Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "recepcja przekładu" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Confessions of an Unrepentant Translator: Alice-Catherine Carls Discusses the Practice of Literary Translation and the State of Polish Literature in America
    Wyznania nieskruszonego tłumacza. Alice-Catherine Carls rozmawia o przekładzie literackim i sytuacji literatury polskiej w Ameryce
    Autorzy:
    Carls, Alice-Catherine
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2030673.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    interlinguistic transfer
    poetry translation
    reception of translation
    translator training
    transfer międzyjęzykowy
    przekład poezji
    recepcja przekładu
    szkolenie tłumacza
    Opis:
    Alice-Catherine Carls, tłumaczka między innymi utworów Stuarta Dybka, Charlesa Wrighta, Anny Frajlich, Marilou Awiakty, Zofii Romanowicz, Józefa Wittlina, Wisławy Szymborskiej, Joanny Pollakówny i Jeana Metellusa, omawia zarówno osobiste doświadczenia i poglądy na praktykę przekładu literackiego, jak również komentuje aktualną sytuację literatury polskiej w Ameryce. Carls poddaje refleksji nie tylko metody i tryby pracy przekładowej dotyczące bezpośredniego transferu tekstu źródłowego w wariant docelowy, ale także odnosi się do zagadnień wykorzystania w procesie przekładu języka pośredniczącego, współpracy z autorem oryginału lub innymi tłumaczami oraz wykorzystania wiedzy historyka na potrzeby pracy translatorskiej, uwzględniając również postępujący współcześnie trend do silnej profesjonalizacji działalności tłumaczeniowej, Carls charakteryzuje przekład poezji jako nieuchronne poszukiwanie równowagi między językowymi, kulturowymi, wizualnymi, dźwiękowymi i rytmicznymi wektorami tekstu, gdyż „nie istnieją doskonałe odpowiedzi na pytania, jak bardzo tłumaczenie powinno być tworzeniem wiersza na nowo lub jak bardzo powinno podążać za literą oryginału: jest to zawsze kwestia decyzji dopasowanej do konkretnego przypadku”.
    Źródło:
    Tematy i Konteksty; 2020, 15, 10; 201-212
    2299-8365
    Pojawia się w:
    Tematy i Konteksty
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dlaczego się tłumaczy ponownie: nowe ukraińskie odczytania polskiej prozy
    Why to Retranslate: New Ukrainian Renderings of Polish Prose
    Autorzy:
    Saweneć, Andrij
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/487261.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    retranslation
    Bruno Schulz
    Tadeusz Konwicki
    critical reception of translation
    Ukrainian literary culture
    ponowne tłumaczenie
    Bruno Schulz, Tadeusz Konwicki
    krytyczna recepcja przekładu
    ukraińska kultura literacka
    Opis:
    The paper focuses on the issue of retranslation perceived as a significant aspect of contemporary practice of literary translation into Ukrainian, exemplified by the cases of the retranslation of short stories by Bruno Schulz and Tadeusz Konwicki’s Minor Apocalypse. The emergence of new translations within a short time encourages questions about the ambitions that drove translators and publishers to present new translations of the previously translated literary works, as well as about the strategies used by translators.
    Artykuł poświęcony jest zagadnieniu ponownego tłumaczenia będącego ważnym elementem współczesnej praktyki tłumaczenia literackiego na język ukraiński na przykładzie nowych przekładów opowiadań Brunona Schulza i Małej Apo¬kalipsy Tadeusza Konwickiego. Pojawienie się nowych przekładów po upływie względnie krótkiego czasu prowokuje pytania o motywy pobudzające tłumaczy i wydawców do publikacji nowych przekładów wcześniej tłumaczonych dzieł, a także o stosowane przez tłumaczy strategie.
    Źródło:
    Przekłady Literatur Słowiańskich; 2018, 9, 1; 283-297
    1899-9417
    2353-9763
    Pojawia się w:
    Przekłady Literatur Słowiańskich
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przekład jako pole walki tradycji z nowoczesnością. Dopo il divorzio Grazii Deleddy w tłumaczeniu Wilhelminy Zyndram-Kościałkowskiej
    A translation as the battlefield between the tradition and modernity. <i>Dopo il divorzio<i> by Grazia Deledda translated by Wilhelmina Zyndram-Kościałkowska
    Autorzy:
    Przybysz, Iwona
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20449523.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    historia przekładu
    krytyka przekładu
    recepcja literatury włoskiej
    tradycja literacka
    history of translation
    critics of translation
    literary tradition
    reception of Italian literature
    Opis:
    The article analyses strategies utilised by Wilhelmina Zyndram-Kościałkowska, a translator of the novel Dopo il divorzio by Grazia Deledda, to introduce Deledda’s works on the polish literary market. The text shows ways in which characteristics of Deledda’s works and Kościałkowska’s translation strategies serve to minimise the effect of foreignness and to present Deledda’s works as important argument in the polemics between the literary tradition and the modernity. In consequence, the Polish translation of Dopo il divorzio may be viewed as an act of an influence on a Polish literary system.
    Źródło:
    Colloquia Litteraria; 2023, 34, 1; 81-97
    1896-3455
    Pojawia się w:
    Colloquia Litteraria
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Goslicius’ Treatise of the Ideal Senator: The Englishman’s Epitome of Polish Republicanism.
    Wawrzyńca Grzymały Goślickiego traktat o Senatorze Doskonałym – angielski wgląd w szesnastowieczny model ustroju Rzeczypospolitej. Obojga Narodów
    Wawrzyniec Grzymała Goślickis Abhandlung De optimo senatore - ein englischer Blick auf das Verfassungsmodell der polnisch-litauischen Adelsrepublik im 16. Jahrhundert.
    Autorzy:
    Bałuk-Ulewiczowa, Teresa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1203921.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Europejska im. ks. Józefa Tischnera
    Tematy:
    Laurentius Grimalius Goslicius
    De Optimo Senatore
    reception of literary translation political theory of the mixed state
    16th-century English and Polish republicanism
    Wawrzyniec Goślicki
    recepcja przekładu literackiego
    teoria polityczna państwa o ustroju mieszanym
    szesnastowieczny republikanizm w Polsce i w Anglii
    Rezeption der literarischen Übersetzung
    politische Staatstheorienbetreff
    end die gemischte Staatsform (respublica mixta)
    das englische und polnische Republikanismus des 16. Jahrhunderts
    Opis:
    In 1919 the historian of Polish science and education Stanisław Kot wrote that in the English constitutional conflict between Royalists and Roundheads in the first half of the seventeenth century, played out not only on the battlefields but also in the war of the pamphlets, participants used to turn to Continental examples for viable models of the constitutional form of the state they were advocating. According to Kot, Poland and the Scandinavian countries were cited as working models of the elective, limited monarchy by proponents of republicanism, while the supporters of absolute monarchy tried to refute their arguments and show that the constitutional arrangements operating in these countries were in fact no different from the “traditional” monarchy. The sixteenth-century treatise De Optimo Senatore by Laurentius Grimalius Goslicius was a special instrument for the pens and ink of the two sides in the English controversy. First published in its original Latin in Venice in 1568, the work must have reached England pretty soon, since we know of two surviving manuscript translations of it into English dated to the 1580s. One of them was published as The Counsellor in 1598. A knowledge of this book persisted in the political awareness of its English readers for the next six decades at least; it appears to have been referred to in the growing climate of political antagonism. After the Restoration in 1660 it was republished in a plagiarised version which in effect produced a completely reversed picture of Goslicius’ original postulates without quoting his name or the source of the text. Although this was by no means the end of the Ideal Senator’s singular career in the political culture of English-speaking countries, and Goslicius went on to earn another English translation in the eighteenth century and thereafter enjoy a peculiar afterlife in the United States in the twentieth century, the early stages of the book’s presence in England are a fascinating focus for research on English-Polish cultural relations and republican ideas in the sixteenth and seventeenth centuries.
    W 1919 roku historyk polskiej nauki i edukacji Stanisław Kot pisał, iż w angielskim konflikcie konstytucyjnym z pierwszej połowy XVII wieku – rozgrywającym się nie tylko na polach bitew, ale również i w wojnie na pamflety pomiędzy zwolennikami parlamentu, okrągłymi głowami a zwolennikami króla, kawalerami – strony konfliktu zwykły zwracać się do europejskich przykładów możliwych modeli ustroju państwa, za którymi się opowiadały. Według Kota, Polska i kraje skandynawskie były przytaczane przez zwolenników republikanizmu jako sprawnie funkcjonujące modele ustroju monarchii elekcyjnej i ograniczonej, z kolei zwolennicy monarchii absolutnej usiłowali obalić ich argumenty i wykazać, że rozwiązania konstytucyjne stosowane w tych państwach w rzeczywistości nie różnią się wcale od formy monarchii „tradycyjnej”. Szesnastowieczny traktat De optimo senatore autorstwa Wawrzyńca Goślickiego okazał się być specjalnym narzędziem dla pisarzy po obu stronach konfliktu. Wydane po raz pierwszy po łacinie w Wenecji w 1568 roku, dzieło to musiało dotrzeć do Anglii dość wcześnie, ponieważ wiadomo nam, że zachowały się dwa tłumaczenia tego manuskryptu na język angielski – datowane są one na lata 80-te XVI wieku. Jeden z nich został wydany w 1598 roku jako The Counsellor. Znajomość tej książki utrzymywała się w świadomości politycznej jej angielskich czytelników przynajmniej przez kolejne sześćdziesiąt lat; wydaje się, że odnoszono się do niej w atmosferze narastających antagonizmów politycznych. Po Restauracji Stuartów w 1660 roku traktat został opublikowany po raz kolejny, tym razem w splagiatowanej wersji, która w rezultacie przedstawia zupełnie inny obraz oryginalnych postulatów Goślickiego, nie przytaczając jego nazwiska ani źródła tekstu. Pomimo że nie oznaczało to wcale końca kariery rozprawy „O senatorze doskonałym” w kulturze politycznej krajów anglojęzycznych – Goślicki doczekał się kolejnego angielskiego przekładu w XVIII wieku, w związku z czym doświadczył swoistego życia po śmierci w Stanach Zjednoczonych w XX wieku – początkowe etapy obecności tej książki w Anglii stanowią fascynujący przedmiot badań na temat relacji kulturowych i wymiany idei republikańskich pomiędzy Anglią a Polską w XVI i XVII wieku.
    1919 schrieb Stanislaw Kot, ein hervorragender polnischer Kulturhistoriker mit einem Faible für die Geschichte der polnischen Wissenschaft und Bildung, dass der englische konstitutionelle Konflikt zwischen Royalisten und Roundheads aus der ersten Hälfte des 17. Jahrhunderts nicht nur auf den Schlachtfeldern sondern auch mit dem Feder in der Publizistik ausgefochten worden war – als ein Krieg der Pamphlete, deren Autoren eine Lanze für die tragfähigen staatspolitischen Modelle in Europa brachen, in denen die Verfassung als Staatsform eingeführt worden war. Kot zufolge galten Polen und die skandinavischen Länder in den Augen der Anhänger des Republikanismus’ als flagrante Beispiele für die eingeschränkte Monarchie, während die Verfechter der monarchistischen Staatsform die Argumente ihrer Gegner zu widerlegen und nachzuweisen versuchten, dass sich in jenen Ländern die verfassungsmäßige Ordnung von der „traditionellen“ Monarchie kaum unterscheidet habe. Die aus dem 16. Jahrhundert stammende Abhandlung De Optimo Senatore von Laurentius Grimalius Goslicius (Goślicki) wurde durch die beiden Seiten in der englischen Kontroverse gerne aufgegriffen und in der eigenen Sache in zahlreichen Publikationen zitiert. In seiner originellen lateinischen Fassung wurde sie zunächst im Jahre 1568 in Venedig veröffentlicht. Doch ziemlich rasch muss sie nach England gelangt sein, da man zwei Manuskripte, bereits auf die 1580-er Jahre datiert und ins Englische übersetzt, kennt. Eins von ihnen erschien im Jahre 1598 unter dem Tittel Der Berater. Die dort gebündelten Ideen entfalteten auf das politische Bewusstwein seiner Leser, mindestens für die nächsten sechs Jahrzehnte, ihre Wirkung – dazu in der Atmosphäre des zunehmenden Antagonismus. Nach der Restauration im Jahre 1660 wurde das Buch in einer Plagiat-Version neu aufgelegt, welche die ursprünglichen Ideen von Goslicius, ohne Angabe seines Namens und der Herkunft des Textes, in das Gegenteil verkehrte. Dies markierte keinesfalls das Ende der einzigartigen Karriere von De Optimo Senatore in der politischen Kultur der englischsprachigen Länder. Das Werk wurde im 18. Jahrhundert nochmals ins Englische übersetzt, um im 20. Jahrhundert in den USA wieder seine Wiedergeburt zu feiern. Die ersten Phasen der Präsenz des Buches in England fungieren allerdings als eine faszinierende Periode für die Erforschung der englisch-polnischen kulturellen Beziehungen und der republikanischen Ideen des 16. und des 17. Jahrhunderts.
    Źródło:
    Kultura i Polityka; 2011, 9; 89-106
    1899-4466
    Pojawia się w:
    Kultura i Polityka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    De Servische vertaling van Heijermans’ Op Hoop van Zegen
    The Serbian Translation of Heijermans’s Op Hoop van Zegen
    Serbskie tłumaczenie dramatu Op Hoop van Zegen Hermana Heijermansa
    Autorzy:
    Novaković-Lopušina, Jelica
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31342735.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Herman Heijermans
    teatr niderlandzki
    recepcja
    analiza przekładu
    strategie translatorskie
    reception
    Dutch theatre plays
    translation analysis
    translation strategies
    receptie
    Nederlands toneel
    vertaalanalyse
    vertaalstrategieën
    Opis:
    Honderd jaar na de opvoering in het Servisch Nationaal Theater in Novi Sad is de in handschriftvorm bewaard gebleven Servische vertaling van Heijermans’ Op hoop van zegen voor het eerst gepubliceerd. Nader onderzoek heeft uitgewezen dat die vertaling gemaakt was voor de première in 1905 in het Nationaal Theater te Belgrado en dat de vertaler de Duitse vertaling van Franziska de Graaff heeft gebruikt als brontekst. Een grondige analyse van zijn vertaling brengt zijn vertaalstrategieën aan het licht maar toont ook aan dat er lichte wijzigingen zijn die naar een eigen inbreng of naar een andere bron zouden kunnen verwijzen. Bovendien zijn hele passages doorstreept maar zonder nadere uitleg van die ingreep. Wat de receptie van de opvoeringen betreft getuigen de schaarse recensies ervan dat het geen onverdeeld succes was. Een anonieme recensent verweet Heijermans vooral zijn ongenuanceerde kritiek op het kapitalisme. Twee anderen zagen het probleem vooral in de gebrekkige opvoering en slechte rolverdeling. Desalniettemin blijkt Heijermans meerdere sporen te hebben achtergelaten in de Servische receptiegeschiedenis wat vooral te danken is aan zijn bekendheid in Duitsland. Perifere culturen vinden immers makkelijker tot elkaar via centrale bemiddelaars.
    Sto lat po wystawieniu sztuki Hermana Heijermansa pt. Op hoop van zegen (Nadzieja) w Serbskim Teatrze Narodowym w Nowym Sadzie po raz pierwszy ukazało się drukiem serbskie tłumaczenie tego dramatu, dotąd istniejące wyłącznie w wersji odręcznej. Jak wykazały badania, przekład ten powstał przed premierą w 1905 roku w Teatrze Narodowym w Belgradzie, a tłumacz posłużył się jako tekstem źródłowym niemieckim przekładem Franziski de Graaff. Dokładna analiza przekładu ujawnia strategie translatorskie tłumacza, jak również pokazuje drobne zmiany, wprowadzone przez samego tłumacza lub zaczerpnięte z innego źródła. Dowiadujemy się także, że niektóre fragmenty tekstu oryginalnego zostały skreślone bez wyjaśnienia przyczyn takiej decyzji tłumacza. Jeśli chodzi o recepcję spektakli, nieliczne recenzje na ich temat świadczą o tym, że dramat Heijermansa nie odniósł spektakularnego sukcesu. Anonimowy recenzent obwiniał autora głównie za jego uproszczoną krytykę kapitalizmu. Dwóch innych widziało problem głównie w słabej inscenizacji i niewłaściwej obsadzie. Niemniej jednak wydaje się, że Heijermans pozostawił kilka śladów w historii serbskiej recepcji, co wynika głównie z jego sławy w Niemczech. Wszak kulturom peryferyjnym łatwiej jest dotrzeć do siebie poprzez centralnych mediatorów.
    One hundred years after its performance at the Serbian National Theatre in Novi Sad, the Serbian translation of Heijermans’s Op Hoop van Zegen (The Good Hope), which has been preserved in handwritten form, was finally published for the first time. Further investigation has shown that this translation was made for the 1905 premiere at the National Theatre in Belgrade and that the translator used the German translation by Franziska de Graaff as the source text. A thorough analysis of his translation reveals his translation strategies but also shows that there are slight changes that could refer to his own input or to another source. Moreover, entire passages have been crossed out, but without any further explanation of that procedure. As for the reception of the performances, the sparse reviews testify that it was not an unqualified success with the public. An anonymous reviewer especially blamed Heijermans for his oversimplified criticism of capitalism. Two others saw the problem mainly in the poor staging and poor division of roles. Nevertheless, Heijermans appears to have left several traces in Serbian reception history, which is mainly due to his fame in Germany. After all, peripheral cultures reach each other easier through central mediators.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 5 Zeszyt specjalny; 77-95
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies