Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "umorzenie" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 46-59 z 59
Tytuł:
Sens artykułu 306 Kodeksu postępowania karnego w świetle interpretacji pojawiającej się w praktyce sądowej
Understanding art. 306 of the code of criminal procedure in the light of the interpretation emerging in judicial practice
Autorzy:
Banaszkiewicz, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1590927.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
complaint against the prosecutor’s decision
discontinuance of the proceedings
refusal to initiate an investigation
criminal proceedings
art. 306 CCP
ażalenie na postanowienie prokuratury
umorzenie postępowania
odmowa wszczęcia dochodzenia
postępowanie karne
art. 306 k.p.k.
Opis:
Artykuł stanowi refleksję autora na temat sensu i sposobu rozumienia, a tym samym praktycznego stosowania niektórych zapisów zawartych w art. 306 polskiego Kodeksu postępowania karnego. Chodzi o możliwość złożenia zażalenia na postanowienie w przedmiocie wszczęcia śledztwa (i odpowiednio dochodzenia). W praktyce działania sądów pojawia się tendencja do uznawania, że uprawnionemu, który złożył takie zażalenie, w przypadku, gdy zostało ono rozpatrzone pozytywnie i prokuratura zajęła się sprawą, jednak ostatecznie uznała, że brak jest podstaw do wniesienia aktu oskarżenia do sądu, w rezultacie czego umorzyła postępowanie, nie przysługuje już prawo do zaskarżenia postanowienia o takim umorzeniu. Miałoby to stanowić efekt wcześniejszego skorzystania z prawa do wniesienia zażalenia. Autor wykazuje, że jest to rozumowanie błędne.
The article is the author’s reflection on the meaning and understanding of, and thus the practical application of certain provisions of the art. 306 Polish Code of Criminal Procedure. The point is to make a complaint against the decision to initiate the investigation. In practice, the operation of the courts there is a tendency to recognize that the holder who has submitted a complaint in the case, when it was considered favorably and the prosecutor’s office took up the case, but ultimately concluded that there are no grounds for prosecution to the court, as a result, discontinued the proceedings, no longer have the right to appeal against a decision of such redemption. This would be the effect of early exercise of the right to bring a complaint. The author shows that this reasoning is wrong.
Źródło:
Studia Administracyjne; 2016, 8; 167-174
2080-5209
2353-284X
Pojawia się w:
Studia Administracyjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Umorzenie postępowania karnego według art. 62a ustawy z 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii
Discontinuance of criminal proceedings under Article 62a of the Act on Preventing Drug Addiction 2005
Autorzy:
Muszyńska, Anna
Łucarz, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693295.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
the offense of possession of a drug
intoxicant
psychotropic substance
discontinuance of criminal proceedings against offenders
so called possession of minor amounts
przestępstwo posiadania środka odurzającego
środek odurzający
substancja psychotropowa
umorzenie postępowania karnego wobec sprawców tzw. drobnego posiadania
Opis:
So called possession of minor amounts of illegal substances, a new institution referred to in Article 62a of the Act on Preventing Drug Addiction has been analysed. This regulation provides for a possibility of discontinuing the proceedings against offenders charged with possession of drugs in small amounts. Discussing the normative structure of the offence, the authors indicated areas that are defective and require urgent intervention of the legislature.
Autorki, na tle rozwoju rozwiązań prawnych stosowanych wobec sprawców przestępstw "drobnego posiadania" substancji zabronionych, dokonały obszernej analizy nowej instytucji z art. 62a u.p.n. Regulacja ta zakłada możliwość umorzenia postępowania wobec wspomnianej kategorii sprawców. Omawiając tę konstrukcję normatywną, autorki wskazały jednocześnie obszary, które są wadliwe i stąd wymagają pilnej interwencji ustawodawcy.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2016, 78, 2; 137-149
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Umorzenie opłaty rocznej z tytułu wyłączenia gruntów z produkcji rolnej w przypadku inwestycji o charakterze użyteczności publicznej z zakresu kultu religijnego. Glosa aprobująca do wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 11 stycznia 2022 r. (II SA/Bd 909/21)
Remission of the annual fee for withdrawing land from agricultural production in the case of public utility investments in religious worship: An approving commentary on the judgment of the Voivodeship Administrative Court in Bydgoszcz of 11 January 2022 (II SA/Bd 909/21)
Autorzy:
Gapski, Maciej P.
Gapska, Edyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23050760.pdf
Data publikacji:
2023-12-20
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
withdrawal of land from agricultural production
annual fee remission
administrative discretion
religious worship
religious organizations
protection of agricultural and forest land
umorzenie opłaty rocznej
uznanie administracyjne
wyłączenie gruntu z produkcji rolnej
kult religijny
związki wyznaniowe
ochrona gruntów rolnych i leśnych
Opis:
Omawiane orzeczenie odnosi się do instytucji umorzenia opłaty rocznej z tytułu wyłączenia gruntu z produkcji rolnej na cele kultu religijnego na rzecz związku wyznaniowego na podstawie art. 12 ust. 16 ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych. Zasadniczym przedmiotem analizy jest kwestia sposobu i zakresu badania w postępowaniu administracyjnym przesłanek umorzenia należności publicznoprawnych w przypadku realizacji inwestycji o charakterze użyteczności publicznej z zakresu kultu religijnego. Rozważania zmierzają do ustalenia, jakie okoliczności organ administracji publicznej powinien wziąć pod uwagę, rozpatrując sprawę o umorzenie opłaty rocznej z tytułu trwałego wyłączenia gruntu z produkcji rolnej na rzecz związku wyznaniowego, a w szczególności czy weryfikacja zasadności wniosku o umorzenie powinna ograniczać się wyłącznie do oceny ziszczenia się przedmiotowych przesłanek przyznania ulgi przewidzianych we wskazanym wyżej przepisie, czy też powinna obejmować także uwarunkowania podmiotowe, tj. analizę sytuacji związku ubiegającego się o przyznanie ulgi. Zaprezentowane rozważania uzasadniają zaaprobowanie stanowiska sądu wskazującego na konieczność dwuetapowego badania przez organy administracji okoliczności warunkujących umorzenie opłaty rocznej. W pierwszej kolejności weryfikacji podlegają przedmiotowe przesłanki wymienione w powołanym wyżej przepisie, a następnie powinna zostać szczegółowo zbadana rzeczywista i finansowa sytuacja beneficjenta umorzenia opłaty rocznej. Taki wniosek znajduje oparcie w celu ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych oraz w istocie działania organu wydającego decyzję, który rozstrzyga sprawę w ramach uznania administracyjnego.
The judgment under discussion pertains to the institution of remission of the annual fee for withdrawing land from agricultural production by a religious organization for purposes of religious worship pursuant to Article 12 para. 16 of the Act of 3 February 1995 on the Protection of Agricultural and Forest Land. The article concentrates on the method and scope of examining in administrative proceedings the conditions for remission of public dues in the case of public utility investments in religious worship. The aim is to determine the circumstances which should be taken into account by public administration when considering applications for remission of the annual fee for permanent withdrawal of land from agricultural production. In particular, the article aims to establish whether investigating the legitimacy of an application should only be limited to assessing fulfilment of the legal conditions for granting the relief indicated in the above-mentioned provision or whether it should also involve an analysis of entity-related factors, i.e., the situation of an applicant organization.  The analysis confirms that, in line with the position of the court, the investigation of the conditions for remission of the annual fee by administrative authorities should comprise two stages, involving an examination of both the objective conditions for granting the relief and the actual and financial situation of the beneficiary. This conclusion is supported by the purpose of the Act on the Protection of Agricultural and Forest Land and the special character of the activity of the authority issuing the decision as a decision-maker entrusted with administrative discretion.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2023, 26; 427-442
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O zadawaniu właściwych pytań, czyli kilka refleksji na temat dopuszczalności zastosowania kryterium (testu) prywatnego inwestora. Glosa do Glosa do wyroków Sądu z dnia 15 grudnia 2009 r. w sprawie T-156/04 Électricité de France v. Komisja i Trybunału z dnia 5 czerwca 2012 r. w sprawie C-124/10 P. Komisja v. Électricité de France – obu dotyczących umorzenia wierzytelności podatkowej przez władze francuskie wobec Électricité de France (EDF) i Trybunału z dnia 5 czerwca 2012 r. w sprawie C-124/10 P. Komisja v. Électricité de France – obu dotyczących umorzenia wierzytelności podatkowej przez władze francuskie wobec Électricité de France (EDF)
Asking the right questions: a few reflections about the applicability of the private investor test. Case comments to the judgment of the Court in case T-156/04 Électricité de France/European Commission and to the judgment of the Court of Justice in case C-124/10 P European Commission/EDF
Autorzy:
Cyndecka, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/508358.pdf
Data publikacji:
2013-10-31
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
pomoc publiczna
kryterium (test) prywatnego inwestora
dopuszczalność zastosowania testu prywatnego inwestora a jego zastosowanie
umorzenie wierzytelności podatkowej
dokapitalizowanie przedsiębiorstwa państwowego
art. 107 ust. 1 TFUE
private investor test
the applicability v. the application of the private investor test
State aid
a tax waiver
recapitalization of a public undertaking
Article 107(1) TFEU
Opis:
Glosa podejmuje dwie kwestie dotyczące kryterium (testu) prywatnego inwestora, które do czasu wydania wyroku Sądu w sprawie Électricité de France w 2009 r. nie były w zasadzie przedmiotem debaty, pomimo iż są one kluczowe dla tego instrumentu, który funkcjonuje w prawie pomocy publicznej od lat osiemdziesiątych. Pierwsza kwestia to konieczność rozróżniania między ustaleniem dopuszczalności zastosowania testu do danej interwencji państwa oraz jego zastosowaniem przez państwo lub, z punktu widzenia Komisji, weryfikacją jego zastosowania w celu sprawdzenia wypełnienia jego warunków. Druga kwestia to sposób ustalania dopuszczalności zastosowania testu do danej interwencji państwa. Obydwie kwestie miały decydujące znaczenie dla sprawy umorzenia wierzytelności podatkowej przez Francję wobec przedsiębiorstwa Électricité de France EDF w 1997 r. Sprawa EDF dotyczyła nie tylko jednego z najważniejszych francuskich przedsiębiorstw państwowych, lecz także jednego z najbardziej liczących się aktorów europejskiego sektora energetycznego. Wyrok Sądu z 2009 r. oraz Trybunału z 2012 r. wzbudziły wiele kontrowersji. Pomimo tego, wyjątkowość sprawy EDF polega głównie na wywołaniu przez nią dyskusji dotyczącej istoty testu prywatnego inwestora, tj. rozróżnianiu miedzy imperium i dominium.
This case annotation discusses two issues concerning the private investor test (the PIT) which have not been subject to a debate until the 2009 General Court’s judgment in Électricité de France vs. the European Commission judgment (EDF judgment). This was so, despite the fact that they are of key importance to the PIT, which is a legal instrument that has been applied in the field of State aid law since the 1980s. The first issue to be assessed is the necessity to make a distinction between establishing the applicability of the PIT to a given state intervention and its application to this intervention by the state. Alternatively, from the Commission’s point of view, it is the examination of its application by the state with the view of establishing the compliance with the test. The second issue is the way in which the applicability of the PIT to a given state intervention should be established. Both issues were of decisive importance for a tax waiver awarded by the French state to Électricité de France in 1997. The EDF case involved not only one of the most important public undertakings in France, but also one of the most relevant actors in the European energy sector. The judgments of the General Court of 2009 and of the European Court of Justice of 2012 raised much controversy. However, the uniqueness of this case is first and foremost about opening a proper discussion on the core of the PIT – the distinction between two capacities of the state: the public authority and the entrepreneurial one and its consequences.
Źródło:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2013, 2, 6; 190-214
2299-5749
Pojawia się w:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Efektywność warunkowego umorzenia postępowania karnego w postępowaniu przygotowawczym i jurysdykcyjnym
Effectiveness of the institution of conditional discontinuation of criminal proceedings in preparatory and jurisdiction proceedings
Autorzy:
Juszka, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693602.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
conditional discontinuance of criminal proceedings
research into court records
preparatory proceedings
jurisdiction proceedings
effectiveness
amendments to Polish criminal procedure of 27 September 2013
warunkowe umorzenie postępowania karnego
badania spraw sądowych
postępowanie przygotowawcze
postępowanie jurysdykcyjne
efektywność
ustawa o zmianie ustawy Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw z 27 września 2013 r.
Dz.U. 2013.1247
Opis:
The aim of this article is to present the effectiveness of preparatory and jurisdiction proceedings in the application of conditional discontinuation of the criminal proceedings institution. The analysis has been based on factors that increase and reduce effectiveness of its application, results reported in literature, also in light of the amendments to the Polish criminal procedure of 27 September 2013 and results of own research. The proceedings that were the subject of the analysis were randomly selected from those carried out in court units within the jurisdiction of the Regional Court in Kraków between 1 July 2003 and 1 July 2009, and consisted of 405 cases. The issue in question will be analysed in this paper throughout all stages of criminal proceedings.
Celem artykułu jest przedstawienie wyników badań własnych i innych autorów dotyczących warunkowego umorzenia postępownia karnego i jego efektywności w postępowaniu przygotowawczym i jurysdykcyjnym w przedmiocie zastosowania niniejszej instytucji. Prezentację wyników badań własnych przeprowadzono za pomocą czynników zwiększających i zmniejszających badaną efektywność, opisujących tytułową badawczą problematykę w ujęciu prawa materialnego i prawa procesowego z uwzględnieniem ustawy z 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2013, poz. 1247). Wybór niniejszych czynników został dokonany przez analizę obowiązujących przepisów prawnych, krytyczny przegląd literatury przedmiotu oraz wyniki analizy badań własnych 405 spraw wylosowanych metodą losowania zespołowego wieloetapowego, dotyczących efektywności instytucji warunkowego umorzenia postępowania karnego, opatrzonych sygnaturą postępowań prowadzonych w 6 powszechnych jednostkach organizacyjnych sądownictwa należących do obszaru właściwości Sądu Okręgowego w Krakowie i wszczętych w okresie od 1 lipca 2003 r. do 1 lipca 2009 r., z punktu widzenia 5 sytuacji procesowych związanych ze sposobem zakończenia okresu próby. Tytułowa problematyka została przedstawiona poprzez kolejne etapy postępowania karnego.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2015, 77, 4; 187-196
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zwolnienie z obowiązku zapłaty składek ZUS lub odroczenie ich płatności – ulgi systemowe czy nadzwyczajne? Skutki prawne z uwzględnieniem przepisów o pomocy publicznej
Exemption from the obligation to pay social security contributions or defer payment – system or extra tax breaks? Legal effects along with the regulations on state aid
Autorzy:
Pyssa, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1730378.pdf
Data publikacji:
2020-04-29
Wydawca:
Instytut Studiów Podatkowych Modzelewski i wspólnicy
Tematy:
umorzenie należności z tytułu składek ZUS
odroczenie płatności składek ZUS
pomoc publiczna
Tarcza Antykryzysowa
szczególne rozwiązania prawne w związku z COVID-19
relief deferral of payment of contributions to the social security system
deferred payment of contributions to the social security system
public aid law
Anti-Crisis Shield
specific legal solutions COVID-19
Opis:
Przedmiotem tego artykułu jest analiza instytucji prawnych w postaci odroczenia płatności składek na system zabezpieczenia społecznego w Polsce i zwolnienia z obowiązku opłacania tych składek podczas trwania epidemii koronawirusa w celu ustalenia, czy ulgi te są systemowe, czy nadzwyczajne. Analiza wskazanych rozwiązań prowadzona jest także w celu ustalenia, jakie są konsekwencje prawne odroczenia płatności składek lub zwolnienia z obowiązku opłacania składek w świetle przepisów o pomocy pubicznej
The subject of this article is the analysis of legal institutions in the form of: relief deferral of payment of contributions to the social security system and relief from the obligation to pay contributions to the social security system during the coronavirus in order to determine whether these reliefs are systemic or extraordinary. Observation of the indicated solutions is conducted to determine what are the legal consequences of deferring contributions or exempting from the obligation to pay contributions under state aid regulations).
Źródło:
Doradztwo Podatkowe Biuletyn Instytutu Studiów Podatkowych; 2020, 4(284); 9-14
1427-2008
2449-7584
Pojawia się w:
Doradztwo Podatkowe Biuletyn Instytutu Studiów Podatkowych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przesłanki umorzenia należności z tytułu składki na ubezpieczenie społeczne określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych
Factors in the remission of social security pension insurance dues as regulated in the Act of 13th of October 1998 on the social insurance system
Autorzy:
Myszkowski, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1202380.pdf
Data publikacji:
2017-04-05
Wydawca:
Zakład Ubezpieczeń Społecznych
Tematy:
umorzenie
składka na ubezpieczenie społeczne
przesłanki umorzenia
zobowiązany
należności z tytułu składek
zaległość
nieściągalność składek
zwroty niedookreślone
stan finansów ubezpieczeń społecznych
interes publiczny
ważny interes osoby zobowiązanej
remission
social insurance contributions
factors for remission
obliged party
social insurance contribution dues
arrears
uncollectable contributi on payments
underspecified terms
the state of social insurance finances
the public interest
important
interests of the obliged party
Opis:
Przesłanki umorzenia należności z tytułu składki na ubezpieczenie społeczne określono w art. 28 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych. Umorzenie może nastąpić w przypadku: – całkowitej nieściągalności składek (art. 28 ust. 2 ustawy systemowej), – w uzasadnionych przypadkach, gdy brak jest całkowitej nieściągalności składki, ale za umorzeniem przemawia ważny interes osoby zobowiązanej do opłacenia należności z tytułu składek oraz stan finansów ubezpieczeń społecznych (art. 28 ust. 3a ustawy systemowej). W przepisie art. 28 ust. 3 ustawy systemowej ustawodawca wskazał siedem przypadków, w których zachodzi całkowita nieściągalność należności z tytułu składek. Należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne ubezpieczonych będących równocześnie płatnikami składek na te ubezpieczenia mogą być w uzasadnionych przypadkach umarzane pomimo braku ich całkowitej nieściągalności (art. 28 ust. 3a ustawy systemowej). W takim przypadku za umorzeniem musi przemawiać ważny interes osoby zobowiązanej do opłacenia należności z tytułu składek oraz stan fi nansów ubezpieczeń społecznych, a szczegółowe zasady umarzania tego rodzaju należności określone będą w rozporządzeniu ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego (art. 28 ust. 3b ustawy systemowej). Ustawodawca wskazując przesłanki umorzenia należności, posłużył się szeregiem zwrotów niedookreślonych, odwołujących się do norm pozaprawnych. W orzeczeniach sądowych zawarto wiele wskazówek co do sposobu interpretowania przepisów regulujących kwestię umorzenia.
Factors in the remission of social security pension insurance dues as regulated in the Act of 13th of October 1998 on the social insurance system. Remission may take place in the case of: – the total uncollectability of national insurance contribution payments (article 28 point 2 of the system act), – in justified cases where the arrears constitute total uncollectibility of the contribution payment yet where a remission is justified as being in the interests of the individual liable to pay the arrears for national insurance contributions as well as the fi nancial state of the social insurance pension system (art. 28 point 3a of the system act). In the regulation of article 28 point 3 of the system act the legislator has enumerated seven cases in which there occurs a total uncollectibility of contribution payments. Dues and arrears in relation to social security payments of insured parties being at the same time contribution payers for these pension insurances may be in justifi ed cases frozen even though in their entirety they have not been paid (art. 28 point 3a of the system act). In such a case entitlement for remission has to be triggered by the important interests of the person due to pay the social insurance payment arrears as well as the financial state of the social security insurance system, and the detailed principles for the remission of this type of arrears will be determined in the decree of the minister responsible for social insurance matters (art. 28 point 3b of the system act). The legislator in indicating the factors for the remission of arrears has employed a range of underspecified terms relating to extralegal norms. In court rulings there are to be found many indicators as to how these regulations are to be interpreted in matters of arrears remission.
Źródło:
Ubezpieczenia Społeczne. Teoria i praktyka; 2016, 4; 87-106
1731-0725
Pojawia się w:
Ubezpieczenia Społeczne. Teoria i praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przegląd uchwał Izby Karnej Sądu Najwyższego w zakresie prawa karnego procesowego za 2018 rok
Autorzy:
Stefański, Ryszard A
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1337401.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
abstrakcyjne pytanie prawne
klauzula wykonalności
kontrola operacyjna
odmowa wszczęcia postępowania przygotowawczego
omyłka pisarska
postępowanie w sprawach o wykroczenia
pytanie prawne
Sąd Najwyższy
skład sądu
spółka jawna
uchylenie wyroku
umorzenie postępowania przygotowawczego
wyrok łączny
zażalenie
abstract legal question
enforcement clause
surveillance
refusal to instigate preparatory proceedings
editorial error
proceedings in petty offence cases
legal question
Supreme Court
court bench composition
general partnership
quashing of a sentence
discontinuation of preparatory proceedings
cumulative sentence
complaint
Opis:
Przedmiotem artykułu jest analiza orzeczeń Izby Karnej Sądu Najwyższego, podjętych w 2018 r. w ramach rozstrzygania zagadnień prawnych wymagających zasadniczej wykładni ustawy (art. 441 § 1 k.p.k.), budzących poważne wątpliwości co do wykładni przepisów prawa (art. 82 § 1 u. o SN) lub wywołujących w orzecznictwie sądów rozbieżności w wykładni przepisów prawa, będących podstawą ich orzekania (art. 83 § 1 u. o SN), w zakresie prawa karnego procesowego. Rozstrzygając przedstawione mu zagadnienia, Sąd Najwyższy opowiedział się: za dopuszczalnością sprostowania jako oczywistej omyłki pisarskiej określenia w sposób odmienny cyfrowo i słownie wymiaru kary (art. 105 § 1 k.p.k.); możliwością podejmowania przez prokuratora decyzji w przedmiocie wykorzystania dowodu w postępowaniu karnym, uzyskanego w wyniku kontroli operacyjnej zarządzonej na wniosek uprawnionego organu w stosunku do innego przestępstwa ściganego z urzędu lub przestępstwa skarbowego innego niż przestępstwo objęte zarządzeniem kontroli operacyjnej, ale tylko wtedy gdy do tego innego przestępstwa jest dopuszczalne zarządzenia takiej kontroli (art. 168b k.p.k.); niezaskarżeniem w ówczesnym stanie prawnym ponownego postanowienia o odmowie wszczęcia postępowania przygotowawczego lub o jego umorzeniu (art. 330 § 2 k.p.k.); możliwością uchylenia wyroku uniewinniającego lub umarzającego postępowanie karne i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania, związaną z regułą ne peius (art. 454 § 1 k.p.k.); ograniczeniem sądu rozpoznającego skargę na wyrok o uchyleniu wyroku sądu pierwszej instancji i przekazaniu sprawy do ponownego rozpoznania do zbadania, czy stwierdzone przez sąd odwoławczy uchybienie daje podstawę do wydania orzeczenia kasatoryjnego (art. 539a § 1 i 3 k.p.k.); dopuszczalnością wydania przez sąd odwoławczy wyroku łącznego raz pierwszy kary łącznej albo orzeczenia jej w innym zakresie niż orzekł sąd pierwszej instancji (art. 568a § 2 k.p.k.); pobraniem w postępowaniu karnym wykonawczym opłaty od wniosku o nadanie klauzuli wykonalności, złożonego przez osobę inną niż wskazana w tytule egzekucyjnym, na którą przeszły uprawnienia po powstaniu tytułu (art. 25 § 1 k.k.w.); niedopuszczalnością zażalenia na zarządzenie o odmowie przyjęcia wniosku o sporządzenie na piśmie i doręczenie uzasadnienia wyroku sądu odwoławczego, wydanego w postępowaniu w sprawach o wykroczenia (art. 109 § 1 k.p.w.); kontynuowaniem postępowania w danej instancji w składzie dotychczasowym w razie jego zmian w wyniku nowelizacji przepisów o składzie sądu (art. 30 ustawy z dnia 27 września 2013 r.); każdy wspólnik spółki jawnej jest obowiązany jest udzielić uprawnionemu organowi informacji, komu powierzył pojazd do kierowania lub używania w oznaczonym czasie (art. 78 ust. 5 p.r.d.). Ponadto organ ten wyjaśnił przesłanki przedstawiania Sądowi Najwyższemu zagadnień prawnych wymagających zasadniczej wykładni (art. 441 § 1 k.p.k.) oraz wywołujących w orzecznictwie sądów rozbieżności w wykładni przepisów prawa będących podstawą ich orzekania (art. 83 § 1 u. o SN).
The article presents an analysis of the judgments of the Supreme Court Criminal Chamber passed in 2018 as a result of resolving legal issues that require fundamental interpretation of statute (Article 441 § 1 CPC), raising serious doubts concerning the interpretation of the provisions of law (Article 82 § 1 of the Act on the Supreme Court) or causing discrepancies in case law concerning the interpretation of the provisions of law that are grounds for adjudication (Article 83 § 1 of the Act on the Supreme Court) within criminal procedure law. Resolving the legal issues referred to it, the Supreme Court held that: the correction of an obvious editorial error consisting in the different transcription of a penalty amount in words and digits is admissible (Article 105 § 1 CPC); a prosecutor may take a decision to use evidence in criminal proceedings that was obtained as a result of surveillance ordered on an authorised body’s request in relation to another offence prosecuted ex officio or a fiscal offence other than the offence covered by the surveillance order, but only when ordering surveillance is admissible in relation to this offence (Article 168b CPC); a repeated decision on the refusal to instigate preparatory proceedings or on their termination was not subject to an appeal pursuant to the legal circumstances at that time (Article 330 § 2 CPC); the acquittal or discontinuation of criminal proceedings and referring a case for rehearing is possible based on the ne peius rule (Article 454 § 1 CPC); an adjudicating court that hears a complaint about quashing a judgment of the first-instance court and referring a case for rehearing is limited to examining whether the default recognised by an appellate court constitutes grounds for cassation (Article 539a § 1 and § 3 CPC); an appellate court may issue a cumulative sentence for the first time or rule it in an amount different from the one imposed by a court of first instance (Article 568a § 2 CPC); a fee is charged for a motion in penalty enforcement proceedings to append an enforcement clause filed by a person other than the one indicated in an enforcement title to whom the entitlement was transferred after the title occurred (Article 25 § 1 PEC); a complaint about a ruling on refusal to admit a motion to develop in writing and deliver an appellate court’s sentence justification issued in cases concerning petty offences is inadmissible (Article 109 § 1 POPC); proceedings before a given instance court’s same bench are continued in case the provisions on a court bench are amended (Article 30 of the Act of 27 September 2013); every partner of a general partnership is obliged to provide an authorised body with information who was entitled to drive or use their vehicle in a particular period (Article 78 para. 5 LRT). In addition, the Court explained the requirements that must be met in order to ask the Supreme Court legal questions on issues that need fundamental interpretation (Article 441 § 1 CPC) and cause discrepancies in case law concerning the interpretation of the provisions that are grounds for adjudication (Article 83 § 1 of the Act on the Supreme Court).
Źródło:
Ius Novum; 2020, 14, 4; 119-154
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy w polskim systemie podatkowym powinny funkcjonować konsensualne metody określenia wysokości zobowiązania podatkowego na wzór wniosku o wydanie na posiedzeniu wyroku skazującego i orzeczenia kar uzgodnionych z oskarżonym (art. 335) oraz dobrowolnego poddania się odpowiedzialności karnej (art. 387) w świetle Kodeksu postępowania karnego?
Should there be consensual methods of determining the amount of tax liability in the Polish tax system, modeled on an application for issuing a conviction at a hearing and imposing penalties agreed with the accused (Article 335) and voluntary submission to criminal liability (Article 387) of the Code of Criminal Procedure?
Autorzy:
Dmowski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28763022.pdf
Data publikacji:
2023-03-30
Wydawca:
Instytut Studiów Podatkowych Modzelewski i wspólnicy
Tematy:
koncyliacyjne formy wymiaru podatku
konsensualne formy zakończenia postępowania podatkowego
umowa podatkowa
mediacja podatkowa
porozumienie w zakresie wysokości należnego podatku
konsensualne metody wymiaru podatku
orzeczenie uzgodnionej kary
dobrowolne poddanie się odpowiedzialności
umorzenie zaległości podatkowej
conciliatory forms of tax assessment
consensual forms of ending tax proceedings
tax agreement
tax mediation
agreement on the amount of tax due
consensual methods of tax assessment
adjudication of an agreed penalty
voluntary submission to criminal liability
write-off of tax arrears
Opis:
Obowiązujący system podatkowy nie przewiduje konsensualnych form zakończenia postępowania podatkowego. Z wyjątkami uregulowanymi w przepisach dotyczących uzyskania porozumienia między podatnikiem a organem podatkowym (np. uprzednie porozumienie cenowe) – zakończenie postępowania podatkowego jest oparte na władczym rozstrzygnięciu w stosunku do podatnika. W toku szeroko rozumianego postępowania podatkowego organy podatkowe są każdorazowo zobowiązane do precyzyjnego określenia wysokości zobowiązania podatkowego w przypadku zobowiązań podatkowych powstających z mocy prawa lub jednoznacznego ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego w przypadku zobowiązań podatkowych powstających na podstawie decyzji wymiarowych. Mając na uwadze podstawową funkcję podatków, którą jest funkcja fiskalna (zapewnienie wpływów budżetowych), oraz chęć obniżania kosztów wymiaru i samego poboru zobowiązań podatkowych, należy zastanowić się nad pytaniem, czy system podatkowy powinien przewidywać konsensualne metody określenia wysokości zobowiązania podatkowego i/lub konsensualne metody określenia wysokości należnego podatku do zapłaty. Należy podkreślić, że z sukcesem funkcjonują w procedurze karnej konsensualne metody zakończenia postępowania karnego, m.in. wniosek o wydanie na posiedzeniu wyroku skazującego i orzeczenia kar uzgodnionych z oskarżonym oraz dobrowolne poddanie się odpowiedzialności karnej. Wprowadzenie nowego sposobu powstania zobowiązania podatkowego na podstawie hipotetycznej umowy (porozumienia) między podatnikiem a organem podatkowym wydaje się niecelowe. Ponadto mogłoby podważać założenia całego systemu podatkowego i konstrukcji samego podatku jako świadczenia cechującego się przymusowym charakterem, bezzwrotnością i nieodpłatnością, jednostronnością ustalania (władztwo państwa), ogólnym charakterem, formą pieniężną. Wysokość zobowiązania podatkowego nie powinna podlegać negocjacji między podatnikiem a organem podatkowym, lecz powinna zostać określona (ustalona) zgodnie z przepisami prawa podatkowego w prawidłowej wysokości, co podlega kontroli sądowoadministracyjnej. Jednakże do rozważenia pozostaje wykorzystanie instytucji z zakresu władztwa państwa, polegającej na umorzeniu części zaległości podatkowej, uregulowanej w art. 67a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa1. Zdaniem autora istnieje możliwość wprowadzenia konsensualnych form zakończenia postępowania podatkowego. Potencjalny konsensus między podatnikiem a organem podatkowym mógłby zakładać z jednej strony potwierdzenie przez podatnika pełnej wysokości istniejącego zobowiązania podatkowego (potwierdzenie obiektywnego faktu istnienia zobowiązania podatkowego w sprecyzowanej wysokości) z jednoczesną faktyczną zapłatą uzgodnionej z organem podatkowym części zaległości podatkowej, a z drugiej strony umorzenie przez organ podatkowy bądź zobowiązanie organu podatkowego do umorzenia części zaległości podatkowej – pod pewnymi warunkami. Wspomniany konsensus mógłby się przyczynić do istotnego skrócenia skomplikowanych i długotrwałych postępowań podatkowych i sądowoadministracyjnych, generujących istotne koszty, a równocześnie do zwiększenia wpływów fiskalnych w przypadkach obarczonych dużym ryzykiem nieściągalności należności publicznoprawnych.
The current tax system does not provide for consensual forms of ending tax proceedings. Apart from the exceptions regulated in the regulations regarding obtaining an agreement between the taxpayer and the tax authority (e.g. advance pricing agreement), the conclusion of tax proceedings is based on an authoritative decision in relation to the taxpayer. In the case of broadly understood tax proceedings, the tax authorities are each time obliged to precisely determine the amount of tax liability in the case of tax liabilities arising under the law or to clearly determine the amount of tax liability in the case of tax liabilities arising on the basis of assessment decisions. Bearing in mind the basic function of taxes, which is the fiscal function (ensuring budgetary revenues), and the desire to reduce the costs of assessment and collection of tax liabilities, the question should be considered whether the tax system should provide for procedures of consensual methods of determining the amount of tax liability and/or consensual methods of determining amount of tax payable. It should be emphasized that consensual methods of ending criminal proceedings successfully function in the criminal procedure, e.g. a motion to issue a conviction at the hearing and to adjudicate the penalties agreed with the defendant and to voluntarily submit to criminal liability. The implementation of a new method of creating a tax liability on the basis of a hypothetical „contract/agreement” between the taxpayer and the tax authority seems pointless and could undermine the assumptions of the entire tax system and the construction of the tax itself as a compulsory service, its non-refundable and free of charge, one-sided determination (state authority), of a general nature and in the form of cash. The amount of the tax liability should not be negotiated between the taxpayer and the tax authority, which should be determined/determined in accordance with the provisions of the tax law in the correct amount, which is subject to judicial and administrative control. However, the potential possibility of using the institution within the scope of the State’s authority to write off part of the tax arrears remains to be considered – today regulated in accordance with Art. 67a of the Tax Ordinance. According to the author, it is possible to introduce consensual forms of ending tax proceedings. A potential consensus between the taxpayer and the tax authority could assume confirmation by the taxpayer of the full amount of the existing tax liability (confirmation of the objective fact of the existence of the tax liability in a specified amount), with the simultaneous actual payment of the part of the tax arrears agreed with the tax authority by the taxpayer, and, on the other hand, write-off/liability of the tax authority tax office to write off part of the tax arrears under certain conditions. The indicated consensus could contribute to a significant shortening of complicated and lengthy tax and court administrative proceedings involving significant costs, while at the same time increasing fiscal revenues in cases bearing a significant risk of non-collection of public law liabilities.
Źródło:
Doradztwo Podatkowe Biuletyn Instytutu Studiów Podatkowych; 2023, 3(319); 5-17
1427-2008
2449-7584
Pojawia się w:
Doradztwo Podatkowe Biuletyn Instytutu Studiów Podatkowych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Szczególnie uzasadnione okoliczności dotyczące sytuacji rodziny jako przesłanka stosowania ulg w spłacie nienależnie pobranych świadczeń – ujęcie praktyczne
Особо обоснованные обстоятельства, касающиеся положения семьи, как предпосылка для применения льгот по возврату неправомерно полученных пособий – практический подход
Особливо обґрунтовані обставини щодо сімейного становища як умови застосування пільг у виплаті неправомірно стягнених соціальних виплат – практичний підхід
Particularly justified circumstances relating to the family’s situation – as a premise for the applying reductions in the repayment of benefits received unduly
Autorzy:
Kapusta, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2090053.pdf
Data publikacji:
2022-06-09
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
повернення соціальних виплат
заява про пільгу при погашенні неправомірно стягнених соціальних виплат
розподіл на частини
відстрочка платежу
погашення пільг
возврат пособий
заявление о предоставлении льготы по возврату неправомерно полученных пособий
рассрочка платежа
отсрочка срока платежа
списание пособий
reimbursement of benefits
applying reductions in the repayment of unduly collected benefits
distribution into installments
deferment of payment dates
redemption of benefits
rozłożenie na raty
wniosek o udzielenie ulgi w spłacie nienależnie pobranych świadczeń
odroczenie terminu płatności
zwrot świadczeń
umorzenie świadczeń
Opis:
W przepisach kilku ustaw odnoszących się do rożnego rodzaju pomocy pieniężnej ustawodawca posłużył się tą samą przesłanką zastosowania ulg w spłacie nienależnie pobranych świadczeń, czyli „szczególnie uzasadnionymi okolicznościami dotyczącymi sytuacji rodziny”. Normodawca nie sprecyzował jednak tego pojęcia w żadnym z aktów prawnych. Niniejszy artykuł stanowi podsumowanie przepisów prawa, opinii przedstawicieli doktryny i orzecznictwa sądów administracyjnych w odniesieniu do przedstawionego tematu. Wszechstronna analiza zagadnienia posłużyła zdefiniowaniu tego pojęcia i ustaleniu, że zarówno w literaturze, jak i judykaturze wnioski dotyczące tej przesłanki stosowania ulg w spłacie nienależnie pobranych świadczeń, na gruncie rożnych aktów prawnych, są analogiczne. Można je zatem stosować jako wytyczne dla organów administracji publicznej.
У положеннях кількох законів, що стосуються різних видів матеріальної допомоги, законодавецьвикористав ту саму передумову щодо застосування пільг при виплаті неправомірно стягнених соціальнихвиплат, тобто «особливо обґрунтованими обставинами, що стосуються становища сім’ї». Проте в жодномуз нормативно-правових актів законодавець не конкретизував це поняття. У цій статті узагальнено правовіположення, думки представників доктрина та судової практики адміністративних судів щодо викладеноїтеми. Для визначення цього поняття було використано комплексний аналіз питання та встановлено, щояк у літературі, так і в судовій системі висновки щодо цієї умови застосування пільг при погашенні не-правомірно стягнених коштів, за різними нормативно-правовими актами, є аналогічними. Тому їх можнавикористовувати як настанови для органів державного управління.
В положениях нескольких нормативных актов, касающихся различных видов денежной помощи,законодатель использовал одну и ту же предпосылку для применения льгот по возврату неправомернополученных пособий, а именно «особо обоснованные обстоятельства, касающиеся положения семьи».Однако законодатель не конкретизировал это понятие ни в одном из нормативно-правовых актов. Настоящая статья представляет собой обобщение законодательных норм, мнений представителейдоктрины и решений административных судов по представленной теме. Всесторонний анализ вопросапозволил дать определение этому понятию и установить, что как в литературе, так и в судебнойпрактике выводы относительно данной предпосылки для применения льгот по возврату неправомернополученных пособий на основании различных правовых актов аналогичны. Таким образом, они могутбыть использованы в качестве руководства для органов государственного управления.
In the provisions of several acts relating to various types of financial assistance, the legislator used the same premise for applying reductions in the repayment of benefits received unduly, namely “particularly justified circumstances concerning the family’s situation”. However, the legislator did not specify this concept in any of the legal acts. This article summarizes the provisions of law, the opinions of the representatives of the doctrine and the jurisprudence of administrative courts on the indicated subject. A comprehensive analysis of this issue was used to define this concept and to establish that both the literature and the jurisprudence have the same conclusions regarding this premise for applying reductions in the repayment of benefits received unduly, under various legal acts. These conclusions can be used as guidelines for public administrations.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2022, 2; 23-36
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 46-59 z 59

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies