Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "psycho-pedagogical diagnosis" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Kompetencje diagnostyczne nauczyciela w kontekście pomocy psychologiczno-pedagogicznej w szkole
Autorzy:
Klimek, Lilianna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/606797.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
teacher, diagnosis, psycho-pedagogical assistance, school
nauczyciel, diagnoza, pomoc psychologiczno-pedagogiczna, szkoła
Opis:
Professionalism emphasizes the importance of specific and high competences. This approach also applies to modern teaching, as a professional teacher is primarily a competent one. The psycho-pedagogical literature names various competencies to be acquired and developed by teachers. The teacher’s diagnostic competence also can be frequently found in the classifications of teacher’s competences. In their daily didactic and pedagogic work, this competence enables teachers to timely notice any difficulties or talents children may show, as well as to identify their individual psycho-physical possibilities and recognize their education and development needs. The teacher’s diagnostic competence is necessary for optimal and efficient arranging of psycho-pedagogical assistance at school. An accurate diagnosis established by the child’s teachers allows them to determine more productive methods of work with the child, to help the child to reduce or eliminate his/her problems, as well as to increase his/her motivation to work. This article concerns the teacher’s diagnostic competence in the context of the psycho-pedagogical assistance students receive at school.
Profesjonalizm przejawia się w posiadaniu określonych cech i wysokich kompetencji. Podejście takie odnosi się również do współczesnego nauczyciela. Profesjonalny nauczyciel to przede wszystkim kompetentny nauczyciel. W literaturze psychopedagogicznej określa się różne kompetencje, jakie powinien nabyć i rozwijać nauczyciel. W klasyfikacjach kompetencji nauczycielskich coraz częściej pojawia się też kompetencja diagnostyczna. To m.in. dzięki tej kompetencji nauczyciel w codziennej pracy dydaktyczno-wychowawczej może w porę dostrzec trudności i zdolności dziecka, rozpoznać jego indywidualne możliwości psychofizyczne oraz potrzeby rozwojowe i edukacyjne. Nauczycielska kompetencja diagnostyczna warunkuje optymalne i efektywne organizowanie pomocy psychologiczno-pedagogicznej w szkole. Właściwa diagnoza dokonana przez nauczycieli uczących dziecko pozwala im określić, w jaki sposób pracować z uczniem, aby ograniczyć lub wyeliminować trudności oraz zwiększyć jego motywację do pracy. Niniejszy artykuł dotyczy kompetencji diagnostycznych nauczyciela w kontekście pomocy psychologiczno-pedagogicznej udzielanej uczniowi w szkole.
Źródło:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny; 2016, 35, 1
0137-6136
Pojawia się w:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Eye-tracking w diagnozie, terapii i edukacji dzieci z niepełnosprawnością sprzężoną. Zarys problematyki
Eye-Tracking in the Diagnosis, Therapy and Education of Children with Multiple Disability: An Outline of Issues
Autorzy:
Kochanowicz, Aneta Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/478778.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
dziecko ze sprzężoną niepełnosprawnością
dziecko niemówiące
alternatywne i wspomagające metody komunikacji
eye-tracking
diagnoza psychologiczno-pedagogiczna
child with multiple disabilities
non-speaking child
augmentative and alternative communication
psycho-pedagogical diagnosis
Opis:
Celem artykułu jest przedstawienie możliwości wykorzystania eye-trackingu w szeroko pojmowanej edukacji dziecka niemówiącego ze sprzężoną niepełnosprawnością. Autorka posłużyła się analizą danych zastanych dokonaną z perspektywy własnego doświadczenia terapeutycznego w stosowaniu eye-trackingu w pracy z dziećmi w wieku przedszkolnym z niepełnosprawnością sprzężoną. W tekście przedstawiła najpierw zasadę działania eye-trackingu, a następnie ukazała jego wykorzystanie w badaniach z zakresu marketingu, kartografii, informatyki, jak również technik uczenia się. Następnie wskazała na eye-tracking jako potencjalne narzędzie do komunikacji z dziećmi niemówiącymi oraz do ich edukacji. W dalszej części zaprezentowała polskie urządzenia wykorzystujące technologię eye-trackingu w działaniach diagnostycznych, terapeutycznych i edukacyjnych. Z badań wynika, iż eye-tracking może odmienić życie dzieci, dla których jedynym kanałem komunikacyjnym jest wzrok, ponieważ oferuje im nowe formy spędzania wolnego czasu, uczenia się i komunikowania z otoczeniem. Ponadto technologię eye-trackingową można i trzeba wykorzystać do ponownej diagnozy dzieci ze sprzężoną niepełnosprawnością, u których poradnie psychologiczno-pedagogiczne posługujące się tradycyjnymi metodami rozpoznały głęboki stopień niepełnosprawności intelektualnej.
The aim of the article is to present the possibility of using eye-tracking in the education of non-speaking children with multiple disabilities. The author uses the analysis of the existing data from the perspective of her own therapeutic experience in the use of eye-tracking in work with preschool children with multiple disabilities. In the text, she first presents the principle of eye-tracking, and then she shows its use in marketing, cartography, IT, as well as learning techniques. She indicates eye-tracking as a potential tool for communication with non-speaking children and for their education. In the following part, she presents Polish devices that use eye-tracking technology in diagnostic, therapeutic and educational activities. The research shows that eye-tracking can change the lives of children for whom the only communication channel is sight, because it offers them new forms of spending free time, learning and communicating with the environment. In addition, eye-tracking technology can and must be used to re-diagnose children with multiple disabilities in whom psychological and pedagogical counselling centres – using traditional testing techniques – have recognised profound intellectual disability
Źródło:
Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce; 2019, 14, 4(54); 109-119
1896-2327
Pojawia się w:
Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zasoby rodzinne – nowa perspektywa podejścia do rodziny w obszarze diagnostyki i poradnictwa psychopedagogicznego
Family resources – the new perspective of the approach towards the family in the area of diagnostics and psycho-pedagogical guidance
Autorzy:
Kulesza, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/448498.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
family resources
positive diagnosis
negative diagnosis
resources oriented guidance
salutogenesis
humanistic psychology
psycho-pedagogical guidance
zasoby rodzinne
diagnoza pozytywna
diagnoza negatywna
poradnictwo zorientowane na zasoby
salutogeneza
psychologia humanistyczna
poradnictwo psychopedagogiczne
Opis:
The article presents and characterises the approach towards the psycho-pedagogical diagnostics of the family as well as towards guidance and family therapy based on the concept of resources. Such an approach to the psycho-pedagogical work with a family is not an entirely new phenomenon. At the same time it is a phenomenon that is often being disregarded and belittled in the light of the traditional approach based on the typological classification, which analyses each unit and every family system from the viewpoint of deficits, norms and indicators, disregarding its individuality and factors conditioning the survival of the family and its members. Family resources is a term, which combines the previous experiences with the contemporary ones. It joins the stance of Polish social pedagogics (Helena Radlińska and Aleksander Kamiński) with the foreign one (Frantz Nestmann and Hilarion Petzhold). The term allows for putting forth new questions, acknowledging new contexts for research and other possibilities of usage. The approach based on the resources in the work with a child and the family, parental guidance and psycho-pedagogical diagnostics in a considerable manner alters the attitude towards the clients and first of all, it affects the understanding of help by the specialists themselves. This approach means abandoning the particularised perspective, focused on deficits and drawing the attention towards the resources with acknowledgement of social factors, emphasising the unique, individual situation of every client, every family, subjectivity of the persons seeking help. It also enhances the feeling of causality and active participation of the clients in the process of solving the declared difficulties. The subject of this article is both description of the theoretical roots of the concept of family resources and displaying the possibility of its practical use in the work with the family in the area of psycho-pedagogical diagnosis as well as in other forms of assistance.
Artykuł przedstawia i charakteryzuje podejście do diagnostyki psychopedagogicznej rodziny jak i poradnictwa i terapii rodzin opartej na koncepcji zasobów.Takie spojrzenie na psychopedagogiczną pracę z rodziną nie jest zjawiskiem nowym. Jednocześnie często pomijanym i pomniejszanym wobec tradycyjnego podejścia opartego na koncepcji klasyfikacyjno-typologicznej, która rozpatruje jednostkę i każdy system rodzinny pod kątem deficytów, norm, wskaźników, pomijając jego indywidualność oraz czynniki warunkujące przetrwanie rodziny i jej członków. Rodzinne zasoby są pojęciem, które łączy doświadczenia dawne ze współczesnymi, stanowiska polskiej pedagogiki społecznej Heleny Radlińskiej i Aleksandra Kamińskiego z zagraniczną Franza Nestmanna, Hilariona Petzholda. Pozwala ono na postawienie nowych pytań, uwzględnienie innych kontekstów badawczych oraz innych możliwości zastosowania. Podejście oparte na zasobach w pracy z dzieckiem i rodziną, poradnictwie wychowawczym, diagnostyce psychopedagogicznej w znaczący sposób zmienia nastawienie do samych klientów, a przede wszystkim rozumienie pomocy przez samych specjalistów. Oznacza odejście od spojrzenia jednostkowego, skoncentrowanego na deficytach, a zwrócenie się w stronę zasobów i uwzględniania czynników społecznych, podkreślania indywidualnej, niepowtarzalnej sytuacji każdego klienta, każdej rodziny, podmiotowości osób szukających pomocy, wzmacniania poczucia sprawczości i aktywnego udziału klientów w procesie rozwiązywania zgłaszanych trudności. Przedmiotem niniejszego artykułu jest zarówno określenie korzeni teoretycznych pojęcia rodzinne zasoby jak i pokazanie możliwości jego praktycznego wykorzystania w pracy z rodziną zarówno w obszarze diagnozy psychopedagogicznej jak i dalszych oddziaływań pomocowych.
Źródło:
Studia nad Rodziną; 2015, 36; 77-95
1429-2416
Pojawia się w:
Studia nad Rodziną
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies