Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "toponimiczne" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Leśne gniazdo toponimiczne
The Forest Toponimic Nest
Autorzy:
Makarski, Władysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1953857.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
toponimiczne pole semantyczne
derywacja toponimiczna
toponimic semantic field
toponimic derivative
Opis:
The subject matter of the paper are local names (microtoponims, oiconims, and macrotoponims) derived from the noun las (forest, wood) and its direct derivatives: leśny (woody), lasek (wood, grove), laska ‘leszczyna’ (hazel bough), and indirect of the kind of laskowy, leszcze ‘leszczyna’, leśnik (forester), leśniczy (forester), leśnictwo (forestry), and others. Toponims constructed on this popular lexical basis are varied with regard to form and semantics. One can find in this material synonymous series in the form of physiographics: Lesica, Laskówka, Laskowic, Leszcze(-a), Leszczyna, Leszczyniec, Leszczyniak, all of them denoting a hazel place or Lesice, Leśnie(-o)wice, Lasowice, Leśce, denoting people of the forest. With the same plural forms, and also singular in the form of Laskowa, Laskówka, is connected with phenomenon of homonymy with regard to their appelative or anthroponimic basis. Therefore they may also be treated as potential derivative (singular) or patronymic (plural) forms. The toponimic “leśne” (woody) field presented here, together with others, fills in the onomastic map of a concrete area. Its morphological and semantic wealth, stemming from the appelative basis of the language, makes its that it is an important component, not only a margin, as it sometimes thought.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2005, 53, 6; 81-98
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
State Register of Geographical Names of Ukraine
Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych Ukrainy
Autorzy:
Drohushevska, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/204154.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geograficzne
Tematy:
standaryzacja
nazwy geograficzne
ustawa
badania toponimiczne
standardization
geographical names
law
Ukraine
toponymic investigations
toponymic guidelines
Opis:
The author deals with creation of the State Register of Geographical Names of Ukraine. The article consists of two parts: names of geographical features on the territory of Ukraine and names of geographical features outside Ukraine. Unified accounting forms of geographical names have been developed, the order of their filling-out was determined. Geographical names of Ukraine covered by topographic map at the scale of 1:100,000 (about 65,000 names) are entered into the database of the State Register. Works on the standardized rendering of geographical names outside Ukraine into Ukrainian are going on.
Grupa Ekspertów ONZ ds. Nazw Geograficznych Autorka przedstawia główne zasady i procedury opracowania bazy danych Państwowego Rejestru Nazw Geograficznych Ukrainy, zasady standaryzacji, sposoby zapisu i rejestracji nazw. Poprawne i konsekwentne używanie nazw geograficznych jest niezwykle ważne na poziomie lokalnym, regionalnym i na poziomie krajowym. Mapy, bazy danych zawierające odniesienia geograficzne oraz systemy informacji geograficznej zawierające zestandaryzowane nazwy geograficzne są niezbędne dla dzisiejszego rozwoju gospodarczego kraju. Ustanowienie standaryzowanych nazw geograficznych oraz ich poprawnej pisowni jest jednym z zadań kartografii. Rada Najwyższa Ukrainy uchwaliła 31 maja 2005 roku ustawę Nr 2604-IV „O nazwach geograficznych”. Celem ustawy jest uporządkowanie i ujednolicenie form nazw geograficznych biorąc pod uwagę elementy historyczne, etniczne, językowe i inne. Zgodnie z artykułem dziewiątym ustawy „O nazwach geograficznych” Gabinet Ministrów Ukrainy rozporządzeniem nr 622 z dnia 11 maja 2006 roku powołał Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych. Państwowy Rejestr ma za zadanie sprostanie zapotrzebowaniu władz państwowych i miejscowych organizacji, środków masowego przekazu oraz obywateli na oficjalną informację dotyczącą nazw geograficznych. Państwowy Rejestr został utworzony jako baza elektroniczna zestandaryzowanych nazw geograficznych z systemem automatycznego wyszukiwania danych. Rejestr jest aktualizowany na podstawie oficjalnych danych zaakceptowanych przez krajowy organ ds. nazw geograficznych. Państwowy rejestr jest prowadzony jako usystematyzowana lista standaryzowanych nazw geograficznych z ich atrybutami. Państwowy Rejestr składa się z dwóch części: część pierwsza to nazwy geograficzne Ukrainy wraz z ich atrybutami, część druga to nazwy spoza terytorium Ukrainy w brzmieniu ukraińskim, a trzecia dotyczy nazw geograficznych obszarów nie podlegających jurysdykcji żadnego kraju. Baza danych Państwowego Rejestru Nazw Geograficznych Ukrainy oraz nazw spoza jej terytorium zawiera nazwy miejscowości i jednostek podziału administracyjnego, atrybuty fizjograficzne, społeczno-gospodarcze oraz atrybuty dotyczące rezerwatów przyrody. Baza form przymiotnikowych od nazw geograficznych odnoszących się do terytorium Ukrainy jest w trakcie przygotowania, ponieważ zasady ich opracowania nie zostały dotychczas ujednolicone. Ukraińskie nazwy geograficzne są zgodne z normami i regułami wymowy i ortografii ukraińskiej. Nazwy geograficzne obszarów poza Ukrainą są zgodne z przyjętymi instrukcjami. Procedura standaryzacji nazw geograficznych wiąże się z badaniami toponimicznymi oraz stosowaniem różnych metod analizy i syntezy: geograficznej, kartograficznej, historycznej i lingwistycznej. Baza zestandaryzowanych nazw geograficznych Ukrainy została ukończona i zawiera około 65 000 haseł. Obecnie prowadzone są prace nad standaryzacją nazw geograficznych w języku ukraińskim spoza terytorium Ukrainy.
Źródło:
Polski Przegląd Kartograficzny; 2014, T. 46, nr 4, 4; 443-453
0324-8321
Pojawia się w:
Polski Przegląd Kartograficzny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Міф царыцы Кацярыны ў беларускай прасторы
Katherine tsarina myth in Belarusian spaces
Mit carycy Katarzyny II w przestrzeni białoruskiej
Autorzy:
Zianiuk, Raisa
Radziuk, Aliaksandr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29430807.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Lingwistyki Stosowanej. Katedra Białorutenistyki
Tematy:
historical myth
Catherine II of Russia
Belarus
microtoponyms
toponymic legends
mit historyczny
Katarzyna II
Białoruś
mikrotoponimy
legendy toponimiczne
гістарычны міф
Кацярына ІІ
Беларусь
мікратапонімы
тапанімічныя легенды
Opis:
The article is an attempt to study the process of creation, introduction and transformation of Katherine’s myth in modern Belarusian spaces. The authors analysed various types of legends concerning this historical character. Special attention is paid to the understanding of the mechanisms of her mythicizing. The article deals with different types of legends, which are finally classified into two major subtypes: toponyms which are in different ways related to the tsarina, and legends that tell us about different events and actions she took part in within the Belarusian territories. The article is provided with numerous examples to illustrate these cases.
W artykule został zbadany proces powstawania, wprowadzania, transformacji mitu o carycy Katarzynie II we współczesnej przestrzeni białoruskiej oraz jego formy. W tym celu dokonano analizy różnego rodzaju legend poświęconych tej postaci historycznej, jak również mechanizmów ich powstawania i rozpowszechnienia. Autorzy zwracają uwagę na główne przejawy utrwalenia tego mitu w społeczeństwie. W artykule stwierdza się, że w ogólnej liczbie legend i opowieści o Katarzynie II można wyróżnić dwa główne bloki: toponimy w taki czy inny sposób powiązane z Katarzyną II oraz legendy o wydarzeniach historycznych, w których brała ona udział lub miała z nimi coś wspólnego. Przykłady takich legend i tradycji ilustrują tezy zawarte w tekście.
У артыкуле даследуецца працэс узнікнення, укаранення, трансфармацыі і формы міфу пра царыцу Кацярыну ІІ у сучаснай беларускай прасторы. Дзеля гэтага аўтарамі былі прааналізаваны розныя віды паданняў і легенд, прысвечаных гэтай гістарычнай постаці, а таксама даследаваны механізмы іх з’яўлення і пашырэння. Аўтары звяртаюць увагу на асноўныя праявы гэтага міфу ў грамадстве. У артыкуле вызначана, што ў агульнай колькасці легенд і паданняў пра Кацярыну ІІ можна вылучыць два асноўныя блокі: тапонімы, якія так ці інакш звязаныя з Кацярынай ІІ, і легенды пра гістарычныя падзеі, у якіх яна прымала ўдзел альбо мела да іх нейкае дачыненне. Прыклады такіх легендаў і паданняў ілюструюць прыведзеныя ў тэксце тэзісы.
Źródło:
Acta Albaruthenica; 2023, 23; 293-313
1898-8091
Pojawia się w:
Acta Albaruthenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Гидронимы как источник изучения хоролого-хронологических аспектов овладения этнокультурным ландшафтом: на примере могилевской области Беларуси
Hydronyms as a Source of Studying Spatial-Chronological Aspects of Owning an Ethnocultural Landscape: on the Example of the Mogilev Region of Belarus
Hydronimy jako źródło badań przestrzenno-chronologicznych aspektów opanowania krajobrazu etnokulturowego: na przykładzie obwodu mohylewskiego na Białorusi
Autorzy:
Шарухо, Игорь
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1814029.pdf
Data publikacji:
2021-03-16
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
гидроним
потамоним
лимноним
гелоним
формант
топонимическое поле
Могилевская область
культурный ландшафт
toponym
hydronym
potamonym
limnonym
gelonym
formant
toponymic field
Mogilev region
cultural landscape
hydronim
potamonim
limnonim
gelonim
pole
toponimiczne
obwód mohylewski
krajobraz kulturowy
Opis:
Топонимы являются важнейшим элементом национальной идентификации. Каждая страна имеет собственное топонимическое поле. Наиболее устойчивый элемент любого топонимического поля – гидронимы. В статье дается анализ 700 основных гидронимов Могилевской области Беларуси по 8 языковым группам: кельтские, германские, балтские, славянские и другие. Гидронимы рассмотрены как источник изучения пространственных и временных аспектов овладения этнокультурным ландшафтом.
Toponyms are an essential element of national identity. Each country has its own toponymic field. The most stable element of any toponymic field is hydronyms. The article analyzes 700 main hydronyms of the Mogilev region of Belarus by 8 language groups. The analysis of Celtic, Germanic, Baltic, Slavic and other hydronyms is given. Hydronyms are considered as a source of study of the spatial and temporal aspects of mastering the ethnocultural landscape.
Toponimy są istotnym elementem tożsamości narodowej. Każdy kraj ma własne pole toponimiczne. Najbardziej stabilnym elementem każdego pola toponimicznego są hydronimy. W artykule analizie poddano 700 głównych hydronimów obwodu mohylewskiego na Białorusi, uporządkowanych według 8 grup językowych: celtyckiej, germańskiej, bałtyckiej, słowiańskiej i innych. Hydronimy są uważane za źródło do badania przestrzennych i czasowych aspektów opanowania krajobrazu etnokulturowego.
Źródło:
DOCTRINA. Studia Społeczno-Polityczne; 2020, 17, 17; 281-304
1730-0274
Pojawia się w:
DOCTRINA. Studia Społeczno-Polityczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies