanden behandeld in verband met de verwerking van Middelnederlands materiaal met speciale aandacht voor het toneelstuk Elckerlijc. Hierbij wordt tevens bekeken welke thematiek zowel in Middelnederlands drama als in het Latijnse schooldrama voorkomt. De drie belangrijkste generaties van auteurs van schooldrama’s worden kort voorgesteld. De periode van dit schooldrama betreft hier de Nederlandse renaissance van eind zestiende en begin zeventiende eeuw. Deze periode wordt met voorbeelden van enkele auteurs en stukken geïllustreerd, met name de Acolastus van Guillemus Gnaphaeus en de Hecastus van Georgius Macropedius.
    W niniejszym artykule autorka wychodzi od krótkiego przeglądu rozwoju edukacji w języku łacińskim w krajach Niderlandów w średniowieczu i renesansie, po czym poddaje analizie pozycję renesansowego łacińskiego dramatu szkolnego w Niderlandach w odniesieniu do materiałów średnioniderlandzkich (1200-1500), ze szczególnym uwzględnieniem sztuki Elckerlijc. W polu uwagi znajdują się również tematy wspólne zarówno dla dramatu środkowoniderlandzkiego, jak i łacińskiego dramatu szkolnego. W artykule przedstawiono pokrótce trzy najważniejsze pokolenia autorów dramatu szkolnego. Okres teatru szkolnego obejmuje niderlandzki renesans końca XVI i początku XVII wieku. Okres ten został zilustrowany przykładami kilku autorów i utworów, w szczególności Acolastus Guillemusa Gnaphaeusa i Hecastus Georgiusa Macropediusa.
    This contribution first gives a brief overview of the development of Latin-language education in the Low Countries in the Middle Ages and the Renaissance. Subsequently, the position of Renaissance Latin school drama in the Low Countries is examined in relation to the incorporation of Middle Dutch material, with special attention paid to the play Elckerlijc. It also examines which themes are shared in both Middle Dutch drama and Latin school drama. The three most important generations of school drama authors are also briefly introduced. The period of these school dramas is that of the Dutch Renaissance of the late sixteenth and early seventeenth century. This period is illustrated with examples of several authors and plays, in particular the Acolastus by Guillemus Gnaphaeus and the Hecastus by Georgius Macropedius.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 5 Zeszyt specjalny; 27-39
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wyciszana klęska unii lubelskiej: litewska odsiecz wiedeńska
    Autorzy:
    Obremski, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2031020.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-16
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    Union of Lublin
    John III Sobieski
    Vienna
    school theatre
    Unia lubelska
    Jan III Sobieski
    Wiedeń
    teatr szkolny
    Opis:
    Did the Union of Lublin pass the test of time in 1683 in perhaps in the most difficult period for it? The Lithuanian relief of Vienna was only simulated, but if everything was calmed down, it was because the anti-Royal opposition was strong and John III was weak. At the same time, a problem arose of how to proclaim the glory of the Viennese triumph without humiliating the late and infamous Lithuania? The answer is a school Jesuit theatre and a performance entitled Picture of Victory [...].
    Źródło:
    Tematy i Konteksty; 2019, 14, 9; 267-276
    2299-8365
    Pojawia się w:
    Tematy i Konteksty
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Co się stało z teatrem szkolnym? W poszukiwaniu zagubionego obszaru kultury szkoły
    What happened to the school theater? Looking for lost school culture area
    Autorzy:
    Nieduziak, Edyta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/962545.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydział Pedagogiki i Psychologii
    Tematy:
    school theatre
    school culture
    theatre history
    applied theatre
    child/ pupil in the theatre
    teatr szkolny
    kultura szkoły
    historia teatru
    teatr stosowany
    dziecko/uczeń w teatrze
    Opis:
    Artykuł jest próbą spojrzenia na teatr szkolny jako element szerszej struktury, jaką jest kultura szkoły. Podstawą przyjętego punktu wyjścia jest przekonanie, że teatr ów można: 1) osadzić w działaniach performatywnych, co wymaga traktowania go jak części doświadczenia uczestników kultury szkoły, 2) jest wyrazem interakcyjności kultury szkoły, co przejawia się w różnorodnym charakterze teatru szkolnego na przestrzeni czasu. Tekst prezentuje zmienne cele teatru szkolnego uzależnione od kontekstów społeczno-kulturowych. Szczególną uwagę autorka poświęca czasom dwudziestolecia międzywojennego, które uważane są za jedne z najbardziej rewolucyjnych w praktyce i podglądach na teatr szkolny. Dziedzictwo tamtych czasu nie jest jednak wykorzystane. Przywołane niedawne badania i raporty dotyczące edukacji teatralnej dzieci prezentują obraz nikłej aktywności uczniów w sferze pracy w szkolnym teatrze, co jest uwarunkowane m.in. współczesnym nastawieniem na szybki i spektakularny sukces oraz na kształtowanie postaw odbiorczych.
    This article is an attempt to look at school theatre as a part of a broader structure that is school culture. The basis of the accepted starting point is the belief that the theatre can be: 1) set in performative activities, which require treating it as part of the experience of school culture participants, 2) an expression of the interaction of school culture, which manifests itself in the variety of school theatre over time. The text presents the changing goals of school theatre based on socio-cultural contexts. Particular attention is given to the author of the twentieth-century period, which is considered to be one of the most revolutionary in practice and a preview of school theatre. However, the legacy of those times is not used. Recent research and reports on theatrical education of children present a picture of the low activity of pupils in the field of school theatre work. A contemporary attitude results from the desire of a rapid and spectacular success and to shaping the receiving attitudes.
    Źródło:
    Parezja. Czasopismo Forum Młodych Pedagogów przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN; 2017, 1
    2353-7914
    Pojawia się w:
    Parezja. Czasopismo Forum Młodych Pedagogów przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Źródła do dziejów teatru szkolnego w konwikcie chyrowskim
    The Origins of the History of School Theatre in the Jesuit College in Chyrów
    Autorzy:
    Puchowska, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/448588.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    konwikt chyrowski
    teatr szkolny
    teatr jezuicki
    źródła do badań teatralnych
    programy teatralne
    Chyrów college
    school theatre
    Jesuit theatre
    sources for theatre studies
    theatre programmes
    Opis:
    Jedną z najświetniejszych kart w dziejach Zakładu Naukowo-Wychowawczego Ojców Jezuitów w Chyrowie (1886–1939) stanowił teatr. W archiwach zachowało się wiele źródeł, które przynoszą informacje o funkcjach, celach, warunkach działania szkolnej sceny i jej opiekunach. Są to liczne rozproszone rękopisy, a także wydawane przez konwikt druki, urzędowe Sprawozdania dyrekcji szkoły, przepisy dla profesorów i nauczycieli zakonnych, bogato ilustrowane chyrowskie wydawnictwa jubileuszowe na 25- i 50-lecie placówki, a także komplet egzemplarzy szkolnej gazetki. Drugą grupę źródeł, najcenniejszą dla badacza sceny, stanowią dokumenty pracy teatru: 35 unikalnych egzemplarzy sztuk pochodzących z zaginionej Biblioteki Teatru w Chyrowie, często opatrzonych notatkami reżyserskimi, 432 programy teatru konwiktowego oraz pojedyncze źródła ikonograficzne. Artykuł zawiera rozważania nad przydatnością wymienionych dokumentów, zwłaszcza do badań historycznoteatralnych. Autorka dokonuje analizy zawartości źródeł i ze względu na dostrzeżone niedomówienia, nieścisłości, a nawet pomyłki podkreśla konieczność ich starannej weryfikacji, krytyki. Zaznacza, że dopiero po wzajemnym potwierdzeniu i uzupełnieniu materiałów archiwalnych można przystąpić do rekonstrukcji kalendarium repertuarowego teatru chyrowskiego, ustalając daty dzienne, okazje wystawień, tytuły spektakli, ich formę sceniczną, a ponadto listę wykonawców i skład widowni. Na podstawie zachowanych źródeł możemy dziś mówić o 513 widowiskach scenicznych, podczas których publiczność konwiktowa obejrzała 758 inscenizacji utworów dramatycznych. Autorka wskazuje na szereg aspektów związanych z możliwością interpretacji dokumentów chyrowskich. Teatr konwiktu wpisuje się bowiem w długą tradycję scen jezuickich, a studia komparatystyczne pozwalają spojrzeć na niego również z perspektywy rozwijających się pozostałych scen szkolnych i amatorskich. Zważywszy, że Zakład kształcił przyszłych liderów życia społecznego, których utrwalone gusty artystyczne wpływały na rozwój życia teatralnego, scenę konwiktową postrzegać należy jako ważny element dziedzictwa kulturowego.
    One of the finest episodes in the history of the Scientific and Educational Department of the Jesuit Fathers in Chyrów (1886–1939) was its theatre. Archives contain numerous sources which provide information on its functions, aims, conditions in which it functioned, and its counsellors. These are numerous dispersed manuscripts and printed materials issued by the school, official Reports of the school administration, regulations for academic staff, richly illustrated publications issued for the 25th and 50th anniversary of the institution, as well as copies of the school gazette. The second group of sources, most valuable to theatre historians, are documents concerning the work of the theatre – 35 unique copies of plays from the lost Chyrów Theatre Library, often containing annotations, 432 programmes, as well as individual iconographic sources. The article discusses the usefulness of these documents, particularly for historical research. The author analyses their contents and emphasises the necessity of their careful scrutiny, due to frequent omissions, inaccuracies, and mistakes. The author states that only after confirmation and completion of the archival materials will it be possible to reconstruct the theatre’s repertoire calendar, determining the dates and occasions of performances, play titles, scenic forms, lists of performers and audience composition.
    Źródło:
    Studia Paedagogica Ignatiana; 2016, 19, 3; 243-264
    2450-5358
    2450-5366
    Pojawia się w:
    Studia Paedagogica Ignatiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nauczanie żywego słowa według Marii Wiercińskiej: Publikacje artystki z lat 1935–1938
    Teaching Recitation according to Maria Wiercińska: The Artist’s Publications from 1935–1938
    Autorzy:
    Chojnacka, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/34112045.pdf
    Data publikacji:
    2024
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Maria Wiercińska
    recitation teaching
    recitation
    school theatre
    poetry on the radio
    nauczanie żywego słowa
    recytacja
    teatr szkolny
    poezja w radiu
    Opis:
    Artykuł poświęcony jest publikacjom Marii Wiercińskiej. Artystka porzuciła karierę aktorską w sezonie 1934/35, a uprawnienia reżyserskie uzyskała dopiero po II wojnie światowej. W drugiej połowie lat trzydziestych XX wieku zajmowała się wyłącznie recytacją oraz – z prawdziwą pasją – nauczaniem żywego słowa na różnych poziomach, i tego dotyczą wszystkie jej teksty. Pisała z punktu widzenia praktyka. Wyróżniała niezbędne etapy pracy nad żywym słowem: zainteresowanie, zrozumienie, odczucie i prezentację z naciskiem na indywidualną interpretację, a podstawą miało być opanowanie poprawnej wymowy. Taki model sama realizowała i proponowała studentom uczelni aktorskich, nauczycielom, dzieciom w wieku szkolnym i przedszkolnym. Za szczególnie ważną uważała pracę nad żywym słowem z dziećmi, uznając, że nie tylko uczy techniki i wyrazistości, ale też kształtuje poczucie estetyczne i umiejętności społeczne, rozwija kreatywność. Artykuł przedstawia program Wiercińskiej w kontekście rozwoju radia, nowych wtedy metod pedagogicznych, wydawnictw dla szkół i popularności teatru szkolnego. Pokazuje zwykłą, niedocenianą pracę i przywraca historii teatru ciekawą, a zapomnianą artystkę. Wpisuje się więc zarówno w ramy rewizji dominującej narracji historycznoteatralnej, skupionej na kanonicznych tytułach i nazwiskach, jak i w nurt feministycznej rewizji narracji o dziejach teatru.
    This article discusses Maria Wiercińska’s publications. The artist abandoned her acting career in the season of 1934/35, and she got qualified to work as a theatre director only after WW2. In the second half of the 1930s, she was occupied exclusively with recitation performances and—with real commitment—to teaching recitation at various levels; this is what all her publications are about. She wrote from a practitioner’s point of view. She distinguished the necessary stages of working on a recitation performance: taking interest, developing understanding, feeling the text, and delivering the presentation, with an emphasis on individual interpretation; the basis was to master enunciation. This was the model she herself adopted in her recitation work, and she proposed it to students of acting, teachers, school and preschool children. Working with children was particularly important in her view; she believed that teaching recitation not only gives them technique and expressiveness, but also shapes their aesthetic sense and social skills, and develops creativity. The article presents Wiercińska’s program in the context of the development of radio broadcasting, new pedagogical methods, publications for schools, and the popularity of school theatre. It showcases ordinary, under-appreciated work and retrieves an interesting but forgotten artist for theatre history. It thus fits into the framework of revising the dominant narrative of theatre history, focused on canonical titles and names, as well as into the feminist agenda in theatre research.
    Źródło:
    Pamiętnik Teatralny; 2024, 73, 2; 39-67
    0031-0522
    2658-2899
    Pojawia się w:
    Pamiętnik Teatralny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nauczyć i nie zgorszyć. Leszczyński teatr szkolny braci czeskich i luteranów jako medium edukacji – casus dramatu Susanna, ex Danielis 13. tragoedia (1646)
    To teach and not to shock. The Czech Brethren’s and Lutherans’ theatre in Leszno as an educational tool – casus of the drama Susanna, ex Danielis 13, tragoedia (1646)
    Autorzy:
    Chemperek, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/428319.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
    Tematy:
    Protestant school theatre
    Czech Brethren
    Leszno
    Nicodem Frischlin
    Jan Jerzy Szlichtyng
    Bible
    Susanna theme
    protestancki teatr szkolny
    bracia czescy
    Biblia
    motyw Zuzanny
    Opis:
    The school theatre in a Protestant gymnasium in Leszno bloomed between 1639 and 1656 thanks to, amongst others, Jan Amos Komenski. One of the plays staged there was a drama Susanna, ex Danielis 13, tragoedia (1646) probably written by Jan Jerzy Szlichtyng who used the virtuous Susanna’s theme from the Bible in an original and yet utilitarian way. The author reduced theological and moral content, present in other adaptations of this theme, in order to focus on showing the stages of court proceedings in Poland, so the young actors – Lesnaeum students – had a chance of gaining some valuable knowledge about the law and practice useful in the court rhetoric in Latin. The first act of the play, being an introduction to the main theme of the play (law and rhetoric in court) was taken by Szlichtyng (?) from a neolatin drama of Nikodem Frischlin, namely Susanna comoedia nova (1577). The comparative analysis of the original and the 17th century’s adaptation leads to a conclusion about the decorum of manners in the Protestant gymnasium. The Polish author removed not only the sexual abuse thread – Susanna strongly molested by the elders and forced to prostitution – but also passages from Frischlin regarding the use of rhetoric in ars amandi, as well as the heroine’s tirades proving her intelligence and scriptural erudition. As a result, the elders’ image has been a little whitewashed and Susanna appears solely as a chaste and noble wife. Such a representation of the heroine – honest but not too sophisticated – and elders – cunning but not too lecherous – was in a harmony with the 17th century’s cultural conventionalities unfamiliar with mulier docta and demanding that youth respects the elderly.
    Teatr szkolny w protestanckim gimnazjum w Lesznie przeżywał, m. in. za sprawą Jana Amosa Komeńskiego, okres rozkwitu w latach 1639-1656. Jedną ze sztuk wystawianych na tej scenie był dramat Susanna, ex Danielis 13, tragoedia (1646), autorstwa prawdopodobnie Jana Jerzego Szlichtynga, który biblijny motyw cnotliwej Zuzanny opracował w sposób oryginalny a zarazem utylitarny. Autor zredukował treści teologiczne i moralne obecne w innych adaptacjach tego motywu, by odwzorować na scenie etapy rozprawy sądowej w dawnej Polsce, młodzi aktorzy – studenci Lesnaeum – mieli dzięki temu uzyskać wiedzę prawniczą i wyćwiczyć się w wymowie sądowej po łacinie. Pierwszy akt sztuki, będący przedakcją właściwego tematu sztuki (prawo i retoryka w sądzie) przejął Szlichtyng (?) z nowołacińskiego dramatu Nikodema Frischlina Susanna, comoedia nova (1577). Analiza porównawcza oryginału z XVII-wieczną adaptacją prowadzi do wniosków na temat obyczajowego decorum w protestanckim gimnazjum. Polski autor usunął ze swego dramatu nie tylko drastyczne sceny molestowania Zuzanny przez starców i ich propozycje płatnej miłości, lecz także passusy z Frischlina dotyczące zastosowania retoryki w ars amandi oraz tyrady bohaterki, w których wykazuje się ona inteligencją i erudycją biblijną. W efekcie wizerunek starców został nieco „wybielony”, zaś Zuzanna jawi się tylko jako cnotliwa i uczciwa małżonka. Taki obraz bohaterki – prawej, ale nie zanadto uczonej – i starców – podstępnych, lecz nie wyrafinowanych lubieżników – był zgodny z XVII-wiecznymi konwencjami kulturowymi nie respektującymi mulier docta i nakazującymi młodzieży szacunek dla starości.
    Źródło:
    Studia z Teorii Wychowania; 2019, 2 (27); 27-46
    2083-0998
    2719-4078
    Pojawia się w:
    Studia z Teorii Wychowania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Lepiej, gdy oczy zobaczą: Obchody święta niepodległości w szkołach II Rzeczypospolitej
    It is Better to See It with One’s Eyes: The Celebration of the Independence Day in the Schools of the Second Polish Republic
    Autorzy:
    Buczek, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/30027242.pdf
    Data publikacji:
    2018-10-01
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    teatr szkolny
    teatr dwudziestolecia międzywojennego
    teatr i polityka
    teatr Drugiej Rzeczpospolitej
    odzyskanie niepodległości
    school theatre
    Polish theatre in the 20s and 1930s
    theatre and politics
    theatre of the Second Polish Republic
    Independence of Poland
    Opis:
    Obchody rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości należały do najważniejszych świąt państwowych w II Rzeczypospolitej. Szczególnie starannie przygotowywano się do uczczenia dziesiątej rocznicy w 1928, wtedy też „Przegląd Oświatowy” opublikował propozycję sposobów organizowania uroczystości, w której oprócz nabożeństw, wykładów i prelekcji znalazły się widowiska ze szczególnym uwzględnieniem żywych obrazów. Projekt ten, wyznaczając sposób świętowania, niestety niezbyt dobrze sprawdzał się w szkołach, a zwłaszcza powszechnych. W artykule przedstawione zostały publikowane wówczas propozycje widowisk dla młodszych dzieci szkolnych, które niejednokrotnie przybierały formę baśniową. Dzięki tej formie łatwiej było siedmio-, ośmioletniemu odbiorcy zrozumieć trudne zagadnienia narodowej niewoli, walki i niepodległości.
    The Independence Day was one of the most important state holidays in the Second Polish Republic. The celebration of the tenth anniversary of regaining independence in 1928 was preceded with special preparations; it is then that "Przegląd Oświatowy" published a list of suggested celebration scenarios which included not only holy masses, lectures, and public speeches but also spectacles with tableaux vivants. The proposition, by prescribing the way to celebrate, did not work too well in schools, and in grammar schools in particular. The article discusses other propositions for spectacles suggested at the time that were better suited for younger children, as they often took on the form of a fairy tale. The convention made it easier for the seven- or eight-year-old viewers to understand the difficult issues of national subjugation, fight for freedom and independence.
    Źródło:
    Pamiętnik Teatralny; 2018, 67, 3; 169-204
    0031-0522
    2658-2899
    Pojawia się w:
    Pamiętnik Teatralny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teatr, który wychodził na ulice: Przestrzeń miejska w dawnych teatrach szkolnych
    Theater Out in the Streets: Urban Space in Historical School Theaters
    Autorzy:
    Mieszek, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32083647.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    teatr szkolny w XVI–XVIII wieku
    nowożytne wydarzenie parateatralne
    literatura okolicznościowa
    procesje religijne
    16th–18th-century school theater
    early modern paratheatrical events
    occasional literature
    religious processions
    Opis:
    Przedmiotem artykułu jest sposób wykorzystania przestrzeni miejskiej w sztukach i przedsięwzięciach teatralnych i parateatralnych związanych ze środowiskiem staropolskich teatrów szkolnych. Wśród analizowanych tekstów znalazły się utwory dramatyczne, dialogi oraz kronikarskie i okolicznościowe relacje z parateatralnych wydarzeń organizowanych w rożnych miastach z okazji świąt religijnych i świeckich. Interpretacja obejmuje wydobyte z tych tekstów elementy obrazujące przemiany, jakim w widowiskach realizowanych na cmentarzach, ulicach czy rynkach poddawano pejzaż i atmosferę miasta. Zwrócono również uwagę na rozbudowywanie strony widowiskowej i zwielokrotnianie środków wyrazu artystycznego w przestrzeniach miejskich (strojne kostiumy, śpiew, taniec, efekty pirotechniczne, operowanie symbolem, nawiązywanie do wyobrażeń emblematycznych, rekwizyty). Podkreślono społeczny i kulturotwórczy wymiar udziału teatrów szkolnych w wydarzeniach lokalnych i państwowych. Gdy teatr wychodził poza szkolne mury, uczniowie byli włączani w performatywny proces kreowania teatru uczestnictwa, w którym zgromadzeni na ulicach mieli stać się aktywnymi współuczestnikami widowiska. Istotną rolę w ich aktywizacji odgrywało widowiskowo-teatralne przekształcenie dobrze znanej przestrzeni miejskiej.
    The article discusses the use of urban space in plays and theatrical and paratheatrical undertakings of school theatres in the Old Poland period (16th to 18th century). The analysed texts include dramas, dialogues, as well as chronicles and occasional accounts of paratheatrical events organized in various cities to celebrate religious and secular holidays. The interpretation focuses on how the cityscape and atmosphere changed during performances staged in cemeteries, streets, or squares. Attention is paid also to the expansion of the visual aspect of the performances and multiplication of means of artistic expression in the urban space (costumes, song and dance, pyrotechnics, the use of symbols, references to emblematic images, props). The article emphasizes the social and culture-making dimension of the participation of school theatres in local and nation-wide events. Leaving the school buildings behind, students got involved in a performative process of creating a theatre of participation; the people in the streets were to become active co-participants in the performance. An important factor in their activation was the theatrical transformation of the familiar urban space.
    Źródło:
    Pamiętnik Teatralny; 2022, 71, 1; 51-72
    0031-0522
    2658-2899
    Pojawia się w:
    Pamiętnik Teatralny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teatr „Łejery” – edukacja przez sztukę na przykładzie działalności Szkoły Podstawowej nr 83 im. Emilii Waśniowskiej w Poznaniu (wybrane problemy)
    “Łejery” Theater – education through art on the example of the activities of Primary School No. 83. Emilia Waśniowska in Poznań (selected problems)
    Autorzy:
    Sadowska, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/38166435.pdf
    Data publikacji:
    2024-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    kultura szkoły
    teatr szkolny
    edukacja przez sztukę
    Szkoła Podstawowa nr 83 „Łejery” w Poznaniu
    towarzyszenie w rozwoju
    school culture
    education through art
    School theatre
    Primary School No. 83 “Łejery” in Poznań
    accompaniament in development
    Opis:
    Primary School No. 83 Emilia Waśniowska in Poznań is known in Poland as “Łejery”. It is a unique institution in the country because, although it is a “systemic” school, it implements its educational programme through art, is based on selected assumptions of non-directive pedagogy, and the main educational means at the school is broadly understood theatre. The subject of the author’s study is to present the theatre operating at Primary School No. 83. “Łejery” in Poznań as a means of comprehensive education for children and young adolescents. The author, based on sources (websites, sources evoked – interviews with Jerzy Hamerski) and observations made from September 1 to December 22, 2023, as well as the literature on the subject, considers education at Primary School No. 83 in Poznań, presents the figure the founder of the Poznań “Łejery”, and analyses the ways of using theatre in the education process of children and youth attending the described school.
    Szkoła Podstawowa nr 83 im. Emilii Waśniowskiej w Poznaniu znana jest w Polsce pod nazwą „Łejery”. Jest to placówka wyjątkowa w skali całego kraju z tego względu, iż pomimo że jest szkołą „systemową”, realizuje autorski program edukacyjny wychowania przez sztukę, opiera się nadto na wybranych założeniach pedagogiki niedyrektywnej, zaś głównym środkiem edukacyjnym w szkole jest szeroko rozumiany teatr. Przedmiotem studiów autorki jest zatem ukazanie gromadnego, uczniowskiego teatru funkcjonującego w Szkole Podstawowej nr 83 „Łejery” w Poznaniu jako środka wszechstronnej edukacji dzieci i młodych adolescentów. Autorka, w oparciu o źródła (strony internetowe, źródła wywołane – wywiady z Jerzym Hamerskim) oraz obserwację uczestniczącą i nieuczestniczącą czynioną od 1 września do 22 grudnia 2023 roku, a także literaturę przedmiotu podejmuje rozważania dotyczące koncepcji kształcenia w Szkole Podstawowej nr 83 w Poznaniu, przybliża sylwetkę założyciela poznańskich „Łejerów” oraz dokonuje analizy sposobów zastosowania teatru w procesie edukacji dzieci i młodzieży uczęszczających do opisywanej szkoły.
    Źródło:
    Kultura i Edukacja; 2024, 2(144); 93-114
    1230-266X
    Pojawia się w:
    Kultura i Edukacja
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-15 z 15

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies