Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "subacromial impingement syndrome" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Zastosowanie techniki mobilizacji w leczeniu zespołu ciasnoty przestrzeni podbarkowej
Application of mobilization technique during subacromial impingement syndrome therapy
Autorzy:
Zarzycki, Maciej
Zarzycka, Katarzyna
Domżalski, Marcin
Kolasa, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1053662.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
mobilization
pain
rehabilitation procedures
shoulder
subacromial impingement syndrome
bark
ból subacromial impingement syndrome
mobilizacja
zabiegi rehabilitacyjne
zespół ciasnoty przestrzeni podbarkowej
Opis:
Background: A shoulder’s pain becomes more and more popular affection. They affect young just as older people. Young people are exposed for quite frequent, forced accepting a sitting position at work, but also for injuries associated with practicing careless physical activity. In turn, for elder people a summing up of overloads over a distance area of the entire life. There are many causes of the painful shoulder. Scientific sources are announcing that about 40–60% of all kinds of shoulder pains are caused by subacromial impingement syndrome. Subacromial impingement syndrome is an articulation’s dysfunction. The study objective was to assess the effectiveness of mobilization technique during subacromial impingement syndrome therapy. Material and methods: The study group consisted of 30 patients who were diagnosed by physiotherapeutists and orthopaedists – a subacromial impingement syndrome. The study group account for both female and male sex. The patients were directed to rehabilitation centre for two weeks procedures program. During rehabilitation, patients had a humeral joint’s mobilization. A visual analogue scale and a modified Laitinen’s questionnaire of pain assessment was used in the research. Both scales were used before and after a rehabilitation program. The Commission of Bioethics’s permission was approved to carry out the study. Results: The common principles of treatment of the patients with subacromial impingement syndrome were: a reduction of pain level, an increase of movement extent in humeral joint and a reduction of pain frequency compared with position before rehabilitation. Moreover, after rehabilitation, patients applied reduced number of analgesics. Only two patients, in spite of intensively conducted rehabilitation program, did not get better improvement of health condition. Conclusions: An application of mobilization techniques in the treatment of subacromial impingement syndrome is an effective method improving the quality of patients’ life. The introduction of mobilization techniques in the rehabilitation program of subacromial impingement syndrome helps to reduce the intensity of pain. It is also a beneficial treatment that affects the increased range of motion in the joint. Moreover, it helps patients to reduce the amount of medication.
Wstęp: Bóle barku stanowią coraz bardziej powszechną przypadłość. Dotyczą zarówno osób młodych – często narażonych na wymuszone przyjmowanie pozycji siedzącej w pracy oraz na urazy związane z nierozważnym uprawianiem sportów rekreacyjnych – jak i starszych, u których dochodzi do sumowania się długoletnich przeciążeń barków. Istnieje wiele przyczyn bólów barków, jednak aż 40–60% z nich wywoływanych jest przez zespół ciasnoty przestrzeni podbarkowej. Celem pracy była ocena skuteczności stosowania techniki mobilizacji w leczeniu tego schorzenia. Materiał i metody: Grupę badaną stanowiło 30 pacjentów obu płci z rozpoznanym przez lekarzy rehabilitacji i ortopedii zespołem ciasnoty przestrzeni podbarkowej. Osoby te zostały skierowane do przychodni rehabilitacyjnej na dwutygodniowy turnus zabiegów usprawniających. Ćwiczenia obejmowały wykonanie techniki mobilizacji stawu ramiennego (centrowanie głowy kości ramiennej). Do przeprowadzenia oceny bólu wykorzystano skalę VAS (visual analogue scale) oraz zmodyfikowany kwestionariusz oceny bólu Laitinena. Obie skale zastosowano zarówno przed rehabilitacją, jak i po zakończonym programie. Na przeprowadzenie badań uzyskano zgodę Komisji Bioetyki. Wyniki: Na podstawie dokonanych obserwacji wykazano, że po zastosowaniu techniki mobilizacji w grupie badanych nastąpiło zmniejszenie dolegliwości bólowych, zwiększenie zakresu ruchu w stawie ramiennym, a także ograniczenie częstotliwości występowania bólu w porównaniu ze stanem sprzed rehabilitacji. Za pozytywny efekt terapii pacjenci uznali również przyjmowanie mniejszej ilości leków przeciwbólowych. W przypadku dwóch osób, pomimo intensywnie prowadzonej rehabilitacji, nie uzyskano poprawy samopoczucia. Wnioski: Zastosowanie techniki mobilizacji w leczeniu zespołu ciasnoty podbarkowej wpływa na poprawę komfortu życia pacjentów. Wprowadzenie tej metody zmniejsza intensywność dolegliwości bólowych i zwiększa zakresy ruchu w stawie. Dodatkowo przyczynia się do zmniejszenia ilości przyjmowanych przez chorych leków przeciwbólowych.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2013, 13, 3; 189-194
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rigid tapping versus scapular stabilizing exercises in subacromial impingement syndrome: a protocol for a randomized controlled trial
Taping sztywny a ćwiczenia stabilizujące łopatkę w zespole cieś ni stawu podbarkowego: protokół randomizowanego badania kontrolowanego
Autorzy:
Dewir, Ibrahim Metwally
Hussein, Hisham Mohamed
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1790774.pdf
Data publikacji:
2021-01-14
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
Subacromial impingement syndrome
rigid tapping
scapular stabilizing exercises
pain
disability
zespół cieśni stawu p odbarkowego
taping sztywny
ćwiczenia stabilizujące łopatkę
ból
niepełnosprawność
Opis:
Introduction: Shoulder impingement syndrome (SIS) is a common problem seen in subjects who perform repetitive overhead activities. Despite favorable therapeutic results obtained when rigid taping (RT) or scapular stabilizing exercises (SSE) were used in SIS treatment, the comparison between their effectiveness has not been well studied. Aim of the study: This study aims to compare the effectiveness of rigid taping versus scapular stabilization exercises on shoulder pain and function in subjects with SIS Materials and methods: after screening for inclusion and exclusion criteria, a total of 93 subjects, diagnosed with SIS, will be included and assigned randomly into three equal groups. The first group will receive a standard exercise program plus scapular rigid taping (RTG), the second group will receive the standard exercises program plus scapular stabilizing exercises (SSEG), the third group (CG) will receive the standard exercises program. Pain intensity and level of shoulder function will be assessed using a visual analog scale (VAS), and shoulder pain and disability index (SPADI) respectively. Results: Data regarding pain level and functional status will be collected at baseline, after the intervention program, and at 3 months follow up. within and between groups comparison will be conducted. Conclusions: The results of this study will differentiate between the effectiveness of rigid tape versus scapular stabilizing exercises in treating ISI, will help to establish a better rehabilitation program for subjects with SIS.
Wstęp: Zespó ł cieś ni stawu podbarkowego (ang. shoulder impingement syndrome, SIS) jest częstym problemem występującym u osób, które wykonują powtarzające się czynności nad głową. Pomimo korzystnych efektów terapeutycznych uzyskanych w leczeniu SIS przy zastosowaniu sztywnego tapingu (ang. rigid taping, RT) lub ćwiczeń stabilizujących łopatkę (ang. scapular stabilizing exercises, SSE), brak jest badań dotyczących analizy porównawczej ich skuteczności. Cel badania: Badanie to ma na celu porównanie skuteczności tapingu sztywnego względem ćwiczeń stabilizujących łopatkę w leczeniu bólu barku i jego funkcji u osób z zespołem cieśni stawu podbarkowego. Materiały i metody: Po uwzględnieniu kryteriów włączenia i wyłączenia z badania, w sumie 93 osoby, u których zdiagnozowano SIS będą zakwalifikowane i przydzielone losowo do trzech równych grup. W pierwszej grupie zastosowany będzie program standardowych ćwiczeń oraz taping sztywny łopatki (ang. scapular rigid taping group, RTG), w drugiej grupie program standardowych ćwiczeń oraz ćwiczenia stabilizujące łopatkę (ang. scapular stabilizing exercises group, SSEG), a w trzeciej grupie (ang. control group, CG)) sam program standardowych ćwiczeń. Intensywność bólu oraz funkcjonalność barku będą oceniane przy użyciu odpowiednio wizualnej skali analogowej (ang.visual analog scale, VAS) oraz wskaźnika bólu barku i niepełnosprawności (ang. shoulder pain and disability index, SPADI). Wyniki: Dane dotyczące poziomu bólu oraz stanu funkcjonalnego będą zebrane na początku badania, po programie interwencji oraz po 3 miesiącach obserwacji. Przeprowadzone zostaną porównania wewnątrzgrupowe i międzygrupowe. Wnioski: Wyniki tego badania pozwolą na rozróżnienie pomiędzy skutecznością tapingu sztywnego a skutecznością ćwiczeń stabilizujących łopatkę w leczeniu SIS, pomagając tym samym w ustaleniu lepszego programu rehabilitacji osób z SIS.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2020, 24(3); 29-34
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies