Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "historia liturgii" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-13 z 13
    Tytuł:
    Liturgia katedry wrocławskiej według Liber ordinarius z 1563 roku : (Opole, Archiwum Diecezjalne, rkps nr M 1), Helmut Jan Sobeczko, Opole 1993
    Autorzy:
    Swastek, Józef
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1042070.pdf
    Data publikacji:
    1995
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    historia liturgii
    teologia liturgii
    recenzja
    history of liturgy
    theology of liturgy
    review
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1995, 64; 643-649
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Cipriano Vagaggini et Salvatore Marsili Au siècle des grands liturgistes entre le IIe et le IIIe millénaire
    Cyprian Vagaggini and Salvatore Marsili in the Age of the Great Liturgists at the Turn of the Second and Third Millennium
    Cyprian Vagaggini oraz Salvatore Marsili w wieku wielkich liturgistów na przełomie drugiego i trzeciego tysiąclecia
    Autorzy:
    Sodi, Manlio
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/496637.pdf
    Data publikacji:
    2015-02-28
    Wydawca:
    Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
    Tematy:
    historia liturgii
    ruch liturgiczny
    odnowa liturgii
    teologia liturgii
    mistagogia liturgii
    history of the liturgy
    liturgical movement
    liturgical renewal
    liturgical theology
    mystagogue of the liturgy
    Opis:
    Przełom drugiego i trzeciego tysiąclecia był okresem bezcennym z punktu widzenia oceny życia i żywotności liturgii, dlatego warto pamiętać o pewnych osobach, które przyczyniły się znacznie do faktu, że Sobór Watykański II został wcielony w życie i następnie rozwinął ruch liturgicznej odnowy w Kościele. Stąd pomysł przedstawienia myśli i dzieła Cypriana Vagaggini i Salvatore Marsili, dwóch mnichów benedyktyńskich, którzy przyczynili się w sposób decydujący do przywrócenia liturgii ludowi i uczynienia jej bardziej zrozumiałą. Wspomnienie tej pracy jest zaproszeniem do zwiększonego wysiłku teraz i w przyszłości zgodnie z perspektywami, które przyczyniają się do rozwoju teologii liturgii.
    The turn of the second and the third millennium was an invaluable period to serve for an evaluation of the life and vitality of the liturgy. It is, therefore, important to remember those people who made a significant contribution to the enactment of the Second Vatican Council and subsequent development of the liturgical renewal movement within the Church. Hence, the idea to present the thought and works of Cyprian Vagaggini and Salvatore Marsili, two Benedictine monks who played a crucial role in the restoration of the liturgy to people, and in making it more understandable. The remembrance of their work is a call for increased efforts, now and in the future, in accordance with those perspectives which contribute to the development of liturgical theology.
    Źródło:
    Seminare. Poszukiwania naukowe; 2015, 36, 1; 91-104
    1232-8766
    Pojawia się w:
    Seminare. Poszukiwania naukowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wydania średniowiecznych rękopisów liturgicznych typu Libri ordinarii
    Editions of the Medieval Liturgical Manuscripts of the Type of Libri ordinarii
    Autorzy:
    Suski, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29432107.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    rękopis
    Libri ordinarii
    liturgia
    księga liturgiczna
    historia liturgii
    Manuscript
    Liturgy
    Liturgical Book
    History of the Liturgy
    Opis:
    Wydania średniowiecznych rękopisów liturgicznych typu libri ordinarii wskazują na wzrastające zainteresowanie tymi źródłami ze względu na ich znaczenie dla badań historycznych, tak w zakresie liturgii, jak i kultury okresu średniowiecza (muzyki, sztuki, architektury, obyczajowości). Księgi te powstawały na użytek zakonów i diecezji, a ich celem było unormowanie miejscowych zwyczajów w ramach roku liturgicznego. Libri ordinarii pojawiły się w połowie XI wieku, gdy już używano mszałów, brewiarzy i pontyfikałów, zaś ich rozwój trwał do Soboru Trydenckiego, który dokonał reformy liturgii. Najbardziej produktywnym czasem był wiek XIII i XIV.
    The editions of medieval liturgical manuscripts of known as the libri ordinarii indicate a growing interest in these sources due to their importance for historical research, both in the field of the liturgy itself and of the culture of the Middle Ages (music, art, architecture, customs). These books were created for the use of religious orders and dioceses, and their purpose was to normalize the local customs within the frame of the liturgical year. Libri ordinarii appeared in the middle of the 11th century, when the missals, breviaries and pontificals were already in use, and their development continued until the Council of Trent, which reformed the liturgy. The most productive time were the 13th and 14th centuries.
    Źródło:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2022, 60, 2; 163-203
    1234-4214
    Pojawia się w:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Powstanie i historyczny rozwój pobożności pasyjnej w ujęciu Jerzego Józefa Kopcia CP
    The origins and historic development of passion devotion in depiction of Jerzy Józef Kopeć CP
    Autorzy:
    Pękul, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/469479.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    misterium paschalne
    historia liturgii
    liturgika
    pobożność ludowa
    pobożność pasyjna
    paschal mystery
    history of liturgy
    liturgics
    popular piety
    passion devotion
    Opis:
    Celem artykułu jest ukazanie wzajemnych relacji między liturgią a pobożnością ludową, szczególnie w okresie średniowiecza. To zwłaszcza w tym okresie nastąpiło rozbicie jedności misterium paschalnego w umysłach wiernych. Efektem przemian religijno-kulturowych dokonujących się w wiekach średnich było powstanie pobożności pasyjnej, mniej teologicznej, bardziej nastawionej na emocjonalne przeżywanie relacji z Chrystusem.
    The main purpose of this article is to show the relationship between the liturgy and popular piety especially in the Middle Ages. Particularly at that time the unity of Paschal Mystery was broken up in the faithfull’s minds. Due to the religious and cultural changes in the medieval period the passion devotion was born as less theological form of experiencing the relationship with Jesus Christ focused more on its emotional aspect.
    Źródło:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2016, 23; 191-200
    1230-0780
    2719-4337
    Pojawia się w:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wspólne DNA liturgii Wschodu i Zachodu
    The Common DNA of the Eastern and Western Liturgy
    Autorzy:
    Potoczny, Mateusz Rafał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/585115.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    liturgia
    euchologia
    genotyp
    DNA
    rodziny liturgiczne
    liturgia żydowska
    historia liturgii
    liturgy
    euchology
    genotype
    DNA liturgy
    liturgical families
    Jewish liturgy
    history of the liturgy
    Opis:
    Even if each liturgy of the different liturgical traditions has its own characteristics which are results of the different evolution and different theological approaches, in its lessens it still remains the one and same liturgy of the Church. Before describing the common DNA of the Christian liturgy, as the starting point of this paper, we showed a couple of elements which differ the rites of the Church. In the main part of the study the elements containing the common liturgical DNA were presented. Among them we pointed: the Jewish liturgy, proclamation of the Kerygma, sacramental life, the common proto-geography, euchology which lex orandi and the structure of the Eucharistic Prayer.
    Chociaż liturgia Kościoła w każdej z tradycji liturgicznych posiada własne cechy charakterystyczne będące wynikiem odrębnej ewolucji oraz różnego rozłożenia akcentów teologicznych i celebracyjnych,to w swojej istocie jest jedną i tą samą liturgią jednego Kościoła. W punkcie wyjścia niniejszego studium ukazano elementy różniące poszczególne ryty w Kościele, a następnie te, które składają się na wspólny genotyp wszystkich wspólnot. Wśród nich szczególną uwagę zwrócono na liturgię żydowską, głoszenie kerygmatu, życie sakramentalne, wspólną geografię początków, euchologię wraz z ukrytym w niej lex orandi oraz strukturę Modlitwy Eucharystycznej.
    Źródło:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2018, 51, 1; 55-70
    1234-4214
    Pojawia się w:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Znaczenie Słowa w liturgii
    Autorzy:
    Jurczak, Dominik
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/668889.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Liturgy
    word(s) in the liturgy
    incarnation
    creativity in the liturgy
    history of liturgy
    Second Vatican Council
    Logos
    liturgical music
    Dominican rite
    Roman rite
    liturgia
    słowo w liturgii
    wcielenie
    kreatywność w liturgii
    historia liturgii
    Sobór Watykański II
    muzyka liturgiczna
    ryt dominikański
    ryt rzymski
    Opis:
    There is no wordless liturgy, a celebration employing solely gestures or thoughts. Even if a liturgy of that sort could materialize, it would necessarily prove demeaning to man’s very humanity by eliminating the proper human “tools” which elevate him above all other creatures. In addition to this, a wordless liturgy would also clearly contradict the nature of the Creator himself who, especially in the liturgy, uses the Word to perform and to bring to completion the work of creation and redemption. In this article I would like to move closer towards the mystery of a word, or rather, towards the mystery of the Word and words, in the liturgy, so that eventually the full significance of words in Christian celebrations may be brought out. To achieve this goal I suggest a wide perspective, both historical and theological, which hopefully will allow for a better understanding of liturgy.
    Nie istnieje liturgia, która byłaby bezsłowna, to znaczy taka, w której celebracji posiłkowano by się wyłącznie gestami czy myślami. Gdyby przyjąć, że taką liturgię dałoby się zrealizować, to w konsekwencji musiałaby ona być swoistego rodzaju zdeprecjonowaniem człowieka, ograbiałaby go z typowo ludzkich „narzędzi”, z tego, co znacząco wynosi go ponad wszystkie inne stworzenia. Z drugiej strony bezsłowna liturgia stanęłaby w głębokiej sprzeczności z naturą samego Stwórcy, który Słowem – par excellence w liturgii – dokonuje oraz dopełnia dzieła stworzenia i odkupienia. Niniejszy tekst jest próbą przybliżenia się do tajemnicy słowa – czy raczej Słowa i słów – w liturgii, by koniec końców wydobyć pełne znaczenie słów dla celebracji chrześcijańskiej. Zaproponowana refleksja chce spojrzeć na problematykę w sposób możliwe szeroki, historyczny i teologiczny zarazem, poszukując syntezy, dzięki której lepiej będzie można zrozumieć samą liturgię.
    Źródło:
    Pro Musica Sacra; 2019, 17
    2083-4039
    Pojawia się w:
    Pro Musica Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Codzienność, która stała się liturgią. Życie i działalność Cipriano Vagagginiego
    Everyday life which became liturgy. The life and activities of Cipriano Vagaggini
    Autorzy:
    Matczak, Bartłomiej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2056730.pdf
    Data publikacji:
    2015-12-07
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
    Tematy:
    teologia liturgii
    Cipriano Vagaggini
    Sobór Watykański II
    historia liturgii
    Ateneum świętego Anzelma
    Instytut liturgiczny świętego Anzelma
    bierzmowanie
    modlitwa eucharystyczna
    theology of liturgy
    The Second Vatican Council
    history of the liturgy,
    Athenaeum of St. Anselm
    Liturgical Institute of St. Anselm
    confirmation
    Eucharistic Prayer.
    Opis:
    Cipriano Vagaggini is listed among the greatest theologians of the twentieth century. Being all-round educated, familiar with the benedictine spirituality and fascinated with the liturgy of the western and eastern church, he may be called a true renaissance man. His work is still a valid guideline to the research on the relationship between liturgy and theology. The fact that he was engaged in the aforementioned renewal of the liturgy is also the testament to his greatness. He was employed in the following commissions concerning the preliminary works as well as the works concluding the Second Vatican Council: De Mysterio sacrae Liturgiae eiusque relatione ad vitam Ecclesiae, De Sacramentis et Sacramentalibus and De liturgiae aptatione ad traditionem et ingenium populorum, Consilium ad exsequendam Con-stitutionem de Sacra Liturgia. Furthermore, he worked on the new Ordo Missae, the lection-aries, the Eucharistic Prayers, the sacrament of confirmation and the sacramentals. The prod-uct of his activity is not only the many liturgical texts, but also a number of publications that.
    Źródło:
    Teologiczne Studia Siedleckie; 2015, XII/12; 99-109
    1733-7496
    Pojawia się w:
    Teologiczne Studia Siedleckie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    La ricchezza delle tradizioni liturgiche dell’Occidente: riti latini non romani
    The Richness of the Liturgical Traditions of the West: The Non-Roman Latin Rites
    Bogactwo tradycji liturgicznych Zachodu: obrządki łacińskie nierzymskie
    Autorzy:
    Valli, Norberto
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27316556.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-30
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
    Tematy:
    riti latini non romani
    libri liturgici
    rito ambrosiano
    storia della liturgia
    latin non-roman rites
    liturgical books
    ambrosian rite
    history of the liturgy
    obrządki łacińskie nierzymskie
    księgi liturgiczne
    ryt ambrozjański
    historia liturgii
    Opis:
    Dopo una presentazione generale delle diverse liturgie sviluppatesi nel corso dei secoli in Occidente accanto al rito romano, l’articolo considera in modo particolare l’ambrosiano, attualmente ancora in vigore non solo in gran parte del territorio dell’arcidiocesi di Milano (nella quale il rito romano è minoritario), ma anche in alcune parrocchie delle diocesi italiane di Bergamo, Novara e nella diocesi svizzera di Lugano, per gran parte di rito romano. A una sintetica ricostruzione delle fasi che hanno contraddistinto la riforma postconciliare del rito proprio della Chiesa milanese segue una disamina dei libri liturgici in uso presso di essa. Le peculiarità che emergono consentono di apprezzare il contributo offerto dal rito della Chiesa di Milano alla bellezza pluriforme della liturgia cattolica.
    The paper takes a general look at the various liturgies that have developed during the past centuries in the West, as well as the Roman rite; then it focuses on the Ambrosian rite. This one is still in use not only in much of the archdiocese of Milan, where the Roman rite is a minority, but also in some parishes of the Italian dioceses of Bergamo, Novara, and in the Swiss diocese of Lugano, where the Roman rite is a majority. After a synthetic description of the phases that characterized the post-conciliar reform of the Milanese Church, the article examines her current liturgical books. The emerging peculiarities allow to appreciate the Ambrosian Rite’s contribution to the pluriform beauty of the catholic liturgy.
    Po ogólnym przedstawieniu różnych liturgii, które rozwinęły się w ciągu wieków na Zachodzie obok rytu rzymskiego, artykuł przygląda się w szczególności obrządkowi ambrozjańskiemu, który obowiązuje do dziś nie tylko na znacznej części terytorium archidiecezji mediolańskiej (w której obrządek rzymski stanowi mniejszość), ale także w niektórych parafiach włoskich diecezji Bergamo, Novara oraz w szwajcarskiej diecezji Lugano, w której w większości obowiązuje obrządek rzymski. Po krótkiej rekonstrukcji etapów, które wyznaczyły posoborową reformę własnego obrządku Kościoła mediolańskiego, następuje analiza używanych tam ksiąg liturgicznych. Wyłaniające się osobliwości pozwalają docenić wkład, jaki wniósł obrządek Kościoła mediolańskiego w wielopostaciowe piękno liturgii katolickiej.
    Źródło:
    Teologiczne Studia Siedleckie; 2022, XIX/19; 277-290
    1733-7496
    Pojawia się w:
    Teologiczne Studia Siedleckie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Radość niedzieli „laetare”. W kierunku pogłębionej interpretacji antyfony „laetare Jerusalem”
    The Joy of the „Laetare” Sunday. Towards a more Attentive Interpretation of the Antiphon „Laetare Ierusalem”
    Autorzy:
    Ostrowski, Dominik
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2037079.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    antyfona „Laetare Ierusalem”
    IV Niedziela Wielkiego Postu
    niedziela „Laetare”
    radość
    kolor różowy
    złota róża
    historia liturgii
    antiphon “Laetare Ierusalem”
    fourth Sunday of Lent
    “Laetare” Sunday
    joy
    rose color
    gold rose
    history of the liturgy
    Opis:
    Antyfona „Laetare Ierusalem” stała się znakiem rozpoznawczym IV Niedzieli Wielkiego Postu, niedzieli „Laetare”. Powszechnie mówi się, że tytuł „Laetare” wyraża radosny charakter dnia, dodatkowo podkreślony różowym kolorem szat liturgicznych. Tymczasem teksty liturgii nie ukazują tematu radości i nie sprawiają wrażenia, że jest on kluczowy. Rodzą się zatem pytania, czy nazwa „niedziela Laetare” nie jest jedynie reminiscencją starej liturgii, i czy antyfona „Laetare Ierusalem” nie straciła na ważności? Przedmiotem niniejszego studium jest próba pogłębionego odczytania antyfonalnego wezwania „Laetare Ierusalem” z wyodrębnieniem ciekawych wątków teologicznych, które mogą być przydatne także w nowym kontekście liturgicznym, w jakim antyfona się znalazła: wątek Miasta Świętego Jeruzalem, wątek królewski oraz dodatkowe wątki złota, złotej róży i koloru różowego.
    The antiphon “Laetare Ierusalem” has become an identification mark of the Fourth Sunday of Lent, Sunday “Laetare”. It is generally emphasized that the title “Laetare” expresses the joyful character of the day, in addition to the rose color of liturgical vestments. However, the texts of the liturgy of this Sunday, do not emphasize the theme of joy apparently, and do not give the impression that it is essential. So the question is whether the name “Laetare Sunday” is merely a reminiscence of the old liturgy, and whether the antiphon “Laetare Ierusalem” has not lost its importance. The object of the study is an attempt of reading more attentively the appeal “Laetare Ierusalem”, in order to locate a stronger connection of this antiphon with other, than joy, theological content, which this antiphon has brought already into the liturgy in the ancient times and still brings (the theme of the Holy City of Jerusalem, the royal theme and additional themes of gold, the gold rose and the rose color).
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 12; 129-143
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Celebration of the Mystery of the Incarnation of the Son of God in Light of Processions in Post-Tridentine Rituals of Wrocław of the 18th and 19th Centuries
    Celebracja misterium Wcielenia Syna Bożego w świetle procesji w potrydenckich rytuałach wrocławskich z XVIII i XIX wieku
    Autorzy:
    Pałęcki, Waldemar
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2038117.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    historia liturgii
    procesja
    okres Adwentu
    uroczystość Narodzenia Pańskiego
    święto Obrzezania Pańskiego
    Epifania
    liturgia potrydencka
    Rytuał Piotrkowski
    diecezja wrocławska
    history of the liturgy
    procession
    Advent period
    the Nativity
    Feast of the Circumcision of the Lord
    Epiphany
    post-Tridentin liturgy
    Piotrków Ritual
    diocese of Wrocław
    Opis:
    Świętowanie misterium Wcielenia Syna Bożego po raz pierwszy zostaje wspomniane w Chronografie z 354 roku, który jest fundamentalnym dokumentem dotyczącym genezy tego święta. W ciągu wieków w różny sposób podkreślano znaczenie Wcielenia Syna Bożego poprzez uroczystą celebrację tego misterium. Wśród wielu zwyczajów liturgicznych znajdują się procesje w niedziele czasu Adwentu, okresu Narodzenia Pańskiego, uroczystości przypadające w tym okresie oraz w same niedziele do 2 lutego. Zwyczaj procesji niedzielnych znany był w tradycji staropolskiej i został utrwalony w Rytuale Piotrkowskim z 1631 r., ale nie ma w nim procesji przeznaczonych na niedziele Adwentu i okresu Narodzenia Pańskiego oraz święta przypadające w tym czasie. Teksty liturgiczne przeznaczone na te dni występują natomiast w czterech wydaniach rytuału wrocławskiego z 1723, 1775, 1794 i 1847 r. Procesje rozpoczynano od śpiewu odpowiednich antyfon, które miały swój odpowiednik w tekstach Officium divinum danego czasu, czy dnia liturgicznego. Do wyjątku należała antyfona w niedziele Adwentu Missus est Angelus Gabriel…, która była przewidziana w liturgii monastycznej z XI/XII w., a przykładem jest antyfonarz Saint-Maur-les-Fossés. Podczas procesji ważnym miejscem modlitwy było statio pośrodku kościoła. Odmawiano wówczas werset, modlitwę, a na zakończenie śpiewano antyfonę. Modlitwa zazwyczaj była zaczerpnięta z formularza mszalnego danego dnia świątecznego za wyjątkiem adwentu, kiedy modlitwa pochodziła z formularza mszy maryjnych. Znamiennym, że znaną antyfonę Pax aeterna… śpiewano tylko w niedziele Adwentu, zastępując ją w okresie Narodzenia Pańskiego antyfoną Hodie Christus natus est…. Antyfony na zakończenie procesji zostały natomiast zaczerpnięte z oficjum, jak w przypadku okresu Adwentu, czy w Epifanię. Do wyjątków należy antyfona O beata infantia… śpiewana w sam dzień Narodzenia Pańskiego, w święto Obrzezania Pańskiego, oraz w niedziele przypadające po Epifanii do święta Oczyszczenia Maryi (2 lutego). Antyfona ta występowała w tradycji monastycznej, czego przykładem są średniowieczne antyfonarze z Saint-Denis oraz Saint-Maur-les-Fossés. Poznanie tekstów liturgicznych i różnych form znanych na przestrzeni wieków i ich proweniencji pozwala nakreślić pełen obraz tradycji znanych w Kościele łacińskim na ziemiach polskich.
    Celebration of the mystery of the incarnation of the Son of God is mentioned for the first time in Chronograph (A.D. 354)—a fundamental document explaining the origin of this feast. Over the centuries the Incarnation of the Son of God was given emphasis in various ways through ceremonious celebration of this mystery. Among many liturgical customs are Sunday processions during Advent, at Christmas, and festivities held in this time and Sundays until 2 February. Sunday processions were known in the old Polish tradition and this custom was sanctioned in the Piotrków Ritual in 1631, but it does not feature processions for Advent Sundays, Christmas period, and holidays falling within this period. Liturgical texts intended for these days are present in four editions of the Wrocław Ritual of 1723, 1775, 1794 and 1847. The processions started with the singing of appropriate antiphons, which had their counterpart in the texts of Officium divinum of that period or a liturgical day. The antiphon Missus est Angelus Gabriel... for Advent Sundays was an exception. It was intended for the monastic liturgy of the 11th/12th centuries, and it can be found in antiphonary Saint-Maur-les-Fossés. During a procession, statio in the middle of a church was an important point for worship. A verse or a prayer was said concluded with the singing of an antiphon. The prayer was typically found in a missal form for a particular feast day except for Advent, when the prayer was read from a form for Marian masses. Notably, the well-known antiphon Pax aeterna... was sung only on Advent Sundays, which was replaced by the antiphon Hodie Christus natus est... during Christmas. Antiphons concluding processions, however, were taken from an officium, as it was done during Advent or Epiphany. The antiphon O beata infantia... is an exception, which is sung on the very Nativity Day, Circumcision Day, and on Sundays falling after Epiphany until the Fest of the Purification of the Virgin (2 February). This antiphon was present in the monastic tradition, for example in medieval antiphonaries of Saint-Denis and Saint-Maur-les-Fossés. Exploration of liturgical texts and various forms that are have been known over centuries as well as their origin makes it possible to sketch a full picture of traditions used in the Latin Church in the territory of Poland.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 8; 121-140
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    L’incenso nella liturgia.Appunti per una lettura ermeneutica della ritualità cristiana
    Incense in the Liturgy. Notes for a hermeneutic reading of the Christian rituality
    Kadzidło w liturgii. Uwagi do hermeneutycznej lektury rytuału chrześcijańskiego
    Autorzy:
    Celiński, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2084188.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-21
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
    Tematy:
    kadzidło
    historia religii
    język niewerbalny w liturgii
    incense
    history of religion
    non-verbal language in the liturgy
    Opis:
    Uno dei principi fondamentali della riforma liturgica promossa dal Concilio Vaticano II fu quello della partecipazione attiva dei fedeli alla celebrazione. Secondo il dettato della Costituzione liturgica Sacrosanctum Concilium questa partecipazione avviene per mezzo dei riti e delle preghiere (cf. SC 48). Ciò ricorda che l’azione rituale si serve di un doppio tipo di linguaggio: quello verbale e quello non verbale. Lo studio della liturgia, di conseguenza, non può essere ridotto alla sola ricerca riguardante i testi usati nella celebrazione bensì, deve comprendere anche lo studio dei riti. Il presente contributo, senza alcuna pretesa di essere esaustivo, intende ad offre alcuni spunti per una lettura ermeneutica della ritualità cristiana, in base all’esempio concreto dell’uso dell’incenso nella liturgia.
    One of the fundamental principles of the liturgical reform promoted by the Second Vat-ican Council was that of the active participation of the faithful in the celebration. According to the liturgical constitution Sacrosanctum Concilium, this participation takes place through the rites and prayers (cf. SC 48). This reminds us that ritual action makes use of a double type of language: both the verbal and the non-verbal one. The study of the liturgy, therefore, cannot be reduced to research only on the texts used in the celebration, but must also include the study of the rites. The present contribution, without any pretension of being exhaustive, intends to offer some hints for a hermeneutic reading of Christian rituality, on the basis of the concrete example of the use of incense in the liturgy.
    Jedną z podstawowych zasad reformy liturgicznej promowanej przez Sobór Watykański II był czynny udział wiernych w celebracji. Zgodnie z konstytucją liturgiczną Sacrosanctum Concilium, uczestnictwo takie dokonuje się poprzez obrzędy i modlitwy (por. KL 48). Przypomina nam to, że działanie rytualne posługuje się podwójnym rodzajem języka: werbalnym i niewerbalnym. Studiowanie liturgii nie może zatem ograniczać się wyłącznie do badania tekstów używanych podczas celebracji, ale musi obejmować także studium obrzędów. Niniejsze opracowanie, nie pretendujące w żadnej mierze do bycia wyczerpującym, ma na celu zaproponowanie pewnych kryteriów hermeneutycznej lektury chrześcijańskiej rytualności, w oparciu o konkretny przykład użycia kadzidła w liturgii.
    Źródło:
    Teologiczne Studia Siedleckie; 2021, Teologiczne Studia Siedleckie XVIII (2021) 18; 47-59
    1733-7496
    Pojawia się w:
    Teologiczne Studia Siedleckie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Znaczenie terminu „misterium” w refleksji teologiczno-liturgicznej
    The Meaning of the Term Mysterium in the Theological-Liturgical Reflection
    Autorzy:
    Dyk, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32062600.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Chrystus
    misterium
    liturgia
    historia zbawienia
    homilia
    teologia liturgii
    Christ
    mystery
    the Liturgy
    history of salvation
    homily
    theology of the Liturgy
    Opis:
    Tradycja i liturgia chrześcijańska wiązała termin „misterium” z wydarzeniem Jezusa Chrystusa. Samo pojęcie „misterium” tłumaczone jest dosyć często na język polski jako „tajemnica”, przez co może być odbierane jedynie jako jakaś tajemna wiedza, co w odniesieniu do Jezusa mogłoby oznaczać jedynie Jego naukę nie dla wszystkich dostępną i zrozumiałą. Przy takim rozumieniu terminu „misterium” chrześcijaństwo łatwo może być sprowadzone do światopoglądu czy systemu moralnego. Ważne jest zatem dokładne zrozumienie samego pojęcia „misterium” oraz ewolucji, jaką słowo to przechodziło w refleksji teologiczno-liturgicznej. Wywodzący się z kultury greckiej termin „misterium” został przyjęty przez chrześcijaństwo i już w Nowym Testamencie służył do wyjaśnienia zamysłów Bożej woli oraz zbawczych dzieł Boga dokonanych w Jezusie Chrystusie. W teologii Ojców Kościoła termin ten staje się dosyć szybko centralnym pojęciem, za którego pomocą określali cały fenomen realizacji Bożego zbawienia w Chrystusie i w Kościele, szczególnie w jego aktach kultu, i równocześnie dla oznaczenia wielkości tych zbawczych dzieł Boga i ich nieprzeniknioności (por. Ef 3,8). Teologowie współcześni i magisterium Kościoła przyjęli to pojęcie dla zilustrowania zbawczego dzieła Chrystusa oraz Jego proklamacji i aktualizacji w kulcie Kościoła, w całej działalności Kościoła i w codziennym życiu chrześcijan. Misterium i misteria Chrystusa zatem to nie Jego tajemnicza nauka, lecz wydarzenia zbawcze, które domagają się przyjęcia w wierze. Uwagi te są szczególnie ważne dla kaznodziei, którego zadaniem jest doprowadzić wiernych do udziału w zbawczych misteriach Chrystusa aktualizujących się w liturgii oraz do mistycznego i egzystencjalnego zjednoczenia się z Nim.
    The Christian tradition and Liturgy have combined the term mysterium with the event of Jesus Christ. The very concept of mysterium is fairly often translated into Polish as “tajemnica” (“secret,”) therefore it may be taken to mean as some mysterious knowledge, a fact that in relation to Jesus could denote only His teaching not accessible and understandable to all. With this understanding of the term mysterium in mind, Christianity may easily be reduced to a worldview or moral system. It is therefore important to accurately understand the very concept of mysterium and evolution the word has gone through in the theological and liturgical reflection. The term mysterium, derived from Greek culture, was first borrowed by Christianity in as early as the New Testament it served to explain the plans of God’s will and the salvific works of God made in Jesus Christ. In the theology of Church Fathers this term fairly quickly becomes central, be means of which the Fathers defined the whole phenomenon of God’s salvation in Christ and the Church, especially in its acts of worship. They used it also to mark the greatness of God’s works of salvation and their inscrutable character (cf. Eph 3:8). Contemporary theologians and the magisterium of the Church have assumed this concept to illustrate the salvific work of Christ, His proclamation and actualization in the worship of the Church, in the whole activity of the Church, and in Christians’ daily life. Christ’s mysterium and mysteria are not therefore His mysterious teaching, but a salvific work that call for being accepted in faith. Such remarks are especially important for the preacher whose task is to lead the faithful to participation in the salvific mysteria of Christ actualized in the Liturgy, and in the mystic and existential unity with Him.
    Źródło:
    Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2009, 1; 69-85
    2082-8586
    Pojawia się w:
    Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pierwsze wydania mszału w języku polskim
    The first editions of the Missal in the Polish language
    Autorzy:
    Nowak, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29432080.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    historia mszału w języku polskim
    tłumaczenia w liturgii
    wydawanie ksiąg liturgicznych
    history of the missal in the Polish language
    translations in the liturgy
    editions of liturgical books
    Opis:
    Opracowanie „Pierwsze wydania mszału w języku polskim” rozpoczyna się od zarysowania kontekstu związanego z Ruchem liturgicznym, na podstawie którego pojawiło się pierwsze wydanie „Mszału rzymskiego dla użytku wiernych” w 1874 r. Dalej jest mowa o stopniowym wprowadzaniu języka polskiego do liturgii, zaczynając od 1961 r. Ten etap kończy się wydaniem „Mszału rzymskiego łacińsko-polskiego”, Paris 1968, w formie ołtarzowej. Ta księga była oparta na mszale potrydenckim, z którego pochodziły części zmienne, natomiast części stałe zawierały już zmiany dokonane po Soborze Watykańskim II. W 1970 r. ukazał się już Mszał Pawła VI w odnowionej formie. Drugie wydanie tej księgi pojawiło się w 1975 r. Ta edycja stała się podstawą do opracowania „Mszału rzymskiego dla diecezji polskich”, Poznań 1986. W między czasie został wydany mszał studyjny w 1979 r. Przy omawianiu zagadnień teologiczno-lingwistycznych są pokazane dyskusje dotyczące: długich zakończeń modlitw, Communicantes, per ipsum oraz „Panie nie jestem godzien”. Opracowanie przedstawia również kwestie wydawnicze związane z mszałem ołtarzowym z 1986 r. Ukazuje także przygotowania i druk samego mszału. Ostatnim tematem jest wydanie drugie poszerzone z 2009 r. i argumentacja przemawiająca za tą edycją.
    The elaboration ‘The first editions of the Missal in the Polish language’ starts with explaining the context, connected with the Liturgical Movement, thanks to which in 1874 there appeared the first edition of the ‘Roman Missal for the use of the faithful’. Next, it treats about the gradual introduction of the Polish national language into the liturgy, beginning in 1961. This stage ended with the publication of the ‘Latin-Polish Roman Missal’ (Paris 1968), in an altar form. This book was based on the Tridentine Missal, from which originated the propria missae, while ordinaria missae already contained changes intorduced after the Vaticanum II. In 1970 was published Paul VI’s Missal, in a renewed form. Second edition of this book appeared in the year 1975. This edition became the basis for the „Roman Missal for Polish dioceses’ (Poznań 1986). In the meantime a study missal was published in 1979. The section concerning theological-linguistic matters also treats about discussions concerning: the long endings of the orationes, Communicantes, per Ipsum as well as the ‘Domine, non sum dignus’. The elaboration also presents various editorial matters concerning the altar missal of 1986. It also treats about preparation and printing of the missal. The last topic is the second (and expanded) edition of 2009, and the arguments for this editio
    Źródło:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2022, 60, 2; 83-104
    1234-4214
    Pojawia się w:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-13 z 13

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies