Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "New Wave/" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Autobiograficzne filmy Terayamy Shujiego na tle japońskiej Nowej Fali. Na pograniczu kina i teatru
Terayama Shūji’s autobiographical fi lms against the background of the Japanese New Wave. On the boundary between cinema and theatre
Autorzy:
KAROLAK, NIKODEM
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/920940.pdf
Data publikacji:
2016-11-03
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Terayama Shuji
Tenjo Sajiki
Japanese New Wave genre
Opis:
On the boundary between cinema and theatreShuji Terayama (1935-1983) was a Japanese avant-garde poet, novelist, film and theatre director, as well as the founder of the very eccentric Japanese theatrical troupe named Tenjo Sajiki. He is a world-renowned character, regarded as one of the most original and influential figures in Japanese modern art. Although he was considered the originator of a series of scandalous events, he was still supported by a range of important Japanese and Europeans stage directors, art designers, writers and poets who who lavishly praised him for his revolutionary art techniques and his genius capable of invoking in the audience something more than just the mere interpretation of a play. The paper revolves around Terayamas representative film works in which cinema and theatre intertwine with each other. The author depicts Terayamas films within the framework of the Japanese New Wave genre, concentrating not only on their intertextual values, but also on Terayamas autobiographical events - indispensable knowledge that facilitates understanding of his works.
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2016, 19, 28; 280-290
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Underground po Śląsku
Autorzy:
Zańko, Piotr
Pęczak, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/678132.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Gliwice Alternative Scene
punk rock
reggae
new wave DIY
Opis:
Underground music scene in SilesiaUpper Silesia is usually associated with the historical land situated in southern Poland with highly developed industry, mainly mines and steelworks. The inhabitants of Upper Silesia are perceived as conservatist. In spite of that, it is Upper Silesia, precisely Gliwice, where the most vigorous underground music scene in communist Poland was created at the beginning of the 1980s. The Gliwice Alternative Scene was focused around student clubs in Gliwice with „Gwarek” as the representative one. In this article we will show the artistic legacy of chosen musical bands from GAS such as Smierc Kliniczna, R.A.P., Absurd, Processs, Brzytwa Ojca. In particular we will analyze the lyrics and quote interviews with the musicians from the before mentioned bands. We will therefore demonstrate that the Gliwice Alternative Scene was not only an alternative to the blues scene, which was very popular in Upper Silesia, but also through the fusion of punk, reggae and new wave as well as unconventional, radical lyrics, it stood out among other bands which created the Polish underground musical scene of the 1980s. In terms of its social impact, it was a “niche within a niche”. Finally, it is worth noting that the Gliwice Alternative Scene was beyond censorship and the dominant communist discourse. Underground po ŚląskuGliwicka Alternatywna Scena (GAS) była jednym z najprężniej rozwijających się środowisk alternatywnego rocka w Polsce lat 80. Organizowała się od początku tamtej dekady w gliwickich klubach studenckich, z których najbardziej emblematycznym miejscem okazał się „Gwarek”. Najważniejszymi zespołami GAS były: Śmierć Kliniczna, R.A.P., Absurd, Processs, Brzytwa Ojca. W tekście skupiamy się w szczególności na analizie tekstów piosenek wymienionych zespołów oraz treści wywiadów narracyjnych, prasowych, radiowych przeprowadzonych z muzykami współtworzącymi GAS. Wynika z nich, że opisywane przez nas zjawisko dobrze oddawało ducha całej polskiej alternatywy ostatniej dekady PRL, jak i pozostawało fenomenem specyficznym w skali regionalnej.
Źródło:
Sprawy Narodowościowe; 2018, 50
2392-2427
Pojawia się w:
Sprawy Narodowościowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Juraja Herza sposób na stylizację rzeczywistości. Przypadek „Morgiany”
Juraj Herz’s Method for Styling Reality: The Case of “Morgiana”
Autorzy:
Piotrowski, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32222563.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Juraj Herz
czechosłowacka Nowa Fala
palimpsest
Czechoslovakian New Wave
Opis:
Morgiana (1972) Juraja Herza jest uznawana za ostatni film Czechosłowackiej Nowej Fali. Piotrowski wskazuje na wieloznaczność tej atrybucji: chociaż film Herza jest owocem pewnej „szkoły” i jej estetyczną konsekwencją, to powstał w warunkach normalizacji, wprowadzonej przez komunistyczne władze CSRS po zdławieniu Praskiej Wiosny (oznaczała ona koniec wolności twórczej, upadek kina i powrót do estetyki socrealizmu). Świadczy o tym recepcja krytyczna Morgiany, deprecjonowanej jako – zaledwie – „poetycki horror” i „romantyczna przypowieść” o zwycięstwie doskonałego dobra nad ewidentnym, szpetnym złem. W filmie Herza nic jednak nie jest jednoznaczne: dzieło, także dzięki podwójnej roli Ivy Janžurovej, jawi się jako palimpsest, sugerujący, że świat filmowy jest metaforą i pozostaje w kontrze do rzeczywistości pozafilmowej. Piotrowski wykazuje, że mistrzowsko spreparowana, wielopoziomowa stylizacja jest w Morgianie medium kina autorskiego, źródłem dystansu i gorzkiej ironii oraz maską skrywającą przesłanie polityczne i etyczne.
Juraj Herz’s Morgiana (1972) is considered to be the last film of the Czech New Wave. Piotrowski points to the ambiguity of this attribution: although Herz’s film is the fruit of a certain “school” and its aesthetic consequence, it was made under the conditions of standardisation, introduced by the communist government of Czechoslovakia after the crushing of the Prague Spring (it meant the end of artistic freedom, the fall of cinema and the return to the aesthetics of socialist realism). This is evidenced by the critical reception of Morgiana, depreciated as – merely – “a poetic horror” and “romantic parable” about the victory of ideal good over blatantly perfect, hideous evil. In Herz’s film nothing is clear: the film, in part due to the double role of Iva Janzurovä, appears as a palimpsest, suggesting that the film world is a metaphor, and remains in opposition to the reality outside of film. Piotrowski shows that the masterfully put together, multilevel stylisation is in Morgiana a medium of cinema d’auteur, a source of distance and bitter irony and a mask concealing a political and ethical message.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2015, 89-90; 102-112
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O świętowaniu i odświętności – „Uroczystość w ogrodzie botanicznym” Elo Havetty
On Celebrating and Festivity – Elo Havetta’s “The Gala in the Botanical Garden”
Autorzy:
Hučková, Jadwiga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341187.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Elo Havetta
słowacka Nowa Fala
Paolo Veronese
Slovak New Wave
Opis:
Uroczystość w ogrodzie botanicznym (1969) Elo Havetty, jednego z najważniejszych twórców słowackiej Nowej Fali, traktowana w literaturze przedmiotu przede wszystkim jako wyraz radosnej karnawałowej improwizacji, jest osadzona w słowackiej kulturze i stale rozwijającej się tradycji święta winobrania. Jednocześnie jest wyrazem hołdu złożonego twórcom i pionierom kinematografii, apoteozą kina, które otwiera inne wymiary świata. Wydaje się, że na koncepcję filmu miały również wpływ malarskie przedstawienia biblijnego cudu w Kanie Galilejskiej, zwłaszcza obraz Paola Veronesego Gody w Kanie Galilejskiej, oraz zakorzenione w świadomości zbiorowej eksplikacje ewangelicznych treści związanych z tematem uczty w Kanie oraz jej rozległymi kontekstami.
The Gala in the Botanical Garden (1969) by Elo Havetta, one of the most important creators of the Slovak New Wave, treated in the literature primarily as an expression of joyful carnival improvisation, is embedded in Slovak culture and the ever-evolving tradition of the grape harvest festival. At the same time, it is an expression of a tribute to the creators and pioneers of cinematography, an apotheosis of cinema that opens us to other dimensions of the world. It seems that the concept of the film was also influenced by the pictorial representation of the biblical miracle in Cana of Galilee, especially the painting of Paolo Veronese The Wedding at Cana, and the collective evocations of evangelical content related to the theme of the feast in Cana and its extensive contexts.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2017, 100; 168-184
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Narodziny filmu z ducha teatru, czyli Nowa Fala i pesymizm. O filmach Jacques’a Rivette’a
Film Born Out of the Spirit of the Theatre, or the New Wave and Pessimism: Films by Jacques Rivette
Autorzy:
Kłys, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28627632.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Jacques Rivette
nowa fala
poziom meta
New Wave
meta level
Opis:
Już w pierwszych filmach Jacques’a Rivette’a wyłaniają się podstawowe motywy jego twórczości: teatr na scenie życia, w którym postacie grają przed sobą nawzajem, oraz wizja tajemniczego spisku zagrażającego społeczeństwu. Te pierwsze filmy były zrealizowane tradycyjnie – według precyzyjnie wytyczonego z góry scenariusza, z aktorami grającymi opracowane w szczegółach role i wypowiadającymi wyuczone teksty. Od filmu L’Amour fou (1968) Rivette zarzuca przemyślany w drobnych szczegółach scenariusz na rzecz linii fabularnej jedynie z grubsza zarysowanej w punktach węzłowych, a podczas pracy na planie zdaje się w dużej mierze na intuicję i improwizację aktorów. Fabuła nie staje się bynajmniej nielogiczna i chaotyczna, ale zaczyna się stopniowo wyłaniać i krystalizować na podstawie kierunku wytyczonego z jednej strony przez pierwotny projekt, z drugiej przez logikę i „kierunkowe napięcia” scen po części improwizowanych na planie. Od L’Amour fou etap filmowania będzie zarazem wyłanianiem się in statu nascendi diegezy, podobnie jak w teatrze odgrywanie spektaklu jest zarazem jego tworzeniem (poziom meta) i urzeczywistnianiem się na oczach widza fikcyjnego świata przedstawionego – nie przypadkiem powstawanie spektaklu teatralnego jest ważnym wątkiem fabularnym w kilku filmach Rivette’a.
Basic themes of Jacques Rivette’s work are apparent already in his early films: the theatre of life, where characters perform in front of each other, and a vision of a mysterious conspiracy threatening society. Those first films were made in a traditional way – according to a precise screenplay, with actors playing roles first developed in detail, and speaking words first learned by heart. Starting with the film L’Amour fou (1968) Rivette abandons the detailed screenplay for the sake of a plot line only roughly outlined in key points, and during the work on the set relies largely on actors’ intuition and improvisation. The plot does not become illogical and chaotic, but emerges and crystalizes gradually according to the direction defined in the first place by the original plan, and the logic and “directional tensions” of scenes in part improvised on the film set. Starting with L’Amour fou the stage of filming will be at the same time a process of emerging of diegesis in statu nascendi, just like during a play on a stage of a theatre, where the performance of a spectacle is also its creation (at the meta level) and making real for the audience the fictional world presented on stage – it is not by chance that theatre production is an important theme in a number of films by Rivette.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2014, 87-88; 52-69
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Imperatyw młodości, czyli „z pokolenia na pokolenie na barykadach”. Romantyczna „mitologia” generacji Nowej Fali w świetle materiałów GUKPPiW na przełomie lat 60. i 70.
Youth Imperative or “Generations at the Barricades”: Romantic “Mythology” of the New Wave Generation in the Censorship Materials of “UKPPiW” from the 1960s and 70s
Autorzy:
Hobot-Marcinek, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1507055.pdf
Data publikacji:
2019-07-01
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Romantic drama
reception
censorship
Polish People’s Republic
New Wave poetry
Opis:
This article reflects on the politically biased censorship practices towards the dramas of Adam Mickiewicz and Juliusz Słowacki. It also discusses the censorship conducted by the “UKPPiW” office of the new re-interpretations of Romantic literary tradition, which alluded to the stereotypical functionof adolescence. The author concentrates on the conflicting attitudes of the New Wave poets and censors. The first group perceived the Romantic nonconformists as their ancestors while the second was concerned aboutthe concept of Romantic youth understood as imperative contestation of reality.
Źródło:
Białostockie Studia Literaturoznawcze; 2019, 14; 37-49
2082-9701
2720-0078
Pojawia się w:
Białostockie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Acting Styles of the British New Wave
Autorzy:
ŚLIWIŃSKA, ANNA
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/920965.pdf
Data publikacji:
2016-11-03
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
acting styles
British New Wave
Richard Harris
Richard Burton
Tom Courtenay
Opis:
Acting Styles of the British New Wave British New Wave cinema is typically associated with two groups of actors. One includes those with an established position (such as Peter Finch, Laurence Olivier or Dirk Bogarde), and the other those at the beginning of their film career. The latter group seems to be much more interesting in terms of their lives, background and their methods of work. Most of them come from a working-class, non-artistic background (from which the directors of New Wave films asked them to draw inspiration). However, all of them received a solid theatrical education. In this way, a unique collage of skills and experience was created, the elements of which produced a very interesting artistic result. This sheds new light on the phenomenon of the British New Wave: actors, graduates of renowned schools, known from the most famous theatres and troupes (such as the Royal Court Theatre, the Royal Shakespeare Company or the Old Vic) end up in films where they are supposed to play characters from the lower social classes, speak their language and make reference to their own memories and background.
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2016, 19, 28; 95-110
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Europeanness – A Nostalgic Object of Scrutiny at the Time of Pandemic
Autorzy:
Falkowska, Janina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/3200749.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Wyższa Szkoła Ekonomiczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej
Tematy:
Europe
Europeanness
history
culture
nostalgia
nostalgic object
Impressionism
French New Wave
Opis:
The idea of Europeanness and European identity rather than the national identity gains in relevance in view of the symbolic reorganization of the geographic spaces. Moreover, the national identity issues have somewhat lost importance in view of the global hazard of the COVID pandemic. The purpose of this paper is to debate the concept of Europeanness and to express an ambivalent position on this notion. Taking into consideration the most recent accomplishments of cultural theory I would like to demonstrate that the so-called European identity is a nostalgic object recalled to reminisce about the time when globalization and global threats did not exist at the scale comparable to the present. Or, the knowledge about them was patchy due to the undeveloped internet communication. Taking into consideration the explanations of Arjun Appadurai and Svetlana Boym, I will deconstruct the notion of Europeanness in view of a broad idea of nostalgia which according to Boym interprets the past as illusory and non-existent.
Źródło:
Polonia Journal; 2021, 14; 13-31
2083-3121
Pojawia się w:
Polonia Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Romanian Filmmaker’s Union. Between Ambiguous Past and Uncertain Futur
Autorzy:
Popescu, Alina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/919977.pdf
Data publikacji:
2012-06-13
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Filmmaker's Union
Romania
communism
1989
Romanian New Wave
ethnography
professional identity
Opis:
The Romanian Filmmaker’s Union. Between Ambiguous Past and Uncertain FuturThe Romanian Filmmakers’ Union is one of today’s largest cinematographic professional organisations inherited from the Communist past. This study looks at this specific form of institutionalising the activity of Romanian filmmakers from the perspective of its intermediary role between Party directives and divergent personal interests. The collapse of the regime made visible explosive tensions generated by this ambivalent institutional identity. It is therefore interesting to examine the consequences this organisation had on filmmakers’ status before and in the aftermath of the regime change. By using ethnographic methods, the article contributes to an understanding of the role the Union played in reconfiguring the professional community after 1989, especially after the coming of age of a generation of filmmakers who created new professional worlds that challenged the idea of ‘creative collectivity’.
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2012, 11, 20; 93-98
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowa Fala po pół wieku
The New Wave After Fifty Years
Autorzy:
Lubelski, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28408602.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
francuska nowa fala
Geoffrey Nowell-Smith
Jean-Luc Godard
French New Wave
Opis:
W piętnaście lat po napisaniu swojej monografii francuskiej Nowej Fali, autor – powracając do tego zjawiska – omawia najważniejsze spośród jego nowych opracowań, jakie powstały w międzyczasie na świecie, od angielskiej książki krytycznofilmowej Geoffreya Nowella-Smitha Making Waves (2008) po doktoraty i habilitacje napisane we Francji i w Niemczech. Efekt tego rekonansu badawczego zostaje przedstawiony w trzech  podrozdziałach zgodnych z ujęciami metodologicznymi poszczególnych opracowań: Nowa Fala jako prekursorka światowego przełomu; Nowa Fala jako reprezentacja francuskości; „Do utraty tchu” wobec epoki, płci kulturowej, przymusów pola, egzystencjalizmu.
Fifteen years after writing the monograph on the French New Wave, the author returns to the phe- nomenon, and presents the most important up to date work on the topic published worldwide since then. He presents Geoffrey Nowell-Smith’s Making waves (2008), and PhD and habilitation theses writen in France and Germany. The result of this preliminary research is presented in three subsections: New Wave as a precursor of the global breakthrough; New Wave as a representation of Frenchness; “Breathless” in relation to the period, gender, compulsion fields and existentialism.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2014, 85; 40-50
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Podoba mi się ten miszmasz”. Enumeracje Juliana Kornhausera
“I like this mishmash.” Enumeration in Julian Kornhauser’s works
Autorzy:
Piotrowska-Grot, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954104.pdf
Data publikacji:
2021-12-28
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Julian Kornhauser
poetry
New Wave
enumeration
list
poetics
poezja
Nowa Fala
enumeracja
lista
poetyka
Opis:
W artykule analizuję sposób sfunkcjonalizowania enumeracji w poezji Juliana Kornhausera, przyglądając się różnym etapom twórczości poety. Enumeracja spełnia w tej poezji wiele zadań, stanowi swego rodzaju metodę „zalaminowania” elementów rzeczywistości, ale jest przede wszystkim próbą wydobycia rzeczy i wspomnień z przeszłości, retroaktywnego ich odzyskiwania, choć w niepełnej formie. To zdecydowanie rodzaj awangardowego z ducha eksperymentu, prowadzącego do uchwycenia tożsamości podmiotu. Podążając za myślą Umberto Eco czy Michela Foucaulta, którzy (każdy na swój sposób) w swoich pracach odnosili się do nieskończonych możliwości wykorzystania oraz różnych form wyliczenia, warto przyjrzeć się ich zróżnicowanym układom i funkcjom, a przede wszystkim sposobom, w jaki potencjał tego zabiegu wykorzystuje autor Za nas, z nami.
In this article, I analyze how enumeration functions in Kornhauser’s poetry, looking at the various stages of the poet’s life. Enumeration plays a number of roles in Kornhauser’s poetry. While, in a way, it “laminates” fragments of reality, it primarily attempts to extract things and memories from the past, retrieve them retroactively, albeit in an incomplete form. Inherently avant-garde and experimental, enumeration is meant to express the essence of the lyrical I. Drawing on Umberto Eco and Michel Foucault who (each in their own right) referred to the infinite possibilities of lists in their works, I analyze the different systems and functions of enumeration, and above all the ways in which Kornhauser uses enumeration in his works.
Źródło:
Forum Poetyki; 2021, 26; 48-65
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gesty ciał nieobecnych. "Stokrotki" Věry Chytilovej jako przykład eksperymentu z cielesnością w kinie czechosłowackiej Nowej Fali
Gestures of the absent bodies: "Sedmikrásky" (Daisies) by Věra Chytilová as an example of experimenting with corporealness in the Czechoslovakian New Wave Cinema
Autorzy:
Kijanka, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1852687.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Narodowe Centrum Kultury
Tematy:
cielesność
czechosłowacka nowa fala
feminizm
fille fatale
maskarada
corporealness
czechoslovak new wave
feminism
masquerade
Opis:
This article deals with the issue of ‘absent corporealness’, as shown in the movie Sedmikrásky (Daisies) by Věra Chytilová. The director deconstructs the concept of femme (and fille) fatale, showing femininity that releases itself from the control of male phantasms by breaking the taboos and balancing on edge of what is acceptable or not. Corporealness and the world shown in the movie are being deconstructed, but also presented as a destructive factor. Heroines transgress from a world that they perceive to be ‘corrupt’ and meaningless, a world, where a gesture has lost its original meaning.
Źródło:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka; 2018, 99, 1; 157-167
1230-4808
Pojawia się w:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowofalowe znaczy też czechosłowackie
New Wave also Means Czechoslovakia
Autorzy:
Guzek, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38625246.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
czechosłowacka nowa fala
Gilles Deleuze
europejskie kino artystyczne
Czechoslovak New Wave
European art cinema
Opis:
Czechosłowacka nowa fala była formacją, która zadziwiła świat filmowy w latach 60. ubiegłego stulecia. Po półwieczu nadal budzi zainteresowanie, a filmy Formana, Chytilovej, Nĕmeca, Menzela, Uhera czy Hanáka wpisują się zarówno w rytuały entuzjastów kina, jak i badania filmoznawcze. Książka Grażyny Świętochowskiej Kino mniejsze. W kręgu filmów czeskiej i słowackiej Nowej Fali (2022) stanowi pierwszą napisaną w Polsce autorską monografię „czechosłowackiego cudu filmowego”. Nie jest to wyłącznie linearna historia poszczególnych karier reżyserskich czy opisanie statusu kulturowego najważniejszych filmów wyprodukowanych na Barrandovie czy w Kolibie. Książka traktuje czeską i słowacką nową falę jako część europejskiego kina artystycznego przefiltrowaną przez modernistyczny paradygmat artystyczny.
The Czechoslovak New Wave was a phenomenon that astonished the film world in the 1960s. Half a century on, it continues to draw attention, and the works of Forman, Chytilová, Nĕmec, Menzel, Uher, or Hanák are part of both the rituals of cinema enthusiasts and film studies inquiry. Grażyna Świętochowska’s book Kino mniejsze. W kręgu filmów czeskiej i słowackiej Nowej Fali [Minor Cinema: In the Circle of Czech and Slovak New Wave Films] (2022) is the first monograph on the ‘Czechoslovak film miracle’ written in Poland by a single author. It is not just a linear history of individual directors’ careers or a description of the cultural status of significant films produced at Barrandov or Koliba studios. The book treats the Czech and Slovak New Wave as part of European art cinema filtered through a modernist artistic paradigm.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2024, 126; 255-261
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lewy Brzeg Nowej Fali czy Grupa z Lewego Brzegu?
The Left Bank of the New Wave or the Left Bank Group?
Autorzy:
Kwiatkowska, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32222562.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
nowa fala
Grupa z Lewego Brzegu
kino francuskie
New Wave
Left Bank Group
French cinema
Opis:
Artykuł jest poświęcony tzw. Grupie z Lewego Brzegu, czyli środowisku twórców kina francuskiego lat 50. i 60., których działalność rozpatruje się zwykle w szerszym kontekście Nowej Fali. Historycy filmu, od początku lat 60. po dziś, toczą spór nie tylko o status i charakter tego zjawiska, ale wręcz o samą zasadność jego wyodrębniania. Autorka przywołuje w artykule najważniejsze stanowiska historyków i krytyków filmu odnoszące się do Grupy z Lewego Brzegu, by ostatecznie wskazać dwie zarysowujące się strategie uprawiania historii kina: inkluzywną (dążącą do włączenia analizowanego zjawiska w kontekst Nowej Fali) oraz ekskluzywną (dowodzącą odrębności Grupy z Lewego Brzegu zarówno w wymiarze problemowym, jak i estetycznym). W praktyce filmoznawczej te dwie skrajne strategie rzadko jednak występują w stanie czystym, wyznaczają raczej pewną dynamikę badań historycznofilmowych – warto zatem zapytać o inne możliwe strategie pozwalające krytycznie redefiniować kanon kina.
The article is devoted to the analysis of the Left Bank Group, a contingent of French filmmakers of the 1950s and 1960s, whose work is usually considered in the wider context of the New Wave. Film historians from the 1960s to the present date are in dispute as to the status and character of this phenomenon, and the justifiability of granting it an identity of its own. The author refers to the most important stances of film historians and critics dealing with the Left Bank Group and identifies two broad strategies of practising film history: an inclusive one (aiming to include the analysed phenomenon into the New Wave) and the exclusive one (which argues for a completely separate identity of the Left Bank Group both in the aesthetic and problem areas). In film studies practice these two strategies rarely appear in pure form, rather they determine a certain direction for film history research – therefore it is worth considering whether other strategies are possible that would help to critically redefine the canon of cinema.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2015, 89-90; 70-81
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
TESTAMENT NOWEJ FALI, CZYLI O DYSKUSJI NA TEMAT CZARODZIEJSKIEJ GÓRY RAZ JESZCZE
NEW WAVE TESTAMENT, ABOUT THE DISCUSSION OF THE MAGIC MOUNTAIN ONCE AGAIN
Autorzy:
Nowaczewski, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/564355.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
Stanisław Barańczak
Krzysztof Karasek
Adam Zagajewski
Nowa Fala
Tomasz Mann
New Wave/
Generation 68
Thomas Mann
Opis:
The discussion between three poets of the Polish New Wave (Generation 68), Stanisław Barańczak, Krzysztof Karasek and Adam Zagajewski about The Magic Mountain marked the end of the stage of group manifestations of their generation’s ideas. It also defined the attitude of Polish intellectuals against totalitarianism until 1989 – Mann’s fictional character, Settembrini, became their patron, while the attitude of Krzysztof Karasek, who identified himself with the figure of Hans Castorp, became a forerunner to the protagonists of the “brulion generation” poetry. The legacy of the New Wave is so much more diverse than it is commonly spoken of.
Źródło:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski; 2017, 15; 167-180
2083-4721
Pojawia się w:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies