Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "spirometria" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-12 z 12
Tytuł:
Modelowanie pomiaru spirometrycznego - wartości referencyjne parametrów modelu
Respiratory mechanism modelling - the reference value of the model parameters
Autorzy:
Kalicka, R.
Słomiński, W.
Kuziemski, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/153754.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
układ oddechowy
spirometria
modelowanie
spirometry
modelling
respiratory mechanism
Opis:
W pracy przedstawiono propozycję wykorzystania wyników modelowania pomiaru spirometrycznego do celów diagnostycznych. Zastosowanie praktyczne modelu wymaga określenia wartości referencyjnych parametrów modelu w zależności od cech antropologicznych pacjenta. Zaprezentowano liniowy i nieliniowy opis wyznaczania tych wartości. Błąd aproksymacji wartości referencyjnych parametrów, wyznaczonych z wykorzystaniem nieliniowego równania referencyjnego, umożliwia obliczenie wartości referencyjnej badanego parametru (w zależności od płci, wieku i wzrostu) z dobrą dokładnością, wystarczającą do różnicowania stanów zdrowia. Daje to możliwość wsparcia procesu diagnostycznego nowymi informacjami uzyskanymi dzięki zastosowaniu modelu pomiaru spirometrycznego.
The paper presents the application of model respiratory mechanism based on the spirometry measurement. The model parameter estimates are obtained based on the spirometry test results. The model parameters enable to obtain the new information concerning breathing conditions. The diagnostic practice requires the reference values of model parameters, which depended on anthropometric data of the subject. The linear and non-linear reference equations are presented. The Mean Squared Error obtained for the non-linear reference equation, in comparison to quantitative change in parameter value on different state of health condition, allows us to postulate that the spirometry respiratory model parameter estimates could be successfully applied for diagnostic purposes.
Źródło:
Pomiary Automatyka Kontrola; 2008, R. 54, nr 3, 3; 122-125
0032-4140
Pojawia się w:
Pomiary Automatyka Kontrola
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tor oddechowy a jakość życia u pacjentów z zaburzeniami drożności nosa
Autorzy:
Gałązka, Adam
Migacz, Ewa
Kukwa, Andrzej
Czarnecka, Anna
Krzeski, Antoni
Kukwa, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398193.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
spirometria nosowo-ustna
jakość życia
oddychanie przez nos
oddychanie przez usta
Opis:
Wprowadzenie: Niedrożność nosa jest częstym objawem występującym w populacji, jednak obiektywna ocena tego symptomu jest trudna. Badanie fizykalne, tomografia komputerowa, rynometria akustyczna i rynomanometria nie odzwierciedlają dyskomfortu zgłaszanego przez pacjentów. W niniejszym badaniu zastosowano dwukanałową spirometrię nosową i ustną (nasal-oral flow analyzer; NOFA) w celu oceny oddychania przez nos oraz odniesienia do jakości życia pacjenta. Metody: Do badania włączono 181 dorosłych pacjentów przyjętych do oddziału otorynolaryngologii z objawami zaburzeń drożności nosa. Łącznie 97 chorych (53,6%) wypełniło protokół badania, obejmujący kwestionariusz SF-36 oraz 3-godzinną spirometrię nosowo-ustną z zastosowaniem NOFA. Chorzy zostali podzieleni na dwie grupy: z prawidłowym torem oddechowym (31 pacjentów) i nieprawidłowym torem oddechowym (66 pacjentów). Prawidłowy tor oddechowy określono jako ≥95-proc. przepływ przez nos podczas spirometrii. Wyniki: Wykazano statystycznie znamienne różnice pomiędzy grupami we wszystkich skalach kwestionariusza SF-36 (funkcjonowanie fizyczne, p = 0,004; fizyczne ograniczenia funkcjonowania, p = 0,009; ból cielesny, p <0,001; zdrowie ogólne, p = 0,007; witalność, p = 0,002; funkcjonowanie społeczne, p = 0,008; zdrowie umysłowe, p = 0,009; podsumowanie komponentów fizycznych, p <0,001; podsumowanie komponentów psychicznych, p = 0,02), z wyjątkiem emocjonalnego ograniczenia funkcjonowania, p = 0,1). Wnioski: U pacjentów z objawami niedrożności nosa i zaburzeniami oddychania mierzonymi za pomocą NOFA obserwowano istotny spadek jakości życia w porównaniu z pacjentami, u których występował prawidłowy wzorzec oddychania. Zaobserwowano różnice w zakresie komponentów fizycznych i psychicznych skali SF-36. Konieczne jest prowadzenie dalszych badań w celu określenia, czy urządzenie NOFA może być wykorzystywane jako narzędzie do diagnozowania zaburzeń drożności nosa.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2018, 72, 1; 11-15
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przydatność określania stężenia tlenku azotu w wydychanym powietrzu w ocenie stopnia ciężkości astmy u dzieci
Usefulness of determining exhaled nitric oxide levels for the assessment of asthma severity in children
Autorzy:
Mierzejewska, Anna
Jodłowska, Maria
Kućko, Anna
Rybak, Katarzyna
Sołtysiak, Malwina
Sroka, Sylwia
Kalicki, Bolesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030540.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
asthma
nitric oxide
spirometry
diagnostics
children
astma
tlenek azotu
spirometria
diagnostyka
dzieci
Opis:
Asthma is a common disease, occurring increasingly among both children and adults. It is defined as a chronic inflammatory disease, characterized by hyperresponsiveness and reversible bronchial obstruction. The diagnosis of asthma in children is currently based mainly on clinical and spirometric evaluation as well as on the assessment of response to anti-inflammatory treatment. Currently there are ongoing discussions on the choice of optimal diagnostic and staging methods. Therefore, the measurement of the levels of exhaled nitric oxide (FeNO) is being seen as a viable option. The results of the measurement are obtained easily and non-invasively. High variability in the levels depending on both environmental factors and patient cooperation is a disadvantage of the test. The aim of this study was to determine the relationship between the levels of exhaled nitric oxide and the severity of asthma based on spirometric outcomes. A total of 141 children aged 5–17 years, including 35 patients diagnosed with asthma, among whom eight were in the stage of exacerbation, were qualified for the study. The control group consisted of 106 children admitted to the hospital for other reasons, with the exception of respiratory diseases. Spirometry and FeNO measurements were performed. No statistically significant differences were found between FeNO levels in patients with asthma or asthma exacerbations and the control group. The highest variation of FeNO levels was observed in the control group, indicating intersubject and factor variability of FeNO levels in exhaled gases. Although the utility of FeNO levels as an indicator of the severity of airway inflammation has been demonstrated in numerous studies, this study questions the usefulness of this parameter as a marker of asthma severity. This is probably due to the large intersubject variations in the concentration of exhaled NO, depending on patient cooperation and clinical status (and thus the accuracy of spirometry) and the fact that FeNO is affected by multiple other factors, such as diet rich in nitrogen compounds, hyperventilation, viral infections, tobacco smoke, airway pH. Only some of these factors can be eliminated, which renders the interpretation of FeNO concentration much more difficult and almost excludes its use in the diagnostics and monitoring of asthma on a large scale.
Astma jest powszechnym, coraz częstszym schorzeniem, występującym zarówno u dzieci, jak i u dorosłych. Definiuje się ją jako przewlekłą chorobę zapalną, cechującą się nadreaktywnością i odwracalną obturacją oskrzeli. Rozpoznanie astmy u dzieci opiera się obecnie przede wszystkim na ocenie klinicznej i spirometrycznej, a także na ocenie odpowiedzi na zastosowane leczenie przeciwzapalne. Nadal trwają dyskusje nad wyborem optymalnych metod diagnostyki i oceny zaawansowania schorzenia – w tym kontekście rozważa się pomiar stężenia tlenku azotu w wydychanym powietrzu (FeNO). Stężenie tlenku azotu, jako regulatora czynności układu oddechowego i związku biorącego udział w patogenezie astmy, koreluje z poziomem innych markerów stanu zapalnego. Wynik pomiaru uzyskuje się w sposób łatwy i nieinwazyjny. Wadą badania jest duża zmienność stężenia w zależności od czynników środowiskowych i współpracy pacjenta. Celem pracy była ocena zależności między stężeniem tlenku azotu w wydychanym powietrzu a stopniem ciężkości astmy określanym na podstawie wyniku badania spirometrycznego. Do badania zakwalifikowano 141 dzieci w wieku 5–17 lat, wśród nich 35 pacjentów z rozpoznaniem astmy, w tym ośmiu w stadium zaostrzenia choroby. Grupę kontrolną tworzyło 106 dzieci przyjętych do Kliniki z innych przyczyn, z wyłączeniem chorób układu oddechowego. Wykonywano badanie spirometryczne i pomiar FeNO. Nie stwierdzono istotnej statystycznie różnicy między FeNO w astmie i jej zaostrzeniu a wynikami pomiarów w grupie kontrolnej. Zróżnicowanie rezultatów okazało się największe w grupie kontrolnej, co wskazuje na osobniczą i czynnikową zmienność zawartości tlenku azotu w gazach wydychanych. Choć liczne badania wykazały użyteczność pomiaru FeNO jako wskaźnika nasilenia procesu zapalnego dróg oddechowych, niniejsze badanie podaje w wątpliwość przydatność omawianego parametru jako markera stopnia zaawansowania astmy. Wynika to zapewne z dużej zmienności osobniczej stężenia NO w powietrzu wydychanym w zależności od stopnia współpracy pacjenta i jego stanu klinicznego (a co za tym idzie stopnia poprawności wykonania badania spirometrycznego) oraz z tego, że na FeNO wpływa wiele czynników: dieta bogata w związki azotu, hiperwentylacja, infekcje wirusowe, dym tytoniowy, pH w drogach oddechowych. Jedynie część tych czynników można wyeliminować, co znacznie utrudnia interpretację wyników pomiarów FeNO i niemal wyklucza ich zastosowanie w diagnostyce czy monitorowaniu na szeroką skalę.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2015, 11, 2; 186-196
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Efficiency of lung ventilation for people performing wind instruments
Stan funkcjonalny układu oddechowego u muzyków grających na instrumentach dętych
Autorzy:
Brzęk, Anna
Famuła, Anna
Kowalczyk, Anna
Plinta, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2164272.pdf
Data publikacji:
2016-08-10
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
czynniki ryzyka
spirometria natężona
zaburzenia wentylacji
instrument dęty
spirometria dynamiczna
skutki medyczne
risk assessment
forced spirometry
disturbances of ventilation
wind instrument
dynamic spirometry
medical consequence
Opis:
Background Wind instruments musicians are particularly prone to excessive respiratory efforts. Prolonged wind instruments performing may lead to changes in respiratory tracts and thus to respiratory muscles overload. It may result in decreasing lung tissue pliability and, as a consequence, in emphysema. Aim of the research has been to describe basic spirometric parameters for wind players and causes of potential changes. Material and Methods Slow and forced spirometry with the use of Micro Lab Viasys (Micro Medical, Great Britain) was conducted on 31 wind musicians (group A). A survey concerning playing time and frequency, weight of instruments, and education on diaphragmatic breathing was conducted. The control group included 34 healthy persons at similar age (group B). The results were statistically described using Excel and Statistica programmes. Results The respiratory parameters were within the range of physiological norms and forced expiratory volume in 1 s to forced vital capacity (FEV1/FVC) exceeded in both groups the values of 100%. Forced vital capacity and expiratory vital capacity (EVC) values were significantly lower in the group of musicians than in the control group (p < 0.001). In 45% the group A used diaphragmatic breathing, in 31% of examinees mixed respiratory tract was observed. The significant discrepancy of individual parameters was obtained regarding age and the length of time when performing wind instrument. Conclusions Spirometric parameters relative to standards may prove a good respiratory capacity. Peak expiratory flow (PEF) and FEV1 may indicate that a proper technique of respiration during performance was acquired. The length of time when performing wind instrument may influence parameters of dynamic spirometry. Med Pr 2016;67(4):427–433
Wstęp Muzycy grający na instrumentach dętych są szczególnie narażeni na nadmierny wysiłek głosowy i w konsekwencji na przeciążenie mięśni oddechowych. Długotrwała gra na instrumencie dętym może prowadzić do zmian w układzie oddechowym, m.in. do zmniejszenia elastyczności tkanki płuc, co może powodować rozedmę. Celem pracy była ocena parametrów spirometrycznych i ich ewentualnych zmian u muzyków grających na instrumentach dętych. Materiał i metody Badania przeprowadzono z użyciem spirometru Micro Lab Viasys (prod. Mikro Medical, Wielka Brytania) wśród 31 muzyków grających na instrumentach dętych (grupa A). Badanym dodatkowo zadano pytania dotyczące stażu i częstości gry, wagi instrumentu i edukacji na temat oddychania przeponowego. Grupę porównawczą stanowiły 34 zdrowe osoby w podobnym przedziale wiekowym (grupa B). Wyniki poddano analizie statystycznej z wykorzystaniem programów Excel i Statistica. Wyniki Parametry oddechowe mieściły się w normach fizjologicznych, a wskaźniki natężonej objętości wydechowej pierwszosekundowej do natężonej pojemności życiowej (forced expiratory volume in 1 s to forced vital capacity – FEV1/FVC) osiągnęły wartości powyżej 100% w obu badanych grupach. Natomiast wartości wskaźników FVC i wydechowej pojemności życiowej (expiratory vital capacity – EVC) były znacznie niższe w grupie artystów niż w grupie porównawczej (p < 0,001). W grupie A torem przeponowym oddychało 45% badanych, natomiast mieszany tor oddechowy zaobserwowano u 31%. Znaczna dysproporcja wartości poszczególnych parametrów występowała w przypadku wieku i liczby godzin gry na instrumentach dętych. Wnioski Badane parametry spirometryczne wskazują na dobry stan funkcjonalny układu oddechowego u muzyków grających na instrumentach dętych. Wskaźniki FEV1 i szczytowy przepływ wydechowy (peak expiratory flow – PEF) sugerują, że muzycy przeanalizowali i opanowali właściwe techniki oddychania podczas gry. Liczba godzin gry na instrumentach dętych może wpływać na parametry spirometrii dynamicznej. Med. Pr. 2016;67(4):427–433
Źródło:
Medycyna Pracy; 2016, 67, 4; 427-433
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie freeflowmetrii w ocenie parametrów oddechowych młodych pływaków
Application of freeflowmetry in measuring lung function in young competitive swimmers
Autorzy:
Podolec, Z.
Kozłowska, D.
Panek, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/98848.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Politechnika Śląska. Katedra Biomechatroniki
Tematy:
pływak
badanie czynnościowe płuc
spirometria
freeflowmetria
swimmer
pulmonary function testing
spirometry
freeflowmetry
Opis:
Badanie freeflowmetryczne (FFM) pozwala na ocenę wpływu techniki wydechu na wartości parametrów oddechowych. W niniejszym projekcie wykorzystano badanie FFM w celu zbadania mechanizmów zmian zachodzących w układzie oddechowym na skutek treningu pływackiego. Stwierdzono, że zastosowanie wydechu przez zasznurowane usta i przez nos istotnie redukuje pułapkę powietrzną. Pozwala to przypuszczać, że przyczyną występowania pułapki powietrznej u pływaków może być wiotkość dróg oddechowych.
Freeflowmetry allows to evaluate influence of exhalation technique on spirometric parameters. This project uses freeflowmetric examination to explore the changes occurring in respiratory tract of young swimmers. We found that pursed lips breathing and nose breathing significantly reduces air trapping. Therefore, it is possible that air trapping in swimmers may be caused by limpness of respiratory tract.
Źródło:
Aktualne Problemy Biomechaniki; 2013, 7; 143-146
1898-763X
Pojawia się w:
Aktualne Problemy Biomechaniki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evaluation of Workers’ Exposure to Methylene Diphenyl Diisocyanate (MDI) in an Automobile Manufacturing Company, Iran
Autorzy:
Kakooei, H.
Shahtaheri, S. J.
Karbasi, H.- A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/90901.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:
occupational exposure
MDI
respiratory symptoms
spectrophotometer
spirometer
zagrożenia chemiczne
przemysł motoryzacyjny
Iran
spirometria
narażenie zawodowe
Opis:
Evaluation of personal inhalation exposure to methylene diphenyl diisocyanate (MDI) among 39 employees, working in the window fixation and window glue processes in an automobile manufacturing company was performed. This study was conducted for both case and control groups. After sampling and sample preparation processes, MDI was determined with a UV-VIS spectrophotometer at 590 nm; the lung function was assessed with a digital spirometer, too. The average concentration of MDI in the window fixation, and window glue workplaces were 34.53 and 27.37 μg/m3, respectively, which was lower than the threshold limit value (TLV) recommended by the American Conference of Governmental Industrial Hygienists (ACGIH) (51 μg/m3). Respiratory symptoms in the exposed group were significantly different compared to the unexposed group (p < .05). Lung capacities in the case group were lower than in the control group (p < .05). Therefore, MDI can be easily measured making it possible to evaluate the adverse effects caused by occupational exposure.
Źródło:
International Journal of Occupational Safety and Ergonomics; 2006, 12, 4; 443-449
1080-3548
Pojawia się w:
International Journal of Occupational Safety and Ergonomics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Parametry oceny kontroli astmy
Asthma control endpoints
Autorzy:
Fal, Andrzej M.
Pawłowicz, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031422.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
QoL
end-points
evaluation criteria
spirometria parameters
astma oskrzelowa
kryteria oceny
parametry spirometryczne
jakość życia
Opis:
It’s being discussed which parameters should be considered most relevant in asthma and asthma treatment monitoring, so called end-points. So far spirometric values, syptom presence (eg., night awakenings, night or day-time dyspnea) and rescue- medication-need were the most commonly used end-points in asthma. They do not, however monitor all aspects of the disease. Therefore monitoring of inflammatory and QoL parameters should be added. Authors present a wide panel of possible end-points, divided into several groups of parameters: inflammatory (blood/sputum ECP, sputum eosinophilia, eNO), bronchial reactivity (PC20, PD20), spirometric parameters (FEV1, PEF), QoL (hospitalization rate, rate and magnitude of exacerbations). In the paper it is also demonstrated, that QoL monitoring seems to gain an increasing interest of clinicians as far as asthma controlling is concerned. It is well documented that life quality correlates with several other parameters as well as it is crucial for patients compliance and good patient-doctor relations. Many clinical trials showing the accuracy and correlations of different asthma-control-parameters are further analyzed. Also data are presented to show the necessity of combining various end-points to obtain a more accurate clinical evaluation that is especially stressed by GINA 2006 and is also crucial for accurate treatment adjustment. In conclusion authors suggest that optimal asthma monitoring requires monitoring of at least one parameter of each presented group and further that research is needed to obtain accurate asthma-monitoring-strategy.
Nie ma jednoznacznego stanowiska, które z oznaczanych obecnie parametrów w przebiegu astmy najlepiej odzwierciedlają efektywność leczenia i mogą być powszechnie uznanymi kryteriami oceny tej choroby. Do tej pory najczęściej stosowano w tym celu parametry spirometryczne (FEV1, PEF), występowanie wybranych objawów choroby (nocne lub dzienne napady duszności, nocne przebudzenia) oraz przyjmowanie „na ratunek” β2-agonistów. Nie odzwierciedlają one jednak w pełni złożonych procesów patogenetycznych leżących u podłoża astmy. Artykuł niniejszy przedstawia znaczenie i wzajemne korelacje innych parametrów, szczególnie monitorujących przebieg zapalenia alergicznego: eozynofilia w plwocinie, stężenie eozynofilowego białka kationowego (ECP) w surowicy krwi i/lub w plwocinie, stężenie wydychanego tlenku azotu (eNO), nadreaktywność oskrzeli (PC20, PD20), parametry spirometryczne (FEV1, PEF), parametry jakości życia (częstość hospitalizacji, częstość i nasilenie zaostrzeń). Autorzy zwracają także uwagę na wzrastającą rolę oceny jakości życia pacjentów w monitorowaniu terapii astmy szczególnie w kontekście współpracy pacjenta i relacji pacjent – lekarz. Ocenie zostaje poddany szereg badań analizujących poszczególne parametry i zależności pomiędzy nimi. W podsumowaniu analizowany jest sposób właściwego kojarzenia parametrów z różnych grup w celu uzyskania pełnego obrazu poziomu kontroli astmy, co jest szczególnie podkreślane przez GINA 2006, i podjęcia właściwych decyzji terapeutycznych. Autorzy sugerują, że dla pełniejszej indywidualizacji leczenia konieczna jest jednoczesna ocena parametrów, co najmniej po jednym, z przedstawionych grup. Dalsze badania są konieczne dla uzyskania bardziej obiektywnych połączeń parametrów w ocenie leczenia i kontroli astmy.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2009, 5, 3; 154-159
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena jakości badań spirometrycznych - wymagania, automatyzacja, praktyka
Quality of spirometry – requirements, automation, practice
Autorzy:
Radliński, J.
Tomalak, W.
Czajkowska-Malinowska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/152381.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
spirometria
zapewnienie jakości QA
krzywa przepływ-objętość
zalecenia
spirometry
quality assurance (QA)
flow-volume curve
recommendations
Opis:
W pracy omówiono podstawy wykonywania badania spirometrycznego ze uwzględnieniem procedury pomiaru krzywej przepływ – objętość oraz kryteriów jakościowych oceny spirometrii na podstawie zaleceń standaryzacyjnych. Dokonano analizy jakości pomiaru krzywej przepływ objętość w trzech grupach: u dzieci, u osób w podeszłym wieku oraz uzyskanych w trakcie Światowego Dnia Spirometrii. Podkreślono rolę personelu wykonującego badania oraz sformułowano kilka postulatów dotyczących realizacji sprzętowo – programowych systemów spirometrycznych.
The authors present description of the spirometry focusing on forced flow volume loop measurements and corresponding requirements according to ERS/ATS 2005 [2,3] and PTChP [4] 2006 statements. The introduction to actually applied solutions in supporting automatic assessment of quality assurance (QA)criteria is also presented. The quality analysis of spirometric measurements was performed for three different groups: children younger than 10 years, the group of elderly people and the spirometry obtained during the World Spirometry Day. All the three groups expressed different quality problems: the main problem in children group was too restrictive value of the demanded time of forced expiration (especially regarding significant correlation between the age and the forced expiratory time) – only 23.9% children fulfilled this re-quirements, in the group of elderly people lack of plateau on the expiratory end was the mostly registered error – 60,2%. In the spirometries obtained during the World Spirometry Day the significant number of non-repetitive measurements and the small number of properly performed measurements (only 28%) was the most interesting aspect. The authors concluded that competence and qualifications of the laboratory staff played the most important role in ensuring the quality of spirometry. However, some demands could be addressed to manufacturers of spirometry equipment.
Źródło:
Pomiary Automatyka Kontrola; 2013, R. 59, nr 3, 3; 250-253
0032-4140
Pojawia się w:
Pomiary Automatyka Kontrola
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Klasyczne objawy POChP a wynik przesiewowej spirometrii u pacjentów POZ w Bydgoszczy
Autorzy:
Dobosz, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/551615.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
spirometria
badanie przesiewowe
obturacja
GOLD
przewlekły poranny kaszel duszność wysiłkowa
POChP
podstawowa opieka zdrowotna
medycyna rodzinna
zdrowie publiczne.
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2013, 3; 308-311
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ pobytu w warunkach podwyższonego ciśnienia na sprawność strzelecką nurka
Divers pulmonary function following air hyperbaric exposures
Autorzy:
Samołyk, A.
Wiązek, W.
Jethon, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/347615.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Akademia Wojsk Lądowych imienia generała Tadeusza Kościuszki
Tematy:
ekspozycja hiperbaryczna
spirometria
wentylacja płuc
nurek
nurkowanie
podwyższone ciśnienie
hyperbaric exposure
spirometry
lung ventilation
diver
diving
increased pressure
Opis:
W czasie nurkowania na układ oddechowy nurka zaczyna oddziaływać szereg czynników mogących modyfikować pracę płuc. Te czynniki są wskazywane jako zaburzające prawidłową pracę płuc w czasie nurkowania, a także po wynurzeniu. Nieprawidłowości utrzymujące się po pobycie w warunkach podwyższonego ciśnienia i działania pozostałych czynników stresowych, mogą przyczyniać się do zmniejszenia efektywności działania nurka po powrocie do warunków normobarii. Istotne jest więc określenie czy, i ewentualnie jak długo takie zmiany się utrzymują oraz jakie są możliwości ich minimalizowania. W badaniach uczestniczyło 19 osób w wieku 22,1š1,3 lat. Wszystkie ekspozycje hiperbaryczne odbywały się w komorze hiperbarycznej Zakładu Technologii Nurkowania i Prac Podwodnych Akademii Marynarki Wojennej w Gdyni. Badane osoby były sprężane w komorze hiperbarycznej dwukrotnie: do ciśnienia 2 atmosfer (10 metrów) oraz do ciśnienia 3 atmosfer (20 metrów). Czas pobytu na zadanych głębokościach wynosił 20 minut. W przypadku obu ekspozycji jako mieszaninę oddechową wykorzystano sprężone powietrze. Sprawność układu oddechowego, określano wykonując badanie spirometryczne z wykorzystaniem spirometru MicroLab ML3500 (Micro Medical, Wielka Brytania). Przed każdym pobytem w komorze hiperbarycznej wykonywano badanie spoczynkowe oraz badanie po ekspozycji hiperbarycznej. Analizując wyniki, można zauważyć, że wyższe wartości prawie wszystkich parametrów zostały uzyskane w pomiarach wykonanych po pobycie w komorze hiperbarycznej. Potwierdza to brak negatywnych zmian w funkcji płuc po jednorazowej ekspozycji hiperbarycznej. Porównanie wartości badanych parametrów spirometrycznych z wartościami należnymi wskazuje, że pozostają one poniżej lub na granicy norm, co świadczy o występowaniu umiarkowanych zmian obturacyjnych w obrębie średnich i małych oskrzeli. Potwierdza to, że nieistotne zmiany w pracy płuc obserwowane po jednorazowym nurkowaniu, mogą w wyniku częstych i wielokrotnych nurkowań ulegać pogłębianiu i utrwalaniu, prowadząc do uszkodzeń obturacyjnych dolnych dróg oddechowych
During diving a number of factors capable of affecting pulmonary function begin to influence a diver's respiratory system. These factors are shown as disrupting the proper functioning of lungs during diving as well as after surfacing. The negative effects that extend their influence beyond the stay in an increased pressure environment and other stress factors may contribute to lowering the effectiveness of a diver's functioning after that person returns to normal pressure conditions. It is, therefore, imperative to determine whether and for how long such changes endure, and to seek ways to minimize their effects. Nineteen subjects participated in the study, with a mean age of 22.1 š 1.3 years. All of the hyperbaric exposures took place in a hyperbaric chamber at The Department of Diving Technology and Underwater Works at the Naval Academy in Gdynia, Poland. The subjects were exposed to increased pressure twice: in one session to the pressure of 2 atmospheres (10 meters), and in the other session to the pressure of 3 atmospheres (20 meters). The stay lasted 20 minutes. In both cases, compressed air was used as respiratory substance. The efficiency of the respiratory system was evaluated through a spirometric examination with a MicroLab ML3500 (Micro Medical, Great Britain) spirometer. Before each session in the hyperbaric chamber, a control examination was performed. Another examination was conducted after an increased pressure exposure. It can be observed from the results that the higher values of virtually every parameter were obtained during the examination performed after the hyperbaric chamber sessions. This confirms the fact that there are no negative changes in pulmonary function after a single hyperbaric exposure. The juxtaposition of the examined spirometric parameters with the due values indicates that they remain below or at normal level. This, in turn, suggests the presence of moderate constrictions in the medium and small bronchi. These results confirm that insignificant changes in pulmonary function observed after a single diving may increase and become more permanent as a result of frequent divings, leading to constriction damage of the lower respiratory tract.
Źródło:
Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki; 2009, 4; 116-124
1731-8157
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spirometria praktycznie – jak wykorzystać badania spirometryczne w diagnostyce i leczeniu chorob drog oddechowych?
Practical spirometry – how to use it in diagnosis and treatment of respiratory diseases?
Autorzy:
Ziółkowska-Graca, Bożena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032758.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
lung capacity and volume
spirometer
spirometry
ventilation disorder types
spirometria
spirometr
pojemności i objętości płuc
typy zaburzeń wentylacyjnych
Opis:
Spirometry is one of the basic additional examinations which should be performed by the family doctor and other physicians of primary care. It is used to assess ventilation of the respiratory system. It measures the amount of air in the lungs and the velocity of its flow through the airways during inspiration and expiration. Reciprocal relationship between flow and volume determine whether lung function is normal or whether there are certain anomalies. Spirometry is the essential tool in diagnosis, monitoring and treatment assessment as well as establishing prognosis of numerous respiratory disorders including common lung diseases i.e. chronic obstructive pulmonary disease and bronchial asthma. Absolute contraindications to spirometry include: aneurysms of the aorta and cerebral arteries, history of retinal detachment or recent ophthalmological surgery, haemoptysis with unknown aetiology, pneumothorax (one month before) and recent myocardial infarction or recent stroke. There are no age limitations. However, the condition necessary for performing spirometry is the ability to coordinate inspiration and expiration and thus, cooperation of the patient with the health care professional who conducts the examination. A spirometer is a measuring device used to examine lung capacity and volume. It registers the amount, flow and pressure of inhaled and exhaled air in a given time. The measured air flow velocity is changed into volume. The programme, which is built in the spirometer, calculates spirometric variables and compares them with standard values. Medical practitioners use so-called basic spirometry and spirometry performed after administration of a bronchodilator, a post BD test (referred to as “a spirometry to assess the reversibility of obturation”). A correctly performed test should include at least 3 acceptable FVC measurements. Apart from this, spirometry also includes a forced expiratory manoeuvre. It consists of three subsequent phases: maximal fast inspiration, abrupt beginning of expiration and subsequent smooth and long expiration. The basic types of ventilation disorders in respiratory diseases are: obstructive and restrictive ones.
Badanie spirometryczne jest jednym z podstawowych badań dodatkowych, jakie powinni wykonywać lekarz rodzinny i inni lekarze podstawowej opieki zdrowotnej. Służy do oceny sprawności wentylacyjnej układu oddechowego. Mierzy składowe objętości powietrza w płucach oraz szybkość przepływu powietrza przez drogi oddechowe podczas wdechu i wydechu. Wzajemne stosunki przepływu i objętości określają prawidłowość lub odchylenia od normy w czynności wentylacyjnej płuc. Badanie spirometryczne jest niezbędnym warunkiem rozpoznawania, monitorowania i oceny przebiegu leczenia oraz przewidywania dalszego rokowania wielu chorób układu oddechowego, w tym bardzo często występujących chorób płuc, tj. przewlekłej obturacyjnej choroby płuc i astmy oskrzelowej. Bezwzględne przeciwwskazania do wykonania spirometrii to m.in.: obecność tętniaka aorty i tętnic mózgowych, przebyte odwarstwienie siatkówki lub niedawna operacja okulistyczna, krwioplucie o nieznanej etiologii, odma opłucnowa (1 miesiąc wcześniej), świeży zawał serca, świeży udar mózgu. Nie ma natomiast ograniczeń wiekowych, warunkiem jest jednak umiejętność koordynacji wdechu i wydechu, a tym samym podjęcie w tym zakresie współpracy badanego z osobą wykonującą spirometrię. Spirometr to urządzenie pomiarowe wykorzystywane do badania pojemności i objętości płuc. Rejestruje ilość, prędkość przepływu i ciśnienie powietrza wdychanego i wydychanego w zadanym czasie. Mierzona szybkość przepływu powietrza zamieniana jest na objętość. Wbudowany w spirometr program wylicza zmienne spirometryczne i odnosi je do norm. W praktyce medycznej wykonuje się tzw. spirometrię podstawową oraz spirometrię po inhalacji leku rozkurczającego oskrzela (określaną jako „spirometria z oceną odwracalności obturacji”). Poprawnie wykonane badanie powinno zawierać przynajmniej 3 akceptowalne pomiary FVC. Oprócz tego w spirometrii jest manewr nasilonego wydechu. Składa się on z trzech następujących po sobie faz: maksymalnego szybkiego wdechu, gwałtownego początku wydechu i płynnego długiego dokończenia wydechu. Podstawowe typy zaburzeń wentylacji występujące w chorobach układu oddechowego to typ obturacyjny i typ restrykcyjny.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2013, 9, 4; 386-396
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Changes of ventilatory parameters in the positional training of persons after cervical spinal cord injury
Zmiany parametrów wentylacyjnych w trakcie pionizacji osób po urazie rdzenia kręgowego w odcinku szyjnym
Autorzy:
Tederko, Piotr
Krasuski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1942910.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
spinal cord injury
Spirometry
ventilatory parameters
Rehabilitation
postural training
uszkodzenie rdzenia kregowego
spirometria
parametry wentylacyjne
rehabilitacja
trening posturalny
Opis:
Background: Cervical spinal cord injury (CSCI) is followed by mixed respiratory dysfunction.Purpose: Evaluation of the ventilatory parameters of CSCI patients in postures typical for positional training. Material: 51 CSCI patients in a mean age of 34.4 (SD=14.6) years; complete motor deficite (CMD) 66.6%; injury of C5 level or above – 68.6%. Control group(CG): 10 healthy volunteers. Method: Spirometry and flow-volume examination in recumbent (R), sitting (S) and vetrical 60o tilt (V) positions. Main results: Expiratory reserve volume (ERV) undergoes significant positional changes in CG (R: 1.34 L, H: 0.25 L, V: 0.79 L; p=0.02), but not in CSCI patients. Transition from R to S in CMD persons results in a significant decrease in vital capacity (VC) (from 2.45 to 1.75 L; p=0.0008); inspiratory capacity (IC) (from 2.48 to 1.41 L; p=0.0008); forced expiratory volume in 1 second (FEV1) (from 2.21 to 1.64 L; p=0.002); forced vital capacity (FVC) (from 2.55 to 1.78 L; p=0.0004). The FEV1/FVC rate does not depend on positional changes ranging from 89.7% to 93.9% of the reference values. Ventilatory parameters in the incomplete motor deficite (ICMD) group do not differ significantly between the examined body positions. Transition between R and S in the CMD group results in a significant decrease in the peak expiratory flow (PEF) (from 4.23 to 3.53 L/s) and the peak inspiratory flow (PIF) (from 3.89 to 3.43 L/s), while in ICMD the PEF increases from 4.01 to 4.39 L/s and the PIF increases from 3.66 to 4.18 L/s.Conclusions: Transition from R to S in CSCI patients results in increased restriction. CMD patients express a reduction of peak flows while in the ICMD peak flows increase after transition between R and S. Shifting from S to a 60o vertical tilt with standard trunk stabilization does not change significantly the ventilatory parameters in CSCI patients.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2009, 13(1); 11-17
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-12 z 12

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies