Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "sztuka popularna" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-13 z 13
    Tytuł:
    Sztuka popularna jako źródło uczenia się dorosłych
    Autorzy:
    Litawa, Aleksandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2052965.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-31
    Wydawca:
    Akademickie Towarzystwo Andragogiczne
    Tematy:
    sztuka popularna
    kultura popularna
    uczenie się dorosłych
    Opis:
    W artykule podjęto próbę uzasadnienia tezy, że sztuka popularna może stanowić dla dorosłych źródło uczenia się. Problem rozpatrywano w kontekście nurtu pedagogii publicznej oraz andragogicznych koncepcji uczenia się autorstwa Jacka Mezirowa oraz Knuda Illerisa. Dla zobrazowania problemu posłużono się wybranymi tekstami kultury popularnej z dziedziny filmu, street artu i serialu telewizyjnego. Przeprowadzone analizy pozwoliły sformułować trzy wnioski. Po pierwsze, sztuka popularna może być źródłem transformatywnego uczenia się. Po drugie, uczenie się w relacji ze sztuką popularną może przebiegać w trzech wymiarach: poznawczym, emocjonalnym oraz społecznym. Trzeci wniosek pozwala uznać sztukę popularną za formę publicznej pedagogii.
    Źródło:
    Edukacja Dorosłych; 2021, 85, 2; 37-51
    1230-929X
    Pojawia się w:
    Edukacja Dorosłych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Atrakcyjność komiksu historycznego na tle wymagań stawianych twórcom komiksowym przez historię i sztukę
    The attractiveness of historical cartoons at the background of demands imposed on cartoon creators by history and art
    Autorzy:
    Zajączkowski, Sławomir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/477274.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
    Tematy:
    komiks, historia, sztuka, kultura popularna, narracja graficzna,
    fabuła, powieść historyczna
    Opis:
    Writing about historical cartoons, one has to keep in mind two  perspectives – that of art and that of history. Each of these perspectives specifies different tasks  for a cartoon and these tasks are often contradictory to each other. While – for  a historian – an ideal in a historical cartoon is compliance of the content and  images with source documents, for a cartoon creator, the principal objective is an  efficient fulfilment of the storyline. In the article, the author raises the question of  a possibility to create a historical cartoon which would satisfy both art critics and  historians. This question is in fact a question about the truth of historical facts in  art. Searching the answer to the above question, the author points to postmodernist  and avant-garde dictate, dominating today in theoretical digressions concerning  the role of the art and of the history. The author recognises that the  contemporary positions of theoreticians do not make it easier for him to find  answers to the  questions raised above. Therefore, the author turns in his considerations to classical solutions,  paying attention to the attractiveness of the Aristotle principle of mimesis. He also  notices that similar problems to these the cartoon creators are facing now while  trying to present history in a form of a storyline, were the challenges classical  authors of historical novels had to cope with earlier. Since the cartoon can be  considered  a  part  of  the  literary  horizon,  the  author  gives  some  thoughts  to  a dilemma whether novelists’ experiences will remain useful for cartoon  creators. It seems that it is not entirely so, since contemporary fiction   (and hence also cartoon) is influenced  by phenomena related to a fragmentation of the plot.  Therefore, the author is rather inclined to adopt the position that historical  cartoon, if it wants to upkeep an element of a storytelling, will – in the future – be  forced to use the experiences of filmmakers since the plot still plays an  important role in movies. Closing paragraphs of the article are devoted to a poetic value of a historical  cartoon and the attempt at defining  it. The author tries to prove that  chronological descriptions of events also characteristic of a historical source material, in  case of a historical cartoon turns into a logical course of events filled  with the  protagonists’ emotions while, from the point of view of plastic art, it turns into  a sequence of drawn images subordinated to the rights of aesthetics of a frame and  a chart. The author underlines that despite determination to accurately recreate  facts in a storyline, as well as, to recreate the visual impression of the relevant  epoch, the creators should also try to accomplish their own goals identical to the  objectives a work of art is supposed to accomplish.
    Źródło:
    Pamięć i Sprawiedliwość; 2013, 2(22); 11-134
    1427-7476
    Pojawia się w:
    Pamięć i Sprawiedliwość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Jelenie na rykowisku”: o demonach sztuki i granicach sztuki popularnej
    Autorzy:
    Sikorska, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/694817.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
    Tematy:
    high art, popular art, popular culture, James Clifford, kitsch, authenticity, aura, polysemy
    sztuka wysoka, sztuka popularna, kultura popularna, James Clifford, kicz, autentyczność, aura, wieloznaczność
    Opis:
    In this article I consider the role of popular artistic representations, first of all referring to perfectly known but ill-famed motive of “deer in rut”. Starting with “art-culture”, the scheme proposed by James Clifford, I try to argue for the fluidity and cultural contextualization of paintings which escape easy categorizations as bad art or kitsch. As a result, through the analysis of meanings of this kind of representations, I attempt to point out how these representations are situated both in the sphere of high (modern) art and in popular culture, still synonymous with low culture. I also show results of this polysemous entanglement.
    W artykule zastanawiam się nad rolą popularnych przedstawień artystycznych, odnosząc się przede wszystkim do doskonale znanego, choć niecieszącego się dobrą sławą motywu „jeleni na rykowisku”. Wychodząc od schematu „sztuka – kultura, zaproponowanego przez Jamesa Clifforda”, próbuję argumentować na rzecz przemieszczeń i kulturowych kontekstualizacji obrazów, które nie dają się łatwo zaklasyfikować jako zła sztuka lub kicz. W konsekwencji poprzez analizę znaczeń tego rodzaju przedstawień próbuję pokazać, w jaki sposób są one osadzone zarówno w obszarze tzw. sztuki wysokiej (modernistycznej), jak i w obszarze kultury popularnej, utożsamianej ciągle jeszcze z kulturą niską – i co z tego wieloznacznego uwikłania wynika.
    Źródło:
    Literatura Ludowa; 2018, 62, 1
    2544-2872
    0024-4708
    Pojawia się w:
    Literatura Ludowa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Jelenie na rykowisku”: o demonach sztuki i granicach sztuki popularnej
    Autorzy:
    Sikorska, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/694950.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
    Tematy:
    high art, popular art, popular culture, James Clifford, kitsch, authenticity, aura, polysemy
    sztuka wysoka, sztuka popularna, kultura popularna, James Clifford, kicz, autentyczność, aura, wieloznaczność
    Opis:
    In this article I consider the role of popular artistic representations, first of all referring to perfectly known but ill-famed motive of “deer in rut”. Starting with “art-culture”, the scheme proposed by James Clifford, I try to argue for the fluidity and cultural contextualization of paintings which escape easy categorizations as bad art or kitsch. As a result, through the analysis of meanings of this kind of representations, I attempt to point out how these representations are situated both in the sphere of high (modern) art and in popular culture, still synonymous with low culture. I also show results of this polysemous entanglement.
    W artykule zastanawiam się nad rolą popularnych przedstawień artystycznych, odnosząc się przede wszystkim do doskonale znanego, choć niecieszącego się dobrą sławą motywu „jeleni na rykowisku”. Wychodząc od schematu „sztuka – kultura, zaproponowanego przez Jamesa Clifforda”, próbuję argumentować na rzecz przemieszczeń i kulturowych kontekstualizacji obrazów, które nie dają się łatwo zaklasyfikować jako zła sztuka lub kicz. W konsekwencji poprzez analizę znaczeń tego rodzaju przedstawień próbuję pokazać, w jaki sposób są one osadzone zarówno w obszarze tzw. sztuki wysokiej (modernistycznej), jak i w obszarze kultury popularnej, utożsamianej ciągle jeszcze z kulturą niską – i co z tego wieloznacznego uwikłania wynika.
    Źródło:
    Literatura Ludowa; 2018, 62, 1
    2544-2872
    0024-4708
    Pojawia się w:
    Literatura Ludowa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dehumanizacja Obcego. Rola sztuki popularnej w uświadamianiu problemu na przykładzie Men Against Fire (2016)
    Dehumanization of the Other. The role of popular art in raising awareness of the problem. The case of Men Against Fire (2016)
    Autorzy:
    Lisiecka, Alicja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2188345.pdf
    Data publikacji:
    2023-03-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    aesthetic education
    intercultural education
    dehumanization
    popular art
    The Other
    edukacja międzykulturowa
    dehumanizacja
    edukacja estetyczna
    sztuka popularna
    Obcy
    Opis:
    Dehumanization is – in the broadest sense – the process of depriving a person of positive human qualities. This problem, considered mainly in the field of social psychology, has strong pedagogical significance. The article is aimed to show the potential importance of popular art for intercultural education, precisely: to show the role that popular art can play in raising the awareness of the problem posed by dehumanization of the Other. To achieve the intended goal, the author indicates the justified presence of popular art in education, introduces the concept of the Other, i.e. a person who is beyond the horizon of a given person’s experience, who is outside a given community or is cognitively dangerous, and outlines the issue of dehumanization. The exemplification was conducted on the example of the episode of the British science fiction series Black Mirror – Men Against Fire (2016). The considerations are carried out from the perspective of contemporary aesthetic education, which refers conceptually to the Polish theory of aesthetic education. Humanistically oriented, contemporary aesthetic education must be conducted in the vein of pluralism and interculturalism; it should also contribute to the development of a person’s holistic personality: from their aesthetic sensitivity and moral orientation, to their ability of critical thinking and creativity. In the article, the possibilities are indicated of using popular art in education by building theoretical interpretive contexts.
    Dehumanizacja to – w najbardziej ogólnym sensie – proces zanegowania człowieczeństwa drugiej osoby. Problem ten, rozpatrywany przede wszystkim na gruncie psychologii społecznej, posiada silne konotacje pedagogiczne. Celem artykułu jest ukazanie potencjalnego znaczenia sztuki popularnej dla edukacji międzykulturowej, a dokładnie ukazanie roli, jaką sztuka ta może pełnić w uświadamianiu problemu dehumanizacji Obcego. Aby osiągnąć zamierzony cel, w tekście wskazano na zasadność obecności sztuki popularnej w edukacji, przedstawiono pojęcie Obcego, czyli osoby znajdującej się poza horyzontem doświadczenia danego człowieka, poza daną społecznością, poznawczo niebezpiecznego, oraz zarysowano zagadnienie dehumanizacji. Egzemplifikację przeprowadzono na przykładzie piątego odcinka trzeciej serii brytyjskiego serialu science fiction Black Mirror – Men Against Fire (2016). Rozważania prowadzone są z perspektywy nowocześnie rozumianej edukacji estetycznej, nawiązującej koncepcyjnie do polskiej teorii wychowania estetycznego. Zorientowana humanistycznie, nowoczesna edukacja estetyczna musi być realizowana w duchu pluralizmu i międzykulturowości; powinna także przyczyniać się do rozwijania całokształtu osobowości człowieka: od jego wrażliwości estetycznej i orientacji moralnej, po zdolność krytycznego myślenia i kreatywność. Artykuł wskazuje na możliwości wykorzystania sztuki popularnej w edukacji poprzez budowanie teoretycznych kontekstów interpretacyjnych.
    Źródło:
    Edukacja Międzykulturowa; 2023, 20, 1; 132-143
    2299-4106
    Pojawia się w:
    Edukacja Międzykulturowa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    SZTUKA WYSOKA I NISKA
    High an Low Art
    Autorzy:
    DZIAMSKI, GRZEGORZ
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/487710.pdf
    Data publikacji:
    2017-10-09
    Wydawca:
    Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu
    Tematy:
    Low art
    high art
    popular art
    mass art
    hierarchical untolerance
    hierarchical tolerance
    hierarchical plurali
    Sztuka niska
    sztuka wysoka
    sztuka masowa
    sztuka popularna
    hierarchiczna nietolerancja
    hierarchiczna tolerancja
    hierarchiczny plurali
    Opis:
    Grzegorz Dziamski High an Low Art Many people believe that the division into high and low art is already a thing of the past, that postmodernity effectively eradicated it. I would like to contradict this view by putting the thesis that the division of art into high and low always existed, and postmodernism changed only the relation to low art. A modern or modernist version of division into high and low art becomes a division into elitist and mass art. In the nineteenth century, well-known opposition of the mass art, subdued to market mechanisms, and the elitist art countering these mechanisms were formed. This opposition finds its extreme expression in the writings of Jose Ortega y Gasset and Clement Greenberg – representatives of the Frankfurt School. Mass art wants to be a popular art, it’s obvious, but the thesis does not always work. Whether or not a mass-produced objects belong to popular art depends not only on the producers, but also, and perhaps mostly – on the consumer. It is high time for aesthetics to become popular, posthumously appealing to Richard Shusterman, who was an American aesthetics theoretician. What aesthetics would bring to reflection on popular art? Shusterman says that aesthetics should validate popular art, but such legitimacy is probably unnecessary, because no one refuses popular art the status of art. It is also not clear why educated elites should contribute to improvement of popular art if this art is not addressed to them and it does not even provide any entertainment to them. It would mean putting popular art under the guardianship of the elite, and that would start a returning to some version of Platonism. On the other hand, one may wonder whether popular art is not constantly being improved by the industry, experts, psychologists, sociologists, marketing specialists and public employees. Of course, they are improving popular art in the context of box office. Post-modernity has not overcome the opposition of low art / high art, it only has redefined and changed our attitude towards it. Hierarchical tolerance and hierarchical pluralism thus replaced hierarchical intolerance. The proponents of high art have ceased to demand the liquidation of low art.
    Źródło:
    DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu; 2017, 23; 6-27
    1733-1528
    Pojawia się w:
    DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Koncepcja estetyczna Richarda Shustermana i jej konsekwencje dla edukacji estetycznej
    Richard Shusteman’s Aesthetic Conception and Its Consequences for Aesthetic Education
    Autorzy:
    Świętek, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2141308.pdf
    Data publikacji:
    2014-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
    Tematy:
    edukacja estetyczna
    doświadczenie estetyczne
    sztuka popularna
    cielesność
    problem ciało–umysł
    somatoestetyka
    aesthetic education
    aesthetic experience
    popular art
    carnality
    body-mind problem
    somaesthetics
    Opis:
    W artykule została przedstawiona koncepcja edukacji estetycznej R. Shustermana oraz jej konsekwencje dla edukacji estetycznej. Na podstawie filozofii tego neopragmatysty uznano potrzebę zmian zarówno w tej edukacji, jak w edukacji w ogóle. Edukacja ma być oparta na założeniach somaestetyki, a zmiany mają uwzględnić doświadczenie estetyczne i percepcję estetyczną, dzięki czemu człowiek może czerpać przyjemność ze sztuki, a w konsekwencji uznać praktyczny charakter sztuki. Zmiany mają także uwzględnić sztukę popularną i zwrócić uwagę na problem uprawomocnienia tej sztuki w programie nauczania, oraz problem cielesności i dualizmu ciała-umysłu (bodymind). Edukacja estetyczna uwzględniająca koncepcję estetyki R. Shustermana wpłynie na rozwój człowieka, zrozumienie ciała i lepsze kierowanie nim, samokreację oraz może zachęcić do praktykowania filozofii, a nawet prowadzić do sztuki życia opartej na estetycznym modelu życia.
    The conception of aesthetic education and its consequences by Richard Shusterman were presented in this article. On the basis of this neopragmatist’s philosophy, it was considered as a need for changes within the sphere of this education and education in general. Education ought to be based on somaesthetics and changes should provide aesthetical experience and aesthetical perception. Thanks to this, a human may derive a pleasure from art, what in consequence may lead to the approval of its practical character. Those changes may also include popular art and draw attention to the problem of legitimacy of the art in the curriculum. Furthermore, it also should put under consideration the problem of carnality and bodymind dualism. Aesthetic education, having Shusterman’s conception, may affect human development and better understating of body. Moreover, it can affect self-creation and may lead to practicing the philosophy, sometimes even starting a lifestyle based on the aesthetical model of life.
    Źródło:
    Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja; 2014, 17, 4(68); 119-130
    1505-8808
    2450-3428
    Pojawia się w:
    Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teatr bohatera popularnego Europy Zachodniej a polska szopka kolędnicza
    The theatre of the popular Western Europe hero and the Polish nativity play
    Autorzy:
    Tomaszewska, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1877422.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    szopka
    teatr lalek
    sztuka popularna
    bohater ludowy
    teatr dziecięcy
    kabaret
    szopka (a nativity play)
    puppet theatre
    popular art
    folk hero
    children’s theatre
    cabaret
    Opis:
    Od XVIII w. zaczął zyskiwać popularność szereg postaci lalkowych, które pojawiły się na wędrownych scenkach trup teatralnych niemal w całej Europie. Były to postaci komiczne o charakterze bohaterów popularnych, przemawiające do publiczności ulic, placów, targów - ich własnym językiem. Część z nich wywodziła się z komedii dell’arte (Pulcinella, Poliszynel, Guignol, Don Cristobal, Pietruszka). Korzenie teatralne bohaterów, którzy pojawili się z państwach niemieckich (Hanswurst, Kasperle, Kašparek, Gašparko), sięgają teatru elżbietańskiego i wiążą się z obecnością wędrownych trup angielskich aktorów, które włączyły do swoich przedstawień tradycyjną postać błazna. Ponieważ dla Polski jest to czas powolnej utraty niepodległości na rzecz państw ościennych, teatr bohatera ludowego nie powstał. Rozwinęła się za to forma szopki kolędniczej. Porównanie funkcji i znaczenia tych zjawisk teatralnych jest przedmiotem tego opracowania. Jest to także próba zwrócenia uwagi pedagogów na edukacyjne walory polskiej szopki kolędniczej.
    In the 18th century, a number of puppet figures began to gain popularity. They appeared on the traveling scenes of theatre troupes almost throughout Europe. They were comic figures of the character of popular heroes, presented in the streets, squares and markets and speaking to audience in their own language. One part of them came from the comedy dell’arte (Pulcinella, Poliszynel, Guignol, Don Cristobal, and Pietruszka). The theatrical roots of the heroes who appeared in German states (Hanswurst, Kasperle, Kašparek, Gašparko) reached the Elizabethan theatre and are associated with the presence of wandering theatre troups of English actors. They combined Elizabethan theatre with traditional figure of a folk jester. Because for Poland it is a time of slow loss of independence for the benefit of neighboring countries, the theatre of the popular hero was not created. Instead, the form of szopka (a nativity play) was developing. Comparison of the functions and significance of these theatrical phenomena is the subject of this study. It is also an attempt to draw the attention of educators to the educational values of the Polish nativity play.
    Źródło:
    Edukacja Międzykulturowa; 2020, 12, 1; 262-276
    2299-4106
    Pojawia się w:
    Edukacja Międzykulturowa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Mitologia artystyczna na kontrkulturowych ścieżkach: Roy Harper
    Autorzy:
    Jeziński, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/634293.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    muzyka popularna, antropologia kultury współczesnej, sztuka politycznie zaangażowana, mitologia artystyczna, mit
    Opis:
    W artykule niniejszym przedstawiam polityczny wymiar muzyki popularnej w kontekście działań mitologizacji własnej twórczości przejawianych przez politycznie i społecznie zaangażowanych wykonawców z kręgu miejskiego folku i rocka, na przykładzie brytyjskiego artysty Roy’a HarperaArtistic Mythology on Counterculture Paths: Roy HarperSUMMARYThe article presents the political dimension of popular music in the context of actions meant to mythologize their own musical works by politically and socially engaged urban folk and rock performers, as exemplified by a British artist Roy Harper. The case of this performer shows that artistic mythology can be gradually constructed strictly according to the patterns taken from mythical narratives that function in all cultures in the world. It serves the specifically understood process of mythologizing the activities of an artist and the personality created by the performer. Harper’s biography is a contemporary version of the heroic myth transmitted to the public through the mass media and complemented with themes originating from folkloristic stories such as the magic fairy story. A myth like that is a certain pivot around which a mythological narrative is developed, consisting of diverse elements essential to a specific artist.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes; 2017, 15, 2
    2083-3636
    1732-1352
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wizualne słowniki emocji podczas pandemii COVID-19 w medialnych przekazach artystycznych
    Visual Dictionaries of Emotions During the COVID-19 Pandemic in Artistic Communication
    Autorzy:
    Sławek-Czochra, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1728930.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    emocje
    sztuka uliczna
    Covid-19
    religia
    mitologia
    kultura popularna
    emotions
    street art
    religion
    mythology
    popular culture
    Opis:
    Niniejsze studium ma na celu zbadanie, jakie emocje były najczęściej komunikowane poprzez sztukę powstałą podczas pandemii oraz jakie nowe symbole emocji, motywy były stosowane w procesie tworzenia. Wykorzystano dwie techniki badawcze: analizę treści oraz metodę Panofsky’ego. Materiał badawczy składa się ze 100 ilustracji z Internetu, uzyskanych po wpisaniu w wyszukiwarce Google słów kluczowych „art and coronavirus”. Najczęściej pojawiającą się emocją był strach, następnie złość, potem smutek, a najrzadziej radość. Artyści uliczni odwoływali się do szerokiej gamy tematów: kultury religijnej, mitologicznej, popularnej. Analiza materiału badawczego wykazała, że w przestrzeni społecznej i kulturze pojawiły się nowe symbole reprezentujące pandemię SarsCov-2: cząsteczka koronawirusa (symbol uniwersalny emocjonalnie) oraz biała lub niebieska maseczka chirurgiczna i lateksowa rękawiczka symbolizujące strach.
    This study aimed to investigate which emotions were most often communicated through art created during a pandemic and new symbols of emotions, themes used in the creation process. Two research techniques were used in the study: content analysis and Panofsky’ Method. The research material consists of 100 illustrations from the Internet obtained after entering the keywords article and coronavirus in Google. The most common emotion was fear, next was anger, third was sadness and the least was joy. Street artists appealed to a wide variety of themes: religious, mythological, popular culture. The analysis of the research material showed that new symbols representing the SarsCov-2 pandemic appeared in the social space and culture: the coronavirus molecule (an emotionally universal symbol) and a white or blue surgical mask and latex glove symbolizing fear.
    Źródło:
    Roczniki Kulturoznawcze; 2021, 12, 3; 57-90
    2082-8578
    Pojawia się w:
    Roczniki Kulturoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Apokalipsa kulturowa według Adorna
    Cultural apocalypse according to Adorno
    Autorzy:
    Jarecka, Urszula
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1857026.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Narodowe Centrum Kultury
    Tematy:
    theodor w. adorno
    przemysł kulturalny
    kultura popularna
    krytyka kultury
    sztuka
    culture industry
    popular culture
    culture criticism
    art
    Źródło:
    Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka; 2020, 110, 3; 180-191
    1230-4808
    Pojawia się w:
    Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Edukacja przez sztuki i kulturę popularną na lekcjach języka polskiego
    Education through art and popular culture in Polish language classes
    Autorzy:
    Łopatka-Koneczny, Paulina
    Wojtkowska, Lilianna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/459705.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Fundacja Pro Scientia Publica
    Tematy:
    edukacja
    proces nauczania
    kultura popularna
    literatura
    sztuka
    muzyka
    nauczanie języka polskiego
    education
    teaching process
    popular culture
    literature
    art
    music
    teaching Polish
    Opis:
    Cel badań. Celem badania było dostrzeżenie oraz opisanie funkcji, które mogą być pełnione przez sztuki (ze szczególnym uwzględnieniem muzyki) i kulturę popularną w procesie nauczania oraz wychowania ucznia na każdym etapie edukacji polonistycznej. W badaniu zwrócono uwagę na korzyści, jakie niesie wprowadzanie elementów artystycznych do konspektu lekcji języka polskiego. Dostrzeżono także zalety postawy proartystycznej nauczyciela-polonisty i wszelkich przejawów jego ekspresji. Metoda. Aby zrealizować cel badania przeprowadzono eksperyment na lekcji języka polskiego, obserwację nieuczestniczącą młodzieży w komunikacji miejskiej, środowisku szkolnym i rodzinnym oraz zastosowano analizę filologiczną utworów literackich, takich jak: cykl o Harrym Potterze J. K. Rowling, trylogii Igrzyska Śmierci Suzanne Collins czy Makbeta Williama Shakespeare’a. Wszystkie te metody posłużyły jako części składowe hermeneutycznej metodologii – starano się opisać problem od ogółu do szczegółu. Ponadto odwołano się do różnych problemów nauczania opisanych w książce Wychowanie przez sztukę (Płoński, 1965), podjęto próbę polemizowania z nimi oraz uzupełniono je o nowsze spostrzeżenia badaczy oraz koncepcje psychologii poznania według Jeana Piageta, Lwa S. Wygotskiego, Jeroma S. Brunera i tezy formułowane przez Wincentego Okonia. Wyniki. W procesie kształcenia ważną rolę pełnią – obok przedstawianych treści nauczania, wartości, przyswajania partii materiału gramatycznego, itd. – prywatne zainteresowania nauczyciela, które mogą wzbogacić każdą, nawet najnudniejszą, lekcję. Pasje pomagają niekiedy zwrócić uwagę uczniów na sposób analizy i interpretacji dzieła, formułowania myśli oraz postawę wobec tekstu. Zdają się być także katalizatorem odkrywania metod pogłębiających wiedzę, a więc nauczania. Dzięki nim nauczyciel zobligowany jest do udoskonalania metod nauczania oraz dostosowywania ich do potrzeb uczniów. Podstawowe pytanie, które nas zainteresowało brzmi: jaki wpływ ma wprowadzanie różnego typu sztuk i elementów kultury popularnej na proces edukacji oraz jak funkcjonalnie wykorzystywać przedstawione elementy na lekcjach języka polskiego? Pytamy również, co dzieje się z przedstawionym materiałem (czy jego wartość ulega modyfikacjom, czy pojawiają się nowe konteksty, itd.). Czy wprowadzanie sztuk ma wpływ (i jeśli tak, to jaki) na rozumienie tematu przez ucznia? Czy taki zabieg warunkuje też efektowniejszą umiejętność zapamiętywania oraz uczenia się? Wnioski. Otwartość na odkrywanie nowych metod dydaktycznych, łączenie treści powinno towarzyszyć nauczycielom-polonistom. Wykorzystywanie elementów kultury popularnej i różnych sztuk na zajęciach wprowadza atmosferę przyjazną nauczaniu i uczeniu się, lekcje stają się ciekawsze, a proces dydaktyczny bardziej efektywny. Zadaniem nauczyciela jest w twórczy sposób wspomagać i rozwijać proces uczenia się. Takim wzbogaceniem lekcji zdają się być sztuki i elementy kultury popularnej, które za sprawą przeżycia estetycznego wpływają na proces uczenia się oraz wychowania młodego człowieka. Co więcej- wiadomości zawarte w artykule mogą służyć jako metodyczne wskazówki dla nauczycieli języka polskiego, zwłaszcza początkujących.
    Aim. The aim of the study was to identify and describe the functions which can be performed by the arts (with particular emphasis on music) and popular culture in the process of teaching and advancing the student at every stage of Polish language education. The study drew attention to the benefits of introducing artistic elements into the framework of Polish language lessons. The advantages of a pro-artistic Polish teacher's attitude and all manifestations of his or her expression were also noted. Method. To achieve the aim of the study, an experiment was carried out on Polish language lessons, non-particpative observation of youth communication in public transport, school and family environments, as well as a philological analysis of literary works such as the Harry Potter cycle by J. K. Rowling, the death trilogy of Suzanne Collins or Macbeth by William Shakespeare. All these methods served as part of the hermeneutic methodology, attempting to describe the problem from the general to the specific. In addition, various teaching problems described in the book Education through Art were referred to (Płońśki, 1965), an attempt was made to argue with them, and they were supplemented with newer insights of researchers and concepts of psychology of cognition according to J. Piaget, L. S. Vygotsky, J. Bruner and the theses formulated by Wincenty Okoń. Results. In the process of education, besides teaching content, values, and the acquisition of much grammar material, the teacher's private interests play an important role, which can enrich every, even the most boring, lesson. Passions sometimes help draw students' attention to the method of analyzing and interpreting of the work, and the formulation of thoughts and attitudes towards the text. They also seem to be a catalyst for discovering methods which deepen knowledge, and therefore teach. Thanks to them, the teacher is obliged to improve the teaching methods and to adapt them to the needs of the students. The basic question that interests us is: what is the impact of introducing different types of arts and elements of popular culture on the education process and how to use these elements in Polish language lessons? We also ask what happens to the this material, whether its value is modified, whether new contexts, etc. appear. Does the introduction of the arts affect how the student understands the topic, and if so, in what way? Does this procedure also determine a more effective ability to remember and learn? Conclusions. Openness to discovering new didactic methods introducing new content should be part of the remit of Polish language teachers. The use of elements of popular culture and various arts in class introduces a friendly atmosphere for both teaching and learning, lessons become more interesting and the teaching process is more effective. The teacher's task is to creatively support and develop the learning process. Such a wealth of lessons seem to be the arts and elements of popular culture, which, through aesthetic experience, affect the process of learning and the development of a young person. Moreover, the information contained in the article can serve as methodical tips for Polish language teachers, especially beginners.
    Źródło:
    Ogrody Nauk i Sztuk; 2019, 9; 147-161
    2084-1426
    Pojawia się w:
    Ogrody Nauk i Sztuk
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Maszynowa produkcja ikon w Imperium Rosyjskim w 2. połowie XIX i na początku XX wieku. Wstępne rozpoznania i spostrzeżenia
    Machine Production of Icons in the Russian Empire in the Second Half of the 19th and the Early 20th Century. Preliminary Analyses and Observations
    Autorzy:
    Szybalska, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/23309993.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    religious censorship
    icon
    popular religious print
    Orthodoxy
    mass production of icons
    Russia
    graphic works market
    Russian art of the late 19th and early 20th century
    cenzura religijna
    ikona
    popularna grafika religijna
    prawosławie
    masowa produkcja ikon
    Rosja
    rynek wyrobów graficznych
    sztuka rosyjska końca XIX - początku XX w.
    Opis:
    W 2. połowie XIX i początku XX w. w Rosji rozwinęła się produkcja rycin religijnych i ikon wykonywanych przy użyciu technik poligraficznych. Było to konsekwencją wzrastającego zapotrzebowania na „święte obrazy” oraz popularyzacji litografii barwnej w Imperium Rosyjskim. Od lat 50. XIX w. wytwarzanie takich dzieł kontrolował Duchowy Komitet Cenzorski. Informacja o cenzurze wraz z sygnaturą producenta z reguły umieszczana była na obiektach. Odnalezienie i uporządkowanie pod względem techniki wykonania, wytwórców i miejsca powstania szeregu dzieł tego rodzaju znajdujących się w zbiorach muzealnych, bibliotecznych i cerkwiach na obszarze bliskim nam terytorialnie pozwoliła wyłonić wiodących producentów, techniki i tendencje kształtujące rynek „ikon drukowanych”. Badania katalogów, cenników i reklam umieszczanych w czasopismach z epoki, prowadzą do wniosku, że produkcja ta stała się narzędziem władzy politycznej (cerkiewnej i państwowej), dającym kontrolę nad sztuką religijną kierowaną do mas.
    In the late 19th and the early 20th century, Russia witnessed an increase in the production of religious prints and icons made by means of printing techniques. This was a result of the growing demand for “sacred images” and the spread of colour lithography in the Russian Empire. From the 1850s onwards, the production of such images was controlled by the Spiritual Censorship Committee. Information about the censorship procedure was usually placed on the product, together with the manufacturer’s signature. A number of works of this kind held in museum, library and church collections in the area close to us territorially were located and categorised in terms of production techniques, makers and places of production. This made it possible to identify the leading producers, techniques and trends shaping the market for “printed icons”. A review of catalogues, price lists and advertisements placed in periodicals of the period resulted in the conclusion that this type of production became a significant tool of political power for both the Orthodox Church and the state, giving them control over art addressed to the masses.
    Źródło:
    Biuletyn Historii Sztuki; 2023, 85, 3; 179-226
    0006-3967
    2719-4612
    Pojawia się w:
    Biuletyn Historii Sztuki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-13 z 13

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies