Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Amoris Laetitia" wg kryterium: Temat


Tytuł:
POSYNODALNA ADHORTACJA APOSTOLSKA "AMORIS LAETITIA" W POLU NAPIĘCIA MIĘDZY WOLNOŚCIĄ I PRAWDĄ
Autorzy:
Menke, Karl-Heinz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/511858.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Amoris Laetitia
Franciszek
rozwód
wierność
sakramenty
Opis:
Artykuł przedstawia możliwe interpretacje „Amoris Laetitia” papieża Franciszka.Autorzy szeroko odnoszą się do komentarzy niemieckich biskupów, wskazującmożliwe ryzyka nadinterpretacji Magisterium.
Źródło:
Studia Theologica Varsaviensia; 2018, 56, 1; 97-112
0585-5594
Pojawia się w:
Studia Theologica Varsaviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rok Rodziny inspiracją dla katechezy parafialnej
The Year of the Family – an Inspiration for Parish Catechesis
Autorzy:
Czupryński, Wojsław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2034956.pdf
Data publikacji:
2021-12-03
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
rodzina
papież Franciszek
katecheza
parafia
Amoris laetitia
family
Pope Francis
catechesis
parish
Amoris Laetitia
Opis:
Ogłoszony przez papieża Franciszka Rok Rodziny Amoris laetitia skłania do pogłębionej refleksji nad rodziną, jej miejscem i znaczeniem w życiu pojedynczego człowieka a zarazem całej ludzkiej wspólnoty. Inspiruje do poszukiwania propozycji katechezy parafialnej adresowanej do rodzin. Zachęca, by odkryć i żyć bogactwem adhortacji apostolskiej Amoris laetitia, poprzez różne propozycje o charakterze duchowym, duszpasterskim i kulturalnym, podejmowane w parafiach, diecezjach, na uniwersytetach, w ruchach kościelnych i w stowarzyszeniach rodzin. Rodzina, jako paradygmat całego duszpasterstwa, zasługuje na całoroczne świętowanie tak, by stanęła w centrum zaangażowania i uwagi każdej rzeczywistości duszpasterskiej i kościelnej. Doświadczenie pandemii w sposób szczególny unaoczniło zasadniczą rolę rodziny jako Kościoła domowego i znaczenie wspólnotowych więzi między rodzinami, które czynią z Kościoła „rodzinę rodzin”. Papież Franciszek wymienia trzy główne cele tego wyjątkowego czasu: (1) rozpowszechniać treść adhortacji apostolskiej Amoris laetitia, aby dać poznać rodzinom „doświadczenie, że Ewangelia rodziny jest radością, która «napełnia serce i całe życie»”; (2) Głosić, że sakrament małżeństwa jest darem i że ma w sobie przeobrażającą moc ludzkiej miłości; (3) Czynić rodziny głównymi podmiotami duszpasterstwa rodzinnego. Rok Rodziny Amoris laetitia powinien zaznaczyć się w życiu każdej wspólnoty parafialnej, szczególnie na poziomie przepowiadania, przygotowania liturgii niedziel, świąt, uroczystości i zaangażowania w nie całych rodzin oraz działalności na rzecz członków rodzin, którzy znaleźli się w trudnej sytuacji życiowej.
The Year of Amoris Laetitia Family induces one to reflect on the family, its place and importance in the life of an individual and also of the whole of the human community. It encourages one to seek offers of parish catechesis for families. It provides inspiration to discover and live by the wealth of the apostolic exhortation Amoris Laetitia through various spiritual, pastoral and cultural proposals offered by parishes, dioceses, universities, ecclesial movements and family associations. The family, as the paradigm of the entire pastoral service, deserves a year-round celebration so that it becomes the focus of commitment and attention of every pastoral and ecclesial reality. The pandemic experience particularly exposed the role of the family as the home Church and the importance of community bonds between families, which make the Church “the family of families”. Pope Francis mentions three main objectives of this unique time: (1) to propagate the contents of the apostolic exhortation Amoris Laetitia  in order to share with families “the experience that the Gospel of the family is a joy that ‘fills the heart and whole life’”; (2) to preach that the sacrament of marriage is a gift and that it has the power to transform human love; (3) to make families the main objects of pastoral family counselling. The Year of Amoris Laetitia Family should make a mark on the life of each parish community, especially at the level of preaching, preparing the liturgy of Sundays, celebrations and engaging whole families in it and efforts are made to aid those family members who are in a difficult life situation.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 11; 105-118
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zasady wspierania rodzin w posynodalnej adhortacji Amoris laetitia papieża Franciszka
Principles of supporting families in post-synodal exhortation Amoris laetitia of Pope Francis
Autorzy:
Szpoton, Szczeparn
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2076223.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydział Teologiczny
Tematy:
Amoris laetitia
marital crises
accompaniment
discernment
irregular situations
Amoris Laetitia
kryzysy małżeńskie
towarzyszenie
rozeznawanie
związki nieregularne
Opis:
The purpose of this dissertation was to present the way in which the message of the exhortation Amoris laetitia helps to accompany a family on the way of its vocation. The reflection consisted of three issues. At first, the phenomenon of the crises connec ted with the levels of the development of the marriage bonds has been scrutinised; the personal crisis, the crises of external nature, and so called the crisis of the invincible non-sacramentality - widely discussed in the exhortation of Pope Francis. Secondly, the rules of delivering support to the families burdened with crisis arising directly from the text of the exhortation have been discussed. As the most important we admitted to be: giving the rfist place to the sacraments, tenderness and respect, accepting suefring, respect for the God's autonomy, awareness of the dynamic od the evil, and the principle of the humble deriving from the people of what God had implemented in them. All these rules make us aware of diversity and complexity of the problems of married life in a broad sense. Thirdly, the role of three groups called to accompany the families on their way of “taming their crisis” has been exposed. They are: pastors, experts and other experienced married people. Their task is to deliver pastoral and professional help with growing in faith. That requires from them a skilful discernment, listening and showing that what married families struggle with is an opportunity to a more aware and mature married life. Those who undertake the task basically try to lead the families experiencing difi culties to reconciliation with themselves, with their close relatives and with God.
Celem opracowania było przedstawienie sposobu, w jaki przesłanie adhortacji Amoris laetitia pomaga towarzyszyć rodzinie na drodze realizowania jej powołania. Refleksja ta obejmowała trzy zagadnienia. Po pierwsze, zostało przeanalizowane zjawisko kryzysu związane z fazami rozwoju więzi małżeńskiej, kryzysami osobistymi, kryzysami natury zewnętrznej i tzw. kryzysami niepokonalnej niesakramentalności – zagadnieniem szeroko dyskutowanym w adhortacji papieża Franciszka. Po drugie, omówiliśmy zasady wspierania rodzin obciążonych kryzysem, wypływające wprost z tekstu adhortacji. Do najważniejszych zaliczyliśmy: zajmowanie centralnego miejsca przez sakramenty, wrażliwość i szacunek, akceptację cierpienia, szacunek dla Bożej autonomii, samodzielność i upodmiotowienie, świadomość dynamiki zła oraz zasadę pokornego wydobywania z ludzi tego, co Bóg w nich zdeponował. Wszystkie ww. zasady uświadamiają wielokształtność i złożoność szeroko pojętych problemów życia małżeńskiego. Po trzecie, naświetliliśmy rolę trzech grup, które są wezwane do towarzyszenia rodzinom w „oswajaniu ich kryzysu”, a są nimi: duszpasterze, specjaliści oraz inni doświadczeni małżonkowie. Ich zadanie polega głównie na udzielaniu duszpasterskiej i specjalistycznej pomocy w dojrzewaniu w wierze. Wymaga to od nich nade wszystko umiejętnego rozeznawania, słuchania i ukazania, że to, co spotyka rodziny w kryzysie, jest okazją do bardziej świadomego i dojrzalszego życia małżeńskiego. Ci, którzy podejmują się towarzyszenia, starają się przede wszystkim doprowadzić osoby przeżywające trudności i kryzysy do pojednania: z sobą samym, ze swoimi bliskimi oraz z Bogiem.
Źródło:
Studia Paradyskie; 2021, 31; 203-220
0860-8539
Pojawia się w:
Studia Paradyskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The family in the age of pandemics – topicality of the message of the exhortation Amoris Laetitia
Rodzina w dobie pandemii – aktualność przesłania adhortacji Amoris laetitia
Autorzy:
Kłos-Skrzypczak, Aleksandra Janina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/19322783.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
rodzina
pandemia
papież Franciszek
adhortacja Amoris laetitia
Family
the pandemic
Pope Francis
exhortation Amoris Laetitia
Opis:
The time of the pandemic is a hard test for the family ties. In the face of the difficulties and threats experienced by the families today, the Church reminds spouses about the value of a marriage, which is God’s intention, the fruit of grace and a vocation that must be fully experienced, with fidelity and selflessness. The aim of the research was to present the topicality of the message of the exhortation Amoris laetitia in the context of contemporary events caused by the SARS-Cov-2 virus and underlining the importance of the Church’s tenderness in accompaniment, discreet and full of love, for today’s families. The analytical-synthetic method was used in the work on the text. As a result of the analysis of the content of the exhortation, not so much its topicality was emphasized, but rather the meticulous care for family life in many aspects. Pope Francis, giving specific examples, talks about the topicality of the vocation of the Christian family and the challenges that families had to face during the pandemic. The following conclusion can be drawn from these considerations: each family member, regardless of age or sex, plays an important role in social relations, and in the prose of life, the azimuth of actions should be marked by the ‘Hymn oft love’ by St. Paul.
Czas pandemii to ciężka próba dla więzi rodzinnych. W obliczu trudności i zagrożeń, jakich doświadczają współcześnie rodziny, Kościół przypomina małżonkom o wartości małżeństwa, które jest zamysłem Bożym, owocem łaski i powołaniem, które trzeba przeżywać w pełni, z wiernością i bezinteresownością. Celem badań było przedstawienie aktualności przesłania adhortacji Amoris laetitia w kontekście współczesnych wydarzeń wywołanych wirusem SARS-Cov-2 oraz podkreślenie, jak ważna dla współczesnych rodzin jest czułość w towarzyszeniu, dyskretna i pełna miłości ze strony Kościoła. W pracy nad tekstem zastosowano metodę analityczno-syntetyczną. W wyniku analizy treści adhortacji podkreślono nie tyle jej aktualność, ile wręcz drobiazgową troskę o życie rodzinne w wielu aspektach. Papież Franciszek, podając konkretne przykłady, mówi o aktualności powołania rodziny chrześcijańskiej oraz wyzwaniach, z którymi musiały zmierzyć się rodziny w okresie pandemii. Z owych rozważań nasuwa się następujący wniosek: każdy członek rodziny, bez względu na wiek czy płeć, pełni ważną funkcję w relacjach społecznych, a w prozie życia azymut działań wyznaczać winien „Hymn o miłości” autorstwa św. Pawła.
Źródło:
Family Forum; 2022, 12; 193-208
2084-1698
Pojawia się w:
Family Forum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy adhortacja „Amoris Laetitia” zmieniła kan. 915 KPK?
Did exhortation Amoris laetitia change can. 915 CIC?
Autorzy:
Majer, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1372415.pdf
Data publikacji:
2019-11-09
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Amoris laetitia
Komunia Święta
Eucharystia
rozwiedzeni
w nowych związkach
Amoris Laetitia
Holy Communion
Eucharist
divorced and
remarried
Opis:
The paper deals with the problem of the relationship between the teaching of Pope Francis regarding the admission to the Eucharist of the divorced persons who have entered into new marriages, and the prescription of can. 915 of the Code of Canon Law, which forbids the admission to Holy Communion of persons who obstinately persist in manifest grave sin. After presenting the doctrine contained in Amoris laetitia, the author analyses three elements of the hypothesis of can. 915 (grave sin, persistence in sin, and manifest of sin) and formulates the position that the new apostolic exhortation is not contrary to the prescription of can. 915 of the Code of Canon Law. The interpretation of this canon must take into account the magisterium of Pope Francis, just as it took into account the teaching of the Church so far.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2019, 62, 4; 91-111
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Amoris laetitia” w perspektywie „lectio divina”
“Amoris laetitia” in the perspective of “lectio divina”
Autorzy:
Gałkowski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/662956.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Amoris laetitia, lectio divina, osoby rozwiedzione, związki niesakramentalne
Amoris laetitia, lectio divina, divorced, remarried, nonsacramental marriages
Opis:
Francis`s Exhortation “Amoris laetitia” caused interest because of new pastoral approach to people who are divorced and those who have remarried. It also led to doubts and questions concerning the continuity of the Church`s teaching about marriage and family. Basing on the characteristics of the new Catholic paradigm presented by Cardinal B. Cupich, the study discusses the question of one of the possible forms of practising the approach indicated by Francis. The author tries to read Amoris laetitia by means of lectio divina and points to it as an appropriate way leading to recognition of the situation of people who got divorced or remarried and the possibility of receiving communion by them.
Adhortacja Franciszka Amoris laetitia wzbudziła znaczne zainteresowanie z powodu nowego podejścia duszpasterskiego do osób rozwiedzionych i żyjących w powtórnych związkach. Doprowadziła również do wątpliwości i pytań dotyczących ciągłości nauczania Kościoła o małżeństwie i rodzinie. W oparciu o charakterystykę nowego katolickiego paradygmatu, która została zaprezentowana przez kard. B. Cupich’a, została podjęta w opracowaniu kwestia jednej z możliwych form realizacji podejścia wskazanego przez Franciszka. Autor proponuje czytać Amoris laetitia w kluczu lectio divina oraz wskazuje na nią jako odpowiednią drogę wiodącą do rozpoznania sytuacji osób rozwiedzionych i żyjących w nowych związkach oraz możliwości przystępowania przez nich do komunii świętej.
Źródło:
Ius Matrimoniale; 2018, 29, 1; 5-25
1429-3803
2353-8120
Pojawia się w:
Ius Matrimoniale
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kreatywne sumienie w Amoris laetitia?
Creative Conscience in Amoris laetitia?
Autorzy:
Bortkiewicz, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047406.pdf
Data publikacji:
2018-09-18
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
apostolic exhortation Amoris laetitia
Pope Francis
tradition
creative conscience
adhortacja apostolska Amoris laetitia
papież Franciszek
tradycja
kreatywne sumienie
Opis:
Niniejszy artykuł jest próbą odpowiedzi na pytanie, czy adhortacja apostolska Amoris laetitia papieża Franciszka jest przejawem kreatywnego sumienia. W związku z powyższym scharakteryzowano pojęcie i istotę tzw. „sumienia kreatywnego”, następnie - zgodnie z duchem nauczania biskupa Rzymu – nakreślono status małżeństwa chrześcijańskiego we współczesnym świecie i wreszcie skonfrontowano aktualne nauczanie z tradycyjną wizją sumienia. Z uwagi na brak autorskiego komentarza do uwag i kwestii podnoszonych przez czytelników dokumentu uprawnione staje się mówienie o tym, że dokument dopuszcza takie możliwości interpretacyjne, które wskazują na kreatywną rolę sumienia. Jest to rola uwidoczniona w tak zwanej „nowej teologii moralnej” po Soborze Watykańskim II. Trudno uznać zatem obecnie prezentowaną interpretację Amoris laetitia za wyraz „hermeneutyki ciągłości”, a także za nauczanie wyrastające z tradycji tomistycznej.
The article is an attempt to answer the question of whether the apostolic exhortation Amoris laetitia of Pope Francis is a manifestation of a creative conscience. In connection with the above, the concept and essence of the so-called “creative conscience”, then – in accordance with the teaching spirit of the Bishop of Rome – the status of Christian marriage in the contemporary world was outlined and, finally, the current teaching was confronted with the traditional vision of conscience. Due to the lack of an original commentary on the comments and issues raised by the readers of the document, it becomes legitimate to say that the document allows such interpretative possibilities that point to the creative role of conscience. This is the role shown in the so-called “new moral theology” after the Second Vatican Council. Therefore, it is difficult to recognize the present interpretation of Amoris laetitia as an expression of “hermeneutics of continuity” and also as teaching stemming from the Thomist tradition.
Źródło:
Teologia i moralność; 2018, 13, 1(23); 61-75
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pastoralna troska o osoby rozwiedzione żyjące w nowych związkach
Pastoral Care of Divorced Living in New Unions
Autorzy:
Niścigorski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480288.pdf
Data publikacji:
2018-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
adhortacja Amoris laetitia
duszpasterstwo rodzin
małżeństwo
związki niesakramentalne
non-sacramental unions
marriage
pastoral care of families
Amoris Laetitia
Opis:
Artykuł przedstawia duszpasterską troskę Kościoła katolickiego o osoby, które zawarły małżeństwo sakramentalne, a następnie rozwiodły się i obecnie żyją w związkach niesakramentalnych. Czasem tworzą one ponowne małżeństwa cywilne, niekiedy żyją razem w związku przypominającym małżeństwo. Najpierw ukazano sytuację tychże osób w świetle nauczania Kościoła. Następnie zaprezentowano udział związków i małżeństw niesakramentalnych w życiu Kościoła pomimo ich skomplikowanej sytuacji małżeńskiej. Wreszcie przedstawiono praktyczne towarzyszenie duszpasterskie i rozeznawanie ze spowiednikiem odpowiedzialności moralnej osób rozwiedzionych żyjących w ponownych związkach przypominających małżeństwo. W trudnej sytuacji małżeńsko-rodzinnej Kościół pragnie ofiarować tym osobom swoją macierzyńską troskę, zrozumienie, jak również właściwą – zgodną z Pismem Świętym i nauczaniem Kościoła – pomoc duszpasterską. Po spełnieniu istotnych warunków może to skutkować udzieleniem sakramentów.
Some people, after break-up of their sacramental marriage, form informal unions with other partners; others contract civil marriage. This article is about pastoral care provided by the Catholic Church to divorced living in non-sacramental unions. The first part of the article presents the teaching of the Church on this matter. The next part describes the role of informal unions and non-sacramental marriages in the life of the Church. The rest of the article is devoted to pastoral practice and the role of confessor in recognising moral responsibility of divorced persons living in new unions resembling marriages. The Church understands them, extends a helping hand to them and offers pastoral assistance, in concord with the Scripture and her teaching. It may include sacramental assistance, after fulfilling necessary conditions.
Źródło:
Nurt SVD; 2018, 2; 327-341
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zadania katechezy przygotowującej do sakramentu małżeństwa w świetle adhortacji „Amoris laetitia”
The Tasks of Catechesis Preparing for the Sacrament of Matrimony in the Light of the Exhortation Amoris laetitia
Autorzy:
Mąkosa, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037997.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
katecheza
sakrament małżeństwa
adhortacja Amoris laetitia
papież Franciszek
catechesis
sacrament of matrimony
exhortation Amoris laetitia
Pope Francis
Opis:
Niniejszy artykuł jest próbą odpowiedzi na apel Ojca Świętego Franciszka, wyrażony w adhortacji Amoris laetitia, wzywający do lepszego przygotowania młodych ludzi do zawarcia sakramentu małżeństwa. Ukazanym problemem jest odpowiedź na pytanie o najważniejsze zadania, jakie powinno wypełniać przygotowanie do małżeństwa, żeby było jak najbardziej skuteczne, czyli owocowało świadomością znaczenia tego sakramentu, akceptacją wszystkich jego przymiotów, ważnym i godziwym przyjęciem sakramentu małżeństwa, a następnie pogłębianiem relacji z Bogiem i małżonkiem przez całe życie. Do głównych zadań formacji do sakramentu małżeństwa, odczytanych z adhortacji Amoris laetitia i poddanych analizie w tym artykule, należą następujące: głoszenie kerygmatu chrześcijańskiego, troska o czystość, promocja małżeństwa i rodziny, ukazywanie wartości małżeńskiej płodności oraz mistagogia do sakramentu małżeństwa.
The present article is an attempt to answer Holy Father Francis’s plea expressed in the exhortation Amoris laetitia, calling to better prepare young people for receiving the sacrament of matrimony. The problem that is shown is the answer to the question about the most important task that preparation for entering into marriage should carry out, so that it would be most efficient, that is, it would bear fruit in the form of the consciousness of the importance of the sacrament, of accepting all its attributes, of receiving the sacrament in a valid and honest way, and then deepening the relations with God and with the spouse throughout the life. The most important tasks of preparation to the sacrament of matrimony that can be found in the exhortation Amoris laetitia and that are subjected to analysis in the article include: preaching the Christian kerygma, care for chastity, promoting marriage and family, showing the value of marital fertility and mystagogue for the sacrament of matrimony.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 11; 113-127
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Was wird sich in Ungarn nach Amoris laetitia ändern?
What will change in Hungary after Amoris laetitia?
Co zmieni się na Węgrzech po Amoris laetitia?
Autorzy:
Kovács, Gusztáv
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595436.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Amoris laetitia
gender
family
Hungary
rodzina
Węgry
Opis:
Amoris laetitia jest dokumentem kryzysowym, który został świadomie napisany w sytuacji kryzysowej i poszukuje rozwiązań. Nie jest to jednak w żadnej mierze dokument pesymistyczny ani przepowiadający kulturowy upadek. Wręcz przeciwnie, jest to dokument nadziei. Tekst adhortacji apostolskiej papieża Franciszka nie proponuje jasnych i prostych odpowiedzi, niczego nie nakazuje, ani nie narzuca, ale pragnie motywować czytelnika i otwierać na nowe wizje. Amoris laetitia charakteryzuje się postawami, które sama postuluje: postawa otwartych rąk i otwartych oczu, poszanowanie pluralizmu oraz wrażliwość na radość i cierpienie. To, czy Amoris laetitia zmieni coś na Węgrzech, zależy od tego, czy postawy, którymi kieruje się ten dokument, zadomowią się także w Kościele lokalnym. Przykładowo należy pytać się, czy kwestia płci będzie podobnie otwarcie dyskutowana, jak czyni to papież Franciszek, i czy poważnie zostaną potraktowane pluralistyczne doświadczenia męskości i kobiecości w uwarunkowaniach nierównej modernizacji. Druga ważna kwestia dotyczy tego, czy posiadamy wystarczająco kreatywności i odwagi w poszukiwaniu rozwiązań w takim kształtowaniu ról męskich i kobiecych, aby osoby obydwu płci mogły wzrastać i żyć w sprawiedliwych warunkach. Elementem tego wzrostu są także wszelkie zdolności umożliwiające spokojne życie w rodzinie.
Amoris laetitia is a crisis-document that was knowingly written in a crisis situation and in the search for solutions. However, it is on no account a document of pessimism or a prophecy of cultural downfall. It is much rather a document of hope. The text does not want to give clear and simple answers, but wants to motivate the readers to open up themselves for new visions. The document is characterized by attitudes which promote this opening: the attitude of the open arms and open eyes, acceptance of plurality, and sensitivity towards joy and suffering. Whether Amoris laetitia will change something in Hungary depends on whether these attitudes will also find a home in our church. For example, whether the question of gender is addressed as open as Pope Francis does, and whether the plural experiences of men and women are taken seriously under the conditions of disparate modernization. The second question is, whether we are creative and courageous enough to look for solutions in order to shape gender roles in a way that both sexes can grow in their lives and live under fair and just conditions. To this growth belong all abilities which enable them to live in a family in peace.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2017, 37, 1; 177-189
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Truth and Error of Conscience According to the Magisterium of the Church
Prawda i błąd sumienia według Magisterium Kościoła
Autorzy:
Spindelböck, Josef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28904356.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
sumienie
Humanae vitae
Amoris laetitia
Veritatis splendor
conscience
Opis:
The relation of truth and error in conscience according to the newer actual Magisterium of the Church is the theme of this article, following a hermeneutic of reform in continuity (Benedict XVI). Emphasis is given first on Veritatis splendor by Pope John Paul II, then on Humanae vitae by Pope Paul VI and finally, in a special way, to Amoris laetitia by Pope Francis. A focus is laid on the dimension of virtue education since this helps the persons involved not only to grasp the truth of relevant moral values but also to realise morally good acts with the help of Divine grace. Even in situations of personal limitation, there is always a light of God telling the person how to know and do the good.
Tematem artykułu jest relacja prawdy i błędu w sumieniu według aktualnego Magisterium Kościoła, zgodnie z hermeneutyką reformy w ciągłości (Benedykt XVI). Analizie poddane zostały następujące dokumenty źródłowe: najpierw Veritatis splendor Jana Pawła II, następnie Humanae vitae Pawła VI i wreszcie, w sposób szczególny, Amoris laetitia papieża Franciszka. W centrum uwagi znajduje się wychowanie do cnoty, ponieważ pomaga ono osobom zaangażowanym nie tylko w zrozumieniu prawdy o istotnych wartościach moralnych, ale także w urzeczywistnianiu, z pomocą łaski Bożej, dobrych moralnie czynów. Nawet w sytuacji osobistego ograniczenia zawsze istnieje światło Boże, które podpowiada człowiekowi, jak poznawać i czynić dobro.
Źródło:
Polonia Sacra; 2021, 25, 3; 189-208
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Das Gewissen in Veritatis splendor und Amoris Laetitia. Eine moraltheologische Analyse
Reflections on Conscience in Veritatis splendor and Amoris laetitia. A Moral Theological Analysis
Sumienie w Veritatis splendor i Amoris laetitia. Analiza teologiczno-moralna
Autorzy:
Klöcker, Katharina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28408379.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Gewissen
Amoris laetiitia
Veritatis splendor
sumienie
Amoris laetitia
Conscience
Opis:
Der Text befasst sich mit den unterschiedlichen Gewissenskonzeptionen in Veritatis Splendor und Amoris laetitia und entkräftet das Argument der Diskontinuität.Vertreten wird dagegen eine Hermeneutik der Komplementarität. Diese vermag der Dialektik von Theorie und Praxis adäquate Denkräume zu eröffnen, in denen sich die oft übersehene und vergessene Mehrdimensionalität des christlichen Gewissensbegriffs entfalten lässt. Aus der gegenseitigen Spiegelung von Veritatis splendor und Amoris laetitia resultiert eine Gewissenskonzeption, die die Reichweite des Gewissensbegriffs und gleichzeitig den dynamischen Charakter und die Vitalität der kirchlichen Lehre zum Ausdruck bringen kann.
The text deals with the different conceptions of consciencein Veritatis Splendor and Amoris laetitia and undermines the argument of discontinuity. In contrast, a hermeneutic of complementarity is advocated. This can open up adequate spaces of thought for the dialectic of theory and practice, in which the often overlooked and forgotten multidimensionality of the Christian concept of conscience can unfold. The mutual reflection of Veritatis splendor and Amoris laetitia results in a conception of conscience that can express the scope of the concept of conscience and at the same time the dynamic character and vitality of the Church’s teaching.
Artykuł przedstawia różniące się koncepcje sumienia w encyklice Jana Pawła II Veritatis splendor i adhortacji apostolskiej Franciszka Amoris laetitia. Autorka podważa argument dyskontynuacji między tymi dokumentami i opowiada się za hermeneutyką komplementarności. Umożliwia to otwarcie dla dialektyki teorii i praktyki adekwatnych przestrzeni myślowych, w których można rozwinąć często pomijaną i zapomnianą wieloaspektowość chrześcijańskiego pojęcia sumienia. Ze wzajemnej refleksji Veritatis splendor i Amoris laetitia wyłania się koncepcja sumienia, która może wyrazić zakres pojęcia sumienia i jednocześnie charakter dynamiczny i witalny nauczania kościelnego.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2022, 42, 2; 35-50
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wymiary duchowości rodziny w adhortacji Amoris laetitia
The Dimensions of the Spirituality of the Family in the Exhortation Amoris laetitia
Autorzy:
Zurzycki, Michał M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036744.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
papież Franciszek
duchowość
duchowość rodziny
adhortacja
Amoris laetitia
Pope Francis
spirituality
spirituality of the family
exhortation Amoris laetitia
Opis:
Papież Franciszek w adhortacji Amoris laetitia podkreśla znaczenie duchowości rodzinnej. Osadza ją na afirmacji samoudzielającego się Boga i współpracy z łaską. Rodzina, kontemplując relacje wewnątrztrynitarne, winna kształtować swoje więzi na wzór komunii Osób Boskich. W tym celu potrzebna jest otwartość członków rodziny na spotkanie z Bogiem w modlitwie i Eucharystii, a także w codzienności, rodzina nabiera w ten sposób wymiaru teologalnego. Zawiera się w niej Krzyż oraz Zmartwychwstanie, kontemplacja pełni, która jest w Bogu, oraz doświadczanie ludzkiej ograniczoności. W tym kontekście rodzina, jako Kościół domowy, partycypuje w cnocie nadziei i upatruje swego spełnienia w wieczności. Otwartość na przyjęcie Bożego działania w życiu rodzinnym jest jednocześnie umocnieniem więzi międzyludzkich. Wyraża się to w miłości definitywnej, wyłącznej i osobowej, a osiąga swoją pełnię w miłości płodnej. Znaczącym rysem duchowości rodziny jest ofiarne przyjmowanie nowego życia oraz przyjmowanie i obdarowywanie miłością. Dokonuje się to poprzez słowa i gesty miłości, wzajemną opiekę i wsparcie. Przejawem dojrzałości duchowej rodziny jest jej charakter misyjny i gościnność. Rodzina mocna oddziałuje na otoczenie i przemienia świat w dom, gdzie panuje prawdziwe braterstwo.
Pope Francis in the exhortation Amoris laetitia stresses the importance of the spirituality of the family, basing it on the affirmation of a self-imparting God and cooperation with grace. The family, contemplating the intra-Trinitarian relations, should shape its bonds on the communion of the Divine Persons. To achieve this goal, it is necessary for the family members to be open to meeting God in prayer and in the Eucharist, as well as in everyday life, which in this way acquires a theological dimension. Encompassed in this is the cross and the resurrection, a contemplation of the fullness that is in God as well as the experience of human limitations. In this context, the family, as the domestic Church, participates in the virtue of hope and sees its fulfillment in eternity. Openness to accepting God’s action in family life is, at the same time, a strengthening of the interpersonal bonds. This is expressed in definitive, exclusive and personal love and reaches its fullness in fruitful love. A significant trait of the spirituality of the family is the selfless reception of new life and the receiving and giving of love. This is accomplished through words and gestures of love, mutual care and support. The manifestation of the spiritual maturity of the family is its missionary character and hospitality. A strong family influences its surroundings and transforms the world into a home where there is true fraternity.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 6; 137-151
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wstępna recepcja adhortacji Amoris laetitia przez Konferencję Amerykańskich Biskupów Katolickich
Preliminary Reception of Apostolic Exhortation Amoris Laetitia (“The Joy of Love”) by United States Conference of Catholic Bishops
Autorzy:
Kłos-Skrzypczak, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047403.pdf
Data publikacji:
2018-09-18
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
marriage
family
United States Conference of Catholic Bishops
exhortation Amoris laetitia
małżeństwo
rodzina
Konferencja Amerykańskich Biskupów Katolickich
adhortacja Amoris laetitia
Opis:
W Stanach Zjednoczonych już od II połowy XX wieku problematyka małżeństwa i rodziny zakreśla coraz szersze aspekty począwszy od uznania prawa do aborcji, eutanazji, a na legalizacji związków jednopłciowych kończąc. Szeroka skala działań podejmowanych przez Episkopat Amerykański, głównie przez Komisję ds. Świeckich, Małżeństw, Rodzin i Młodzieży, zainspirowana została ogłoszoną przez papieża Franciszka 8 kwietnia 2016 roku Adhortacją Apostolską Amoris laetitia. Twarde dane statystyczne, jak również obserwacja życia społecznego w USA, skłoniła biskupów amerykańskich do rozpoczęcia swego rodzaju „akcji promocyjnej” w oparciu o plan strategiczny opracowany na lata 2017-2020. Opracowany na podstawie odpowiedzi respondentów (wiernych) plan realizowany jest nie tylko za pośrednictwem osób duchownych czy konsekrowanych, ale również świeckich z wykorzystaniem wszystkich dostępnych w świecie współczesnym form komunikacji: listy biskupów czytane podczas mszy, media społecznościowe obsługiwane przez Konferencję Episkopatu USA oraz spotkania grupowe i indywidualne organizowane przez poszczególne amerykańskie diecezje.
In the United States, since the second half of the twentieth century, the issues of marriage and family sets more and wider aspects starting with the recognition of the right to abortion, euthanasia and ending with the legalization of same-sex marriage. A broad aspect of the activities undertaken by the American Episcopate, primarily by Committee on Laity, Marriage, Family Life and Youth, was inspired by Pope Francis’ apostolic exhortation “Amoris laetitia”(“The Joy of Love”) proclaimed on April 8, 2016. Hard statistical data, as well as the observation of social life in the United States, prompted American bishops to begin a kind of "promotional campaign" based on the strategic plan developed for the period 2017-2020. Based on the answers of respondents (believers) plan was developed which is realized not only by the clerical or consecrated people, but also lay people using all the forms of communication available in the modern world: bishops’ letters read during the mass, social media supported by the United States Conference of Catholic Bishops, group and individual meetings organized by American dioceses.
Źródło:
Teologia i moralność; 2018, 13, 1(23); 209-223
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Faza pustego gniazda jako wyzwanie dla duszpasterstwa rodzin
The empty nest stage as a challenge of pastoral care of families
Autorzy:
Gajda, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/475197.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
małżeństwo rodzina faza pustego gniazda duszpasterstwo rodzin Amoris laetitia
marriage family empty nest stage pastoral care of families Amoris Laetitia
Opis:
Pope Francis, writing in the post-synod exhortation Amoris Laetitia on the subject of family difficulties, saw as one of the most important tasks for the Church to accompany spouses in crises, including those who experience the phase of an empty nest (Francis 2016, 235). This stage, distinguished by E. Duvall and other psychologists as a stage in the development of family life, starts at the moment when children leave the family home and undergo the process of separation from parents and full self-empowerment. The stage of an empty nest can be a difficult challenge for the marital relationship and individual well-being of the spouses. This involves a dramatic change in the role of parents and the reorganization of married life. Couples must at this stage learn a new style of living together, sharing and cooperating and rediscover each other. Therefore, it is also a considerable challenge and mission for the pastoral care of the Church towards marriages that are experiencing this stage. Accompanying the ecclesial community, which takes place through the pastoral care of the bond, cannot omit such an important space of family life. Therefore, the article aims to characterize the empty nest phase, highlight the most important factors supporting and hindering the experience of this stage, and attempt to formulate tasks for the pastoral care of families in the context of the papal document on family love Amoris Laetitia.
Papież Franciszek, podejmując w posynodalnej adhortacji Amoris laetitia tematykę trudności rodzinnych, dostrzegł jako jedno z ważnych zadań dla Kościoła towarzyszenie małżonkom w kryzysach, w tym także przeżywającym fazę pustego gniazda (Franciszek 2016, 235). Stadium to, wyróżnione przez E. Duvall i innych psychologów jako etap rozwoju życia rodziny rozpoczyna się w chwili, kiedy dzieci opuszczają dom rodzinny i przechodzą proces separacji od rodziców oraz pełnego usamodzielniania się. Etap pustego gniazda może być trudnym wyzwaniem dla relacji małżeńskiej i indywidualnego dobrostanu małżonków. Wiąże się to z dramatyczną zmianą roli rodzicielskiej oraz przeorganizowaniem życia małżeńskiego. Pary muszą na tym etapie nauczyć się nowego stylu współprzebywania, współdziałania i współdzielenia oraz na nowo odkryć siebie. Jest to zatem także niemałym wyzwaniem i misją dla pastoralnej troski Kościoła wobec małżeństw, które przeżywają owo stadium. Towarzyszenie wspólnoty eklezjalnej, dokonujące się przez duszpasterstwo więzi, nie może pominąć tak istotnej przestrzeni życia rodzinnego. Artykuł wobec tego stawia sobie za zadanie scharakteryzowanie fazy pustego gniazda, wyróżnienie najważniejszych faktorów wspierających i utrudniających przeżywanie tego etapu oraz podjęcie próby sformułowania zadań dla duszpasterstwa rodzin w świetle papieskiego dokumentu o miłości w rodzinie Amoris laetitia.
Źródło:
Family Forum; 2018, 8; 141-156
2084-1698
Pojawia się w:
Family Forum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies