Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "public apology" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Between Dissonance and Convergence: The Dynamics of Interactions Between Vernacular and Official (Non-) Memories of the Mass Murder of Germans by Poles in Nieszawa
Autorzy:
Magierowski, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1790814.pdf
Data publikacji:
2017-03-24
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Socjologiczne
Tematy:
vernacular memory
official memory
non-memory
local community
recategorization
public apology
Opis:
Nieszawa, which is situated in northern Poland, is unique in the history of Polish-German relations. In 1945 local Polish militiamen murdered a group of German civilians there. In 2000, after decades of public silence about this crime, the leaders of the local community decided to commemorate the victims. In this article, the mutual influence of three kinds of (non-)memory of the crime-national official, local official, and vernacular- are analyzed. In conclusion, some of the factors are identified that make members of a group that mistreated “Others” accept the truth about the event and acknowledge the need to discuss it publicly.
Źródło:
Polish Sociological Review; 2017, 197, 1; 83-94
1231-1413
2657-4276
Pojawia się w:
Polish Sociological Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Publiczne przeprosiny - akt skruchy czy chwyt perswazyjny?
Autorzy:
Sobczak, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1195853.pdf
Data publikacji:
2020-10-06
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
Tematy:
public apology
apologizing
persuasive trick
image strategy
linguistic courtesy
publiczne przeprosiny
przepraszanie
grzeczność językowa
chwyt perswazyjny
strategia wizerunkowa
Opis:
Przedmiotem analizy retorycznej uczyniono silnie skonwencjonalizowane akty językowej grzeczności, jakimi są publiczne przeprosiny. Materiał badawczy stanowią przeprosiny pisemne, formułowane w Internecie. Analiza okoliczności, celów i sposobów werbalizowania publicznych przeprosin pokazuje, że są one częściej chwytem perswazyjnym, aktem strategicznym, nastawionym na uzyskanie określonych korzyści albo wyeliminowanie negatywnych skutków zagrażających podmiotowi w wyniku zrobienia czegoś, co zostało negatywnie ocenione albo naruszyło czyjeś prawa, niż aktem wynikającym z autentycznej skruchy.
The subject of rhetoric analysis involves strongly conventionalized acts of linguistic courtesy, such as public apologies. The research material consists of written apologies formulated on the Internet. The analysis of the circumstances, goals and ways of verbalizing public apologies shows that they are more often a persuasive trick, a strategic act aimed at obtaining specific benefits or eliminating negative effects impending over the subject as a result of doing something that has been assessed negatively or violated someone's rights, rather than an act of genuine repentance.
Źródło:
Res Rhetorica; 2020, 7, 3; 95-110
2392-3113
Pojawia się w:
Res Rhetorica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Action in the socially justified interest versus defamation in the press statement
Autorzy:
Olejniczak, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393141.pdf
Data publikacji:
2016-06-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
społecznie uzasadniony interes
dobra osobiste
naruszenie czci
bezprawność
prasa
nieprawdziwa informacja
należyta staranność
przeproszenie
justified public interest
publicity rights
impairment of dignity
lawlessness
the press
untruthful information
due diligence
apology
Opis:
A perpetrator’s action in the socially justified interest is sometimes perceived as a circumstance excluding lawlessness of his conduct. It also applies to a person infringing publicity rights. The topic is broad and triggers a widespread debate. The article focuses on an analysis of civil law issues of publicity rights protection and only the problems that occur in case a perpetrator of publicity rights infringement is charged with defamation, which is based on facts (not opinions). The author supports the thesis that in such cases a defamer’s profession is not important, and what can exclude lawlessness of his conduct and only when the accusation is true is an action with “due diligence” within the protection of socially justified interest. Social significance of the press and imposition of special duties in the field of information collection and dissemination on a journalist by the Act on the Press law do not constitute sufficient grounds for modifying the general rules of liability for dignity impairment only for the representatives of this profession. False press statements are not in the public interest and the aggrieved party should have the right to demand apology also from a journalist who maintained due diligence in his faulty action.
Działanie sprawcy szkody w społecznie uzasadnionym interesie jest niekiedy postrzegane jako okoliczność wyłączająca bezprawność jego zachowania. Dotyczy to także zachowania osoby naruszającej dobra osobiste. Zagadnienie jest bardzo obszerne i budzi szeroką dyskusję. Opracowanie ogranicza się do analizy zagadnień cywilnoprawnej ochrony dóbr osobistych oraz wyłącznie do problemów, jakie pojawiają się w razie postawienia sprawcy naruszenia dobra osobistego zarzutu zniesławiającego, który oparty jest na faktach (nie dotyczy opinii). Autor broni tezy, że w tych przypadkach nie jest istotna profesja sprawcy zarzutu, a działanie „z należytą starannością” w obronie społecznie uzasadnionego interesu może wyłączyć bezprawność jego zachowania tylko wówczas, gdy zarzut jest prawdziwy. Społeczne znaczenie prasy i nałożenie na dziennikarza przez ustawę Prawo prasowe szczególnych obowiązków w zakresie zbierania i przekazywania informacji nie stanowią wystarczającej podstawy do modyfikowania tylko dla reprezentantów tej profesji ogólnych reguł odpowiedzialności za naruszenie czci. W interesie społecznym nie leżą nieprawdziwe wypowiedzi prasowe, a pokrzywdzony nieprawdziwą informacją powinien mieć prawo żądać przeproszenia także przez dziennikarza, który dochował należytej staranności w swoich krzywdzących działaniach.
Źródło:
Ius Novum; 2016, 10, 2; 179-192
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies