Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "relatywizm" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Relatywizm w sformułowaniu semantycznym a twardy problem relatywizmu poznawczego
Autorzy:
Roszyk, Maksymilian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/706111.pdf
Data publikacji:
2012-09-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
relatywizm poznawczy
poznawcza równowartość
relatywizm prawomocnościowy,relatywizm semantyczny
Opis:
Główna teza niniejszego tekstu głosi, że dyskutowane w obrębie filozofii języka semantyczne sformułowanie relatywizmu jest zasadniczo nieistotne dla klasycznego, epistemologicznego problemu relatywizmu poznawczego. Sednem bowiem tego klasycznego problemu jest możliwość poznawczej równowartościowości (w sensie prawomocności rozumianej jako spełnianie wymagań narzucanych przez standardy oceny epistemicznej) konkurencyjnych systemów sądów, formułowanych i funkcjonujących w obrębie odmiennych struktur poznawczych. Dyskusje nad semantyczną wersją relatywizmu arbitralnie zakładają tezę o równowartości czynników relatywizujących, nie oferując ani jej eksplikacji, ani nie wykazując, że tezę o równowartości da się wyprowadzić z relacjonistycznych eksplikacji pojęcia relatywnej prawdy.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2012, 3; 283-298
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawda pośród prawd. Benedykta XVI dialog ze współczesnością
The Truth among Truths. The Dialogue of Pope Benedict XVI with the Modern Thought
Autorzy:
Niemczewski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/551366.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Wydawnictwo Bernardinum
Tematy:
relatywizm
prawda
miłość
Słowo
Opis:
Niniejszy artykuł poświęcony jest pojęciu prawdy – jego funkcjonowaniu w zrelatywizowanym świecie postmodernizmu. Relatywizm jest jedną z najbardziej fundamentalnych teorii, na których wznosi się gmach filozofii postmodernistycznej. Doprowadza on do postawienia pytań o istotę prawdy – samą możliwość istnienia jednej, uniwersalnej prawdy. Problem ten zaznaczony został w pierwszej części naszej pracy – pozwala na ukazanie, w części kolejnej, osobowego charakteru prawdy. Nie można bowiem ograniczyć prawdy do sfery wyłącznie intelektualnej, Prawda jest Osobą – aby Ją poznać konieczna jest również miłość. Stwierdzenie, że Druga Osoba Trójcy, Prawda-Logos jest miłością – daje możliwość uczestniczenia w swoim Bóstwie każdemu człowiekowi, prowadzi do trzeciej części artykułu, w której podjęte zostało ujawnienie się Prawdy w świadectwie tych, którzy Ją poznają. Na świadectwo to – czerpane z przykładu – nauczania Benedykta XVI – składają się trzy elementy: wyrozumiała łagodność, nauczanie integralne prawdy oraz cierpliwe znoszenie przeciwności.
Źródło:
Studia Pelplińskie; 2014, 47; 261-270
0239-4456
Pojawia się w:
Studia Pelplińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spór relatywizmu z absolutyzmem na temat pojęcia prawdy
Relativism or Absolutism?
Autorzy:
Ziemińska, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2013043.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
relatywizm prawdy
relatywizm pojęciowy
obiektywizm
Twardowski
Putnam
truth relativism
concept relativism
objectivism
Opis:
The article presents the debate between truth relativism and truth absolutism. The source of relativism is the lack of certainty (if we have no guarantee that any of our proposition is true, we can think that our concept of objective truth is useless and should be replaced by a concept of subjective and so relative truth). Relativism is the thesis that truth depends on subject, time, place and circumstances of assertion, and so, two opposite propositions can be both true (for instance for two different persons). Truth absolutism is the negation of truth relativism. It is a thesis that one and the same proposition can not be both true and false relative to any circumstances of its assertion (time, subject, place). The main contemporary relativist argument is concept relativism (we must think in a conceptual scheme, so the truth of our beliefs depends in some way on the scheme). But, the concept relativism does not entail truth relativism. Only existence of a proposition depends on a conceptual scheme. The truth of the proposition need not be so dependent, if we accept the existence of the objective world and the concept of objective truth. Objectivism entails absolutism (objective truth is timeless).
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2009, 57, 1; 299-314
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania nad dziejami filozofii a historyzm
Inquiries on the History of Philosophy versus Historicism
Autorzy:
Czerkawski, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2015649.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
historia filozofii
historyzm
relatywizm historyczny
relatywizm kulturowy
history of philosophy
historicism
historical relativism
cultural relativism
Opis:
Is the history of philosophy one of philosophical disciplines? Should not one give up pursuing the traditional history of philosophy on behalf of the history of philosophical culture as a historical discipline? Considerable divergences in defining the history of philosophy and its relation to philosophy and history show profound differences in the views on philosophy itself. The differences are an essential part of the history of philosophy. This paper does not intend to give a critical assessment of all positions that concern the relationship between the history of philosophy and philosophy. We shall address the issue of consequences of historicism that bear on the history of philosophy. The main negative point of reference will R. Rorty's standpoint, which is representative of the radical version of historicism. The American neo-pragmatist's manners of pursuing philosophy and the relations between them will be submitted to criticism. In the perspective of radical historicism (historical and cultural relativism) the inquiries on the history of philosophy have no strictly philosophical importance. They may be cognitively interesting only from the historical point of view, for the history of culture, to be precise. Moderate historicism does not mean acceptance for the relativistic theory of truth. It makes us reconsider the issue of the difference between true knowledge and adequate knowledge, the difference well-known in tradition. Overcoming radical historicism prepares grounds for the pursuit of the history of philosophy as a philosophical discipline, the discipline that studies the history of philosophical problems in their variability and permanence.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2004, 52, 2; 97-109
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ciało w języku japońskim – pomiędzy relatywizmem kulturowym a uniwersalnością ludzkiego doświadczenia: Cielesność w kulturze Japonii. Literatura i język, red. Iwona KordzińskaNawrocka, Agnieszka Kozyra, Warszawa: Japonica, 2016, 271 s.
Autorzy:
Ludwik, Kinga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/611629.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
język japoński
relatywizm kulturowy
somatyka
frazeologia
Źródło:
Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury; 2018, 30
0860-8032
Pojawia się w:
Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O tym, co z relatywizmu nie wynika. Perspektywa współczesnej socjologii wiedzy naukowej
What relativism does not imply. The perspective of Sociology of Scientific Knowledge
Autorzy:
Więcław, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/41979481.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
relatywizm poznawczy
relatywizm kulturowy
absolutyzm poznawczy
socjologia wiedzy naukowej
epistemic relativism
cultural relativism
absolutism
Sociology of Scientific Knowledge
Opis:
Utrzymujący się w obiegu kulturowym filozoficzny spór relatywizmu z absolutyzmem, szczególnie w kwestii statusu poznawczego nauki, stanowi duże wyzwanie dla systemów edukacyjnych. W artykule przedmiotem namysłu są wybrane zarzuty teoretyczne wobec relatywizmu poznawczego. Jest on bowiem uznawany dość często za stanowisko anty-naukowe oraz anty-realistyczne implikujące arbitralność oraz subiektywność przekonań i standardów poznawczych wraz z tezą o ich „równoważności”. W artykule prezentuję niektóre kontrargumenty wysuwane przez współczesną socjologię wiedzy naukowej wobec wskazanych zarzutów.
The article offers remarks on selected problems of epistemic relativism. The special attention is drawn to some of the stereotypes connected with relativism as it is often perceived as an anti-scientific and anti-realist position implicating cognitive arbitrarness and subjectivity of our judgements and beliefs together with „equal validity thesis”. The cultural circulation of these stereotypes is a great challenge to any eduction system and should be given a proper treatment. The article brings forward some of the arguments against these stereotypes based on SSK (Sociology of Scientific Knowledge).
Źródło:
Filozoficzne Problemy Edukacji; 2019, 2; 67-91
2545-0948
Pojawia się w:
Filozoficzne Problemy Edukacji
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O możliwości wiedzy emocjonalnej. Zarys stanowiska
Autorzy:
Mordka, Cezary
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/705270.pdf
Data publikacji:
2012-09-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
emocja
wiedza
sceptycyzm
fenomenologia
relatywizm
pragmatyzm,sąd
Opis:
Wystąpienie składa się z dwóch części. W pierwszej dokonuję analizy pojęcia „wiedza” i omawiam związaną z wielością ujęć tego terminu groźbę sceptycyzmu (trylemat Agryppy). Następnie referuję odpowiedzi na sceptycyzm w postaci fundacjonizmu (fenomenologia, neotomizm, bergsonizm) oraz tzw. koncepcji klasycznej. Odnoszę się do rozstrzygnięcia koherencyjnego i reliabilistycznego, by krytycznie przedstawić odpowiedzi na sceptycyzm w relatywizmie oraz neopragmatyzmie (R. Rorty). Pierwszą część zamyka podsumowanie. W części drugiej przedstawiam emocjonalną koncepcję wiedzy, wychodząc od radykalizacji fenomenologicznej epoche w jej rozumieniu czysto metodycznym. W wyniku stosowania epoche uzyskuję dostęp do „ja pragnącego” czy „potrzebującego” oraz jego otoczenia jako źródła możliwych zaspokojeń. Pragnienie czy potrzeba ujęte jest przeze mnie jako doznanie z momentem wartościującym, co otwiera możliwość wprowadzenia kategorii emocji. Emocje w ich funkcjach egzystencjalnych oraz uwiarygodniających inne władze poznawcze są rodzajem (o)sądów, którym daje się przypisać wartości poznawcze, a więc można określić je jako wiedzę.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2012, 3; 117-134
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy relatywista może być parezjastą?
Can a relativist be a parrhesiast?
Autorzy:
Moroz, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/962511.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydział Pedagogiki i Psychologii
Tematy:
relatywizm
realizm epistemologiczny
relativism
parrhesia
epistemological realism.
Opis:
Tytułowe pytanie jest w równym stopniu problematyczne, jak i zasadne, dlatego też moim celem będzie próba ujęcia tego zagadnienia z dwóch teoretycznie odmiennych pozycji – realisty i konstruktywisty epistemologicznego. W końcowej części tekstu spróbuję jednak nakreślić możliwości godzenia postawy parezjasty z akceptacją dla stanowiska relatywistycznego.
The article aspires to provide the reader with the answer to the relevant question whether a relativist can be a parrhesiast. This is a complicated question, because parrhesia implies ethical commitment, which from the relative point of view is difficult to justify. I present two different philosophical perspectives (epistemological realism and radical relativism) as two possible approaches to the main problem.
Źródło:
Parezja. Czasopismo Forum Młodych Pedagogów przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN; 2014, 1
2353-7914
Pojawia się w:
Parezja. Czasopismo Forum Młodych Pedagogów przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Relacjonizm w ontologii czasu: Gottfried Wilhelm Leibniz a William Ockham i Arystoteles
Autorzy:
Łagosz, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2103651.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
czas
substancjalizm
relacjonizm
absolutyzm
relatywizm
struktura
zmienności
Opis:
W artykule rozważam Leibnizjańską relacyjną koncepcję czasu. Analizuję relację między substancjalizmem a relacjonizmem w ontologii czasu, oraz – między absolutyzmem a relatywizmem. Porównuję Leibnizjańskie rozumienie czasu z poglądami Ockhama i Arystotelesa, dochodząc do wniosku, że są one zasadniczo zgodne.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2016, 4; 277-283
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jeśli wszystko jest względne, to także fakt, że wszystko jest względne, jest względny. Czy relatywizm globalny umarł?
If everything is relative, then that everything is relative, is also relative. Is global relativism dead?
Autorzy:
Pietraszek, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/18653961.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Platon
Protagoras
relatywizm
samorefutacja
Plato
relativism
self-refutation
Opis:
Artykuł porusza zagadnienie najsilniejszego zarzutu względem stanowiska relatywizmu globalnego („wszystko jest względne”) – zarzutu samorefutacji („jeśli wszystko jest względne, to także fakt, że wszystko jest względne jest względny”). Zaprezentowane jest historyczne ujęcie zarzutu wywodzące się z dialogów Platońskich. Przedstawione są dwie interpretacje zarzutu z samorefutacji, z których pierwsza, a zarazem najpowszechniej przyjmowana, jest interpretacją ściśle logiczną, druga zaś pretenduje do bycia wierniejszą sposobowi argumentacji w starożytnej Grecji i jest zarazem słabszą wersją tego argumentu. O ile pierwsza wskazuje na logiczną niemożliwość istnienia stanowiska relatywizmu globalnego, czyli odnosi się do faktów niezależnie od tego, czy ktokolwiek tezy te wygłasza; o tyle druga ukazuje samorefutację jako argument retoryczny wymierzony wpodmiot utrzymujący relatywizm globalny. Na osłabienie zarzutu pozwala wprowadzenie rozróżnienia na samorefutację logiczną oraz pragmatyczną. Artykuł ma na celu ukazanie debaty dotyczącej relatywizmu u jej zarania, tj. w dyskusji Sokratesa z Protagorasem i zinterpretowania jej w sposób bliższy sposobowi argumentacji występującemu w tamtym okresie historycznym, a zarazem bardziej przychylny dla relatywizmu, nie popadając przy tym w logiczny anachronizm.
Global relativism, with its claim that everything is relative, is one of the most harshly criticized concepts in the history of philosophy. The strongest argument against it has been the argument from self-refutation ascribed originally to Plato. The paper presents strong and weak version of the argument in order to show the one that is best suited for the way of reasoning characteristic to the antique period and so that it shows that Plato’s argument against global relativism ought to be treated rather in dialectical than logical way. Consequently, it weakens the power of argument formulated in Plato’s Thaetetus and confutes the widely spread interpretation of it.
Źródło:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris; 2019, 47, 4; 22-35
1689-4286
Pojawia się w:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Does Multiculturalism Need a Relativistic Basis?
Czy wielokulturowość potrzebuje podstawy relatywistycznej?
Autorzy:
Gueye, Cheikh Mbacke
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/441300.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Wyższa Szkoła Europejska im. ks. Józefa Tischnera
Tematy:
Multiculturalism
relativism
moral realism
human dignity
human rights
Kymlicka - Parekh
Barry
Multikulturalizm
relatywizm
relatywizm moralny
ludzka godność
prawa człowieka
Opis:
The fact of multiculturalism, i.e., the cohabitation of diverse cultural groups or communities, is a distinctive mark of the twenty-first century. In the face of this fact, various theories have been developed. Multiculturalism is one of them. Multiculturalism is an answer to the fact of multiculturalism. Claiming to rest on the respect for diversity, the right of difference, the protection of freedom, and the search for peaceful cohabitation, multiculturalism has often been promoted with the use of highly relativistic arguments and principles. The present paper, however, aims at criticising this understanding of multiculturalism as a mere (laissez - faire) celebration of differences, by arguing that true multiculturalism needs not be relativistic, but ought to be articulated mainly with regard to the universal demands of the human person. Such a theory replaces “blind tolerance” with a “measured and firm sense of responsibility”, and “inauthentic recognition of cultural equal worth” with a “qualitative assessment of cultures.” It is a theory that has as its underpinning criterion to assess cultural differences their compatibility with justice, human dignity and human rights.
Wielokulturowość, czyli współistnienie różnych grup kulturowych oraz wspólnot, to znak rozpoznawczy XXI wieku. Istnienie tego zjawiska doprowadziło do powstania wielu teorii. Jedną z nich jest multikulturalizm, będący odpowiedzią na fakt istnienia wielokulturowości. Przyjmując, iż doktryna ta polega na poszanowaniu różnic, prawie do odmienności, ochronie wolności i dążeniu do pokojowego współistnienia, często propaguje się ją przy użyciu mocno relatywistycznych argumentów i zasad. Niniejsza praca ma na celu krytykę rozumienia multikulturalizmu wyłącznie jako celebrowania różnic. Multikulturalizm nie musi być relatywistyczny i powinien być omawiany głównie w odniesieniu do uniwersalnych potrzeb człowieka. Teoria ta zastępuje „ślepą tolerancję” – „przemyślanym i stanowczym poczuciem odpowiedzialności”, a „nieautentyczne uznanie jednakowych wartości różnych kultur” – “jakościową oceną kultur”. Podstawą multikulturalizmu jest ocenianie różnic kulturowych na podstawie ich zgodności ze sprawiedliwością, godnością ludzką i prawami człowieka.
Źródło:
Kultura i Polityka; 2013, 13; 11-26
1899-4466
Pojawia się w:
Kultura i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pedagogika prawa: paternalizm normodawcy czy relatywizm normy?
Autorzy:
Zamelski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1409252.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Collegium Witelona Uczelnia Państwowa
Tematy:
pedagogika prawa
legislacja
norma prawna
aksjologia prawa
paternalizm
relatywizm
Opis:
Przedmiotem opracowania jest stosunek pedagogiki i prawa do pozornie przeciwnych sobie zjawisk paternalizmu i relatywizmu w normach prawnych. Prawo na różne sposoby oddziałuje na społeczeństwo, czego wyrazem są różne postawy przyjmowane przez ludzi wobec norm prawnych. Jedną z najważniejszych form społecznego oddziaływania prawa jest funkcja wychowawcza. Pedagogika prawa postuluje odejście od popularnych obecnie metod legislacji opartych na paternalizmie prawodawcy lub relatywizmie norm prawnych na rzecz umacniania wolności osób, rodzin i wspólnot oraz postaw sprzyjających korzystaniu z niej przez ludzi w sposób konstruktywny i odpowiedzialny.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy; 2019, 3, 32; 119-127
1896-8333
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Donalda Davidsona obrona obiektywności
Autorzy:
Kozyra, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2098202.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
obiektywność
Donald Davidson
konceptualny relatywizm
holizm
rozumienie
schemat pojęciowy
Opis:
Artykuł przedstawia dokonane przez Donalda Davidsona przezwyciężenie poglądu, jakoby poznanie rzeczywistości było możliwe wyłącznie poprzez odniesienie do danej, przygodnej siatki pojęciowej i w konsekwencji nie mogło nosić miana „obiektywnego”. Davidson atakuje ową tezę, wskazując, że niesie ona ze sobą presupozycję, którą sama wyklucza. Poruszony zostaje również problem przekładu, gdzie Davidson twierdzi, że już rozpoznanie lokalnej nieprzekładalności zakłada znajomość wielu przypadków przekładalności. Sama metafora siatki pojęciowej „porządkującej” lub „organizującej” pozamentalną rzeczywistość zostaje przez Davidsona odrzucona poprzez wykazanie, że używający jej relatywiści naruszają reguły kierujące poprawnym użyciem owych słów w języku naturalnym. Po zarzuceniu prób ugruntowania obiektywności w dowodzie na istnienie świata Davidson szkicuje swój własny pogląd, zwracając naszą uwagę na sposób, w jaki obiektywność manifestuje się w ludzkim doświadczeniu. Przy tej okazji powołuje się na swoją ideę holizmu mentalnego, oraz nalega na niereistyczne podejście do indywiduacji stanów mentalnych.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2018, 1; 163-170
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Oto Partia: siła ludów i sumienie” – komunistyczna wizja (de)formacji sumienia
„This is the Party: the power of people and the conscience” – the communist vision of conscience (de)formation
Autorzy:
Chojnacki, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/516483.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydział Teologiczny
Tematy:
komunizm
sumienie
ideologia
relatywizm klasowy
communism
conscience
ideology
class relativism
Opis:
Kształtowanie światopoglądu „nowego człowieka” w systemie komunistycznym było jednym z najważniejszych zadań dla ideologów i funkcjonariuszy nowego porządku ideowo-społecznego. Dzięki wdrożonej edukacji w procesach wychowawczych stosowano nową hierarchię wartości, na której czele został postawiony relatywizm klasowy oraz utylitaryzm, który pozwalał klasie rządzącej, uważającej się za emanację proletariatu, na podporządkowanie wszystkich środków, łącznie z metodami represji, jednemu celowi: zachowaniu absolutnej władzy. W klasie rządzącej wyrastała grupa osób, semiautonomicznej wobec całej komunistycznej partii, która w sposób typowy dla oligarchii sprawowała absolutne rządy dzięki całemu aparatowi cenzury, przymusu oraz walki z Kościołem. Stawała się ona coraz bardziej „zbiorowym” sumieniem, które rościło sobie prawo do podporządkowania sumienia jednostki.
Shaping of the “new human” philosophy of life in the communist system was one of the most significant tasks for ideologists and officials of the new ideological and social order. In transferring of the knowledge, thanks to the implemented education, and in the upbringing processes, new hierarchy of values was used, where class relativism and utilitarianism were put at the forefront, enabling the ruling class, which treated itself as the emanation of the proletariat, to subject all the resources, including the methods of repression, to one objective: maintaining of absolute power. In the ruling class, a group of people appeared, being semi-autonomous in relation to the whole communist party and governing the country in an absolute manner typical for an oligarchy, owing to the whole apparatus of censorship, compulsion and fight with the Church. Therefore, it gradually became the “colle
Źródło:
Studia Paradyskie; 2018, 28; 145-157
0860-8539
Pojawia się w:
Studia Paradyskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Moralne dylematy kultury współczesnej
Moral Dilemmas of Contemporary Culture
Autorzy:
Sztalt, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/521682.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
kryzys kultury
relatywizm
etyka
indywidualizm
rozum instrumentalny
technopol
etyka perfekcjonistyczna
Opis:
Przedmiotem artykułu jest namysł nad kulturą współczesną postrzeganą z perspektywy etycznej, a punktem wyjścia przekonanie o kryzysie kultury europejskiej, którego źródłem miałaby być „śmierć Boga” (Nietzsche) czy też klęska „projektu oświeceniowego” (Gray). Istotą kryzysu kultury jest załamanie się dotychczas obowiązujących systemów wartości, co rodzi szereg dylematów moralnych. Typowy dla kultury współczesnej indywidualizm zaoowocował relatywizmem aksjologicznym, doprowadził do atomizmu społecznego oraz, paradoksalnie, zrodził nowe formy zniewolenia. Inną cechą współczesności jest dominacja rozumu instrumentalnego, który głównym kryterium oceny działań czyni efektywność. Konsekwencją tych przemian dokonujących się w kulturze jest z jednej strony zagubienie etyczne, z drugiej zagrożenie wolności i podmiotowości. Czy istnieje jakieś dobre wyjście z tej sytuacji? Być może lekarstwem na moralne dylematy współczesności byłby powrót do aksjologicznych źródeł. Próbę taką podjął Henryk Elzenberg w swojej etyce perfekcjonistycznej.
The subject of the article is a reflection on contemporary culture perceived from the ethical perspective. The starting point is the belief about the crisis of European culture, which source would be “the death of God” (Nietzsche) or the defeat of “the Enlightenment project” (Gray). The essence of the crisis of culture is the collapse of previously existing systems of values, which raises a number of moral dilemmas. One of the main features of contemporary culture is the development of individualism, which takes place in the name of freedom, but which has resulted in axiological relativism, led to social atomism and, paradoxically, raises new forms of enslavement. Another important feature of contemporary culture is the dominance of instrumental reason. The consequence of these changes of culture is, on the one hand, ethical confusion, on the other, the threat of human freedom and subjectivity. Is there any good way out of this situation? Perhaps a cure for the moral dilemmas of modernity would be a return to axiological sources. Such an attempt was made by H. Elzenberg in his perfectionist ethics.
Źródło:
Humanistyka i Przyrodoznawstwo; 2017, 23; 273-288
1234-4087
Pojawia się w:
Humanistyka i Przyrodoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies