Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "philosophy of subject" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-14 z 14
    Tytuł:
    Czyn doskonalący osobę. W kręgu perfekcjoryzmu Karola Wojtyły
    A ACT PERFECTING A PERSON. THE IDEA OF PERFECTIORISM IN THE PHILOSOPHY OF KAROL WOJTYŁA
    Autorzy:
    Jasiński, Karol
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2170334.pdf
    Data publikacji:
    2012-12
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
    Tematy:
    man
    act
    philosophy of being
    philosophy of subject
    perfectiorism
    Opis:
    The paper presents the idea of perfectiorism in the philosophy of Karol Wojtyła – a man becomes morally better, but not perfect, by every good action. The article has three parts: 1) the outline of Wojtyła’s philosophical anthropology: a man is a morally subject, because every man is a acting being; every deed reveals not only person but also basic structure of the man (subjective structure – consciousness, causality, self-determination, responsibility and objective structure – soul, psyche, body, participation); 2) the possibility of perfectiorism in the classical philosophy of being (Aristotle and Thomas Aquinas): a good is identical with the aim of the striving of the being; the aim is adequate to the nature of the being and improves it; the perfection is definited by the way of being and the substancial form; the purpose of every being should be the actualization of the possibilities of the nature; 3) the impossibility of the perfectiorism in the philosophy of consciousness (I. Kant and M. Scheler): a mind has been separated from the whole being and a good has been reduced to the experience of the consciousness (Kant’s categorical imperative and Scheler’s experience of values); the consequence is the isolation the experience from the action.
    Źródło:
    Studia Elbląskie; 2012, 13; 351-361
    1507-9058
    Pojawia się w:
    Studia Elbląskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Poszukiwanie podstaw moralności a wychowanie. Rozważania w nawiązaniu do poglądów Karola Wojtyły i Maxa Schelera
    Search for the Foundations of Morality and Education. Deliberations with Reference to Karol Wojtyła's and Max Scheler's Views
    Autorzy:
    Jasińska, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1811047.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    moralność
    wychowanie
    filozofia bytu
    filozofia podmiotu
    osoba
    dobro
    godność osobowa
    doskonałość bytowa
    morality
    education
    philosophy of being
    philosophy of the subject
    person
    good
    personal dignity
    perfection of the being
    Opis:
    In the article an attempt is made to search for the foundations of morality in the context of education, with reference to two philosophical currents: philosophy of being (metaphysics) and philosophy of the subject. Analysis of Karol Wojtyła's texts and of his debate with Max Scheler about the teleological character of morality gives rise to a reflection on the issue of achieving moral perfection by man; perfection that is important from the point of view of pedagogy. In personalistically-oriented education the problem is not only how to define who the man is, but also who he should be, in what way he becomes morally good and what educational activities may help him in this respect. Searching for an answer to this question that is significant for education becomes also searching for the foundations of morality.
    Źródło:
    Roczniki Pedagogiczne; 2010, 2(38); 21-39
    2080-850X
    Pojawia się w:
    Roczniki Pedagogiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Podmiot matematyczny Hilberta
    Hilbert’s mathematical subject
    Autorzy:
    Brożek, Bartosz
    Olszewski, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/690816.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Copernicus Center Press
    Tematy:
    philosophy of mathematics
    mathematical subject
    David Hilbert
    Opis:
    The aim of this paper is threefold. First, on the basis of Gordan’s problem and Hilbert’s basis theorem we want to say a few words about the formation of Hilbert’s philosophy of mathematics in the late nineteenth and early twentieth centuries. Second, we attempt to reconstruct Hilbert’s Program highlighting the role of reasoning which is not conducted within the axiomatic system. Third, we formulate and try to justify the claim that Hilbert’s Program assumes some metaphysics of the subject that – in general terms – is identical with Kant’s transcendental subject.
    Źródło:
    Zagadnienia Filozoficzne w Nauce; 2013, 53; 93-132
    0867-8286
    2451-0602
    Pojawia się w:
    Zagadnienia Filozoficzne w Nauce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Philosophy as transformative practice: a proposal for a new concept of philosophy that better suits philosophy education
    Autorzy:
    Thomas, Phillipp
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/437436.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
    Tematy:
    philosophy of education
    theories of education
    practical turn and philosophy
    modern scientific paradigm and philosophy
    subject‐specific didactics philosophy
    philosophy education
    philosophy at school
    Opis:
    The source of the following considerations is the observation that academic philosophy at universities does not fit well with philosophy education processes, e.g., those at school. Both sides seem to be separate from each other. I assume that the two areas rely on two very different concepts of philosophy. To work out a concept of philosophy more appropriate to the educational context, I methodically apply the practical turn to our philosophising in very different contexts. Moreover, I elaborate that it is precisely the modern scientific paradigm that underlies philosophy as scientific practice and that the former represents a problematic con-striction of philosophising in educational contexts. For where the ideal is objective scientific knowledge - from which everything subjective has been removed - there can be no deeper transformation of the subject through philosophy. My thesis is that philosophy is better suited to the educational context as transformative and not as scientific practice. As a consequence, the question arises as to whether the study of philosophy on teacher training courses needs a new impulse in the direction of philosophy as transformative practice.
    Źródło:
    ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2019, 9, 2; 185-199
    2083-6635
    2084-1043
    Pojawia się w:
    ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Hegel and the Spiritual Evolution of Absolute Subject
    Autorzy:
    Minkov, Ivo
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2141916.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-31
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    History of philosophy
    ethics
    methodologization
    mediation
    spiritual evolution
    Absolute Subject.
    Opis:
    The article interprets the methodological potential of Hegel’s speculative dialectics as a possible course of spiritual evolution of the Absolute subject. The intention is towards the method, first through the very construction of the “idea of freedom” from the point of view of Logic; second, through the constitutive function of freedom and the transition of the subjective spirit into the objective spirit; third, through the unfolding of mediation in the realms of the objective spirit. This essentially substantial methodologization dissolves the theoretical space of the idea of the mediating function of freedom as an ontological principle of ethical life. In line with the paradigm of such a course, the text considers a project of speculative ethics, a project within the framework of which the methodological and ontological sublation of spiritual evolution takes place.
    Źródło:
    Ethics in Progress; 2021, 12, 2; 89-111
    2084-9257
    Pojawia się w:
    Ethics in Progress
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Многоаспектная интерпретация фраземы в монографии Н. Алефиренко "Теоретичні питання фразеології": к юбилею ученого
    Multi-Aspect Interpretation of the Phraseme in Nikolaĭ Alefirenko’s Monograph Teoretychni pytannia frazeolohiï: On the Occasion of His Jubilee
    Wieloaspektowe rozumienie frazemu w monografii Nikołaja Alefirenki Теоретичні питання фразеології. Z okazji jubileuszu badacza
    Autorzy:
    Космеда, Татьяна
    Ковтун, Оксана
    Осипова, Татьяна
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/38697127.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    intertextuality
    Nikolaĭ Alefirenko
    philosophy of language
    the subject of science
    the concept of the phraseme
    Opis:
    This article is dedicated to the renowned Russian and Ukrainian linguist Nikolaĭ Alefirenko on the occasion of his 75th birthday. The paper considers his approach to the study of the phraseme presented in his monograph Teoretychni pytannia frazeolohiï [Theoretical Issues of Phraseology] (1987), which includes a multi-dimensional and comprehensive description of this concept through the prism of his philosophy of language, and which is based on the material of the Ukrainian language from the early Soviet period of his scholarly activity. The article draws attention to the intertextual dimension of Alefirenko’s monograph, noting his knowledge of tradition and heritage of classical linguistics on the one hand, and novel approaches in the modern study of language on the other, coupled with a careful selection of illustrative material from a large body of phraseological dictionaries as well as literary works and journalistic texts. The phraseme is approached as a multifaceted phenomenon, and it is captured using a system of definitions clarifying its features and types. It is analysed in the context of the philosophy of language – through the prism of semantics, syntactics and pragmatics. The author’s scientific thinking is characterised by the ability to see this issue in all linguistic dimensions. As interpreted by Afirenko, the phraseme is (1) “a symbol of the life of a language”, (2) a structural unit of the language system, (3) a component of the linguistic (phraseological) picture of the world (4) with peculiar epistemological roots, (5) an active component of the communication process, (6) reflecting the philosophy and logic of the language and (7) demonstrating a kind of connection with units of all its levels; (8) “a unit of the highest language level”; (9) “one of the means of human self-expression”. In Afirenko’s model, the phraseme is a complex unit which is unique in nature, and his understanding fully corresponds to the modern linguistic paradigm. Although his study was written 35 years ago, it is certainly still novel today.
    Artykuł jest dedykowany wybitnemu rosyjskiemu i ukraińskiemu językoznawcy Nikołajowi Alefirence z okazji jego 75. urodzin. Dotyczy rozważań nad pojęciem frazemu, przedstawionych przez badacza w monografii Теоретичні питання фразеології [Zagadnienia teoretyczne frazeologii] (1987). Praca ta zawiera kompleksową i wielostronną analizę frazemu w kontekście filozofii języka wyznawanej przez autora, opartą na materiale języka ukraińskiego z wczesnego radzieckiego okresu działalności naukowej lingwisty. W artykule zwrócono uwagę na intertekstualne ujęcie zagadnienia. Odnotowano erudycyjność autora zarówno w kontekście tradycji, spuścizny językoznawstwa klasycznego, jak też nowatorskich poglądów we współczesnej lingwistyce, podpartych analizą dużej liczby słowników frazeologicznych, utworów literatury pięknej i publicystyki. Frazem jest traktowany jako zjawisko wieloaspektowe, definiowane za pomocą  systemu określeń doprecyzowujących jego cechy i typy. Analizowany jest przez pryzmat semantyki, syntaktyki i pragmatyki. Rozumienie frazemu cechuje językoznawcza wieloaspektowość. Alefirenko uznaje go za (1) „symbol życia języka”, (2) strukturalną jednostkę systemu języka, (3) komponent językowego (frazeologicznego) obrazu świata, (4) element mający swoiste korzenie epistemologiczne, (5) aktywny składnik procesu komunikacyjnego, (6) komponent odzwierciedlający filozofię i logikę języka, (7) element związany z innymi jednostkami języka, na wszystkich jego poziomach, (8) „jednostkę najwyższego poziomu języka”, (9) „jeden ze sposobów wyrażania siebie przez człowieka”. Jest jednostką kompleksową i niepowtarzalną, której rozumienie odpowiada współczesnemu lingwistycznemu paradygmatowi naukowemu. Monografia powstała 35 lat temu, ale do dziś niewątpliwie pozostaje pracą nowatorską.
    Źródło:
    Studia z Filologii Polskiej i Słowiańskiej; 2022, 57
    0081-7090
    2392-2435
    Pojawia się w:
    Studia z Filologii Polskiej i Słowiańskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Philosophical Roots of the Dialogical Concept of Law
    Autorzy:
    Rossmanith, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/927486.pdf
    Data publikacji:
    2016-06-01
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR
    Tematy:
    dialogue
    philosophy of dialogue
    encounter
    phenomenology
    the Other
    existentialism
    subject
    ethical relationship
    difference
    logos
    Opis:
    The main task which I pose for myself is to indicate the philosophical roots of the dialogical concept of law. First and foremost, I would like to present dialogue in the context of ancient Greek philosophy and in the context of the classicists of the philosophy of dialogue. Furthermore, I seek phenomenological bases for constructing the dialogical concept of law. The phenomenological method, starting with its classical Husserlian form, has undergone many changes. Thanks to the indication of new horizons of phenomenology by Emmanuel Levinas, discovering dialogical consciousness and the subject constituted in being with the Other are possible. The reference point of reflections on the concept of law is the relationship with the Other as an ethical relationship. Philosophy of dialogue is a certain possible prism of thinking about the social, public, and institutional space. It is thinking through the prism of dialogue (speaking), but also through the third who contributes discourse relevant to what is said. Law as the third, as the mediating element, is a co-constituting element of the entire legal world.
    Źródło:
    Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2016, 2(13); 51-58
    2082-3304
    Pojawia się w:
    Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pedagogika ogólna w ramie internalistycznej
    Philosophy of education in the internalistic frame
    Autorzy:
    Dembiński, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/550298.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    pedagogika ogólna
    rama internalistyczna
    poznanie
    kategoryzacja
    podmiot pedagogiczny
    philosophy of education
    internalistic frame
    cognition
    categorization
    pedagogical subject
    Opis:
    In this article, I make an assumption that general pedagogy has an authorial character. Its content is composed of categories which result from personal experiences of pedagogues. Thus, I call for a departure from externalistic approaches and creation of the concept of philosophy of education in the internalistic frame. In the comments I give suggestions how this type of philosophy of education could be created.
    W niniejszym artykule przyjmuję założenie, że forma pedagogiki ogólnej ma charakter autorski. Na jej treści składają się kategorie wynikające z osobistych doświadczeń pedagogów. Tym samym nawołuję do odejścia od ujęć eksternalistycznych i tworzenia koncepcji pedagogiki ogólnej w ramie internalistycznej. W wypowiedzi podaję sugestie, jak tego typu pedagogikę ogólną można by stworzyć.
    Źródło:
    Forum Pedagogiczne; 2018, 8, 1; 81-92
    2083-6325
    Pojawia się w:
    Forum Pedagogiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    American and European Leftist Academia through the Prism of Paul Berman’s <i>A Tale of Two Utopias: The Political Journey of the Generation of 1968</i>
    Autorzy:
    Gungov, Alexander L.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/626142.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    leftist thought
    social and political philosophy
    political left
    global predicament
    subject fetishism
    commodification of subjects
    simulacrum
    global surplus recycling mechanism
    sin of the Left
    Opis:
    In his book, Paul Berman outlines a productive framework for a further interpretation of ideas of the leftist thinkers in North America and Europe. This article tries to follow Berman’s approach and to provide a critical stance towards the views of a number of Western social and political philosophers who write after 1968 and even after 1989. My findings confirm Berman’s light irony to this trend of thought but emphasize that some of the works discussed seem to be realistic in avoiding unjustified optimism concerning the leftist position.
    Źródło:
    Review of International American Studies; 2019, 12, 2; 89-102
    1991-2773
    Pojawia się w:
    Review of International American Studies
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Człowiek jako podmiot bezpieczeństwa w eko-filozofii Henryka Skolimowskiego
    Human as a subject of security in eco-philosophy of Henryk Skolimowski
    Autorzy:
    Chrzanowska-Gancarz, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/326217.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Politechnika Śląska. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej
    Tematy:
    człowiek jako podmiot bezpieczeństwa
    eko-filozofia
    Skolimowski Henryk
    bezpieczeństwo ekologiczne
    rozwój
    human as a subject of security
    eco-philosophy
    ecological safety
    development
    Opis:
    Bezpieczeństwo i poczucie bezpieczeństwa należą do elementarnych, wręcz atawistycznych, egzystencjalnych potrzeb człowieka, zarówno w wymiarze jednostkowym, społeczno-kulturowym, jak i globalnym. Człowiek, będąc niewątpliwie podmiotem bezpieczeństwa, zdolny jest funkcjonować w pełnym spektrum swoich możliwości oraz ewoluować społecznie dopiero wówczas, gdy potrzeby bezpieczeństwa – przedstawione swego czasu na wektorze słynnej piramidy Maslowa – zostaną w pełni zaspokojone. W artykule podjęto próbę odpowiedzi na fundamentalne pytania: Czym właściwie jest poczucie bezpieczeństwa i dlaczego ten stan i proces stanowi tak istotną rolę w życiu człowieka? Jak żyć godnie i (mimo wszystko) bezpiecznie w świecie zdominowanym przez atrofię wartości oraz chwiejnym pod względem aksjologicznym? Kanwę do owych rozważań stanowi koncepcja eko-filozofii Henryka Skolimowskiego.
    Security and a sense of security are elementary, even atavistic, existential human needs, both in the individual, socio-cultural and global dimensions. Human as a subject of security, is able to function in the full spectrum of his abilities and to evolve socially only when the security needs – presented on the vector of Maslow's famous pyramid – will be fully satisfied. The article attempts to answer the following fundamental questions: What exactly is a sense of security and why this state and process plays such an important role in human life? How to live with dignity and (in spite of all) safely in the world that is dominated by the atrophy of values and which is axiologically unstable? The concept of Henryk Skolimowski's eco-philosophy forms the basis for these reflections.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska; 2018, 123; 61-71
    1641-3466
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Współczesne wyzwanie dla podmiotowości – w stronę człowieka nieokreślonego
    The contemporary challenge to subjectivity – towards the indefinite man
    Autorzy:
    Warzyński, Sylwester
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1068981.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    człowiek
    „śmierć człowieka”
    człowiek jako podmiot
    nowożytność
    Nietzsche
    Heidegger
    Sartre
    Derrida
    Foucault
    filozofia człowieka
    man
    „death of man”
    man as subject
    modernity
    philosophy of man
    Opis:
    Artykuł traktuje o współczesnym zakwestionowaniu nowożytnej wizji człowieka jako podmiotu. Ukazuje, w jaki sposób takie myślenie stało się swego rodzaju ponowoczesną dominantą, a odnosząc się do kilku konkretnych koncepcji filozoficznych, tłumaczy jak należy rozumieć idę „śmierć człowieka” i jakie są jej konsekwencje. W pierwszej części autor ukazuje, że nowożytne kreowanie podmiotu na szczególnego rodzaju suwerena, władcę siebie i świata, w konsekwencji doprowadza do jego „śmierci”. „Śmierci”, która w pewien sposób została sprowokowana przez samych rzeczników podmiotowości, przez ich pomysł ubóstwienia podmiotu, uczynienia go absolutnie niezależnym, autonomicznym, niczym nieskrępowanym.W drugiej części, odwołując się do takich filozofów jak Nietzsche, Heidegger, Sartre, Derrida, Foucault, autor tłumaczy, z czym wiąże się ponowoczesna idea „śmierci człowieka”. Uzasadnia, że każdy z tych filozofów, porzucając metafizykę, kwestionując nowożytne rozumienie podmiotowości, proponuje wizję człowieka, który przestaje być „jakiś”, jakoś określony, stale obecny, zdefiniowany. Zgodnie z takim myśleniem człowiek staje się całkowicie nieokreślony. Na koniec, odwołując się do myślenia Michela Foucaulta, autor ukazuje istotne znamiona kultury, w której żyjemy, jako konsekwencje przyjęcia pewnych ponowoczesnych założeń w myśleniu o człowieku. Mówi więc o „kulturze niedialektycznej”, „kulturze dobrego funkcjonowania” oraz „kulturze oporu”.
    This article addresses the contemporary challenge to the modern vision of man as a subject. It shows that this kind of thinking has become a postmodern dominant view, and by taking into account several philosophical accounts it explains how one should understand the idea of the „death of a man” and what its consequences are. In the first part, the author shows that the modern creation of the subject for a particular kind of sovereign, that is the ruler of himself and the world, consequently leads to his own „death”. The author argues that the death of such a subject has in a way been provoked by the very advocates of subjectivity and their idea of the deification of the subject, making him absolutely independent, autonomous, uninhibited. In the second part of the paper, the author explains what is entailed by the postmodern idea of the “death of a man” with reference to philosophers such as Nietzsche, Heidegger, Sartre, Derrida, and Foucault. He argues that each of these philosophers, by abandoning metaphysics and questioning the modern understanding of subjectivity, proposes the vision of a man who ceases to be „jakis”, somehow determined, permanently present, defined. According to such a view, man becomes instead completely undefined. Lastly, the author shows following Foucault the essential features of the culture in which we live as the result of accepting certain postmodern assumptions when thinking about man. Hence, he speaks of a „nondialectic culture”, „the culture of good functioning” and the „culture of resistance”.
    Źródło:
    Studia Philosophiae Christianae; 2019, 55, 4; 61-88
    0585-5470
    Pojawia się w:
    Studia Philosophiae Christianae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Philosophical and literary two-handedness: The case of Dobrosław Kot
    O filozoficzno-literackiej „twórczości dwuręcznej”. Przypadek Dobrosława Kota
    Autorzy:
    Siwak, Ilona
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2087665.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    literary theory
    literature and philosophy
    narratology
    relational subject
    philosophy of dialogue
    implied and thematized communication
    Dobrosław Kot (b. 1976)
    twórczość dwuręczna
    narracja drugoosobowa
    narratologia
    podmiot relacyjny
    podmiotowość
    filozofia dialogu
    Dobrosław Kot
    Wit Szostak
    informacja implikowana i stematyzowana
    literatura i filozofia
    Opis:
    The possibility and the ways of articulating subjectivity is the main theme of both the philosophical books and essays of Dobrosław Kot as well as his fiction, written under the pseudonym Wit Szostak. His approach is grounded in ‘the relational subject’, a notion which has been developed in numerous philosophical treaties and in literature. This article examines the ways and means of the constituting the textual subject in Kot's philosophical books, Subjectivity and Loss (2009), Dramatic Thinking (2016), and Odyssseus' Raft: An essay about migrants (2020) and tries to position his thought with regard to similar studies of the relational subject in contemporary humanities. The discussion ranges from second-person narration and the semantics of personal pronouns in the structure of literary works (i.e. points of contact between philosophy and literary discourse) to the functioning of implied and thematized information in literary narratives. Crucially, the tensions between these two forms of communication offer the textual subject an opportunity to articulate his position. Finally, all the analyses point to the conclusion that loss is indeed at the heart Dobrosław Kot’s work.
    Źródło:
    Ruch Literacki; 2021, 5; 679-700
    0035-9602
    Pojawia się w:
    Ruch Literacki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Leszek Kołakowski – nieznany konstruktywista
    Leszek Kołakowski – An Unknown Constructivist
    Autorzy:
    Chałubiński, Mirosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31343098.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Filozofii i Socjologii PAN
    Tematy:
    Leszek Kołakowski
    Richard Rorty
    konstruktywizm
    czynna rola podmiotu w poznaniu
    Warszawska Szkoła Historii Idei
    socjologia wiedzy
    rewizjonizm
    constructivism
    active role of the cognitive subject
    The Warsaw School of History of Ideas
    anti-fundamentalist philosophy of science
    sociology of knowledge
    revisionism
    Opis:
    Artykuł prezentuje filozofię Leszka Kołakowskiego nie tylko na tle konstruktywistycznych nurtów w epistemologii (m.in. neopragmatyzmu Richarda Rorty’ego i metodologicznego anarchizmu), lecz również w kontekście rewizjonizmu marksistowskiego (m.in. Stanisława Brzozowskiego, Antonio Gramsciego i György Lukácsa). Wspólny teoretyczny mianownik stanowią dla nich te rodzaje teorii poznania, które akcentują czynną rolę podmiotu w poznaniu. Cechuje je też zazwyczaj sceptycyzm i agnostycyzm. Artykuł ten pokazuje także ideologiczno-polityczne implikacje filozoficznych badań Kołakowskiego w okresie istnienia Warszawskiej Szkoły Historii Idei w latach 1955–1968.
    The paper presents Leszek Kołakowski’s philosophy by comparing it not only with different constructivist threads in epistemology (among others, Richard Rorty’s neopragmatism and methodological anarchism), but also with Marxist revisionism (Stanisław Brzozowski, Antonio Gramsci, György Lukács). The epistemologies emphasizing an active role of the subject in cognition are here taken into account. Their common attribute is frequently scepticism and agnosticism. The paper also shows some ideological-political implications of Kołakowski’s research in the period of the Warsaw School of History of Ideas in 1955–1968.
    Źródło:
    Filozofia i Nauka; 2016, 4; 231-240
    2300-4711
    2545-1936
    Pojawia się w:
    Filozofia i Nauka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czy naturalizm jest prawomocny?
    Is Naturalism Legitimate?
    Autorzy:
    Pobojewska, Aldona
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2015776.pdf
    Data publikacji:
    2003
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    naturalizm
    realizm ontologiczny
    realizm teoriopoznawczy
    paradygmat ontologiczny i mentalistyczny filozofii
    uwarunkowanie podmiotu poznania
    naturalizm jako postawa badawcza
    naturalism
    ontological realism
    epistemological realism
    ontological and mentalistic paradigms of philosophy
    conditioning of the subject of cognition
    naturalism as a research attitude
    Opis:
    Naturalism that I deal with is an approach towards the world, the man and the possibilities and methods of learning about the world. It maintains that there is an existential continuity of reality and this is a continuity of nature and not of other spheres of existence. A view formulated in this way silently accepts the assumptions of ontological realism and epistemological realism. Hence it becomes part of the ontological paradigm of philosophy. After Kant, that is after mentalistic (transcendentalistic) paradigm in philosophy came into being, the legitimacy of the ontological way of philosophising cannot be maintained. Is then naturalism – that at present experiences another revival – only a misunderstanding? Well, no. The limits of its validity – but not legitimacy – are set by science. Within its area it is obvious and useful, perhaps even indispensable. It is a type of unrealised research attitude by whose virtue a scientist treats the object of his studies as autonomously existing and one that can be objectively cognised. However, here he is supported not by theoretical arguments, but first of all by pragmatic and psychological-social ones.
    Źródło:
    Roczniki Filozoficzne; 2003, 51, 3; 173-185
    0035-7685
    Pojawia się w:
    Roczniki Filozoficzne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-14 z 14

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies