Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "okazanie" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-10 z 10
Tytuł:
Problematyka badawcza metodyki przeprowadzania okazania
Autorzy:
Juszka, Kazimiera
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1921450.pdf
Data publikacji:
2019-11-15
Wydawca:
Wyższa Szkoła Policji w Szczytnie
Tematy:
okazanie
taktyka kryminalistyczna
technika kryminalistyczna
zabójstwo
rozbój
zgwałcenie
Opis:
Celem artykułu jest przedstawienie wyników badań własnych 154 spraw sądowych i prokuratorskich, w których przeprowadzono okazania osoby, wizerunku i rzeczy w sprawach zabójstw, rozbojów i zgwałceń. Analizowane sprawy były losowane metodą nazywaną w badaniach statystycznych — metodą losowania zespołowego wieloetapowego, która w Polsce jest powszechnie stosowana w naukach społecznych. Prezentacja problematyki badawczej okazania zostanie poddana analizie z punktu widzenia realizacji zasad przeprowadzania tej czynności. Taktyczny i procesowy rozwój problematyki okazania uwzględniający także przedstawione w niniejszym artykule postulaty de lege ferenda przyczyni się do dalszego rozwoju badań nad tytułową czynnością.
Źródło:
Przegląd Policyjny; 2016, 3(123); 51-56
0867-5708
Pojawia się w:
Przegląd Policyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pojęcie świadka w kanonicznym i polskim postępowaniu karnym
The Definition of Witness in Canonical Criminal Procedure and Polish Criminal Procedure
Autorzy:
Grochowska, Natalia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1900604.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
świadek
konfrontacja
okazanie
przesłuchanie
witness
confrontation
line-up
identity parade
questioning
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest wykazanie podobieństw i różnic, jakie zachodzą w definiowaniu świadka w kanonicznym postępowaniu karnym, jak i w polskim postępowaniu karnym. Dowód z zeznań świadka jest jednym z najczęściej wykorzystywanych dowodów i tym samym stanowi jedno z najistotniejszych źródeł dowodowych w tych porządkach. Pojęcie świadka, jego prawa i obowiązki oraz poszczególne kategorie świadków w polskim postępowaniu karnym i w prawie kanonicznym nie są tożsame. Ponadto, Kodeks Prawa Kanonicznego z 1983 r. nie przewiduje szczególnych form przesłuchania, takich jak okazanie czy przesłuchanie przy okazji oględzin lub eksperymentu, jak to ma miejsce w Kodeksie postępowania karnego.
The aim of this article was to show both similarities and differences in defining a witness in canonical criminal proceedings as well as in Polish criminal procedure. The witness’s testimony is one of the most frequently used types of evidence in both kinds of proceedings. It is also one of the most important sources of evidence in these legal orders. The concept of witness, his rights and obligations and individual categories of witnesses in Polish criminal proceedings and under canon law are not identical. Moreover, the 1983 Code of Canon Law does not provide for specific forms of interrogation, such as: identity parade or interrogation during an inspection or experiment, as is the case in the Polish Code of Criminal Procedure.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2018, 7, 2; 173-190
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wizerunek w katalogu dóbr osobistych człowieka a jego okazanie jako czynność procesowa
Autorzy:
Krawczyk, Marlena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1933001.pdf
Data publikacji:
2020-01-16
Wydawca:
Wyższa Szkoła Policji w Szczytnie
Tematy:
wizerunek
ochrona wizerunku
okazanie wizerunku
prawo do wizerunku
dobra osobiste człowieka
Opis:
Wizerunek stanowi jedno z dóbr osobistych przynależnych każdemu człowiekowi. Każdy ma prawo do wizerunku, do dysponowania nim i do jego ochrony. Jest to prawo niezbywalne, niemajątkowe i niedziedziczne. W dzisiejszej dobie, gdy nastąpił tak gwałtowny rozwój mediów ochrona wizerunku nabrała szczególnego znaczenia. Należy podkreślić, że wizerunek należy do podstawowych dóbr osobistych i równocześnie dóbr najsilniej chronionych. Podstawą wszelkich wolności i praw człowieka jest jego godność jako osoby ludzkiej. Jest ona niezbywalna i podlega stałej i jednakowej dla wszystkich ochronie prawnej w myśl zasady, że „wszyscy są równi wobec prawa”. Przepisy dotyczące ochrony wizerunku zostały zawarte w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Celem artykułu jest omówienie zagadnienia wizerunku i jego ochrony przewidzianej w prawie cywilnym i w prawie autorskim w kontekście przepisów uprawniających do jego rozpowszechniania i wykorzystania przez Policję w trakcie wykonywania czynności procesowej okazania. Błędne rozpoznanie przez świadków jest główną przyczyną pomyłek sądowych, w związku z powyższym nie wolno bezkrytycznie traktować wyników okazania, trzeba je postrzegać w kontekście całego materiału dowodowego. Wykorzystanie wizerunku podczas jego okazania stwarza konfl ikt pomiędzy interesem prywatnym, jakim jest ochrona dóbr osobistych, ochrony prawa do wizerunku, dobrego imienia, a dobrem wymiaru sprawiedliwości i ochroną bezpieczeństwa i porządku publicznego. W interesie publicznym leży bowiem ustalenie sprawcy przestępstwa i pociągniecie go do odpowiedzialności za swój czyn. Czynność procesowa okazania wizerunku jest więc usprawiedliwiona interesem publicznym i dobrem wymiaru sprawiedliwości, w tym dobrem toczącego się postępowania.
Źródło:
Przegląd Policyjny; 2019, 134(2); 208-228
0867-5708
Pojawia się w:
Przegląd Policyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ochrona małoletniego pokrzywdzonego podczas przesłuchania – standardy krajowe i europejskie
Protection of the aggrieved minors during questioning – EU and national standards
Autorzy:
Grygiel, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/499611.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
małoletni
przesłuchanie
standardy unijne
konfrontacja
okazanie
minor
questioning
UE standards
confrontation
presentation
Opis:
Celem artykułu jest zaprezentowanie proceduralnych aspektów przesłuchania małoletniego pokrzywdzonego w trybie art. 185a k.p.k. w świetle unijnych standardów minimalnych dotyczących ochrony ofiar przestępstw wynikających z dyrektyw 2011/92/UE, 2011/36/UE oraz 2012/29/UE. W opracowaniu wykazano, że prawo krajowe przewiduje środki zwiększające poziom ochrony pokrzywdzonych dzieci, jednakże niektóre ze standardów minimalnych nie zostały zapewnione. Autorka na poparcie swojego stanowiska wskazuje, że prawo krajowe nie przewiduje procedury indywidualnej oceny służącej ustaleniu szczególnych potrzeb ofiar w zakresie ochrony z uwzględnieniem ich woli. W artykule została poruszona także problematyka udziału małoletniego pokrzywdzonego w konfrontacji i okazaniu. Autorka prezentuje różne poglądy doktryny oraz stara się odpowiedzieć na pytanie, czy te szczególne formy przesłuchania powinny być objęte zakresem zastosowania art. 185a k.p.k.
The article aims to present procedural rules of questioning aggrieved minors under article 185a of the Code of Criminal Procedure within the context of the EU minimum standards on the protection of victims of crime, established in directives: 2011/92/EU, 2011/36/EU and 2012/29/EU. The paper proves that national law introduces measures enabling a higher level of protection of aggrieved children, nevertheless some of the minimum standards have not been met. The author supports this view by pointing out that national law does not provide individual assessment while taking into account particular needs of the victims regarding their protection and considering their will. This paper also draws attention to a problem of confrontation and presentation with aggrieved minors. Different views of legal reviewers are presented as well as the author tries to provide the answer to the question if these forms of examination shall fall within the scope of article 185a of the Code of Criminal Procedure.
Źródło:
Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM; 2019, 9; s. 39-52
2299-2774
Pojawia się w:
Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problematyka okazania zestawu zdjęć sygnalitycznych — glosa do postanowienia Sądu Najwyższego z 14 marca 2019 r., sygn. V kk 11/19 (aprobująca)
Autorzy:
Leśniewski, Kamil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1933297.pdf
Data publikacji:
2021-04-21
Wydawca:
Wyższa Szkoła Policji w Szczytnie
Tematy:
okazanie wizerunku
identyfi kacja sprawcy
zeznania świadków naocznych
ocena dowodów
pomyłki sądowe
proces karny
Opis:
W glosowanym orzeczeniu Sąd Najwyższy zajął się zagadnieniem okazania wizerunku, stwierdzając m.in. że na gruncie obowiązujących przepisów brak jest automatyzmu pomiędzy wadliwym przeprowadzeniem okazania a wykluczeniem jego wyników z materiału dowodowego. Tezy rzeczonego orzeczenia generalnie nie nasuwają zastrzeżeń i zasługują na aprobatę. Rozważania Sądu Najwyższego stanowią punkt wyjścia do omówienia przez glosatora problematyki dokonywania oceny wartości dowodowej wyników okazania wizerunku oraz krytycznej analizy dotyczących go przepisów prawnych. W glosie dokonano także przeglądu najnowszej literatury specjalistycznej w przedmiotowym zakresie oraz zaproponowano, na podstawie opisanych w niej wyników badań empirycznych, pożądane zmiany w obowiązującej obecnie procedurze przeprowadzania rozpatrywanej czynności — a wydaje się bowiem zbyt mało precyzyjna i niewystarczająca, aby zapobiegać potencjalnym pomyłkom sądowym.
Źródło:
Przegląd Policyjny; 2020, 140(4); 291-302
0867-5708
Pojawia się w:
Przegląd Policyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola ekspertyzy antropologicznej podczas weryfikacji wyników okazania osób
Role of anthropological opinion in verification of eyewitness identification result
Autorzy:
Herbowski, Piotr
Lorkiewicz-Muszyńska, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1836346.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Centralne Laboratorium Kryminalistyczne Policji
Tematy:
okazanie
antropologia
identyfikacja
wartość dowodowa
dowód odciążający
Identification parade
identification by an eyewitness
anthropometry
probative value
exculpatory evidence
Opis:
Wartość dowodowa wyników uzyskanych w trakcie czynności procesowych z udziałem uczestników zdarzenia może być bardzo zróżnicowana. Dotyczy to również okazania osoby, którego wyjątkowa pozycja w procesie karnym wynika z tego, że jednoznaczne rozpoznanie osoby okazywanej przez świadka stanowi dowód bezpośredni o charakterze obciążającym. Problemy związane z weryfikacją wyniku tej czynności, które często występują nie tylko w polskiej praktyce śledczej, zostały zaprezentowane na przykładzie autentycznej sprawy karnej. Podstawowym dowodem oskarżenia było w niej rozpoznanie przez świadka kilku osób podejrzanych o kradzież. Istotne wątpliwości dotyczące ich sprawstwa pojawiły się jednak dopiero po kilku latach od zdarzenia, w trakcie trwania przewodu sądowego. Sąd postanowił wówczas skorzystać z pomocy biegłego z zakresu antropologicznych badań identyfikacyjnych. Wszechstronna analiza zapisu z monitoringu z miejsca zdarzenia wraz z dodatkowymi badaniami dały możliwość obiektywnej oraz dokładnej weryfikacji wyników okazania. Dla oskarżonych opinia z badań antropologicznych stanowiła przede wszystkim dowód odciążający. Ponadto otworzyła ona nowe możliwości w zakresie pozyskiwania informacji, gdy niska jakość obrazów nie pozwala na szczegółową ocenę cech elementów morfologicznych głowy, w tym jej części przedniej, jaką jest twarz.
Probative value of results obtained in the course of legal proceedings with the participants of the criminal act may vary. This also concerns results of identification by an eyewitness. The exceptional role of its result in the criminal trial derives from the fact that categorical identification of a suspect by the witness becomes directly incriminating evidence. Problems connected with verification of identification parade result, which often occur both in Poland and in other countries, have been presented on the basis of a real criminal case. The main evidence submitted by the prosecutor was identification of several people who had been suspected of theft by an eye witness. Some important doubts relating to their guilt, however, arose in the criminal trial in court several years after the crime. The court decided to use the help of an expert in the field of anthropological identification. Comprehensive analysis of the CCTV recordings from the crime scene and additional examinations carried out by an expert made it possible to verify the results of the identification parade objectively and precisely. For the defendants the anthropological opinion was just exculpatory evidence. However, it opened up new possibilities to obtain information, especially when low quality of CCTV recordings does not allow for a detailed analysis of the characteristics of morphological elements of the head including its front part which is the face.
Źródło:
Problemy Kryminalistyki; 2017, 297; 5-13
0552-2153
Pojawia się w:
Problemy Kryminalistyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Procedura identyfikacji ofiar katastrof masowych w Rosji
The procedure of identification of mass disaster victims in Russia
Autorzy:
Solodov, Denis
Sołtyszewski, Ireneusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2067552.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Centralne Laboratorium Kryminalistyczne Policji
Tematy:
katastrofy masowe
miejsce zdarzenia
identyfikacja nieznanych zwłok
okazanie
ekspertyza
mass disasters
scene of incident
identification of unknown bodies
visual recognition
forensic expert report
Opis:
Rosyjska procedura identyfikacji ofiar katastrof masowych oparta jest na aktualnie obowiązującym stanie wiedzy z wykorzystaniem najnowszej aparatury badawczej. Autorzy analizują obowiązujące w Rosji przepisy prawne dotyczące identyfikacji nieznanych zwłok, opisują opracowane w doktrynie zalecenia co do metodyki przeprowadzenia poszczególnych czynności identyfikacyjnych oraz form i metod organizacji pracy zespołu śledczego w części dotyczącej identyfikacji ofiar śmiertelnych.
The Russian procedure of identification of mass disaster victims is based on the present state of knowledge and the employment of state-of-the-art scientific analysis equipment. The Authors analyse legal regulations, concerning the identification of unknown bodies, that are in force in Russia, describe recommendations established by the doctrine regarding the methodology of conducting respective identification procedures, as well as forms and methods of the work organisation of the investigative team in a section describing identification of victims.
Źródło:
Problemy Kryminalistyki; 2018, 302; 29-37
0552-2153
Pojawia się w:
Problemy Kryminalistyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obligation to present the last will in the law of Justinian
OBOWIĄZEK OKAZANIA TESTAMENTU W PRAWIE JUSTYNIAŃSKIM
Autorzy:
Kursa, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1389945.pdf
Data publikacji:
2017-12-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
last will
presentation of a will
opening of a will
interdict
testator
will holder
witness
Roman law
Justinian
Ulpian
testament
okazanie testamentu
otwarcie testamentu
interdykt
detentor
świadek
prawo rzymskie
Justynian
Opis:
The article deals with the obligation to present the last will in order to officially read the will, to acquaint the beneficiaries with its content and to enable them to obtain a copy. This action was, apart from convening witnesses, one of the two actions preceding the formal opening of the inheritance. The obligation to do so rested with holders elected by the testator or actual ones, after establishing the fact of the testator’s death. Their unjustified resistance led to the application of an interdict de tabulis exhibendis. It applied to the testamentary beneficiaries, both before and after the official opening of the inheritance.
Artykuł dotyczy obowiązku prezentacji testamentu w celu dokonania jego urzędowego otwarcia, zapoznania się z treścią i umożliwienia uzyskania kopii jego beneficjentom. Czynność ta była, obok zwołania świadków, jedną z dwóch, które poprzedzały formalną procedurę otwarcia testamentu. Obowiązek jej dokonania spoczywał na wybranych przez testatora lub faktycznych dzierżycielach testamentu, po ustaleniu faktu śmierci testatora. Nieuzasadniony opór z ich strony pociągał za sobą zastosowanie interdyktu de tabulis exhibendis. Przysługiwał on beneficjentom testamentowym zarówno przed urzędowym otwarciem testamentu, jak i po nim.
Źródło:
Ius Novum; 2017, 11, 4; 15-23
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-10 z 10

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies