Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Architecture History" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Modernist Party House in Zielona Góra. architecture to be discovered
Autorzy:
Eckert, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/105444.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Politechnika Rzeszowska im. Ignacego Łukasiewicza. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
history of architecture
modernism
social realism
monument
Opis:
According to the tendency that was observed at the turn of the 1940s and 1950s, each provincial town, including Zielona Góra, was to be expanded. At that time in every area of social life, including architecture, there was a fixed set of values and symbols. Urban planning and architecture were to be adapted to the propaganda needs of the new social-political formation. A decision was made to build an elegant building, the seat of the Provincial Committee of the Polish United Workers' Party. The Central Office for Architectural and Construction Projects was entrusted with the project. The team headed by Mikołaj Kokozow designed a building reflecting the tradition of interwar architecture that linked constructivism and so called quasi-classicist modernism. The building at 23 Bohaterów Westerplatte Street in Zielona Góra is an example of socialist realism, which was a dominant style in Polish architecture in the years 1949-1956. The former Party House was designed in quasi-classicist style, decorated with quasi-historical detail. The building has a permanent position in the cultural landscape of Zielona Góra, being part of post-war history and an important element of the continuity of the cultural heritage and history of the town.
Źródło:
Czasopismo Inżynierii Lądowej, Środowiska i Architektury; 2018, 65, 3; 111-118
2300-5130
2300-8903
Pojawia się w:
Czasopismo Inżynierii Lądowej, Środowiska i Architektury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kolhapur and Rome : a study of their urban morphologies and base buildings, and understanding the connections between both
Kolhapur i Rzym : studium morfologii miejskiej i podstawowych budynków, a także zrozumienie powiązań między nimi
Autorzy:
Sutar, Nirmiti Sanjay
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2092675.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Sopocka Akademia Nauk Stosowanych
Tematy:
Aggregation
Base building
Architecture History
Urban morphology
Urban form
morfologia urbanistyczna
agregacja
budownictwo bazowe
historia architektury
forma urbanistyczna
Opis:
The study of Urban Morphology has helped us understand the evolution of cities, to better analyse the substrata and build guidelines for urban development. In 1945, there was an excavation carried out in the city of Kolhapur on the mound of Brahmapuri; an oldest settlement of the city. In the excavation report published by history professors H.D. Sankalia and Dr. M. G. Dikshit of Deccan College Pune, it says, traces of a Roman trader’s brick house have been found along with some interesting objects, which dates back to 2nd century BC. Dr. Wheeler, the then Director General of Archaeology in India expressed the hope that the city of Kolhapur might turn out to be a key site for understanding the spread and depth of Roman influence on Indian culture of Satavahan period. The aim of this paper is to firstly; understand the Indo-Roman relations with the help of excavation evidences, secondly; study the morphological evolution of both the cities – Rome and Kolhapur and thirdly; an attempt to resolve the base building module for the city of Kolhapur with the help of Gianfranco Caniggia’s approach of interpreting basic buildings which is also the method of study in this paper. Findings – Using critical consciousness in order to study the spontaneous consciousness of man in different periods irrespective of the cultural differences shows us strikingly similar evolution of urban form in the two cities herewith studied which is evidently backed up with the analysis of aggregation of urban tissues.
Badania nad morfologią miejską pomogły zrozumieć ewolucję miast oraz pozwoliły lepiej analizować podłoże i tworzyć wytyczne dla rozwoju urbanistycznego. W 1945 roku w mieście Kolhapur przeprowadzono wykopaliska na kopcu Brahmapuri, najstarszej części miasta. W raporcie z wykopalisk, opublikowanym przez profesorów historii H.D. Sankalia i dr. M.G. Dikshit z Deccan College w Pune napisano, że znaleziono ślady murowanego domu rzymskiego kupca oraz kilka interesujących przedmiotów, które pochodzą z II wieku p.n.e. Dr Wheeler, ówczesny dyrektor generalny ds. archeologii w Indiach, wyraził nadzieję, że miasto Kolhapur może okazać się kluczowym miejscem dla zrozumienia rozprzestrzeniania się głębokości wpływów rzymskich na kulturę indyjską okresu satawizmu. Celem niniejszego artykułu jest, po pierwsze, zrozumienie relacji indo-rzymskich z pomocą dowodów wykopaliskowych, po drugie, zbadanie ewolucji morfologicznej obu miast – Rzymu i Kolhapur, a po trzecie, próba rozwiązania modułu podstawowego budynku dla miasta Kolhapur z pomocą podejścia Gianfranco Caniggia do interpretacji budynków podstawowych, która jest również metodą badawczą w tym artykule. Wykorzystanie świadomości krytycznej, w celu zbadania spontanicznej świadomości człowieka w różnych okresach, niezależnie od różnic kulturowych, pokazuje nam uderzająco podobną ewolucję formy urbanistycznej w dwóch analizowanych miastach, co jest ewidentnie poparte analizą agregacji tkanki miejskiej.
Źródło:
Przestrzeń, Ekonomia, Społeczeństwo; 2021, 19/I; 37-64
2299-1263
2353-0987
Pojawia się w:
Przestrzeń, Ekonomia, Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Representation of Selected Silesian Cities in the 15th–17th Centuries
Autorzy:
Eysymontt, Rafał
Chabros, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1070565.pdf
Data publikacji:
2018-12-31
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe w Toruniu
Tematy:
urban planning
city iconography
history of architecture
urban laudation
Opis:
The representation of Silesian cities during the late Middle Ages and early modern times combines illustrative and textual elements. Both of these elements are subject to certain rules typical of the poetics of the so-called laudation. The representation (imagery) of each of the analyzed cities (the analysis in this case concerns mainly the capital of Lower Silesia – Wrocław) has a corona muralis, along with significant dominant profiles, which are naturally the church towers and the town hall. The towers of Nysa in the image of Hartmann Schedel are associated with the idea of Flemish belfries. Since the time of Hartmann Schedel’s Chronicle of 1493 the vedutas have also been provided with a commentary, fulfilling the functions of a classical laudation that praises the city’s good natural location, the beautiful shape and power of its founder. The image and text from Hartmann Schedel’s Chronicle may be compared with the famous description of the city of Wroclaw by Barthel Stein of 1512. The least-known, if one of the oldest, image of Wroclaw is the panorama with John of Capistrano in the background of 1503; it refers to the view from Weltchronik of 1493 only to some extent, though presenting a more symbolic, sacred character. On the other hand, the picture of Wrocław made in 1537 during the trip of the Palatine Ottheinrich from Neuburg on the Danube to Cracow is more impressive, although symbolic elements also appear here. The view of the city of 1562 should be described as a picture of the ideal town, made for specific political reasons. In turn, the first measurement plan of Wroclaw by Frederick Groβ of 1579 and the view of Wroclaw from the volume of Braun and Hogenberg of 1572–1618 should be considered the typical Renaissance plan of the consciously inventory-like character. The plan of Frederick Groβ expresses the idea of the modularity of the city consisting of sacral buildings and rectangular building blocks. It can be compared with Legnica’s plans from the beginning of the 18th century. The text of Braun and Hogenberg’s volume can be regarded as an early example of comparative urban planning. The veduta of Lwówek, created in the 17th century, should be considered to be close to the medieval paintings of a perfectly protected city.
Źródło:
Zapiski Historyczne; 2018, 83, 4; 49-75
0044-1791
2449-8637
Pojawia się w:
Zapiski Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dwór w Boratynie jako przykład ocalałej rezydencji o wartości historycznej
The manor in Boratyn as an example of a preserved country residence of historic value
Autorzy:
Kobylarczyk, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/217339.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
architektura
historia architektury
konserwacja
urbanistyka
architecture
history of architecture
conservation
urban design
Opis:
Dwór w Boratynie jest przykładem architektury rezydencjonalnej z drugiej połowy XVII wieku. Na uwagę zasługuje także najbliższe otoczenie dworu w postaci parku z kaplicą dworską w stylu klasycystycznym, która pochodzi zapewne z pierwszej połowy XIX wieku. Dwór od kilku lat jest własnością prywatną. Niestety w wyniku przeprowadzonego remontu wiele cennych elementów wystroju (m.in. sztukaterie znajdujące się w jednej z sal balowych) zostało bezpowrotnie utraconych. Niemniej jednak nie można pominąć faktu, że dzięki nowym właścicielom zaniedbany i zdewastowany wcześniej budynek dworu został uratowany.
The manor house in Boratyn is an example of residential architecture from the second half of the 17th century. Attention should also be paid to the close surroundings of the manor in the form of a park with the manor chapel which, erected in the classicist style, must have been built in the first half of the 19th century. The manor has been a private property for a few years. Unfortunately, as a result of the carried out renovation many valuable elements of interior decoration (e.g. stuccos in one of the ballrooms) have been irretrievably lost. Nevertheless, it cannot be ignored that thanks to the new owners a previously neglected and vandalized manor house has been saved.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2012, 31; 78-86
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Izaak Apperman - zapomniany rzeszowski architekt
Izaak Apperman - a forgotten architect from Rzeszów
Autorzy:
Zamoyski, G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/104326.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Politechnika Rzeszowska im. Ignacego Łukasiewicza. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
historia architektury
Galicja
Rzeszów
architekt
history of architecture
Galicia
architect
Opis:
Izaak Apperman był najbardziej aktywnym żydowskim architektem, działającym w Rzeszowie pod koniec XIX wieku. Jego życiorys kryje wiele tajemnic – nie udało się odnaleźć żadnych dokumentów związanych z zamieszkaniem w tym mieście. Pracował w Wiedniu, ale wiele jego prac zostało zrealizowanych w Rzeszowie. Był projektantem części obiektów; ale także – prowadząc własne przedsiębiorstwo budowlane – wykonawcą projektów innych architektów. Pozostały po nim obiekty, które na trwale wpisały się w krajobraz miasta. Budynki te realizował na potrzeby miasta, miejscowej gminy żydowskiej, instytucji państwowych, stowarzyszeń i osób prywatnych. Wśród nich należy wymienić m.in. zachowane budynki rzeszowskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” (ul. Bernardyńska), szpitala zakaźnego (ul. Naruszewicza), gmachu Izby Skarbowej (ul. Zamkowa), Kasy Oszczędności (obecna Galeria „Paniaga” przy ul. 3 Maja), strażnicy miejskiej (obecnie ul. Lisa-Kuli), prywatne budynki przy ulicach Trzeciego Maja, Dymnickiego czy Kopernika wreszcie projekt rzeźni w Ruskiej Wsi. Do prowadzonych badań wykorzystano zachowane w dobrym stanie archiwalia z rzeszowskiego Archiwum Państwowego, zgromadzone w zespole Akta miasta Rzeszowa. Dokumentację tę stanowią projekty budynków oraz korespondencja z inwestorami i władzami miasta, wydającymi zgodę na budowane obiekty oraz sprawującymi nadzór nad realizacją inwestycji.
Isaac Apperman was the most active Jewish architect, operating in Rzeszów at the end of the 19th century. His biography hides many secrets – no documents related to his living in this city could be found. He worked in Vienna, but many of his works were completed in Rzeszów. He was a designer of some edifices; but also – while running his own construction company –a performer of other architects’ designs. He left some edifices that permanently entered the city landscape. Those buildings were built for the needs of the city, the local Jewish community, state institutions, associations and individuals. They include the preserved buildings of the Rzeszów “Sokół” Gymnastic Association (Bernardyńska Street), of the isolation hospital (Naruszewicza Street), of the Treasury Chamber (Zamkowa Street), of the Savings Bank (of the current Gallery “Paniaga” at Trzeciego Maja Street),of the city guards (now Lisa-Kuli Street), the private buildings on the streets of Trzeciego Maja, Dymnickiego or Kopernika, and finally the design of slaughterhouses in Ruska Wieś. For his research the Authorused the archives of the State Archive in Rzeszów, preserved in a good condition and gathered inthe collection called The Files of the City of Rzeszów. This documentation includes the designs of buildings and the correspondence with investors and city authorities, giving permissions for building of the edifices, and with supervisors of the investmentimplementations.
Źródło:
Czasopismo Inżynierii Lądowej, Środowiska i Architektury; 2017, 64, 3/II; 455-466
2300-5130
2300-8903
Pojawia się w:
Czasopismo Inżynierii Lądowej, Środowiska i Architektury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przemiany miasta Chomutova, komendy, fortyfikacji oraz zamku w średniowieczu i na początkach czasów nowożytnych
THE TRANSFORMATION OF THE TOWN CHOMUTOV, ITS COMMAND POST, FORTIFICATIONS AND CASTLE IN THE MIDDLE AGES AND THE EARLY MODERN PERIOD
Autorzy:
Sýkora, Milan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/498148.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Instytut Archeologii Uniwersytetu Rzeszowskiego. Muzeum Okręgowe w Rzeszowie
Tematy:
ARCHAEOLOY
HISTORY AND ARCHITECTURE OF CHOMOTOV
ARCHITECTURAL COMPLEX OF KOMTUR
FORTIFICATIONS
Opis:
The article basing on archaeological, architectural and historical researches makes an attempt reconstruct the historical development of Chomutov (north east part of the Czech Republic). The author depicts the developmental history of the town starting from the 13th century colony connected with the court of the gentry, then mentioning the centre of Teutonic Knights Komtur and finally getting to the point when a town was set up nearby the monastic castle. In the middle of the 14th century a process of measuring the streets networks and parcels started. At the beginning of the 15th century Chomutov becomes a fully established city with all its lawful rights, a crest, seal, town hall and fortifications. Wacław IV has winded up the residence of Komtur in 1411 and then the city becomes a private ownership. A family of Veimitilów become the owners of the town and the castle in 1411 and they rearrange the Komtur’s center for the nobility’s residence which becomes the symbol of power over the city. The city starts to fund churches, public buildings and tenancy houses what increases its importance.
Źródło:
Analecta Archaeologica Ressoviensia; 2012, 7; 111-186
2084-4409
Pojawia się w:
Analecta Archaeologica Ressoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Neoklasycyzm i neoklasycyzmy w architekturze Polski i Łotwy. Część I. Z badań porównawczych nad problematyką rozwoju neoklasycyzmu na przełomie XVIII i XIX wieku w Rydze, Warszawie, Krakowie i Mitawie (Jełgawie)
Neoclassicism and neo-classicisms in the architecture of Poland and Latvia. Part I. Comparative research on the issue of the neoclassicism development at the turn of the 18th and 19th century in Riga, Warsaw, Krakow and Mitawa (Jelgava)
Autorzy:
Tołłoczko, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/218268.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
Łotwa
Polska
historia architektury
neoklasycyzm
Latvia
Polska
history of architecture
neoclassicism
Opis:
Niniejszy esej jest próbą zwięzłego ujęcia cech charakterystycznych dla łotewskiego i polskiego neoklasycyzmu. W tej części studium autorka skupiła swą uwagę na różnicach i podobieństwach architektury obu metropolii oraz nad neoklasycyzmami w budynkach użyteczności publicznej, które były świadectwem oświeceniowego racjonalizmu, jak i romantycznego tradycjonalizmu i kolejnego antycznego rewiwalizmu.
This essay is an attempt at a brief description of features characteristic for the Latvian and Polish neoclassicism. In this part of the study the author focuses her attention on differences and similarities of architecture in the two metropolises, and the neo-classicisms in public utility buildings which were the evidence of the Enlightenment rationalism, the Romantic traditionalism and another antiquity revival.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2014, 38; 77-93
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Drewniane budownictwo wiejskie północnej Rosji
Wooden village houses in northern Russia
Autorzy:
Sołtysik, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/369292.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
Tematy:
architektura drewniana
dom wiejski
historia architektury
wooden architecturevillage house
history of architecture
Opis:
Drewno było od wieków podstawowym materiałem budowlanym w Polsce, Rosji czy Skandynawii. Surowiec ten dominował w architekturze wiejskiej. Na obszarze Rosji północnej zachowało się wiele drewnianych wsi z budynkami z XIX i początku XX wieku. Są one nie tylko przykładem tradycyjnego budownictwa drewnianego, ale również skarbnicą wiedzy dotyczącą zwyczajów, kultury i historii narodu rosyjskiego. Ze względu na to, że układ wsi jak i same budynki nie zmieniły się od ponad stu lat, badania dotyczące architektury tego regionu są szczególnie interesujące.
Since ancient times timber was basic building material in Poland, Russia or in Scandinavia. It was especially important in rural architecture. In Northern Russia there are preserved many wooden villages with buildings from 19th and from the beginning of 20th century. They are not only an example of traditional wooden architecture, but also the treasury of knowledge about customs, culture and history of Russian people. Due to the fact that urban plan of villages and the buildings itself did not change from more than one hundred years, architectural researches in this region are so exciting.
Źródło:
Przestrzeń i Forma; 2011, 15; 465-474
1895-3247
2391-7725
Pojawia się w:
Przestrzeń i Forma
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Średniowieczne kościoły drewniane w Polsce wyrazem geniuszu człowieka i obecności Boga
Medieval wooden churches in Poland as an expression of human genius and the presence of God
Autorzy:
Radziewicz-Winnicki, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/398450.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Politechnika Białostocka. Oficyna Wydawnicza Politechniki Białostockiej
Tematy:
historia architektury
architektura sakralna
budownictwo drewniane
budownictwo zrównoważone
history of architecture
sacral architecture
wood building
sustainable construction
Opis:
Kościoły drewniane są w Polsce zjawiskiem szczególnym. Ich niezwykły charakter jest wyrazem idei funkcjonalno-przestrzennej ukształtowanej u zarania chrześcijaństwa na ziemiach polskich. Kiedyś niezwykle powszechne, stanowiły na tle architektury murowanej najliczniejszą grupę obiektów sakralnych. Dziś nieliczne zachowane przykłady, z których najstarsze pochodzą z drugiej połowy XV wieku, stanowią najcenniejszą pamiątkę i świadectwo sacrum dawnych czasów. Mimo iż najstarsze zachowane w Polsce kościoły to obiekty murowane, można zaryzykować stwierdzenie, że oba nurty rozwijane były równocześnie, a ich ewolucję warunkowały czynniki i potrzeby lokalne. Niniejsza praca jest próbą syntetycznego przedstawienia cech typowych dla najwcześniejszych kościołów drewnianych na podstawie znanych XV-wiecznych obiektów. Są to przykłady z terenów Małopolski, Śląska, Wielkopolski i Mazowsza, lecz zdaniem badaczy mogą one stanowić reprezentatywną grupę kościołów drewnianych typu gotyckiego. Opracowanie ma na celu przedstawienie zabytkowej architektury sakralnej z uwzględnieniem takich aspektów, jak: forma, funkcja, konstrukcja, materiał czy właściwości fizykalne. Ważne jest, aby na tę wyjątkową grupę obiektów spojrzeć w kontekście współczesnych zasad zrównoważonego budownictwa, dostrzegając w nich cechy świadczące o szerokiej wiedzy, doświadczeniu oraz intuicji ówczesnych budowniczych.
The wooden churches of Poland are a special phenomenon. Their unique nature reflects a functional and spatial idea formed in the dawn of Christianity on Polish soil. Once very common, they stood out as the most numerous group of religious buildings. Nowadays, the few preserved examples which date back to the second half of the 15th century are the most valuable keepsake and an evidence of the sacred of the old times. Although the oldest preserved churches in Poland are made of stone, it seems safe to say that both currents were developed concurrently which was conditioned by the local factors and needs. This paper attempts to summarize the features typical for the earliest wooden churches based on the 15th century buildings. They include examples from the regions of Lesser Poland, Silesia, Greater Poland and Mazovia but, according to the researchers, they can be a representative group of the Gothic wooden churches. The paper aims to present the historical religious architecture while taking into account the following aspects: form, function, structure, material or physical properties. It is important to consider the unique group of structures in the context of the contemporary sustainable construction and notice their features being the proof of a broad knowledge, awareness and intuition of the builders of that time.
Źródło:
Architecturae et Artibus; 2016, 8, 4; 35-42
2080-9638
Pojawia się w:
Architecturae et Artibus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola i znaczenie faktury materiału w architekturze brutalistycznej
Role and meaning of texture in brutalist architecture
Autorzy:
Niebrzydowski, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/398506.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Politechnika Białostocka. Oficyna Wydawnicza Politechniki Białostockiej
Tematy:
historia architektury
wiek XX
brutalizm
faktura
theory and history of architecture
brutalism
texture
Opis:
Przedmiotem artykułu jest złożony problem materiału w architekturze brutalistycznej. Podstawowym celem jest przedstawienie najważniejszych zasad stosowanych przy doborze materiałów i kształtowaniu faktur, a także określenie roli i znaczenia faktury w brutalizmie. Zakres artykułu obejmuje analizy idei, postaw twórczych i realizacji architektów związanych z nurtem brutalistycznym. Przeprowadzone badania potwierdziły, że przywiązywali oni dużą wagę do rodzaju materiału budowlanego i sposobu jego użycia. Zafascynowani zwyczajnością i prawdziwym życiem stosowali pospolite materiały, takie jak drewno, kamień, cegła i beton. Tworzywa te były stosowane w stanie surowym, a powierzchnie z nich uzyskane nie podlegały wykończeniu. Materiał budowlany stanowił jednocześnie strukturę i fakturę budynku. Do łask wróciły rzemieślnicze metody budowlane, które wyparły estetykę maszyny. Chropowate, nie pozbawione niedokładności faktury były zaprzeczeniem gładkich modernistycznych powierzchni i symbolizowały szczerość oraz prawdę architektury brutalistycznej. W dojrzałej fazie brutalizmu najbardziej popularne stały się faktury betonowe. Podsumowanie artykułu stanowią szczegółowe wnioski zawarte w dwunastu punktach.
The author of this article presents complex problem of material in brutalist architecture. The main objective is to describe the most important rules of choice of materials and shaping of textures, as well as to present a role and a meaning of texture in brutalism. The scope of the article includes analyses of ideas and buildings of brutalist architects. The researches confirmed that they attached great importance to a kind of building material and a way of using it. Brutalist architects were fascinated by ordinariness and true life, and therefore they preferred common materials, as wood, stone, brick and concrete. These raw materials were used as found and textures were unfinished. Building material was both construction and texture. Craftman’s methods became popular again and replaced aesthetic of the machine. Rough and inaccurate textures were contradiction to smooth and precise surfaces of the International Style and symbolized sincerity and truth of brutalist architecture. The mature phase of brutalism was dominated by brick and especially by concrete, as the material with the best aesthetic character. In the end of this article the author presents detailed conclusions in twelve points.
Źródło:
Architecturae et Artibus; 2011, 3, no 1; 23-29
2080-9638
Pojawia się w:
Architecturae et Artibus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Modele architektoniczne a rozumienie struktury przestrzennej budowli historycznych i współczesnych
Architectural models and structural comprehension of histrorical and contemporary buildings
Autorzy:
Barełkowska, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/369325.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
Tematy:
model architektoniczny
historia architektury
edukacja architektoniczna
architectural model
history of architecture
architectural education
Opis:
Artykuł omawia rolę jaką pełni fizyczny model w procesie projektowania architektonicznego oraz wybrane aspekty zastosowania modeli architektonicznych w procesie edukacyjnym. Szczególne miejsce zajmują implementacje związane z nauczaniem historii architektury. Omówiono liczne korzyści jakie generuje konstruowanie modeli obiektów historycznych - przede wszystkim lepsze zrozumienie struktury przestrzennej, idei, funkcji i formy budynku oraz poszukiwanie własnych rozwiązań konstrukcyjnych i formalnych. Studenci kształtują swój zmysł koordynowania różnorodnych działań - konstrukcyjnych, kompozycyjnych, związanych z proporcjami, estetycznych.
The article discusses the role of architectural model (physical) in the process of architectural design as well as selected aspects of architectural model application in students' curriculum. It refers to the application during the course of history of architecture, particularly. Construction of architectural models brings many benefits - better understanding of historical structures, of ideas, function and form of the building. The ultimate goal for students is to shape their perception of various contents - structure, composition, proportion, aesthetics - and the ability to coordinate them simultaneously.
Źródło:
Przestrzeń i Forma; 2011, 16; 187-194
1895-3247
2391-7725
Pojawia się w:
Przestrzeń i Forma
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Henryk Bekker (Chaim Beker) – żydowski architekt międzywojennego Lublina. In memoriam
Henryk Bekker (Chaim Beker) – A Jewish Architect of Interwar Lublin. In memoriam
Autorzy:
Żywicki, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1798736.pdf
Data publikacji:
2019-10-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Henryk Bekker; Chaim Beker; biografie architektów; architekci żydowscy; budowle Lublina i Lubelszczyzny; modernizm
Henryk Bekker; Chaim Beker; biographies of architects; Jewish architects; history of architecture; history of Lublin; buildings in Lublin and in Lublin region; modernism
Opis:
Dotychczasowe publikacje charakteryzowały Henryka Bekkera (1886-1942) jako działacza politycznego i samorządowego oraz prezesa Rady Żydowskiej Gminy Wyznaniowej w Lublinie. Natomiast żadna z nich nie omawiała jego działalności na polu budownictwa i architektury. Urodził się w Białymstoku jako Chaim Beker, przypuszczalnie w rodzinie zasymilowanych Żydów, wśród których nierzadkie było „spolszczanie” imion i nazwisk. Najprawdopodobniej z tego właśnie powodu w późniejszych latach swego życia występował jako Henryk Bekker. Od 1906 r. studiował w Monachium, w Königlich Bayerische Technische Hochschule. W 1911 r. uzyskał tytuł inżyniera budowlanego. O jego życiu w kilkunastu następnych latach wiadomo tylko, że ożenił się lublinianką Heleną Zynger i przebywał z nią we wschodniej Ukrainie, gdzie w 1918 r. urodziła się córka Irena. Najprawdopodobniej w początku 1922 r. rodzina Bekkerów przybyła do Lublina i zamieszkała przy ul. Bernardyńskiej 24/3. W Lublinie H. Bekker pracował jako wolno praktykujący inżynier budowlany. Aktualny stan badań pozwala połączyć z jego architektoniczno-budowlaną aktywnością 27 projektów, w większości wykonywanych na zlecenie żydowskich inwestorów. Dotyczą one obiektów o różnej randze, skali wielkości oraz architektonicznej wartości. Realizował je w Lublinie i na Lubelszczyźnie. Były wśród nich duże kamienice i oficyny mieszkalne, szkoły, łaźnie rytualne, sklepy, warsztaty rzemieślnicze, niewielkie zakłady przemysłowe oraz instalacje wodociągowo-kanalizacyjne. Spośród obiektów wyróżniających się tak skalą wielkości, jak i poziomem architektonicznym należy wymienić obiekty lubelskie, w tym dwa budynki zrealizowane dla żydowskiego Spółdzielczego Stowarzyszenia Mieszkaniowego „Spółdom” (przy ul. Probostwo 19 i Wieniawskiej 6), kamienice czynszowe przy ul. Okopowej 10, Krótkiej 4 i Ogrodowej 19 oraz Dom Pereca. Wymienione obiekty łączyły się z nurtem modernizmu. Ich architekturę charakteryzowało uproszczenie brył, funkcjonalne rozwiązanie wnętrz, a także redukcja dekoracyjnego detalu. Żadna z nich nie odznaczyła się jakąś szczególną awangardowością w zakresie formy czy rozwiązań technicznych, jednak wszystkie przysłużyły się do unowocześnienia architektury międzywojennego Lublina.
The publications to date have characterized Henryk Bekker (1886-1942) as a political and self-government activist and President of the Council of the Jewish Religious Community. None of them has yet discussed his activities in the field of construction and architecture. He was born in Białystok as Chaim Beker, presumably in a family of assimilated Jews who often “Polonized” their first and last names. It is probably for that reason that in the later years of his life he was known as Henryk Bekker. From 1906 he studied in Munich at the Königlich Bayerische Technische Hochschule, where he received a degree of Construction Engineer in 1911. Little is known about his life during the next dozen or so years except that he married a Lublin resident Helena Zynger and stayed with her in eastern Ukraine, where their daughter Irena was born in 1918. Somewhere at the beginning of 1922 the Bekker family came to Lublin and took up their residence at Bernardyńska St. no. 24/3. In Lublin H. Bekker worked as a freelance construction engineer. The current state of research makes it possible to connect his architectural and construction work with 27 construction designs, mostly commissioned by Jewish investors. They comprise buildings of different status, size and architectural value. He executed the projects in Lublin and the Lublin region: these included large tenement houses and tenement annexes, schools, ritual bathhouses, shops, craftsmen’s workshops, small industrial plants and waterworks/sewage installations. Among the buildings distinguished by both the size scale and the architectural level, we should mention the constructions in Lublin, including two buildings built for the Jewish Cooperative Housing Association “Spółdom” (at Probostwo St. no. 19 and Wieniawska St. no. 6), tenement houses at Okopowa St. no. 10, Krótka St. no. 4 and Ogrodowa St. no. 19 and the Perec House. Those buildings were associated with the trend of modernism. Their architecture was characterized by simplified building bodies, functional interior solutions, and reduction of decorative detail. Although none of them displayed any special avant-garde forms or avant-garde technical solutions, they all contributed to the modernization of the architecture of interwar Lublin.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2019, 67, 4; 141-164
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jubileusz 65 lat działalności pływalni w Pałacu Młodzieży w Warszawie
65-year jubilee of swimming pool in the Palace of Youth in Warsaw
Autorzy:
Krynicki, Bartłomiej
Pawlikowska-Piechotka, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2044434.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Mazowieckie Biuro Planowania Regionalnego w Warszawie
Tematy:
historia architektury
historia sportu
PKiN Warszawa
pływalnia
history of architecture
history of sport
PKiN Warsaw
swimming pool
Opis:
Pałac Młodzieży w Warszawie został oddany do użytku 65 lat temu, w kwietniu 1955 r., jako część gmachu Pałacu Kultury i Nauki, wzniesionego w stylu socrealizmu. Był wówczas niezwykłą atrakcją, oferując dzieciom nieosiągalne gdzie indziej możliwości rozwoju pasji i zainteresowań. Na przykład, kryta pływalnia w Pałacu Młodzieży była i jest nadal jedyną pływalnią w województwie mazowieckim, na której jest możliwe uprawianie skoków do wody. Jest to jednocześnie jedna z kilku pływalni w Polsce, na której można uprawiać tę dyscyplinę w pełnym zakresie konkurencji przez cały rok. W 2007 r. wpisano Pałac Kultury i Nauki wraz z otoczeniem (Plac Defilad) do rejestru zabytków. Prace modernizacyjne, które miały miejsce w Pałacu Młodzieży, w tym na pływalni PM-PKiN, musiały uwzględnić bardzo restrykcyjne i szczegółowe rekomendacje programu konserwatorskiego, narzucającego zachowanie historycznych walorów stylu architektonicznego pływalni. Oddana w 2016 r. ponownie do użytku po zabiegach renowacyjnych pływalnia w PM-PKiN służy obecnie sekcji pływackiej (zajęcia: piłka wodna, skoki do wody, pływanie, aerobik).
The Palace of Youth in Warsaw was opened 65 years ago, in April 1955, as a part of the Palace of Culture and Science building (PKiN), erected in the style of socialist realism. At that time, it was an extraordinary attraction, offering children unattainable elsewhere opportunities to develop their passions and interests. For example, the indoor swimming pool at the Palace of Youth was (and still is) the only swimming pool in the Masovian Voivodeship where diving is possible. At the same time, it is one of the few swimming pools in Poland where this discipline can be practiced in the full range of competition throughout the year. In 2007, the Palace of Culture and Science and its surroundings (Parade Square) entered into the register of historic monuments. The modernization works that took place in the Palace of Youth, including PM-PKiN swimming pool, had to take into account very restrictive and detailed recommendations of the conservation program, which imposed preservation of the historical values of architectural style of the swimming pool. The swimming pool at PM-PKiN, which was reopened in 2016 after renovation, is now used by the swimming section (activities: water polo, diving, swimming, aerobics).
Źródło:
MAZOWSZE Studia Regionalne; 2021, 37; 131-152
1689-4774
Pojawia się w:
MAZOWSZE Studia Regionalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane zagadnienia wentylacji i jakości powietrza wewnętrznego w obliczu zagrożeń COVID-19. Współczesne problemy w kontekście historycznym
Selected ventilation and indoor air quality issues in the face of COVID-19
Autorzy:
Radziewicz-Winnicki, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1848917.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
PWB MEDIA Zdziebłowski
Tematy:
architektura zrównoważona
wentylacja
jakość powietrza wewnętrznego
historia architektury
sustainable architecture
ventilation
indoor air quality
history of architecture
Opis:
Artykuł podejmuje polemikę na temat aktualnego stanu prawnego w dziedzinie wentylacji i jakości powietrza wewnętrznego w kontekście pandemii COVID-19. Obecne problemy związane z bezpieczeństwem sanitarnym, a także komfortem użytkowników skłaniają nas do konieczności korekty stosowanych założeń czy strategii. Pomocna wydawać się może analiza oraz próba implementacji rozwiązań stosowanych w architekturze historycznej. Konkluzją są wytyczne w kierunku działań na rzecz rozwiązania obecnych problemów, jak również uniknięcia przyszłych zagrożeń.
Contemporary problems in historical context. The article undertakes a polemic on the current state of legislation in the field of ventilation and indoor air quality in the context of the COVID-19 pandemic. Current problems of sanitary safety and comfort of users make it necessary to correct the assumptions and strategies used. It may seem helpful to analyze and try to implement solutions used in historical architecture. The conclusion is a guideline for actions towards solving current problems as well as avoiding future threats.
Źródło:
Builder; 2021, 25, 4; 15-17
1896-0642
Pojawia się w:
Builder
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Niezapomniany bunt postmodernistyczny w przedstawieniu architektury
Unforgettable postmodern revolution in architectural presentations
Autorzy:
Węcławowicz-Gyurkovich, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/97091.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki. Wydział Architektury. Instytut Projektowania Architektonicznego. Zakład Architektury Mieszkaniowej i Kompozycji Architektonicznej
Tematy:
historia architektury
zapis przestrzeni architektury
rysunek architektoniczny
history of architecture
record of the space of architecture
architectural drawing
Źródło:
Pretekst; 2013, 4; 60-67
2449-5247
Pojawia się w:
Pretekst
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies