Temat: forma kanoniczna małżeństwa - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Brak formy kanonicznej w świetle wyroku c. De Angelis z dnia 9 lipca 2009 roku
Lack of Canonical Form in the View of the Sentence of c. De Angelis of 8 July 2009
Autorzy:: Dzierżon, Ginter
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/663653.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:: forma kanoniczna małżeństwa
brak formy kanonicznej małżeństwa
canonical form of marriage
lack of canonical form of marriage
Opis:: The presented study is a commentary on an unpublished sentence of Roman Rota c. De Angelis issued on 8 July 2009. In his commentary, the author pointed out that the divergence between the decision of the courts of first and second instance resulted on the one hand form different approaches to the value of Circular Letter of Pontifical Council for Legislative Texts published in 2006 and, on the other hand, from different interpretative options concerning the category of withdrawal from the Catholic Church community of its members by means of a legal act. According to the author, for these reasons the status of the faithful participating, in the pastoral life of Fraternity of St. Pius was understood differently by the judges of the French court of first instance and the judges of Roman Rota. As a result, the court of the first instance decided that the parties involved in the schismatic community were not obliged to retain the canonical form; in contrast, the other court, taking into account the internal intention of the decision mad by the parties, came to a conclusion that they did not withdraw from the Church und so they ought toenter into marriage in the legally established form.
Źródło:: Ius Matrimoniale; 2012, 23, 17; 173-183
1429-3803
2353-8120
Pojawia się w:: Ius Matrimoniale
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Kanoniczna forma zawarcia małżeństwa w świetle Kodeksu Kanonów Kościołów Wschodnich
Canonical form of marriage contraction in Codex Canonum Ecclesiarum Orientalium
Autorzy:: Hołubowicz, Rafał
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/663193.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:: kanoniczna forma zawarcia małżeństwa
Kościół Wschodni
form of marriage
Eastern Church
canonical form of marriage
Opis:: Marriage agreement, which is the cause of marriage itself, expressed by betrothed at the moment of contracting it, is not only the act coming from natural law or entirely the sacramental act, but also, due to its particular character both religious and social, it is the act of law that causes concrete, serious consequences. That is the reason why marriage agreement is put under many legal regulations, which precisely define the canonical form of marriage contraction. The issue of canonical form of marriage contraction is still being disputed very intensely by canonists, concerning doctrinal aspects as well as practical side of this problem. Most of existing in this area problems, are related to Church rights and powers in this field, on the one hand, and state power over the institution of marriage, on the other hand; as well as to prerogatives owned by many churches or religions concerning this subject. Particularly difficult matter is validity of marriages, contracted according to norms of different legislation than its own or contracted in rite different than own Church sui iuris. That is the reason, why undertaking a legal reflection over the norms concerning canonical form of marriage contraction, which occur in canons 828-842 of Codex canonum Ecclesiarum Orientalium, seems to be interesting. The first part of this stadium composes the short historical outline of developing the form of ecclesiastical marriage contraction, both on the East and West. Yet in this part, the sense of East tradition for mystical and spiritual aspects of marriage, is clearly pointed out, which will later affect boldly on current legal regulations in East Catholic Churches. It is even visible in the first canon, article six, where role and meaning of so called ritus sacer is outlined, at the time of contracting a marriage. In the Latin Church, the sacrament of marriage essence is identical with its substance, in different words with its sacramental sign. And that is the reason why expressing the marriage agreement proclaimed by its sides, is the sacrament of marriage essence. According to this, the priest is only an official witness of the marriage contraction. In the East- tradition Churches, that issue is different from our way of thinking. The priest himself is the one, who, in the name of God, grants the sacrament to the betrothed and then blesses the marriage contracted that way. Based on this elementary difference in understanding relevant part of canonical marriage form, east legislation adjusts the issue concerning normal minister of marriage as well as the extraordinary one; matters regarding delegation of the power needed for giving blessings to those who are married; things referring to dispensation from canonical form of marriage contraction; norms concerning the form of celebrating this sacrament in special ways or rite in which that celebration is being performed. All these regulations, that have been talked in details hereby, serve a purpose to protect the institution of marriage, which is the basic cell of social organization and also to stress the sacramental character of marriage, contracted between those who were baptized.
Źródło:: Ius Matrimoniale; 2013, 24, 18; 123-150
1429-3803
2353-8120
Pojawia się w:: Ius Matrimoniale
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Znaczenie kanonicznej formy zawarcia małżeństwa
The significance of the canonical form of marriage
Autorzy:: Majer, Piotr
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/957756.pdf
Data publikacji:: 2015-11-01
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:: marriage
canonical form of marriage Trident Council
Catholic Chruch
małżeństwo
kanoniczna forma małżeństwa sobór trydencki
Kościół katolicki
Opis:: The paper presents the argumentation for the requirement of the canonical form of marriage, which has been required ad validatem matrimonii since the Trident Council. In the face of the critics and postulates of abolishing the necessity of mandatory character of the form in question, the author presents its stricte ecclesiastical signi cance. In the face of secularisation, the canonical form of marriage is to be not only help for the Church to exercise e ectively its jurisdiction over marriages, but also and foremost, be a mean of testimony about the sacramentality of marriage. The form can be also a guarantee of authentic nuptial signi cation for the people who are entering marriage and also ad extra to the world.
Artykuł prezentuje argumentację uzasadniającą wymóg kanonicznej formy zawarcia małżeństwa wymaganej ad validitatem matrimonii od czasów soboru trydenckiego. Wobec krytyki i postulatów zniesienia obowiązkowego charakteru formy kanonicznej autor ek- sponuje jej znaczenie stricte eklezjalne. W obliczu sekularyzacji małżeństwa kanoniczna forma jego zawarcia winna nie tylko umożliwić Kościołowi skuteczne sprawowanie jurys- dykcji nad małżeństwem, ale przede wszystkim stanowić narzędzie świadectwa o sakra- mentalności małżeństwa i gwarancję autentyczności znaku małżeństwa zarówno wobec samych nupturientów jak i ad extra, wobec świata.
Źródło:: Annales Canonici; 2015, 11; 135-155
1895-0620
Pojawia się w:: Annales Canonici
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Sobór Trydencki i nierozerwalność małżeństwa: hermeneutyczne re eksje na temat zasięgu jego doktryny
The Trident Council and the indissolubility of marriage: hermeneutic re ections over the range of the doctrine
Autorzy:: Asturias de las Alvarez, Nicolas
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/957753.pdf
Data publikacji:: 2015-11-01
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:: marriage
canonical form of marriage Trident Council
Catholic Chruch
małżeństwo
kanoniczna forma zawarcia małżeństwa
Sobór Trydencki
Kościół katolicki
Opis:: The Trident Council made a huge contribution to catholic doctrine and canonical discipline in the realm of sacrament of marriage. The rst and foremost can be pointed out the confirmation of the indissolubility of marriage. The truth was formulated due to the arising of doubts about the doctrinal signi cance of it. The paper deals with the issue of proper interpretation of the canons about marriage given by the Council in question.
Sobór Trydencki dokonał istotnego wkładu w rozwój doktryny i dyscypliny kanonicznej odnoszącej się do sakramentu małżeństwa. Na pierwszy plan wysuwa się potwierdzenie nierozerwalności – sformułowane bardzo wyraźnie w kanonie – wokół którego pojawiły się wątpliwości dotyczące jego wartości doktrynalnej. W artykule poniżej będzie mowa o kryteriach, które pozwolą odpowiednio zinterpretować wartość kanonu trydenckiego.
Źródło:: Annales Canonici; 2015, 11; 31-62
1895-0620
Pojawia się w:: Annales Canonici
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Ślub na pokładzie statku lub samolotu : problem kanonicznej formy zawarcia małżeństwa
El matrimonio a bordo de la nave o del avion - el problema de la forma canónica
Autorzy:: Majer, Piotr
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/663479.pdf
Data publikacji:: 2003
Wydawca:: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:: ślub na pokładzie samolotu
ślub na pokładzie statku
kanoniczna forma zawarcia małżeństwa
marriage on the board
marriage on shipboard
canonical form of marriage
Opis:: El impulso a escribir este artículo dio la noticia de un matrimonio contraído en un avión durante el vuelo, al que asistió capellán de un aeropuerto europeo. El autor considera primero la cuestión de los matrimonios contraídos en los barcos. Hasta el año 1997 no existía ley canónica que expresamente regulara esta cuestión. La doctrina emprendía a veces el controvertido tema de la jurisdicción territorial en las naves y la cuestión e la pertenencia diocesana del barco en alta mar. La aplicación de las prescripciones codiciales sobre competencia territorial en la asistencia al matrimonio resulta imposible. En las sucesivas legislaciones sbore el apostolado maritímo los capellanes de naves carecían por completo de las competencias de ejercer la función del testigo cualificado. El motu proprio „Stella maris” de Juan Pablo II del 21 I 1997 por primera vez contiene norma expresa sobre la posibilidad de asistencia al matrimonio contraído en la nave, estableciendo que el capellán de la Obra del Apostolado el Mar para hacerlo valida y lícitamente, debe recibir la delegación del ordinario del lugar о del párroco de uno de los cotrayentes. De este modo la ley pontificia va más alla del can. 1111 del vigente Código, facultando al ordinario del lugar о al párroco territorial a conceder la delegación fuera de su propio territorio, lo cual constituye una interesante innovación en el sistema territorial de la delegación vigente desde el decreto „Ne temere” del año 1907. Del hecho de que el ordinario del lugar o el párroco pueden delegar la facultad de asistir, deduce el autor de que ellos mismos gozan de la facultad de asistir al matrimonio de un súbdito suyo celebrado a bordo de una nave, conforme al principio: „nemo potest plus iuris transferre in alium, quam sibi competere dignoscatur”. Esto también constituíria una exception a la determinación territorial del poder de delegar la facultad de asistir al matrimonio „intra fines sui territorii” (can. 1109), haciendo recorder la disciplina del Concilio de Trento, en la cual el „párroco propio” fue personalmente considerado, independientemente del lugar de la celebración dei matrimonio. En cuanto a la celebración del matrimonio pretendida a bordo del avion, el autor indica la imposibilidad de aplicar la normativa territorial del Código sobre la delegacion de la facultad de asistir. Los capellanes de la aviación civil tampoco gozan de competentias personales al respecto. No es possible - opina el autor - recurrir en este caso a la regulación canónica sobre los matrimonios contraídos en las naves. Solamente el Romano Pontífice podría concederle al capellán la delegatión exigida para la validez dei matrimonio, lo que parece muy poco probable dada la inconvenientia del lugar de la celebración.
Źródło:: Ius Matrimoniale; 2003, 14, 8; 71-86
1429-3803
2353-8120
Pojawia się w:: Ius Matrimoniale
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Zawarcie małżeństwa kanonicznego i cywilnego w prawie hiszpańskim – zarys perspektywy historycznej
Contracting a canonical and civil marriage in Spanish law: A historical perspective
Autorzy:: Ryguła, Piotr
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1887332.pdf
Data publikacji:: 2021-12-18
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: zawarcie małżeństwa
małżeństwo kanoniczne
małżeństwo cywilne
małżeństwo w Hiszpanii
kanoniczna forma zawarcia małżeństwa
contracting a marriage
canonical marriage
civil marriage
marriage in Spain
canonical form of contracting a marriage
Opis:: Tematem niniejszego artykułu jest możliwość zawierania małżeństwa kanonicznego i cywilnego w Hiszpanii od czasów królów katolickich Izabeli i Ferdynanda do współczesnej monarchii konstytucyjnej. Analizę rozpoczyna omówienie możliwości zawierania małżeństwa kanonicznego w katolickiej monarchii Habsburgów. Drugim wyróżnionym w opracowaniu okresem historycznym jest okres I Republiki, w której to prawodawca, tworząc fundamenty świeckiego państwa, po raz pierwszy usiłował wprowadzić do prawa hiszpańskiego instytucję małżeństwa cywilnego. W kolejnych trzech wyróżnionych okresach historycznych, tj. restauracji burbońskiej, II Republice i Hiszpanii pod rządami gen. Franco, w tekście artykułu analizowane są przepisy umożliwiające i ograniczające możliwość zawarcia małżeństwa kanonicznego i cywilnego. Uważny czytelnik dostrzeże, że przepisy te tworzone były nie tyle z perspektywy prawa do zawarcia małżeństwa zgodnie z posiadanymi przez konkretną osobę przekonaniami (perspektywa prawa prywatnego), ile raczej ze zmieniającej się dynamicznie perspektywy ustrojowej w zakresie relacji państwo-Kościół (perspektywa prawa publicznego). Podejście to hiszpański prawodawca porzucił dopiero w okresie współczesnej nam monarchii konstytucyjnej.
The present paper focuses on the possibilities of contracting a canonical and civil marriage in Spain in the period from the rule of the Catholic Monarchs, Isabella and Ferdinand, to the present-day constitutional monarchy. The analysis begins with a discussion of the possibilities of contracting a canonical marriage in the Catholic Habsburg Monarchy. The second historical period examined in the paper is the First Spanish Republic, when the legislator, laying foundations of a civil state, attempted to introduce the institution of civil marriage to Spanish law for the first time. When it comes to the subsequent three historical periods, the Bourbon Restoration, the Second Spanish Republic, and General Franco’s Spain, the paper analyses the regulations that either enabled or limited the possibility to contract a canonical and civil marriage. A careful reader will notice that those regulations were not created from the perspective of the right to contract a marriage, which corresponds to a specific person’s convictions (the perspective of private law), but from the dynamically changing perspective of state-church relations in the political system (the perspective of public law). That approach was abandoned by the Spanish legislator only in the times of the present-day constitutional monarchy.
Źródło:: Studia z Prawa Wyznaniowego; 2021, 24; 185-210
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:: Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Forma kanoniczna zawierania małżeństwa – spojrzenie historyczne i postulat reformy
Autorzy:: Dohnalik, Jan
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/554732.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:: matrimony
sacrament of marriage
canonical form of marriage
canonical codification
revision of the Code of Canon Law
małżeństwo
sakrament małżeństwa
kanoniczna forma małżeństwa
kodyfikacja prawa kanonicznego
rewizja kodeksu prawa kanonicznego
Opis:: Canonical form of matrimony, required for its validity, was introduced by the Tametsi decree of the Council of Trent (1563). Since this important norm had never covered the entire Church, at the beginning of the 20th century took place a discussion about new provisions. That new law, named Ne temere, was promulgated in 1907, on demand of Pius X as a decree of the Congregation of Council. Despite its being well thought over, during the proceedings of the Second Vatican Council and the subsequent revision of the Code, there were proposed numerous drafts of changes. Finally, the current law has mainly preserved its original rule of territorial authority of the assisting parish priest. There has been ongoing discussion in canonical literature regarding the necessity of reforming the canonical form of marriage. In this context, having analyzed 20th century historical discussions, the author supports one of the proposed solutions. While it is advisable to maintain the requirement of the canonical form for the validity of marriage, it would be sufficient to conclude matrimony in the presence of any ordained priest. This solution would be understood for the faithful and guarantee the sacramental character of marriage. This proposal would comply with regulations regarding other sacraments, including baptism. Finally, the postulated reform could help to avoid invalidity of marriage due to negligence or ignorance of the clergy.
Kanoniczna forma zawarcia małżeństwa, wymagana do jego ważności, została wprowadzona przez dekret Tametsi Soboru Trydenckiego (1563). Z uwagi na fakt, że ta ważna norma prawa kanonicznego nigdy nie obowiązywała w całym Kościele, na początku XX wieku miała miejsce dyskusja odnośnie do nowych rozwiązań. To nowe prawo, zwane Ne temere, zostało ogłoszone w 1907 roku na polecenie papieża Piusa X, jako dekret Kongregacji Soboru. Chociaż było to prawo całościowe i dobrze przemyślane, podczas Soboru Watykańskiego II i późniejszej rewizji Kodeksu prawa kanonicznego były zaproponowane liczne projekty zmian. Ostatecznie obowiązujące prawo zasadniczo utrzymało zasadę kompetencji terytorialnej asystującego duchownego. Obecnie ma miejsce dyskusja w literaturze kanonistycznej odnośnie do potrzeby zreformowania kanonicznej formy małżeństwa. W tym kontekście po przeanalizowaniu dwudziestowiecznych dyskusji autor wspiera jedno z zaproponowanych rozwiązań. Podczas gdy utrzymuje się wymóg formy kanonicznej do ważności małżeństwa, należałoby wprowadzić możliwość zawierania małżeństwa przed jakimkolwiek wyświęconym kapłanem. To rozwiązanie byłoby zrozumiałe dla wiernych i gwarantowałoby sakramentalny charakter małżeństwa. Propozycja współgra z innymi normami prawnymi dotyczącymi sakramentów, łącznie z chrztem. Wreszcie postulowana reforma pomogłaby uniknąć nieważnych małżeństw spowodowanych zaniedbaniem lub niewiedzą duchownych.
Źródło:: Annales Canonici; 2018, 14, 2
1895-0620
Pojawia się w:: Annales Canonici
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Dawne i obecne umocowania prawne procesu dokumentalnego
Old and Current Legal Powers of the Documentary Process
Autorzy:: Witkowski, Wojciech
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2010885.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: proces o nieważność małżeństwa
dowód z dokumentu
przeszkody zrywające
forma kanoniczna
process of the nullity of marriage
proof by document
diriment impediments
canonical form
Opis:: Niniejsze opracowanie zajmuje się zasadniczo genezą oraz aktualnymi prawnymi podstawami procesu dokumentalnego o nieważność małżeństwa. Proces dokumentalny był stosowany już w prawie przedkodeksowym, choć określano go jako proces skrócony. Obecna nazwa tego postępowania znalazła się w Kodeksie z 1983 r. Tak jak dawniej, również w obowiązującym ustawodawstwie, proces dokumentalny jest procedurą nadzwyczajną i ma zastosowanie tylko w ściśle określonych okolicznościach. Zgodnie z kan. 1688 MIDI, proces dokumentalny można zastosować, jeśli z dokumentu, który nie podlega żadnemu sprzeciwowi lub zarzutowi, wynika w sposób pewny istnienie przeszkody zrywającej lub brak formy prawnej, jeśli z taką samą pewnością wiadomo, że dyspensa nie została udzielona albo że pełnomocnik nie posiadał ważnego pełnomocnictwa. Proces dokumentalny jest prowadzony przez trybunał jednoosobowy, a więc przez biskupa diecezjalnego, wikariusza sądowego albo wyznaczonego sędziego. Nowością od wejścia w życie MIDI jest wskazanie urzędu biskupa diecezjalnego, który może wydać wyrok w tym procesie. Postępowanie sądowe sprowadza się do przyjęcia skargi powodowej, wyznaczenia obrońcy węzła oraz wezwania stron. Po przeprowadzeniu dowodzenia na podstawie dokumentu nie przewiduje się publikacji akt. W ramach dyskusji sprawy swoje uwagi przedstawia jedynie obrońca węzła, po czym sędzia wydaje wyrok.
This study fundamentally applies with the genesis and the present legal basis of the documentary process for nullity of marriage. The documentary process was already used in pre-coded law, although it was determined as a summary process. The current name of this procedure was found in the 1983 Code. As in the past, also in the current legislation, the documentary process is an extraordinary procedure and applies only in strictly defined circumstances. According to can. 1688 MIDI documentary process can be applied if a document subject to no contradiction or exception clearly establishes the existence of a diriment impediment or a defect of legitimate form, provided that it is equally certain that no dispensation was given, or establishes the lack of a valid mandate of a proxy. The documentary process is conducted by a sole judge, and it is the diocesan bishop or the judicial vicar or a judge designated. New since the entry into force of MIDI is the indication of the office of the diocesan bishop, who can give a judgment in this process. Court proceedings are reduced to the receiving of libellus, the appointment of the defender of the bond and the citation of the parties. After proof on the basis of the document, no publication of the act is envisaged. As a matter of discussion of the case only defender of the bond presents his observations, after which the judge pronounces the sentence.
Źródło:: Kościół i Prawo; 2017, 6, 2; 207-227
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:: Kościół i Prawo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "forma kanoniczna małżeństwa" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język