Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "ostrygi" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Oyster-bioimmured ammonites from the Upper Albian of Annopol, Poland: stratigraphic and palaeobiogeographic implications
    Autorzy:
    Machalski, M.
    Kennedy, W. J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/138774.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    bioimmuration
    oysters
    ammonites
    Albian
    Cretaceous
    Annopol
    Polska
    stratigraphy
    palaeobiogeography
    ostrygi
    amonity
    alb
    kreda
    Polska
    stratygrafia
    Opis:
    Ammonites Mortoniceras (Subschloenbachia) sp. are preserved as attachment scars on the oyster shells from the topmost portion of the Albian succession at Annopol, Poland. These oyster-bioimmured ammonites show a closest affinity to the representatives of Mortoniceras (Subschloenbachia) characteristic of the upper Upper Albian Mortoniceras perinflatum Zone. No ammonites indicative of the uppermost Albian–lowermost Cenomanian Praeschloenbachia briacensis Zone are recorded. Thus, the hiatus at the Albian–Cenomanian boundary at Annopol embraces the latter zone. The presence (and dominance) of Mortoniceras in the upper Upper Albian ammonite assemblage of Annopol suggests that the representatives of this Tethyan genus could migrate into the epicratonic areas of Poland directly from the Tethyan Realm, via the Lwów (Lviv) region.
    Źródło:
    Acta Geologica Polonica; 2013, 63, 4; 545-554
    0001-5709
    Pojawia się w:
    Acta Geologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Oyster life positions and shell beds from the Upper Jurassic of Poland
    Pozycje przezyciowe ostryg i dynamika sedymentacyjna muszlowcow ostrygowych z gornej jury Polski
    Autorzy:
    Machalski, M
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20744.pdf
    Data publikacji:
    1998
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    fauna kopalna
    pozycja przezyciowa
    dynamika sedymentacyjna
    ostrygi
    Actinostreon gregareum
    Polska
    jura
    wolg
    sedymentacja
    gorna jura
    Deltoideum delta
    Nanogyra virgula
    Gory Swietokrzyskie
    paleontologia
    muszlowce parautochtoniczne
    zroznicowanie morfologiczne
    kimeryd
    Opis:
    Life positions of three oyster species, Actinostreon gregareun (J. Sowerby, 1816), Deltoideum delta (Smith, 1817), and Nanogyra virgula (Defrance, 1820) from the Polish Upper Jurassic (Kimmeridgian and Volgian) sequences, mainly from the parautochthonous shell beds, are reconstructed. The oysters reveal variation in morphology and/or settling behaviour, which is interpreted in terms of ecophenotypic response to the fluctuations in sedimentation rate and the softness of substrate. Both A. gregareum and D. delta could 'choose' between a mud-sticking and reclining mode of life. The latter sfrategy is manifested e.g., by a cup-shaped, Gryphaea-like morphotype documented for the first time in D. delta. N. virgula was previously regarded as a cup-shaped recliner, but the collected material suggests that many specimens could live in a lateral position or form clusters composed of mutually attached specimens. Sedimentation rates during the oyster life cycles can be inferred from the reconstructed oyster life positions and ranged from approximately 7-13 cm in the case of largest mud-sticking specimens to nil in flat, fan-shaped recliners. The oyster life habits can thus provide valuable insights into sedimentary and ecologic dynamics of oyster shell beds. The Actinostreon beds originated under dynamic bypassing conditions, whereas Deltoideum beds in a regime of starvation or total bypassing of sediment. In the case of the Nanogyra virgula beds, the evidence is ambiguous due to difficulties in reconsfructing the life attitude of many specimens of this species.
    W pracy zrekonstruowano pozycje przyżyciowe trzech gatunków ostryg z kimerydu i wołgu Polski, głównie z parautochtonicznych muszlowców kimerydu obrzeżenia mezozoicznego Gór Świętokrzyskich (odsłonięcia w Małogoszczy, Wierzbicy, Gruszczynie, Olesznie oraz Korytnicy). Gatunkami tymi są: Actinostreon gregareum (J. Sowerby, 1816), Deltoideum delta (Smith, 1817) oraz Nanogyra virgula (Defrance, 1820). Badane ostrygi należą do grupy wtórnych mieszkańców miękkiego dna (secondary soft-bottom dwellers). Wykazują one zróżnicowanie morfologii i behawioru zasiedlania podłoża, które można zinterpretować w kategoriach ekofenotypowej reakcji na zróżnicowanie tempa sedymentacji oraz stopnia zwięzłości osadu dennego. A. gregareum oraz D. delta mogły zarówno żyć w pozycji pionowej w osadzie (mud-stickers), jak i spoczywać na jego powierzchni (recliners). Ta druga strategia reprezentowana jest m.in. przez kubeczkowaty morfotyp D. delta (cup-shaped recliner) z wapieni wołgu w Sławnie, który przypomina kształtem Gryphaea. Mortotyp ten stwierdzono po razpierwszy u D, delta. N. virgula była dotychczas uważana za formę spoczywającą wypukłością skorupy lewej na miękkim dnie. Zebrany materiał wskazuje, że ostryga ta mogła również żyć opierając się tylnym bokiem skorupy lewej na dnie (lateral recliner) lub też tworzyć kilkuosobnikowe zrosty (clusters). Zrekonstruowane pozycje przyżyciowe ostryg zezwalają na odtworzenie tempa sedymentacji w czasie ich wzrostu, które wahało się od około 7-13 cm (w przypadku największych osobników żyjących pionowo w osadzie) do kilku milimetrów lub nawet zeru (w przypadku płaskich morfotypów spoczywających na powierzchni osadu). Ustalenia te pozwalają z kolei odtworzyć dynamikę sedymentacyjną parautochtonicznych muszlowców ostrygowych. Wykazano, że muszlowce z A. gregareum tworzyły się przy przewadze warunków dynamicznego omijania dna przez osad (dynamic bypassing), poczas gdy muszlowce z D. delta w warunkach "zagłodzenia" dna (starvation) lub jego całkowitego omijania przez osad (total bypassing). Środowiska powstawania muszlowców z N. virgula nie sposób odtworzyć jedynie na podstawie trybu żtycia ostryg, gdyż nie może on być zrekonstruowany u wielu osobnków tego gatunku.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1998, 43, 4; 609-634
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The late Cenomanian oyster Lopha staufferi (Bergquist, 1944) – the oldest ribbed oyster in the Upper Cretaceous of the Western Interior of the United States
    Autorzy:
    Hook, S. C.
    Cobban, W. A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/138617.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    Cenomanian
    oysters
    U.S. Western Interior
    Taxonomy
    paleogeography
    biostratigraphy
    Sweepstake Routes
    Zigzag Commissure
    Twowells Tongue
    Dakota Sandstone
    cenoman
    ostrygi
    Środkowo-Zachodnie Stany Zjednoczone
    systematyka
    paleogeografia
    biostratygrafia
    Dakota
    piaskowiec
    Opis:
    Lopha staufferi (Bergquist, 1944) is a medium-sized, ribbed, Late Cretaceous oyster with a slightly curved axis and a zigzag commissure; it appears suddenly and conspicuously in upper Cenomanian rocks in the Western Interior Basin of the United States. At maturity, the ribs on both valves thicken into steep flanks that allow the oyster to increase interior volume without increasing its exterior footprint on the seafloor. Lopha staufferi is the first (earliest) ribbed oyster in the Late Cretaceous of the Western Interior, but has no ancestor in the basin. It disappears from the rock record as suddenly as it appeared, leaving no direct descendent in the basin. In the southern part of the basin where it is well constrained, L. staufferi is restricted stratigraphically to the upper Cenomanian Metoicoceras mosbyense Zone (= Dunveganoceras conditum Zone in the north). Lopha staufferi has an unusual paleogeographic distribution, occurring in only two, widely scattered areas in the basin. It has been found at several localities near the western shoreline of the Late Cretaceous Seaway in west-central New Mexico and adjacent Arizona, and in localities 1,900 km (1,200 mi) to the northeast near the eastern shoreline in northeastern Minnesota, but nowhere in between. In west-central New Mexico and adjacent Arizona, L. staufferi is a guide fossil to the Twowells Tongue of the Dakota Sandstone.
    Źródło:
    Acta Geologica Polonica; 2016, 66, 4; 609-626
    0001-5709
    Pojawia się w:
    Acta Geologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies