Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "kary pieniężne" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 38
Tytuł:
Kary pieniężne w Prawie zamówień publicznych po nowelizacji Kodeksu postępowania administracyjnego
Autorzy:
Kiczka, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/583529.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
Tematy:
Prawo zamówień publicznych
kary pieniężne
postępowanie administracyjne
Opis:
Stosowanie kar pieniężnych w Prawie zamówień publicznych winno uwzględniać zasady ogólne administracyjnych kar pieniężnych, ustanowione Kodeksem postępowania administracyjnego. Zasady ogólne administracyjnych kar pieniężnych kształtują nieistniejące uprzednio podstawy do odpowiednich działań prawnych Prezesa UZP. Wprowadzony stan prawny wzmacnia sytuację prawną jednostki w aspekcie nakładania i wykonywania administracyjnej kary pieniężnej w demokratycznym państwie prawnym.
Źródło:
Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu; 2017, 497; 225-238
1899-3192
Pojawia się w:
Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kilka uwag o przedawnieniu kar pieniężnych w prawie energetycznym
Autorzy:
Szpyrka, Michalina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2167541.pdf
Data publikacji:
2019-01-28
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
kary pieniężne
przedawnienie
prawo energetyczne
ordynacja podatkowa
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie kształtowania się instytucji przedawnienia kar pieniężnych z prawa energetycznego. Instytucja przedawnienia ma istotne znaczenie w kontekście pewności prawa, gdyż jednostka musi posiadać wiedzę w jakim zakresie, także czasowym, organy administracji publicznej mają kompetencje do władczego regulowania jej pozycji prawnej. Z uwagi na fakt, iż kwestia przedawnienia kar pieniężnych z prawa energetycznego nie została jednoznacznie rozstrzygnięta w doktrynie i judykaturze, niezbędna była analiza i określenie sposobu kształtowania się tej instytucji w czasie obowiązywania prawa energetycznego, by zapewnić jej efektywne wykorzystywanie i zapobiec potencjalnym nadużyciom, w postaci nakładania kar pieniężnych, w czasie, gdy były one już przedawnione. Badania poświęcone temu zagadnieniu wykazały, że instytucja przedawnienia znajduje zastosowanie do kar pieniężnych z prawa energetycznego, jednakże jest ona kształtowana odmiennie, w zależności od sposobu regulacji tej instytucji w czasie obowiązywania prawa energetycznego.
Źródło:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2019, 8, 1; 48-54
2299-5749
Pojawia się w:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Charakter prawny kar pieniężnych z ustawy o grach hazardowych
Autorzy:
Skowronek, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/45241356.pdf
Data publikacji:
2022-04-28
Wydawca:
Akademia Policji w Szczytnie
Tematy:
kary pieniężne
administracja
gry hazardowe
kodeks karny skarbowy
Opis:
Niniejsze opracowanie to analiza regulacji dotyczących instytucji kar pieniężnych na gruncie ustawy o grach hazardowych. Jednak część teoretycznych rozważań ma szerszy kontekst i może być odniesiona ogólnie do zagadnienia administracyjnej kary pieniężnej. Podstawowe pytanie badawcze, jakie autor postawił, to kwestia charakteru administracyjnej kary pieniężnej określonej w ustawie o grach hazardowych. W opracowaniu zostały przedstawione dwa poglądy w tym zakresie. Pierwszy, traktujący administracyjną karę pieniężną jako rodzaj odpowiedzialności karnej. Ten pogląd wskazuje, że przepisy ustawy o grach hazardowych określają, kto i za co podlega karze pieniężnej oraz jaka ma być wysokość kar, co nasuwa skojarzenia z karnomaterialnym pojęciem norm sankcjonujących. Sankcje z przepisów finansowych grożą za czyny polegające na nielegalnym urządzaniu gier hazardowych, na uczestniczeniu w takich grach oraz na urządzaniu gier na automatach poza miejscem, w jakim mogą być urządzane, tj. poza kasynem gry. Te zachowania odpowiadają ściśle przedmiotowym znamionom czynów zabronionych określonych w kodeksie karnym skarbowym. Drugi pogląd wskazuje, że jest to co prawda kara, ale pozostająca w obszarze norm administracyjnoprawnych. Kara pieniężna odnosi się do majątku podmiotu naruszającego obowiązki administracyjnoprawne. Innymi słowy podmiot naruszający normy administracyjnoprawne nie tyle godzi w konkretne dobra etyczno-moralne (jak to się dzieje przy naruszeniu norm prawa karnego), ile raczej przeszkadza w urzeczywistnianiu zadań administracji publicznej. Autor zgłaszając pewne uwagi, generalnie opowiada się za drugim z prezentowanych poglądów, zauważając, że administracyjna kara pieniężna jest jednym z rodzajów sankcji administracyjnych i powinna być każdorazowo analizowana z punktu widzenia norm oraz konstrukcji prawa administracyjnego, nie zaś karnego.
Źródło:
Przegląd Policyjny; 2022, 145(1); 62-72
0867-5708
Pojawia się w:
Przegląd Policyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przepisy ustawowe mające zastosowanie do kar pieniężnych za nadmierne opóźnianie się ze spełnianiem świadczeń pieniężnych
Statutory provisions applicable to fines for excessive delays in payment
Autorzy:
Piszcz, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1532300.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne
Tematy:
kary pieniężne
nadmierne opóźnianie się
fines
excessive delays
payment
Opis:
Artykuł prezentuje jedną spośród zmian przepisów ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych (po nowelizacji — ustawa o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych), jakie weszły w życie 1.01.2020 r., a mianowicie wprowadzenie regulacji prawnej administracyjnych kar pieniężnych nakładanych przez Prezesa UOKiK za nadmierne opóźnianie się ze spełnianiem świadczeń pieniężnych. Celem artykułu jest analiza, jakie przepisy ustawowe mają zastosowanie do tych kar i wskazanie, jakie wątpliwości mogą powstać przy ich stosowaniu.
This article presents one of the amendments to provisions contained in the Act on combating late payment in commercial transactions (the title after the amendments) that have come into effect on 1.01.2020, that is the introduction of the legal framework for fines for excessive delays in payment imposed by the President of UOKiK. The aim of the article is to examine what statutory provisions are applicable to these fines and present what doubts might emerge as a result of their application.
Źródło:
Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego; 2020, 12; 21-25
0137-5490
Pojawia się w:
Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowelizacja k.p.a. z 2017 roku a kary pieniężne za naruszenie zakazu praktyk ograniczających konkurencję
Autorzy:
Kulesza, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2168044.pdf
Data publikacji:
2019-03-05
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
administracyjne kary pieniężne
polskie prawo ochrony konkurencji
postępowanie administracyjne
Opis:
Opracowanie poświęcone jest karom pieniężnym nakładanym przez Prezesa UOKiK na podstawie art. 106 i 106a ustawy z 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów w kontekście wprowadzonych nowelizacją k.p.a. z 2017 r. przepisów ogólnych o karach administracyjnych. We wstępie przedstawiony został zakres nowelizacji k.p.a. oraz związek tej nowelizacji z przepisami dotyczącymi postępowania przed organem antymonopolowym i nakładania przez Prezesa UOKiK kar pieniężnych. W części drugiej omówiono pokrótce stanowiska orzecznictwa i doktryny co do charakteru prawnego kar antymonopolowych. W części trzeciej przedstawiono treść przepisów nowego działu IVa k.p.a., a w części czwartej dokonano oceny zakresu stosowania tych przepisów do kar antymonopolowych nakładanych na podstawie uokik z 2007 r. Podsumowanie opracowania określa wąski zakres stosowania przepisów ogólnych k.p.a. do omawianych kar oraz ich wpływ na ocenę charakteru prawnego kar antymonopolowych.
Źródło:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2019, 8, 2; 31-39
2299-5749
Pojawia się w:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wprowadzenie programu compliance jako okoliczność łagodząca wymiar kar pieniężnych w świetle wytycznych włoskiego organu ds. konkurencji (Autorita’ Garante della Concorrenza e del Mercato)
Autorzy:
Materna, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2167981.pdf
Data publikacji:
2019-09-05
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
programy compliance
publiczne egzekwowanie reguł konkurencji
kary pieniężne
okoliczności łagodzące
Opis:
Celem artykułu jest przedstawienie podejścia włoskiego organu ochrony konkurencji (Autorita’ Garante della Concorrenza e del Mercato) do stosowanych przez przedsiębiorców programów zgodności z prawem konkurencji. Prezentowane jest aktualne orzecznictwo tego organu oraz nowo przyjęte „Wytyczne w sprawie compliance w sprawach antymonopolowych”. Wdrażającym programy zgodności z prawem antymonopolowym przedsiębiorcom, którzy naruszyli prawo antymonopolowe, włoski organ antymonopolowy zapewnia, pod pewnymi warunkami, możliwość redukcji kary pieniężnej. Tym samym Autorita’ Garante della Concorrenza e del Mercato uznaje, że nagradzanie wysiłków na rzecz przestrzegania prawa, nawet jeśli naruszenie nastąpiło, zachęca przedsiębiorców do angażowania zasobów w zapobieganie naruszeniom. Jest to podejście odmienne niż m.in. przyjmowane przez polski organ antymonopolowy. Tym bardziej warto zaprezentować je polskiemu czytelnikowi w ramach dyskusji na temat relacji między programami compliance a publicznym egzekwowaniem zakazu praktyk ograniczających konkurencję.
Źródło:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2019, 8, 6; 92-106
2299-5749
Pojawia się w:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Models of liability for the administrative tort sanctioned with financial penalties on the example of selected European countries
Modele odpowiedzialności za delikt administracyjny sankcjonowany karami finansowymi na przykładzie wybranych krajów europejskich
Autorzy:
Staniszewska, Lucyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/909466.pdf
Data publikacji:
2019-12-04
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
sankcje administracyjne
administracyjne kary pieniężne
delikt administracyjny
model odpowiedzialności administracyjnej
Opis:
Przedmiotem niniejszego artykułu są modele odpowiedzialności administracyjnej za naruszenia prawa publicznego w wybranych państwach europejskich, tj. Austrii, Czechach, Francji, Niemczech i Wielkiej Brytanii. We Francji i Wielkiej Brytanii wpływ na model odpowiedzialności wywiera orzecznictwo sądowe, natomiast w pozostałych państwach modele te są regulowane prawem stanowionym, jednakże w sposób fragmentaryczny. Niestety, bardzo często prawo stanowione nie zawiera ogólnych regulacji dotyczących kar pieniężnych. Jest to negatywne zjawisko zwłaszcza ze względu na to, że kary administracyjne są istotnymi instrumentami zapewnienia wykonania aktów administracyjnych oraz normatywnych. Podjęcie problematyki sankcji administracyjnych jest spowodowane wyraźną tendencją prawodawców w wielu państwach Unii Europejskiej do stanowienia kolejnych deliktów administracyjnych i kar za nie wymierzanych. Ustawodawca często jednak czyni to bez głębszego zastanowienia i zagadnienie to reguluje tak, by wymierzane kary realizowały interes publiczny i były zgodne z międzynarodowymi zasadami ochrony praw człowieka. Biorąc pod uwagę ciężar gatunkowy administracyjnych sankcji, zwłaszcza kar pieniężnych, należy wskazać, że negatywnym aspektem jest niedostatek regulacji prawnych w tym zakresie. Stosowaniu sankcji administracyjnych towarzyszą poważne dylematy związane z możliwością ich wymierzania z pominięciem zasady trójpodziału władzy, a także z gwarancjami charakterystycznymi dla spraw karnych. Pomimo licznych uwarunkowań administracyjnoprawnych, wpływających na cha-rakter prawny instytucji sankcji administracyjnych, charakteryzują się one cechami właściwymi dla spraw karnych. Złożoność ich konstrukcji staje się jednak w pełni widoczna dopiero w obliczu analizy różnorodnych modeli ich stosowania. Żaden z nich nie ujmuje jednakże problemu sankcji administracyjnych kompleksowo w taki sposób, by mógł on posłużyć przykładem dla innych porządków prawnych.Autorka opracowania postuluje przygotowanie ogólnych regulacji zasad stosowania sankcji administracyjnych w poszczególnych państwach europejskich w celu pełnej realizacji zasady ochrony praw człowieka i obywatela w sprawach represyjnych.
Źródło:
Studia Prawa Publicznego; 2016, 1 (13); 67-84
2300-3936
Pojawia się w:
Studia Prawa Publicznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowe elementy regulacji prawnej kar pieniężnych w ustawie o ochronie konkurencji i konsumentów.
New Elements of the Legal Framework for Fines in the Act on Competition and Consumers Protection
Autorzy:
Piszcz, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/507781.pdf
Data publikacji:
2015-04-30
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
kary pieniężne
łagodzenie kar
odpowiedzialność osób zarządzających
fines
leniency
liability of managers
Opis:
Artykuł prezentuje najważniejsze zmiany w regulacji prawnej kar pieniężnych zawartej w ustawie o ochronie konkurencji i konsumentów, jakie weszły w życie 18 stycznia 2015 r. Autorka analizuje zmiany dotyczące w szczególności podstawy wymiaru kar pieniężnych za naruszenia materialne, zasad odstąpienia od wymierzenia kary pieniężnej lub jej obniżenia, nowego rodzaju kar pieniężnych nakładanych na osoby zarządzające oraz czynników uwzględnianych przy ustalaniu wysokości kar pieniężnych. Wskazuje przy tym, jakie problemy zdają się być rozwiązane oraz jakie nowe trudności mogą powstać w związku z nowymi przepisami ustawy.
This article presents the most important changes in the legal framework concerning the imposition of fines contained in the Act on Competition and Consumers Protection which came into effect on 18 January 2015. The Author examines the amendments regarding, in particular: the base used to calculate fines for substantive infringements; rules for immunity from fines and fine reductions; a new type of fine which can now be imposed on managers; as well as factors taken into account while calculating the amount of the fine. At the same time, the Author outlines which of the old problems seem to have been resolved now, and what new difficulties might emerge as a result of the new legal provisions.
Źródło:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2015, 4, 2; 42-58
2299-5749
Pojawia się w:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kary pieniężne w ustawie o radiofonii i telewizji – analiza krytyczna
Autorzy:
Gajek, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2167505.pdf
Data publikacji:
2019-04-12
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
ustawa o radiofonii i telewizji
administracyjne kary pieniężne
sankcje administracyjne
Przewodniczący KRRiT
Opis:
Artykuł poświęcony jest analizie przepisów o karach pieniężnych, zawartych w ustawie o radiofonii i telewizji. Ocenie poddano sposób opisu znamion deliktów administracyjnych, przesłanki stosowania (nakładania i wymiaru) kar pieniężnych, a także regulację ich wykonania (zapłaty) w kontekście przepisów kodeksu postępowania administracyjnego. Jednym z głównych kryteriów oceny przepisów są konstytucyjne granice swobody regulowania administracyjnych kar pieniężnych w wykładni Trybunału Konstytucyjnego. W artykule oceniono również sposób zrealizowania przez polskiego ustawodawcę tzw. założenia stopniowalnej regulacji wynikającego z dyrektywy o audiowizualnych usługach medialnych. Uzyskane wnioski pozwoliły ustalić czy obecnie obowiązujące przepisy zapewniają dostateczny poziom ochrony interesów zarówno publicznego, jak i indywidualnych, a także sformułować postulaty de lege ferenda.
Źródło:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2019, 8, 3; 7-30
2299-5749
Pojawia się w:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Administracyjne kary pieniężne w dobie pandemii COVID-19. Refleksje po roku stosowania
Administrative financial penalties in the time of the COVID-19 pandemic. Reflections after a year of use
Autorzy:
Wierzbicka, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1834937.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
administracyjne kary pieniężne
pandemia
prewencja
obostrzenia
COVID
administrative financial penalties
pendemic
prevention
restrictions
Opis:
The aim of the article is to discuss the problems of the functioning of administrative financial penalties related to non-compliance with the restrictions during a pandemic. The amendment to the law on preventing and combating infections and infectious diseases introduced administrative fines. First, the principle of specificity was violated, as the regulations issued on the basis of the aforementioned Act are inappropriate due to the absence of constitutional emergency measures. Suspension of the execution of the decision was significantly limited due to the limitation of the activities of the courts and administrative authorities. and the suspension of time limits. The procedure for imposing administrative fines violates the principle of trust in public authorities and the principle of active participation of the party in the procedure. The year of application of administrative financial penalties has highlighted significant problems that will have consequences in the next few years. In practice, the administrative judiciary will be responsible for removing from legal circulation decisions imposing financial penalties.
Celem artykułu jest omówienie problemów funkcjonowania administracyjnych kar pieniężnych. związanych z nieprzestrzeganiem obostrzeń podczas pandemii. Nowelizacja ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych wprowadziła administracyjne kary pieniężne. Po pierwsze została naruszona zasada określoności, gdyż rozporządzenia wydane na podstawie wymienionej ustawy są niewłaściwe ze względu na brak obowiązywania konstytucyjnych stanów nadzwyczajnych. Wstrzymanie wykonania decyzji zostało znacznie ograniczona z uwagi na ograniczenie działalności sądów i organów adm. oraz zawieszenie biegu terminów. Postępowanie w przedmiocie nałożenia administracyjnych kar pieniężnych narusza zasadę zaufania do władzy publicznej oraz zasadę czynnego udziału strony w postępowaniu. Rok stosowania administracyjnych kar pieniężnych uwypuklił istotne problemy, które będą miały swoje konsekwencje w perspektywie kilku najbliższych lat. W praktyce sądownictwo administracyjne będzie odpowiedzialne za usuwanie z obrotu prawnego decyzji nakładające kary pieniężne.
Źródło:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały; 2021, (28), 1; 99-115
1689-8052
2451-0807
Pojawia się w:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postępowanie w przedmiocie wymierzania kar pieniężnych na podstawie Prawa ochrony środowiska – wybrane uwagi
Proceedings concerning the imposition of fines under Environmental Protection Law – selected remarks
Autorzy:
Gruszecki, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2143596.pdf
Data publikacji:
2022-03-30
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
ochrona środowiska
zasada „zanieczyszczający płaci”
kary pieniężne
odstąpienie od wymierzenia kary
environmental protection
polluter pays
fines
waiving of penalty
Opis:
Jedną z podstawowych zasad ochrony środowiska jest dyrektywa „zanieczyszczający płaci”, mająca umocowanie w postanowieniach art. 7 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska. Środkiem prawnym służącym jej realizacji są kary pieniężne wymierzane na podstawie art. 298 p.o.ś. za naruszenie warunków korzystania ze środowiska. Sposób ustalania wysokości kar został określony w art. 305 i 305a p.o.ś. Zasady postępowania w przedmiocie ich wymierzania zawarto jednak także w Kodeksie postępowania administracyjnego, którego art. 189f precyzuje, kiedy należy odstąpić od wymierzenia kary. Rozwiązanie to odnosi się również do kar wymierzanych na podstawie p.o.ś., w praktyce więc zachodzi konieczność łącznego stosowania rozwiązań wynikających z k.p.a. i p.o.ś. W artykule omówiono zatem przesłanki, które uzasadniają odstąpienie od wymierzenia kary pieniężnej za naruszenie warunków korzystania ze środowiska, a w podsumowaniu wskazano, że taki dualizm nie jest dobry, dlatego przepisy prawa w tym zakresie powinny zostać uporządkowane.
One of the fundamental principles of environmental protection is the „polluter pays” directive, which is anchored in the provisions of Article 7 of the Act of 27 April 2001. Environmental Protection Law (later on referred to as „p.o.ś.”) – hereinafter (Dz.U. of 2020, item 1219 as amended). The legal means for carrying out this objective are fines imposed under Article 298 of the p.o.ś., for violation of the conditions for using the environment. The method of determining the number of penalties is set out in Articles 305 and 305a of the p.o.ś. However, the rules of proceeding with the imposition of fines are also set out in the Code of Administrative Procedure, Article 189f which defines when the imposition of fines should be waived. This solution is also applied to fines imposed based on the p.o.ś. Therefore, in practice, it is necessary to apply both solutions resulting from the Code of Administrative Procedure and the p.o.ś. Therefore, the article presents premises justifying the withdrawal from the imposition of a financial penalty for violation of the conditions for using the environment. In conclusion, it was pointed out that such dualism is not good and therefore the law in this area should be organized.
Źródło:
Prawne Problemy Górnictwa i Ochrony Środowiska; 2022, 1; 1-19
2451-3431
Pojawia się w:
Prawne Problemy Górnictwa i Ochrony Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kara konfiskaty mienia w prawie polskim i obowiązującym na ziemiach polskich oraz w praktyce jego stosowania
Forfeiture of Property in Polish Law, the Law in Force on Polish Territories, and the Practice of its Application
Autorzy:
Rzeplińska, Irena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699048.pdf
Data publikacji:
1994
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
kara konfiskaty mienia
prawo polskie
kary pieniężne
przestępstwa
forfeiture of property
Polish law
pecuniary penalties
offences
Opis:
Forfeiture of property is one of the oldest penalties in Polish law. Its origins can be traced in pre-state law, in the penalty of exclusion from tribe. Anybody could kill a person thus punished and destroy  his property, and would suffer no penalty for such acts. Later on, in early Middle Ages, the penalty of plunder was introduced: the offender’s possessions were looted, and his house burned. Destruction of the offender’s property as a penal sanction resulted from the conception of crime and punishment of that time. Crime was an offence against God, and punishment was seen as God’s revenge for crime – that offender’s house was destroyed as the place that had become unchaste, inhabited by an enemy of God. The penalties imposed in Poland in the 12th and 13th centuries were personal, material, and mixed penalties. There were two material penalties: forfeiture of the whole or part of property and pecuniary penalties. The utmost penalty was being outlawed which consisted of banishment of the convicted person from the country and forfeiture of his property by the ruler. Being outlawed was imposed for the most serious offences; with time, it became an exceptional penalty. In those days, forfeiture of property was a self-standing, as well as an additional penalty, imposed together with death, banishment, or imprisonment. As shown by the sources of law, forfeiture of property (as an additional penalty) could be imposed for “conspiracy against state” rape of a nun forgery of coins, cheating at games, and profiteering. Other  offences punishable in this way included murder, raid  with armed troops and theft of Church property, murder of a Jew committed by a Christian, and raid of a Jewish cemetery.  Data on the extent of the imposition of that penalty in the early feudal period are scarce; as follows from available sources, it was applied but seldom. The consequences of forfeiture were serious in those days. Deprived of property, the convicted person and his family inevitably lost their social and political status which  made forfeiture one of the most severe penalties. From  the viewpoint of the punishing authority (duke), forfeiture was clearly advantageous due to its universal feasibility; to the duke’s officials, it was profitable as they were entitled to plunder the convicted persons’s movables. In the laws of the 16th and 17th centuries, forfeiture was provided for: serious political crimes (crimen leaesae maiestatis – laese-majesty; perduelio – desertion to the enemy), offences against currency and against the armed forces.  As an additional penalty, it accompanied capital punishment and  being outlawed. The law also provided for situations where forfeiture could be imposed as a self-standing penalty. In 1573, the Warsaw Confederacy Act which guaranteed equality to confessors of different religions banned the inposition of forfeiture for conversion to another faith. Initially absolute – the whole of property being forfeited and taken over by the Treasury where it was at the king’s free disposal – forfeiture of  property  was limited already in the 14th century. To begin with, in consideration of the rights of the family  and third to forfeited property, the wife’s dowry was excluded from forfeiture. Later on, in the 16th century, the limitations concerned the king’s freedom of disposal of forfeited property. A nobleman’s property could no longer remain in the king’s hands but had to be granted to another nobleman. Forfeiture of property can also be found in the practice of Polish village courts; as follows from court registers, though, it was actually seldom imposed. European Enlightenment was the period of emergence of ideas which radically changed the conceptions of the essence and aims of punishment, types of penalties, and the policy of their imposition. In their writings, penologists of those days formulated the principle of the offender’s individual responsibility. This standpoint led to a declaration against forfeiture of property as a penalty which affected not  only the offender but also his family and therefore expressed  collective responsibility. The above ideas were known in Poland as well. They are reflected in the numerous drafts of penal law reform, prepared in 18th century Poland. The first such draft, so-called Collection of Jidicial Laws by Andrzej Zamojski, still provided for forfeiture. A later one (draft code of King Stanislaw August of the late 18th century) no longer contained this penalty. The athors argued that,  affecting not only the offender, that penalty was at variance with the principles of justice. The drafts were never to become the law. In 1794, after the second partition of Poland, an insurrection broke out commanded by Tadeusz Kościuszko. The rebel authorities repealed the former legal system and created a new system of provisions regulating the structure of state authorities, administration of justice, and law applied in courts. In the sphere of substantive penal law and the law of criminal proceedings, an insurgent code was introduced, with severe sanctions included in the catalog of penalties. Forfeiture of property was restored which had a double purpose: first, acutely to punish traitors, and second – to replenish the insurgent funds. When imposing forfeiture, property rights  of the convicted person’s spouse and his children’s right to inheritance were taken into account. Yet compared to the administration of justice of the French Revolution with its mass imposition of forfeiture, the Polish insurgent courts were humane and indeed lenient in their practice of sentencing. After the fall of the Kościuszko Insurrection, Poland became a subjugated country, divided between three partitioning powers: Prussia, Russia, and Austria. The Duchy of Warsaw, made of the territories regained from the invaders, survived but a short time. In the sphere of penal law and the present subject of forfeiture of property, that penalty was abolished by a separate parliamentary statute of 1809. After the fall of the Duchy of Warsaw, Poland lost sovereignty and the law of the partitioning powers entered into force on its territories. In the Prussian sector, a succession of laws were introduced: the Common Criminal Law of Prussian States of 1794, followed by the 1851 penal code and the penal code of the German Reich of 1871. Only the first of them still provided for forfeiture: it was abolished in the Prussian State by a law of March 11, 1850. Much earlier, forfeiture disappeared from the legislation of Austria. lt was already absent from the Cpllection of Laws on Penalties for West Galicia of June 17,1796, valid on the Polish territories under Austrian administration. Nor was forfeiture provided for by the two Austrian penal codes of 1803 and 1852. Forfeiture survived the longest in the penal legisation of Russia. In 1815, the Kingdom of Poland was formed of the Polish territories under Russian administration. In its Constitution, conferred by the Tsar of Russia, a provision was included that abolished forfeiture of property. It was also left in the subsequent Penal Code of the Kingdom of Poland, passed in 1818. Forfeiture only returned as a penal sanction applied to participants of the anti-Russian November insurrection of 1831. The Organic Statute of 1832, conferred to the Kingdom of Poland by the Tsar, reintroduced the penalty of forfeiture of property. Moreover, it was to be imposed for offences committed before Organic Statute had entered into force which was an infringement of the ban on retroactive force of law. Of those sentenced to forfeiture in the Kingdom of Poland, Lithuania, and Russia as participants of the November insurrection, few had estates and capital. A part of forfeited estates were donated, the rest were sold to persons of Russian origin. The proces of forfeiting the property of the 1830–1831 insurgents only ended in 1860 (the Tsar’s decree of February 2/March 2,1860). After November insurrection, the Russian authorities aimed at making the penal legislation of the Kingdom of Poland similar to that of the Russian Empire. The code of Main Corrective Penalties of 1847 aimed first of all at a legal unification. It preserved the penalty of “forfeiture of the whole or part of the convicted persons’ possessions and property” as an additional penalty imposed in cases clearly specified by law. It was imposed for offences against the state: attempts against the life, health, freedom or dignity of the Emperor and the supreme rights of the heir to the throne, the Emperor’s wife or other members of the Royal House, and rebellion against the supreme authority. Forfeiture was preserved in the amended code of 1866; in 1876, its application was extended to include offences against official enactments. The penalty could soon be applied – towards the participants of January insurrection of 1863 which broke out in the Russian Partition. The insurgents were tried by Russian military courts. After the January insurrection, 6,491 persons were convicted in the Kingdom of Poland; 6,186 of tchem were sentenced to forfeiture of property. Of that group, as few as 28 owned the whole or a part of real estate; 60 owned mortgage capital and real estate. The imposition of forfeiture on January insurgents stopped in 1867 in the Kingdom of Poland and as late as 1873 in Lithuania. The penalty was only removed from the Russian penal legislation with the introduction a new penal code in 1903. As can be seen, the Russian penal law – as opposed to the law of Prussia and Austria retained forfeiture of property the longest. It was designet to perform special political and deterrent functions as the penalty imposed on opponents of the system for crimes against state. It was severe enough to annihilate the offender’s material existence. It was also intended to deter others, any future dare-devils who might plan to resist authority. It was an   fitted element of the repressive criminal policy of the Russian Empire of those days. Forfeiture of the whole of property of the convicted person can be found once again in the Polish legislation, of independent Poland this time: in the Act of July 2, 1920 on controlling war usury where forfeiture was an optional additional penalty. At the same time, the act prohibited cumulation of repression affecting property (fine and forfeiture could not be imposed simultaneously). It originated from the special war conditions in Poland at the time. The ban on cumulation of repression affecting property is interesting from the viewpoint of criminal policy. The Polish penal code of 1932 did not provide for the penalty of forfeiture, and the Act on controlling war usury was quashed by that code’s introductory provisions. In the legislation of People’s Poland after World War II, forfeiture of property was re-established and had extensive application.
Źródło:
Archiwum Kryminologii; 1994, XX; 79-96
0066-6890
2719-4280
Pojawia się w:
Archiwum Kryminologii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wymierzanie administracyjnych kar pieniężnych przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki w świetle nowelizacji kodeksu postępowania administracyjnego z dnia 7 kwietnia 2017 r.
The imposition of administrative fines by the President of the Energy Regulatory Office in the context of the amendment of the Code of Administrative Procedure of 7 April 2017
Autorzy:
Zdyb, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/508243.pdf
Data publikacji:
2017-10-31
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
administracyjne kary pieniężne
energetyka
regulacja
obowiązki przedsiębiorstw energetycznych
administrative fines
energy
regulation
obligations of energy companies
Opis:
Niniejsze opracowanie odnosi się do problematyki wymierzania w drodze decyzji administracyjnej Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki administracyjnych kar pieniężnych za niewykonywanie obowiązków o charakterze publicznoprawnym przewidzianych w ustawie z 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne. W części pierwszej przedstawione zostały w sposób węzłowy poglądy na temat charakteru prawnego administracyjnych kar pieniężnych. Następnie przedstawiono nowe regulacje dotyczące administracyjnych kar pieniężnych dodane do k.p.a. nowelizacją z 7 kqwietnia 2017 r. Kolejny punkt traktuje na temat regulacji szczególnych dotyczących administracyjnych kar pieniężnych w prawie energetycznym. Artykuł kończy się podsumowaniem zawierającym postulaty de lege ferenda w zakresie zmniejszenia liczby aktów prawnych stosowanych przez Prezesa URE przy wymierzaniu administracyjnych kar pieniężnych.
The article refers to the issue of imposing fines by way of an administrative decision of the President of Energy Regulatory Office for the failure to perform public law obligations provided for in the Energy Law Act of 10 April 1997. The first part of the paper outlines the legal nature of administrative fines. The next part presents new regulations on administrative fines added to Code of Administrative Procedure by the amendment from 7 April 2017. The paper then deals with specific regulations on administrative fines contained in the Energy Law Act. The article concludes with a summary containing postulates de lege ferenda on the reduction of the number of legal acts used by the President of the Energy Regulatory Office to impose administrative fines.
Źródło:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2017, 6, 6; 55-68
2299-5749
Pojawia się w:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zasady ustalania wysokości kar pieniężnych według projektu ustawy o zmianie ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów
Principles of calculating the amount of fines according to the draft act amending the Act on Competition and Consumer Protection and some other acts
Autorzy:
Piszcz, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/508629.pdf
Data publikacji:
2013-03-01
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
kary pieniężne
podstawa wymiaru kary pieniężnej
okoliczności łagodzące
okoliczności obciążające
fines
base used to calculate fine
mitigating factors
aggravating factors
Opis:
Artykuł poświęcony jest wybranym propozycjom zmian prawa zawartym w projekcie ustawy o zmianie ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów oraz o zmianie niektórych innych ustaw. W pierwszej kolejności autorka zwraca uwagę na propozycje zmian dotyczące podstawy wymiaru kar pieniężnych. Po drugie, artykuł porusza kwestie dotyczące proponowanych czynników uwzględnianych przy ustalaniu wysokości kar pieniężnych. W ostatnim rzędzie autorka skupia uwagę na projektowanych okolicznościach łagodzących oraz obciążających.
The article is concerned with the discussion of some of the proposals outlined in the draft act amending the Act on competition and consumer protection and some other acts. First, emphasis is laid on the base amount used to calculate fines. Second, the author explains some of the issues related to the proposals on changes to the factors to be taken into account while calculating fines. Last, the author focuses on proposed mitigating factors and aggravating factors.
Źródło:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2013, 2, 1; 31-44
2299-5749
Pojawia się w:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obowiązek stosowania przez przedsiębiorców wewnętrznych procedur antykorupcyjnych w świetle projektu ustawy o jawności życia publicznego
The obligation for entrepreneurs to apply anti-corruption procedures in the light of the Draft Act on the Transparency of Public Life
Autorzy:
Kowalewska-Łukuć, Magdalena
Staniszewska, Lucyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/692904.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
liability of collective entities
administrative fines
anti-corruption procedure
procedura antykorupcyjna
odpowiedzialność podmiotów zbiorowych
administracyjne kary pieniężne
Opis:
The article focuses on the issue of punishment in the draft bill of the Act on the Transparency of Public Life. The adoption of the concept of administrative sanctions for violation of the law is a matter of concern. Corruption, due to the fact it is culpable and blameworthy, has been penalized by criminal law for years. The new sanctioning procedure is related to the need to penalize collective entities more effectively and efficiently. However, there are undoubtedly already regulations in criminal law that allow such entities to be held accountable. The new amendment will create an additional regime of quasi-criminal liability, which will clearly not guarantee effective and quick punishment. Aside from the amount of the sanctions, which can reach a maximum of PLN10 million, the procedure for imposing penalties is also questionable. Firstly, the Head of the Central Anti-corruption Bureau (CBA) will impose a fine on the enterprise. If the entrepreneur does not pay this fine voluntarily, an application to hold the enterprise liable will be forwarded to the President of the Office of Competition and Consumer Protection (UOKiK). However, under the new regulations, the position of the President is reduced to the role of an enforcer. Furthermore, anti-corruption procedures clearly fall under the competence of the Head of CBA, not of the President of UOKiK, hence the structure adopted in the Act is incomprehensible. The conclusion of the article is that it is necessary for the authors of the Act to reflect on the model of punishment for violating anti-corruption procedures.
Artykuł koncentruje się na zagadnieniu karania w projekcie ustawy o jawności życia publicznego. Szczególne zastrzeżenia dotyczą przyjęcia koncepcji karania za naruszenia ustawy sankcją administracyjną. Zjawisko korupcji ze względu na swoją karygodność i moralną naganność od lat było penalizowane prawem karnym. Nowy tryb sankcjonowania związany jest z potrzebą karania podmiotów zbiorowych, i to w sposób sprawny i efektywny. Niewątpliwie jednak i w prawie karnym odnaleźć można regulacje pozwalające pociągnąć do odpowiedzialności takie podmioty. Projektowana procedura wymierzania administracyjnej kary pieniężnej nie jest gwarancją efektywnego i szybkiego karania, a wręcz przeciwnie – konieczność zapewnienia gwarancji zbliżonych do prawa karnego czyni to postępowanie quasi-karnym. Pomijając już samą wysokość kary, która w górnej swojej granicy może sięgać 10 mln zł, wątpliwości budzi także procedura jej wymierzania. Na pierwszym etapie szef Centralnego Biura Antykorupcyjnego (CBA) wymierza karę pieniężną, a jeżeli przedsiębiorca jej nie uiści dobrowolnie, to szef CBA kieruje wniosek o ukaranie do prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (UOKiK). Pozycja prezesa za sprawą przyjętych rozwiązań została jednak sprowadzona do roli egzekutora. Niewątpliwie kwestie przeciwdziałania procedurom korupcyjnym leżą w kompetencji CBA, a nie prezesa UOKiK, stąd niezrozumiała jest przyjęta w ustawie konstrukcja. Konkluzja artykułu sprowadza się do tezy o konieczności przemyślenia przez projektodawcę modelu karania za naruszenie procedur antykorupcyjnych.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2019, 81, 3; 87-99
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 38

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies