Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Uruszczak, Wacław" wg kryterium: Autor


Tytuł:
Henryk Olszewski jako badacz staropolskiego parlamentaryzmu
Autorzy:
Uruszczak, Wacław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/641217.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Opis:
Parlamentaryzm to termin określający system organizacji państwa, w którym jego fundamentem są instytucje reprezentujące naród2. Chodzi tu nie tyle o wspólnotę etniczną, ile o wspólnotę polityczną, a więc zbiorowość osób wyposażoną w prawa polityczne. Współczesny parlamentaryzm został ukształtowany zgodnie z modelem Monteskiuszowskiego podziału władzy. Reprezentacja narodu stanowi w nim organ władzy ustawodawczej, istniejący obok organów władzy wykonawczej i sądowej. Ich wzajemna relacja winna odpowiadać modelowi równowagi, co dobitnie wyraża amerykańska formuła check and balance. We współczesnych demokracjach parlamentaryzm to standard organizacji państwa. Nie ma zapewne dzisiaj na kuli ziemskiej kraju, w którym nie byłoby instytucji parlamentarnych. Parlamentaryzm, zarówno jako doktryna, jak i system polityczny, jest owocem rozwoju historycznego, którego poznanie ma doniosłe znaczenie także dla współczesności.
Źródło:
Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa; 2010, 3
2084-4115
2084-4131
Pojawia się w:
Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z doświadczeń historyka prawa jako biegłego sądowego
From the experience of a historian of law in the capacity of an expert witness before the court
Autorzy:
Uruszczak, Wacław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/533268.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
judicial proceeding
civil proceeding
evidence in trial
expert witness
expert witness in history of law
history of law
Roman Catholic Parish in Niepołomice
postępowanie sądowe
postępowanie cywilne
dowody w procesie
biegły sądowy
biegły sądowy z historii prawa
historia prawa
parafia rzymskokatolicka w Niepołomicach
Opis:
The judiciary construed as the operation of courts is based on the principle known from its Latin expression as iura novit curia, which means that “the court knows the law”, which originated with the authors of mediaeval glosses. The rule means that courts should have the fullest possible, even if not complete, knowledge of the law that they are bound to apply in reference to the facts (events) determined in the basic court procedure, understood as events taking place in the external world. History of law is a field of legal sciences. A historian of law has certain specialist knowledge. In the article, the author discusses the court cases in which he was appointed as an expert witness historian of law. For example, he participated in trial before the Regional Court in Wieliczka by the Roman Catholic Parish in Niepołomice vs the District State Forest Authority. The task was to define the legal character of a benefit resulting from the charter of King Casimir the Great (Kazimierz Wielki) of 4th October 1358. Expert witnesses are summoned to ascertain facts. In the case of an expert witness historian of law, the question, however, looks differently. In this case, the opinion refers not to the realm of pure facts but rather to the legal assessment of these facts in the light of the law binding on the date of the event, construed not only through the letter of the law, but also with the acknowledgement of the contemporary adjudication and the legal doctrine of the time. An expert witness historian of law ascertains the facts against the background and in relation to law. Law, as a rule, defines the essence of a given fact in the light of law. The object of opinion of an expert witness historian of law is thus not only the contents of law that was binding in the past, but rather the practice of its application in a given time and space. Law of the past, especially distant, lies within the notional scope of foreign law, as mentioned in Art. 1143 § 3 of the Civil Procedure Code.
Wymiar sprawiedliwości rozumiany jako działalność sądów opiera się na zasadzie znanej w swej łacińskiej formule iura novit curia, czyli „sąd zna prawo”, pochodzącej od średniowiecznych glosatorów. Reguła ta oznacza, że sądy winny posiadać jak najpełniejszą, jeśli nawet nie całkowitą znajomość prawa, które zobowiązane są stosować w odniesieniu do ustalonych w procesie sądowym faktów (zdarzeń), rozumianych jako zaszłości w świecie zewnętrznym. Historia prawa jest dziedziną nauki prawa. Historyk prawa posiada pewną specjalistyczną wiedzę. W artykule autor omawia sprawy sądowe, w których był powoływany jako biegły historyk prawa. W szczególności z jego udziałem toczył się proces wszczęty przed Sądem Rejonowym w Wieliczce przez Parafię Rzymsko-Katolicką w Niepołomicach przeciwko Okręgowej Dyrekcji Lasów Państwowych. Zadaniem miało być ustalenie charakteru prawnego świadczenia wynikającego z aktu erekcyjnego króla Kazimierza Wielkiego z dnia 4 października 1358 r. Biegli powoływani są do ustalenia faktów. W przypadku biegłego historyka prawa kwestia ta przedstawia się jednak inaczej. Przedmiotem opinii jest w tym przypadku nie tyle sfera czysto faktyczna, ile ocena prawna tych faktów w świetle obowiązującego w dacie zdarzenia prawa postrzeganego nie tylko przez literę tego prawa, ale także z uwzględnieniem judykatury tego czasu, a także doktryny prawnej. Biegły historyk prawa ustala fakty na tle i w związku z prawem. Prawo określa z reguły istotę danego faktu w świetle prawa. Przedmiotem opinii biegłego historyka prawa jest nie tylko treść obowiązującego w przeszłości prawa, co praktyka jego stosowania w danym miejscu i czasie. Prawo w przeszłości, zwłaszcza odległej mieści się w zakresie pojęciowym prawa obcego, o którym mowa jest w art. 1143 § 3 kodeksu postępowania cywilnego.
Źródło:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego; 2014, 17; 303-310
1733-0335
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Confiscation or Sequestration of Monastic Properties in the Kingdom of Poland in 1864?
Autorzy:
Uruszczak, Wacław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/618315.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Kingdom of Poland (Congress Poland)
the January Uprising of 1863
the Church in Poland in the 19th century
the dissolution of the monasteries
Tsar Alexander II’s ukase of October 27 November 8
1864 on the dissolution of the monasteries
Królestwo Polskie kongresowe
powstanie styczniowe 1863 r.
Kościół w Polsce w XIX w.
kasata klasztorów
ukaz cara Aleksandra II z dnia 27 października/8 listopada 1864 r. o kasacie klasztorów
Opis:
After the fall of the January Uprising (1863/1864), the Tsarist government abolished the last elements of political and administrative autonomy of the Kingdom of Poland, transforming it into the Vistula Land. Insurgents and their families as well as the Catholic Church, as a major mainstay of Polishness, were most affected by the Tsarist repressions. One of the major points of these anti-Church repressions conducted by the Tsarist government was the dissolution and reorganization of monasteries carried out under the ukase issued by Tsar Alexander II on October 27/November 8, 1864. The dissolution of the monastery entailed the occupation of the whole monastic property. The monastery church was turned over to the nearest parish administration as a parish or rectorial church. Land and other properties were transferred to the management of the State Treasury. In historical literature, the question of secularization of the properties which belonged to the abolished and closed monasteries in 1864 is neither clear-cut nor free from doubts. Was it really about taking over monastic goods by the State Treasury?In the article, the author proves that the Tsar’s ukase of 1864 did not claim the state-owned property towards the occupied monastic land. The land remained the property of the Church, staying under indefinite State Treasury management (the so-called sequestration). The question arises, however, as to which ecclesiastical legal person that property belonged to, since the current holder of property law, namely the monastery was disbanded. The answer to this question can be found in the Ukase which states that the property is under “diocesan sovereignty”, namely the bishop or archbishop relevant for the particular monastery’s location. It also remained in line with the regulations of canon law of the Catholic Church. The principle of canon law has been and still is that in case of the liquidation of an ecclesiastical moral (legal) person, its assets automatically, by virtue of law, become the property of the legal (directly superior) person. This principle was established by a canon 1501 of the Code of Canon Law of 1917, whose regulation was a repetition of the principles of the Corpus Juris Canonici which was used in the 19th century. Tsar of Russia and his officials were obliged to respect the norms of canon law of the Catholic Church in the Kingdom of Poland (Congress Poland) under the Concordat of August 3, 1847 concluded between Tsar Nicholas I and Pope Pius IX. In case of the liquidation of the monastery under the Ukase of 1864 with simultaneous taking over the monastic properties by the State management, they did not become no one’s property. Under canon law, this property was automatically transferred to the ecclesiastical, legal (directly superior) person.
Po pokonaniu zrywu niepodległościowego Polaków, jakim było powstanie styczniowe 1863/1864 r., rząd carski zlikwidował pozostałości odrębności ustrojowo-administracyjnej Królestwa Polskiego, przekształcając je w rosyjski Kraj Przywiślański. Represje dotknęły w największym stopniu uczestników powstania i ich rodziny oraz Kościół katolicki jako główną ostoję polskości. Jednym z ważniejszych punktów tych antykościelnych represji podjętych przez rząd carski była kasata i reorganizacja klasztorów dokonana na mocy ukazu wydanego przez cara Aleksandra II w dniu 27 października/8 listopada 1864 r. Kasata klasztoru pociągała za sobą zajęcie całego mienia klasztornego. Kościół klasztorny oddawano do administracji najbliższej parafii jako kościół parafialny lub rektoralny. Grunty i nieruchomości innego rodzaju przekazano w zarząd i zawiadywanie Skarbu Państwa. Sprawa sekularyzacji nieruchomości należących do zniesionych i zamkniętych klasztorów w 1864 r. nie jest przedstawiona w literaturze historycznej w sposób jednoznaczny i wolny od wątpliwości. Czy rzeczywiście chodziło tutaj o przejęcie dóbr klasztornych na własność Skarbu Państwa?W artykule autor dowodzi, że ukaz carski z 1864 r. nie ustanawiał własności Skarbu Państwa w stosunku do zajętych gruntów klasztornych. Grunt ten pozostawał własnością kościelną, pozostając w bezterminowym zarządzie (tzw. sekwestrze) Skarbu Państwa. Rodzi się jednak pytanie, do jakiej kościelnej osoby prawnej należała ta własność, skoro dotychczasowy podmiot prawa własności (czyli klasztor) został skasowany. Odpowiedź na to udziela sam ukaz, z którego treści wynika implicite, że własność ta przypadła „zwierzchności diecezjalnej”, czyli biskupowi lub arcybiskupowi właściwemu ze względu na położenie danego klasztoru. Pozostawało to także w zgodzie z przepisami prawa kanonicznego Kościoła katolickiego. Zasadą prawa kanonicznego było i jest w dalszym ciągu, że w przypadku likwidacji kościelnej osoby moralnej (prawnej) jej majątek automatycznie z mocy prawa przechodzi na własność osoby prawnej bezpośrednio wyższej. Regułę tę stanowił kanon 1501 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r., którego przepis stanowił powtórzenie zasad zawartych w obowiązującym w XIX w. Corpus Iuris Canonici. Do respektowania przepisów prawa kanonicznego Kościoła katolickiego na terenie Królestwa Polskiego (kongresowego) zobowiązywał cara Rosji i jego urzędników konkordat z dnia 3 sierpnia 1847 r. zawarty przez cara Mikołaja I z papieżem Piusem IX. W przypadku likwidacji klasztoru na mocy ukazu z 1864 r., z jednoczesnym objęciem w zarząd państwowy należących do niego nieruchomości, nie stawały się one własnością niczyją. Na mocy prawa kanonicznego własność ta automatycznie przechodziła na rzecz kościelnej osoby prawnej bezpośrednio wyższej.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2016, 25, 3
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Opowiadanie kryminalne Anzelma Feuerbacha Andreas Bichel, Der M¨adchenschl¨achter
Anzelm Feuerbach’s Criminal Story Andreas Bichel, der M¨adchenschl¨achter
Autorzy:
Uruszczak, Wacław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/621420.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
historia prawa karnego, historia nauki prawa karnego, Anzelm Feue- rbach (zm. 1833), historia procesu karnego XIX w.
history of penal law, history of penal law jurisprudence, Anzelm Feuerbach (died 1833), history of penal proceedings 19th century
Opis:
Anzelm [Paul Johann Anselm] Feuerbach (1775–1833), the founder of the theory of psychological compulsion (Theorie des psychologischen Zwanges), was also famous as an author of criminal stories. In 1827 he published a book titled Aktenmäßige Darstellung merwürdigen Verbrechen, which contained more than 30 stories based on criminal cases involving manslaughter. One of these stories, with the original title Andreas Bichel, der Mädchenschlächter (Andreas Bichel, the slaughterer of girls), presents the history of a noto- rious murderer of young women. The motive of his acts was basically robbery. Law, especially legal proceedings, plays an important role in this story.
Źródło:
Miscellanea Historico-Iuridica; 2015, 14, 2; 319-325
1732-9132
2719-9991
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo celem polityki w Polsce Jagiellonów
The Law as a Policy Aim in Jagiellon Poland
Autorzy:
Uruszczak, Wacław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/924163.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Prawo pospolite, prawo natury, sprawiedliwość, przywilej, statut, konstytucja, Jagiellonowie, Królestwo Polskie
Opis:
Over the course of history, on countless occasions the law had been treated as an instrument for conducting policy. Such is also the contemporary understanding of the function of law in democratic countries. Yet, during the Jagiellon period the law was a means, not an end. It was defined in absolute terms, as a desirable ideal state for which one should strive. Consequently, it was politics that served as a means for the realization of the goal, which was the law, and not conversely. Moreover, the view that civil law should be in accord with divine law and natural law, was widely accepted. Consequently, creating new laws required an axiological justification. Among the goals of the constitutions passed by Parliament, the legislators enumerated, among others, the wellbeing of citizens, peace, good government, order, justice. At the same time, in the opinion of the gentry, it was the privileges which in many cases constituted a departure from the common law and served as a means of realization of one’s immediate political goals, this playing a highly negative role. This type of policy was curbed by the limitations imposed by the concept of common law perceived as superordinate over particular and individual rights, and at the same time understood as wise law that was in accord with the divine and natural law. In its relation to politics, common law was therefore perceived as a goal to which all group and individual rights used in the form of political instruments should be subordinated. The Polish common law which had been shaped during the first Jagiellon rulers, became the fundamental goal of the policy of the Polish state during the reign of the last representatives of this dynasty.
Źródło:
Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa; 2014, 7, 1; 159-168
2084-4115
2084-4131
Pojawia się w:
Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Powstanie Uniwersytetu w Krakowie w 1364 roku.
Autorzy:
Uruszczak, Wacław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/913386.pdf
Data publikacji:
2014-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Uniwersytet
dzieje Polski
dzieje nauki
historia prawa
prawo kanoniczne
Opis:
Autor przedstawia w tekście genezę i dzieje dwóch fundacji Uniwersytetu Krakowskiego: kazimierzowską z 1364 roku i jagiellońską z 1400 r. Wskazuje przy tym, że sukces w postaci powstania pierwszego w dziejach Europy Środkowo - Wschodniej nie byłby możliwy bez współdziałania Panstwa i Kościoła.
Źródło:
Czasopismo Prawno-Historyczne; 2014, 66, 1; 13-40
0070-2471
Pojawia się w:
Czasopismo Prawno-Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prejudykaty w Statutach Kazimierza Wielkiego – próba nowego spojrzenia. Szkic o technice ustawodawczej w czasach średniowiecza
Prejudicates in the Statutes of Casimir the Great – an Attempt of a New Look. An Essay on Legislative Technique in the Middle Ages
Autorzy:
Uruszczak, Wacław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/4332030.pdf
Data publikacji:
2023-04-25
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Królestwo Polskie w XIV w.
Statuty Kazimierza Wielkiego
technika ustawodawcza
prejudykaty
dekretały papieskie
Stanisław Roman
The Kingdom of Poland in the 14th century
The Statutes of Casimir the Great
Legislative Technique
Prejudicates
Papal decretals
Opis:
Statuty Kazimierza Wielkiego były najważniejszą ustawą, jaka obowiązywała w Królestwie Polskim w epoce Średniowiecza. Oprócz artykułów mających kształt norm generalnych znajduje się w nich 26 artykułów o charakterze indywidualnych kazusów prawnych, tzw. prejudykatów. W artykule została podjęta próba wyjaśnienia ich genezy. Zdaniem autora prejudykaty wykazują istotne podobieństwo do średniowiecznych dekretałów papieskich (litterae decretales), w szczególności do Dekretałów Grzegorza IX z 1234 r. Pomimo że prejudykaty dotyczyły indywidualnych spraw, stanowiły wzór prawidłowego rozstrzygnięcia konkretnych kwestii prawnych. Miały one charakter pouczeń prawnych lub deklaracji prawa (declaratio iuris) ogłaszanych przez króla.
The Statutes of Casimir the Great were the most important law in force in the Kingdom of Poland in the Middle Ages. Apart from the articles in the form of general acts, there are 26 articles that have the character of individual legal cases, the so-called ‘prejudykaty’ (preliminary rulings, prejudicates). The article attempts to explain their genesis. In the author’s opinion, they show a significant resemblance to medieval papal decretals (litterae decretales), in particular the Decretals of Gregory IX from 1234. Although they concerned individual legal cases, they were a model for the correct resolution of a specific legal case. They had the character of legal instructions or declarations of law (declaratio iuris) announced by the king.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2023, 102; 161-181
0208-6069
2450-2782
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z takim sposobem uprawiania nauki godzić się nie można. Naruszanie cudzego autorstwa w pracach historycznoprawnych i historycznych
One cannot agree to such a manner of practising science. Infringing authorship rights in historic and legal papers
Autorzy:
Uruszczak, Wacław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/532856.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
plagiarism
principles governing references to somebody else’s text
paraphrase of copyrighted text
unfair paraphrase
plagiat
zasady powoływania cudzego autorstwa
parafraza cudzego tekstu
Opis:
Using works of other authors must be done with respect to their authorship. Each instance of copying of somebody else’s text, even if short and consisting of a few words only, requires appropriate reference to the author of the copied excerpt. This should be done by the use of question marks or any other indication(s) of the quoted text and, which is especially necessary, by an unambiguous reference to the source from which the cited text comes. Lack of an appropriate reference and naming of the author infringes somebody else’s intellectual property and is plagiarism. It is with great anxiety that the author perceives that other people’s copyrights are infringed or disregarded in scientific works from the history of law and history, and the phenomenon is unfortunately not rare. Plagiarism may be direct or indirect, i.e. through incorporation, which entails unfair quoting and paraphrasing. The latter takes place whenever one is misled as to the authorship by the citer’s failure to disclose the name of the original author of the paraphrased expressions and the source of the paraphrased excerpt. The article points to the Polish and American standards of correct use of other people’s works in scientific papers, which clearly prove that copying even a short excerpt from somebody else’s work without an appropriate reference and indication of the source infringes good standards in science as well as copyright. The article refers to specific negative examples of such practices. The well-being of science and scientific integrity require that the scientific realm is informed about each case of scientific indecency of this type in the form of publication. The dissertations in which such abuse has been proved should be recognised as failing to meet the criteria necessary for the conferral of academic degree to the author.
Wykorzystywanie dzieł innych autorów musi odbywać się z poszanowaniem ich autorstwa. Każde przepisanie cudzego tekstu, nawet niewielkiego, składającego się z kilku wyrazów, wymaga, aby autor przepisanego fragmentu został należycie oznaczony. Należy to uczynić przez użycie znaków cudzysłowu albo innego wyodrębnienia cytowanego tekstu oraz – i to jest szczególnie konieczne – jednoznaczne wskazanie źródła, z którego pochodzi przejęty tekst. Brak odpowiedniego oznaczenia oraz wskazania autora stanowi zabór cudzej własności intelektualnej, czyli plagiat. Autor z wielkim niepokojem dostrzega w pracach naukowych z historii prawa i historii – niestety nierzadko – naruszenie lub lekceważenie cudzych praw autorskich. Są nimi plagiaty: jawny i ukryty, czy tzw. plagiat inkorporacyjny, przez nierzetelne cytowanie i nierzetelne parafrazowanie. To ostatnie ma miejsce zawsze tam, gdzie dochodzi do wprowadzenia w błąd co do autorstwa przez zatajenie nazwiska pierwotnego autora użytych w parafrazie wyrażeń i podstawy źródłowej tej parafrazy. W artykule wskazano polskie i amerykańskie standardy prawidłowego wykorzystywania cudzych opracowań w pracach naukowych, z których jednoznacznie wynika, że przepisanie nawet krótkiego tekstu z cudzej pracy bez należytego oznaczenia oraz bez wskazania źródła narusza dobre obyczaje w nauce, a także prawa autorskie. W artykule odwołano się do konkretnych negatywnych przykładów tego rodzaju działań. Dobro nauki i uczciwość naukowa wymagają, aby o każdym przykładzie naukowej nierzetelności tego rodzaju informować środowisko naukowe w formie publikacji. Rozprawy, w których stwierdza się wykazane nadużycia, winny być uznane za niespełniające kryteriów niezbędnych do awansu naukowego ich autora.
Źródło:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego; 2015, 18; 233-255
1733-0335
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z takim sposobem uprawiania nauki zgodzić się nie można! Twórczość historyczno-prawna ks. dra hab. Stanisława Tymosza z lat 2003–2008
Diese Art von Wissenschaftsarbeit darf nicht gebilligt werden! Historisch-rechtliches Schaffen von Pater Dr. habil. Stanisław Tymosz 2003-2008
Autorzy:
Uruszczak, Wacław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/533153.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Opis:
1. Pierwsze przykazanie nauki: szanuj cudze autorstwo; 2. Prace Stanisława Tymosza: 2.1. Skłonność do plagiatu, 2.2. Inne „walory”; 3. Uczciwość uczonego warunkiem prawdy.
1. Das erste und grundlegendste Gebot der Wissenschaft: Du sollst die Urheberschaft Nächster ehren; 2. Arbeiten von Stanisław Tymosz: 2.1 Neigung zum Plagiat, 2.2 Andere „Vorteile”; 3. Redlichkeit des Wissenschaftlers als nötige Bedingung der Wahrheit.
Źródło:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego; 2010, 13; 265-284
1733-0335
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Species privilegium sunt due, unum generale, aliud speciale. Przywileje w dawnej Polsce
Species privilegium sunt due, unum generale, aliud speciale. Privilegien im altertümlichen Polen
Autorzy:
Uruszczak, Wacław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/533220.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Opis:
1. Wprowadzenie, 2. Immunitety i inne leges privatae władców piastowskich, 3. Przywileje generalne dla szlachty w czasach Andegawenów i Jagiellonów; 4. Aurea libertas w Rzeczypospolitej Obojga Narodów; 5. Na drodze do zasady równości wobec prawa.
Źródło:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego; 2008, 11; 19-38
1733-0335
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O prorodzinną ustawę podatkową w 1992 r.
Autorzy:
Uruszczak, Wacław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/641147.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Opis:
The present paper was written as early as 1992 on occasion of the first anniversary of adoption of the Statute on income tax which was designed to be collected from natural persons. It was on occasion of discussion referring to the principles of tax law that the present paper recalled the tax-related slogans at one time formulated by Adam Smith. These slogans make up the canon of fiscal theory accepted by the outstanding Polish experts on the problem, inter alia by Fryderyk Skarbek, Stanisław Głąbiński, Adam Krzyżanowski or Henryk Radziszewski. In the context of these slogans the solutions of the Statute of 1991 were subjected to criticism. The problem is that the creators of the Statute, in its detailed solutions, did not show full respect to the principles of justice ad equality that laid the foundations of social order. The analysis of the aforementioned detailed statutory solutions should help the legislator to arrive at the reflection that the fiscal difficulties experienced by the state cannot be mechanically regulated by burdening the poorest in the some way as the rich are burdened.
Źródło:
Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa; 2008, 2
2084-4115
2084-4131
Pojawia się w:
Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Laudacja Profesora Stanisława Grodziskiego na uroczystości odnowienia jego doktoratu po pięćdziesięciu latach
Autorzy:
Uruszczak, Wacław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/641193.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Opis:
Laudation of the ceremony renewal of Professor Stanislaw Grodziski’s doctorate after fifty years (Jagiellonian University in Krakow, Hall College Maius, April 11, 2011)
Źródło:
Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa; 2012, 5, 1
2084-4115
2084-4131
Pojawia się w:
Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pożegnanie uczonego i wychowawcy młodzieży (mowa pogrzebowa)
Autorzy:
Uruszczak, Wacław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/641366.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Opis:
On the 13th of February 2006 there took place in Cracow the ceremony of burying Professor Stanisław Płaza, an outstanding historian of Polish law, professor of the Jagiellonian University, responsible for educating many generations of lawyers. Professor Płaza was born on the 8th of November 1927 in the peasant family in Jarosławice, in the eastern marches. Upon the outbreak of World War II he and his family were deported to Siberia by the Soviet authorities. He returned to Poland in 1945 and in 1949 he passed his high school finals in the Jan Sobieski Memorial Secondary School in Cracow. In 1954 he graduated from the Law Faculty of the Jagiellonian University. Later, for some time he was employed in the State Archive, which was a significant  experience in his career. Since 1957 he was permanently bound with the University. Among his rich scholarly achievements there is detectable the research concerned with the peasant law. In this area he published valuable court record books. He laid a considerable emphasis on the research relating to the constitutional system of the 16th and 17th century Poland. He investigated inter alia the legal issues of interregna and nobiliary Seymiks. Since he was a determined advocate of comparative research he compiled a multivolumed synthesis of Polish legal history as set against the background of European developments. He was famous for his research of source-book and bibliography type. He did his teaching with enormous energy and sympathy. He supervised a considerable number of LLM and LLD alumni. He was professionally active until the end of his days. He will stay in our hearts as an individual distinguished by his enormous knowledge, great heart, kindness and sympathy.
Źródło:
Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa; 2008, 2
2084-4115
2084-4131
Pojawia się w:
Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ustawy okołokonstytucyjne Sejmu Wielkiego z 1791 i 1792 roku
Laws created by the Great Sejm in 1791 and 1792 alongside the constitution
Autorzy:
Uruszczak, Wacław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/926077.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Sejm Wielki, Konstytucja 3 maja, reforma państwa, organizacja sądownictwa, sąd najwyższy, prawa mieszczan, rząd, sejm
Opis:
Apart from the Constitution of May 3, the achievement of the Four-Year Sejm, or the Great Sejm of 1788–1792 included a group of laws which, together with the Constitution, were to form the principal framework of the legal system of the reformed Republic. These laws concerned the legal situation of the townspeople, the range of the direct democracy (the law on sejmiki, or local parliaments), the functioning of the Sejm, the relation between the Crown of the Kingdom of Poland and the Grand Duchy of Lithuania (uniform state), the administration of justice, the army, the police, and the tax system. The outbreak of the Polish-Russian war caused the suspension of the Sejm proceedings, and the King’s joining the Targowica Confederation, as well as the subsequent defeat, squandered the legislative efforts of the Great Sejm and its attempt at a general reform of the political system and law of Poland
Źródło:
Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa; 2013, 6, 3; 247-258
2084-4115
2084-4131
Pojawia się w:
Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies