Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Erwin Olaf" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-1 z 1
Tytuł:
Queering the (Camera) Matrix: Male Body Aesthetics in Erwin Olaf's and Ruven Afanador's Photography
Queerowanie matrycy: estetyka męskiego ciała w fotografii Erwina Olafa i Ruvena Afanadora
Autorzy:
Grądz, Krystian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1181927.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
photography
Erwin Olaf
Ruven Afanador
male body aesthetics
queer
masculinity
fotografia
estetyka męskiego ciała
męskość
Opis:
In the following paper, the author approaches some of the visual work of two contemporary photographers – Erwin Olaf and Ruven Afanador – in an attempt to see how their work renounces traditional views on masculinity. The photographs chosen for this analysis appear to be a peculiar play with social conventions and expectations related to gender and sexuality. In their work, both Erwin Olaf and Ruven Afanador seem to disrupt and reject the economy of heterosexual desire in favour of a much freer – and unconstrained by propriety – expression of corporeality and sensuality. As a result of such a spectacle of re-creation, the body is redefined not only as a means of expressing performativity (or, the surface onto which it is inscribed), but above all as a medium of becoming which functions as a reservoir of ever-changing meanings.
Celem niniejszego artykułu jest spojrzenie na wizualną twórczość dwóch współczesnych fotografów – Erwina Olafa i Ruvena Afanadora – z perspektywy studiów queerowych. Z tej perspektywy badawczej twórczość zarówno Erwina Olafa, jak i Ruvena Afanadora jawi się jako swoista gra z konwencjami oraz oczekiwaniami społecznymi związanymi z płcią oraz seksualnością. Szczególne miejsce w tych rekonfiguracjach zajmuje ciało męskie, za pomocą którego Olaf i Afanador zdają się zaburzać ekonomię heteroseksualnego pożądania na rzecz nieskrępowanej kulturowymi ograniczeniami ekspresji cielesności. W konsekwencji takiego spektaklu tworzenia ciało zostaje przewartościowane nie tylko jako środek wyrażania performatywności, ale przede wszystkim jako medium stawania się (becoming) – rezerwuar bezustannie zmieniających się znaczeń. 
Źródło:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2020, 41; 163-173
1508-6305
2544-3186
Pojawia się w:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-1 z 1

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies