Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "spowiedź" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 59
Tytuł:
Л. Луцевич, Авто-биографические исповеди в литературе. Претексты. Тексты. Контексты, Наука, Москва 2020, 502 s.
Autorzy:
Michalska-Suchanek, Mirosława
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2085367.pdf
Data publikacji:
2021-10-22
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
spowiedź jako gatunek
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2021, 4 (176); 246-252
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jak ukierunkować dzisiaj działania duszpasterskie, aby przywrócić znaczenie i owocność sakramentu pojednania w życiu wiernych
Autorzy:
Fryzeł, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553785.pdf
Data publikacji:
2008-12-31
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
sakrament pokuty i pojednania
spowiedź
Opis:
Jan Paweł II, pisząc posynodalną adhortację na temat sakramentu pojednania powiedział: „Człowiek w głębi swojej istoty, a także każda ludzka wspólnota tęsknią za jednością, pokojem i zgodą. Także w wymiarze duchowym odkrywamy jakieś pokłady pragnień, oczekiwań za pokojem, poczuciem sensu, wewnętrznej radości. We wszystkich tych przeżyciach chodzi o pragnienie pojednania z Bogiem, z drugim człowiekiem i sobą… Potrzeba więc pojednania każdego poszczególnego człowieka oraz całych wspólnot ludzkich”. Pojednanie takie dokonuje się przede wszystkim w sakramencie pokuty.
Źródło:
Sympozjum; 2008, 1(17); 17-31
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sakrament pokuty i pojednania w ujęciu Katechizmu Kościoła Katolickiego (1992)
Autorzy:
Ptak, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554128.pdf
Data publikacji:
2008-12-31
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
sakrament pokuty i pojednania
spowiedź
Opis:
Artykuł omawia nauczanie Katechizmu Kościoła Katolickiego na temat sakramentu pokuty i pojednania
Źródło:
Sympozjum; 2008, 1(17); 71-81
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy warto się spowiadać? Trudna odpowiedź w kulturze współczesnej
Autorzy:
Kawecki, Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554272.pdf
Data publikacji:
2008-12-31
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
sakrament pokuty i pojednania
spowiedź
Opis:
Sakrament pojednania jest uprzywilejowanym znakiem powrotu do Boga, ponieważ przypomina nam, że nawrócenie nie jest tylko moralną doskonałością czy respektowaniem konkretnych przykazań, lecz raczej nawróceniem na życie pełne wiary, nadziei, miłości, sprawiedliwości, pokoju i prawdy. Sakrament ten, będąc dialogiem penitenta ze spowiednikiem, powinien być momentem autentycznego dojrzewania sumienia osoby do niego przystępującej.
Źródło:
Sympozjum; 2008, 1(17); 7-16
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Die katholische Beichte im Lichte der textlinguistischen Untersuchungen
Autorzy:
Siedlanowska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/474059.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski i Uniwersytet Rzeszowski
Tematy:
lingwistyka tekstu, spowiedź, gnologia lingwistyczna
Opis:
Niniejszy artykuł sytuuje się w nurcie badań tekstologiczno-genologicznych. Jego głównym celem jest rekonstrukcja wzorca tekstowego jednego z gatunków dyskursu religijnego jakim jest spowiedź w kościele katolickim. Praca jest próbą przedstawienia lingwistycznych aspektów tego gatunku tekstu.
Źródło:
tekst i dyskurs - text und diskurs; 2008, 1; 63-70
1899-0983
Pojawia się w:
tekst i dyskurs - text und diskurs
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Szafarz sakramentu pokuty
Autorzy:
Paluch, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554079.pdf
Data publikacji:
2008-12-31
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
sakrament pokuty i pojednania
spowiedź
Opis:
Sprawowanie sakramentu pokuty i pojednania należy do najważniejszych posług kapłańskich. Poprzez tę posługę kapłan uświęca nie tylko penitenta, ale i samego siebie.
Źródło:
Sympozjum; 2008, 1(17); 57-69
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Samopojednanie u Ojców Kościoła Wschodniego
Autorzy:
Kowalski, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554335.pdf
Data publikacji:
2008-12-31
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
samopojednanie
spowiedź
sakrament pokuty i pojednania
Opis:
Artykuł rozwija temat samopojednania w ujęciu Ojców Kościoła Wschodniego
Źródło:
Sympozjum; 2008, 1(17); 83-94
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obowiązki i zadania spowiednika
Duties and tasks of the confessor
Autorzy:
Paluch, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553753.pdf
Data publikacji:
2016-06-30
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
spowiedź
sakrament pokuty i pojednania
obowiązki spowiednika
Opis:
Posługa spowiednika jest z jednej strony bardzo wymagająca a z drugiej zobowiązująca. Jest on bowiem świadkiem intymnego spotkania poranionego grzechem człowieka z przebaczającym Bogiem. W trakcie sakramentu pokuty penitent odsłania najtrudniejsze, najbardziej upokarzające i najboleśniejsze strony swego życia. Ukazuje całą swoją słabość, nędzę i grzeszność. Nie jest to łatwo uczynić przed drugim człowiekiem. Częstokroć ludzie mówią o tym tylko spowiednikowi. Winien on więc być świadom wielkiego zaufania jakim został obdarzony przez penitenta i przez Chrystusa, który czyni go znakiem Jego przebaczającej miłości miłosiernej. Posługa ta wymaga od kapłana zachowania w tajemnicy powierzonych mu wiadomości. Niezachowanie sekretu spowiedzi skutkuje dla spowiednika zaciągnięciem kary oraz osłabia a czasem niszczy zaufanie penitenta do szafarza sakramentu. Posługa ta uczy wielkiego szacunku dla grzesznika powstającego ze swego upadku.
The ministry of the confessor is very demanding on the one hand and, on the other very obliging. Confessor is a witness of intimate encounter of a sinful man with pardoning God. During the sacrament of penance the penitent reveals the most difficult, the most humiliating and most painful moments of life. Shows all his weakness, misery and sinfulness. Such condition is not easy to share with other man. Often it is a matter of talk with confessor. Therefore, confessor should be a witness of great confidence which was given to him through penitent and through Christ, who makes him the instrument of His forgiving, merciful love. Such ministry requires from the confessor absolute confidentiality. The effect of breaking the confidentiality of confession, is punishment of the confessor. Breaking the secret of confession also weaken and often destroys the trust towards the confessor. This ministry teaches us to respect the penitent who returns from his sinful way.
Źródło:
Sympozjum; 2016, 1(30); 9-26
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nawrócenie i wyznanie grzechów jako istotne elementy chrześcijańskiej pokuty w myśli Kościoła starożytnego
Conversion and the Confession of Sins as the Essential Elements of Christian Penance in the Mind of the Early Church
Autorzy:
Kołosowski, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/494781.pdf
Data publikacji:
2007-06-30
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
patrologia
literatura wczesnochrześcijańska
Ojcowie Kościoła
spowiedź
pokuta
Opis:
The author analyses Greek and Latin Fathers Church writings under the aspect of place and the part of the confession of sins in the Christian penitential practice. Confessio peccati is in early Christians writers thought the essential element in the penitential practice of the Church. The confession of the sin initiates the whole process of the Christian penitence. The confession calls grace and the God mercy. Confessio peccati is the first of all internal spiritual work over oneself. During the confession the Holy Spirit accompanies the sinner. The sinner should recognize his sinful in the confession and stand up in the face of God and Church in the whole truth. The sinner should confess sins from the own will. The confession has to direct to the conversion. The sinner then really merit on the mercy of the remission of sins.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2007, 24; 39-48
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spowiedź osób z zaburzeniem psychicznym
Autorzy:
Klimek, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2142926.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
mental disorder
confession
preparation
zaburzenie psychiczne
spowiedź
przygotowanie
Opis:
Obecność dużej liczby osób z zaburzeniami psychicznymi wśród wiernych Kościoła katolickiego wymaga pogłębionej refleksji duszpasterskiej na temat podejścia do nich. Są obdarzeni szczególną wrażliwością i ponadprzeciętnymi potrzebami duchowej opieki. Kościół stara się wspierać takich ludzi, kształtując wrażliwość na ich obecność w różnych środowiskach i wzywając do objęcia takich osób opieką. Artykuł stanowi konceptualizację specyfiki zaburzeń psychicznych w kontekście sakramentu spowiedzi i zaproponowano w nim zestaw zasad działania umożliwiających jej właściwe przeżycie przez te osoby.
The presence of a significant number of people with mental disorders among the faithful of the Catholic Church requires in-depth pastoral reflection on how to approach their needs. They form a specific group in society, as they are endowed with special sensitivity and above-average needs of spiritual care. The Church strives to support such people by constantly calling for care and sensitivity to their presence in various environments. This article attempts to conceptualize the specificity of mental disorders in the context of the sacrament of penance and reconciliation. Moreover, a set of operating principles has been suggested that will enable people affected by mentioned above disorders to experience the sacrament properly.
Źródło:
Polonia Sacra; 2021, 25, 1; 5-21
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tajemnica spowiedzi w prawie kanonicznym
The Seal of Confession in Canon Law
Autorzy:
Grochowska, Natalia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2029000.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
tajemnica
pokuta
spowiedź
penitent
szafarz
seal
confession
inviolable
reconciliation
Opis:
Instytucję tajemnicy spowiedzi należy rozpatrywać w kontekście sakramentu spowiedzi. Tajemnica spowiedzi odnosi się do treści wyznanych w czasie spowiedzi indywidualnej, podczas gdy penitent w sposób sekretny wyjawia spowiednikowi swoje grzechy. Tajemnica spowiedzi w prawie kanonicznym ma charakter bezwzględny. Ustawodawca kościelny stwierdza, iż nie istnieje żadna władza, która byłaby w stanie zwolnić podmiot zobowiązany do zachowania tajemnicy spowiedzi z tego obowiązku. Naruszenie tajemnicy w prawie kanonicznym postrzegane jest jako złamanie prawa i jako takie jest usankcjonowane właściwymi karami. Ustawodawca w kan. 1388 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r. czyni rozróżnienie między bezpośrednią i pośrednią formą naruszenia tajemnicy, które obwarowane są obligatoryjną karą. W pierwszym przypadku spowiednik podlega ekskomunice wiążącej mocą samego prawa, zarezerwowanej Stolicy Apostolskiej, w drugim – powinien być ukarany stosowną karą. Ponadto, tajemnica spowiedzi oraz przestępstwo naruszenia tajemnicy spowiedzi zostało uregulowane w Normae de gravioribus delictis z 2001 r. i Normae de delictis reservatis z 2010 r.
The seal of confession should be considered in the context of the Sacrament of Penance and Reconciliation. The seal of confession involves information that was revealed during the individual confession while the penitent reveals his sins to the priest. The seal of confession in canon law is absolute and inviolable. It is stated that there is no authority that is able to let the priest betray the seal of confession. Betraying the seal of confession is considered as a breach of the law and as a consequence it is sanctioned by appropriate penalties. The legislator in can. 1388 of the 1983 Code of Canon Law distinguishes between direct and indirect form violating seal of confession. Both are subject of the mandatory punishment. As a result of direct betrayal of seal of confession the priest is excommunicated latae sententiae (this punishment is reserved to the Apostolic See), while the indirect betrayal of seal of confession should be punished with an appropriate penalty. Moreover, the seal of confession and the crime of violating the seal of confession is regulated also by Normae de gravioribus delictis (2001) and Normae de delictis reservatis (2010).
Źródło:
Kościół i Prawo; 2017, 6, 1; 115-131
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Strasznie żywa jest ta śmierć” – o Wierszach dośmiertnych Zofii Zarębianki
Autorzy:
Jakubowska-Ożóg, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2030953.pdf
Data publikacji:
2018-12-16
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Personal confession
poems
paradox
contrast
osobista spowiedź
wiersze
paradoks
kontrast
Opis:
Pre-death poems / Wiersze dośmiertne are the poet’s personal confessions, but also an attempt to tackle the topic of death experienced through the passing of relatives and friends. The crucial issues while encountering the problem of death are considerations on time and places that are, have been and will be important for a human being. The author, similarly to her earlier collections of poems, convinces the readers that every human action is imbued with meaning, sense as we are all searching for and incessantly trying to establish the aim of our activities. What is essential is that for the heroine who is a believer, death is not the end but it is the stage leading to salvation. The poet as an outstanding specialist in literary studies employs in those poems well-known motifs, uses paradox, contrast, she combines a naïve nursery rhyme with metaphysical dread, nevertheless, in all of those parts she remains authentic.
Źródło:
Tematy i Konteksty; 2018, 13, 8; 122-128
2299-8365
Pojawia się w:
Tematy i Konteksty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Określenie i sposoby sprawowania sakramentu pokuty w prawie kanonicznym
Definition and Forms of Celebration of Sacrament of Penance in Canon Law
Autorzy:
Lech, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1804593.pdf
Data publikacji:
2019-11-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
sakrament
spowiedz indywidualna
ogólne rozgrzeszenie
sacrament
individual confession
general absolution
Opis:
W sakramencie pokuty i pojednania wierni, którzy wyznają uprawnionemu szafarzowi swoje grzechy, wyrażając za nie żal i mając postanowienie poprawy, przez sakramentalne rozgrzeszenie dostępują odpuszczenia grzechów po chrzcie popełnionych. Ponadto dostępują pojednania z Kościołem, któremu grzesząc zadali ranę. Jedynym zwyczajnym sposobem pojednania z Bogiem i Kościołem jest indywidualna i integralna spowiedź oraz rozgrzeszenie. Dlatego też tylko niemożliwość fizyczna lub moralna zwalnia od takiej formy spowiedzi. W takim przypadku pojednanie może dokonać się innymi sposobami określonymi w prawie. Nadzwyczajnym sposobem pojednania wiernego z Bogiem i Kościołem jest ogólne rozgrzeszenie wielu penitentów, bez uprzedniej spowiedzi indywidualnej. Może być ono udzielone jedynie w niebezpieczeństwie śmierci, gdy nie ma czasu na to, by kapłan bądź kapłani wyspowiadali poszczególnych penitentów oraz istnieje poważna konieczność. O tym, czy zachodzą warunki wymagane do zaistnienia poważnej konieczności, decyduje biskup diecezjalny po uzgodnieniu z pozostałymi członkami konferencji biskupów. Wierny, aby mógł ważnie skorzystać z rozgrzeszenia ogólnego, udzielanego równocześnie wielu penitentom, powinien być odpowiednio dysponowany oraz mieć zamiar we właściwym czasie wyznać indywidualnie grzechy ciężkie, których obecnie tak wyznać nie może.
In the Sacrament of Penance and Reconciliation the faithful who confess their sins to a legitimate minister, are sorry for them, and intend to reform themselves obtain forgiveness for the sins they have committed after baptism. Moreover, they are reconciled with the Church which they have wounded by sinning. Individual and integral confession and absolution constitute the only ordinary means of reconciliation with God and the Church. Therefore, only physical or moral impossibility excuses from confession of this type. In such a case reconciliation can be obtained by other means defined by law. The extraordinary means of reconciliation with God and the Church is general absolution to many penitents at once without previous individual confession. It can be imparted, if danger of death is imminent, there is insufficient time for the priest or priests to hear the confessions of the individual penitents and there is grave necessity. It belongs to the diocesan bishop after agreeing upon with the other members of the conference of bishops to judge whether the conditions required to arise grave necessity are present. For the faithful validly to receive general absolution given to many at one time, it is required that the person is properly disposed and intends to confess within a suitable period of time each grave sin which at the present time cannot be so confessed.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2017, 27, 1; 81-98
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Word in the Sacrament of Confession
Słowo w sakramencie spowiedzi
Autorzy:
Chapel, Joseph
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047683.pdf
Data publikacji:
2015-12-05
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Ebner
I-thou
dialogue
dialogical philosophy
sacrament
reconciliation
Penance
Confession
auricular confession
Revelation
Dei Verbum
ja-ty
dialog
filozofia dialogu
sakrament
pojednanie
pokuta
spowiedź
spowiedź uszna
objawienie
Opis:
The work of the Austrian dialogical thinker, Ferdinand Ebner, had both a direct and an indirect influence on the development of the Sacrament of Penance after Vatican Council II. Ebner's notion that humans are given the "word" by God, who is the "Eternal Thou," informed Vatican II's deepening theology of the word. Sin is understood as a rejection of dialogue, a closing of oneself to the Thou, for which authentic sacramental Confession offers the remedy, in and through the miracle of God's gift of speaking to humans. Ebner's influence on Vatican II is direct, especially in the elaboration of the "Dogmatic Constitution on Divine Revelation," Dei Verbum, while his influence on the New Rite of Penance is indirect - reflected in a deeper theology of the word that had already been "absorbed" by the Council. There are implications for further study of Ebner's thought as a prism through which to apply other language philosophies to better understand the Sacrament of Confession.
Dzieło austriackiego filozofa dialogu Ferdynanda Ebnera miało zarówno bezpośredni, jak i pośredni wpływ na rozwój sakramentu pokuty po II Soborze Watykańskim. Jego pogląd, że lu- dzie otrzymali „słowo" od Boga, który jest „Wiecznym Ty", wpłynęło na pogłębienie soborowej teologii słowa. Grzech rozumiany jest jako odrzucenie dialogu, zamknięcie się na Ty, na co lekar- stwo przynosi autentyczna sakramentalna spowiedź w i poprzez cud Boskiego daru słowa skiero- wanego do ludzi. Wpływ Ebnera na Sobór jest tu bezpośredni, zwłaszcza na opracowanie Konsty- tucji dogmatycznej o Objawieniu Bożym Dei Verbum, natomiast wpłynął on pośrednio na nowy Obrzęd Sakramentu Pokuty, co widać w pogłębionej teologii słowa, która już wcześniej została „wchłonięta" przez Sobór. Warto podjąć dalsze studium nad myślą Ebnera jako pryzmatu, przez który można zastosować inne filozofie języka dla lepszego zrozumienia sakramentu spowiedzi.
Źródło:
Teologia i moralność; 2015, 10, 2(18); 100-116
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przystępowanie do sakramentu pokuty a przyjęcie Eucharystii według prawa kanonicznego
Receiving to the sacrament penitence and admitting the Holy Eucharist according to canon law
Autorzy:
JANCZEWSKI, ZBIGNIEW
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/661369.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Eucharystia
Komunia św.
okres wielkanocny
wiek rozeznania
spowiedź
absolucja generalna
spowiedź dzieci
blessed Eucharist
Holy Communion
paschal time
age of discretion
confession
general absolution
baby’s confession
Opis:
In the Codex of Canon Law we read: once admitted to the blessed Eucharist, each of the faithful is obliged to receive holy communion at least once a year. This precept must be fulfilled during paschal time, unless for a good reason it is fulfilled at another time during the year. And also: All the faithful who have reached the age of discretion are bound faithfully to confess their grave sins at least once a year. This article is about if always a faithful before communion are bound to confess, in kind and in number, all grave sins committed after baptism, and which have not been confessed in an individual confession.  The first part of article is about history of this problem, the second - individual and integral confession and absolution before admitting to the blessed Eucharist according to Codex of Canon Law. Next parts of article are about confession after general absolution and babies confession before their first holy communion.
Zgodnie z nauczaniem Kościoła, zawartym między innymi w katechizmie Jana Pawła II, wierni powinni przynajmniej raz w roku przyjąć Eucharystię, przygotowując się do tego poprzez sakrament pokuty. Artykuł ma na celu ukazanie relacji, jaka łączy te dwa akty sakramentalne, spowiedzi i Komunii św., w tym między innymi danie odpowiedzi na pytanie, czy zawsze po popełnieniu grzechu wierny musi wcześniej, przed Eucharystią, przystąpić do sakramentu pokuty i pojednania. Pierwszy z rozdziałów przedstawia nakreślony w tytule problem od strony historycznej. Kolejny omawia ogólną zasadę konieczności sakramentalnego wyznania grzechów przed przystąpieniem do Eucharystii, w świetle norm prawa kanonicznego. Rozdział trzeci dotyczy kwestii spowiedzi po uzyskaniu absolucji generalnej, a ostatni potrzeby spowiedzi małych dzieci przed uroczystością ich pierwszej Komunii św. U samych początków chrześcijaństwa, jak się wydaje, wierni po przyjęciu pokuty i odpuszczeniu winy, mogli bez przeszkód uczestniczyć w liturgii Mszy św. i przyjmować Komunię. Od II wieku rozpoczyna się proces radykalizacji traktowania sakramentu pokuty. Pojawiają się poglądy, a wraz z nimi nowa praktyka, zgodnie z którymi, po odpuszczeniu wszystkich grzechów przez chrzest, później tylko raz w życiu można otrzymać rozgrzeszenie w sakramencie pokuty. Praktyka taka musiała prowadzić do konieczności rezygnacji niektórych wiernych z przyjmowania Komunii św., a także nawet z przychodzenia na Eucharystię. Nowe rozstrzygnięcia dotyczące przystępowania do sakramentu pokuty łączyły się z rozpowszechniającą się w Europie praktyką wprowadzaną przez mnichów iroszkockich. Akcentowali oni znaczenie wyznania grzechów, połączonego z żalem za nie i gotowością nawrócenia. Taka sytuacja otwiera niejako na nowo możliwość przystępowania przez większą liczbę wiernych do Eucharystii. Mogli od tego czasu, za każdym razem, po popełnieniu grzechu ciężkiego, skorzystać z sakramentalnego rozgrzeszenia i w pełni uczestniczyć we Mszy św. Obecnie prawo kanoniczne nakłada na wiernego obowiązek wyznawania grzechów ciężkich podczas sakramentalnej spowiedzi. Kościół zobowiązuje wszystkich wiernych do spowiadania się przynajmniej jeden raz w roku, aby przyjąć Komunię w okresie wielkanocnym. Dotyczy to osób po osiągnięciu wieku rozeznania i wyznawania przez nich grzechów ciężkich. Konkretyzując, chodzi tutaj o osoby, które po osiągnięciu wieku rozeznania, posiadają używanie rozumu, a tym samym zdolność do rozeznania wartości moralnej swoich czynów. Zazwyczaj wierny przystępuje do spowiedzi, aby później móc przyjąć Eucharystię. Nie zawsze jednak ma do tego możliwości. Jej brak może łączyć się z niebezpieczeństwem utraty życia. Sytuacja taka ma miejsce podczas konfliktów zbrojnych, ataków terrorystycznych, katastrof, kiedy obecny tam kapłan nie dysponuje czasem na wysłuchanie spowiedzi każdego o to proszącego, nie mając też zazwyczaj przy sobie Chleba Eucharystycznego dla udzielenia Komunii św. Istnieje wtedy możliwość otrzymania tzw. absolucji generalnej. Po Soborze Watykańskim II pojawiły się głosy, aby dzieci przed pierwszą Komunią nie przystępowały do sakramentu pokuty, bo nie popełniają grzechów ciężkich. Na mocy deklaracji Kongregacji Sakramentów i Kongregacji Duchowieństwa należy stosować się do powszechnej praktyki poprzedzania pierwszej Komunii dzieci ich spowiedzią. Podstawą takiego wymogu nie jest stan grzechu, w jakim mogą się znajdować dzieci, ale cel edukacyjny i formacyjny, czyli wychowanie ich od młodego wieku do prawdziwie chrześcijańskiego ducha nawrócenia i pokuty.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2017, 60, 1; 77-95
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 59

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies