Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Leczenie chirurgiczne" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Leczenie chirurgiczne guzowatości nosa – doświadczenia własne
Autorzy:
Kamiński, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399779.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
guzowatość nosa
leczenie chirurgiczne
Opis:
Guzowatość nosa (rhinophyma) to końcowe stadium trądziku różowatego. Guzowaty przerost nosa zewnętrznego jest schorzeniem o przewlekłym przebiegu. Głównym problemem u chorych z objawami przerostu guzowatego nosa, oprócz zaburzeń czynnościowych, są kwestie dotyczące estetyki, związane z deformacją i zniekształceniem nosa. W związku z tym chorzy często przyjmują postawę izolacyjną, unikają kontaktów interpersonalnych i społecznych. Większość chorych z objawami rhinophyma nie jest świadoma możliwości terapeutycznych, które polegają na poprawie funkcji czynnościowych oraz estetyki twarzy. Metodą z wyboru w leczeniu guzowatości nosa jest leczenie chirurgiczne. Długotrwałe obserwacje pacjentów dowodzą, że leczenie konwencjonalne daje satysfakcjonujące wyniki kosmetyczne i czynnościowe.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2018, 7, 1; 42-44
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena czynników prognostycznych raka sromu ze szczególnym uwzględnieniem klasyfikacji zaawansowania według FIGO 2009 – wyniki własne i przegląd piśmiennictwa
Analysis of prognostic factors in vulvar cancer, with special emphasis on FIGO 2009 staging classification – results of own study and literature review
Autorzy:
Koryga-Wszołek, Sylwia
Wojas, Paweł
Iwańska, Ewa
Janeczek, Maja
Karolewski, Kazimierz
Szatkowski, Wiktor
Blecharz, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1029664.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
czynniki prognostyczne
leczenie chirurgiczne
rak sromu
Opis:
Aim: The study is aimed at the analysis of prognostic factors in a group of 160 patients with vulvar cancer managed with primary surgery at the Center of Oncology, Maria Skłodowska-Curie Memorial Institute, Cracow Branch, with special emphasis on the prognostic value of FIGO 2009 staging classification for vulvar cancer. Material and method: The clinical data of patients affected with invasive vulvar cancer treated with primary surgery at the Center of Oncology, Maria Skłodowska-Curie Memorial Institute, Cracow Branch in the years 1985–2009. In 6 (3.8%) patients, partial radical vulvectomy and unilateral lymphadenectomy were performed, in 65 (40.6%) – complete radical vulvectomy and unilateral lymphadenectomy, and in 89 (55.6%) – complete radical vulvectomy and bilateral lymphadenectomy. The survival probability was estimated with the Kaplan–Meier method, and the Cox proportional hazards model was used to evaluate the effect of selected factors on patient survival. Results: The mean follow-up time was 9 years (range 0.6–23 years). The 5-year survival rate equaled 45.6%. Multivariate analysis showed patients with cancer spread to inguinal lymph nodes to be characterized by an over 15 times higher risk of death than patients without lymph node metastases. In univariate analysis, the use of FIGO 2009 staging classification for vulvar cancer deteriorated the outcomes for stage IB patients compared with FIGO 1988 classification, with 5-year survival rates amounting to 69% and 88%, respectively. No differences in outcomes were identified for the remaining FIGO stages compared between the two classifications. Conclusions: The microscopic status of regional lymph nodes was identified as the sole independent prognostic factor of 5-year overall survival rates.
Cel pracy: Celem pracy była analiza czynników prognostycznych w grupie obejmującej 160 chorych na raka sromu, poddanych pierwszorazowemu leczeniu chirurgicznemu w  krakowskim Oddziale Centrum Onkologii  – Instytutu im. M. Skłodowskiej-Curie, ze szczególnym uwzględnieniem wartości prognostycznej klasyfikacji zaawansowania raka sromu według FIGO 2009. Materiał i metody: Dokonano analizy materiału klinicznego obejmującego chore na inwazyjnego raka sromu, leczone pierwotnie chirurgicznie w krakowskim Oddziale Centrum Onkologii – Instytutu w latach 1985–2009. U 6 (3,8%) pacjentek wykonano częściowe wycięcie sromu i limfadenektomię jednostronną, u 65 (40,6%) – całkowite wycięcie sromu i limfadenektomię jednostronną, a u 89 (55,6%) – całkowite wycięcie sromu i limfadenektomię obustronną. Prawdopodobieństwo przeżycia oszacowano metodą Kaplana i Meiera, a w celu oceny wpływu wybranych czynników na przeżycia chorych posłużono się modelem proporcjonalnego hazardu Coxa. Wyniki: Średni czas obserwacji wyniósł 9 lat (zakres 0,6–23 lat). Odsetek 5-letnich przeżyć całkowitych wynosił 45,6%. W analizie wieloczynnikowej chore z przerzutami w pachwinowych węzłach chłonnych cechowały się ponad 15-krotnie większym ryzykiem zgonu niż chore bez przerzutów. Zastosowanie klasyfikacji FIGO z 2009 roku pogorszyło w analizie jednoczynnikowej wyniki leczenia w stopniu IB w porównaniu z klasyfikacją z roku 1988; 5-letnie przeżycia wyniosły odpowiednio 69% i 88%. Nie stwierdzono różnic w wynikach leczenia w pozostałych stopniach zaawansowania według obu klasyfikacji. Wnioski: Jedynym niezależnym czynnikiem prognostycznym co do 5-letnich przeżyć całkowitych był stan mikroskopowy regionalnych węzłów chłonnych.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2017, 15, 3; 157-171
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stożek tylny soczewki – wyniki leczenia chirurgicznego u dzieci
Posterior lenticonus – the results of surgical treatment in children
Autorzy:
Prost, Marek E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1928053.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
dzieci
leczenie chirurgiczne
stożek tylny soczewki
Opis:
Cel: Omówienie wyników leczenia chirurgicznego stożka tylnego soczewki z wszczepieniem wieloogniskowych soczewek wewnątrzgałkowych u dzieci. Materiał i metoda: Operację usunięcia soczewki z wszczepieniem wieloogniskowej soczewki wewnątrzgałkowej wykonano u 22 dzieci w wieku 1–10 lat. Przed operacją i w trakcie 2–5-letnich obserwacji oceniano przedni i tylny odcinek oczu, ostrość wzroku, widzenie obuoczne i ciśnienie śródgałkowe. Wyniki: Ostrość wzroku przed operacją wynosiła średnio 0,05–0,1. Po operacji wahała się od 0,1 do 1,0 i w dużym stopniu zależała od prowadzonego leczenia niedowidzenia. Ostrość wzroku powyżej 0,3 stwierdzono u 81,8% operowanych. Obserwowano znaczną poprawę widzenia obuocznego w porównaniu z okresem przedoperacyjnym. W 1 przypadku musiano powtórnie operować dziecko z powodu przemieszczenia się soczewki wewnątrzgałkowej. Nie stwierdzono przypadków jaskry w operowanej grupie dzieci. Wnioski: Usunięcie soczewki z wszczepieniem wieloogniskowych soczewek wewnątrzgałkowych to metoda zapewniająca dobre wyniki czynnościowe u operowanych dzieci. Technika zabiegów jest jednak trudniejsza niż w przypadku zaćmy wrodzonej z powodu cienkiej i słabej tylnej torebki soczewki i występowania w niej otworów przed operacją.
Aim: To present the results of surgical treatment of the posterior lenticonus with implantion of multifocal IOLs in children. Material and method: Lens aspiration with a multifocal IOL implantion was performed in 22 children aged 1–10 years. Before and during the 2–5-year follow-up, the anterior and posterior eye segment, visual acuity, binocular vision and intraocular pressure were evaluated. Results: The visual acuity before surgery was ranged from 0.05 to 0.1. After the operation, it improved from 0.1 to 1.0 and depended mainly on the effectiveness of amblyopia treatment. Visual acuity better than 0.3 was found in 81.8% of operated patients. There was a significant improvement in binocular vision in comparison to the preoperative period. In 1 case, the child had to be reoperated due to the IOL dislocation. There were no glaucoma cases in the operated group of children. Conclusions: Lens aspiration with a multifocal IOL implantation is a method that provide good functional outcomes in operated children. However, the technique of surgery treatment is more difficult than in the patients with congenital cataract due to the very thin and weak posterior lens capsule and occurrence pre-operative capsule tearings.
Źródło:
OphthaTherapy; 2018, 5, 1; 39-45
2353-7175
2543-9987
Pojawia się w:
OphthaTherapy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie petrosektomii bocznej w patologii ucha i kości skroniowej
Autorzy:
Bartoszewicz, Robert
Niemczyk, Kazimierz
Krzysztof, Morawski
Bruzgielewicz, Antoni
Sokołowski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398650.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
perlak
leczenie chirurgiczne
petrosektomoa boczna
Opis:
Introduction: Certain problems in ear surgery are caused by temporal bone cholestetoma and chronic otitis media complicated by deafness, facial nerve dysfunction, vertigo or meningcephalocele. Lateral petrosectomy offers possibility of radical treatment and prevention of temporal bone destruction and following complications. Aim of study: It is an analysis of indications for lateral petrosectomy and it's results as a treatment of otitis media and temporal bone cholesteatoma. The possibility of synchronous cochlear implantation is noted. Material: Retrospective analysis of 62 patients after lateral petrosectomy, operated in the Department of Otolaryngology at the Medical University of Warsaw in 2001-2009. The group consisted of thirty one men and thirty one women. Results: Thirty two patients suffered from chronic granuloma or chronic choleateatoma otitis media or temporal bone cholesteatoma. Seventeen patients suffered from deafness prior surgery. Cochlear implantation was possible in fi ve patients: two of them after cranium fracture, two with deafness caused by chronic otitis media and one with deafness caused by osteoradionecrosis. Intraoperative CSF leak was observed of eight patients. In one case lateral perosectomy was used as a treatment of CSF leak after removal of cerebellopontine tumor. There was no evidence of CSF leak after surgery. Facial nerve dysfunction was observed in fi fteen cases. Conclusions: Lateral petrosectomy offers possibility of radical treatment in same patients with chronic otorrhea. The total removal of cholesteatoma prevents intracranial and intratemporal complications in case of chronic otitis media. Patients after lateral petrosectomy require systematic ENT and radiological (CT, NMR) examination.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2010, 64, 7; 81-86
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jakość życia kobiet w Polsce z rakiem piersi leczonych mastektomią i rekonstrukcją piersi jest taka sama jak po leczeniu oszczędzającym pierś
Autorzy:
Szutowicz-Wydra, Beata
Wydra, Jacek
Ciesielski, Maciej
Kruszewski, Wiesław J
Szajewski, Mariusz
Walczak, Jakub
Hansdorfer-Korzon, Rita
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393927.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
rak piersi
leczenie chirurgiczne
jakość życia
Opis:
Chirurgiczne nowoczesne leczenie raka piersi oferuje pacjentkom różne możliwości. Jakość życia po leczeniu chirurgicznym może być czynnikiem decydującym o wyborze rodzaju leczenia: leczenia oszczę- dzającego pierś lub mastektomii z rekonstrukcją piersi. Wiedzę o różnicach jakości życia pacjentek czerpiemy z badań porównawczych, prowadzonych często w krajach różniących się kulturowo i spo- łecznie od Polski. Celem pracy była ocena jakości życia kobiet po leczeniu chirurgicznym. Materiał i metodyka. Do badania włączono pacjentki operowane z powodu raka piersi w okresie od września 2010 do listopada 2013 r. na Oddziale Chirurgii Onkologicznej Gdyńskiego Centrum Onkologii Szpitala Morskiego im. PCK w Gdyni. Wykonano 82 zabiegi rekonstrukcji piersi u 79 kobiet (u 3 pacjentek wykonano zabieg obustronnie) oraz 226 zabiegów oszczędzających pierś. Ocenę jakości życia przeprowadzono z użyciem kwestionariuszy EORTC QLQ-C30 i EORTC QLQ-BR23. Wyniki. Jakość życia kobiet w ujęciu globalnym była wysoka w obu badanych grupach i nie różniła się statystycznie. Postrzeganie własnego ciała było nieznacznie lepsze w grupie poddanej leczeniu oszczędzającemu pierś, jednak funkcjonowanie w sferze seksualnej niższe niż u pacjentek leczonych mastektomią z rekonstrukcją piersi. Kobiety w obu grupach obawiały się o swoją przyszłość. Dolegliwości związane z chorobą nowotworową i leczeniem nie były uciążliwe. Wnioski. Jakość życia Polek z rakiem piersi leczonych z zaoszczędzeniem gruczołu piersiowego lub mastektomią z rekonstrukcją jest wysoka i się nie różni. Konieczne jest wprowadzenie działań mających na celu obniżenie poziomu lęku związanego z chorobą oraz poprawa w zakresie funkcjonowania pacjentek w sferze seksualnej.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2016, 88, 5; 464-474
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena wyników chirurgicznego leczenia wrodzonego opadnięcia powieki górnej zmodyfikowaną metodą Mustarde’a
Autorzy:
Iljin, Aleksandra
Zieliński, Andrzej
Lewandowicz, Edward
Antoszewski, Bogusław
Zieliński, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1394182.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
wrodzone opadnięcie powieki górnej
leczenie chirurgiczne
Opis:
Celem pracy była ocena wyników chirurgicznego leczenia wrodzonego opadnięcia powieki górnej (WOPG) zmodyfikowanym sposobem Mustarde’a. Materiał i metodyka. Operacyjnej korekcji WOPG zmodyfikowaną metodą Mustarde’a poddano 48 chorych, w latach 2005-2014. Na podstawie badań okulistycznych i pomiarowych oceniono: zmianę położenia operowanej powieki i wzajemną symetrię położenia powiek górnych po leczeniu chirurgicznym. Ponadto analizie poddano powikłania pooperacyjne u pacjentów. Wyniki. Bardzo dobre wyniki pooperacyjne uzyskano u wszystkich chorych z łagodnym, umiarkowanym (89,5%) i z zaawansowanym jednostronnym (85,7%) WOPG, a także u 75% pacjentów z obustronną wadą po korekcjach zmodyfikowaną metodą Mustarde’a. Niedomykalność powiek stwierdzono u 6,25%, a niedokorygowanie u 12,5%. Wnioski. 1. Zastosowanie zmodyfikowanej metody Mustarde’a pozwala osiągnąć dobre wyniki czynnościowe i estetyczne u chorych z WOPG. 2. Zmodyfikowana technika Mustarde’a jest dobrym uzupeł- nieniem dotychczasowych technik operacyjnych WOPG i wpływa na niską częstość, a także na nieznaczny zakres niedomykalności powiek u chorych z WOPG.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2016, 88, 3; 270-277
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tłuszczak wywodzący się z krezki u konia. Opis przypadku
Mesenteric lipoma in horse. A case report
Autorzy:
Henklewski, R.
Biazik, A.
Szmigielska, M.
Omyla, K.
Jargielo, M.
Kondratowicz, K.
Ferenz, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/858982.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna
Tematy:
konie
nowotwory
tluszczaki
objawy chorobowe
diagnostyka
leczenie
leczenie chirurgiczne
Źródło:
Życie Weterynaryjne; 2014, 89, 04
0137-6810
Pojawia się w:
Życie Weterynaryjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postępowanie z nawrotowym gruczolakiem wielopostaciowym ślinianek przyusznych: analiza materiału Kliniki Otolaryngologii WUM od 1988 do 2008 roku
Autorzy:
Szwedowicz, Paweł
Osuch-Wójcikiewicz, Ewa
Bruzgielewicz, Antoni
Chęciński, Piotr
Nyckowska, Jagna
Grotthuss, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398693.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
nawrotowy gruczolak wielopostaciowy
ślinianka przyuszna
leczenie chirurgiczne
nerw twarzowy
Opis:
Objectives: Treatment of patients with recurrent pleomorphic adenoma of the parotid gland is a challenge for a surgeon due to frequent problems with complete resection of all tumour foci while preserving continuity and function of the facial nerve. The aim of this study was to evaluate the clinical presentation and treatment results of patients with recurrent pleomorphic adenoma of the parotid gland. Materials and Methods: The medical records of 35 patients (25 women and 10 men) operated on (44 operations) for recurrent pleomorphic adenoma between the years 1988 and 2008 at the Otolaryngology Department, Medical University of Warsaw, were reviewed. These patients accounted for 8.9% of all patients treated for pleomorphic adenoma of the parotid gland (N=395). A retrospective analysis was performed to examine clinical features, surgical technique and facial nerve management. Results: All patients had palpable, nontender mass or masses in a parotid bed after 1 to 5 previous operations. Multifocal recurrences were present in 79.5% of cases. Median interval between initial treatment and commencement of recurrences was 6.1 (0.25-29) years. Patients with more than one recurrence were younger than patients who had only one. Malignant transformation of recurrent pleomorphic adenoma was observed in two patients (5.7%). Postoperative facial nerve paresis occurred in 15 cases. In two additional cases eradication of recurrent tumour required the facial nerve resection and reconstruction. Conclusions: Recurrent pleomorphic adenoma occurs more often in younger patients and women. The risk of the facial nerve injury increases with each successive operation. Surgical treatment should be individualized, taking into consideration the extent of the previous surgery and the type of recurrence.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2010, 64, 7; 50-54
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nadmierne leczenie („overtreatment”) w chirurgii – czy dotyczy również pacjentów z rakiem przewodowym piersi in situ?
Autorzy:
Nowikiewicz, Tomasz
Zegarski, Wojciech
Głowacka-Mrotek, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392585.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
nadmierne leczenie
nadrozpoznawalność
leczenie chirurgiczne
rak piersi
rak przewodowy in situ
Opis:
Pojęcie nadmiernego leczenia oznaczające stosowanie u chorych leczenia wykraczającego poza obowiązujące standardy terapeutyczne, może dotyczyć każdej formy opieki zdrowotnej. Zjawisko to jest spotykane również w onkologii, obejmując także pacjentów z nowotworami złośliwymi wymagających leczenia operacyjnego. Jest ono bezpośrednio związane z problemem nadrozpoznawalności Oprócz istotnego aspektu finansowego (generowanie wymiernych kosztów), możliwe do uniknięcia leczenie operacyjne chorych powoduje także wystąpienie chorobowości związanej z niepożądanymi następstwami wykonanych procedur chirurgicznych. Wymieniony problem kliniczny jest najbardziej widoczny w grupie pacjentów z najczęstszymi przyczynami zachorowań na nowotwory złośliwe, zdiagnozowanymi najczęściej w trakcie badań przesiewowych. Dotyczy to zwłaszcza pacjentów z rakiem piersi, w szczególności z rakiem przedinwazyjnym. W tej grupie zachorowań, rak przewodowy in situ (ductal carcinoma in situ – DCIS) stanowi około 80 % przypadków. W prezentowanej pracy omówiono najczęściej spotykane problemy kliniczne związane z istnieniem zjawiska nadmiernego leczenia w przypadku tej grupy chorych.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2018, 90, 1; 47-51
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rekomendacje Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Otorynolaryngologów, Chirurgów Głowy i Szyi na czas pandemii COVID-19 dla Otolaryngologów w praktyce ambulatoryjnej i szpitalnej
Autorzy:
Wierzbicka, Małgorzata
Niemczyk, Kazimierz
Jaworowska, Ewa
Burduk, Paweł
Składzień, Jacek
Szyfter, Witold
Markowski, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1397332.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
COVID-19
epidemia
leczenie chirurgiczne
onkologia
pacjent ambulatoryjny
Opis:
Zalecenia Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Otorynolaryngologów, Chirurgów Głowy i Szyi dotyczące świadczenia usług podczas pandemii COVID-19 stanowią wytyczne dla ambulatoryjnych i szpitalnych praktyk we wszystkich przypadkach kontaktu z pacjentem, którego status COVID-19 jest nieznany. Zostały one utworzone w oparciu o światowe publikacje i rekomendacje ze względu na obecny stan pandemii COVID-19. Przedstawiono uzasadnienie zawieszenia planowanego świadczenia usług w pierwszej fazie pandemii. Omówiono wskazanie najlepszych praktyk medycznych na czas stabilizacji, ale z utrzymaniem się ryzyka zakażenia COVID-19 w populacji. Ważna jest możliwość świadczenia usług w następnych miesiącach pandemii. Wskazano na obiektywne przesłanki uzasadniające wznowienia zabiegów medycznych, tym samym przedstawiając optymalne procedury i zachowania do czasu zatwierdzenia procedur, wytycznych i zasad postępowania w zakresie związanym z SARS-COV2.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2020, 74, 3; 1-5
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Interdyscyplinarne leczenie i rehabilitacja oparta o elektrostymulacje punktową pacjentki z masą naczyniaka dna jamy ustnej
Autorzy:
Zomkowska, Edyta
Sowa, Mariusz
Barczewska, Monika
Misiowiec, Piotr
Kukwa, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399619.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
naczyniaki języka
arteriografia
leczenie chirurgiczne
embolizacja
rehabilitacja
punktowa elektrostymulacja
palatogram
Opis:
Naczyniaki krwionośne języka zwykle wywodzą się z układu naczyń krwionośnych. Posiadają kulisty kształt i często osiągają duże rozmiary, wywołując rozrost i obrzęk tkanek okolicy warg (tzw. naczyniaki krwionośne jamiste) lub dziąsła i języka (tzw. ziarniniaki naczyniaste). Naczyniaki jamy ustnej często powodują obrzęk sąsiadujących tkanek, co utrudnia mówienie, połykanie, spożywanie i żucie pokarmu. Leczeniem z wyboru naczyniaka krwionośnego jest chirurgiczne usunięcie zmiany. Zabieg powinien być poprzedzony diagnostyką obrazową naczyń (arteriografią) w celu oceny rozległości i stopnia unaczynienia guza. Bogato unaczynione guzy leczy się za pomocą wewnątrznaczyniowej embolizacji naczyń zaopatrujących. Embolizacja wykonywana jest w celu zmniejszenia krwawienia podczas operacji. Generowanie dźwięcznej mowy w zmienionych warunkach anatomicznych wymaga poszukiwania nowych, zastępczych obszarów artykulacji. Jest to trudne ze względu na deformację tkanek po zabiegu chirurgicznym (obejmującym częściową glossektomię). bardzo pomocne w podejmowaniu decyzji o wyborze metody rehabilitacji mowy są lingwogramy. Najważniejsze we wczesnej fazie rehabilitacji jest zainicjowanie funkcji łuku odruchowego poprzez stymulację lub indukowane skurcze mięśni uczestniczących w połykaniu i mowie. W przypadku omawianej pacjentki rehabilitację przeprowadzono metodą elektrostymulacji punktowej. Zastosowanie elektrostymulatora punktowego przyczyniło się do skrócenia czasu utrzymania sondy żołądkowo-przełykowej, przyspieszyło możliwość samodzielnego żywienia i skutkowało skuteczniejszą rehabilitacją mowy czynnej.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2019, 8, 1; 44-48
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
North American Veterinary Conference – Orlando 2011
Autorzy:
Tomczak, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/9918.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Okulistyka Weterynaryjna
Tematy:
okulistyka weterynaryjna
choroby oczu
leczenie zachowawcze
leczenie chirurgiczne
szkolenie
konferencje
Orlando konferencja
Źródło:
Okulistyka Weterynaryjna. e-kwartalnik dla lekarzy i studentów weterynarii; 2011, 4
2082-9256
Pojawia się w:
Okulistyka Weterynaryjna. e-kwartalnik dla lekarzy i studentów weterynarii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Owrzodzenie rogówki u koni - aktualne spojrzenie na leczenie
Current treatment methods of equine ulcerative keratitis
Autorzy:
Pakula, P.
Szklarz, M.
Slowikowska, M.
Janeczek, M.
Niedzwiedz, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/862083.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna
Tematy:
okulistyka weterynaryjna
konie
owrzodzenia rogowki
etiopatogeneza
objawy chorobowe
diagnostyka
leczenie
leczenie chirurgiczne
Źródło:
Życie Weterynaryjne; 2017, 92, 12
0137-6810
Pojawia się w:
Życie Weterynaryjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uwagi dotyczące kwalifikacji pacjentów do implantacji ślimakowej
Autorzy:
Karlik, Michał
Wiskirska-Woźnica, Bożena
Sekula, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1401779.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
implanty ślimakowe
głuchota
głęboki niedosłuch odbiorczy
leczenie chirurgiczne
kwalifikacja do implantu ślimakowego
Opis:
Obserwowany od ponad 30 lat postęp w  rozwoju technik chirurgicznych oraz technologii implantów ślimakowych doprowadził do zmiany podejścia i  poszerzenia wskazań do kwalifikacji chorych do leczenia ubytków słuchu typu odbiorczego. Podstawowe wskazania do implantacji ślimakowej stanowią: obustronna głuchota, obustronne resztki słuchowe lub obustronny głęboki niedosłuch typu odbiorczego oraz brak zysku akustycznego z zastosowania klasycznych aparatów słuchowych na przewodnictwo powietrzne po minimum 5–6-miesiącach użytkowania. Przy ocenie wskazań do implantacji wykorzystywane są metody subiektywne oraz obiektywne słuchu. Opinia psychologiczna ma na celu ocenę oczekiwań pacjenta/rodziców dziecka, ich motywacji oraz poziomu intelektualnego pod kątem obecności deficytów mogących powodować trudności zarówno w  późniejszej rehabilitacji, jak i  akceptacji nowego rodzaju stymulacji. W ocenie logopodycznej uwzględniany jest aktualny stopień rozwoju mowy, zaburzenia artykulacyjne związane z  upośledzeniem słuchu, sposób komunikowania się z  otoczeniem. Do ostatecznej kwalifikacji konieczne jest wykonanie badania obrazowego głowy/uszu (TK i/lub MRI). Nabywane doświadczenie chirurgiczne pozwoliło na stopniowe implantowanie dzieci z  różnymi wadami rozwojowymi w  zakresie ucha wewnętrznego. Obecność stanu zapalnego w  obrębie jamy bębenkowej i  przestrzeni pneumatycznych wyrostka sutkowatego może wymagać wcześniejszego usunięcia zmian zapalnych albo wyboru innego dojścia chirurgicznego.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2016, 5, 1; 18-21
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies