Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Art art" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 4962
Tytuł:
The art without Art
Autorzy:
Wróblewski, Filip
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/644603.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Clifford Geertz
thick description
art
media
Opis:
This article is based on an analysis of the social field of the art and cultural category designed to described human taste of aestheticism and need to art creativity. The main idea of this paper is attempt of amendment existing applied notions to the description and analyses of art. To this purpose author is using the analogy between the iconoclash notion suggested by Bruno Latour, and proposed by oneself idea of the mediaclash. This phenomenon characterized by a clash of aesthetics and usage of formal means (especially digital technologies, which are the foundations of the very existence of new media). The second proposition is arthick category, used like Clifford Geertz thick description. This concept show a procedure of interpretation that sets the meaning of particular actions within their proper context, which makes it possible to understand human creative actions and it’s connections with social field.
Źródło:
Prace Etnograficzne; 2013, 41, 2; 113-119
0083-4327
2299-9558
Pojawia się w:
Prace Etnograficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
How Do Nonhuman Animals Make Art? Art as a Practice of Interspecies Questioning
Autorzy:
Cull Ó Maoilearca, Laura
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31233876.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
art
creator
recipient
Opis:
The presented statement is part of the volume it covers a variety of responses from people who interact with art in different ways. The aim is to suggest to the participant of the contemporary world a new, personal perspective to rethink what is this area of our world that we label with art; thoughts with and without theoretical suggestions - reflections by the creators and reflections by the audience, teaching humility and uniqueness, perhaps - forming a fresh perspective on art.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2022, 13, 4; 59-64
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Experiment and “Art Art”. From Uncertainty to Imitation
Eksperyment i „sztuka artystyczna”. Od niepewności do imitacji
Autorzy:
Białkowski, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1366146.pdf
Data publikacji:
2020-12-25
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
experiment
Art art
experimental novel
experimental art
pastiche
imitation
eksperyment
sztuka artystyczna
powieść eksperymentalna
pastisz
imitacja
sztuka eksperymentalna
Opis:
The article discusses three various stages of artistic experiment. Both a source concept of experiment in artistic practice, developed by Émile Zola in the 19th century under the banner of 'experimental novel', and the neo-avant-garde distinction into Art art and experimental art created by Allan Kaprow in the 1960s, established a close connection of experiment with uncertainty and risk. In this context, the article investigates the extent to which contemporary artists' practices, including those frequently defined as experimental, can be subsumed under the historical meaning of experiment and poses a question whether they might have created another style of art. The problem is analysed in reference to Artur Żmijewski's film, Powtórzenie [Repetition].
Artykuł przedstawia trzy różne odsłony eksperymentu artystycznego. Źródłowa idea eksperymentu w działalności artystycznej, przedstawiona w XIX wieku przez Émila Zolę pod hasłem „powieści eksperymentalnej” a także neoawangardowe rozróżnienie na „sztukę artystyczną” i eksperymentalną dokonane przez Allan Kaprowa w latach 60. XX wieku łączyły ściśle eksperyment z niepewnością i niewiedzą. W tym kontekście w artykule postawione zostaje pytanie, w jakiej mierze praktyki współczesnych artystów, również często określane mianem eksperymentalnych, wpisują się w historyczne rozumienie eksperymentu i czy nie stały się kolejną artystyczną stylistyką. Kwestia ta jest analizowana w odniesieniu do filmu Powtórzenie Artura Żmijewskiego.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2020, 22; 143-155
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Toward a New Concept of Progressive Art: Art History in the Service of Modernisation in the Late Socialist Period. An Estonian Case
Autorzy:
Kodres, Krista
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/909522.pdf
Data publikacji:
2019-12-20
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Socialist art history and historiography
Soviet studies
Thaw era and modernisation
centre (Moscow) and periphery (Estonian SSR) relations
art and ideology
progressiveness in art
Opis:
The paper deals with renewal of socialist art history in the Post-Stalinist period in Soviet Union. The modernisation of art history is discussed based on the example of the Estonian Soviet Socialist Republic (Estonian SSR), where art historians were forced to accept the Soviets’ centrally constructed Marxist-Leninist aesthetic and approach to art and art history. In the art context, the idea of progressiveness began to be reconsidered. In previous discourse, progress was linked with the “realist” artistic method that sprang from a progressive social order. Now, however, art historians found new arguments for accepting different cultures of form, both historical and contemporary, and often these arguments were “discovered” in Marxism itself. As a result, from the middle of 1950’s Soviet art historians fell into two camps in interpreting Realism: the dogmatic and revisionist, and the latter was embraced in Estonia. In 1967, a work was published by the accomplished artist Ott Kangilaski and his nephew, the art historian Jaak Kangilaski: the Kunsti kukeaabits – Basic Art Primer – subtitled “Fundamental Knowledge of Art and Art History.” In its 200 pages, Jaak Kangilaski’s Primer laid out the art history of the world. Kangilaski also chimed in, publishing an article in 1965 entitled “Disputes in Marxist Aesthetics” in the leading Estonian SSR literary journal Looming (Creation). In this paper the Art Primer is under scrutiny and the deviations and shifts in Kangilaski’s approach from the existing socialist art history canon are introduced. For Kangilaski the defining element of art was not the economic base but the “Zeitgeist,” the spirit of the era, which, as he wrote, “does not mean anything mysterious or supernatural but is simply the sum of the social views that objectively existed and exist in each phase of the development of humankind.” Thus, he openly united the “hostile classes” of the social formations and laid a foundation for the rise of common art characteristics, denoted by the term “style.” As is evidenced by various passages in the text, art transforms pursuant to the “will-to-art” (Kunstwollen) characteristic of the entire human society. Thus, under conditions of a fragile discursive pluralism in Soviet Union, quite symbolic concepts and values from formalist Western art history were “smuggled in”: concepts and values that the professional reader certainly recognised, although no names of “bourgeois” authors were mentioned. Kangilaski relied on assistance in interpretation from two grand masters of the Vienna school of art history: Alois Riegl’s term Kunstwollen and the Zeitgeist concept from Max Dvořák (Zeitgeist, Geistesgeschichte). In particular, the declaration of art’s linear, teleological “self-development” can be considered to be inspiration from the two. But Kangilaski’s reading list obviously also included Principles of Art History by Heinrich Wölfflin, who was declared an exemplary formalist art historian in earlier official Soviet historiography. Thaw-era discursive cocktail in art historiography sometimes led Kangilaski to logical contradictions. In spite of it, the Primer was an attempt to modernise the Stalinist approach to art history. In the Primer, the litmus test of the engagement with change was the new narrative of 20th century art history and the illustrative material that depicted “formalist bourgeois” artworks; 150 of the 279 plates are reproductions of Modernist avant-garde works from the early 20th century on. Put into the wider context, one can claim that art history writing in the Estonian SSR was deeply engaged with the ambivalent aims of Late Socialist Soviet politics, politics that was feared and despised but that, beginning in the late 1950s, nevertheless had shown the desire to move on and change.
Źródło:
Artium Quaestiones; 2019, 30; 211-223
0239-202X
Pojawia się w:
Artium Quaestiones
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Procesualność a materia sztuki. Różne drogi kreacji i funkcjonowania utworu sztuk wizualnych: od tradycyjnej do antysztuki i działań artystycznych
Processuality and matter of art. Different ways of visual artwork creation and its functioning: from the traditional one to anti-art and action art
Autorzy:
Kowalik, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/460123.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
sztuka wizualna, materia sztuki, sztuka w procesie, sztuka współczesna, synteza sztuk
visual art, art matter, process art, contemporary art, art synthesis
Opis:
Purpose of research. The purpose of the study is the analysis of the creation and functioning of art as a continuing process, a quality that is intrinsic to it. Art can be perceived visually as well as with other senses both in the process and through the material outcome. An attempt at its reinterpretation, illustrated with selected works of contemporary Polish and foreign artists, will be presented. Methodology. The dissonance between modern and traditional art lies, among other things, in the variety of, both, the techniques applied and the ways of conveying the message of the work. Art provides the artist with room for freedom which manifests itself in a free choice of artistic means: Teresa Murak celebrates the miracle of living by using natural materials; for Anna Goebel every material she uses tells its own unique story and so the artist considers it to be a medium of creating her own reality, whereas Yves Klein used to say that his paintings were only the ashes of his art, as what is most important is the experience and creation process, including the passage of time. Such a belief comes from the fact that everything art relates to, each creation as well as reception process – all this takes place in a context. Results. Today every sign of artistic activity - from painting, in the traditional sense of the concept, to the "action", experimental imprints of the human body, objects, plants, ephemeral art and spatial forms as environments, installation – can be considered a work of art. Art in process expresses not so much the temporary nature of the artwork formation, , as the necessity - essential for its existence - of being in a state of permanent execution by the author. Conclusions. In contemporary art, it is possible observe a re-evaluation of the stages that influence the creation of the artwork. Examples of art in the text show a different approach to the art in the process and the form and manner of use of the medium. They prove the lack of discrepancies between essence and existence of human and matter that takes on the form of the individual personality.
Cel badań. Celem pracy jest analiza kreacji i funkcjonowania sztuki, która jest w bezustannym procesie, co wynika między innymi z jej natury. Zarówno poprzez proces, jak i materię, może być odbierana wzrokowo, ale także za pomocą innych zmysłów. W artykule dokonano interpretacji na podstawie wybranych dzieł polskich i zagranicznych artystów. Metoda. Dysonans pomiędzy sztuką współczesną a dziełami sztuki dawnej leży między innymi w różnorodności zastosowanych technik i sposobów przekazywania wiadomości. Sztuka to obszar wolności artysty, który manifestuje się dowolnym wyborem środków wyrazu: Teresa Murak celebruje misterium życia, posługując się tworzywami pochodzenia naturalnego, każdy użyty przez Annę Goebel materiał opowiada własną, niepowtarzalną historię i jest traktowany jako medium do stworzenia własnej rzeczywistości, natomiast dla Yvesa Kleina malarstwo jest popiołem sztuki, gdyż najważniejsze są doświadczenie i sam proces tworzenia, wszystko bowiem, do czego sztuka się odnosi, każdy proces twórczy i proces odbioru dokonują się w jakimś kontekście. Wyniki. Dziś dziełem sztuki określa się każdy przejaw działalności artystycznej, począwszy od obrazu w pojęciu tradycyjnym, aż do sztuki „akcji”, eksperymentalnych odcisków ciała ludzkiego, przedmiotów, roślin, sztuki efemerycznej, instalacji i form przestrzennych, takich jak environments. Sztuka w procesie wyraża nie tyle czasowy charakter powstawania dzieła, ile zasadniczą dla jego istnienia konieczność znajdowania się w stanie permanentnego wykonywania przez autora. Wnioski. W sztuce współczesnej następuje przewartościowanie etapów wpływających na tworzenie działa. Przywołane w tekście przykłady ukazują odmienne podejście do sztuki w procesie oraz do formy i sposobu użycia medium. Dowodzą braku rozbieżności pomiędzy istotą i egzystencją człowieka, a materią, która przybiera formę osobowości jednostki.
Źródło:
Ogrody Nauk i Sztuk; 2017, 7; 416-425
2084-1426
Pojawia się w:
Ogrody Nauk i Sztuk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Art After Democracy, Art Before Democracy
Autorzy:
Mizerkiewicz, Tomasz
Anessi, Thomas
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/951464.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
democracy
art
book-art
postmodernism
Opis:
The paper describes today’s new situation of art facing antidemocratic processes. The powerful metaphor of Parthenon of books is used, which once was the name of an installation by Marta Minujín presented just after the fall of Argentinian brutal regime in the early eighties and reinstalled again few years ago. The author points that popular “posts” of humanities (postmodernism, postsecularism etc.) need to be replaced by the philosophy of art being after some definite change. The new temporal and public condition of art being after is the result of its dramatic contemporary and future challenges.
Źródło:
Poznańskie Studia Slawistyczne; 2019, 17; 15-21
2084-3011
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
M-sztuka, czyli sztuka w smartfonie
M-Art, The Art in Smartphone
Autorzy:
Sorkowska-Cieślak, Kinga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/590906.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach
Tematy:
Aplikacje mobilne
Beacony
Rozszerzona rzeczywistość
Strony internetowe
Augmented reality
Beacons
Mobile apps
Websites
Opis:
Celem artykułu jest przeanalizowanie, czy polskie muzea i galerie są obecne na ekranach smartfonów. Na potrzeby artykułu przebadano strony internetowe wybranych muzeów i galerii pod kątem ich dostosowania do wyświetlania na urządzeniach mobilnych, sprawdzono również, czy wybrane instytucje posiadają w swojej ofercie aplikacje mobilne.
This article aims to analyze whether the Polish museums and galleries are present on the screens of smartphones. For the purposes of article there were examined websites of selected museums and galleries, for their adaptation for display on mobile devices, also examined whether the selected institutions have in their offer mobile applications.
Źródło:
Studia Ekonomiczne; 2017, 317; 66-92
2083-8611
Pojawia się w:
Studia Ekonomiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Charakterystyka twórczości Anupam Sud
Characteristics of Anupam Suds art
Autorzy:
Bednarz, Ewelina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/460079.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
sztuka współczesna, sztuka indyjska, współczesna sztuka indyjska, sztuka kobieca, grafika, malarstwo, śakti, anupam sud
contemporary art, indian art, contemporary indian art, feminine art, woman art, graphics, painting, shakti, anupam sud
Opis:
Anupam Sud is considered as one of the greatest contemporary artists in India. The author makes polish readers more familiar with this artist. We focused on Sud's main works – graphics, paintings and even a sculpture. The article contains discussion about one of Sud’s most widely used motifs– a woman in search of shakti. Moreover, it covers issues of human depravity, one’s contempt for another, and primarily it points out main problem being faced by Hindu women in a patriarchal society. We draw attention to the most characteristic features of Anupam Sud’s work – artwork as manifested (by which Sud tries to draw attention to the Hindu woman’s situation), chiaroscuro and anatomy.
Anupam Sud jest zaliczana do grona najwybitniejszych współczesnych artystów w Indiach. Autorka w swoim tekście przybliża postać mało znaną polskiemu czytelnikowi. Omawia główne jej dzieła – graficzne, malarskie i jedną rzeźbiarską. Snuje rozważania na temat jednego z popularnych typów przedstawień kobiecych, chętnie ukazywanego przez artystkę – kobiety, która poszukuje śakti. Ponadto porusza problem zepsucia człowieka, gardzenia drugim, a przede wszystkim wskazuje na problemy, jakie towarzyszą Induskom w patriarchalnym społeczeństwie. Autorka prezentuje najbardziej charakterystyczne cechy twórczości Anupam Sud: szczegółowe przedstawianie anatomii, mistrzowskie operowanie światłocieniem oraz dzieła-manifesty, którymi graficzka stara się zwrócić uwagę odbiorców na sytuację kobiet w Indiach.
Źródło:
Ogrody Nauk i Sztuk; 2016, 6; 458-463
2084-1426
Pojawia się w:
Ogrody Nauk i Sztuk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Karnoprawna ochrona obiektów i terenów chronionych w świetle wybranych przepisów rozdziału XXII Kodeksu karnego (art. 181 § 2 i 5, art. 187, art. 188 K.k.)
The Criminal Law Protection of Objects and Protected Areas according to Chosen Regulations of Chapter XXII of the Criminal Code (art. 181 § 2 i 5, art. 187, art. 188 C.C.)
Autorzy:
Budyn-Kulik, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1369356.pdf
Data publikacji:
2020-09-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
prawo karne
ochrona środowiska
criminal law
environment protection
Opis:
Ochrona przyrody to przede wszystkim domena prawa administracyjnego, jednak prawnokarna ochrona środowiska stanowi znaczące uzupełnienie regulacji mających na celu utrzymanie równowagi przyrodniczej oraz dążenie do zachowania możliwości odnawiania zasobów naturalnych. W polskim Kodeksie karnym w rozdziale poświęconym przestępstwom przeciwko środowisku zawartych jest pięć samoistnych typów przestępstw, do znamion których należy szczególne miejsce ich popełnienia w postaci terenu lub obiektu objętego ochroną. Są to przestępstwa stypizowane w art. 181 § 2 i 5, art. 187 oraz art. 188 K.k. We wszystkich przedmiotem ochrony jest środowisko. Ich pozostałe znamiona są zróżnicowane. Ponieważ omawiane przepisy mają charakter akcesoryjny, przy ich wykładni konieczne jest odwołanie się do innych niż Kodeks karny ustaw, co rodzi określone problemy. Mogą one pozostawać w różnych konfiguracjach zbiegu z innymi przepisami.
The aim of environmental protection in criminal law is to maintain sustainability in nature as well as try to protect the renewability of natural resources. The Polish Criminal Code contains five autonomic types of crime, which are characterized, among others, by the specific crime scene, such as 'an environmentally protected area or object'. They are included in the Chapter of Crimes against the Environment. They realize the so-called traditional protection of nature, conservational in character. These types are mentioned in: art. 181 § 2 i 5 C.C., art. 187 C.C. and art. 188 C.C. They are accessory to other regulations beyond Criminal Code.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2020, 3; 45-64
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Art history and its dialogue with the wider public: promotion and raising the awareness of cultural heritage
Autorzy:
Dolšina, Marjana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/628825.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
art history, art heritage, public use, dialogue, audience
Opis:
The paper is based on the results of the project All This Painting hasn’t Gone to Waste, 2011, which deals with early 16th century sacral wall paintings in southern Slovenia. It tries to resolve out some dilemmas in communication with the wider public and presents main objectives in regard to awareness-rising and promotion of art heritage, for example encouragement of insti-tutions and individual experts for more intensive study and/or conservation-restoration work.
Źródło:
Journal of Education Culture and Society; 2013, 4, 1; 221-227
2081-1640
Pojawia się w:
Journal of Education Culture and Society
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
MUZEUM SZTUKI DZIŚ. SZTUKA * NAUKA * POLITYKA
ART MUSEUM TODAY. ART * SCIENCE * POLITICS
Autorzy:
Beata, Lejman,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/432740.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
muzeum
sztuka
nauka
polityka
dystynkcja
rywalizacja
władza sądzenia
habitus
Opis:
Due to the scientific paradigm of art history, this article was intended to be of interdisciplinary character. I used selected tools of the following related fields of science: philosophy, social psychology, political science, cultural anthropology that I adopted either when visiting numerous museums in Poland and abroad or when analyzing the institution where I have been working since 2000 (with 4 years break). I tried though to maintain an independent status of a theoretician and practician at the same time. Beginning with the new distinction between sociotechnical and social museums, I present the biggest challenges of our time. I point out the notions, which are constantly changing due to the dynamics of the culture: art, science and politics, which are being deformed in practice and – notwithstanding the theory – are present in popular opinion. In the description I deliberately use the language of metaphors of culture, as this refers to certain areas of our collective self-consciousness with moderate exposition of scientific apparatus. In particular, reference has been made to scientific authority of Hannah Arendt and Pierre Bourdieu. As far as the area of social life is concerned, I analyzed both museums and behavior of museum experts – which in my opinion are all museum employees. Final remarks highlight the importance of responsibility for a picture and a word in the culture, the power of thinking, imagination and sensitivity constituting the credo of violence-free museums idea that I have created.
Artykuł ma charakter z założenia interdyscyplinarny, co jest związane z naukowym paradygmatem historii sztuki. Wykorzystuję w nim wybrane narzędzia zaprzyjaźnionych nauk: filozofii, socjolopsychologii, politologii, antropologii kulturowej, które przyswajałam sobie przyglądając się setkom muzeów odwiedzanych w kraju i za granicą, a jednocześnie od środka własnej instytucji, w której pracuję od 2000 (z 4 letnią przerwą), starając się, na ile to możliwe, zachować niezależny status teoretyka i praktyka zarazem. Zaczynając od nowego kryterium podziału muzeów na socjotechniczne i społeczne szkicuję najtrudniejsze wyzwania współczesności. Wskazuję na podlegające dynamice kultury, zmienne w czasie znaczenia tytułowych pojęć: sztuka, nauka i polityka, które ulegając deformacji w praktyce niezależnie od teorii funkcjonują w opinii potocznej. W opisie celowo używam języka metafor naszej kultury, który pozwala odesłać do określonych obszarów naszej zbiorowej samoświadomości, z zachowaniem umiaru w zakresie eksponowania aparatury naukowej; odwołuję się głównie do autorytetu naukowego Hannah Arendt i Pierre’a Bourdieu. Od polityki przechodzę do życia społecznego, lokalizując w nim muzea oraz przyglądając się zasadom funkcjonowania społeczności muzealników, czyli w moim odczuciu wszystkich zatrudnionych w muzeach pracowników. Uwagi końcowe podkreślają znaczenie odpowiedzialności za obraz i słowo w kulturze, wagę myślenia, wyobraźni i wrażliwości jako credo sformułowanej przeze mnie idei muzeum bez przemocy.
Źródło:
Muzealnictwo; 2014, 55; 60-68
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Interdyscyplinarność arteterapii − sztuka jako przestrzeń działania arteterapeutycznego
Interdisciplinarity of art therapy – art as an area of activity for art therapy
Autorzy:
Florczykiewicz, Janina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2141785.pdf
Data publikacji:
2021-07-04
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Opis:
Początki arteterapii lokują się w sferze praktyki i są związane z wykorzystywaniem środków artystycznych i form aktywności z obszaru sztuki do poprawy funkcjonowania jednostki. Rozwojowi metod i form działań arteterapeutycznych towarzyszy słaba podbudowa teoretyczna, co jest przyczyną wielu nieścisłości i nieporozumień. Artykuł jest odpowiedzią na potrzebę rozwijania teorii arteterapii, podjęto w nim próbę usystematyzowania istniejącej wiedzy: wskazano główne nurty teoretyczne, stanowiące bazę dla rozwiązań praktycznych oraz omówiono dwa równolegle rozwijające się jej nurty - medyczny i edukacyjny. Ważnym aspektem rozważań jest podkreślenie znaczenia sztuki w działaniach arteterapeutycznych. Nawiązanie do działań mieszczących się w nurcie edukacyjnym, określanych terminem „edukacja sztuką” jest próbą zainicjowania dyskusji nad przywróceniem sztuce przynależnej rangi w działaniach ukierunkowanych na rozwój podmiotowy.
The origins of art therapy are located in the sphere of practice and are associated with the use of artistic media and forms of activity in the area of art in order to improve the operations of an individual. The development of methods and forms of art therapy activities is accompanied by a weak theoretical foundation, which is the cause of many inaccuracies and misunderstandings. The article is a response to the need to develop the theory of art therapy, it attempts to systematize existing knowledge: identifies the main theoretical currents, which are the basis for practical solutions, and discusses the two parallel developing its trends - medical and educational. An important aspect of the discussion is to emphasize the importance of art in art therapy activities. The reference to actions in the educational trend, as defined by the term "art education", is an attempt to initiate a discussion on reinstating the art of the associated status in activities aimed at the subjective development.
Źródło:
Student Niepełnosprawny. Szkice i rozprawy; 2015, 15(8); 25-41
1689-6416
Pojawia się w:
Student Niepełnosprawny. Szkice i rozprawy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Arte Popular, Arte Ingenuo y Arte Figurativo en la obra pictórica de Bárbaro Rivas
Popular Art, Primitive Art and Figurative Art in the paintings by Bárbaro Rivas
Sztuka ludowa, prymitywizm i figuratywizm w malarstwie Bárbaro Rivasa
Autorzy:
Dimeo, Carlos
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2177480.pdf
Data publikacji:
2013-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Opis:
Bárbaro Rivas (1893–1967) is considered to be the first ‘primitivist’ and ‘figurativist’ in Venezuela. Local and ludic elements create the central axis of popular and figurative Venezuelan art transformation from the late 19th to the mid-20th century. It was when a sign in painting was redefined – resignified and became an element binding main forms of popular art, reality of artist’s world, simplicity of life transformed into an idea of primitivism. Like other artists of his times (Armando Reverón), Bárbaro Rivas derived his art from life of local society and his own experience. His art is marked with autobiographical elements, which constitute a borderline between common sense and madness. Presented world is permeated with religiousness, magic and superstitions. In visualization, it is important to present reality from a double perspective; his artworks contain twoand three-dimensional grounds embraced in a single depiction. Plastic poetics of Bárbaro Rivas contains contradictory elements, inconsistent prima facie, yet containing in their nature rudimentary elements rooted in popular imagination, religious beliefs, etc. The world, being a mixture of elements, becomes a peculiar metisage expressed through the simplicity of primitivism, in the context of searching and describing new worlds and experience. This article aims not only at explaining how Venezuelan artist imagines and plans his art, but also at describing his approach to popular and local elements in Venezuela, which then spread across the whole Latin America as a form of artistic expression.
Bárbaro Rivas (1893–1967) jest uznawany za pierwszego prymitywistę i „figuratywistę” w Wenezueli. Elementy miejscowe i te o charakterze ludycznym tworzą centralną oś przemian sztuki ludowej i figuratywnej w Wenezueli od końca XIX aż do połowy XX wieku. Znak w malarstwie uległ w tym czasie zmianie znaczenia – resygnifikacji i stał się elementem łączącym główne formy sztuki ludowej, rzeczywistość świata artysty, prostotę życia przekształconą w ideę prymitywizmu. Bárbaro Rivas podobnie jak inni artyści jego epoki (Armando Reverón) wyprowadzał swoją twórczość z życia społeczności lokalnej i swoich własnych doświadczeń życiowych. Sztuka naznaczona została elementami autobiograficznymi, które stanowią granicę między rozsądkiem a szaleństwem. Ukazany świat jest przepojony religijnością, magią, przesądami. W obrazowaniu ważne jest ukazanie rzeczywistości w ujęciu podwójnej perspektywy, w dziełach odnajdujemy plany dwuwymiarowe i trójwymiarowe zamknięte w jednym przedstawieniu. Poetyka plastyczna Bárbaro Rivasa to elementy sprzeczne, nieprzystawalne prima facie, mające jednakże w swej istocie elementy rudymentarne zakorzenione w wyobraźni ludowej, wierzeniach religijnych itp. Świat, będący mieszaniną elementów, staje się swoistym metysażem, wyrażony zostaje prostotą prymitywizmu w kontekście wynajdywania i opowiadania o nowych światach i doświadczeniach. Artykuł ma na celu nie tylko wyjaśnienie, w jaki sposób wenezuelski artysta wyobraża sobie i planuje sztukę, lecz także jaki był jego stosunek do elementów ludowych i lokalnych w Wenezueli, które następnie rozprzestrzeniły się na całą Amerykę Łacińską jako formy artystycznego wyrazu.
Źródło:
Sztuka Ameryki Łacińskiej; 2013, 3; 139-158
2299-260X
Pojawia się w:
Sztuka Ameryki Łacińskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Photography and sculpture:The multifaceted relation of sculpture to photography and new media in the light of the evolving concept of sculpture
Autorzy:
Dzwonkowska, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/628677.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
Modern Sculpture, Photography, Polish Art, Environment, Installation Art, New media, Modern Art
Opis:
The relationship between photography and sculpture, unlike the dialogue between the latter and painting, was long treated as a peripheral issue. Yet as early as the mid-20th century photography began to show potential that sculpture seemed to be lack. Aware of a large degree of overlap between the two forms of artistic expression, (e.g. with respect to materiality, spatiality, or accentuating frozen gestures) sculptors did not leave sculpture for photography, but attempted to create works that were interdisciplinary in structure. The rise of interest in photography displayed by Polish sculptors was closely connected with the evolution of the concept of sculpture. In the mid-20th century artists creating traditional sculptures (understood as a solid or as a visually rendered spatial form) began to experiment and cross the boundaries of well-established artistic tradition. The changes introduced enabled sculptors to interweave their field with other artistic disciplines, especially photography, even more closely. More and more frequently, sculpture started to establish multi-faceted relations with the new medium. At the beginning the potential of photography as a documentation tool was exploited. Then sculptors began to appreciate photography’s core values, using it to capture and preserve a given moment in time. Finally, they applied it in works that can be classified as close to hyperrealism. The employment of still newer materials and tools made the link between sculpture and photography inextricable, as can be shown through works of Polish artists.
Źródło:
Journal of Education Culture and Society; 2010, 1, 1; 26-36
2081-1640
Pojawia się w:
Journal of Education Culture and Society
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 4962

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies