Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "septal nectary" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Anatomy and ultrastructure of floral nectaries of Asphodelus aestivus Brot. [Asphodelaceae]
    Anatomia i ultrastruktura nektarnikow kwiatowych Asphodelus aestivus Brot. [Asphodelaceae]
    Autorzy:
    Weryszko-Chmielewska, E
    Sawidis, T.
    Piotrowska, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27994.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    ultrastructure
    floral nectary
    Asphodelaceae
    flower
    septal nectary
    anatomy
    Asphodelus aestivus
    nectary structure
    Opis:
    The structure of septal nectaries in Asphodelus aestivus flowers was investigated by using light microscopy (LM), scanning electron microscopy (SEM) and transmission electron microscopy (EM). It was found that the outlets of the three parts of the nectary were situated on the ovary surface at 2/3 of its height and had the shape of elongated openings. The nectariferous tissue was in the septa of the lower part of the ovary. The secretory tissue cells formed 1-3 layers surrounding the nectary slits. They contained thin cell walls with the cuticle layer from the slit side, large cell nuclei, numerous mitochondria and plastids characterised by various shapes. In plastids, small starch grains occurred sporadically. At the beginning of anthesis, the cells were poorly vacuolized. ER cisternae and secretory vesicles were located near the outer cell wall. Fibrous substance was present in the nectary slits. In the subglandular tissue, numerous starch grains occurred at the beginning of anthesis. In this zone, cells containing raphides and xylem elements were observed. Based on the ultrastructure of the nectary it can be stated that granulocrine nectar secretion occurs in A. aestivus.
    Strukturę nektarników przegrodowych w kwiatach Asphodelus aestivus badano przy pomocy mikroskopii świetlnej (LM), skaningowej elektronowej (SEM) oraz transmisyjnej elektronowej (TEM). Stwierdzono, że ujścia trzech części nektarnika położone są na powierzchni zalążni na 2/3 jej wysokości i mają kształt podłużnych otworów. Tkanka nektaronośna znajdowała się w przegrodach dolnej części zalążni. Komórki tkanki sekrecyjnej tworzyły 1-3 warstwy otaczające szczeliny nektarnika. Zawierały cienkie ściany komórkowe z warstwą kutykuli od strony szczeliny, duże jądra komórkowe, liczne mitochondria i plastydy charakteryzujące się różnorodnym kształtem. W plastydach sporadycznie występowały niewielkie ziarna skrobi. Na początku kwitnienia komórki były słabo zwakuolizowane. Cysterny ER i pęcherzyki wydzielnicze położone były w pobliżu zewnętrznej ściany komórkowej. Włóknista substancja była obecna w szczelinach nektarnika. W tkance podgruczołowej na początku antezy występowały liczne ziarna skrobi. W strefie tej obserwowano komórki zawierające rafidy oraz elementy przewodzące ksylemu. Na podstawie ultrastruktury nektarnika można stwierdzić, że u A. aestivus występuje granulokrynowa sekrecja nektaru.
    Źródło:
    Acta Agrobotanica; 2006, 59, 2
    0065-0951
    2300-357X
    Pojawia się w:
    Acta Agrobotanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The structure of septal nectaries and nectar presentation in the flowers of Allium aflatunense B. Fedtsch.
    Budowa nektarników septalnych i prezentacja nektaru w kwiatach Allium aflatunense B. Fedtsch.
    Autorzy:
    Zuraw, B.
    Weryszko-Chmielewska, E.
    Laskowska, H.
    Pogroszewska, E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27015.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    nectary structure
    septal nectary
    nectar
    flower
    Allium aflatunense
    ecological feature
    micromorphology
    plant anatomy
    Opis:
    The location and structure of the septal nectaries in the flowers of Allium aflatunense B. Fedtsch. were studied. Light and scanning electron microscopy were used for examination. It has been shown that the septal nectaries are located in the lower part of the ovary and in the gynophore on which the ovary is borne. Nectar is secreted through the single-layered epidermis surrounding three nectary slits and nectar release occurs through three openings located at the base of the gynophore, which are the outlets of the ducts connected to the nectary slits. The expanded and fused bases of the stamen filaments and the tepals participate in secondary nectar presentation. In the flowers of Allium aflatunense, numerous purple elements: tepals, filaments, style and pedicle, perform the role of a colour attractant. On the intensely green ovary, there occur glistening conical outgrowths of epidermal cells, which may also function as signal attractants.
    Badano położenie i budowę nektarników septalnych w kwiatach Allium aflatunense B. Fedtsch. Do badań wykorzystano mikroskop świetlny i skaningowy elektronowy. Wykazano, że nektarniki septalne położone są w dolnej części zalążni oraz w gynoforze, na którym osadzona jest zalążnia. Sekrecja nektaru odbywa się za pośrednictwem jednowarstwowej epidermy otaczającej trzy szczeliny nektarnika, a emisja nektaru następuje za pośrednictwem trzech otworów położonych u nasady gynoforu, które stanowią ujścia kanalików połączonych ze szczelinami nektarnika. We wtórnej prezentacji nektaru uczestniczą rozszerzone i zrośnięte nasady nitek pręcikowych oraz listki okwiatu. W kwiatach Allium aflatunense rolę barwnej powabni pełnią liczne purpurowe elementy: listki okwiatu, nitki pręcików, szyjka słupka i szypułka. Na intensywnie zielonej zalążni występują połyskujące stożkowate wyrostki komórek epidermy, które mogą również funkcjonować jako atraktanty sygnalizacyjne.
    Źródło:
    Acta Agrobotanica; 2009, 62, 2
    0065-0951
    2300-357X
    Pojawia się w:
    Acta Agrobotanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The flower morphology in three Convallariaceae species with various attractive traits
    Morfologia kwiatu u trzech gatunków Convallariaceae o różnych cechach powabni
    Autorzy:
    Odintsova, Anastasia
    Fishchuk, Oksana
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1630678.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    Polygonatum multiflorum
    Maianthemum bifolium
    Convallaria majalis
    flower adaptations
    gynoecium structure
    vertical zonality
    septal nectary
    Opis:
    The general morphology and micromorphology of the flower in Polygonatum multiflorum, Maianthemum bifolium, and Convallaria majalis were studied using light microscopy methods. Among the studied species, P. multiflorum and C. majalis have syntepalous and trimerous flowers, and in M. bifolium flowers are the most reduced: they are dimerous, pentacyclic, and with free tepals. Only in P. multiflorum stamens are considerably adnate to the floral tube. The gynoecium of P. multiflorum consists of synascidiate, hemisymplicate, and asymplicate zones. In the gynoecium of M. bifolium and C. majalis, synascidiate, symplicate, and asymplicate vertical zones were revealed. In P. multiflorum and M. bifolium, the style is composed of postgenitally connated carpels, while in C. majalis the style is formed by congenitally fused carpels (symplicate gynoecium zone). A common pattern of the venation of the floral parts was revealed in all the species. The external flower morphology and the gynoecium inner structure are different in all three species, providing adaptations for the pollination mode. Attractive elements observed in the flower of P. multiflorum are the long septal nectary in the ovary and epidermal trichomes on the inner perigonium surface and on the filaments. In M. bifolium, a rudimentary external septal nectary was observed for the first time. No nectaries or other morphologically distinct secretory structures were found in the C. majalis flower, allowing considering the C. majalis flowers as pollen flowers.
    W pracy opisano morfologię i mikromorfologię kwiatów Polygonatum multiflorum, Maianthemum bifolium i Convallaria majalis. W badaniach stosowano metody mikroskopii świetlnej. Wśród badanych gatunków M. bifolium posiada najbardziej zredukowane kwiaty o pięciookółkowym okwiecie 4-krotnym, z wolnymi członami okwiatu. Kwiaty P. multiflorum i C. majalis są zrosłoczłonowe i trzykrotne. Tylko u P. multiflorum pręciki są zrośnięte z rurkowatym okwiatem. Słupkowie u P. multiflorum składa się z trzech stref (ang. synascidiate, hemisymplicate, asymplicate). W słupkowiu M. bifolium i C. majalis wyróżniono w pionie także trzy strefy, jednak o odmiennych cechach (ang. synascidiate, symplicate, asymplicate). W kwiatach P. multiflorum i M. bifolium zalążnia jest złożona z owocolistków zrastających się po zapyleniu, natomiast w zalążni C. majalis owocolistki są połączone przed zapyleniem (symplicate strefa zalążni). U wszystkich badanych gatunków stwierdzono występowanie takiego samego wzoru nerwacji w poszczególnych częściach kwiatu. W pracy wykazano, że zewnętrzna morfologia kwiatu oraz struktura wewnętrzna słupka różni się u wszystkich trzech gatunków, zapewniając adaptacje dla zapylania. W zalążni P. multiflorum występuje jeden nektarnik przegrodowy z trzema podłużnymi szczelinami i trichomy epidermalne na wewnętrznej powierzchni perigonium i na nitkach pręcików. W przypadku M. bifolium po raz pierwszy opisano zewnętrzny nektarnik przegrodowy, mający szczątkową formę. Nektarniki nie występują w kwiecie C. majalis. Ogólna budowa kwiatu i struktura wewnętrzna zalążni potwierdzają pogląd, że kwiat P. multiflorum funkcjonuje jako obcopylny kwiat nektarowy i pyłkowy, podczas gdy u M. bifolium i C. majalis kwiaty są pyłkowe.
    Źródło:
    Acta Agrobotanica; 2017, 70, 1
    0065-0951
    2300-357X
    Pojawia się w:
    Acta Agrobotanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The structure of secretory tissue of the stigma and septal nectaries as well as nectar secretion of flowers of Hosta fortunei Baker L. H. Bailey (Funkiaceae)
    Autorzy:
    Chwil, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/26646.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    tissue structure
    secretory tissue
    stigma
    septal nectary
    nectary
    nectar secretion
    flower
    Hosta fortunei
    Funkiaceae
    flowering
    scanning electron microscopy
    Opis:
    A study of Hosta fortunei Baker L. H. Bailey (Funkiaceae) flowers was conducted in the years 2007 – 2008. The flower life span and flowering duration as well as the nectar production rate were determined. The structure of the tissues of the stigma and nectary was investigated using stereoscopic, light and scanning electron microscopy (SEM). The plants flowered over a period of five weeks. Flowers of H. fortunei lived two days, on the average. Developed a pistil with an elongated ovary terminating in a discal stigma. On the surface of the stigma, unicellular glandular trichomes grew densely, composed of a stalk with a length of 113 – 213 μm and a head which was characterised by a large diameter range of 54 – 96 μm. The cuticle on the apical surface of a part of the trichomes was smooth, whereas it was striated on the stalk. Their protoplast was characterised by dense cytoplasm and weak vacuolisation. In the head of the trichomes fatty substances were accumulated. Septal nectaries occurred in the ovary of the superior pistil. Nectar was exuded onto the surface through three openings, situated in the upper part of the ovary of the pistil. At these places, epidermal cells formed a smooth or slightly wrinkled cuticle. The outer walls of the cells of the epidermis covering the duct accumulating nectar were thick. The glandular tissue of the nectary was made up of 2 layers of different-shaped, thin-walled cells and a deeply stained protoplast. They contained dense cytoplasm and a large, frequently lobate nucleus. At the final stage of secretion, fine vacuoles were observed in the cytoplasm of the glandular cells. Nectar secretion was abundant. In its initial stage, secretion droplets, increasing during the activity of the glandular tissue, were observed on the epidermis surface around the nectar openings. The weight of nectar from 10 flowers was 92.41 mg. The sugar concentration in the nectar was within a range of 23% – 30%, with an average value of 26%. Sugar yield was 23.83 mg/from 10 flowers.
    W latach 2007 – 2008 przeprowadzono badania kwiatów Hosta fortunei Baker L. H. Bailey (Funkiaceae). Określono długość życia kwiatu i kwitnienia roślin oraz obfitość nektarowania. Strukturę tkanek znamienia i nektarnika badano przy użyciu mikroskopii stereoskopowej, świetlnej i skaningowej elektronowej (SEM). Rośliny kwitły przez okres pięciu tygodni. Kwiaty H. fortunei żyły średnio dwa dni. Wykształcały słupek z wydłużoną zalążnią i długą szyjką zakończoną tarczowatym znamieniem. Na powierzchni znamienia wyrastały gęsto jednokomórkowe włoski gruczołowe, zbudowane z trzonka o długości 113 – 213 μm i główki, która charakteryzowała się dużą rozpiętością średnicy (54 – 96 μm). Kutykula na powierzchni szczytowej części włosków była gładka, natomiast na trzonku prążkowana. Ich protoplast charakteryzował się gęstą cytoplazmą i słabą wakuolizacją. W główce włosków gromadziły się substancje tłuszczowe. W zalążni górnego słupka występowały nektarniki przegrodowe. Nektar wypływał na powierzchnię przez trzy ujścia, usytuowane w górnej części zalążni słupka. Komórki epidermy tworzyły w tych miejscach gładką lub lekko zmarszczoną kutykulę. Zewnętrzne ściany komórek skórki okrywającej kanał gromadzący nektar były zgrubiałe. Tkankę gruczołową nektarnika tworzyły 2 warstwy komórek o zróżnicowanym kształcie, cienkich ścianach i intensywnie barwiącym się protoplaście. Zawierały gęstą cytoplazmę i duże, często płatowate jądro. W końcowej fazie sekrecji w cytoplazmie komórek gruczołowych obserwowano drobne wakuole. Sekrecja nektaru była obfita. W jej pierwszej fazie obserwowano na powierzchni epidermy wokół ujść nektaru krople wydzieliny, powiększające się podczas aktywności tkanki gruczołowej. Masa nektaru z 10 kwiatów wynosiła 92,41 mg. Koncentracja cukrów w nektarze wahała się w przedziale 23% – 30% ze średnią wartością 26%. Wydajność cukrowa wynosiła 23,83 mg/z 10 kwiatów.
    Źródło:
    Acta Agrobotanica; 2009, 62, 1
    0065-0951
    2300-357X
    Pojawia się w:
    Acta Agrobotanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies