Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "президент" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
Pozycja ustrojowa prezydentów Polski i Rosji
Autorzy:
Dziemidok-Olszewska, Bożena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/687046.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
president, Poland, Russia
prezydent, Rzeczpospolita Polska, Rosja
президент, Польша, Россия
Opis:
The purpose of the article is to compare the positions of the presidents of Poland and Russia adopted in the Constitution of the Republic of Poland from 1997 and the Constitution of Russia from 1993. To enable comparative studies, the president's institution was divided into basic elements. It was assumed that the most important elements of the president's political position are: the system of government and separation of powers; way of electing a president; functions and competences; scope and type of responsibility. The publication structure was also divided in this way. The presented research results show that the most important and differentiating elements are the system of government as well as the functions and competences of the president. These factors decide about a strong, strengthened – in comparison with others – presidency in Russia. Some constitutional solutions, such as choice or responsibility, can be considered similar.
Celem artykułu jest porównanie pozycji prezydentów Polski i Rosji przyjętych w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z 1997 roku i Konstytucji Rosji z 1993 roku. Aby umożliwić komparatystykę, podzielono instytucję prezydenta na podstawowe elementy. Przyjęto założenie, że najważniejszymi elementami pozycji ustrojowej prezydenta jest: system rządów i podział władzy, sposób wyboru prezydenta, funkcje i kompetencje, zakres i rodzaj ponoszonej odpowiedzialności. Tak też podzielona została struktura publikacji. Przedstawione wyniki badań pokazują, że najistotniejszymi, różnicującymi elementami jest system rządów oraz funkcje i kompetencje prezydenta. Te właśnie czynniki decydują o silnej, wzmocnionej – w porównaniu z innymi – prezydenturze w Rosji. Część konstytucyjnych rozwiązań, na przykład sposób wyboru czy odpowiedzialność, można uznać za podobne.
Целью статьи является сравнение позиций президентов Польши и России, принятых в Конституции Республики Польша от 1997 года и Конституции России от 1993 года. Для проведения сравнительных исследований институция президента была поделена основные элементы. Предполагалось, что наиболее важными элементами политической позиции президента являются: система правления и разделение властей; способ избрания президента; функции и компетенции; объем и вид ответственности. Структура публикации также была разделена таким образом. Представленные результаты исследования показывают, что наиболее важными и дифференцирующими элементами являются государственная система, а также функции и полномочия президента. Эти факторы определяют сильное – по сравнению с другими – президентство России. Некоторые конституционные решения, такие как выбор или ответственность, могут считаться схожими.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2019, 5, 1
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Средства воздействия на аудиторию в инаугурационных речах российских президентов
Means of influencing the audience in the inaugural speeches of the Russian presidents
Autorzy:
Szymula, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1832844.pdf
Data publikacji:
2018-12-30
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
политический дискурс
инаугурационная речь
президент
political discourse
inaugural speech
president
Opis:
The material for this study were the inaugural speeches of D. A. Medvedev (2008) and V. V. Putin (2000, 2004, 2012). The subject of the study are manipulative tactics used in the analyzed speeches. Their task is to form an opinion of the addressees, control their behaviour on the basis of involuntary formation of motivation, influence on thoughts, but above all on the emotions of citizens. The collected material showed that in the inaugural speeches of incoming Russian presidents, manipulative tactics are used at the text level (certain rhetorical means).
Źródło:
Studia Wschodniosłowiańskie; 2018, 18; 287-298
1642-557X
Pojawia się w:
Studia Wschodniosłowiańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Intersemiotyczna analiza komunikatów medialnych na materiale orędzi noworocznych Władimira Putina i Wołodymyra Żełenskiego na 2021 rok
Intersemiotic analysis of media cimmunication. Example of the new year’s addresses by Vladimir Putin and Volodymyr Zelensky for 2021
Итерсемиотический анализ медиа-коммуникации на материале новогодних обращений Владимира Путина и Владимира Зеленского на 2021 год
Autorzy:
Noińska, Marta
Sładkiewicz, Żanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2085400.pdf
Data publikacji:
2021-10-22
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
интерсемиотический анализ
медиа-коммуникация
новогоднее обращение
президент
Россия
Украина
intersemiotic analysis
media communication
New Year's address
president
Russia
Ukraine
Opis:
W ostatnich latach przedstawiciele nauk humanistycznych i społecznych poszukują metodologii badań, która pozwoliłaby na kompleksowy i wyczerpujący opis współczesnej przestrzeni komunikacyjnej. Autorki zwracają uwagę na tendencję do wizualizacji w mediach oraz na rosnącą współzależność różnych systemów semiotycznych obecnych we współczesnych tekstach medialnych. W artykule przedstawiono wybrane rozwiązania metodologiczne na przykładzie analizy intersemiotycznej orędzi noworocznych Władimira Putina i Wołodymyra Zełenskiego na 2021 rok.
В последние годы исследователи в области гуманитарных и социальных наук ищут подход, позволяющий дать исчерпывающее и точное описание современного коммуникативного пространства. Авторы указывают на тенденцию к визуализации в средствах массовой информации и на усиление взаимосвязи различных семиотических систем, присутствующих в современных медиатекстах. Некоторые методологические решения представлены на примере интерсемиотического анализа новогодних обращений Владимира Путина и Владимира Зеленского на 2021 год.
In recent years researchers in humanities and social sciences have been searching for an approach allowing for an exhaustive and accurate description of contemporary communication. The authors point to the trend towards visualization in the media and to the increasing interconnection of various semiotic systems observed in contemporary media texts. Some methodological solutions are presented on the example of the intersemiotic analysis of the New Year’s addresses by Vladimir Putin and Volodymyr Zelensky for 2021.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2021, 4 (176); 187-218
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybory prezydenta Zielonej Góry w 2018 roku
Elections of the major of Zielona Gora in 2018
Выборы президента города Зелёна-Гура в 2018 году
Autorzy:
Ilciów, Adam
Hładkiewicz, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/568960.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
local elections
election campaign
multi-term mayor
Zielona Gora
Janusz Kubicki
выборы в местные органы власти избирательная кампания
многосроковый президент города
Зелёна-Гура
Януш Кубицкий
Opis:
The authors analyze in the article the election of the major of Zielona Gora in 2018. They pay attention to changes in electoral law, often significant for the rivalry in a campaign. They emphasize the role of mayors who have been in office for several terms. Janusz Kubicki is such a mayor. He has held this position since 2006. The analysis of the elections in 2018 was preceded by the elaboration of the election process in the years 2002–2014.
В статье авторы анализируют выборы президента города Зелёна-Гура в 2018 году. Обращают внимание на изменения в избирательском законодательстве, которые часто были существенными в ходе соперничества. Подчеркивают роль городских президентов, занимающих эту должность несколько сроков. Примером является президент Зелёна-Гура Януш Кубицкий, исполняющий обязанности градона- чальника c 2006 года. Анализу выборов в 2018 году предшествует описание хода выборов в 2002–2014 годах.
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2019, 2(21); 136-161
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zmiany w dyskursie prezydenckim w świetle estetyki mediów (ostatnie orędzie noworoczne rosyjskiego przywódcy)
Current changes in presidential discourse in the light of media aesthetics: a case study of Vladimir Putin’s new year’s Address for 2023
Изменения в президентском дискурсе в свете эстетики (последнее новогоднее обращение российского лидера)
Autorzy:
Noińska, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20311897.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
медиаэстетика
общественный дискурс
новогоднее обращение
война
президент
Россия
estetyka mediów
dyskurs publiczny
orędzie noworoczne
wojna
prezydent
Rosja
public discourse
New Year's address
war
president
Russia
media aesthetics
Opis:
The aim of the article is a media aesthetic analysis of Vladimir Putin’s New Year’s address for 2023. The changes observed in the speech are symptomatic of the transformations within the presidential discourse that occurred during the Russian-Ukrainian war. In Vladimir Putin’s address for 2023, language, imagery, and music interact with the senses of the audience and complement each other to reinforce the message. The use of a new spatial arrangement and a change in linguistic aesthetics closer to antagonistic discourses make the armed conflict central to the entire speech. The address exhibits characteristic features of the current official Russian public discourse: a clear depiction of the enemy, explicit use of Us vs Them and binary oppositions, division of Russian society into loyal citizens and traitors who do not support the offensive in Ukraine, hyperbolization of Western actions and euphemization of military actions of the Russian Federation, and the combination of religious, Soviet, and military symbols.
Целью статьи является медиаэстетический анализ новогоднего обращения Владимира Путина на 2023 год. Изменения, замеченные в обращении, свидетельствуют о трансформации президентского дискурса, произошедшей во время российско-украинской войны. В анализируемом медиатексте язык, образы и музыка дополняют друг друга, чтобы усилить персуазивный потенциал сообщения . Использование нового пространственного оформления и изменение лингвистической эстетики, более близкой к антагонистическим дискурсам, ставят вооруженный конфликт в центре внимания. В обращении присутствуют характерные черты современного официального российского публичного дискурса: явное изображение врага, эксплицитное использование оппозиции свои-чужие и бинарных оппозиций, разделение российского общества на верных граждан и предателей, гиперболизация действий Запада и эвфемизация военных действий Российской Федерации, а также сочетание религиозных, советских и военных символов.
Celem artykułu jest medioestetyczna analiza przemówienia noworocznego Władimira Putina na rok 2023. Zmiany zaobserwowane w przemówieniu są symptomatyczne dla przemian w dyskursie prezydenckim, które nastąpiły podczas wojny rosyjsko-ukraińskiej. W analizowanym przemówieniu Władimira Putina  język, obrazy i muzyka oddziałują na zmysły odbiorców i uzupełniają się nawzajem, wzmacniając przekaz. Wykorzystanie nowej aranżacji przestrzeni oraz zmiana estetyki językowej na bliższą antagonistycznym dyskursom sprawiają, że konflikt zbrojny staje się centralnym dla całego przemówienia. W orędziu obecne są charakterystyczne cechy aktualnego oficjalnego rosyjskiego dyskursu publicznego: wyraźny obraz wroga, eksplicytne stosowanie opozycji swój-obcy i opozycji binarnych, podział rosyjskiego społeczeństwa na lojalnych obywateli i zdrajców, którzy nie popierają ofensywy na Ukrainie, hiperbolizacja działań Zachodu i eufemizacja działań wojskowych Federacji Rosyjskiej, oraz kombinacja symboli religijnych, sowieckich i wojskowych.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2023, 3 (183); 72-92
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prezydent i władza wykonawcza: poszukiwanie optymalnego modelu relacji instytucji
Autorzy:
Martynyuk, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/686986.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
the head of the state, president, executive power, state machinery, the form of government
głowa państwa, prezydent, władza wykonawcza, mechanizm państwowy, forma rządów
глава государства
президент
исполнительная власть
государственный механизм
форма правления
Opis:
The history of the republican form of government is marked by the constant search for the ideal structural and functional correlation between the presidencies and the executive branch. The head of the state has wielded executive power since the beginnings of the separation of powers. This explains why some presidential authorities can be associated with or identified by the executive branch. At the same time, there are fundamental critical distinctions between the ways of jurisdictional and functional interrelationships between the presidency and the executive branch in the republican forms of government. This issue currently remains the matter of an academic discussion. The president is the head of the executive branch in the presidential form of government, whereas the head of the state does not have executive powers in parliamentary republics. In a semi-presidential republic, however, the position of the president is somewhere in between these two polar ones: the head of the state is functionally integrated into the executive branch but is not a part of it. The analysis of the functional weaknesses of the presidential and parliamentary republics leads to the conclusion that semipresidential republics ensure ideal interrelationship between the president and the executive power. As far as the above-mentioned aspect is concerned, semi-presidential republics have advantages over classical ones since they can ensure the realization of the president’s full institutional potential, to combine the executive branch efficiency with its parliamentary responsibilities, and to prevent the possibility of concentrating all executive power in the hands of one subject be it a president or prime minister.
История развития республиканской формы правления обозначена постоянными поисками оптимального структурного и функционального соотношения президента с исполнительной властью. Глава государства сохранял за собой исполнительную власть еще с тех времен, когда разделение властей только начало осуществляться. Это объясняет, почему всегда определенную часть полномочий президента по их содержанию возможно отождествить или ассоциировать с исполнительной властью. В то же время, способ компетенционного и функционального сочетания президента с исполнительной властью в республиканских формах правления обнаруживает существенные и принципиальные различия. И на текущий момент вопрос о соотношении президента с исполнительной властью остается предметом научной дискуссии. Если в президентской форме правления президент − глава исполнительной власти, то в парламентарной республике он максимально дистанцирован от нее. В смешанной республике президент занимает промежуточное положение между этими двумя “полярными” позициями. Здесь президент существенно интегрирован в исполнительную власть функционально, однако не является ее структурной составляющей. Анализ функциональных дефектов президентской и парламентарной республик позволяет сделать вывод о том, что организация государственной власти в смешанной республиканской форме правления обеспечивает оптимальное соотношение президента с исполнительной властью. Преимущества смешанной республики над классическими республиками в упомянутом аспекте – ее способность обеспечить полноценную реализацию функционального потенциала института президента, совместить эффективность исполнительной власти с ее парламентской ответственностью, предотвратить возможность сосредоточения исполнительной власти в руках одного властвующего субъекта – президента или премьер-министра.
Historia rozwoju republikańskiej formy rządów cechuje się nieustannymi poszukiwaniami optymalnej strukturalnej i funkcjonalnej relacji pomiędzy prezydentem a władzą wykonawczą. Głowa państwa zachowała przy sobie władzę wykonawczą jeszcze z czasów, kiedy dopiero zaczynało się rozdzielanie władzy. To tłumaczy fakt, dlaczego zawsze pewną część władzy prezydenta można identyfikować lub wiązać z władzą wykonawczą. Jednocześnie sposób kompetencjonalnego i funkcjonalnego połączenia władzy prezydenta z władzą wykonawczą w republikańskich formach rządów wykazuje istotne i zasadnicze różnice. Współcześnie pytanie o relacje prezydenta z władzą wykonawczą pozostaje przedmiotem dyskusji naukowej. Jeżeli w prezydenckiej formie rządów prezydent jest głową władzy wykonawczej, to w republice parlamentarnej jest on maksymalnie od niej zdystansowany. W mieszanej republice prezydent zajmuje pośrednie miejsce pomiędzy tymi dwiema skrajnymi pozycjami. W tej formie rządów prezydent jest istotnie zintegrowany funkcjonalnie z władzą wykonawczą, jednak nie jest jej jednostką strukturalną. Analiza wad funkcjonalnych prezydenckiej i parlamentarnej republikańskiej formy rządów zezwala na wyciągnięcie wniosku, iż organizacja władzy państwowej w mieszanej republikańskiej formie rządów zapewnia optymalną relację pomiędzy prezydentem i władzą wykonawczą. Korzyści republiki mieszanej w  stosunku do klasycznych republik w  wyżej wspomnianym aspekcie są następujące: jej zdolność zabezpieczania pełnoprawnej realizacji potencjału funkcjonalnego instytucji prezydenta, połączenie efektywności władzy wykonawczej z jej parlamentarną odpowiedzialnością, zapobieganie możliwości skupienia się władzy wykonawczej w rękach jednego podmiotu panującego – prezydenta lub premiera.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2020, 6, 1
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przywództwo polityczne Władimira Putina: mechanizmy legitymizacji i ryzyko utraty zaufania
Autorzy:
Zyuzina, Elena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/687154.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
legitimacy, instruments of legitimization, media legitimization, political leadership, approval rating, mass conscience, president
legitymizacja, mechanizmy legitymizacji, legitymacja medialna, przywództwo polityczne, ocena zaufania, masowa świadomość, prezydent
Легитимность, механизмы легитимации, медиолегитимация, политическое лидерство, рейтинг доверия, массовое сознание, президент
Opis:
The author of the article considers theoretic-methodological aspects of such phenomenon as legitimacy, presents the instruments of president’s legitimization in contemporary Russia, identifies the factors which influence the president’s approval rating and analyses the specificities of public perception of the president in mass conscience of Russians.
Artykuł omawia teoretyczne i metodologiczne aspekty badania zjawiska „legitymizacji przywódcy politycznego”, pokazuje mechanizmy legitymizacji władzy prezydenckiej we współczesnej Rosji, identyfikuje czynniki wpływające na ocenę prezydenta i poziom poparcia ludności, analizuje cechy postrzegania prezydenta przez masową świadomość Rosjan.
В статье рассмотрены теоретико-методологические аспекты изучения феномена «легитимности политического лидера», показаны механизмы легитимации президентской власти в современной России, выявлены факторы, влияющие на рейтинг президента и уровень поддержки со стороны населения, проанализированы особенности восприятия президента массовым сознанием россиян.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2019, 5, 1
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Występek czynnej napaści na Prezydenta RP w Kodeksie karnym z 1997 r.
The offence of active assault on the President of the Republic of Poland in the Criminal Code of 1997
Уголовный проступок активного нападения на Президента Республики Польша в Уголовном кодексе 1997 г.
Злочин активного нападу на Президента Республіки Польща в Кримінальному кодексі 1997 року
Autorzy:
Dąbkowski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33542483.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
матеріальне кримінальне право
Президент Республіки Польща
кримінально-правовий захист Президента Республіки Польща
активний напад
злочини проти Республіки Польща
материальное уголовное право
Президент Республики Польша
уголовно-правовая охрана Президента Республики Польша
активное нападение
преступления против Республики Польша
substantive criminal law
President of the Republic of Poland
criminal law protection of the President of the Republic of Poland
active assault
offences against the Republic of Poland
prawo karne materialne
Prezydent RP
prawnokarna ochrona Prezydenta RP
czynna napaść
przestępstwa przeciwko Rzeczypospolitej Polskiej
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie prawnokarnej ochrony Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej przed zachowaniami wyczerpującymi znamiona czynnej napaści. Asumpt do podjęcia studiów nad przywołanym problemem stanowiło jego relatywnie niewyczerpujące omówienie w dotychczasowym piśmiennictwie. W tekście zaprezentowano racje, które skłoniły ustawodawcę do objęcia taką ochroną głowę państwa polskiego. Dokonano również względnie kompletnego omówienia struktury przestępstwa penalizowanego w art. 135 § 1 Kodeksu karnego. Na potrzeby rozważań posłużono się metodą dogmatycznoprawną. Na podstawie poczynionych ustaleń stwierdzono, że polski ustawodawca to Prezydentowi przyznaje najszerszy zakres ochrony przed czynną napaścią spośród katalogu wszystkich funkcjonariuszy publicznych. Dalsze istnienie tej regulacji, pomimo nielicznych stanowisk kontestujących, uznać należy za pożądane. Warte podkreślenia jest też to, że chroni ona nie tyle samą osobę sprawującą urząd prezydencki, co stoi na straży godności i majestatu Rzeczypospolitej Polskiej, której najwyższym przedstawicielem jest, zgodnie z Konstytucją RP, Prezydent. Z tychże racji wywodzić należy uzasadnienie dla dalszej penalizacji tego występku w polskim prawie karnym.
Метою цієї статті є представити кримінально-правовий захист Президента Республіки Польща від будь-якої поведінки, яка є активним нападом. Причиною проведення досліджень із зазначеної проблеми стало її відносно невичерпне обговорення в літературі на сьогоднішній день. У тексті подано причини, які спонукали законодавця поширити такий захист на главу польської держави. Відносно широко обговорено склад правопорушення, передбаченого ст. 135 § 1 Кримінального кодексу. Для цілей міркувань використано догматико-правовий метод. На підставі висновків з’ясувалося, що польський законодавець надає президенту найширшу сферу захисту від активного нападу з-поміж усіх посадових осіб. Подальше існування цього регулювання, незважаючи на кілька протилежних позицій, слід вважати бажаним. Варто також підкреслити, що закон захищає не стільки особу, яка займає президентську посаду, скільки охороняє гідність і велич Республіки Польща, найвищим представником якої, згідно з Конституцією Республіки Польща, є Президент. З цих причин слід вивести обґрунтування для подальшого покарання за цей злочин у польському кримінальному праві.
Цель данной статьи – представить уголовно-правовую охрану Президента Республики Польша от поведения, исчерпывающего состав активного нападения. Поводом для проведения исследования указанной проблемы послужило то, что она на сегодняшний день сравнительно недостаточно исчерпывающим образом обсуждена в литературе. В тексте представлены причины, побудившие законодателя распространить такую охрану на главу польского государства. Также было проведено относительно полное обсуждение структуры преступления, криминализированного в статье 135 § 1 Уголовного кодекса. В статье был использован догматический правовой метод. На основании исследований был сделан вывод о том, что польский законодатель предоставляет президенту самый широкий объем охраны от активного нападения из каталога всех публичных должностных лиц. Дальнейшее существование этого положения, несмотря на небольшое количество оспариваемых позиций, следует считать желательным. Стоит также подчеркнуть, что оно защищает не столько само лицо, занимающее президентский пост, сколько достоинство и величие Республики Польша, высшим представителем которой, согласно Конституции Республики Польша, является президент. По этим причинам следует вывести обоснование для дальнейшей криминализации этого проступка в польском уголовном праве.
The purpose of this article is to present the criminal law protection of the President of the Republic of Poland against conduct with features of active assault. The study of this problem was prompted by its relatively non-exhaustive coverage in the existing literature. The text presents the rationale which led the legislator to extend such protection to the Head of the Polish State. The paper also includes a relatively complete overview of the structure of the offence penalised in Article 135 § 1 of the Criminal Code. For the purpose of the considerations, a dogmatic-legal method was used. Based on the findings, it was concluded that out of all public officials, the Polish legislator grants the widest scope of protection against active assault to the President. The continued existence of this regulation, in spite of the few contesting positions, should be regarded as desirable. It is also worth emphasising that it protects not so much the very person holding the presidential office, as upholds the dignity and majesty of the Republic of Poland whose supreme representative is, according to the Constitution, the President. These are arguments should serve to justify further penalisation of this offence in Polish criminal law.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2023, 2; 195-211
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Funkcje uzasadnienia wyroku wojewódzkiego sądu administracyjnego – glosa do wyroku NSA z dnia 25 czerwca 2021 r., II GSK 1273/18
Functions of the justification of a Voivodeship Administrative Court judgment – commentary to the Judgment of the Supreme Administrative Court of 25 June 2021, II GSK 1273/18
Функции обоснования решения Воеводского административного суда – комментарий к решению Высшего административного суда от 25 июня 2021 г., II GSK 1273/18
Функції обґрунтування рішення воєводського адміністративного суду – коментар до рішення Вищого адміністративного суду від 25 червня 2021 року, II GSK 1273/18
Autorzy:
Krasuski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33519023.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
justification
judgment
frequencies
President of the Office of Electronic Communications
dismissal of appeal
stability of persuasive authority of court decisions
cassation review
uzasadnienie
wyrok
częstotliwości
Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej
oddalenie skargi
stabilność linii orzeczniczych
kontrola kasacyjna
обоснование
решение
частоты
Председатель Учреждения электронной коммуникации
отклонение жалобы
стабильность судебных решений
проверка в кассационном порядке
обґрунтування
судове рішення
частота
Президент Управління електронної комунікації
відхилення скарги
стабільність судової практики
касаційний контроль
Opis:
Celem glosy do wyroku NSA z dnia 25 czerwca 2021 r., II GSK 1273/18, jest przedstawienie refleksji prawniczej nad sposobem wykładni art. 141 § 4 Prawa postępowania przed sądami administracyjnymi przy uwzględnieniu metody formalno-dogmatycznej i z perspektywy funkcji uzasadnienia wyroku sądu administracyjnego. Glosowanym wyrokiem NSA uznał zarzuty kasacyjne, oparte na naruszeniu art. 141 § 4 Prawa postępowania przed sądami administracyjnymi, w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na wynik sprawy, jako samodzielne podstawy kasacyjne prowadzące do uwzględnienia skarg kasacyjnych. Zarzuty kasacyjne stawiane były w stosunku do wyroku, który rozpatrywał skargi na decyzje w sprawie odmowy unieważnienia przetargu na częstotliwości z pasma 1800 MHz, o istotnym znaczeniu dla stanu konkurencji na rynku świadczenia usług telekomunikacyjnych w sieciach ruchomych. Analiza dogmatyczna dotyczy również oceny stosowania prawa przez sąd I instancji, w tym art. 141 § 4 Prawa postępowania przed sądami administracyjnymi, w kontekście tez zawartych w glosowanym wyroku. Przedstawiona analiza prowadziła do sformułowania uwag do tych tez w kontekście wykładni art. 141 § 4 rzeczonej ustawy oraz przy uwzględnieniu związania tą wykładnią sądu I instancji na podstawie art. 190 Prawa postępowania przed sądami administracyjnymi.
Метою коментаря до рішення Верховного aдміністративного cуду від 25 червня 2021 року, II GSK 1273/18, є правова рефлексія щодо способу тлумачення ч. 4 ст. 141 Закону „Про провадження в адміністративних судах” з урахуванням формально-догматичного методу та з точки зору функцій обґрунтування судового рішення адміністративного суду. В ухвалі, що розглядається, Вищий адміністративний суд визнав самостійними касаційними підставами для задоволення касаційної скарги на порушення ч. 4 ст. 141 Закону „Про провадження в адміністративних судах”, оскільки вони можуть мати істотний вплив на результат справи. Касаційні звинувачення були висунуті щодо судового рішення, в якому розглядалися скарги на рішення про відмову у скасуванні конкурсу на частоти в діапазоні 1800 МГц, що мають істотне значення для стану конкуренції на ринку надання телекомунікаційних послуг у мережах рухомого (мобільного) зв’язку. Догматичний аналіз також стосується оцінки застосування судом першої інстанції норм права, зокрема ч. 4 ст. 141 Закону „Про провадження в адміністративних судах”, в контексті тез, викладених в оскаржуваному судовому рішенні. Представлений аналіз дозволив сформулювати коментарі до цих тез у контексті тлумачення ч. 4 ст. 141 зазначеного Закону та з урахуванням обов’язковості такого тлумачення судом першої інстанції відповідно до ст. 190 Закону „Про провадження в адміністративних судах”.
Целью данного правового комментария к решению Высшего административного суда от 25 июня 2021 г., II GSK 1273/18, является юридическое осмысление способа толкования статьи 141 § 4 Закона о судопроизводстве в административных судах с учетом формально-догматического метода и с точки зрения функций обоснования решения административного суда. В рассматриваемом решении Верховный административный суд принял кассационные жалобы, основанные на нарушении статьи 141 § 4 Закона о судопроизводстве в административных судах, в той мере, в какой они могли существенно повлиять на исход дела, в качестве самостоятельных кассационных оснований, ведущих к принятию кассационных жалоб. Кассационные возражения были выдвинуты в отношении решения, в котором рассматривались жалобы на решения об отказе в отмене конкурсов на частоты в диапазоне 1800 МГц, имеющие существенное значение для состояния конкуренции на рынке оказания телекоммуникационных услуг в сетях мобильной связи. Догматический анализ также касается оценки применения судом первой инстанции норм права, в том числе статьи 141 § 4 Закона о судопроизводстве в административных судах, в контексте тезисов, содержащихся в рассматриваемом решении. Представленный анализ позволил сформулировать комментарии к этим тезисам в контексте толкования статьи 141 § 4 указанного закона и с учетом обязательного применения этого толкования судом первой инстанции на основании статьи 190 Закона о судопроизводстве в административных судах.
The purpose of the comment to the judgment of the Supreme Administrative Court of 25 June 2021, II GSK 1273/18, is to present a legal reflection on the manner of interpreting Article 141 (4) of the Law on Proceedings before Administrative Courts, in the light of the formal-dogmatic method and from the perspective of the function performed by the justification of administrative court judgment. In the judgment commented upon, the Supreme Administrative Court recognised an objection against a cassation decision based on a violation of Article 141 (4) of the Law on Proceedings before Administrative Courts, to the extent that it could have a significant impact on the outcome of the case, as independent cassation grounds leading to the admission of appeals in cassation. Objections were brought against a cassation judgment, which dealt with appeals against decisions to refuse to cancel the tender for frequencies in the 1800 MHz band, which were of significant importance for the situation of competition in the market for telecommunications service provision in mobile networks. The dogmatic analysis also concerns the assessment of the application of the law by the court of first instance, including Article 141 (4) of the Law on Proceedings before Administrative Courts, in the context of the theses contained in the judgment commented upon. The analysis presented led to the formulation of remarks on these theses in the context of the interpretation of Article 141 (4) of the said Act and taking into account the fact that the court of first instance is bound by this interpretation pursuant to Article 190 of the Law on Proceedings before Administrative Courts.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2024, 1; 141-157
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies