Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Konfucjusz" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-10 z 10
Tytuł:
Między Wschodem i Zachodem: chińskie inspiracje estetyki pragmatycznej Johna Deweya
Autorzy:
Lipka, Dawid Sebastian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1834015.pdf
Data publikacji:
2018-10-10
Wydawca:
Mazowiecka Uczelnia Publiczna w Płocku
Tematy:
Dewey
pragmatyzm
estetyka
Chiny
doświadczenie estetyczne
Konfucjusz
qi
Opis:
Artykuł stanowi próbę analizy amerykańskiej estetyki pragmatycznej na gruncie klasycznej filozofii chińskiej. Dokonując takiego zestawienia zakłada się tu, że to właśnie kontakty z radykalnie innymi sposobami myślenia, stosowanymi na Dalekim Wschodzie pokierowały Johna Deweya (a w efekcie także jego następców) do takich, a nie innych rozstrzygnięć. Nowe rozumienie doświadczenia estetycznego wprowadzone przez Deweya nie tylko pomogło pokonać impas w zachodniej teorii sztuki, ale stanowi także przykład pozytywnego przepracowania obcej kulturowo inspiracji. Tym samym casus XX-wiecznej estetyki może stać się modelem międzykulturowej współpracy. Słowa kluczowe:
Źródło:
Społeczeństwo. Edukacja. Język; 2018, 7; 279-288
2353-1266
2449-7983
Pojawia się w:
Społeczeństwo. Edukacja. Język
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
On the Notion of Person in Confucianism
Pojęcie osoby w konfucjanizmie
Autorzy:
Gacka, Bogumił
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038370.pdf
Data publikacji:
2021-12-16
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
person
Confucius
Confucianism
social relations
humanism
osoba
Konfucjusz
konfucjanizm
relacje społeczne
humanizm
Opis:
The article presents the notion of person in Confucianism in the context of biographical background of Confucius (551-479 B.C.). As an itinerant sage Confucius taught the practical significance of moral values in the social and political life. His disciples collected his teachings in Analects, in which Confucius noticed that at his age of 50 he knew the will of Heaven (A 11:4). He began to teach Humanism with respect to Transcendence (T’ien).According to the great specialists, Prof. Tu Wei-Ming (Harvard University) and Prof. John Berthrong (Boston University), “the social dimension” of the human person in Confucianism is important and the person is conceived as “a center of relationships” and as a self of personal development (selfhood as creative transformation). There are five universal ways in human relations which are governed by five moral principles. The five ways are those governing the relationships between ruler and minister, between father and son, between husband and wife, between elder and younger brothers, and those in the intercourse between friends. The core of the human person is humanity (jen or ren).Just as “compassion” is the greatest Buddhist virtue, and “love” the Christian, jen is the ultimate goal of conduct and self-transformation for the Confucian. According to Confucius, education reforms a personal life as well as a social and political life in order to realize a universal love and a personal development of man (juncy).
Artykuł prezentuje pojęcie osoby w konfucjanizmie w kontekście życia Konfucjusza (551-475 przed Chr.). Jako wędrowny Mędrzec, Konfucjusz uczył praktycznego znaczenia wartości moralnych w życiu społecznym i politycznym. Uczniowie zebrali jego nauki w Analektach, w których Konfucjusz twierdzi, że w wieku pięćdziesięciu lat pojął wolę Niebios (A 11:4) i zajął się kształtowaniem człowieka. Nauczał humanizmu z odniesieniem do Transcendencji (T’ien).Według Tu Wei-Minga (Harvard University) i Johna Berthronga (Boston University), wybitnych specjalistów, konfucjanizm ukazuje społeczny wymiar „osoby ludzkiej”, która stanowi „centrum relacji”, a zarazem podkreśla, że osoba rozwija się twórczo. Moralny charakter stosunków międzyludzkich obejmuje zwłaszcza „pięć relacji”: pan–sługa, ojciec–syn, mąż–żona, starszy brat–młodszy brat, przyjaciel–przyjaciel. Istotą osoby ludzkiej jest człowieczeństwo (jen lub ren).Tak jak „współczucie” jest największą cnotą buddyjską, a miłość stanowi największą cnotę chrześcijańską, tak „człowieczeństwo” (jen lub ren) wyraża największą cnotę konfucjańską. Nauka konfucjańska ma na uwadze udoskonalenie porządku społeczno-politycznego jako środka do osiągnięcia powszechnej miłości i osobowego rozwoju człowieka (juncy).
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2021, 39; 127-141
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Junzi 君子 jako wzór osobowy przedstawiony w Analektach i etos z tym wzorem związany
Junzi 君子 as a Personal Model Presented in the Analects and Ethos bound with This Model
Autorzy:
Pejda, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1883243.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Konfucjusz
Analekta
wzór osobowy
junzi
xiao ren
etos
Confucius
Analects
personal model
ethos
Opis:
Artykuł zawiera omówienie przedstawionego w Analektach Konfucjusza wzoru osobowego junzi oraz związanego z tym wzorem etosu. Wzór osobowy junzi w Analektach to człowiek, który jest odpowiedzialny za utrzymywanie naturalnego porządku dao w rodzinie, klanie oraz państwie poprzez praktykowanie właściwych relacji ren z innymi ludźmi. Pierwsza część artykułu to krótka analiza pojęcia ren oraz związanych z tym pojęciem miękkich cech społecznych, druga zaś to charakterystyka cech junzi oraz przeciwieństwa junzi – prostaka (xiao ren).
The following paper discusses concept of paradigmatic person junzi 君子 and ethos in Analects. Paradigmatic person junzi is an Confucian ideal man, responsible for maintaining dao in a family, social group and state by practicing a ren relations with other people hence helping them to build harmonious society. In the first part I shortly analyze what is ren and amiable virtues, in the second part I describe paradigmatic person’s most important features as well as junzi’s opposite xiao ren 小人 (small man) such as presented in Confucius’ Analects.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2015, 63, 9; 97-114
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kilka uwag na temat idei prawdy w klasycznych Chinach. Część druga: Wyjaśnienie idei prawdy na przykładzie Dialogów konfucjańskich (Lunyu 論語): Junzi 君子 jako nosiciele prawdy
A Few Remarks on the Idea of Truth in Classical China. Part two: The Explanation of the Idea of Truth on the Example of The Analects of Confucius (Lunyu 論語): Junzi 君子 as Truth-Bearers
Autorzy:
Wesołowski, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480714.pdf
Data publikacji:
2014-06-01
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
prawda
kultura chińska
Konfucjusz
kultura indoeuropejska
historia
the truth
Chinese culture
Confucius
Indo-European culture
history
Opis:
W powyższym artykule (część pierwsza i druga) autor objaśnia problematykę idei prawdy w klasycznych Chinach. W tym zakresie obydwie kultury, tzn. zachodnia i chińska, różnią się od siebie tym, iż dla pierwszej kategoria prawdy jest samo przez się zrozumiała, w drugiej zdaje się ona prawie nie występować. Autor starał się najpierw (część pierwsza) wypracować metodyczno-metodologiczny horyzont spojrzenia na ideę prawdy w Chinach klasycznych, a potem (część druga), na przykładzie Dialogów konfucjańskich, przedstawił junzi – ludzi szlachetnych – jako nosicieli dao-prawdy. Nie ulega wątpliwości, iż konfucjańska idea prawdy, podobnie jak to miało miejsce w starożytnej Grecji, opierała się na kategorii zgodności (korespondencyjna teoria prawdy). Mamy tutaj przede wszystkim korespondencyjną ideę prawdy indywidualno-moralnej, tzn. życie junzi jako zgodność z ren-człowieczeństwem (naturą człowieka) i li-rytuałem (adekwatnie wyrażaniem ren-człowieczeństwa) oraz korespondencyjną ideę prawdy społeczno-politycznej, tzn. jako zgodność z Tiandao – niebiańskim porządkiem / ładem, który według Konfucjusza był już zrealizowany w starożytnej historii chińskiej. Obydwie formy tej korespondencyjnej idei prawdy należą do etyczno-moralnego wymiaru prawdy. Ponadto z punktu widzenia filozofii języka, tzw. rektyfikacja imion (zhengming 正名) jest kategorią pragmatyczną, a nie semantyczną. Oznacza to, iż uważa się tu język za szczególnie pożyteczną konwencję przekazaną za pomocą kopiowania działań „ekspertów”. Poprzez dokładne modelowanie językowych różnic, społeczno-polityczne autorytety starają się o to, żebyśmy postępowali według tradycyjnych kodów kulturowych. Jeśli zaś rektyfikacja imion oznacza wiedzę o własnej roli społecznej, która to wiedza, jak wierzył Konfucjusz i jego uczniowie, wypływa z porządku niebiańskiego (Tiandao 天道), a jej realizacja prowadzi do harmonii społecznej – to mamy tutaj do czynienia z socjologią wiedzy, a nie epistemologią czy logiką.
In the present article (part one and two), the author explains the problem of the idea of truth in classical China. In this, the two cultures, the Western and the Chinese, differ from each other in this sense that the for the former the category of truth is self-evident, while in the latter it seems not to occur whatsoever. Therefore, the author of this contribution first (part one) attempted to work out the methodical and methodological horizon to look at the idea of truth in classical China, then (part two), on the example of the Analects of Confucius – to introduce the Confucian idea of junzi, the noble people as the dao-truth bearers. It is beyond doubt that the Confucian idea of truth, similarly to ancient Greece, was based upon the category of compliance (the correspondence theory of truth). What we deal here with is first of all the correspondence theory of individual and moral truth, that is junzi as a compliance with ren-humanity (human nature) and li-ritual (the appropriate expression of ren-humanity and other moral attitudes in a society) as well as with the correspondence theory of social and political truth, that is the compliance with Tiandao – the heavenly order which, according to Confucius, was executed as soon as in the ancient Chinese history. The both forms of this correspondence idea of truth belong to the ethical and moral dimension of truth. Moreover, from the language philosophy’s point of view, the so-called rectification of names (zhengming 正名) is a pragmatic – not semantic category. That means that the language is perceived here as an especially functional convention passed on by copying the “experts’” activities. By the exact modelling of linguistic differences, the social and political authorities make efforts so that we would act according to traditional cultural codes. If, however, the rectification of names means the knowledge of one’s own social role, with the knowledge (as Confucius and his disciples believed) resulting from the heavenly order (Tiandao 天道) and its execution leads to the social harmony – then what we deal here with is the sociology of knowledge which means sociology – not epistemology or logic.
Źródło:
Nurt SVD; 2014, 1; 53-73
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Confucian Thought Affecting Education in South-East Asian Countries vs. Socratic Education Philosophy in Western Countries
Poglądy Konfucjusza oddziałujące na edukację w krajach południowo-wschodniej Azji a filozofia edukacji Sokratesa w krajach zachodnich
Autorzy:
Juszczyk, Stanisław
Kim, Yong Deog
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1943100.pdf
Data publikacji:
2017-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Socrates
Confucius
culture
education
learning
Western countries
Asian countries
Sokrates
Konfucjusz
kultura
edukacja
uczenie się
kraje zachodnie
kraje azjatyckie
Opis:
Socrates and Confucius constitute roots of western and eastern civilization respectively and represent very different cultural values and educational traditions. Both of the philosophers lived around 4 – 5th century B.C.E., but there were huge differences in the social and cultural environments in which they lived. Different cultural and social factors in ancient Greece and China led to differences in Socratic and Confucian approaches to learning. Their educational philosophies have been discussed on the base of the aim of education, the content of education, the teaching process, and the nature of the contemporary education. The method used in the described study is hermeneutics, or interpretation of the literary (here scientific) texts, thus the study is cross-cultural in nature and concerns the features of the contemporary education in both cultures.
Sokrates i Konfucjusz stanowią o fundamentach odpowiednio zachodniej i wschodniej cywilizacji i reprezentują bardzo różne wartości kulturowe oraz tradycje edukacyjne. Obaj filozofowie żyli około IV–V wieku przed naszą erą, lecz w bardzo różnych środowiskach społecznych i kulturowych. Różne czynniki kulturowe i społeczne w starożytnej Grecji i Chinach doprowadziły do różnych poglądów Sokratesa i Konfucjusza na uczenie się. Ich filozofie edukacji zostały poddane dyskusji na bazie celów edukacji, zawartości merytorycznej, procesu nauczania i natury współczesnej edukacji. W opisanych badaniach użyto metodę hermeneutyczną, zwaną inaczej interpretacją tekstów literackich (tutaj naukowych), z tego powodu badania mają charakter interdyscyplinarny i dotyczą cech współczesnej edukacji w obu kulturach.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2017, 56; 97-110
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Samodoskonalenie xiu shen – naśladownictwo wzoru osobowego junzi w Analektach
Self-Cultivation Xiu Shen—Imitation of Personal Model Junzi in Analects
Autorzy:
Pejda, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1879583.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Konfucjusz
Analekta
samodoskonalenie
xiao – miłość synowska
de – cnota
norma li
etykieta
rytuał
Confucius
Analects
self-cultivation
xiao – filial piety
de – virtue
norm li
etiquette
ritual
Opis:
Artykuł prezentuje, wyrażone w tekście Analektów i przypisywane Konfucjuszowi poglądy dotyczące samorozwoju moralnego, który prowadził do osiągnięcia idealnego stanu moralnego junzi. Pierwsza część tekstu zawiera także analizę dwóch pojęć: de – cnoty oraz xiao – posłuszeństwa. Według autorki obydwa koncepty są punktem wyjścia rozwoju osoby moralnej opisanej w Analektach. De – cnota – to cecha wrodzona, którą otrzymuje człowiek od nieba (tian), podczas gdy xiao – posłuszeństwo wobec rodziców, starszych i przełożonych – to zachowanie wpojone podczas wczesnych etapów edukacji moralnej.  W dalszej części omówione zostały trzy etapy samodoskonalenia, które polega w dużej mierze na przyswajaniu i postępowaniu zgodnie z normami obyczajowymi li. Pierwszy etap polega na postępowaniu zgodnie z normami li, bez żadnych możliwości odstępstw od nich. Kolejny etap dopuszcza drobne odstępstwa od postępowania zgodnego z normami li, etap końcowy zaś to osiągniecie statusu junzi – ideału moralnego, dla którego normy li nie stanowią już ograniczenia, ponieważ stają się częścią naturalnego postępowania.
The following paper presents Confucius’ view on self-cultivation. The paper also contains analysis of two concepts: de  – virtue and xiao – filial piety. The author argues that those two concepts are basis for moral development as described in Analects. De is inborn, given by tian (heaven) whilst xiao, obedience towards parents and relatives, is aquired by proper education. Furher, the paper outlines three stages of self-cultivation which, in Analects, is learing how to behave morally and according to norms li . First stage of cultivation means that one follows li without any alteration, second stage – one can apply them knownig that some changes can be made. The third stage – junzi stage means that norms li no longer limit a moral person. Junzi follows them because it is his ren nature.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2016, 64, 9; 91-118
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Xiao Jing 孝經 – wczesne znaczenie pojęcia xiao 孝 i tłumaczenie tekstu
Xiao Jing 孝經 – Early Meaning of Xiao 孝 and Translation of Text
Autorzy:
Pejda, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1798458.pdf
Data publikacji:
2019-11-05
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Xiao Jing; Zengzi; Konfucjusz; konfucjańskie koncepcje etyczne; samorozwój; xiao; synowska pietas; ren; zachowanie wobec ludzi
Xiao Jing; Zengzi; Confucius; Confucian ethical concepts; self-developement; xiao; filial piety; ren; behaviour towards people
Opis:
Artykuł zawiera tłumaczenie na język polski klasycznego tekstu konfucjańskiego pt. Xiao Jing oraz analizę wczesnego znaczenia pojęcia xiao, zwykle tłumaczonego na angielski jako „filial piety”, czyli „synowska nabożność” lub „posłuszeństwo synowskie”. Osoba, która nauczyła się słuchać i opiekować się rodzicami, jest w stanie rozszerzyć to uczucie na innych poza rodziną. To sprawia, że xiao jest korzeniem ren, oznaczajacego przykładne zachowania wobec wszystkich ludzi. Dlatego uczenie się, jak zachowywać się zgodnie z xiao, jest pierwszym etapem konfucjańskiego samodoskonalenia. Xiao Jing, tradycyjnie przypisywane uczniowi Konfucjusza — Zengzi, zapewnia krótki, ale ważny wgląd w jedną z podstawowych konfucjańskich koncepcji etycznych.
The paper contains translation of Confucian classical text Xiao Jing into Polish with analysis of early meaning of xiao, usually translated into English as a “filial piety.” Loving and caring for one parents while they are alive and offer sacrifices after their death is the core meaning of xiao. A person who learnt to obey and care for parents is able to extend that feeling to others outside the family. That makes xiao the root of ren — an exemplary behaviour towards all people. Hence learning how to behave in xiao way is first stage of Confucian self-developement. Traditionally ascribed to Confucius’ student Zengzi, Xiao Jing provides short but important insight into one of Confucian core ethical concepts.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2019, 67, 9; 119-138
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Esej sinologiczny o Norwidzie
A sinological essay about Norwid
Autorzy:
Komorowska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16729381.pdf
Data publikacji:
2020-05-05
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Chiny
esej
orientalistyka
Konfucjusz
estetyka
poetyka
filozofia
patrystyka
kultura
interpretacja
dialog kultur
chrześcijaństwo
Jeżewski Krzysztof Andrzej
Krzysztof Andrzej Jeżewski
China
Oriental studies
Confucius
esthetics
poetics
philosophy
Christianity
patristics
culture
interpretation
dialogue of cultures
Opis:
The review is an attempt at defining the genre of Krzysztof Andrzej Jeżewski's book Cyprian Norwid a myśl i poetyka Kraju Środka (Cyprian Norwid versus the thought and poetics of China). By referring to the disproportions between Norwidian and oriental contexts, as well as to numerous loose reflections, apparently reminding scientific conclusions, the text goes towards the ultimate suggestion to understand the work as an essay – in its first part, and as a collection of interpretative impressions – in the second one. Special attention is paid to those issues that in Norwid's work probably come from other sources (e.g. patristic), and are shown as ones taken from, or at least compatible with the spirit of Orient.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2011, 29; 269-282
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konfucjuszowskie doświadczenie sacrum – analiza wybranych pojęć w tekście Analektów
Confucius’ Experience of Sacrum: Analysis of Selected Concepts in the Text of Analects
Autorzy:
Pejda, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1883242.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Konfucjusz
Analekta
sacrum
niebo tian
naturalny porządek dao
to
co pod niebem tianxia
mandat nieba tianming
rytuał li
Confucius
Analects
sacred
heaven tian
natural order dao
what under heaven tianxia
the mandate of heaven tianming
ritual li
Opis:
Artykuł zawiera analizę wybranych pojęć Analektów Konfucjusza w kontekście zachodniego pojęcia sacrum. Pomimo różnic kulturowych i pozornie świeckiego charakteru filozofii Konfucjusza, pojęcia Analektów takie jak: niebo (tian), mandat nieba (tianming), to, co pod niebem (tianxia), los (ming), naturalny porządk (dao) and rytuał (li) można zinterpretować jako tworzące sferę oraz doświadczenie sacrum. Ludzie żyjący w ówczesnym chińskim świecie (tianxia) starali się odwzorowywać porządek nieba (tian) na ziemi. Sferę sacrum, w rozumieniu konfucjuszowskim, stanowił, odtwarzany przez ludzi w społeczeństwie, naturalny ład dao. Człowiek mógł doświadczyć sacrum poprzez udział w rytuałach li.
The paper discusses the realm of sacred in Confucius’ Analects, on the basis of western sacred-profane dichotomy. It contains analysis of following concepts: heaven (tian), order of heaven (tianming), under heaven (tianxia), fate (ming), natural order (dao) and ritual (li). The author argues that some features of above-mentioned concepts could be described as sacred in spite of cultural differences and the general view that Confucius’ thought was mainly perceived as agnostic at best and that they constitute symbolic space that is sacred in a specific Confucian way. The feeling of being associated with what is sacred emerges from taking part in rituals and maintaining a natural order dao according to heaven’s instructions tianming.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2015, 63, 9; 115-131
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozwój i podstawowe założenia starożytnej myśli chińskiej
Development and Basic Assumptions of Ancient Chinese Thought
Autorzy:
Kwiatkowski, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1798454.pdf
Data publikacji:
2019-11-05
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Chiny; Państwo Środka; filozofia; konfucjanizm; legizm; moizm; taoizm; Konfucjusz; filozofia polityczna; Daleki Wschód; sinologia; starożytność; historia; historia filozofii; porzadek społeczny
China; Middle Kingdom; philosophy; Confucianism; Legism; Mohism; Daoism; Confucius; political philosophy; the Far East; sinology; antiquity; history; history of philosophy; social order
Opis:
Celem artykułu jest zapoznanie czytelnika z genezą, rozwojem i podstawowymi założeniami starożytnej filozofii chińskiej. Pierwsza część przedstawia warunki zewnętrzne i wewnętrzne, które wpływają na rozwój idei w Państwie Środka w okresie poprzedzającym utworzenie autorytarnego Imperium Qin w 221 p.n.e. Druga i trzecia część omawiają ogólne założenia najważniejszych szkół filozoficznych, koncentrując się w trzeciej części na podstawowym temacie filozofii chińskiej, którym jest zachowanie porządku społecznego, w czterech głównych szkołach myśli: konfucjanizmie, legizmie, moizmie i taoizmie. Główną metodą badawczą jest analiza chińskich tekstów klasycznych we własnych przekładach autora. W rezultacie ustalono, że filozofia starożytnych Chin jest przede wszystkim filozofią polityczną, która wynika z deklarowanego pragmatyzmu chińskich myślicieli. Autor porównuje wybrane aspekty myśli chińskiej z myślą zachodnioeuropejską, co pozwala na częściowe pogodzenie obu perspektyw i ułatwia zachodniemu czytelnikowi zrozumienie dalekowschodniego widzenia rzeczywistości.
The article was written in order to familiarize the reader with the genesis, development and basic assumptions of ancient Chinese philosophy. The first part presents the external and internal conditions that influenced the intense development of ideas in the Middle Kingdom in the period preceding the creation of the authoritarian Qin Empire in 221 BC. The second and third parts discusse the general assumptions of the most important philosophical schools, focusing in the third part on a detailed discussion of the main topic of Chinese philosophy, which is the retention of the social order, in the four main schools of thought: Confucianism, Legism, Mohism and Daoism. The main research method was the analysis of Chinese classical texts, carried out on the basis of the author’s own translations, which enabled deeper penetration into the raised issues. As a result, it was established that the philosophy of ancient China is above all a political philosophy, which results from the declared pragmatism of Chinese thinkers. The author compares selected aspects of Chinese thought with the West European thought, which allows partial reconciliation of both perspectives and makes it easier for the Western reader to approach the understanding of the far-eastern view of reality.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2019, 67, 9; 37-69
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-10 z 10

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies