Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę ""Pedagogika religii"" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Krytyczna pedagogika religii – zarys problematyki
Critical religious education
Autorzy:
Dąbrowski, Szymon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/633811.pdf
Data publikacji:
2012-12-08
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
Opis:
The purpose of this article is to present the genesis and the development of religious education in the aspect of critical paradigm. The main thesis introduces 20th century pedagogical and religious inquiries by means of analysis, primarily involved in the phase of ideological and critical interpretation. A few major traditions connected with religious education are discussed, including American, Anglo-Saxon and German research, established at the beginning of the 20th century and most intensively developed over the interwar period, due to the demands of liberal theology and emancipation trends. The German analysis appears to be crucial, with its demands of critical review of religious upbringing in Protestant Church in Germany, where they were initiated mainly by educators and school teachers. Religious education based on critical paradigm was not focused on shaping theology, monotheism or even evangelicality then, but above all humanity in its excellent form of its Devine origin. The text not only presents the aspect of critical religious education, but at the same time discusses selected aspects of social, psychological or philosophical research. Therefore, the issues of upbringing and religious education receive wider range of possible criteria and tools enabling its understanding. The research mostly concerns contemporary matters present in Polish religious education and the crucial role is played by the works of C. Rogowski, B. Milerski and J. Bagrowicz.   English translation: Anna Moroz-Darska The translation was financed with funds made available by the Ministry of Finance and Higher Education under contract No. 661/P-DUN/2018 of 13 July 2018 as a part of the execution of task 1: the creation of English-language versions of the issued publications in 2018.
Celem tego artykułu jest przedstawienie genezy i rozwoju edukacji religijnej w aspekcie krytycznego paradygmatu. Główna teza wprowadzona w XX wieku przez badania pedagogiczne i religijne za pomocą analizy, jest głównie zaangażowana w interpretacje ideologiczne i krytyczne. Tekst omówia kilka głównych tradycji związanych z edukacją religijną, w tym badania amerykańskie, anglosaskie i niemieckie, ustalone na początku XX wieku i najintensywniej rozwijane w okresie międzywojennym, ze względu na wymogi teologii liberalnej i trendy emancypacyjne. Wydaje się, że analiza niemiecka ma tu kluczowe znaczenie, a jej żądania obejmują krytyczną ocenę religijnego wychowania w kościele protestanckim w Niemczech, gdzie zaangażowani byli inicjowani głównie przez wychowawców i nauczycieli szkolnych. Religijna edukacja oparta na paradygmacie krytycznym nie skupiała się na kształtowaniu teologii, monoteizmu, a nawet ewangeliczności, ale przede wszystkim ludzkości w jej doskonałej formie pochodzenia boskiego. Tekst nie tylko przedstawia aspekt krytycznej edukacji religijnej, ale jednocześnie omawia wybrane aspekty badań społecznych, psychologicznych i filozoficznych. Dostrzec można, że kwestie wychowania i edukacji religijnej otrzymują szerszy zakres możliwych kryteriów i narzędzi umożliwiających ich zrozumienie. Badania dotyczą przede wszystkim współczesnych zagadnień z zakresu polskiej edukacji religijnej, a kluczową rolę odgrywają prace C. Rogowskiego, B. Milerskiego i J. Bagrowicza.   Tłumaczenie na język angielski: Anna Moroz-Darska Tłumaczenie sfinansowano ze środków Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego na podstawie umowy nr 661/P-DUN/2018 z dnia 13 lipca 2018 roku w ramach realizacji zadania 1 – stworzenie anglojęzycznych wersji wydawanych publikacji w 2018 roku.
Źródło:
Ars Educandi; 2012, 9; 90-111
2083-0947
Pojawia się w:
Ars Educandi
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pedagogika religii – konceptualizacja teorii kształtującej uczniowską tożsamość
Religion pedagogy – conceptualization of the theory shaping pupil identity
Autorzy:
Dembiński, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2128619.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Instytut Pedagogiki. Zakład Historii Edukacji
Tematy:
pedagogika religii
kształcenie
osobowość
tożsamość
religion pedagogy
education
personality
identity
Opis:
Wprowadzenie. Religia jest jednym z przedmiotów realizowanych w szkołach podstawowych i średnich. Jest to przedmiot swoisty, w zasadzie nieempiryczny, toteż niezwykle ważne jest, aby przekazywane treści wpisywały się w przestrzeń szeroko pojętej pedagogiki. Cel. Celem artykułu jest propozycja opracowania teorii pedagogiki religii, która poprzez program nauczania w czasie katechezy w szkole staje się źródłem kształtowania osobowości i wyłaniania religijnej, wyznaniowej tożsamości. Teoria ma przyczynić się do poszerzenia zrozumienia pedagogicznych (naukowych) odniesień do religii, zwiększenia poczucia odpowiedzialności za kształcenie uczniów przez pedagogów i teologów (katechetów) oraz za samokształcenie. Ma też wskazać czynniki budujące tożsamość, między innymi po to, aby znalazły one swoje odzwierciedlenie w procesie kształcenia (edukacji, wychowaniu, socjalizacji). Materiały i metody. Wypowiedź ma charakter teoretyczny, przy czym jej konceptualizacja prowadzi do opracowania teorii pedagogiki religii i nawiązuje do fenomenologii oraz idei praktyki w działaniu. Wnioski. Ważne jest, aby katecheci i teolodzy współpracowali z pedagogami, ponieważ treści programowe kształtują osobowość i tożsamość uczniów. Znajomość czynników wpływających na tożsamość powinna wpisywać się w program i proces kształcenia (edukacji, wychowania i socjalizacji). Wnioski. Ważne jest, aby katecheci i teolodzy współpracowali z pedagogami, ponieważ treści programowe kształtują osobowość i tożsamość uczniów. Znajomość czynników wpływających na tożsamość powinna wpisywać się w program i proces kształcenia (edukacji, wychowania i socjalizacji).
Introduction. The teaching of religion is one of the subjects in primary and secondary schools. Its essence is to implement a specific worldview. This message - in principle - is implemented in an authoritarian and uncritical manner. The problem is that junior class students are not reflective. Aim. The aim of the article is a proposal to develop a theory of religion pedagogy, which, by implementing the curriculum during religion classes, becomes a source of personality shaping and the emergence of (religious, denominational) identity. The theory is intended to contribute to: broadening the understanding of pedagogical (scientific) references to religion; increasing the sense of responsibility for the education and self-education of students by educators and theologians (catechists); indication of factors building identity, inter alia, so that they are reflected in the teaching process (education, upbringing, socialization). Materials and methods. Statement it is theoretical. Wherein, her conceptualization leads to the development of the theory of religious pedagogy and refers to phenomenology and the idea of practice in action. Conclusions. It is important that catechists and theologians cooperate with educators because the curriculum content shapes the personality and identity of students. The knowledge of factors influencing identity should be part of the program and process of education (education, upbringing, and socialization).
Źródło:
Wychowanie w Rodzinie; 2020, XXII, (1/2020); 57-80
2082-9019
Pojawia się w:
Wychowanie w Rodzinie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pedagogika religii w kontekście społecznym
Pedagogy of religion in the social context
Autorzy:
Mariański, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1876995.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
religia i religijność
pedagogika religii
wartości
kontekst społeczny
sekularyzacja
religion and religiosity
pedagogy of religion
values
social context
secularization
Opis:
W poszukiwaniu socjologicznych podstaw pedagogiki religii autor artykułu zwraca uwagę tylko na wybrane kwestie, jak teorie socjologii religii (część teoretyczna) i socjalizację religijną oraz nauczanie religii w szkole (część empiryczna). Takie pojęcia jak religia, religijny, religijność stanowią przedmiot rozważań zarówno socjologii, jak i pedagogiki religii. Socjologiczne teorie religii, socjologiczne teorie przemian religijności we współczesnym świecie mogą być przydatne w budowaniu pedagogicznych koncepcji religii i religijności, właściwych dla pedagogiki religii. Empiryczna socjologia religii - poprzez swoje badania - uwrażliwia wszystkie podmioty edukacyjne na nowe zjawiska religijne i kościelne, zmieniające się ustawicznie w nowych uwarunkowaniach społeczno-kulturowych. Współpraca między pedagogiką i socjologią religii jest możliwa i potrzebna, ale powinna być niesłychanie ostrożna. Każda dyscyplina naukowa ma swoją odrębność teoretyczną i metodologiczną. Socjologizacja pedagogiki religii byłaby czymś niewskazanym, a socjologiczna pedagogika religii - czymś absurdalnym.
In a search for sociological foundations of religious pedagogy, the author of the article focuses on some selected questions like the sociological theories of religion (the theoretical part) and the socialization of religion and the religious education in school (the empiric part). Such ideas like religion, religious, religiosity create a core of discussion both in sociology and in pedagogy of religion. Sociological theories of religion, sociological theories of religiosity changes in contemporary world can be useful in the construction of pedagogical concepts of religion and religiosity proper for pedagogy of religion. The empiric sociology of religion - through its study - sensitizes all educational subjects to the new religious and church phenomena and metamorphoses constantly in new socio-cultural conditions. The cooperation between pedagogy and sociology of religion is possible and valuable, yet it has to take place with caution. Socialization of religious pedagogy would be something unwelcome, and socialization of pedagogy of religion would be something absurd.
Źródło:
Edukacja Międzykulturowa; 2020, 13, 2; 21-49
2299-4106
Pojawia się w:
Edukacja Międzykulturowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Praca w tradycji protestanckiej w perspektywie pedagogicznej
Autorzy:
Milerski, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1198479.pdf
Data publikacji:
2015-06-30
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
etyka pracy
protestantyzm
pedagogika religii
pedagogika społeczna
Opis:
Artykuł prezentuje podstawy teologiczne protestanckiej etyki pracy i jej implikacje pedagogiczne. Po pierwsze, przedstawia genezę specyficznego rozumienia pracy w tradycji teologicznej reformacji. Po drugie, rekonstruuje proces uświadomienia dotyczący pracy w środowisku protestanckim. Po trzecie, odczytuje protestancką etykę pracy z perspektywy pedagogicznej i jest wkładem do nowoczesnej teorii kształcenia i wychowania religijnego.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2015, 14, 30; 97-112
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pedagogika katolicka w perspektywie pedagogiki transcendentnej
Autorzy:
Marek, Zbigniew
Walulik, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1197886.pdf
Data publikacji:
2017-08-23
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
pedagogika transcendentna
pedagogika religii
pedagogika katolicka
pedagogika towarzyszenia
Opis:
CEL NAUKOWY: Celem artykułu jest usystematyzowanie istniejącej wiedzy o pedagogice katolickiej oraz wskazanie jej specyfiki i miejsca w kontekście stosowanego terminu pedagogika transcendentna. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Artykuł ma udzielić odpowiedzi na pytanie, czym jest pedagogika katolicka i jakie są jej związki z pedagogiką transcendentną oraz na jakich założeniach mają się opierać badania naukowe prowadzone przez przedstawicieli pedagogiki katolickiej. W tym celu zastosowano metody, które służą krytycznej analizie literatury przedmiotu oraz porównaniu zebranych wyników. PROCES WYWODU: Wyjaśnienia dotyczące istoty pedagogiki transcendentnej umożliwiły wskazanie zależności zachodzących między pedagogiką religii i pedagogiką katolicką. Ukazane różnice zostały doprecyzowane i wyjaśnione przy omawianiu podstaw pedagogiki katolickiej opartej na założeniach personalizmu chrześcijańskiego. Ponieważ pedagogika katolicka może przyjmować różne postaci, jako jej przykład została przywołana zakorzeniona w Ćwiczeniach duchownych św. Ignacego Loyoli pedagogika towarzyszenia. Przedłożenie to pozwoliło zająć się kwestiami metodologicznymi w badaniach naukowych, które inspiruje pedagogika katolicka. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Pedagogika katolicka odsłania przed wychowankiem szersze spojrzenie na sens ludzkiego życia dzięki ukazywaniu go przez religię katolicką. Personalizm chrześcijański, do którego się odwołuje, a także specyficzny sposób towarzyszenia wychowawczego, jaki promuje pedagogika towarzyszenia, wyjaśnia istotę podmiotowego traktowania wychowanka w toku procesów wychowania. Tym samym dowartościowuje ona metody jakościowe, w których korzysta się z hermeneutycznej możliwości opisu rzeczywistości wychowawczej w kontekście religijnego postrzegania człowieka. Jest to możliwe dzięki respektowaniu form poznania zarówno naturalnego, jak i religijnego. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Pedagogika katolicka, na której założeniach oparta jest pedagogika towarzyszenia, dzięki promowaniu zarówno poznania naturalnego, jak i religijnego umożliwia interpretowanie ludzkiej egzystencji w kontekście rzeczywistości ponadnaturalnej, objaśnianej w świetle treści prawd wyznawanej wiary.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2017, 16, 38; 125-141
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy pedagogika religii daje się sekularyzować? O ortodoksjach, herezjach i religioznawczych perspektywach rozwoju subdyscypliny
Autorzy:
Humeniuk, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40033386.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
Tematy:
ortodoksja
herezja
krytyczne religioznawstwo
pedagogika religii
orthodoxy
heresy
critical religious studies
pedagogy of religion
Opis:
Rekonstruowanie znaczeniowych i funkcjonalnych kontekstów zastosowania kategorii ortodoksji i herezji w wybranych koncepcjach socjologicznych pozwala budować i włączać ich teoriotwórczy potencjał w obszar pedagogiki ogólnej i pedagogiki religii. Uprawiana w Polsce pedagogika religii bywa zwykle rezerwowana dla myślenia pedagogiczno-teologicznego w ramach  tradycji chrześcijańskiej. Ujęcie tego typu silnie rezonuje z klasycznymi teoriami religioznawczymi sytuującymi się w nurcie tzw. ,,rewaloryzacji religii”, nie wyczerpuje jednak, jak się wydaje, spektrum możliwości, jakie przed pedagogiką religii stawia współczesne krytyczne religioznawstwo, które nie wiąże już tak ściśle problemów religii z problemami teologii. Przeciwnie, odrywa fenomen religii od teologii, ,,sekularyzuje” go, co skutkuje niezwykłą różnorodnością teorii religii wiążąc je często z tak ,,niereligijnymi” tematami jak ekologie, ideologie, sport czy ruchy miejskie. W przygotowanym referacie, wychodząc od zaprezentowania wybranych ustaleń z zakresu badań własnych nad kategoriami ortodoksji i herezji, spróbuję zarysować ów niedoszacowany przez pedagogikę religii, inspirowany krytycznym religioznawstwem teoretyczny potencjał jej rozwoju.
Reconstructing semantic and functional contexts of using categories of orthodoxy and heresy in selected sociological concepts allows to build and include their theoriotic potential in the field of general pedagogy and pedagogy of religion. The pedagogy of religion in Poland is usually reserved for pedagogical-theological thinking within the Christian tradition. This type of approach resonates strongly with the classical theories of religious studies situating itself in the current of the so-called. It does not, however, seem to exhaust the spectrum of possibilities offered to the pedagogy of religion by contemporary critical religious studies, which no longer links the problems of religion so closely with the problems of theology. On the contrary, it detaches the phenomenon of religion from theology, "secularizes" it, which results in an extraordinary diversity of theories of religion, often linking them with such "non-religious" subjects as ecologies, ideologies, sports or urban movements. In this paper, starting from the presentation of selected findings from my own research on the categories of orthodoxy and heresy, I will try to outline this underestimated by the pedagogy of religion, inspired by critical religious studies, theoretical potential for its development.
Źródło:
Ars Educandi; 2021, 18; 51-65
2083-0947
Pojawia się w:
Ars Educandi
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Helena Słotwińska, Pedagogika religii w relacjach z dyscyplinami teologicznymi, Wydawnictwo KUL, Lublin 2016, ss. 242. ISBN 978-83-8061-264-8.
Autorzy:
Adamczyk, Dariusz Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/496669.pdf
Data publikacji:
2019-03-31
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2019, 40, 1; 217-218
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Autonomia pedagogiki religii
The autonomy of the pedagogy of religion
Autorzy:
Marek, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/462142.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
pedagogy of religion
catechetics
religious knowledge
pedagogika religii
katechetyka
wiedza religijna
Opis:
Pedagogika religii jest autonomiczną dyscypliną współczesnej humanistyki i nowocześnie rozumianej teologii. W swych badaniach wykorzystuje hermeneutyczną perspektywę służącą opisowi rzeczywistości wychowawczej. Zajmuje się badaniem i formułowaniem zasad oraz teorii własnego funkcjonowania, a nadto określa właściwe swemu charakterowi: przedmiot, cel, zakres i metody badawcze. Uważana jest za dyscyplinę normatywno-empiryczną, dlatego że korzysta zarówno ze źródeł dostępnych naukom humanistycznym i przez to staje się nauką empiryczną oraz teologicznych, dzięki czemu zalicza się ją do dyscyplin normatywnych. Wyodrębnianie pedagogiki religii od katechetyki nie stoi na przeszkodzie temu, że będzie się je uważać za dyscypliny pełniące wobec siebie funkcję nauk pomocniczych. Obie swą uwagę kierują ku człowiekowi i jego egzystencji. Katechetyka rzeczywistość tę bada i wyprowadza wnioski z perspektywy teologicznej, natomiast pedagogika religii rozpatruje ją w wymiarze antropologiczno-pedagogicznym. Obie, choć w różnym zakresie, korzystają z tych samych źródeł i metod badawczych. Obie swą uwagę kierują ku człowiekowi i jego egzystencji. Katechetyka rzeczywistość tę bada i wyprowadza wnioski z perspektywy teologicznej. Natomiast pedagogika religii rozpatruje ludzką egzystencję w wymiarze antropologiczno-pedagogicznym. Wskazane aspekty badań umożliwiają wzajemne ubogacanie osiągnięć każdej z tych dyscyplin.
Te pedagogy of religion is an autonomous discipline of contemporary humanities and modern theology. To describe educational reality it adopts a hermeneutic perspective in its research. It studies and formulates the rules and the theory of its own functioning, and also defines its proper subject, purpose, scope and research methods. It is regarded as a normative-empirical discipline, because it uses both the sources available to the humanities, thus counting as an empirical science, and theological ones, so that it is classified as a normative discipline. Distinguishing between the pedagogy of religion and catechetics does not preclude treating them as auxiliary sciences to each other. Both focus their attention on man and his existence. Catechetics explores this reality and draws conclusions from a theological perspective, while the pedagogy of religion analyzes it in the anthropological-pedagogical dimension. Both, though to a different extent, rely on the same sources and research methods. Te above-mentioned aspects of research make mutual enrichment of both disciplines possible.
Źródło:
Studia Katechetyczne; 2016, 12; 19-33
0138-0672
Pojawia się w:
Studia Katechetyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pedagogika religii wobec pluralizmu religijnego
Pedagogy of Religion Against Religious Pluralism
Autorzy:
Słotwińska, Helena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040669.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
dialog
chrześcijanie
globalizacja
pluralizm
prawda
religia
świat
Christians
globalization
pluralism
truth
religion
world
Opis:
Artykuł, traktujący o pedagogice religii wobec pluralizmu religijnego, składa się z trzech części. W pierwszej przybliżono zagadnienie pluralizmu religijnego, w drugiej - zaprezentowano poszukiwania dotyczące definicji religii, a w trzeciej wskazano możliwości globalnej pedagogiki religii - „jeden świat”. Autorka ukazuje niebezpieczeństwo, jakie niesie ze sobą dla ludzi wierzących i wyznających jedną religię pluralizm religijny. Jest nim: kryzys wiary, a nawet jej utrata (relatywizm religijny i synkretyzm). Określa właściwie pojęty pluralizm religijny oraz jego wynaturzenia, a także podaje naukę Urzędu Nauczycielskiego Kościoła na temat dialogu z religiami pozachrześcijańskimi. Następnie, jako poważną przeszkodę w tworzeniu pluralistycznej (globalnej) teologii religii wymienia, między innymi, brak jednej, globalnej definicji religii. Z kolei, analizując różne propozycje dla pedagogiki religii w stosunku do pluralizmu religijnego, zdecydowanie stwierdza, iż „ostatecznie droga do jedności chrześcijan, do uniwersalnej solidarności prowadzi przez zbliżanie się wszystkich Kościołów chrześcijańskich do Chrystusa, aż do pełnego zjednoczenia się z Nim”. I wskazuje na Chrystusa, jako zbawcze centrum, do którego podążają ze wszystkich stron rozdzielone od siebie Kościoły chrześcijańskie. Naczelną zasadą, jaką należy się kierować w tym zdążaniu ku Chrystusowi, który Jest Drogą, Prawdą i Życiem - jest szczere dążenie do poznania prawdy.
The article, treating of pedagogy of religion against religious pluralism, consists of three parts. In the first part the issue of religious pluralism is shown, in the second the search for a definition of religion is presented, and in the third - the possibilities of a global pedagogy of religion - “one world” are pointed to. The author shows the danger that religious pluralism poses to people who believe and profess one religion. The danger consists in a crisis of the faith, or even a loss of it (religious relativism and syncretism). She defines the properly understood religious pluralism and its degenerations; she also presents the teaching of the Teaching Authority of the Church on the dialog with non-Christian religions. Then as a serious obstacle in creating pluralist (global) theology of religion she mentions, among others, the lack of one, global definition of religion. Next, analyzing various propositions for pedagogy of religion in relation to religious pluralism, she decidedly states that “ultimately the way to Christians’ unity, to universal solidarity, leads through all Christian Churches getting closer to Christ, until they are fully united with Him”. And she points to Christ as the salutary center to which separated Christian Churches tend from all the directions. The supreme principle that should be followed in this tending towards Christ, who is the Way, Truth and Life - is earnest searching for the truth.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2014, 61, 11; 5-23
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Religia, poznanie, duchowość wychowaniu
Religion, Cognition, Spirituality in Education
Autorzy:
Marek, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/448967.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
duchowość
pedagogika religii
poznanie religijne
religia
transcendencja
spirituality
pedagogy of religion
religious knowledge
religion
transcendence
Opis:
W artykule wychodzimy z założenia, że dla pedagogiki źródłem wiedzy o świecie i otaczającej go rzeczywistości nie jest wyłącznie wiedza empiryczna. Coraz częściej dochodzi do sprzeciwu wobec jednostronnego przypisywania wiedzy empirycznej priorytetu poznawczego. Obserwujemy też zwrot w kierunku pedagogiki heterogenicznej, która dopuszcza konkurujące z sobą paradygmaty badawcze. Myślenie to umożliwia rozpatrywanie problemów pedagogicznych także w odniesieniu do transcendencji. Mówi się wówczas o „pedagogice transcendentnej”, identyfikowanej z autonomiczną subdyscypliną nauki nazywaną „pedagogiką religii”. W artykule podjęto próby opisu wkładu religii w rzeczywistość pedagogiczno-wychowawczą. Mamy przy tym świadomość tego, że przedłożenie to nie będzie przez wszystkich akceptowane. Nie o to zresztą chodzi. Ważne jest natomiast, by niezależnie od prezentowanego światopoglądu szukać prawdy o znaczeniu religii w procesach rozwojowo-wychowawczych człowieka. Do poszukiwania prawdy niezbędna jest wiedza o tym, czy religia, właściwie rozumiana, ogranicza człowieka, czy też odsłania przed nim nowy, szerszy sens życia? Co religia (chrześcijaństwo) wnosi/może wnieść w życie człowieka i do czego może go inspirować? Uszczegóławiając zasygnalizowaną problematykę, zwrócimy uwagę na podpowiedź czerpaną z chrześcijaństwa, a odnoszącą się do rozumienia człowieka. Przedstawimy też ofertę jaką chrześcijaństwo składa pedagogice. Chodzi tu o wyjaśnienia związane z poznaniem innym niż empiryczne, a także o dowartościowanie i wspieranie w człowieku jego duchowości (sfery niematerialnej). Duchowość bywa nazywana zbiorem wartości, tradycji (dorobku kultury) i postaw człowieka. Przyjmuje się też, że kreśli on „drogę ludzkiego postępowania”, promując wizję życia, refleksyjny stosunek do codzienności, nacechowane szacunkiem nastawienie do świata i nadzieję pełnego odnalezienia Boga (nieśmiertelności).
In this article we assume that empirical knowledge is not the only source of knowledge about the world and the surrounding reality for pedagogy. There is an increasing opposition to the unilateral assignment of cognitive priority to empirical knowledge and we can also see a shift towards heterogeneous pedagogy, which allows for competing research paradigms. This thinking enables us to also deal with pedagogical problems in relation to transcendence. We then speak of “transcendent pedagogy”, identified with an autonomous subdiscipline of science called “pedagogy of religion.” The article attempts to describe the contribution of religion to the pedagogical and educational reality. We are aware that this submission will not be accepted by all but this is not the point. It is important, however, that, regardless of the worldview, one should seek the truth about the importance of religion in the processes of human development and education. To find the truth it is necessary to know whether religion, properly understood, restricts man or if it reveals a new, more meaningful way of life to him. What does/can religion (Christianity) bring into human life and what inspiration can it provide? Going into detail of the above-mentioned issues, we will engage the understanding of man drawn from Christianity. We will also present the offer that Christianity makes to pedagogy, by this meaning explanations based on non-empirical knowledge, as well as the appreciation and fostering human spirituality (the immaterial sphere). Spirituality is sometimes called a set of values, traditions (cultural heritage) and attitudes of man. It is also understood to outline the “path of human conduct” by promoting a vision of life, a reflective attitude toward everyday life, a respectful posture with regard to the world, and the hope of finding God (immortality).
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2017, 20, 2; 19-59
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ortodoksje i herezje a pedagogika religii uprawiana w duchu krytycznego religioznawstwa
Autorzy:
Humeniuk, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2130971.pdf
Data publikacji:
2022-06-01
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Religioznawcze
Tematy:
general pedagogy
pedagogy of religion
religious studies
paradigms in pedagogy of religion
orthodoxies
heresies
Opis:
Traditional pedagogy of religion, although strongly differentiated internally, is usually situated on the junctures between pedagogical and theological normativity. This modality of research allows one to identify paradigmatic analogies in relation to the current of revaluation of religion and phenomenology of religion in contemporary religious studies. In these traditions, represented e.g. by Mircea Eliade, Gerardus van der Leeuw or Rudolf Otto, involve the assumption that the common phenomenon of religion in all available forms and manifestations is an element of the natural and essential human experience. This experience remains internalized as a manifestation of the transcendent spiritual reality of homo religiosus. Drawing on the categories of normativity and non-normativity in the study of pedagogy of religion, on the categories of orthodoxy and heresy as well as non-theological theories of contemporary religious studies, the paper poses the question concerning the possibility of going beyond the pedagogical-theological paradigm in the study of pedagogy of religion as a subdiscipline of general pedagogy.
Źródło:
Przegląd Religioznawczy; 2022, 2/284; 31-40
1230-4379
Pojawia się w:
Przegląd Religioznawczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podstawowe założenia chrystocentryczno-humanistycznego modelu wychowania w ujęciu prawosławnym
Autorzy:
Aleksiejuk, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057359.pdf
Data publikacji:
2020-11-12
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
orthodox pedagogy
orthodox education
orthodox pedagogy of religion
religious education
prawosławna pedagogika
prawosławne wychowanie
prawosławna pedagogika religii
edukacja religijna
Opis:
Problematyka wychowania od wieków inspiruje pedagogów do tworzenia nowych teorii, poszukujących sposobów i środków, które pozwalają uzyskać maksymalne efekty w procesie osiągania pełni osobowej dojrzałości przez wychowanka. Wielość pojawiających się nowych systemów pedagogicznych świadczy bez wątpienia o głębokiej trosce, jaką wzbudza wychowanie. Wychowanie jest integralnie sprzężone z egzystencją człowieka i współtworzy otaczającą go rzeczywistość. Człowiek stanowi o sobie przy jednoczesnym współistnieniu z drugim i wśród innych. Proces wychowania jest drogą dorastania do pełni życia osobowego i nie odbywa się w próżni. W klasycznie pojętej metodologii nauk, drogę do celu, czyli metodę, określał w głównej mierze sam przedmiot badany. Jeżeli zatem pragniemy uczynić przedmiotem rozważań chrześcijański model wychowania, należy rozpocząć od podmiotu wychowania, którym jest człowiek, potrzebujący ukształtowania swojej myśli, słowa i postawy we wszystkich aktach swojego istnienia. Dlatego, zanim zapytamy, co to znaczy wychowywać człowieka, należy odpowiedzieć na pytanie „Jaka wizja człowieka stoi u podstaw chrześcijańskiego modelu wychowania?” Celem niniejszego artykułu jest krótkie przedstawienie podstawowych założeń chrystocentryczno-humanistycznego modelu wychowania, który mógłby być punktem wyjścia w opracowaniu konkretnych strategii edukacyjnych.
Pedagogical issues for ages have inspired teachers to create new theories, searching for ways and means which would allow them to attain the maximum results in the process of obtaining a complete personal maturity by the pupil. The great number of new pedagogical systems demonstrates beyond a doubt the fundamental importance of education. Education is integrally linked to the existence of human beings and co-creates the whole of human reality. A person sees himself and improves himself through interactions with his neighbours and acquaintances. The process of education is the road for the attainment of the fullness of individual life and cannot take place in a vacuum. In the classically accepted methodology of knowledge, the way to the goal, or the method, for the most part must be defined by the actual subject of research. Therefore, if we want to make the Christian model of education the subject of reflection, we must start with the human person who is in need of formulating his thought patterns, vocabulary and his frame of mind in all the aspects of his existence. Before we ask ourselves how and what it means to educate a human being, we must answer the question „What vision of man is connected to the basis of the Christian model of upbringing ?”. The purpose of this article is a short explication of the basic principles of the christocentric-humanistic model of upbringing that could be the point of reference in creating concrete educational strategies.
Źródło:
ELPIS; 2020, 22; 107-112
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Szymon Dąbrowski, Pedagogika religii Józefa Tischnera. W poszukiwaniu nowego modelu edukacji religijnej, Wydawnictwo Naukowe Akademii Pomorskiej w Słupsku, Słupsk 2016, ss. 302. ISBN 978-83-7467-255-9.
Autorzy:
Adamczyk, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/496465.pdf
Data publikacji:
2019-06-30
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2019, 40, 2; 247-248
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przekłady religijnych tekstów źródłowych a edukacja międzykulturowa
Translations of religious source texts and intercultural education
Autorzy:
Patalon, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20023807.pdf
Data publikacji:
2023-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
przekład
pedagogika religii
zachęta
napomnienie
edukacja międzykulturowa
translation
religious education
encouragement
exhortation
intercultural education
Opis:
The article presents the main concepts of biblical translation studies and their importance in intercultural education. On the example of the New Testament term παρακαλέω, the need to update religious translations of source texts is shown due to the changing culture and the loss of some traditional terms of their original meaning. In the theoretical layer, the importance is discussed of language in the formation of human identity and social structures, and the possibility is indicated of including these processes in the strategy of intercultural education.
W artykule przedstawiono główne koncepcje translatoryki biblijnej oraz ich znaczenie w edukacji międzykulturowej. Na przykładzie nowotestamentowego terminu παρακαλέω ukazano konieczność aktualizacji przekładów religijnych tekstów źródłowych ze względu na zmieniającą się kulturę i utratę przez część tradycyjnie funkcjonujących terminów ich pierwotnego znaczenia. W warstwie teoretycznej omówiono znaczenie języka w kształtowaniu się tożsamości człowieka i struktur społecznych oraz wskazano na możliwość włączenia tych procesów do strategii edukacji międzykulturowej.
Źródło:
Edukacja Międzykulturowa; 2023, 22, 3; 93-108
2299-4106
Pojawia się w:
Edukacja Międzykulturowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inkluzywna edukacja religijna na przykładzie systemu szkolnictwa w Niemczech
Inclusive Religious Education on the Example of the Education System in Germany
Autorzy:
Zduniak, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/550049.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
pedagogika religii
katechetyka
edukacja inkluzywna
pluralizm religijny
Opis:
W artykule zostają przedstawione główne założenia inkluzywnej edukacji religijnej w niemieckim systemie szkolnictwa. Heterogeniczność kulturowa i etniczna współczesnych społeczeństw europejskich stanowi ważne wyzwanie dla systemu edukacji. Dotyczy to również nauczania religii w warunkach pluralizmu religijno-światopoglądowego. W Niemczech nauczanie tego przedmiotu cechuje duża różnorodność podejść i koncepcji, uzasadniona sytuacją religijnego i kulturowego pluralizmu. Rezultatem tego jest dynamiczny rozwój pedagogiki religii jako dziedziny wiedzy odrębnej od katechetyki. Autorka przedstawia najnowsze koncepcje szkolnego nauczania religii w Niemczech. Stanowią one próbę zdefiniowania na nowo celów i metod nauczania religii w taki sposób, aby w większym niż dotychczas stopniu odpowiadało ono wymogom współczesności.
Źródło:
Forum Pedagogiczne; 2019, 9, 2/1; 133-142
2083-6325
Pojawia się w:
Forum Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies