Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "cytotoksycznosc" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Mechanical properties and cell viability of MgO-reinforced biografts fabricated for biomedical applications
Autorzy:
Demirel, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/306588.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
MgO
sol-gel
biograft
cytotoksyczność
sol–gel
cytotoxicity
Opis:
In the present study, biografts were produced by sol gel method by adding different rates of MgO which has bone-like crystal structure and high endurance into different proportions of Ca(NO3)24H2O, KOH, NaNO3, and P2O5 compounds. The biografts were investigated in terms of mechanical and biocompatibility properties. FTIR, SEM and XRD analyses were carried out to examine the chemical characteristics and changes in structural morphology. Mechanical properties were also investigated by conducting hardness and compression tests. In addition, cytotoxicity tests were conducted by using osteoblast cells. While results of FTIR and XRD analyses revealed that all biografts had HA (hydroxyapatite) and β-TCP contents, MgO peaks were also observed in biografts. In SEM images, grains of NonMgO and MgO-10 biografts had sharper edges, pores formed between grains and grain size increase with increasing MgO amount (MgO-20 and MgO-30). It was found that compression stress and hardness values increased as MgO content elevated. From the cytotoxicity tests, no any toxic effect was observed in the syntesized biografts.
Źródło:
Acta of Bioengineering and Biomechanics; 2018, 20, 4; 83-90
1509-409X
2450-6303
Pojawia się w:
Acta of Bioengineering and Biomechanics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena cytotoksycznego działania nanocząstek tlenku ceru
Cytotoxicity of cerium oxide nanoparticles
Autorzy:
Zapór, L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2072974.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
nanocząstki tlenku ceru
nanoceria
cytotoksyczność
cerium oxide nanoparticles
cytotoxicity
Opis:
Nanometryczny tlenek ceru z uwagi na szerokie zastosowanie wymaga oceny toksykologicznej. W pracy oceniano cytotoksyczne działanie nanocząstek tlenku ceru (< 25 nm) na komórki układu oddechowego (A549) i rozrodczego (CHO-9). Wykazano, że nanotlenek ceru może działać cytotoksycznie powodując zaburzenia metabolizmu komórkowego i zmiany w przepuszczalności błon komórkowych. Wartości dawek cytotoksycznych wynosiły 30÷200 μg/cm3 w zależności od rodzaju komórek oraz badanego efektu toksycznego.
Cerium oxide nanoparticles (nanoceria) require the toxicological evaluation due to their wide application. The cytotoxic action of cerium oxide nanoparticles (< 25 nm) on cells of the respiratory (A549) and reproductive (CHO-9) systems were investigated. It was shown that nanoceria exhibited cytotoxic effects causing cellular metabolism disturbances and changes in the permeability of cell membranes. Cytotoxicity doses were equal to 30÷200μg/cm3 depending on a kind of cells and cytotoxicity endpoint.
Źródło:
Inżynieria i Aparatura Chemiczna; 2014, 4; 326--327
0368-0827
Pojawia się w:
Inżynieria i Aparatura Chemiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effects of silver nanoparticles of different sizes on cytotoxicity and oxygen metabolism disorders in both reproductive and respiratory system cells
Wpływ różnej wielkości nanocząstek srebra na cytotoksyczność i zaburzenia metabolizmu tlenowego w komórkach układu oddechowego i rozrodczego
Autorzy:
Zapór, L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/204718.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
silver nanoparticles
cytotoxicity
reactive oxygen species
DNA damage
nanocząstki srebra
cytotoksyczność
reaktywne formy tlenu
uszkodzenia DNA
Opis:
Silver nanoparticles (AgNPs) are widely used in numerous industries and areas of daily life, mainly as antimicrobial agents. The particles size is very important, but still not suffi ciently recognized parameter infl uencing the toxicity of nanosilver. The aim of this study was to investigate the cytotoxic effects of AgNPs with different particle size (~ 10, 40 and 100 nm). The study was conducted on both reproductive and pulmonary cells (CHO-9, 15P-1 and RAW264.7). We tested the effects of AgNPs on cell viability, cell membrane integrity, mitochondrial metabolic activity, lipid peroxidation, total oxidative and antioxidative status of cells and oxidative DNA damage. All kinds of AgNPs showed strong cytotoxic activity at low concentrations (2÷13 μg/ml), and caused an overproduction of reactive oxygen species (ROS) at concentrations lower than cytotoxic ones. The ROS being formed in the cells induced oxidative damage of DNA in alkaline comet assay. The most toxic was AgNPs<10 nm. The results indicate that the silver nanoparticles, especially less than 10 nm, may be harmful to the organisms. Therefore, risk should be considered when using nanosilver preparations and provide appropriate protective measures when they are applied.
Nanocząstki srebra (AgNPs), ze względu na silne właściwości bakteriobójcze, mają szerokie zastosowanie w wielu dziedzinach przemysłu, biomedycynie i produktach konsumenckich. Rozmiar cząstek jest istotnym, ale wciąż niewystarczająco zbadanym parametrem wpływającym na toksyczność nanosrebra. W pracy oceniono toksyczne działanie różnej wielkości cząstek srebra (~ 10, 40 i 100 nm) na komórki układu rozrodczego i oddechowego (CHO-9, 15P-1 i RAW264.7). Badano wpływ AgNPs na przeżywalność komórek, przepuszczalność błon komórkowych i aktywność metaboliczną komórek, zaburzenia metabolizmu tlenowego oraz odległe skutki działania w postaci uszkodzeń materiału genetycznego (DNA). Wszystkie badane AgNPs wykazywały silne działanie cytotoksyczne, w zakresie niskich stężeń (2÷13 μg/ml) oraz powodowały powstawanie stresu oksydacyjnego w komórkach w stężeniach niższych niż cytotoksyczne. Powstające w komórkach reaktywne formy tlenu powodowały oksydacyjne uszkodzenia DNA wykrywane w teście kometowym. Najsilniejsze działanie wykazywały cząstki o wielkości < 10 nm. Otrzymane wyniki wskazują, że nanocząstki srebra, zwłaszcza poniżej 10 nm, mogą stanowić zagrożenie dla organizmów. Dlatego też należy rozważyć ryzyko stosowania preparatów z nanosrebrem i zapewnić środki zapobiegające ich niekontrolowanemu uwalnianiu.
Źródło:
Archives of Environmental Protection; 2016, 42, 4; 32-47
2083-4772
2083-4810
Pojawia się w:
Archives of Environmental Protection
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
In vitro assay of the biological activity of bisphosphonates
Autorzy:
Chmielewska, E.
Miszczyk, P.
Kafarski, P.
Kempińska, K.
Wietrzyk, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1190037.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
bisfosfoniany
cytotoksyczność
in vitro
aktywność biologiczna
inhibitor
bisphosphonates
cytotoxicity
biological activity
Opis:
Nowadays, the use of bisphosphonates are the gold standard of treatment of bone diseases. Due to the high utility of these compounds, scientists still search for better and better structures, with a variety of substituents at carbon’s atom and create new libraries or improve methods of their synthesis. To determine the potential effect of newly discovered bisphosphonates, for example antiosteoporotic activity, there are in vitro tests which allow to determine the half maximal inhibitory concentrations (IC50) of cells. This paper describes in detail the methodology for test the biological activity of bisphosphonates. Shows the results of biological activity for synthesized bisphosphonates in relation to the commercial-incadronate and zoledronate.
Źródło:
Interdisciplinary Journal of Engineering Sciences; 2014, 2, 1; 13--16
2300-5874
Pojawia się w:
Interdisciplinary Journal of Engineering Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wstępna ocena biologiczna kompozytów polioksymetylen/nanosrebro
Preliminary biological evaluation of polyoxymethylene/nanosilver composites
Autorzy:
Ziąbka, M.
Mertas, A.
Król, W.
Chłopek, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285552.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
nanokompozyty
polioksymetylen
nanosrebro
bakteriobójczość
cytotoksyczność
nanocomposites
polyoxymethylene
nanosilver
bactericidal
cytotoxicity
Opis:
W pracy przedstawiono ocenę morfologiczną i biologiczną kompozytu polioksymetylen/nanocząstki srebra otrzymanego w procesie wytłaczania i wtrysku. Badania komórkowe przeprowadzono metodą bezpośredniego kontaktu. Na podstawie zmian w morfologii komórek (fibroblasty mysie 3T3 Balb), ich przeżywalności i zdolności do proliferacji oceniono stopień toksyczności materiałów. Wykorzystując tech-nikę osadzania powierzchniowego przeprowadzono badania oceny aktywności przeciwbakteryjnej wobec bakterii Gram-dodatnich – Staphyloccocus aureus i Gram-ujemnych – Escherichia coli. Przeprowadzone badania komórkowe pokazały, że zarówno czysty polioksymetylen jak i modyfikowany nanosrebrem nie posiadają działania cytotoksycznego. Testy aktywności bakteriobójczej dowiodły natomiast, że materiały modyfikowane nanosrebrem wykazują niewielkie działanie bakteriobójcze wobec badanych bakterii.
This paper presents morphological and biological evaluation of polyoxymethylene / silver nanoparticle composite produced in extrusion and injection moulding. Studies of cellular interactions were performed using direct contact method. The toxicity rate of materials was assessed on the basis of changes in cellular morphology (mouse fibroblasts 3T3 Balb), cell survivability and proliferation rates. Antibacterial activity against Gram-positive – Staphyloccocus aureus and Gram-negative – Escherichia coli bacteria was evaluated by means of surface deposition method. In studies of cellular interactions, both, pure polyoxy-methylene and nanosilver-modified polyoxymethylene produced no cytotoxicity. Also, nanosilver-modified materials showed slight bactericidal activity against the tested bacteria.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2009, 12, no. 89-91; 197-200
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biocompatibility Issue Of Tissue Engineered Heart Valves
Problem biozgodności w inżynierii tkankowej zastawek serca
Autorzy:
Wilczek, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/352309.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
tissue engineering
heart valve
cytotoxicity
scaffold
inżynieria tkankowa
zastawka serca
cytotoksyczność
rusztowania w inżynierii tkankowej
Opis:
Tissue engineering is a new field of knowledge which creates the possibilities for producing bioactive cardiac prostheses that will characterize by biomechanical and morphological properties similar to native tissue. It is expected that it will be characterized by high durability, which is very important from the social and clinical point of view. The aim of the study was to compare the cytotoxic effect of enzymatic and detergent acellularization methods commonly used for the biological scaffold preparation. It seems that the use of enzymatic methods, allows efficient donor cells removal while maintaining the ability to autologous cell seeding. Heart valves bioprosthesis created using these techniques, may be a good alternative to the currently used prostheses.
Inżynieria tkankowa jest nową dziedziną wiedzy, która stwarza możliwości wytwarzania protez serca bioaktywnych charakteryzujących się właściwościami biomechanicznymi i morfologicznymi zbliżonymi do tkanki rodzimej. Oczekuje się, że proteza serca będzie charakteryzować się wysoką trwałością, co jest bardzo ważne z punktu widzenia społecznego i klinicznego. Celem badania było porównanie efektu cytotoksycznego enzymatycznych i detergentowych metod usuwania komórek, powszechnie stosowanych do wytwarzania biologicznych rusztowań. Wydaje się, że stosowanie metod enzymatycznych, umożliwia wydajne usunięcie komórek dawcy przy zachowaniu zdolności do autologicznego posiewu komórek. Bioprotezy zastawek serca tworzone za pomocą tej techniki mogą być dobrą alternatywą dla obecnie stosowanych mechanicznych i biologicznych protez zastawek serca.
Źródło:
Archives of Metallurgy and Materials; 2015, 60, 3; 2261-2266
1733-3490
Pojawia się w:
Archives of Metallurgy and Materials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cytotoxicity Elicited by Molybdenum Disulphide in Different Size of Particles in Human Airway Cells
Ocena cytotoksycznego działania cząstek disiarczku molibdenu na komórki układu oddechowego
Autorzy:
Zapór, Lidia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1812059.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Politechnika Koszalińska. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
molybdenum disulphide
nanoparticles
cytotoxicity
disiarczek molibdenu
nanocząstki
cytotoksyczność
Opis:
The present investigation was aimed to study the cytotoxic response induced by molybdenum disulfide in nano- (MoS2-NPs) and micro- (MoS2-MPs) size of particle in human bronchial (BEAS-2B) and alveolar (A549) cells. The cells were exposed with different particle size of MoS2 in concentrations range 1-200 μg/mL for 24, 48, and 72 h, and then the cytotoxicity assays (MTT and NRU) was performed. Afterwards, long-term toxicity was assessed by colony forming efficiency assay (CFEA) during 10 days exposure of the cells. Both MoS2-NPs and MoS2-MPs showed similar, weak cytotoxic effects on BEAS-2B and A549 cells assessed by MTT assay, that is reduction of cell viability to approx. 60-70% at concentrations of 2.5 and 5 μg/mL. The percentage viability remained relatively constant at this level across all concentrations above 5 μg/mL. In long-term exposure, both MoS2 inhibited colony formation in a wider range of concentrations to 200 μg/mL. MoS2-NPs were slightly more cytotoxic than MoS2-MPs. The data suggest the low potential hazardous nature of both MoS2 tested with an indication of higher toxicity of MoS2-NPs.
Celem badań była ocena cytotoksycznego działania nano- (MoS2-NPs) i mikrometrycznego (MoS2-MPs) disiarczku molibdenu na ludzkie komórki nabłonka oskrzelików (BEAS-2B) i pęcherzyków (A549) płuc. Komórki narażano na różnej wielkości cząstki MoS2 w zakresie stężeń 1-200 μg/ml przez 24, 48 i 72 h. Badano wpływ obu rodzaju cząstek MoS2 na integralność błon komórkowych (test NRU) oraz aktywność metaboliczną komórek (test MTT). Oceniano również zdolność komórek do proliferacji po długotrwałym (10 dni) narażeniu na podstawie testu efektywności formowania kolonii (CFEA). Oba MoS2 powodowały podobne, słabe działanie cytotoksyczne na komórki oceniane testem MTT, tj. obniżenie przeżywalności komórek do ok. 60-70% w stężeniach of 2,5 and 5 μg/mL po 24 h, które w niewielkim stopniu nasilało się z czasem narażenia, natomiast nie obserwowano wzrostu cytotoksyczności ze wzrostem stężenia. Po długotrwałej ekspozycji (10 dni) oba MoS2 hamowały zdolność tworzenia kolonii w szerszym zakresie stężeń tj. do 200 μg/mL, przy czym MoS2-NPs wykazywały silniejsze działanie ograniczające zdolność komórek do proliferacji niż MoS2-MPs. Dane wskazują na niski potencjał toksyczny obu badanych MoS2 ze wskazaniem wyższej toksyczności MoS2-NP.
Źródło:
Rocznik Ochrona Środowiska; 2019, Tom 21, cz. 2; 794-809
1506-218X
Pojawia się w:
Rocznik Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena biologiczna in vitro nowych biomateriałów stomatologicznych
In vitro biological evaluation of new dental biomaterials
Autorzy:
Jaegermann, Z.
Ciołek, L.
Zaczyńska, E.
Czarny, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285858.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
biomateriały
cementy stomatologiczne
cytotoksyczność
bakteriobójczość
biomaterials
dental cements
cytotoxicity
bactericidal
Opis:
Ponieważ znane jest działanie bakteriobójcze srebra i złota, podjęto próbę wytworzenia nowej grupy biomateriałów bakteriobójczych do stosowania w stomatologii odtwórczej, zawierających cząstki nanosrebra i nanozłota. Celem opisanych badań była ocena cytotoksyczności i aktywności przeciwbakteryjnej nowo wytworzonych biomateriałów. Do ich przygotowania zastosowano roztwory koloidalne srebra i złota, a także dodatek bioszkieł zawierających nanosrebro. Badania oparto na cemencie szkło-jonomerowym zarabianym wodą. Jako bioszkieł zawierających nanosrebro użyto dwóch rodzajów szkieł otrzymanych metodą zol-żel. Przeprowadzono badania podstawowych właściwości użytkowych wytworzonych cementów – czasu wiązania i wytrzymałości na ściskanie. Badania cytotoksyczności wykonano metodą bezpośredniego kontaktu zgodnie z normą ISO 10993-5. Badanie działania przeciwbakteryjnego przeprowadzono metodą rozcieńczeń z wykorzystaniem bakterii Pseudomonas aeruginosa oraz Staphylococcus aureus. Wyniki powyższych prac wykazały, że zastosowana metoda dotowania srebrem lub złotem cementów szkło-jonomerowych zarabianych wodą pozwala na otrzymanie materiałów wykazujących działanie przeciwbakteryjne w stosunku do pałeczki ropy błękitnej Pseudomonas aeruginosa oraz gronkowca złocistego Staphylococcus aureus. Wśród cementów najlepszymi właściwościami przeciwbakteryjnymi charakteryzowały się cementy GJ-S2/W-P0-Ag i GJ-S2/W-Ag, nieco gorsze działanie przeciwbakteryjne wykazywały materiały GJ-S2/W-Z8 i GJ-S2/W-Au, a najsłabsze - cement GJ-S2/W. Ponieważ badane materiały wykazywały cytotoksyczność w stopniu słabym lub umiarkowanym po 48 i 72 godzinach inkubacji, dlatego w dalszych badaniach należy wyjaśnić przyczyny cytotoksyczności tych materiałów. Chociaż otrzymane materiały wymagają udoskonalenia i optymalizacji, szczególnie w zakresie przygotowania proszków szkieł ze srebrem i właściwości użytkowych cementów, to otrzymane wyniki zachęcają do prowadzenia dalszych prac nad materiałami stomatologicznymi o działaniu przeciwbakteryjnym.
Since the bactericidal effect of silver and gold is known, an attempt has been made to produce a new group of bactericidal biomaterials for use in restorative dentistry, containing nanoparticles of silver and gold. The aim of this research was to evaluate the cytotoxicity and antibacterial activity of newly produced biomaterials. Colloidal solutions of silver and gold, as well as the addition of nanosilver-containing bioglass were used for the preparation of these materials. The study was based on water-mixable glass-ionomer cement. Two types of glass, obtained by sol-gel method were used as nanosilver-containing bioglass. The basic performance properties of produced cements - setting time and compressive strength - were studied. Cytotoxicity assays were performed by a direct contact method, in accordance with ISO 10993-5 standard. The test of antimicrobial activity was performed using a dilution method, with Pseudomonas aeruginosa and Staphylococcus aureus. The results of the above work have shown that the method used to supplement water-mixable glass-ionomer cements with silver or gold allows to obtain materials with antibacterial properties against Pseudomonas aeruginosa and Staphylococcus aureus. Also, the addition of nanosilver and nanogold to cement did not cause significant changes in the level of cytotoxicity relative to the basic cement. The resulting materials, however, require improvement and optimization, particularly regarding the preparation of glass powders with silver and performance of cements. The obtained results encourage the further study of dental materials with antibacterial properties.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2015, 18, 131; 32-39
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane związki kompleksowe miedzi(I) jako potencjalne czynniki przeciwnowotworowe
Selected copper(I) complexes as potential anticancer agent
Autorzy:
Płotek, M.
Dudek, K.
Kyzioł, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1207469.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego. Zakład Wydawniczy CHEMPRESS-SITPChem
Tematy:
terapia antynowotworowa
związki kompleksowe miedzi(I)
cytotoksyczność
anticancer therapies
copper(I) complexes
cytotoxicity
Opis:
Choroby nowotworowe są drugą co do częstości występowania przyczyną zgonów na świecie. Jednym z metali przejściowych, którego związki kompleksowe są intensywnie badane pod kątem zastosowania w terapii antynowotworowej jest miedź. W artykule, na wybranych przykładach, omówiono aktywność i mechanizmy cytotoksycznego działania kompleksów miedzi(I).
Cancer is the second most frequent cause of death in the world. One of the transition metal, whose complexes are extensively tested for antitumor application is copper. This article presents selected examples of cytotoxic activity and mode of action of copper(I) complexes.
Źródło:
Chemik; 2013, 67, 12; 1181-1190
0009-2886
Pojawia się w:
Chemik
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evaluation of Selected Toxicity Endpoints in Ovary Cells Exposed to Nanoceria
Ocena wybranych parametrów toksycznego działania nanocząstek ditlenku ceru na komórki CHO-9
Autorzy:
Zapór, L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1818019.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Politechnika Koszalińska. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
cerium dioxide nanoparticles
nanoceria
cytotoxicity
genotoxicity
nanocząstki ditlenku ceru
cytotoksyczność
genotoksyczność
Opis:
Nanometryczny tlenek ceru (CeO2NM) ma szerokie zastosowanie w wielu sektorach przemysłu, co stwarza możliwość emisji do środowiska (zarówno środowiska naturalnego, jak i środowiska pracy). Stosowany jest przede wszystkim jako katalizator paliwa w silnikach Diesla, elektrolit w stało tlenkowych ogniwach paliwowych (SOFC, solid oxide fuel cells), materiał polerski, barwnik plastiku, warstwa buforowa dla nadprzewodników, powłoka dla filtrów podczerwieni, pochłaniacz UV oraz jako przeciwutleniacz w biomedycynie. Pomimo, że produkcja CeO2NM jest wielkotonażowa, to istniejące dane toksykologiczne, z uwagi na niespójny obraz toksycznego działania, uznane zostały za niewystarczające do oceny zagrożeń, jakie może stwarzać dla ludzi i środowiska. Celem badań była ocena toksycznego działania CeO2NM o nominalnej wielkości cząstek: < 25 nm na komórki układu rozrodczego (CHO-9), po krótkotrwałym (24 lub 72 h) i długotrwałym (7 dni) narażeniu komórek. Badano wpływ CeO2NM na integralność błon komórkowych (test NRU), aktywność metaboliczną komórek (test MTT, test WST-1) oraz zdolność komórek do proliferacji (test wydajności tworzenia kolonii - CFEA). Oceniono również wpływ CeO2NM na uszkodzenia DNA w komórkach poprzez oznaczenie metodą kometową (SCGE w warunkach zasadowych) jednoniciowych pęknięć DNA (SSB) oraz oksydacyjnych uszkodzeń zasad rozpoznawanych przez glikozylazę formamido-pirymidynową (SSB-FPG). CeO2NM powodował zależne od stężenia i czasu narażenia działanie cytotoksyczne. Kierunek zmian toksycznych obejmował zarówno zmiany w przepuszczalności błon komórkowych, jak i zaburzenia aktywności metabolicznej mitochondriów. Zakres stężeń cytotoksycznych wynosił 100-400 µg/ml zależnie od ocenianego skutku cytotoksycznego. Długotrwałe narażenie komórek na CeO2NM powodowało utratę zdolności komórek do proliferacji w stężeniach ok. 50 µg/ml. CeO2NM powodował zależny od stężenia istotny statystycznie wzrost poziomu jednoniciowych pęknięć DNA oraz oksydacyjnych uszkodzeń DNA rozpoznawanych przez FPG w narażanych komórkach już w najniższych ze stosowanych stężeń (10-100 µg/ml). Wyniki testu kometowego i klonogennego wskazują na potencjalną toksyczność przewlekłą CeO2NM.
Źródło:
Rocznik Ochrona Środowiska; 2016, Tom 18, cz. 2; 389-403
1506-218X
Pojawia się w:
Rocznik Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biodegradable dextran-based nanoparticles as potential anticancer drug carrier
Otrzymywanie biodegradowalnych nanocząstek dekstranowych jako potencjalnych nośników leków przeciwnowotworowych
Autorzy:
Janczewska, M.
Jung, P.
Ciach, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2072960.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
anticancer therapy
polymer nanoparticles
preparation
cytotoxicity
terapia przeciwnowotworowa
nanocząstki polimerowe
preparatyka
cytotoksyczność
Opis:
Dextran-polycaprolactone nanoparticles were prepared and the influence of catalyst on particle diameter was investigated. Nanoparticles were synthesized by the simple one-pot reaction of spontaneous dextran modification with ɛ-caprolactone. Afterwards, nanoparticles were purified by dialysis, spray-dried and checked for cytotoxicity by the MTT assay. Prepared particles are a promising carrier for anticancer drug due to their biocompatibility and a narrow size distribution.
Otrzymano nanocząstki dekstranowe z użyciem polikaprolaktonu jako czynnika zwijającego oraz zbadano wpływ ilości katalizatora na ich średnicę. Synteza składa się z prostej jednostopniowej reakcji, w czasie której zachodzi polimeryzacja ε-kaprolaktonu na łańcuchu dekstranowym, a następnie spontaniczne zwinięcie łańcucha w cząstkę. Nanocząstki oczyszczono poprzez dializę, suszono rozpyłowo i przebadano pod kątem cytotoksyczności testem MTT. Otrzymane nanocząstki są obiecującym nośnikiem dla leków przeciwnowotworowych ze względu na wąski rozkład średnic oraz biokompatybilność.
Źródło:
Inżynieria i Aparatura Chemiczna; 2014, 4; 251--252
0368-0827
Pojawia się w:
Inżynieria i Aparatura Chemiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Escherichia coli - gfp biosensors used to monitor the biological activity of carmustine residues in surface water
Autorzy:
Matejczyk, M.
Jabłońska-Trypuć, A.
Rosochacki, S. J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/402643.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Politechnika Białostocka. Oficyna Wydawnicza Politechniki Białostockiej
Tematy:
environmental monitoring
gfp biosensor
carmustine
cytotoxity
genotoxity
monitoring środowiska
GFP biosensor
karmustyna
cytotoksyczność
genotoksyczność
Opis:
Three genetic constructs with transcriptional fusion of recA, kat G and sodA genotoxin and genotoxin sensitive promoters with green fluorescent protein (gfp) reporter gene in Escherichia coli have been used for assessment of cytotoxic and genotoxic activity of carmustine in surface water. For experiments, the drug was used at concentrations of 0,01; 0,001; 0,0001; 0,00001 and 0,000001 mg/ml. Bacteria strains were incubated with carmustine for 3 and 24 hours. Experimental data showed different sensitivity of applied promoters for the same concentrations of carmustine. Obtained results indicated that, recA::gfpmut2, katG::gfpmut2 and sodA::gfpmut2 genetic systems were sensitive to carmustine, especially at the concentrations of 0,001; 0,0001 and 0,00001 mg/ml. The strongest reactivity was noticed for recA promoter (FI = 14,64). The results indicated that gfp E. coli strains with recA, katG and sodA could be potentially useful for monitoring of cyto- and genotoxic effect of pharmacist residues in surface water.
Źródło:
Budownictwo i Inżynieria Środowiska; 2015, 6, 3; 131-136
2081-3279
Pojawia się w:
Budownictwo i Inżynieria Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Cytotoxicity of Some Organic Solvents on Isolated Hepatocytes in Monolayer Culture
Autorzy:
Zapór, L.
Skowroń, J.
Gołofit-Szymczak, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/91193.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:
in vitro methods
hepatocytes in monolayer culture
organic solvents
MTT assay
kwasy organiczne
toksykologia
metoda in vitro
cytotoksyczność
hepatocyty
Opis:
The cytotoxic effects of volatile and water-insoluble organic solvents (ethylbenzene, tetrachloroethylene, n-hexane) were tested on isolated hepatocytes in monolayer culture by using the 3-(4,5 dimethylthiazol-2-yl)-2,5 diphenyltetrazolium bromide (MTT) reduction assay. All of the tested compounds inhibited metabolic activity of hepatocytes and this effect depended on the concentration of solvents in the incubatory medium. The presence of fetal calf serum in the medium did not change the cytotoxicity of xenobiotics. IC50 values calculated on the basis of the MTT assay indicated that ethylbenzene was more cytotoxic than tetrachloroethylene and n-hexane. Using hepatocyte monolayer culture and the MTT assay to assess cytotoxicity of organic solvents causes many technical problems. It seems that it cannot be used as a rapid, cheap, and credible method.
Źródło:
International Journal of Occupational Safety and Ergonomics; 2002, 8, 1; 121-129
1080-3548
Pojawia się w:
International Journal of Occupational Safety and Ergonomics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aktywność biologiczna związków acetylenowych pochodzenia naturalnego
Biological activity of acetylene compounds of natural origin
Autorzy:
Kadela-Tomanek, M.
Chrobak, E.
Bębenek, E.
Lubczyńska, A.
Siudak, S.
Wójcik, A.
Otulakowska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/171688.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Chemiczne
Tematy:
produkty naturalne
pochodne acetylenowe
cytotoksyczność
natural products
acetylenic derivatives
cytotoxicity
Opis:
The natural acetylenic products containing at least one a carbon-carbon triple bond, are important class of compounds widely distributed in the environment. Development of spectroscopic techniques and methods for the isolation of metabolites allowed the extraction of natural acetylenic compounds. The most of these substances have been obtained from marine organisms, such as: cyanobacteria, algae and sponges. The next source of metabolites are herbal plants, which were used in the Chinese traditional medicine. A many of them show interesting biological activity. The first isolated natural compound possessing an acetylenic unit was dehydromatricaria ester, which was obtained from rhizome European goldenrod (Solidago virgaurea). To present day have been found and researched more than 2000 natural acetylenic metabolites. Due to the chemical structure, natural acetylenic compounds were divided into six groups: peptides, aromatic compounds, enediyne antibiotics, sterols, carotenoids, and poliacetylenic compounds . This article focuses natural acetylenic substances, which exhibit interesting biological properties, particularly anticancer ones. The review presents many of such metabolites, including fatty alcohols, ketones, acids, ethers, and carotenoids.
Źródło:
Wiadomości Chemiczne; 2016, 70, 9-10; 613-632
0043-5104
2300-0295
Pojawia się w:
Wiadomości Chemiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania biologiczne kompozytów polimerowych zawierających nanocząstki srebra
Biological studies of polymer composites containing silver nanoparticles
Autorzy:
Ziąbka, M.
Dziadek, M.
Gryń, K.
Klesiewicz, K.
Menaszek, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/261476.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Wydział Podstawowych Problemów Techniki. Katedra Inżynierii Biomedycznej
Tematy:
kompozyty polimerowe
nanocząstki srebra
cytotoksyczność
działanie przeciwbakteryjne
polymer composites
silver nanoparticles
cytotoxicity
antibacterial activity
Opis:
Głównym celem pracy jest badanie właściwości biologicznych kompozytów polimerowych otrzymanych w procesie wytłaczania i wtrysku. Do badań użyto medycznego polietylenu o wysokiej gęstości, HDPE. Jako fazę modyfikującą zastosowano nanocząstki srebra, nAg. Właściwości biologiczne materiałów zostały ocenione w wyniku testu cytotoksyczności, żywotności/proliferacji komórek oraz testu działania przeciwbakteryjnego. Na podstawie otrzymanych wyników stwierdzono, że materiały kompozytowe zawierające nanocząstki srebra nie wykazują działania cytotoksycznego wobec komórek osteoblastycznych i fibroblastów ludzkich. Dodatek nanosrebra nie powoduje działania przeciwbakteryjnego zarówno wobec bakterii Gram-dodatnich jak i Gram- -ujemnych. Zwiększanie ilości użytego modyfikatora nie zwiększa działania przeciwbakteryjnego. Komórki osiadłe na próbkach kontrolnych, polimerowych i kompozytowych miały prawidłowy, wrzecionowaty kształt. Zasiedlały ich powierzchnie w dużych ilościach, w sposób równomierny. Zaobserwowano wzrost ilości komórek na powierzchni próbek wraz z zawartością nanocząstek srebra, co związane jest ze wzrostem chropowatości powierzchni.
The main aim of this research is the examination of biological properties of polymer composites obtained in the process of extrusion and injection molding. It has been decided to use high-density medical polyethylene (HDPE) as a matrix, which afterwards has been modified with silver nanoparticles. Biological properties have been examined during cytotoxicity tests, cell viability/cell proliferation tests and antibacterial activity tests. Based on obtained results, it has been proved that composites with addition of silver nanoparticles do not cause cytotoxic effect on osteoblast cells and human fibroblasts, concerning both Gram-positive and Gram-negative bacteria. The increasing amount of modifier does not increase antibacterial activity. The control samples were characterized by high proliferation rate and evenly distributed cells of proper, spindle-like shape. The surface was settled with cells evenly and densely. It has been observed that amount of silver nanoparticles affects cells proliferation what is related to increasing surface roughness.
Źródło:
Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna; 2017, 23, 2; 75-86
1234-5563
Pojawia się w:
Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies