Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Prozopografia" wg kryterium: Temat


Tytuł:
(...) klasztor ubogi tuteczny pogorzaly, zubożały, spustoszały (...) − uwagi o najstarszym katalogu przeorów klasztoru dominikanów w Oświęcimiu
Autorzy:
Szymborski, Wiktor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560545.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Oświęcim
Dominicans
prosopography
Dominikanie
prozopografia
Opis:
The aim of this essay was to present the catalogue of priors of the Dominican Monastery in Oświęcim. The subject of analysis was the oldest preserved catalogue of priors, kept in the collections of Dominican archive in Cracow – this particular catalogue was set down at the beginning of the 17th century. The other most important sources concerning the history of the Oświęcim Dominicans were also discussed, works that can be found in archives in Cracow, Wrocław, Lviv and Rome. Among the Oświęcim priors, one can find Father Mikołaj Ursinus, who was behind the plan to divide the Polish province into two. One can also find royal confessors, preachers at Wawel Cathedral, and figures who likewise served as prior of Cracow’s Dominican monastery. One of the priors was Father Leonard Niezabitowski, who, according to Dominican tradition, translated the Bible into Polish.
Celem niniejszego eseju jest przestawienie katalogu przeorów Klasztoru Dominikanów w Oświęcimiu. Przedmiotem analizy był najstarszy zachowany katalog przeorów, przechowywany w zbiorach archiwum Dominikanów w Krakowie, który został utworzony na początku XVII w. Omawiane są również inne ważne źródła dotyczące historii oświęcimskich dominikanów – dzieła znajdujące się w archiwach w Krakowie, Wrocławiu, we Lwowie i w Rzymie. Wśród oświęcimskich przeorów znajdujemy m.in. ojca Mikołaja Ursinusa, który był pomysłodawcą planu podzielenia polskiej prowincji zakonu na dwie części, a także królewskich spowiedników, kaznodziejów z Katedry Wawelskiej oraz zakonników, którzy służyli również jako przeorzy w krakowskim klasztorze Dominikanów. Jednym z tych przeorów był ojciec Leonard Niezabitowski, który, jak głosi dominikańska tradycja, przetłumaczył na język polski Biblię.
Źródło:
Folia Historica Cracoviensia; 2019, 25, 1
0867-8294
Pojawia się w:
Folia Historica Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ветераны римской армии – магистраты и жрецы в Нижней Мезии
Autorzy:
Мартемьянов, Алексей
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/632055.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
epigraphy, veterans, Moesia Inferior, prosopography
weterani, epigrafika, prozopografia, Mezja Dolna
Opis:
W artykule poddano analizie inskrypcje wspominające urzędnicze i kapłańskie kariery weteranów armii rzymskiej w miastach i wsiach Mezji Dolnej w II i III wiekach.
Źródło:
Res Historica; 2014, 38
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ветераны римской армии – магистраты и жрецы в Нижней Мезии
Autorzy:
Мартемьянов, Алексей
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/631555.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
epigraphy, veterans, Moesia Inferior, prosopography
weterani, epigrafika, prozopografia, Mezja Dolna
Opis:
This article represents the attempt of forming the base of the epigraphic data on magistrates and priests of Lower Moesia from among retired military personnel living there.There is an increased focus on the analysis of more than 20 inscriptions from towns and villages of this province – besides there are few among them which are still out of sight of specialists or deserve more attention for various reasons. According to the author, it can be assumed that the functionary duties in Lower Moesia were performed not by nearly 15, as is commonly believed, but not less than 20 veterans, known by inscriptions, and this number should be guided in determining the role of ex-warriors in the public life of this province in 2nd-3rd centuries BC.
W artykule poddano analizie inskrypcje wspominające urzędnicze i kapłańskie kariery weteranów armii rzymskiej w miastach i wsiach Mezji Dolnej w II i III wiekach.
Źródło:
Res Historica; 2014, 38
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Around the Late Medieval Clergy of the Wieluń Region. Notes and Additions on the Margins of Tadeusz Nowak’s Book, Duchowieństwo ziemi wieluńskiej w drugiej połowie XV i początku XVI wieku. Studium prozopograficzne, Wieluńskie Towarzystwo Naukowe, Wieluń 2017, pp. 177
Wokół późnośredniowiecznego duchowieństwa ziemi wieluńskiej. Uwagi i uzupełnienia na marginesie książki Tadeusza Nowaka, Duchowieństwo ziemi wieluńskiej w drugiej połowie XV i początku XVI wieku. Studium prozopograficzne, Wieluńskie Towarzystwo Naukowe, Wieluń 2017, ss. 177
Autorzy:
Krajniak, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1374155.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
clergy
Wieluń region
Middle Ages
prosopography
duchowieństwo
ziemia wieluńska
średniowiecze
prozopografia
Opis:
The aim of this paper is to critically assess Tadeusz Nowak’s book entitled Duchowieństwo ziemi wieluńskiej w drugiej połowie XV i początku XVI wieku. In addition to discussing the content of the monograph, the key part of the paper is devoted to supplementing the reviewed text. The Author brought into particular focus the subject literature, which was not used in the process of writing the work, as well as sources which have been omitted or taken into account only partially, which allow the readers to learn more about the careers of the medieval clergy of Wieluń region.
Celem artykułu jest krytyczna ocena książki Tadeusza Nowaka pt. Duchowieństwo ziemi wieluńskiej w drugiej połowie XV i początku XVI wieku. Poza omówieniem treści monografii zasadniczą część artykułu stanowią uzupełnienia. Szczególną uwagę zwrócono na niewykorzystaną w pracy literaturę przedmiotu, a także na pominięte, bądź uwzględnione jedynie w niewielkim zakresie źródła, dzięki którym możemy lepiej poznać kariery średniowiecznego duchowieństwa ziemi wieluńskiej.
Źródło:
Res Historica; 2020, 50; 627-644
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Adam Moniuszko, Mazowieckie sądy ziemskie (1588–1648). Organizacja – funkcjonowanie – postępowanie, Campidoglio, Warszawa 2013, 364 s. Krótkie omówienie nowej monografii
Adam Moniuszko, The mazovian land courts (1588-1648). Structure – functioning – procedures, Campidoglio, Warsaw 2013, 364 p.
Autorzy:
Mikuła, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/926061.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Mazowsze, prawo koronne, sądy szlacheckie, organizacja sądownictwa, proces staropolski, prozopografia, sędzia, pisarz sądowy
Opis:
A short outline of a new monographAdam Moniuszko’s monograph The Mazovian Land Courts (1588–1648). Structure – functioning – procedures is a detailed book, well-rooted in primary sources and concerning the organization of the Mazovian institution of land courts, their procedures (with special emphasis on local idiosyncrasies as compared to the Crown law) and presenting significant aspects of court staff. The Author, drawing on ‘law in books,’ ‘law in action’ and the legal doctrine convincingly shows the noblemen’s legal apparatus which functioned effectively in the first part of 17th century. The book does not exhaust all research problems and the author repeatedly signals the necessity of further research in this field, e.g. with respect to a legal court procedure called scrutinium or the office careers of the court staff.
Źródło:
Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa; 2013, 6, 3; 309-312
2084-4115
2084-4131
Pojawia się w:
Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Magisterkowicze prowincji polskiej i litewskiej Towarzystwa Jezusowego (1564–1773). Próba ujęcia statystyczno-prozopograficznego
Magistri of the Polish and Lithuanian Provinces of the Society of Jesus (1564–1773). An Attempt at a Statistical and Prosopographic Approach
Autorzy:
Mariani, Andrea
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/47423323.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii Nauki im. Ludwika i Aleksandra Birkenmajerów
Tematy:
Society of Jesus
Commonwealth
prosopography
history of education
Towarzystwo Jezusowe
Rzeczpospolita
prozopografia
historia edukacji
Opis:
The article analyzes the structure of a specific group of Jesuits, i.e. the so-called magistri. During their religious formation, these younger Jesuits taught humanistic courses addressed to secular youth. The author applies an innovative methodology, consisting of the statistical analysis of the data from personal catalogues of the Polish and Lithuanian Provinces by means of RStudio, an integrated development environment for statistical computing and graphics. In particular, the paper focuses on the number of magistri, their proportion related to the overall Jesuit population, and their evolution over time. It also represents their dispersion across various Jesuit houses, the relationship between the subjects they taught and the number of years they spent in the Jesuit Order before receiving that post. Finally, it considers the association of various teaching posts. Through the statistical analysis, the author verifies the historiographical thesis according to which a crisis occurred in the Jesuit school system during the second half of the 17th century. This crisis was overcome only in the 1740s as the reform of Jesuit education began.
Źródło:
Rozprawy z Dziejów Oświaty; 2022, 59; 143-163
0080-4754
Pojawia się w:
Rozprawy z Dziejów Oświaty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Źródła do badań prozopograficznych nad duchowieństwem i personelem parafialnym diecezji włocławskiej w okresie nowożytnym
Sources for prosopographic research on the clergy and their auxiliary personnel in the parishes of the Diocese of Włocławek in the early modern period
Autorzy:
Nowicki, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/783809.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
prozopografia
duchowieństwo
słudzy kościelni
diecezja włocławska
prosopography
the clergy
auxiliary personnel
the diocese of Włocławek
Opis:
The sources regarding modern parishes record groups of people managing and supporting these centres. These were ministrii ecclesiae, that is priests and their auxiliary personnel. The priests – ministri sacramentorum – played the most important role in a parish; their work, however, extended beyond religious and pastoral duties. As far as laypeople are concerned, they assisted priests in parish work. They were sacristans, teachers, cantors, organists, organ pumpers, bell-ringers, gravediggers, midwives and altar servers. The article presents the sources providing information on the groups mentioned above. The archival material that is analysed concerns the diocese of Włocławek in the pre-partition period. The most important and significant sources are the records of canonical visits, containing a great amount of information about the people involved in parish life. These records are not entirely consistent: they do not always include all parishes of the diocese, and above all, they differ in the scope of information, as they were produced on the basis of various questionnaires. Nevertheless, the ones containing a great number of details are invaluable sources for research on the parish clergy and their auxiliary personnel. Other sources useful for research on the parish clergy are the records produced by consistory and episcopal offices. In the latter case, these are the books of episcopal pontifical duties, which, especially the ones of holy orders, are particularly significant for research purposes. In addition, register books constitute an exceptional source of information (although rather of an auxiliary nature) for prosopographical research on the clergy and the people who helped them. Parish offices created registers systematically from the Council of Trent onwards. Consequently, the continuity of the documentation enables a comprehensive description of the subject under study. In addition, one can learn a lot about the clergy and parish auxiliary personnel from other types of sources: the records of colleges and theological seminaries, monastic books of the deceased, the description of churches and parishes provided by various authors, chapter records, diocesan schematisms (appearing at the end of the eigthteenth century), and secular records such as books from municipal offices.
Źródła dotyczące nowożytnych parafii odnotowują grupy ludzi zarządzających i wspomagających działanie tych ośrodków. Byli to ministrii ecclesiae, czyli duchowieństwo i wspomagający ich personel pomocniczy, czyli służba kościelna. Ci pierwsi to ministri sacramentorum. Spełniali najistotniejszą rolę w parafii, choć w badanym okresie mogła ona wykraczała ona poza granice ścisłej obsługi religijnej i duszpasterskiej. Z kolei świeccy pełnili funkcje pomocnicze wspomagając duchowieństwo w różnorodnych zadaniach wykonywanych w parafii. Byli to zatem zakrystianie, nauczyciele, kantorzy, organiści, kalikanci, dzwonnicy, grabarze, ale też położne czy ministranci. W artykule zostały przedstawione źródła, z których czerpać można wiedzę na temat wspomnianych wyżej grup. Zostało to ukazane na przykładzie materiałów archiwalnych dotyczących przedrozbiorowej diecezji włocławskiej. Do najciekawszych i najważniejszych źródeł, zawierających najwięcej informacji o ludziach zaangażowanych w życie parafii należą akta wizytacji kanonicznych. Nie są one całkowicie jednorodne. Nie zawsze obejmują wszystkie parafie diecezji, ale nade wszystko mają różny zakres informacyjny, bo tworzono je o różne kwestionariusze pytań. Niemniej te najpełniejsze informacyjnie są znakomitym źródłem do badań nad duchowieństwem parafialnym i służbą kościelną. Do badań zwłaszcza nad duchowieństwem parafialnym przydatne są księgi wpisów powstałe w urzędach konsystorskich, ale także te pochodzące z kancelarii biskupiej. W tym przypadku szczególną wartość poznawczą mają księgi biskupich czynności pontyfikalnych, zwłaszcza zaś księgi święceń duchownych. Wyjątkowym źródłem informacji do badań prozopograficznych, choć w perspektywie studiów nad duchowieństwem i służbą kościelną raczej o charakterze pomocniczym, są księgi metrykalne. Kancelarie parafialne tworzyły je w miarę systematycznie począwszy od Soboru Trydenckiego. Dzięki temu możliwe jest uzyskanie dynamiki opisu, jeśli zachowana jest systematyczność i ciągłość tej dokumentacji. Poza tym wiedzę o duchowieństwie i służbie parafialnej czerpać należy z wielu innych rodzajów źródeł: metryk kolegiów i seminariów, klasztornych ksiąg zmarłych, opisów kościołów i parafii sporządzanych przez różnych autorów, akt kapitulnych, pojawiających się pod koniec XVIII wieku schematyzmów diecezjalnych, ale także w aktach o proweniencji świeckiej, jak np. księgach z kancelarii miejskich.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2019, 112; 255-275
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cystersi z klasztorów skasowanych w 1819 r. w diecezji sandomierskiej. Studium biograficzno-prozopograficzne
Cistercians from Monasteries Dissolved in 1819 in the Diocese of Sandomierz. A Biographical and Prosopographical Study
Autorzy:
Stępień, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33908753.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
the Cistercians
monastery
Koprzywnica
Wąchock
Sulejów
dissolution
prosopography
19th century
cystersi
klasztor
kasata
prozopografia
XIX w.
Opis:
Przedmiotem analizy biograficzno-prozopograficznej uczyniono konwenty klasztorne trzech ośrodków cysterskich: w Koprzywnicy, Sulejowie i Wąchocku, które w czasie kasaty w 1819 r. znajdowały się w granicach diecezji sandomierskiej. Skład personalny klasztorów w początkowym okresie supresji stanowiło ogółem 55 zakonników. W pierwszym etapie badań przygotowano kartotekę biograficzną, która posłużyła do przeprowadzenia analizy w zakresie pochodzenia społecznego, narodowościowego i terytorialnego oraz liczebności i struktury wieku omawianych wspólnot. Przedmiotem rozważań były też pokasacyjne losy mnichów. Podstawowy materiał źródłowy stanowiły akta ogólne i personalne duchowieństwa, schematyzmy diecezjalne i zakonne oraz akta parafialne i księgi metrykalne.
The subject of the biographical and prosopographical analysis were the convents of three Cistercian monastery, in Koprzywnica, Sulejów and Wąchock, which during the dissolution in 1819 were within the borders of the Sandomierz diocese. The personal composition of the monasteries in the initial period of suppression consisted of a total of 55 monks. In the first stage of the research, a biographical index was prepared, which was used to analyze the social, national and territorial origins as well as the numerical and age structure of the discussed communities. The post-dissolution fate of the monks was also the subject of scientific reflection. The primary source material is comprised by general and personal files of the clergy, diocesan and monastic schematisms, as well as parish files and record books.
Źródło:
Res Historica; 2023, 55; 395-453
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O pochodzeniu królewieckiego profesora medycyny Andrzeja Jana Orloviusa (Orłowskiego)
On the Origin of the Königsberg Professor of Medicine, Andrzej Jan Orlovius (Orłowski)
Autorzy:
Oracki, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1365991.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Instytut Północny im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie
Tematy:
Prozopografia
lekarze z Królewca
Andrzej Jan Orlovius
historia
medycyny
Prosopography
doctors from Königsberg
Andreas Johannes Orlovius
history of medicine
Opis:
This article concerns Andrzej Jan Orlovius (Orłowski), living in the years 1735–1788, professor of medicine in Königsberg, and is an important supplement to the research to date, in which he was mentioned as a Lithuanian, whilst in fact he derived from a Masurian family in Prussia
Źródło:
Komunikaty Mazursko-Warmińskie; 2017, 297, 3; 499-503
0023-3196
2719-8979
Pojawia się w:
Komunikaty Mazursko-Warmińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kto mówił o Bożej miłości w XVIII wieku? Jezuici z Lublina, Krasnegostawu i Łaszczowa w szerzeniu kultu Serca Pana Jezusa
Who Spoke of Divine Love in the 18th century? The Work of Jesuits from Lublin, Krasnystaw and Łaszczów in Spreading the Cult of the Heart of Jesus
Autorzy:
Świta, Amadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/51597562.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Jesuits
Brotherhood of the Heart of Jesus
religious brotherhoods
prosopography
Lublin
Krasnystaw
Łaszczów
jezuici
Bractwo Serca Jezusowego
bractwa religijne
prozopografia
Opis:
Artykuł zawiera analizę prozopograficzną XVIII-wiecznych prefektów Bractwa Serca Jezusowego z jezuickich kolegiów w Lublinie i Krasnymstawie oraz rezydencji w Łaszczowie. Na podstawie katalogów osobowych tzw. krótkich (catalogus breves) oraz trzyletnich (catalogus triennalis), zidentyfikowano łącznie czterdziestu siedmiu kapłanów, którzy podjęli misję szerzenia kultu Serca Jezusa. Uwagę zwraca ich wysoka mobilność. Większość z nich wskazaną posługę pełniła jedynie raz w ciągu swojego pobytu w zakonie. Analiza katalogów wykazała również, iż opiekunem tego bractwa mógł być każdy kapłan niezależnie od wieku, stażu w Towarzystwie Jezusowym lub wykonywanych zadań. W Lublinie i Krasnymstawie większość prefektów Bractwa Serca Jezusowego stanowili młodzi nauczyciele, w Łaszczowie zaś jezuici posługujący na polu duszpasterstwa tradycyjnego.
The article presents a prosopographical analysis of the 18th-century prefects of the Brotherhood of the Heart of Jesus from the Jesuit colleges in Lublin and Krasnystaw and the residence in Łaszczów. On the basis of personal catalogues – short (catalogus brevis) and three-year (catalogus triennalis) – a total of forty-seven priests have been identified who undertook the mission of spreading devotion to the Heart of Jesus. Their great mobility is remarkable. Most of them performed the indicated ministry only once during their stay in the order. The analysis of the catalogues also showed that the guardian of this confraternity could be any priest, regardless of age, seniority in the Society of Jesus, or tasks performed. In Lublin and Krasnystaw, most of the prefects of the Brotherhood of the Heart of Jesus were young teachers, while in Łaszczów the majority were Jesuits working in the field of traditional pastoral ministry.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2024, 13, 1; 197-216
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Staropolskie varia biograficzno-chronologiczne z nowożytnych źródeł proweniencji kościelnej (uzupełnienie do kompendiów bio-bibliograficznych i herbarzy)
Autorzy:
Prokop, Krzysztof R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179680.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Biblioteka Jagiellońska
Tematy:
prozopografia elit staropolskich (XVI–XVIII wiek)
nowożytne źródła proweniencji kościelnej
the prosopography of the Old Polish elites (sixteenth-eighteenth centuries)
modern Church sources
Opis:
Obecna publikacja stanowi zbiór ekscerptów ze staropolskich źródeł kościelnych, przynoszących nowe dane, tudzież uściślenia natury biografistycznej do życiorysów przedstawicieli ówczesnych elit społecznych: monarchów, magnaterii, wyższego duchowieństwa, w pewnym wyborze także wspólnot zakonnych (w łącznym ujęciu dotyczą grona kilkuset osób). Jawią się one jako przydatne w perspektywie badań o charakterze prozopograficznym – w szczególności przy kontynuowaniu prac nad tego rodzaju doniosłej wagi przedsięwzięciami wydawniczymi, jak Polski słownik biograficzny, Bibliografia polska czy Urzędnicy dawnej Rzeczypospolitej. Spisy, a także nad postulowanymi analogicznego charakteru wykazami chronologicznymi członków staropolskich kapituł. Edycja ta ma charakter bez wątpienia przyczynkarski, jednakże jej użyteczność wydaje się oczywista, bowiem na intencjonalne poszukiwanie w nadzwyczaj obfitym i zarazem rozproszonym materiale źródłowym z czasów nowożytnych tego rodzaju przygodnie występujących informacji, na które natrafia się podczas kwerend archiwalnych nieraz przypadkowo, raczej mało kto by się zdobył, podczas gdy ich nieobecność w obiegu naukowym ma swoje negatywne konsekwencje natury poznawczej. Prezentowany materiał pochodzi z zasobów aktowych archiwów kościelnych i państwowych w Częstochowie, Drohiczynie, Gdańsku, Gnieźnie, Krakowie, Lublinie, Olsztynie i Warszawie oraz z biblioteki dawnego opactwa Kanoników Regularnych Laterańskich w Czerwińsku. Został on opatrzony stosownym aparatem naukowym, w którym ograniczono się do przywołania wyłącznie najważniejszych kompendiów genealogiczno-heraldycznych oraz wspomnianych już tu powyżej wydawnictw o charakterze bio-bibliograficznym.
The present publication is a compilation of excerpts from Old Polish church sources which bring us new information and details about the biographies of members of the upper classes of Polish society at that time, i.e. kings, magnates, the higher clergy and also – to some extent – religious communities. These addenda – concerning the lives of several hundred people – would seem to be of use to prosopographical research, especially in the continuation of work on such important publications as The Polish Biographical Dictionary, The Polish Bibliography and The Officials of the Early Republic of Poland and chronological lists of the members of old Polish chapter houses. Notwithstanding the fact that the present publication is only a minor contribution, there can be no doubt as to its value, given that such information is often found by accident but is hardly ever actually searched for, though its absence in research has obvious negative consequences. The present sources come from Church and State archives in Częstochowa, Drohiczyn, Gdańsk, Gnieźnie, Kraków, Lublin, Olsztyn and Warsaw, as well as from the library of the former abbey of the Canons Regular of the Lateran in Czerwińsk. They have been provided with adequate critical notes and with references to the most essential compendia concerning genealogy and heraldry as well as to the aforementioned biographical and bibliographical publications.
Źródło:
Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej; 2016, 66; 177-214
0006-3940
2450-0410
Pojawia się w:
Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kształcenie jezuitów prowincji litewskiej między tradycją a zmianą Przyczynek do prozopografii jezuitów w dawnej Rzeczypospolitej
Autorzy:
Mariani, Andrea
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/448757.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Grand Duchy of Lithuania
history of education
teacher training colleges
casuistry
mathematics
prosopography
Wielkie Księstwo Litewskie
Historia edukacji
seminaria nauczycielskie
kazuistyka
matematyka
prozopografia
Opis:
The present paper deals with the education of Jesuits in the Lithuanian Province and its influence on the religious vows made by the end of their religious formation. The research investigates changes that occurred in the structure of Jesuit personnel in regard to the education they received before and after their entry to the Jesuit Order. The main research source consists of personal catalogues from the Roman Archive of the Society of Jesus, to which the methods of statistical analysis and prosopography have been applied. The paper focuses on the following issues: (1) the general number of Jesuit personnel in the province, (2) the studies they completed before and (3) after their entry to the religious order, (4) the number of the professed of four vows and spiritual coadjutors, and (5) the influence of the school reform on Jesuit education, with particular regard to the mathematical sciences. The analysed sources indicate a gradual unification of the educational process, which consisted of a three-year philosophical course and a four-year theological course. Owing to the implementation of this model, the number of Jesuits professed of four vows increased and the number of spiritual coadjutors diminished.
Niniejszy artykuł omawia kształcenie jezuitów prowincji litewskiej oraz jego wpływ na rodzaj ślubów zakonnych składanych po ukończeniu formacji. Celem opracowania jest analiza zmian, jakie zachodziły w strukturze personelu jeśli chodzi o studia odbyte zarówno przed, jak i po wstąpieniu do zakonu. Bazę źródłową stanowią katalogi osobowe prowincji litewskiej, przechowywane w Archiwum Rzymskim Towarzystwa Jezusowego, które zostały opracowane metodą statystyczno-prozopograficzną. Analiza skupia się następujących zagadnieniach: (1) ogólna liczebność personelu prowincji, (2) studia zaliczone przed przyjęciem do Towarzystwa, (3) studia odbyte po wstąpieniu do zakonu, (4) liczebność profesów czterech ślubów i koadiutorów duchownych, (5) wpływ reformy szkolnictwa jezuickiego na kształcenie jezuitów, ze szczególnym uwzględnieniem nauk ścisłych. W świetle badanego materiału można zauważyć stopniowe ujednolicanie procesu kształcenia, na które składały się trzyletni kurs filozofii i czteroletni kurs teologii scholastycznej. W wyniku tego procesu liczba profesów czterech ślubów zwiększała się kosztem koadiutorów duchownych.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2019, 22, 4
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gdańscy dziennikarze nomenklaturowi: portret zbiorowy
Gdansk Nomenclature Journalists: A Collective Portrait
Autorzy:
Wicenty, Daniel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2019319.pdf
Data publikacji:
2020-12-09
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
dziennikarze w PRL
media gdańskie po 1945 r.
system nomenklatury
prozopografia
journalists in the Polish People’s Republic
Gdansk media after 1945
nomenclature system
prosopography
Opis:
Tekst zawiera analizę grupy 42 dziennikarzy piastujących stanowiska kierownicze w gdańskich środkach masowego przekazu objęte systemem nomenklatury gdańskiego KW PZPR. Analiza ma charakter dwojaki. Po pierwsze zrekonstruowany został kontekst formalno-organizacyjny dotyczący nomenklatury dziennikarskiej, w tym jej rozwoju oraz tła w postaci fenomenu gdańskiej nomenklatury jako takiej. Po drugie nakreślony został socjologizujący portret zbiorowy dziennikarzy, uwzględniający m.in. pochodzenie społeczne i geograficzne oraz determinanty politycznej lojalności i trwałości posady nomenklaturowej. Tekst bazuje głównie na aktach osobowych zidentyfikowanych w zbiorze akt personalnych gdańskiej nomenklatury dziennikarzy.
The article presents an analysis of a group of 42 journalists holding managerial positions in Gdansk mass media under the nomenclature system of Gdansk Voivodeship Committee of the Polish United Workers’ Party. The analysis is twofold. First, it reconstructs the formal organisational context of journalistic nomenclature, including its development and its background in the form of the phenomenon of Gdansk nomenclature as such. Secondly, it sketches a sociologist collective portrait of journalists, taking into consideration, among other things, their social and geographical background, determinants of their political loyalty and the durability of their nomenclature position. The text is based mainly on the personal files identified in the collection of personal files of Gdansk nomenclature of journalists.
Źródło:
Polska 1944/45-1989. Studia i Materiały; 2020, 18; 131-185
2450-8365
Pojawia się w:
Polska 1944/45-1989. Studia i Materiały
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wiadomości o polsko-litewsko-ruskiej hierarchii kościelnej. Z diariuszy Karola Stanisława i Michała Kazimierza Radziwiłłów oraz Józefa Juliana Sapiehy i Antoniego Sebastiana Dembowskiego
Information about the Polish-Lithuanian Church Hierarchy. Excerpts from the Diaries of Karol Stanisław Radziwiłł, Michał Kazimierz Radziwiłł, Józef Julian Sapieha and Antoni Sebastian Dembowski
Autorzy:
Prokop, Krzysztof R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571055.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Biblioteka Jagiellońska
Tematy:
diariusze staropolskie (XVIII w.)
katolicka hierarchia kościelna w Rzeczypospolitej Obojga Narodów (prozopografia)
Old-Polish diaries (18th cent.)
the Catholic Church hierarchy in Polish-Lithuanian Commonwealth (prosopography)
Opis:
Prozopografia kościelnych elit nowożytnej Rzeczypospolitej Obojga Narodów pozostaje wciąż obszarem eksplorowanym badawczo w stopniu zbyt znikomym względem wagi owej problematyki. Hierarchowie Kościoła katolickiego (w mniejszym stopniu dotyczy to hierarchów Kościoła prawosławnego) wywierali doniosły wpływ na życie nie tylko religijne (co zrozumiałe), ale również polityczne, kulturalne i gospodarcze społeczeństwa staropolskiego, tym samym należąc do szczególnie eksponowanych postaci tamtej epoki. Mimo to niewielu spośród nich doczekało się monografii życia i działalności, podobnie jak stosunkowo nieliczne źródła do ich biografii zostały wydane drukiem. Wiele z tych źródeł w ogólności pozostaje niedostrzeżonych, a zawarta w nich faktografia jest nieznana autorom kolejnych publikacji z odnośnej problematyki. Niniejsza edycja, jakkolwiek o charakterze przyczynkarskim, wprowadza do obiegu naukowego cenny zasób informacji do biografii reprezentantów katolickiej hierarchii kościelnej (przede wszystkim obrządku łacińskiego, w mniejszej mierze obrządków unickich) z ziem polsko-litewsko-ruskich schyłku XVII oraz dwóch pierwszych tercji XVIII wieku. Zostały one zaczerpnięte z diariuszy Karola Stanisława Radziwiłła (1669–1719), jego syna Michała Kazimierza Radziwiłła (1702–1762), dalej Józefa Juliana Sapiehy (1708–1754) oraz Antoniego Sebastiana Dembowskiego (1682–1763), z których dwaj ostatni sami należeli do grona episkopatu. Ze względu na pozycję tychże autorów zapisek w życiu społeczno-politycznym tudzież religijnym i kulturalnym ówczesnej Rzeczypospolitej Obojga Narodów, pozostawione przez nich z myślą o potomności świadectwa zasługują na baczniejszą uwagę ze strony badaczy epoki i winny doczekać się krytycznego wydania w całości. Obecna natomiast publikacja stanowi wyłącznie ukierunkowany tematycznie wybór owych zapisek, opatrzony naukowym komentarzem, mającym umożliwić czytelnikowi orientację w aktualnym stanie badań. Dodać należy, iż większość publikowanych świadectw zapisana w oryginale została po polsku, natomiast pozostałe po łacinie.
The prosopography of the Church élites of the Polish-Lithuanian Commonwealth still remains hardly explored, in spite of the importance of this subject. The members of the hierarchy of the Catholic Church (and, to a lesser extent, of the Orthodox one) not only shaped the religious life of the old Polish society, but also strongly influenced its politics, culture, and economics. Therefore, they were among the most prominent figures of that age. Nevertheless, the lives and deeds of only a few of these people have yet been covered in monographs. Likewise, relatively few sources for their biographies have been published in print. Many of these sources have not been discovered so far, and their factual contents remain unknown to the authors of subsequent publications in this field. This edition, despite being but a contribution, enriches the present state of knowledge with valuable information concerning the biographies of the representatives of the Catholic Church hierarchy (above all of the Roman rite and, to a lesser extent, of the Uniate one) in the territories of the Polish-Lithuanian Commonwealth of the last decade of the seventeenth century and of the first six decades of the eighteenth. These materials are excerpts from the diaries of Karol Stanisław Radziwiłł (1669–1719), his son Michał Kazimierz Radziwiłł (1702–1762), Józef Julian Sapieha (1708–1754), and Antoni Sebastian Dembowski (1682–1763), the last two of which were bishops themselves. It is because of the social position of the authors of these diaries in the socio-political, religious and cultural life of the Polish-Lithuanian Commonwealth that the written testimonies which they left to posterity deserve to be carefully studied by specialists in that period and covered in a complete critical edition. The present publication, instead, is no more than a thematically oriented selection of excerpts from these diaries, edited with a scholarly commentary whose aim is to give the reader an overview of the present state of knowledge. It also should be added that most of the testimonies included in this publication were originally written in Polish, whereas only some of them, in Latin.
Źródło:
Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej; 2014, 64; 7-46
0006-3940
2450-0410
Pojawia się w:
Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problem identyfikacji osób w latopisach ruskich: Sławn i Sławn Borysowicz
The problem of the personalities identity in Russian chronicles: Slavn and Slavn Borisovich
Autorzy:
Nagirnyy, Vitaliy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/969638.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
Tematy:
Sławn
Sławn Borysowicz
Dorohobuż
Kijów
Białogród
tysięcznik
wojewoda
prozopografia
Slavn
Slavn Borisovich
Dorohobuzh
Kyiv
Bilhorod
tysyatsky
voivode
prosopography
Славн
Славн Борисович
Дорогобуж
Киев
Белгород
тысяцкий
воевода
проcопография
Opis:
В статье сделана попытка идентификации лиц, обозначенных в Киевской летописи именем Славн. Высказывается мнение, что в летописных статьях 6679, 6695 и 6696 гг. речь идет о двух боярах. Под 6679 г. источник называет Славна, который руководил защитой г. Дорогобуж против князя Владимира Мстиславича из Полонного. Славн был урядником дорогобужского князя Владимира Андреевича. Его происхождение неизвестно. Под 6695 и 6696 гг. русский книжник упомянул Славна Борисовича, белгородского тысяцкого и воеводу князя Рюрика Ростиславича, который принимал участие в посольстве в Суздаль в 1188 г. и в походе в Галицкую землю в конце 1188 или в начале 1189 г. Славн Борисович был сыном смоленского боярина и трепольского воеводы Бориса Захаровича и отцом киевского тисяцкого Ивана Славновича.
Źródło:
Wschodni Rocznik Humanistyczny; 2020, XVII, 2; 171-179
1731-982X
Pojawia się w:
Wschodni Rocznik Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies