Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "practical truth" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Truth in Practical Reason: Practical and Assertoric Truth in Aristotle’s Nicomachean Ethics
    Autorzy:
    Pantoulias, Michail
    Vergouli, Vasiliki
    Thanassas, Panagiotis
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2016352.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-13
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Aristotle
    practical truth
    practical syllogism
    practical wisdom
    assertoric truth
    Opis:
    Truth has always been a controversial subject in Aristotelian scholarship. In most cases, including some well-known passages in the Categories, De Interpretatione and Metaphysics, Aristotle uses the predicate ‘true’ for assertions, although exceptions are many and impossible to ignore. One of the most complicated cases is the concept of practical truth in the sixth book of Nicomachean Ethics: its entanglement with action and desire raises doubts about the possibility of its inclusion to the propositional model of truth. Nevertheless, in one of the most extensive studies on the subject, C. Olfert has tried to show that this is not only possible but also necessary. In this paper, we explain why trying to fit practical truth into the propositional model comes with insurmountable problems. In order to overcome these problems, we focus on multiple aspects of practical syllogism and correlate them with Aristotle’s account of desire, happiness and the good. Identifying the role of such concepts in the specific steps of practical reasoning, we reach the conclusion that practical truth is best explained as the culmination of a well-executed practical syllogism taken as a whole, which ultimately explains why this type of syllogism demands a different approach and a different kind of truth than the theoretical one.
    Źródło:
    Peitho. Examina Antiqua; 2021, 12, 1; 197-221
    2082-7539
    Pojawia się w:
    Peitho. Examina Antiqua
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Podmiotowy aspekt wiary według Immanuela Kanta
    The Subjective Aspect of Faith According to Immanuel Kant
    Autorzy:
    Sieńkowski, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/507248.pdf
    Data publikacji:
    2019-08-20
    Wydawca:
    International Étienne Gilson Society
    Tematy:
    Immanuel Kant
    religion
    faith
    truth
    practical reason
    God
    immortality
    will
    morality
    intellect
    Opis:
    The subjective faith, in Kant’s approach, is a way of recognizing truth. This method is justified by subjective reasons, with the simultaneous lack of objective ones. What is recognized in the way of faith as truths are the postulates of practical reason regarding the existence of God and the immortality of man. The subjectivity of faith is expressed in the fact that it is a disposition, state, principle of mind (habitus) in recognizing truth in what is to be assumed as a necessary condition of the highest good which is the object of the will. Since faith belongs to the moral order, it is sometimes called a moral faith. Its task is to determine the will on the basis of moral law. As a way of recognizing the postulates of practical reason as true, faith takes a form of judgments stating the existence of these postulates. For this reason, the subjective faith is an act of the intellect, because it is the intellect that is entitled to state truths. Kant calls the subjective faith a pure practical rational faith. This faith is the principle of the intellect whereby it states that one should accept the conditions of the highest good in view of the practical imperative to realize this good. The structure of the subjective faith, according to Kant, corresponds to its object. However, in order to recognize its object, the faith does not require any additional conditions in the form of, for example, grace, but it is entirely actualized by virtue of human natural abilities. Therefore, Kant’s rational faith is totally a natural faith.
    Źródło:
    Studia Gilsoniana; 2019, 8, 3; 717-732
    2300-0066
    Pojawia się w:
    Studia Gilsoniana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Tomistyczna a Freudowska koncepcja sumienia
    Thomistic versus Freudian theory of conscience
    Autorzy:
    Jasek, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/426579.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    conscience
    superego
    feeling of guilt
    practical reason
    objective moral truth
    St. Thomas Aquinas
    Sigmund Freud
    Opis:
    The aim of this paper is to present and confront Thomistic and Freudian theories of conscience despite the essential differences between these two concepts. According to St. Thomas Aquinas conscience is an act of practical reason that recognizes objective moral truth in a receptive way. On the contrary, Sigmund Freud states that conscience is a part of the superego which supervises and controls human behavior taking into consideration changeable ethical norms and values. This paper is an attempt to complete Aquinas’s classical doctrine of conscience with Freud’s contemporary yet controversial psychoanalytic theory of personality, especially in the matter of pathological feeling of guilt.
    Źródło:
    Logos i Ethos; 2013, 2(35); 27-42
    0867-8308
    Pojawia się w:
    Logos i Ethos
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    PROBLEM PRAWDY W FILOZOFII ARYSTOTELESA
    THE PROBLEM OF TRUTH IN THE PHILOSOPHY OF ARISTOTLE
    Autorzy:
    Duma, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/488525.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Arystoteles
    prawda
    prawda w rozumieniu logicznym
    pozalogiczne aspekty prawdy
    poznanie dyskursywne (episteme)
    mądrość teoretyczna (sophia)
    mądrość praktyczna (phronesis)
    pragnienie (orexis)
    sztuka (techne)
    Aristotle
    truth
    truth in logical understanding
    extra-logical aspects of truth
    discursive knowledge (episteme)
    theoretical wisdom (sophia)
    practical wisdom (phronesis)
    desire (orexis)
    art (techne)
    Opis:
    The article deals with the problem of truth by Aristotle. The study begins a presentation of the main cognitive dispositions, mentioned in Book VI of Nicomachean Ethics, by which man achieve the truth. A next object of analysis is the truth in logical understanding. Its “place” is the intellect performing acts of judgment, standing at the basis of discursive knowledge. Having in mind that the determinants of so understood truth are things, further investigations are focused on except logical aspects of truth. Aristotle defines them, as in the case of logical truth, on the base of human cognitive dispositions, which–apart from discursive knowledge (episteme) — include theoretical wisdom (sophia), practical wisdom (phronesis), desire (orexis), and art (techne). The actions emerging from these dispositions are also a form of cognitive agreement with reality, and consequently can be considered as a kind of truth. Despite that here as well, the truth is connected with the cognitive functions, its determinants are also real things. This leads to a crucial question of the presented article which concerns the truth of things themselves. According to Author, Aristotle does not give a directly answer, although his certain remarks touch this problem. Their examination allows better to understand the later conceptions of truth.
    Artykuł poświęcony jest problemowi prawdy u Arystotelesa. Rozważania rozpoczyna przedstawienie najważniejszych dyspozycji poznawczych, za pomocą których człowiek ujmuje prawdę, wymienionych w VI ks. „Etyki Nikomachejskiej”. Kolejnym przedmiotem analiz jest prawda w rozumieniu logicznym, której „miejscem” jest intelekt, dokonujący czynności sądzenia, stojącej u podstaw poznania dyskursywnego. Mając na uwadze to, że wyznacznikiem tak pojętej prawdy są rzeczy, dalsze dociekania skupiają się na pozalogicznych aspektach prawdy. Arystoteles określa je, podobnie jak w przypadku prawdy logicznej, na podstawie dyspozycji poznawczych człowieka, do których – obok poznania dyskursywnego (episteme) – zalicza mądrość teoretyczną (sofia), mądrość praktyczną (phronesis), pragnienie (oreksis) oraz sztukę (techne). Wyłaniane przez te dyspozycje działania są także formą poznawczego uzgadniania się z rzeczywistością, wskutek czego mogą być uznane za pewien rodzaj prawdy. Mimo że i tu prawda związana jest z czynnościami poznawczymi, jej wyznacznikiem są również rzeczy. Prowadzi to do kluczowego pytania artykułu o prawdę samych rzeczy. Według Autora, Arystoteles wprost nie udziela na nie odpowiedzi, choć pewne jego stwierdzenia poruszają ten problem. Przyjrzenie się im pozwala lepiej zrozumieć późniejsze koncepcje prawdy.
    Źródło:
    Roczniki Filozoficzne; 2013, 61, 2; 5-25
    0035-7685
    Pojawia się w:
    Roczniki Filozoficzne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Degradacja życia religijno-moralnego jako zagrożenie ładu społeczno-cywilizacyjnego
    The Degradation of Religious and Moral Life as a Threat to Civic and Social Order
    Autorzy:
    Zabielski, Józef
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2149948.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    religious and moral indifferentism
    turning away from God
    practical atheism
    degradation of religious and moral life
    absolutization of freedom
    distorting the truth and the good
    threats to social and civic order
    religijno-moralny indyferentyzm
    odchodzenie od Boga
    ateizm praktyczny
    degradacja życia religijno-moralnego
    absolutyzacja wolności
    deformacja prawdy i dobra
    zagrożenia ładu społeczno-cywilizacyjnego
    Opis:
    As a personal being, man needs contact with other people in order to fully and properly flourish both personally and socially. This imperative impels man to go “beyond” others and to seek contact with a Transcendental Being, meaning God. Contact with God gives man a sense of safety that enables him to come to know the norms of behavior that stabilize human existence and make proper interpersonal relationships possible. In contemporary society, however, man has departed from this concept, he lives “without God,” and is no longer “open to God.” Religious and moral indifferentism, or living “as if God does not exist,” is a manifestation of such an attitude. When treated as the highest value, materialism becomes the axiological orientation of human existence, which results in the degradation of religious and moral life and threatens social and civic order. This article examines this issue by focusing on two dimensions: 1) the degradation of religious and moral life as a contemporary phenomenon, and 2) the threat to social and civic order that results from religious and moral indifferentism.
    Człowiek jako byt osobowy do pełnego rozwoju potrzebuje kontaktu z innymi osobami, co umożliwia mu poprawny rozwój osobowo-społeczny. Ten imperatyw sięga „ponad” osobę drugiego człowieka, dążąc do kontaktu z Bytem Transcendentnym – z Bogiem. Kontakt z Bogiem daje człowiekowi poczucie bezpieczeństwa, umożliwiając poznanie norm postępowania, stabilizujących ludzką egzystencję i poprawność relacji międzyludzkich. We współczesnym społeczeństwie mamy do czynienia z odchodzeniem od tej koncepcji, gubieniem „otwartości ku Bogu” i prowadzeniem życie „bez Boga”. Postawę taką prezentuje religijno-moralny indyferentyzm, czyli życie „jakby Boga nie było”. Aksjologicznym ukierunkowaniem ludzkiej egzystencji staje się materializm, traktowany jako wartość najwyższa. Skutkuje to degradacją życia religijno-moralnego oraz prowadzi do licznych zagrożeń ładu społeczno-cywilizacyjnego. Podejmując analizę tego zagadnienia, w niniejszym artykule chcemy skupić się na dwóch jego wymiarach: 1) Degradacja życia religijno-moralnego jako fenomen współczesności; 2) Zagrożenia ładu społeczno-cywilizacyjnego jako skutek religijno-moralnego zobojętnienia.
    Źródło:
    Rocznik Teologii Katolickiej; 2018, 17, 3; 335-349
    1644-8855
    Pojawia się w:
    Rocznik Teologii Katolickiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies