Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "ruchome dziedzictwo kulturowe" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Urban development in Ghent offers new opportunities for industrial heritage and the museum
Rozwój Gandawy i wynikające z niego nowe możliwości dla dziedzictwa przemysłowego i muzealnictwa
Autorzy:
Neirinckx, Pieter
Pinte, Marc
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/293848.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
przebudowa miast
dziedzictwo przemysłowe
ruchome dziedzictwo kulturowe
konserwacja dziedzictwa
urban redevelopment
industrial heritage
movable cultural heritage
heritage conservation
Opis:
The subject of the article is the process of establishing, and the role of an industrial museum in the former port areas of Ghent. Although Ghent is located about 32 km from the coast, the city is a real sea port. The construction of the Ghent–Terneuzen Canal in 1823–1827 created a direct corridor to the North Sea. From the 19th century, large textile factories began to arise in and around the medieval city center, so that at the end of the 2nd half of the 19th century, Ghent became the most important industrial city of Flanders. This continued until the 1970 crisis. At that time, textile production was moved to countries with lower labor costs and factory buildings were demolished, but the old port basins remained. Port activities were moved north of the city to areas along the canal. The first Museum for Industrial Archaelogy was founded in this area. Fearful of potential loss of important industrial heritage, the small museum took over large steam engines and even port cranes. It gradually became understood that the collection of these large industrial objects in museum conditions is not easy. The Department for Urban Planning began the re-evaluation of the 19th-century industrial belt and the area of the old port. Currently, there is the integration of large technology objects (big stuff) with urban tissue and social life. The port’s heritage is raised to act as a visual and identity carrier, with a particular focus on port cranes. The cooperation between the Department of Urban Planning and the Museum of Industry offers the Museum the opportunity to go outside the walls of the museum to restore big industrial facilities (big stuff) to the old port of the city.
Tematem artykułu jest proces powstawania i roli postindustrialnego muzeum na dawnych terenach portowych Gandawy. Mimo że Gandawa leży około 32 km od wybrzeża, miasto jest prawdziwym morskim portem. Wybudowanie w latach 1823–1827 kanału Ghent–Terneuzen stworzyło bezpośredni korytarz do Morza Północnego. Od XIX w. w średniowiecznym centrum miasta i wokół niego zaczęły powstawać wielkie fabryki tekstylne, tak że pod koniec 2. połowy XIX w. Gandawa stała się najważniejszym miastem przemysłowym Flandrii. Trwało to do kryzysu z roku 1970. Wówczas produkcja tekstylna została przeniesiona do krajów o niższych kosztach siły roboczej, budynki fabryk zostały zburzone, pozostały stare baseny portowe. Działalność „portową” przeniesiono na północ od miasta, na tereny wzdłuż kanału. Na opuszczonym terenie założono pierwsze Muzeum Archeologii Industrialnej. Obawiając się potencjalnej utraty ważnego dziedzictwa przemysłowego, niewielkie muzeum przejęło duże maszyny parowe, a nawet portowe dźwigi. Stopniowo zrozumiano, że gromadzenie tych wielkich obiektów przemysłowych w warunkach muzealnych nie jest łatwe. Departament Planowania Miejskiego rozpoczął rewaloryzację XIX-wiecznego pasa przemysłowego i terenu starego portu. Obecnie zachodzi tu integracja dużych obiektów techniki (big stuff) z tkanką miejską i życiem społecznym. Dziedzictwo portu jest podniesione do pełnienia funkcji nośnika wizualnego i tożsamościowego, ze szczególnym skupieniem uwagi na dźwigach portowych. Współpraca między Departamentem Rozwoju Miejskiego a Muzeum Przemysłu ofiarowuje temu drugiemu możliwość wyjścia poza mury muzeum, by przywrócić duże obiekty przemysłowe staremu portowi miasta.
Źródło:
Architectus; 2020, 1 (61); 37-44
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:
Architectus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The protection of industrial movable cultural heritage and the role of volunteer organisations in Australia
Rola organizacji wolontariuszy w ochronie ruchomego dziedzictwa przemysłowego w Australii
Autorzy:
Meyers, Neil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/293524.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
Australia
dziedzictwo przemysłowe
ruchome dziedzictwo kulturowe
organizacja wolontariacka
konserwacja maszyn
industrial heritage
movable cultural heritage
volunteer organisation
machinery restoration
Opis:
This article focuses on issues related to the current legal situation of historic machinery and vehicles in Australia as well as the competencies, skills and commitment of persons (both professionals and amateurs, or volunteers) dealing with their protection. Australia’s listed industrial heritage is generally limited to industrial buildings, as most often production equipment has been scrapped or relocated. The author discusses the need for legislative reform to enable the listing and protection of historic machines in a similar way to the listing and protection of historic buildings, based on an assessment of their value and relationships with local communities. He also discusses the need for volunteer organizations dealing with big stuff to reexamine what they need to do to attract professionals (diversified in terms of profession, age, interests, etc.) and work with protection funding bodies to create funding structures that support multiyear industrial heritage preservation projects.
W artykule przedstawiono zagadnienia związane z aktualną sytuacją prawną zabytkowych maszyn w Australii oraz kompetencjami, umiejętnościami i zaangażowaniem osób (zarówno profesjonalistów, jak i amatorów, wolontariuszy) zajmujących się ich ochroną. Przemysłowe dziedzictwo Australii to na ogół obiekty budowlane pozostałe po przemyśle; wyposażenie produkcyjne najczęściej zezłomowano lub wywieziono. Autor omawia potrzebę reformy legislacyjnej, aby umożliwić spisanie i ochronę zabytkowych maszyn w sposób podobny do spisania i ochrony zabytkowych budynków, w oparciu o ocenę ich wartości i relacje z lokalnymi społecznościami. Omawia także konieczność ponownego przeanalizowania przez organizacje wolontariuszy zajmujące się dużymi maszynami (big stuff) tego, co muszą one zrobić, aby pozyskiwać fachowców (zróżnicowanych pod względem zawodu, wieku, zainteresowań itd.) i współpracować z organami finansującymi ochronę w celu stworzenia zasad, które wzmocnią projekty zachowania dziedzictwa postindustrialnego.
Źródło:
Architectus; 2020, 1 (61); 31-36
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:
Architectus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zabytkowe wyposażenie śląskich rezydencji w latach 1945-1949 w świetle polskich materiałów archiwalnych
Historic equipment of Silesian residences in 1945-1949 in the light of Polish archival materials
Autorzy:
Merta-Staszczak, Adriana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1927144.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
dziedzictwo kulturowe
zabytki ruchome
zabytkowe nieruchomości
rezydencje
rewindykacja
Dolny Śląsk
cultural heritage
movable monuments
historic real estate
residences
revindication
Lower Silesia
Opis:
Pierwsze lata powojenne były okresem kluczowym w odzyskiwaniu wywożonych podczas okupacji i rozproszonych po całym regionie dóbr kultury z kolekcji prywatnych, muzealnych oraz kościelnych. W warunkach odbudowy państwa i ustanawiania nowych, polskich struktur administracyjnych w sprawy kultury oraz dziedzictwa narodowego zaangażowane było niewielkie środowisko złożone m.in. z historyków, muzealników i konserwatorów zabytków, ale również zwykłych urzędników. Grupie tej brakowało zarówno środków finansowych, jak i zasobów ludzkich, dlatego jej działania miały bardzo ograniczone rozmiary. Skupiały się przeważnie wokół miast powiatowych, muzeów regionalnych oraz zabytków uważanych za najcenniejsze i najważniejsze. Chociaż wkład uczestników tych poszukiwań w zabezpieczenie zabytków ruchomych był niezwykle ważny, często nie docierali oni do zlokalizowanych daleko od ośrodków miejskich zespołów zamkowych, dworskich i pałacowych lub przybywali zbyt późno, aby ocalić czasowo zmagazynowane tam zbiory. Przez kolejne lata po 1945 roku w wielu majątkach stacjonowały wojska radzieckie, które prowadziły regularny wywóz rezydencjonalnego wyposażenia lub niszczyły go przed swoim wyjazdem. Dopóki jednak te miejsca znajdowały się w administracji sowieckiej, polscy urzędnicy nie mogli oszacować skali tych zniszczeń. Opuszczone przez dawnych właścicieli i niepilnowane rezydencje były też przeszukiwane i rabowane przez szabrowników i wandali, a znajdujące się w nich mienie najczęściej bezpowrotnie ginęło.
The first post-war years were a key period in the recovery of private, museum and church cultural property collections that were taken away during the occupation and scattered throughout the region. In the context of the state reconstruction and building new Polish administrative structures, a small group of people was involved in issues of culture and national heritage, including historians, museum workers, and conservators, as well as ordinary officials. The group lacked both financial and human resources, so its activities were very limited in scale. They mainly focused on district towns, regional museums and monuments considered as the most valuable and most important. Although the contribution of people engaged in this search to the protection of movable monuments was extremely important, they often did not reach castles, palaces and manors located far from the urban centres or arrived too late to save collections stored there temporarily. After 1945, in many estates, Soviet troops were stationed, which systematically carried the residential equipment away or destroyed it before leaving. However, until these sites were under the Soviet administration, Polish officials could not estimate the scale of damages. Abandoned by former owners and unmanaged residences were also searched and robbed by looters and vandals, and the property located there was usually lost forever.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2018, 2; 133-155
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies