Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "rak odbytnicy" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Zastosowanie śródoperacyjnego neuromonitoringu gałęzi splotu podbrzusznego dolnego w leczeniu chirurgicznym raka odbytnicy – doniesienie wstępne
    Autorzy:
    Wałęga, Piotr
    Romaniszyn, Michał
    Wałęga, Maciej
    Szymon Świrta, Jarosław
    Nowak, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1393199.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    rak odbytnicy
    neuromonitoring
    wycięcie odbytnicy
    powikłania
    Opis:
    Cel: Celem pracy jest przedstawienie własnych, wstępnych doświadczeń z zastosowaniem techniki śródoperacyjnego neuromonitoringu w trakcie wycięcia odbytnicy. Materiał i metody: Do zabiegu ze śródoperacyjnym neuromonitoringiem zakwalifikowano 4 pacjentów z rakiem odbytnicy (2 kobiety, 2 mężczyzn) w wieku od 42 do 53 lat. U wszystkich chorych przed zabiegiem przeprowadzono badania czynnościowe okolicy anorektalnej. Potencjały czynnościowe kompleksu zwieraczy wywołane stymulacją włókien nerwowych odczytywano z pomocą implantowanych przed zabiegiem elektrod. Ponadto do pęcherza moczowego zakładano standardowy cewnik Foleya nr 18, do którego podłączano trójnik rozdzielający odpływ moczu i przewód z podłączonym przekaźnikiem ciśnieniowym odczytującym zmiany ciśnienia w pęcherzu moczowym wskutek skurczów wypieracza pęcherza w trakcie stymulacji. Wyniki: Przygotowanie do neuromonitoringu wydłużyło czas zabiegu o 30–40 minut, a w przypadku dwóch pierwszych zabiegów o 60–80 minut. Faza neuromonitoringu w trakcie zabiegu zabiera dodatkowo 20 do 30 minut. U wszystkich chorych w trakcie preparowania przeprowadzono stymulacje gałęzi splotu podbrzusznego dolnego w ich anatomicznym położeniu. U trzech chorych uzyskano odpowiedź zarówno z pęcherza, jak i zwieracza we wszystkich płaszczyznach stymulacji. U jednego chorego stwierdzono brak odpowiedzi z pęcherza po stronie lewej. U tego chorego po zabiegu wystąpiły objawy pęcherza neurogennego. Wnioski: Bazując na dostępnej literaturze oraz naszych pierwszych doświadczeniach, stwierdzamy, że monitorowanie ciśnienia w pęcherzu moczowym oraz zapis sygnału elektromiograficznego ze zwieraczy umożliwia wizualizację i zaoszczędzenie struktur nerwowych układu autonomicznego, zarówno w części sympatycznej, jak i parasympatycznej. Sygnał uzyskany śródoperacyjnie wydaje się wykazywać korelacje z obrazem klinicznym i badaniami czynnościowymi po zabiegu. Celem obiektywizacji wyników niezbędne są badania czynnościowe przed i po zabiegu oraz ocena na większej liczbie chorych.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 2; 69-72
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czynniki determinujące jakość życia u pacjentów poddanych radykalnym zabiegom operacyjnym z powodu nowotworów złośliwych odbytnicy
    Autorzy:
    Błaszkowski, Tomasz
    Kładny, Józef
    Al-Amawi, Tariq
    Kaczmarek, Krystian
    Kwietniak, Marcin
    Wojtasik, Piotr
    Halczak, Mirosław
    Michalak, Tomasz
    Jezierski, Karol
    Chmialak, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1391547.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    jakość życia
    kolostomia
    radioterapia
    rak odbytnicy
    Opis:
    Wprowadzenie: Rak odbytnicy jest jednym z najczęściej występujących nowotworów złośliwych w krajach wysoko rozwiniętych. Jednak, pomimo coraz lepszej diagnostyki przedoperacyjnej, dostosowywania technik chirurgicznych do położenia i zaawansowania nowotworu, skojarzenia leczenia operacyjnego z terapią neoadjuwantową oraz leczeniem uzupełniającym, wystandaryzowanych badań kontrolnych, nadal nie uzyskano w Polsce satysfakcjonujących wyników dotyczących odległych przeżyć. Ponadto, efekty zastosowanej terapii niejednokrotnie znacznie odbiegają od tych oczekiwanych przez pacjentów oraz prowadzących ich lekarzy. Cel: Celem niniejszej pracy jest ocena efektów leczenia nowotworów odbytnicy wśród pacjentów Kliniki Chirurgii Ogólnej i Onkologicznej Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego w Szczecinie. Analizie poddany został wpływ licznych czynników na pooperacyjną jakość życia. Materiał i metody: W latach 2007–2015 w ramach Kliniki Chirurgii Ogólnej i Onkologicznej Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego w Szczecinie wykonano 263 radykalne zabiegi resekcyjne u pacjentów z rozpoznanym nowotworem złośliwym odbytnicy. Retrospektywnie, na podstawie historii chorób, utworzono bazę danych obejmującą szereg danych klinicznych. W Urzędzie Stanu Cywilnego uzyskano informację o datach zgonów części chorych. Do 120 żyjących osób wysłano ankietę uzupełniającą dane kliniczne oraz standaryzowane formularze oceny jakości życia (EORTC QLQ – C30 oraz CR29). Z częścią pacjentów, którzy nie odpowiedzieli na ankiety, przeprowadzono rozmowę telefoniczną. Ostatecznie zebrano dane od 90 osób, co stanowi 75% pacjentów włączonych do badania. Jakość życia pacjentów oszacowano, wykorzystując przewodniki oceny kwestionariuszy EORTC. Wyniki: Jakość życia chorych w największym stopniu uległa pogorszeniu w wyniku dysfunkcji anorektalnej. Nietrzymanie gazów i stolca, parcia naglące oraz trudności z wypróżnieniami wykazano przede wszystkim u pacjentów poddanych niskiej resekcji odbytnicy oraz naświetlaniu. Osoby poddane radioterapii, na skutek przetrwałego zespołu niskiej resekcji odbytnicy, zmuszone były do częściowego lub całkowitego wycofania się z aktywności zawodowej oraz ograniczenia realizacji swoich zainteresowań. Pogorszeniu uległy również ich kontakty z rodziną, przyjaciółmi i znajomymi. Obecność stomii jelitowej w istotny sposób wpłynęła na pogorszenie odbioru obrazu własnego ciała. Nie stwierdzono jednak związku pomiędzy istnieniem przetoki a innymi aspektami codziennego życia pacjentów, łącznie z funkcjonowaniem w rolach życiowych i społecznych. Wnioski: Z uwagi na akceptowalną pooperacyjną jakość życia pacjentów z przetoką oraz liczne niedoskonałości technik prowadzących do zaoszczędzenia aparatu zwieraczowego, operacje skutkujące wyłonieniem stomii nie powinny być traktowane jako ostateczność, a w przypadku guzów dolnej części odbytnicy z niezajętymi zwieraczami, należałoby rozważać je jako metody alternatywne do przedniej niskiej resekcji.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2021, 93, 3; 1-9
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Porównanie operacji odbytnicy z pierwotnym zespoleniem wykonywanych laparoskopowo i z wykorzystaniem robota zabiegowego – przegląd systematyczny i metaanaliza
    Autorzy:
    Rubinkiewicz, Mateusz
    Witowski, Jan
    Zbroja, Karolina
    Rozmus, Kamil
    Krzywoń, Julia
    Truszkiewicz, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1391872.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    laparoskopia
    metaanaliza
    przegląd systematyczny
    rak odbytnicy
    robot
    Opis:
    Purpose: Rectal cancer is one of the most common malignancies of the gastrointestinal tract. The gold standard method is surgical resection. The approach to rectal cancer is still controversial. Nowadays, robotic approach gains popularity in comparison to traditional laparoscopy. However, there is lack of studies assessing rectal resections with primary anastomosis. Methods: We performed a systematic review and meta-analysis according to the PRISMA guidelines. The primary outcomes of interest were morbidity and short-term complications. Results: An initial reference search yielded 1250 articles. Finally, we chose six studies covering 1580 patients that we included in the quantitative analysis. In our study, we demonstrated that laparoscopic and robotic surgery are non-inferior to one another in terms of morbidity (RR=1.1 95% CI: 0.89-1.39), major complication rate (RR=1.01, 95% CI: 0.60-1.69) or in length of hospitalization (MD=0,15 95% CI: -0.60−0.90). The latter has slight advantage in quality of mesorectal excision (RD = -0.19, 95% CI: -0.35 − -0.03. I2=69%) and anastomotic leakage rate (OR=2.25, 95% CI: 1.23-4.09, I2=0%). Conclusion: In certain cases Robotic Surgery provide better quality of resected specimen and lower leakage ratio, nevertheless due to heterogeneity the results are uncertain. There is substantial need for large randomized controlled studies.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2020, 92, 1; 5-11
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Świadomość i wiedza na temat raka jelita grubego
    Autorzy:
    Lewandowski, Miłosz
    Lipiński, Przemysław
    Bednarski, Igor
    Mik, Michał
    Dziki, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1391793.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    kolonoskopia
    rak jelita grubego
    rak odbytnicy
    rak okrężnicy
    stomia
    świadomość
    Opis:
    Wprowadzenie: Rak jelita grubego (RJG) jest trzecim pod względem częstości występowania nowotworem złośliwym u mężczyzn i drugim u kobiet. Choroba ta stanowi istotny problem cywilizacyjny i społeczny. Cel: Celem pracy jest ocena w grupie badanej świadomości i wiedzy o RJG, jego diagnostyce i leczeniu. Materiał i metody: W grupie badanej rozprowadzono internetowy formularz ankietowy dotyczący zagadnień związanych z RJG, następnie wykonano analizę statystyczną oraz interpretację uzyskanych wyników badania. Wyniki: Po przeprowadzeniu analiz stwierdzono, że znaczny odsetek badanej populacji posiada podstawową wiedzę i świadomość w zakresie RJG. Jednocześnie, około połowa ankietowanych nie uważa się za osoby dostatecznie poinformowane o tej chorobie. Wnioski: Z uwagi na skalę problemu, jaki stanowi RJG, konieczne jest przeprowadzenie szerzej zakrojonych działań, mających na celu propagowanie wiedzy na temat tej choroby. Celowe byłoby przeprowadzenie tego typu badania na większej i bardziej zróżnicowanej socjoekonomicznie populacji.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2020, 92, 2; 34-41
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nowotwory odbytnicy na Podkarpaciu w latach 1990–2005
    Rectal neoplasms in Podkarpacie region between 1990 and 2005
    Autorzy:
    Gawełko, Jan
    Kuczma, Jerzy A.
    Nowakowski, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/437770.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    rak odbytnicy
    nowotwory przewodu
    pokarmowego
    epidemiologia
    cancer of the rectum
    alimentary tract neoplasms
    epidemiology
    Opis:
    Wstęp i cel pracy: W latach 1990–2005 zarejestrowano na Podkarpaciu wzrost zachorowań na nowotwory przewodu pokarmowego z 727 do 1154 rocznie, a więc wzrost o 63%. Celem pracy była analiza zmian w zachorowaniach na nowotwory odbytnicy w latach 1990–2005, sformułowania wniosków oraz odniesienie ich do analogicznych danych dla Polski oraz innych krajów Europy. Materiał i metody: Analizie poddano 2573 zachorowania na raka odbytnicy. Metodą retrospektywnej analizy oceniano zachorowalność na nowotwory odbytnicy na Podkarpaciu opracowano współczynniki zachorowalności surowe i standaryzowane oraz wskaźniki struktury zachorowań. Wyniki: W latach 1990 – 2005 zarejestrowano 1464 zachorowania na raka odbytnicy u mężczyzn i 1109 u kobiet – razem 2573. W 1990 r. zachorowania u mężczyzn stanowiły 29,5% wszystkich zachorowań na nowotwory odbytnicy, a u kobiet 70,5%. Współczynnik mężczyźni /kobiety wynosił 0,66. W roku 1990 nowotwory odbytnicy stanowiły 0,83% wszystkich nowotworów u mężczyzn na Podkarpaciu i 1,5% u kobiet. W 2005 r. zachorowania u mężczyzn stanowiły 60,5% zachorowań na nowotwory odbytnicy, a u kobiet 39,5%. Współczynnik mężczyźni/kobiety wynosił 1,53. Wnioski: W latach 1990–2005 zachorowania na nowotwory odbytnicy wzrosły 5-krotnie oraz zwiększyły swój odsetek w ogólnej liczbie nowotworów 6-krotnie u mężczyzn i 3-krotnie u kobiet. W liczbie tej 66,9% chorych stanowili mężczyźni, a 33,1% kobiety. Współczynnik surowy zachorowań dla mężczyzn wzrósł w tym okresie 8-krotnie, a u kobiet 3,5-krotnie. Współczynniki standaryzowane wzrosły u mężczyzn ponad 6-krotnie, a u kobiet prawie 2-krotnie.
    Introduction and the aim of the study: Between 1990 and 2005, the number of incidence cases of the malignant neoplasm of the alimentary tract in Podkarpacie region rose from 727 to 1154 and it led to a 63% increase. The aim of the study was to analyse incidence rates for rectal neoplasm within the Podkarpacie area between 1990 and 2005, to make conclusions and confront them with the corresponding data for Poland and other European countries. Research material and methods: Incidence cases for rectum carcinoma were assessed by the retrospective analysis of material covering 2573 reports. The standardized and crude incidence ratios were formulated and incidence percentage rates were determined, as well. Results: The registered rectum carcinoma in the period under study totaled 2753 incidence cases, out of which 1464 in men and 1109 in women. In 1990, the number of rectal cancer incidence cases for men was 29,5% of all rectal cancers, and for women was 70,5%. The proportion of rectal cancer incidence cases for men and women was 0,66. In 1990, rectal cancers constituted 0,83% of all carcinomas in men and 1,5% in women in Podkarpacie region. In 2005, morbidity in men was 60,5% of all rectal cancers and 39,5% in women. The proportion of rectal cancer incidence cases for men and women was 1,53. Conclusions: Between 1990 and 2005, rectum cancer morbidity generally increased fivefold which led to the rise of all neoplasms sixfold in men and threefold in women. The neoplasm of the rectum constituted 66,9% in men and 33,1% in women. The crude incidence ratio increased eightfold in men and 3.5-fold in women. The standardized incidence ratio rose more than six times in men and about two times in women.
    Źródło:
    Medical Review; 2012, 2; 167-178
    2450-6761
    Pojawia się w:
    Medical Review
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ przygotowania jelita na powikłania pooperacyjne w leczeniu chirurgicznym nowotworów jelita grubego
    Autorzy:
    Małek, Zbigniew
    Małek, Piotr
    Dziki, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1392003.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    Przygotowanie jelita grubego
    rak jelita grubego i odbytnicy
    powikłania pooperacyjne
    Opis:
    Wstęp Rak okrężnicy i odbytnicy jest najczęstszym nowotworem przewodu pokarmowego leczonym operacyjnie przez oddziały i kliniki chirurgiczne w Polsce. Obecnie największym wyzwaniem chirurgii kolorektalnej jest zmniejszenie ilości nieszczelności zespoleń jelitowych oraz infekcji ran pooperacyjnych do minimum. Materiał i metodyka Badanie miało charakter retrospektywny i objęło materiał 227 chorych operowanych planowo w jednym ośrodku chirurgicznym z powodu nowotworów jelita grubego i odbytnicy w latach 2013-2018. W badaniu uczestniczyli kolejno operowani pacjenci, których podzielono na dwie grupy. Pierwszą stanowiło 109 chorych, u których zastosowano mechaniczne płukanie jelita, drugą zaś 118, którzy oprócz płukania otrzymali doustnie antybiotyk. Wyniki Badane grupy nie różniły się istotnie pod względem cech mogących mieć wpływ na wyniki leczenia w okresie 30 dni od zabiegu operacyjnego. Śmiertelność pooperacyjna wyniosła 0,9 i 0,85%, natomiast powikłania: nieszczelność zespolenia 1,8 i 1,7%, niedrożność pooperacyjna 3,7 i 5,0%, rozejście się rany 2,75 i 0,85% a zakażenie miejsca operowanego 13,8 oraz 3,4%, odpowiednio w pierwszej i drugiej grupie chorych. Wnioski 1. Przygotowanie jelita grubego płukaniem w połączeniu z podażą doustną antybiotyku znamiennie zmniejsza częstość zakażenia miejsca operowanego w porównaniu do samego mechanicznego płukania. 2. Rodzaj przygotowania jelita przed zabiegami operacyjnymi nie wpływa w sposób istotny na śmiertelność pooperacyjną oraz inne powikłania, w tym nieszczelność zespolenia, ale może mieć znaczenie na częstość rozejścia się rany pooperacyjnej.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2019, 91, 3; 10-14
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zaburzenia czynności seksualnych u pacjentów z gruczolakorakiem odbytnicy po przedniej resekcji odbytnicy
    Autorzy:
    Włodarczyk, Marcin
    Sobolewska, Justyna
    Nowak, Artur
    Szewczyk, Martyna
    Kluska, Piotr
    Dzika, Katarzyna
    Darnikowska, Justyna
    Mik-Wojtczak, Joanna
    Włodarczyk, Jakub
    Sobolewska-Włodarczyk, Aleksandra
    Trzciński, Radzisław
    Dziki, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1391991.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    zaburzenia czynności seksualnych
    rak jelita grubego
    niska przednia resekcja odbytnicy
    wyniki leczenia chirurgicznego
    Opis:
    Wprowadzenie: Przednia resekcja odbytnicy (LAR) jest leczeniem z wyboru u pacjentów z rozpoznanym rakiem odbytnicy. Operacja ta ściśle wiąże się z manipulacją w pobliżu narządów moczowo-płciowych oraz związanych z nimi nerwów i splotów nerwowych. Może to prowadzić do uszkodzenia nerwów współczulnych i przywspółczulnych w obrębie miednicy. W związku z tym istotnym problemem pozostaje utrata funkcji seksualnych po operacji odbytnicy. Celem pracy było zbadanie zaburzeń seksualnych u pacjentów z rakiem odbytnicy poddawanych LAR. Materiały i metody: W retrospektywnym badaniu przeanalizowano aktywność seksualną, zadowolenie z życia seksualnego i jego jakość (QoSL) w trzech okresach: (1) przed operacją, (2) miesiąc po i (3) pół roku po zabiegu. W analizie uwzględniono również: cechy demograficzne, choroby współistniejące, wcześniejsze operacje, charakterystykę nowotworu oraz leczenie uzupełniające. Wyniki: Większość pacjentów (64/100, 64%) była zdania, że zabieg LAR znacznie wpłynął na ich QoSL. Trzydziestu dwóch pacjentów podawało niewielkie jej pogorszenie, podczas gdy tylko 4 pacjentów stwierdziło, że nie doświadczyło żadnych zmian w tym obszarze. Jakość życia seksualnego oceniono w 3 różnych okresach: (1) przed operacją, (2) miesiąc po i (3) 6 miesięcy po operacji (22,6 ± 3,7 vs. 11,3 ± 7,9 vs. 17,0 ± 6,3; p < 0,0001). Wskaźnik QoSL miesiąc i sześć miesięcy po zabiegu był istotnie niższy u pacjentów z rozpoznanym nadciśnieniem tętniczym i wyższym BMI (p = 0,0283). Wnioski: Zaburzenia seksualne w następstwie LAR u chorych z rakiem odbytnicy są często niedoceniane, a niezmiernie ważna jest ich świadomość. W naszym badaniu stwierdziliśmy, że płeć męska, wyższy BMI i nadciśnienie tętnicze wiążą się z wystąpieniem zaburzeń seksualnych po LAR. Najwięcej dolegliwości występowało miesiąc po zabiegu, natomiast po 6 miesiącach u większości chorych zaburzenia seksualne zmniejszały się, a ich funkcja seksualna bliska była poziomowi wyjściowemu.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2019, 91, 3; 21-26
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przydatnosc zmodyfikowanego wytrzewienia tylnego w leczeniu raka jajnika
    Modified posterior exenteration in ovarian cancer treatment
    Autorzy:
    Wicherek, Łukasz
    Kuśnierz, Jerzy
    Śpiewankiewicz, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1031459.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    rak jajnika
    leczenie chirurgiczne
    zmodyfikowane wytrzewienie tylne
    usunięcie odbytnicy i esicy
    powikłania okołooperacyjne
    ovarian carcinoma
    surgical treatment
    modified posterior exenteration
    rectosigmoid resection
    perioperative complications
    Opis:
    The treatment of ovarian cancer is a type of combination treatment consisting of surgery and chemotherapy. Based on numerous studies, one might conclude that the radical nature of the surgical treatment is critical to the survival of the ovarian cancer patient. The aim of the primary procedure is complete cytoreduction, meaning the removal of all macroscopic foci of the cancer. This can be challenging since infiltration of the cancer frequently goes beyond the reproductive organs into the pelvis, involving the rectum, sigmoid colon, and the peritoneum of the lower recess. Therefore, apart from standard procedures, modified posterior exenteration (MPE) should be performed. MPE allows for en bloc resection of the cancerous tumor together with the uterus, adnexa, and parametria, and portions of the vagina, the pelvic peritoneum, the anterior aspect of the rectum, and the sigmoid colon. The next stage of the pro-cedure is colostomy or anastomosis within the region of the gastrointestinal tract followed by lymphadenectomy. A natural consequence of such an extensive intervention is a substantial number of complications. These, however, do not affect the quality of life of patients with ovarian cancer in an appreciable manner and thus have been accepted among gynecologic oncologists. What is important is that this type of surgery has a positive influence on prognosis, tending to prolong patients’ lives. Even when complications do occur, it is still more valuable to go ahead with this type of treatment than to forgo it in the interests of trying to avoid any possible negative consequences. This decision seems even more valid when the progress of medicine, which has enabled the effective treatment of such complications, is taken into consideration. The most common consequences of such a procedure are infection and wound dehiscence while anastomotic dehiscence within the gastrointestinal tract rarely occurs. The data included in the literature has clearly demonstrated that the patient’s preoperative serum albumin level may be con-nected with the risk of these common consequences and that the experience of the gynecologic oncologist who per-forms the procedure substantially influences whether such complications occur. It is therefore crucial that we create a nationwide chain of oncologic hospitals where these types of combination treatments of malignant neoplasms can be successfully carried out.
    Leczenie raka jajnika jest leczeniem skojarzonym, którego podstawowymi składowymi są leczenie chirurgiczne i che-mioterapia. Na podstawie wielu badań można stwierdzić, że kluczowe znaczenie dla przeżycia chorych ma radykal-ność leczenia chirurgicznego. Celem pierwotnego zabiegu operacyjnego jest doprowadzenie do całkowitej cytoreduk-cji – usunięcie wszystkich makroskopowych ognisk raka. Szerzący się w miednicy naciek wykracza poza narząd rodny i obejmuje bardzo często odbytnicę, esicę oraz otrzewną dolnego zachyłku. Dlatego poza standardowymi procedu-rami należy wykonać zabieg zmodyfikowanego wytrzewienia tylnego (modified posterior exenteration, MPE), który umożliwia usunięcie w technice en bloc guza nowotworowego wraz z macicą, przydatkami, przymaciczami, frag-mentem pochwy, otrzewną miednicy, przednią częścią odbytnicy i esicą. Kolejny etap zabiegu stanowi wyłonienie kolostomii lub zespolenia w obrębie przewodu pokarmowego, a następnie wykonanie limfadenektomii. Naturalną konsekwencją tak rozległej ingerencji jest pojawienie się znacznej liczby powikłań, jednak ich poziom został zaak-ceptowany przez środowisko ginekologów onkologów – nie wpływają one znacząco na zmniejszenie jakości życia chorych na raka jajnika. Co istotne, przeprowadzenie takiego zabiegu korzystnie wpływa na rokowanie – przedłu-żenie życia chorej, nawet przy wystąpieniu powikłań, ma bezsprzecznie wyższą wartość niż uniknięcie negatywnych następstw dzięki odstąpieniu od operacji. Tym bardziej że postęp medycyny umożliwia skuteczne ich leczenie. Spośród powikłań po tym zabiegu najczęściej obserwuje się zakażenie i rozejście rany pooperacyjnej. Rozejścia zespoleń w obrębie przewodu pokarmowego występują w niewielkiej liczbie przypadków. Z danych zebranych w literaturze wynika, że poziom przedoperacyjny albumin może mieć związek z ryzykiem występowania tych powikłań. Znaczny wpływ na zmniejszenie ich liczby ma doświadczenie zespołu ginekologów onkologów wykonujących zabieg. Z tego względu konieczne wydaje się utworzenie ogólnokrajowej sieci szpitali onkologicznych zajmujących się leczeniem skojarzonym nowotworów złośliwych.
    Źródło:
    Current Gynecologic Oncology; 2013, 11, 2; 125-136
    2451-0750
    Pojawia się w:
    Current Gynecologic Oncology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies