Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "zasada wzajemnego uznawania" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-2 z 2
    Tytuł:
    Znaczenie zasady wzajemnego uznawania dla integracji rynków usług w Unii Europejskiej
    The Mutual Recognition Principle and Its Role in the Integration of Service Markets Across the European Union
    Autorzy:
    Szypulewska-Porczyńska, Alina D.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/575591.pdf
    Data publikacji:
    2012-06-30
    Wydawca:
    Szkoła Główna Handlowa w Warszawie. Kolegium Analiz Ekonomicznych
    Tematy:
    rynek wewnętrzny UE
    integracja rynków usługowych
    zasada wzajemnego uznawania
    dyrektywa usługowa
    EU internal market
    integration
    service markets
    principle of mutual recognition
    Services Directive
    Opis:
    The article focuses on the so-called principle of mutual recognition and its impact on the integration of service markets in the European Union. Mutual recognition is the principle of EU law under which member states must allow services that are legally provided in another member state also to be sold in their own territory. For the exporter, this means that a service legally provided in one EU country should not have to meet a second set of requirements in the country to which they are exporting. In her theoretical and empirical analysis, the author sets out to determine just how much room is still available for a further opening of service markets in EU member states. Szypulewska-Porczyńska concludes that this chiefly depends on the solutions adopted in the construction of the internal market. The article lists the main tools used for building the internal service market and classifies the existing solutions in the so-called Services Directive transposed by EU member states. In the first part of the article, the author discusses the principle of mutual recognition in comparison to other tools of the internal market and the relationships between them. Part two looks at the service market in terms of how these tools are used. The third part of the article classifies the solutions adopted in the Services Directive in terms of the tools used in building the internal market. Against this background, part four traces the integration of service markets in EU countries in the period from 2007, when the Services Directive was adopted, to 2010, the first year after the statutory deadline for transposing the directive. According to the author, there is still room for a further opening of service markets in EU member states. The internal service market is only partly based on the principle of mutual recognition, which offers substantial opportunities for a further integration of service markets. Progress made in the integration of service markets in EU countries after the adoption of the Services Directive shows that this regulatory change has not reversed a negative trend on the internal services market when it comes to the role of intra-EU trade in the overall trade of services, the author says.
    Celem artykułu jest podjęcie tych wątków analizy teoretycznej i empirycznej, które ułatwiają ocenę, jak duże jest pozostawione pole do dalszego otwarcia rynków usługowych państw członkowskich Unii Europejskiej. Zależy to przede wszystkim od przyjętych dotychczas rozwiązań, które stały się podstawą budowy rynku wewnętrznego usług. W konsekwencji, w oparciu o wyróżnione w opracowaniu główne narzędzia budowy rynku wewnętrznego usług, przeprowadzona została klasyfikacja istniejących rozwiązań w implementowanej przez państwa członkowskie UE tzw. dyrektywie usługowej. W świetle analizy można sformułować wniosek o ciągłym istnieniu w Unii Europejskiej znaczącego pola do dalszego otwarcia rynków usługowych państw członkowskich. Wiąże się to z brakiem szerokiego oparcia budowy rynku wewnętrznego usług na zasadzie wzajemnego uznawania, która stwarza największe możliwości pogłębienia integracji rynków usługowych. Dodatkowo, konieczne jest doprowadzenie w ramach rynku wewnętrznego usług do zgodności koniecznych i proporcjonalnych wymagań. Analiza rozwoju integracji rynków usługowych państw Unii Europejskiej po przyjęciu dyrektywy usługowej prowadzi do wniosku, iż ta zmiana regulacyjna nie odwróciła póki co istniejącej na rynku wewnętrznym usług negatywnej tendencji, jeśli chodzi o udział wymiany wewnątrzunijnej w wymianie usługowej ogółem.
    Źródło:
    Gospodarka Narodowa. The Polish Journal of Economics; 2012, 256, 5-6; 79-97
    2300-5238
    Pojawia się w:
    Gospodarka Narodowa. The Polish Journal of Economics
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prawomocność decyzji prokuratorskich kończących postępowanie przygotowawcze w świetle dyrektywy ne bis in idem
    The legal force of a prosecutors decisions closing the preparatory proceedings in the light of the ne bis in idem principle
    Autorzy:
    Gerecka-Żołyńska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/692812.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    negative procedural premise
    res iudicata
    ne bis in idem
    prosecutor’s decision closing the preparatory proceedings
    the principle of mutual recognition of judgments and judicial decisions
    CJEU
    identity of the act
    ujemna przesłanka procesowa
    prawomocne decyzje prokuratorskie kończące postępowanie przygotowawcze
    zasada wzajemnego uznawania wyroków i orzeczeń sądowych
    TSUE
    tożsamość czynu
    Opis:
    The article deals with the procedural consequences of a prosecutor’s decision closing criminal proceedings in the light of the application of the ne bis in idem prohibition. The analysis of the problem is carried out within two thematic areas designated by the scope of the ne bis in idem prohibition, namely in national conditions and within the framework of cooperation with the Member States of the EU. It is assumed that final prosecutor’s decisions on the termination of criminal proceedings create conditions for the ne bis in idem prohibition, when there is an attempt to re-initiate criminal proceedings against the same person for the same act. This tendency is not only characteristic of the Polish system, but is also visible in the criminal-law legislation of other EU Member States, and meets with cautious approval in the case law of the Court of Justice of the European Union (CJEU). As part of the penal cooperation of EU Member States for the interpretation of Article 54 of the Convention implementing the Schengen Agreement, the CJEU’s case law, in which the principle of the mutual recognition of judgments and judicial decisions is primarily used, is of the utmost importance. The connection between the application of the rule ne bis in idem and the principle of the mutual recognition of judgments and judicial decisions in the framework of criminal cooperation between EU Member States results from the fundamental role that this principle fulfills with regulations adopted in the Treaty on the functioning of the EU (Section: Area of Freedom, Security and Justice). The article shows that the concept of classifying the principle ne bis in idem in the Polish criminal procedural system as a negative procedural condition defined in Article 17 para. 1 item 7 of the Code of Criminal Procedure is the optimal solution, assuming that the res iudicata effect is reserved exclusively for the assessment of court judgments. The importance of the issue of the identity of the act as one of the criteria for the application of the ne bis in idem prohibition is also duly emphasized, given the thesis, which is referred to especially in the jurisprudence of the CJEU, that in such situations it is necessary to determine whether the act to which the final judgment relates is the same as the factual basis for the investigation or inquiry in which the decision to discontinue the proceedings is to be issued without assessing the adopted legal classification of the act or the legal interest of the State.
    Artykuł dotyczy procesowych skutków prawomocnych decyzji prokuratora o zakończeniu postępowania karnego w konfrontacji z stosowaniem zakazu ne bis in idem. Analiza problemu przeprowadzona została w obrębie dwóch płaszczyzn tematycznych wyznaczonych zakresem obowiązywania zakazu ne bis in idem, tzn. w warunkach krajowych i w ramach współpracy z państwami członkowskimi Unii Europejskiej. W rozważaniach przyjęto, że prawomocne decyzje prokuratorskie o zakończeniu postępowania karnego stwarzają warunki do stosowania zakazu ne bis in idem, gdy pojawia się próba ponownego wszczęcia postępowania karnego wobec tej samej osoby o ten sam czyn. Tendencja ta nie jest charakterystyczna wyłącznie dla systemu polskiego, ale widoczna jest także w ustawodawstwie karnoprocesowym innych państw członkowskich UE, budzi aprobatę w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, ale ostrożną. W ramach współpracy karnej państw członkowskich UE dla wykładni art. 54 Konwencji wykonawczej do układu z Schengen pierwszoplanowe znaczenie ma orzecznictwo TSUE, w którym przede wszystkim wykorzystywana jest zasada wzajemnego uznawania wyroków i orzeczeń sądowych. Związek stosowania zakazu ne bis in idem z zasadą wzajemnego uznawania wyroków i orzeczeń sądowych w ramach współpracy karnej państw członkowskich UE wynika z fundamentalnej roli, jaką zasada ta pełni wobec regulacji przyjętych w Traktacie o funkcjonowaniu UE (Dział: Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości). W artykule wykazano, że w przyjęta w polskim systemie karnoprocesowym koncepcja klasyfikowania zakazu ne bis in idem jako ujemnej przesłanki procesowej określonej w art. 17 § 1 pkt 7 Kodeksu postępowania karnego jest rozwiązaniem optymalnym przy założeniu, że skutek res iuducata systemowo zastrzeżony jest wyłącznie dla oceny orzeczeń sądowych. Zwrócono też w odpowiednim zakresie uwagę na znaczenie kwestii tożsamości czynu jako jednego z kryteriów stosowania zakazu ne bis in idem, aprobując powielaną, zwłaszcza w orzecznictwie TSUE, tezę, że w zaistniałej sytuacji niezbędne jest ustalenie, czy czyn, którego dotyczy prawomocne orzeczenie, jest tożsamy z podstawą faktyczną śledztwa lub dochodzenia, w którym postanowienie o umorzeniu postępowania ma zostać wydane z pominięciem oceny przyjętej kwalifikacji prawnej czynu lub interesu prawnego państwa.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2019, 81, 2; 83-96
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-2 z 2

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies