Temat: wypędzenia - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Region peryferyjny wobec procesów globalizacji – eksploatacja surowców i zjawisko rugowania rdzennych mieszkańców Chocó z ich ziemi (w Kolumbii)
A peripheral region in the face of globalisation processes – exploitation of resources and the displacement of native inhabitants of Chocó from their land (in Colombia)
Autorzy:: Czerny, Mirosława
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/684445.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: przymusowe przesiedlenia
wypędzenia
region peryferyjny
Chocó
Kolumbia
forced displacement
expulsion
peripheral region
Colombia
Opis:: The article focuses on the issues of forced displacement of people from regions with high growth potential. The search for valuable mineral resources and available land for future commercial crops (such as soybeans) make the peripheral regions in developing countries, mostly inhabited by the farming population, including indigenous tribes (e.g. Indian) interesting object for the activities of criminal groups and guerillas supported by big global investors who intend to expand their business here. The obstacles are inhabitants of these lands, who do not have the right tools and the political force to defend themselves against aggression and displacement them forcibly from villages they inhabit. This phenomenon is analyzed here on the example of the department of Chocó in Colombia, which is rich in valuable raw materials (such as gold and platinum) and has a vast sparsely populated areas suitable for the introduction of export crops (such as palm oil, soybeans and others).
Artykuł porusza kwestie przymusowych przesiedleń ludności z regionów o dużym potencjale rozwojowym. Poszukiwanie cennych surowców mineralnych oraz wolnych ziem pod przyszłe uprawy komercyjne (m.in. soi) sprawiają, że regiony peryferyjne w krajach rozwijających się, zamieszkane głównie przez ludność rolniczą, w tym plemiona tubylcze (np. Indian), stają się obiektem działań grup przestępczych wspieranych przez wielkich inwestorów globalnych, którzy zamierzają rozwijać tu swoją działalność. Na przeszkodzie stoją mieszkańcy tych ziem, którzy nie mają odpowiednich narzędzi i siły politycznej na to, żeby się bronić przed agresją i wypędzaniem ich pod przymusem z wiosek, które zamieszkują. Omawiane zjawisko analizowane jest tu na przykładzie departamentu Chocó w Kolumbii, który bogaty jest w cenne surowce (m.in. złoto i platynę) i posiada rozległe tereny słabo zaludnione, odpowiednie do wprowadzenia upraw eksportowych (m.in. palmy oleistej, soi).
Źródło:: Studia z Geografii Politycznej i Historycznej; 2016, 5; 273-288
2300-0562
2450-0127
Pojawia się w:: Studia z Geografii Politycznej i Historycznej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: The Relationship of Turkey with Armenia
Stosunki Turcji z Armenią
Autorzy:: Aslan, Davut Han
Celiktas, Osman Kaan
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/439977.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Akademia Finansów i Biznesu Vistula
Tematy:: Armenia
Turkey
genocide
dislocation
the Ottoman Empire
history
Turcja
ludobójstwo
wypędzenia
Imperium Osmańskie
historia
Opis:: Historical resources records the initial contacts between Turks and Armenians at 10th century as Turkic tribes commenced to immigrate to the lands today called as Anatolia. In the course of the Battle of Manzikert(1071), which is appreciated to be the milestone for Turks entrance to Anatolia, Armenians supported Turks against Byzantium imperia. Aftermaths, Turks and Armenians coexisted in this geography peacefully where Armenians were called by Ottomans as loyal nation to refer their loyalty towards the Ottoman authority. Till the period when the Ottoman Empire entered to its dissolution period, Christian Armenians and Muslim Turks lived together where Armenians along with other non-Muslim minorities of the Ottoman Empire enjoyed a religious and cultural freedom. Nevertheless toward the collapse of long standing the Ottoman Empire, Armenians who were looking for their dependency with the interference of imperial powers like Russian Empire, Great Britain and France, the Armenian problem gradually became an international question. Consequently, a conflict between the loyal nations of the Empire ended with a dislocation process the end of which caused heavy casualties that emerged a debate profoundly influencing foreign policy of modern Turkey in all directions.
Źródła historyczne odnotowują pierwsze kontakty między Turkami i Ormianami w wieku X, kiedy to plemiona tureckie zaczęły napływać na tereny zwane dziś Anatolią. W trakcie Bitwy pod Manzikertem (1071 r.), która jest oceniana jako kamień milowy wejścia Turków do Anatolii, Ormianie wspierali Turków przeciwko imperiom Bizancjum. W następstwie tego Turcy i Ormianie współistnieli na tych terenach w sposób pokojowy – Ormianie byli traktowani przez Turków osmańskich jako naród lojalny, okazujący swą lojalność wobec władz państwa osmańskiego. Aż do czasu, kiedy to Imperium Osmańskie wkroczyło w okres swego rozpadu, chrześcijańscy Ormianie i muzułmańscy Turcy mieszkali razem, gdy Ormianie i inne niemuzułmańskie mniejszości Imperium Osmańskiego cieszyli się wolnością religijną i kulturową. Tym niemniej w miarę jak wielowiekowe Imperium Osmańskie chyliło się ku upadkowi, problem ormiański stawał się stopniowo zagadnieniem międzynarodowym, jako że Ormianie rozwiązanie kwestii swej podległości wiązali z interwencją potęg imperialnych, takich jak Imperium Rosyjskie, Wielka Brytania i Francja. W konsekwencji konflikt między tym lojalnym narodem Imperium skończył się procesem wypędzeń, które spowodowały dużą liczbę ofiar, co z kolei dało impuls debacie w dużej mierze wpływającej na politykę zagraniczną współczesnej Turcji we wszystkich jej kierunkach.
Źródło:: Kwartalnik Naukowy Uczelni Vistula; 2015, 2(44); 90-101
2084-4689
Pojawia się w:: Kwartalnik Naukowy Uczelni Vistula
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Podwójna przyjemność – spotkanie z Krystyną i Stefanem Chwinami
Double Pleasure: A Meeting with Krystyna and Stefan Chwin
Autorzy:: Zatorska, Matylda
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/451069.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:: Krystyna Chwin
Stefan Chwin
conference
meeting with the author
lecture
deportations
sympozjum
spotkanie autorskie
wykład
wypędzenia
Opis:: On May 24th, 2014 the University of Rzeszów hosted the conference “Stefan Chwin – Spaces of Imagination” whose honoured guests were Stefan Chwin, novelist and literary historian, and Krystyna Chwin, poet and publisher. The first part of the conference was the lecture by Professor Chwin, entitled “Great Central European deportations of the 20th century from the axiological perspective. Challenges for Literature”, whereas the second part included the meeting with the literary couple. The event was organized by the Literary Studies Section of the Academic Association of Scholars of Polish Studies and by the editorial board of the literary and artistic quarterly “Fraza”.
Źródło:: Tematy i Konteksty; 2016, 6(11); 510-513
2299-8365
Pojawia się w:: Tematy i Konteksty
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Łamanie praw człowieka podczas migracji ludności u schyłku I po II wojnie światowej w europie środkowej
Violation of human rights during the migration of population at the close of and after world war ii in central europe
Autorzy:: Hrynicki, Wojciech
Widerski, Jarosław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/891449.pdf
Data publikacji:: 2018-08-10
Wydawca:: Wyższa Szkoła Bezpieczeństwa Publicznego i Indywidualnego Apeiron w Krakowie
Tematy:: prawa człowieka
II wojna światowa
ucieczki
wypędzenia
przymusowe przesiedlenia
human rights
World War II
flight
exile
forcible relocation
Opis:: 1. Cel Celem artykułu jest przypomnienie ogromu cierpienia ludzkiego związanego z przymusowym przesiedlaniem ludności u schyłku i po II wojnie światowej w Europie Środkowej. Tragedia II wojny światowej nie zakończyła się wraz z podpisaniem traktatów pokojowych. Przeciwnie, dla wielu rozpoczął się czas ucieczek, wypędzeń, czy w końcu przymusowych wysiedleń. Zwycięzcy bez pardonu obchodzili się nie tylko z przegranymi, ale również ze sprzymierzeńcami, jak i własnymi obywatelami, łamiąc postanowienia traktatów międzynarodowych. Dziś należy pamiętać o tych strasznych wydarzeniach, o których dopiero od niedawna zaczęto głośno rozmawiać, by w przyszłości nie popełniać tych samych błędów prowadzących do cierpień i śmierci wielu istnień. 2. Wprowadzenie Wielkie konferencje wieńczące II wojnę światową (Teheran, Jałta, Poczdam) oraz Karta Atlantycka i Karta Narodów Zjednoczonych wyprowadziły świat, a w szczególności Europę z koszmaru zniszczenia i śmierci, tym niemniej stały się także gwarantem podziału łupów wojennych między zwycięzców. Wymienione wyżej traktaty nie podzieliły jednak wyłącznie terytoriów, ale w szczególności ludzi, dając początek tragediom ucieczek, wypędzeń i przymusowym przesiedleniom. Tragedie te rozegrały się szczególnie w Europie Środkowej i dotknęły zarówno najeźdźców, jak i ofiary. Czasem ofiary stawały się najeźdźcami, a najeźdźcy ofiarami. Okrucieństwo ucieczek, wypędzeń i przymusowych przesiedleń dotknęło nie tylko Żydów, dla których II wojna światowa była największą w dziejach tragedią, ale Polaków, Niemców, Węgrów, Ukraińców, Białorusinów, Czechów, Słowaków, Litwinów, Rosjan i przedstawicieli innych narodów. Piękne hasła Karty Atlantyckiej i Karty Narodów Zjednoczonych stały się dla uciekających, wypędzonych i przymusowo przesiedlanych jedynie pustymi hasłami, o których w czasie tragedii najczęściej nawet nie słyszeli. 3. Metodologia Autorzy identyfikują ogrom tragedii ucieczek, wypędzeń i przymusowych wysiedleń ludności u schyłku i po II wojnie światowej, starając się uświadomić potrzebę pamiętania o tym i wyciągania wniosków na przyszłość. Przyjęta metoda historyczna porównawcza pozwala na bezpośrednią analizę potrzeb w obszarze gwarancji podstawowych praw człowieka w obliczu pożogi wojennej i bezpośrednich działań po wojnie. 4. Wnioski Autorzy dowodzą, że bez względu na zwycięstwo w wojnie, zabezpieczenie ludności przed prześladowaniami na tle narodowym czy etnicznym po jej zakończeniu powinno być wartością nadrzędną dla zwycięzców. Zwycięstwo nie upoważnia do traktowania ludzi przedmiotowo, nawet jeśli są współwinni tragedii wojennej. Wielkie wojny toczą się między państwami, zwłaszcza największymi, cierpią zazwyczaj bezbronni, niewinni ludzie, nieodpowiedzialni za jej wybuch i całe zło. Doświadczenie II wojny światowej winno wyczulić ludzi na zagrożenie cierpienia i śmierci w obliczu powojennych podziałów łupów terytorialnych.
1. Objective The objective of the article is to recall the enormity of human suffering related to the forcible relocation of population at the close of and after World War II in Central Europe. The tragedy of World War II did not end with the signing of peace treaties. On the contrary, for many people it was the beginning of flight, exile,and, finally, forcible relocation. The victors were dealing without mercy not only with the defeated but also with the allies and own citizens, violating the regulations of international treaties. Today we should remember about those horrible events, which only recently have started to be discussed loudly so that the same mistakes leading to the suffering and death of many human beings are not made in the future. 2. Introduction The great conferences which crowned World War II (Tehran, Yalta, Potsdam) as well as the Atlantic Charter and the Charter of the United Nations pulled the world, and Europe in particular, our of the nightmare of destruction and death, and, all the same, they also served as a guarantee that the spoils of war would be divided between the victors. However, the above-mentioned treaties did not divide only territories but, particularly, people, giving rise to the tragedy of flight, exile and forcible relocation. The tragedies took place especially in Central Europe and they affected both the invaders and the victims. The victims sometimes turned into invaders, and the invaders into victims. The atrocities of flight, exile and forcible relocation were suffered by Jews, for whom World War II constituted the greatest tragedy ever, as well as by the Poles, Germans, Hungarians, Ukrainians, Belarussians, Czechs, Slovaks, Lithuanians, Russians and representatives of other nations. The beautiful slogans of the Atlantic Charter and the Charter of the United Nations became for those fleeing, exiled and forcibly relocated only empty watchwords, of which most of them did not even hear during the tragedy. 3. Methodology The authors identify the enormity of flight, exile and forcible relocation of people at the close of and after World War II, and try to raise the awareness of the need to remember about it and draw conclusions for the future. The adopted comparative historical method allows for direct needs analysis concerning the guarantee of basic human needs in the face of the horrors of war and actions taken directly after the war. 4. Conclusions The authors prove that, irrespective of victory in a war, securing people against national or ethnic persecution when the war has come to an end should be a matter of overriding importance for the victors. The victory does not entitle the victors to treat people like objects, even if they also were accomplices to the tragedy of war. Great wars are fought between states, particularly between the biggest ones, and it is the unarmed, innocent people who suffer, even though they are not responsible for their outbreak and all the harm. The experience of World War II should make people aware of the threat of suffering and death in the face of post-war division of territorial spoils.
Źródło:: Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje; 2016, 24; 92-117
2299-4033
Pojawia się w:: Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki