Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "immunohistochemia" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Określenie wartości diagnostycznej wybranych badań immunohistochemicznych u chorych na mięsaki macicy w aspekcie ich przydatności terapeutycznej i prognostycznej
    Determination of diagnostic value of selected immunohistochemical tests in patients with uterine corpus sarcoma and their therapeutic and prognostic usefulness
    Autorzy:
    Jońska-Gmyrek, Joanna
    Nasierowska-Guttmejer, Anna
    Bidziński, Mariusz
    Dańska-Bidzińska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/908070.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    corpus uteri sarcoma
    immunohistochemistry
    markers
    treatment
    diagnosis
    immunohistochemia
    Opis:
    Uterine sarcomas represent a rare and heterogenous group of tumours, sometimes demonstrating multidirectional differentiation. Histological type of the sarcoma influences the choice of therapeutic modality. Aim of paper: Determination of diagnostic value of selected immunohistochemical studies (MIB1, caldesmon, desmin, SMA, SrMa, CKAE1/3) in the definition of histological type of tumour. Assessment of expression of the protein c-kit (CD117) MIB1 and inhibin and their prognostic role. Material and method: Study material consisted of a group of patients with uterine sarcoma, treated at the Center of Oncology in Warsaw, Poland, since 1999 thru 2006, from whom surgical specimens and paraffin blocks were obtained. Of 120 eligible patients, complete clinical data and specimens suitable for foreseen studies were available in 66 cases and this group became the subject of further analyses. Immunohistochemical (IHC) tests were performed using a panel of antibodies (SMA, SrMa, desmin, h-caldesmon, CD10, CKAE, MIB1, inhibin and CD117). Diagnostic value of IHC studies was assessed by descriptive statistical tests. Original histopathological findings were confronted with the results of validated IHC tests. Survival was assessed based on Kaplan-Meier curves and follow-up time – by an inverse Kaplan-Meier curve. Prognostic factors were analysed by the Cox method. Threshold of statistical significance has been set at p=0.05. Results: Original microscopic findings have had to be modified as to histological type of sarcoma in about 1/3 of the cases. Histological diagnosis was an independent prognostic factor, influencing both overall survival rate and time to tumour recurrence. Prognostic factors influencing recurrence-free survival were: invasion of perivascular lymph space (lymph space invasion, LSI), proliferative index (MB1) and severity of tumour cell necrosis. Conclusions: Application of a panel of suitable IHC tests contributes to a more precise determination of tumour type, assisting in an optimal choice of adjuvant treatment modality and thus in improvement of the patients’ prognosis.
    Mięsaki macicy stanowią rzadko występującą, heterogenną grupę nowotworów, wykazującą niekiedy wielokierunkowe różnicowanie. Typ histopatologiczny mięsaka ma wpływ na wybór metody leczenia. Cel: Określenie przydatności diagnostycznej wybranych badań immunohistochemicznych (MIB1, kaldesmon, desmi-na, SMA, SrMa, CKAE1/3) w ocenie typu histopatologicznego. Ocena ekspresji białka c-kit (CD117), MIB1, oraz inhibiny w aspekcie przydatności prognostycznej. Materiał i metoda: Materiał badawczy stanowiła grupa chorych na mięsaki macicy leczonych w Centrum Onkologii - Instytucie im. Marii Skłodowskiej--Curie w Warszawie w latach 1999-2006, od których uzyskano preparaty i bloczki parafinowe. Spośród 120 chorych pełne dane kliniczne i preparaty nadające się do zastosowania badań uzyskano od 66 chorych, która to grupa stała się przedmiotem analizy. Wykonano badania immunohistochemiczne z użyciem panelu przeciwciał: SMA, SrMa, desmina, h-kaldesmon, CD10, CKAE, MIB1, inhibina oraz CD117. Do oceny wartości diagnostycznej badań immunohistochemicznych (IHC) zastosowano statystykę opisową. Zestawiono wynik pierwotnego badania histopatologicznego z wynikiem zweryfikowanym badaniami IHC. Do oceny przeżycia zastosowano krzywą Kaplana-Meiera, czas obserwacji mierzono odwrotną metodą Kaplana-Me-iera. Do analizy czynników predykcyjnych zastosowano metodę Coksa. Istotność statystyczną określono na poziomie p=0,05. Wyniki: W stosunku do rozpoznania pierwotnego typ histopatologiczny mięsaków został zmieniony w około 1/3 przypadków. Rozpoznanie histopatologiczne okazało się niezależnym czynnikiem rokowniczym mającym wpływ zarówno na przeżycie ogólne, jak i czas do nawrotu choroby. Czynnikami rokowniczymi w aspekcie przeżycia bez nawrotu choroby okazały się: zajęcie naczyniowej przestrzeni chłonnej (LSI), indeks proliferacyjny (MIB1), oraz stopień martwicy w komórkach guza. Wnioski: Zastosowanie panelu odpowiednich badań immunohistochemicznych ma wpływ na precyzyjne określenie charakteru guza, co niesie za sobą wybór odpowiedniej metody leczenia uzupełniającego, a tym samym, być może poprawę rokowania.
    Źródło:
    Ginekologia Onkologiczna; 2007, 5, 2; 75-86
    1731-5379
    Pojawia się w:
    Ginekologia Onkologiczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wysoka ekspresja CD133 – markera komórek macierzystych do predykcji agresywnego klinicznie typu raka jelita grubego
    Autorzy:
    Kostovski, Ognen
    Antovic, Svetozar
    Trajkovski, Gjorgji
    Kostovska, Irena
    Jovanovic, Rubens
    Jankulovski, Nikola
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1391716.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    CD133
    immunohistochemia
    komórki macierzyste
    rak jelita grubego
    Opis:
    Wstęp: Rak jelita grubego (RJG) jest jednym z najczęstszych nowotworów złośliwych na świecie. Markery komórek macierzystych raka (KMR) wiążą się z agresywnymi typami nowotworów i złym rokowaniem. Cel: Celem pracy była ocena ekspresji CD133 i skorelowanie jej z przyszłością kliniczno-patologiczną u pacjentów z RJG. Materiał i metody: Badaniami objęto dziewięćdziesięciu pacjentów z RJG, którzy w latach 2012–2017 poddali się leczniczej resekcji chirurgicznej w Klinice Uniwersyteckiej Chirurgii Trawiennej w Skopje, w Macedonii Północnej. Próbki guza analizowano najpierw standardowymi metodami histopatologicznymi, a następnie badano immunohistochemicznie ekspresję CD133. Poziom ekspresji CD133 został sklasyfikowany półilościowo. Niską wartość dodatnią zdefiniowano jako dodatnią immunoreaktywność w <50% gruczołów z guzem, a wysoką wartość dodatnią jako dodatnią immunoreaktywność w ≥50% gruczołów z guzem. Ponadto dokonano retrospektywnego przeglądu kliniczno-patologicznego przyszłości pacjentów. Wyniki: Wysoką ekspresję CD133 stwierdzono w 47,8% w próbkach RJG pacjentów. U 69,6% osób z przerzutami w narządach trzewnych zaobserwowano wysoką ekspresję CD133. Stwierdzono istotne statystycznie różnice w ekspresji CD133 między: pacjentami z i bez zmian przerzutowych trzewnych (p = 0, 0153), pacjentami z różnymi kategoriami T (p = 0,0119), stanem N (p = 0,0066) i różnicowaniem G (p = 0,0115). Nasze wyniki wykazały, że największy wpływ na ekspresję CD133 ma stadium choroby (p < 0,00001). Wnioski: Wysoka ekspresja CD133 jest przydatnym markerem do przewidywania klinicznie agresywnego typu RJG i może być rutynowo stosowana w standardowej diagnostyce patologicznej.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2020, 92, 3; 9-14
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przydatność mikroskopii elektronowej w diagnostyce gruczolaków przysadki
    Usefulness of electron microscopy methods in the diagnostics of pituitary adenomas
    Autorzy:
    Maksymowicz, Maria
    Olszewski, Włodzimierz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1032924.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    przysadka
    gruczolaki
    ultrastruktura
    immunohistochemia
    metody diagnostyczne
    pituitary
    adenomas
    ultrastructure
    immunohistochemistry
    diagnostic methods
    Opis:
    Pituitary adenomas represent the most common neoplasms of sella turcica. They are clinically differentiated mainly on the basis of their size, radiological features and hormonal secretion. The patients present symptoms of acromegaly, hyperprolactinemia, Cushing's disease, Nelson syndrome, TSH hypersecretion or clinically nonfunctioning adenomas. The lack of clinicopathological correlations in this tumors limit the importance of routine histological diagnosis. In the current WHO (2004) classification of pituitary adenomas immuno-histochemical evaluation is the “gold diagnostic standard”. However, immunohistochemical profiles may overlap, but ultrastructural features of these tumors are essential to reach a correct diagnosis. EM methods are capable of providing specific diagnosis in the majority of the rare adenoma subtypes with specific biological behavior, invasiveness, aggressive growth potential and recurrences. Our material consists of 2010 consecutive cases of surgically resected pituitary and sellar region tumors diagnosed in our department. Among them 1783 cases of pituitary adenomas were diagnosed. Ultrastructural evaluation was useful in: GH secreting adenomas - sparsely vs. densely granulated; bi-hormonal GH and PRL secreting adenomas; clinically nonfunctioning immunopositive (silent) adenomas; clinically nonfunctioning adenomas - nononcocytic vs. oncocytic; unusual plurihormonal adenomas - monomorphous vs. mixed cell. Immunoelectron microscopy was valuable in bi-hormonal adenomas: GH and PRL immunopositive. Conclusions: Currently, there are no accepted means of predicting adenoma’s invasiveness and long-term aggressiveness, but morphologic separation of some subtypes of pituitary adenomas by EM provided useful knowledge for classification and management. Our own data confirmed the usefulness of ultrastructural methods in diagnostic and prognostic evaluation of pituitary adenomas.
    Gruczolaki przysadki są najczęstszymi nowotworami występującymi w okolicy siodła tureckiego. Klinicznie są one klasyfikowane głównie na podstawie rozmiarów, cech radiologicznych i czynności hormonalnej. Pacjenci prezentują objawy akromegalii, hiperprolaktynemii, choroby Cushinga, zespołu Nelsona, hipertyreozy lub objawy guzów klinicznie niemych. Brak w tych guzach korelacji między obrazem klinicznym i patomorfologicznym, co ogranicza znaczenie rutynowej diagnostyki histologicznej. W aktualnej klasyfikacji Światowej Organizacji Zdrowia (2004) „złoty standard diagnostyczny” stanowi immunohistochemia. JednakŜe profile immunohistochemiczne mogą się pokrywać, zaś cechy ultrastrukturalne tych guzów mogą stanowić podstawę prawidłowego rozpoznania. Metody mikroskopowo-elektronowe umoŜliwiają rozpoznanie większości rzadkich podtypów gruczolaków o swoistej biologii i inwazyjności, agresywnym potencjale wzrostowym oraz skłonności do nawrotów. Materiał własny obejmuje 2010 nieselekcjonowanych przypadków guzów przysadki i okolicy siodła tureckiego leczonych chirurgicznie w latach 1998-2010, wśród których rozpoznano 1783 gruczolaki. Ocena ultrastrukturalna była przydatna w: gruczolakach wydzielających GH – skąpoziarniste vs. bogatoziarniste, dwu-hormonalnych gruczolakach wydzielających GH i PRL, gruczolakach klinicznie nieczynnych hormonalnie, ale immunododatnich (niemych), klinicznie nieczynnych – onkocytarne vs. nieonkocytarne; rzadkich gruczolakach wielohormonalnych – monomorficzne vs. mieszane. Metoda immunomikroskopowo- elektronowa była przydatna w dwu-hormonalnych gruczolakach wydzielających GH i PRL. Wnioski: Obecnie brak ogólnie akceptowanych metod oceny przewidywania inwazyjności lub agresywności, ale rozpoznanie niektórych podtypów gruczolaków metodą mikroskopii elektronowej dostarcza podstawowych informacji umoŜliwiających ich sklasyfikowanie i prawidłowe postępowanie pooperacyjne. Nasze własne obserwacje oraz dane z piśmiennictwa potwierdzają przydatność metod ultrastrukturalnych w diagnostycznej i prognostycznej ocenie tych guzów.
    Źródło:
    Folia Medica Lodziensia; 2010, 37, 1; 151-173
    0071-6731
    Pojawia się w:
    Folia Medica Lodziensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Image analysis of immunohistochemical stains for detection of parathyroid disease
    Autorzy:
    Płaczek, B.
    Orczyk, T.
    Bułdak, R.
    Michalski, M.
    Segiet, O.
    Polaniak, R.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/333291.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Śląski. Wydział Informatyki i Nauki o Materiałach. Instytut Informatyki. Zakład Systemów Komputerowych
    Tematy:
    image processing
    immunohistochemistry
    hyperparathyroidism
    light microscopy
    przetwarzanie obrazu
    immunohistochemia
    nadczynność przytarczyc
    mikroskopia świetlna
    Opis:
    In this paper a method is introduced which enables automatic detection of parathyroid hyperplasia and parathyroid adenoma on the basis of immunohistochemical angiogenesis markers expression in micrographs. The proposed method uses digital image processing techniques and classification algorithms to detect diseased tissue. The disease detection is performed by classification of normalized color intensity histograms. Accuracy of this method was evaluated by using micrographs of parathyroid tissue sections obtained from patients that have undertaken surgery due to primary hyperparathyroidism. Use of different color models, various classifiers, and immunohistochemical markers was considered during the experiments. The experimental results show that the introduced method enables accurate detection of parathyroid disease. The most promising results were obtained for k-nearest neighbor and neural network classifiers.
    Źródło:
    Journal of Medical Informatics & Technologies; 2015, 24; 141-146
    1642-6037
    Pojawia się w:
    Journal of Medical Informatics & Technologies
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Immunohistochemiczna metoda identyfikacji komórek CD133+ w glioblastoma
    Immunohistochemical identification methods of CD133+ cells in glioblastoma
    Autorzy:
    Zielonka, Emil
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1053634.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    CD133
    cancer stem cells
    confocal microscopy
    immunohistochemistry
    glioblastoma
    immunohistochemia
    mikroskopia konfokalna
    nowotworowe komórki macierzyste
    Opis:
    Glioblastoma (GBM, WHO grade IV) is the most lethal type of brain tumours. Despite advances in radiotherapy, chemotherapy and surgical techniques, this tumour is still associated with a median overall survival of approximately 1 year. Histopathological features of GBM include nuclear atypia, foci of palisading necrosis, microvascular proliferation and robust mitotic activity. Glioblastoma is one of the best vascularized tumours in humans and its proliferation is hallmarked by a distinct proliferative vascular component. Studies of glioblastoma’s vascularization have cast some light on the role of non-endothelial cells in tumour neoangiogenesis. A characteristic feature of protein CD133 is its rapid down-regulation during cell differentiation, which makes it a unique cell surface marker for identification of stem cells in brain tissue. CD133+ tumour cells are located mainly in perivascular niches. CD133 positive cells were also found in blood vessels wall. The aim of this study was to optimize immunohistochemical staining method to facilitate identification of cells recognized by anti-CD133 antibody in paraffin-embedded glioblastoma tissue sections. In this study, several pretreatments, detection systems, dilution of antibody and time incubation were used. Immunohistochemical staining method in which autoclave, a buffer pH 9.0 and LSAB+System-HRP were used gave the best result.
    Najczęstszym i jednocześnie najgorzej rokującym nowotworem pochodzenia astrocytarnego jest glioblastoma (IV stopień złośliwości według Światowej Organizacji Zdrowia). Obraz mikroskopowy glioblastoma charakteryzuje się atypią komórkową, obecnością ognisk martwicy palisadowej oraz proliferacją drobnych naczyń. Wyróżniamy dwa typy glioblastoma: pierwotny i wtórny. Jedną z podstawowych cech histopatologicznych tego nowotworu jest obecność proliferacji naczyniowych. Proliferacje naczyń glioblastoma rozpoznawane są jako wielowarstwowe kłębki rozrośniętych i mitotycznie aktywnych komórek endotelialnych. Komórki macierzyste odgrywają znaczącą rolę w tworzeniu sieci naczyń krwionośnych nowotworu za sprawą różnicowania w kierunku komórek endotelialnych. Za marker nowotworowych komórek macierzystych uważa się antygen CD133. Komórki nowotworu wykazujące ekspresję tego białka rozpoznawanego przez odpowiednie przeciwciała zlokalizowane są w niszach otaczających naczynia krwionośne występujące w masie nowotworu. Komórki CD133+ występują również w ścianach naczyń krwionośnych. Celem przeprowadzonych badań było opracowanie optymalnej immunohistochemicznej metody barwienia, z wykorzystaniem przeciwciała przeciw CD133, która ułatwi identyfikację komórek macierzystych. Materiał do badań stanowiły preparaty histopatologiczne pobrane do rutynowych badań histopatologicznych w czasie zabiegu operacyjnego z wcześniej rozpoznanymi przypadkami glioblastoma. Badania obejmowały różne metody barwień immunohistochemicznych z wykorzystaniem zróżnicowanych sposobów odmaskowywania antygenów, z zastosowaniem odmiennych buforów, systemów detekcyjnych oraz rozcieńczeń przeciwciała i czasów inkubacji preparatów z przeciwciałem. Najlepsze wyniki barwienia immunohistochemicznego otrzymano w preparatach, w których w celu odmaskowywania antygenu zastosowano autoklaw, bufor o pH 9,0 i system detekcyjny LSAB+System-HRP.
    Źródło:
    Aktualności Neurologiczne; 2013, 13, 4; 253-257
    1641-9227
    2451-0696
    Pojawia się w:
    Aktualności Neurologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polski konsensus w sprawie leczenia chorych na raka żołądka – aktualizacja 2017
    Autorzy:
    Kulig, Jan
    Wallner, Grzegorz
    Drews, Michał
    Frączek, Mariusz
    Jeziorski, Arkadiusz
    Kielan, Wojciech
    Kołodziejczyk, Piotr
    Nasierowska-Guttmejer, Anna
    Starzyńska, Teresa
    Zinkiewicz, Krzysztof
    Wojtukiewicz, Marek
    Skoczylas, W. Tomasz
    Richter, Piotr
    Krawczyk, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1393366.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    raka żołądka
    Przerzuty nowotworowe
    Helicobacter pylori
    Laparotomia
    Niesteroidowe leki przeciwzapalne
    Immunohistochemia
    Leczenie chirurgiczne
    Panendoskopia
    Biopsja
    Opis:
    Od roku 1986 kontynuowany jest projekt naukowy pt. „Polskie Badania nad Rakiem Żołądka”. Głównym celem tego projektu czyli wieloośrodkowych i interdyscyplinarnych badań jest poprawa wyników leczenia chorych na raka żołądka poprzez opracowanie i propagowanie optymalnych metod rozpoznawania i leczenia zarówno chirurgicznego, jak i skojarzonego. Jednym z ważniejszych osiągnięć projektu jest opracowanie i publikacja dokumentu pt. „Polski Konsensus w Sprawie Leczenia Chorych na Raka Żołądka”, którego pierwsza wersja została opublikowana w roku 1998. Kolejne wersje były aktualizowane adekwatnie do zmieniających się trendów w postępowaniu u chorych na raka żołądka. W Krakowie w dniach 3-4 czerwca 2016r. odbyło się sympozjum naukowe „Polski konsensus w sprawie leczenia raka żołądka – aktualizacja 2016”. W czasie sympozjum odbyła się sesja panelowa w trakcie wszyscy autorzy przedstawili publicznie założenia Konsensusu do dalszej dyskusji. Ponadto wspomniana sesja była poprzedzona zarówno dyskusją w formie korespondencji i jak i spotkaniem roboczym w celu ujednolicenia stanowiska. Należy podkreślić, że zawarte w Konsensusie wskazówki i zalecenia nie są arbitralnie przyjętymi zasadami postępowania w aspekcie prawnym a tym samym każdy lekarz/zespół lekarzy ma prawo podjęcia innych decyzji o ile będzie to korzystne dla chorego na raka żołądka. Konsensus omawia kolejno: a) zalecane kwalifikacje (stopnia zaawansowania, patologiczna, topografii węzłów chłonnych oraz zakresu wycięcia węzłów chłonnych, podziału raka połączenia przełykowo-żołądkowa) b) zasady rozpoznawania w tym zalecenia dotyczące badania endoskopowego i klinicznej oceny stopnia zaawansowania c) zalecenia dotyczące leczenia chirurgicznego (zakres resekcji, zakres limfadenektomii, taktyka postępowania w raku połączenia przełykowo-jelitowego) d) zalecenia dotyczące leczenia skojarzonego z chemioterapią lub radioterapią. e) miejsce chirurgii endoskopowej i małoinwazyjnej w leczeniu raka żołądka. Niniejsza publikacja jest podsumowaniem ustaleń sesji panelowej w trakcie wspomnianego sympozjum naukowego w Krakowie w 2016 roku.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 5; 59-73
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pediatric lymphomatoid papulosis – a case report and management considerations
    Lymphomatoid papulosis w populacji pediatrycznej – opis przypadku i rozważania terapeutyczne
    Autorzy:
    Dec, Michał
    Arasiewicz, Hubert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/26437917.pdf
    Data publikacji:
    2024-01-30
    Wydawca:
    Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
    Tematy:
    lymphomatoid papulosis
    CD30-positive lymphoproliferative disorder
    phototherapy
    immunohistochemistry
    methotrexate
    choroby limfoproliferacyjne z komórek CD30+
    fototerapia
    immunohistochemia
    metotreksat
    Opis:
    Lymphomatoid papulosis (LyP) is a rare cutaneous disorder, most commonly observed in adults, and its occurrence in the pediatric population is exceedingly rare. We present the case of an 6-year-old male patient who exhibited clinical and histopathological features consistent with LyP. The patient presented with multiple erythematous papules on the trunk and extremities, which were accompanied by mild pruritus. The lesions intermittently appeared, disappeared, and changed in morphology. No lymphadenopathy or systemic symptoms were noted. The histopathological examination revealed a dense infiltrate of atypical lymphocytes with cerebriform nuclei in the dermis. Immunohistochemical analysis confirmed CD30 expression in the infiltrating cells, supporting the diagnosis of LyP. Topical corticosteroids were administered to alleviate pruritus and inflammation, although only minimal symptomatic relief was achieved. The beneficial effects of narrowband ultraviolet B (UVB) 311 phototherapy were observed for a duration of four months. Nevertheless, following the cessation of treatment, the reappearance of both the nodular lesions and smaller papular lesions was observed. Consequently, a therapeutic regimen consisting of the administration of methotrexate at a dosage of 10 mg once per week was initiated. The treatment of LyP varies depending on the severity of the lesions and the patient’s symptoms, treatment decisions need to be carefully weighed due to the relatively benign nature of the disease. The diagnosis of LyP in pediatric patients is challenging because of its rarity and potential confusion with malignant lymphomas. Histopathology and immunohistochemistry play a pivotal role in distinguishing LyP from more aggressive entities.
    Lymphomatoid papulosis (LyP) jest rzadką chorobą skóry, najczęściej obserwowaną u dorosłych, a jej występowanie w populacji pediatrycznej jest niezwykle rzadkie. W pracy przedstawiono przypadek 6-letniego dziecka płci męskiej, u którego stwierdzono cechy kliniczne i histopatologiczne zgodne z rozpoznaniem LyP. Na skórze pacjenta obserwowano liczne rumieniowe grudki zlokalizowane na tułowiu i kończynach, a towarzyszył im łagodny świąd. Zmiany chorobowe pojawiały się nawrotowo, następnie ustępowały i zmieniały morfologię. W badaniu przedmiotowym nie stwierdzono limfadenopatii ani objawów ogólnoustrojowych. W badaniu histopatologicznym w skórze właściwej stwierdzono gęsty naciek limfocytów atypowych z hiperchromatycznymi i nieregularnymi jądrami komórkowymi. Analiza immunohistochemiczna potwierdziła ekspresję CD30 w naciekających komórkach, co potwierdza rozpoznanie LyP. W celu złagodzenia świądu i stanu zapalnego podawano miejscowo glikokortykosteroidy, chociaż uzyskano jedynie minimalne złagodzenie objawów. Korzystne efekty fototerapii wąskopasmowej UVB 311 obserwowano przez cztery miesiące. Niemniej jednak po zaprzestaniu leczenia zaobserwowano ponowne pojawienie się zarówno zmian guzkowych, jak i mniejszych zmian grudkowych. W związku z tym rozpoczęto schemat terapeutyczny polegający na podawaniu metotreksatu w dawce 10 mg raz na tydzień. Leczenie LyP różni się zależnie od ciężkości zmian i objawów u pacjenta. Decyzje dotyczące leczenia należy dokładnie rozważyć ze względu na stosunkowo łagodny charakter choroby. Rozpoznanie LyP u dzieci i młodzieży stanowi wyzwanie ze względu na rzadkość występowania choroby i możliwość błędnego rozpoznania tej jednostki chorobowej z chłoniakami złośliwymi. Histopatologia i immunohistochemia odgrywają kluczową rolę w odróżnianiu LyP od bardziej agresywnych jednostek chorobowych.
    Źródło:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2024, 78; 24-30
    1734-025X
    Pojawia się w:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Klinicznie nieczynne hormonalnie guzy przysadki
    NFPAs-non-functioning pituitary adenomas
    Autorzy:
    Zawada, Natalia Bożena
    Kunert-Radek, Jolanta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1032601.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    klinicznie nieczynne gruczolaki przysadki
    guzy przysadki
    immunohistochemia guzów przysadki
    scyntygrafia receptorowa
    receptory
    dopaminergiczne
    receptory somatostatynowe
    leczenie operacyjne
    radioterapia
    nóż gamma
    analogi somatostatyny
    agoniści dopaminy
    clinically non-functioning pituitary adenomas
    pituitary tumours
    immunohistochemistry of pituitary tumours
    receptor scintigraphy
    dopamine
    receptors
    somatostatin receptors
    surgery
    radiotherapy
    gamma knife
    somatostatin analogues
    dopamine agonists
    Opis:
    The significant progress made in recent years, especially in the field of imaging techniques and immunohistochemistry, enables an earlier diagnosis and the treatment of clinically non-functioning pituitary adenomas (NFPAs). In spite of this, these tumours still remain an important medical issue for a large number of specialities. The aim of this article is to provide an overview of the etiopathogenesis, diagnosis and treatment of clinically non-functioning pituitary adenomas with special reference to the development of highly advanced methods in surgery as well as radiotherapy and, especially, in pharmacotherapy.
    Istotny postęp, jaki dokonał się w ostatnich latach, zwłaszcza w zakresie rozwoju diagnostyki obrazowej i badań immunohistochemicznych, umożliwia wcześniejsze rozpoznawanie, a następnie leczenie nieczynnych hormonalnie gruczolaków przysadki (NFPAs). Mimo to guzy te dalej pozostają istotnym problemem klinicznym dla lekarzy wielu specjalności. Celem pracy jest szczegółowe przedstawienie poglądów na temat etiopatogenezy, obrazu klinicznego, diagnostyki i metod leczenia klinicznie nieczynnych hormonalnie gruczolaków przysadki ze szczególnym uwzględnieniem postępów w technikach chirurgicznych oraz rozszerzających się możliwości radioterapii, a szczególnie farmakoterapii.
    Źródło:
    Folia Medica Lodziensia; 2012, 39, 1; 85-136
    0071-6731
    Pojawia się w:
    Folia Medica Lodziensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies