Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "nuncjatura" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-14 z 14
Tytuł:
Instrukcja początkowa Giovanniego Battisty Lancellottiego 31-szego nuncjusza apostolskiego w Polsce
Die einleitende Anweisung von Giovanni Battista Lancellotti dem 31. apostolischen Nuntius in Polen
Autorzy:
Fitych, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1041763.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Nuntiatur
Geschichte
Polen
Biogramm
nuncjatura
historia
Polska
biogram
nunciature
history
Polska
biografical note
Opis:
Es besteht heute die Notwendigkeit einer vollständigen Veröffentlichung von Akten der polnischen Nuntiatur sowie der Formulierung von reifen wissenschaftlichen Auffassungen und Monographien über einzelne Nuntien. Die vorliegende Publikation enthält neben der ersten Biographie des 31. Nuntius Giovanni Battista Lancellotti sowie den allgemeinen Bemerkungen über die Genese, Struktur und den Grundinhalt einer solchen Quellenkategorie wie Gesandtschaftsinstruktion auch eine erste kritische Edition der italienischen Fassung der Instruktion von Lancellotti und gleichzeitig ihre Übersetzung ins Polnische. Diese kritische Bearbeitung der Gesandtschaftsinstruktion von Lancellotti hat eine Verstärkung der Untersuchungen zum Ziel. Dadurch soll die weiterhin existierende biographische Lücke ausgefüllt und zugleich sollen die ersten Einschätzungen über die Realisierung der Prioritäten der Warschauer Nuntiatur formuliert werden. Eine vollständige Monographie und eine reife Einschätzung der (fünf Jahre dauernden) diplomatischen Mission des Nuntius Lancellotti sind noch nicht möglich, da es an einer vollständigen Edition von Quellen der polnischen Nuntiatur (zumindest für die erste Hälfte des 17. Jhs.) sowie an monographischen und prosopographischen Bearbeitungen der Gestalten anderer päpstlicher Gesandter dieser Zeit mangelt.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2000, 73; 145-212
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kolejne tomy serii wydawniczej "Akta Nuncjatury Polskiej"
Autorzy:
Flaga, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1041815.pdf
Data publikacji:
1998
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
seria wydawnicza
archiwum
nuncjatura
book series
archive
nunciature
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1998, 70; 399-403
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nuncjatura Apostolska w Rzeczypospolitej, red. Teresa Chynczewska-Hennel, Katarzyna Wiszowata-Walczak, Białystok 2012
Nunciature of the Apostolic Seat in Poland, ed. T. Chynczewska-Hennel, K. Wiszowata-Walczak, Białystok 2012
Autorzy:
Grabowski, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1065039.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
Nuncjatura apostolska
nuncjusze
Źródło:
Miscellanea Historico-Archivistica; 2015, 22; 355-357
0860-1054
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Archivistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Audiencja publiczna nuncjusza apostolskiego Galeazza Marescottiego na sejmie elekcyjnym 1669 r. Znaczenie i ceremoniał
Autorzy:
Gregorowicz, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040876.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
diplomacy
ceremonial
election
audience
nunciature
dyplomacja
ceremoniał
elekcja
audiencja
nuncjatura
Opis:
Zwrócenie uwagi na ceremonialne aspekty nowożytnej praktyki dyplomatycznej jest jednym z głównych postulatów współczesnych historyków dyplomacji. Prezentowany artykuł dotyczy okoliczności politycznych i przejawów ceremonialnych udziału nuncjusza apostolskiego Galeazza Marescottiego w audiencji publicznej na sejmie elekcyjnym 1669 r., w wyniku którego wybrany został na króla Michał Korybut Wiśniowiecki. Omówione zostają źródła informacji Stolicy Apostolskiej na temat praktyki politycznej i ceremoniału Rzeczypospolitej w okresie bezkrólewia i elekcji, szczególnie w kontekście nastania w 1668 r., w wyniku abdykacji Jana Kazimierza Wazy, niechcianego przez Rzym nowego bezkrólewia. Zaangażowanie dyplomatyczne papiestwa w obliczu nowej elekcji utrudniały wówczas chłodne relacje nuncjusza z ambitnym prymasem Mikołajem Prażmowskim. Artykuł porusza problem przygotowań do audiencji nuncjusza ze strony obradującego od początku maja 1669 r. sejmu elekcyjnego, demonstrując drugoplanowość tego wydarzenia dla życia politycznego Rzeczypospolitej. Przedstawiony zostaje następnie wjazd dyplomaty na pole elekcyjne oraz szczegółowy przebieg audiencji, której punkt kulminacyjny stanowiło przekazanie papieskich brewiów oraz oracja nuncjusza. Analizie poddano ponadto szlachecką recepcję posłuchania Marescottiego. W artykule podjęto problematykę politycznych, dyplomatycznych oraz widowiskowych funkcji audiencji dyplomatycznej. Posłuchanie przedstawiciela Stolicy Apostolskiej na sejmie elekcyjnym zaprezentowano jako wyraz obopólnej przynależności stron (papiestwa i Rzeczypospolitej) do europejskiego porządku politycznego XVII w.
Paying attention to the ceremonial aspects of the early modern diplomatic practice is one of the main postulates of the historians of diplomacy. The presented article focuses on the political circumstances and ceremonial manifestations of the participation of the apostolic nuncio Galeazzo Marescotti in a public audience at the election sejm of 1669, as a result of which Michał Korybut Wiśniowiecki was elected king. The Holy See’s informational policy regarding the political practice and ceremonial of the Polish-Lithuanian Commonwealth during the interregnum and the election period is discussed, especially in the emergence of a new interregnum in 1668, as a result of the abdication of John II Casimir Vasa. The papacy’s diplomatic involvement towards the new election was at that time hampered by the cold relations between the nuncio and the ambitious primate of the Kingdom Mikołaj Prażmowski. The article also deals with the preparations for the nuncio’s audience at the election sejm that took place from the beginning of May 1669, demonstrating the secondary nature of this event for the political life of the Commonwealth. Then, the diplomat’s entry into the election field is presented, as is the detailed course of the audience, which culminated in the consigning of papal letters and the nuncio’s oration. The noble reception of Marescotti’s audience is also analysed. The article deals with the issues of political, diplomatic, and visual functions of the diplomatic audience. The hearing of the representative of the Holy See at the elective sejm is presented as an expression of the mutual belonging of the parties (the papacy and the Polish-Lithuanian Commonwealth) to the seventeenth-century European political order.
Źródło:
Res Historica; 2021, 52; 109-140
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Europejska prasa jako narzędzie dyplomacji rosyjskiej w jej walce ze Stolicą Apostolską w okresie sejmu radomskiego 1767/1768
The European Press as a Tool of Russian Diplomacy in its Struggle with the Holy See During the Radom Sejm of 1767-1768
Autorzy:
Kęder, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/19944758.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu
Tematy:
dyplomacja papieska
nuncjatura warszawska
gazety europejskie
nuncjusz Angelo Maria Durini
Gazeta Leydeyska
Gazeta Cologne
Papal diplomacy
Warsaw nunciature
European newspapers
nuncio Angelo Maria Durini
Jan Evangelista Stefanini auditor of the Warsaw nunciature
Cologne Gazette
Gazette de Leyde
Opis:
W artykule przedstawiono rosyjską ofensywę w gazetach europejskich z początku 1768 r., kiedy to Petersburg, dążąc do wymuszenia na polskim sejmie przyznania specjalnych praw dla innowierców, skierował swoje działania przeciwko nuncjaturze warszawskiej, stawiającej w obronie praw katolików opór tym działaniom. W związku z wycofaniem się carycy Katarzyny II z działań skierowanych przeciwko nuncjaturze całą akcję rozpoczętą w marcu 1768 r. szybko zakończono.
This article presents the Russian operation in European newspapers from the beginning of 1768 when St. Petersburg, seeking to force the Polish Sejm to grant special rights for religious dissidents, directed his actions against the Warsaw nunciature, which resisted these actions in defense of the rights of Catholics. Due to the withdrawal of Tsarina Catherine II from her actions against the nunciature, the whole action, which began in March 1768, was quickly terminated.
Źródło:
Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia; 2021, 28; 27-39
0208-7626
Pojawia się w:
Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nuncjusz w Wiedniu arcybiskup Antonio Eugenio Visconti a Polska w dobie pierwszego rozbioru
Autorzy:
Kęder, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2082736.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu
Tematy:
dyplomacja papieska
nuncjusz Antonio Eugenio Visconti
Giuseppe Garampi
nuncjatura wiedeńska
I rozbiór Polski
Opis:
W okresie pierwszego rozbioru Rzeczypospolitej, któremu bezskutecznie usiłowała zapobiec dyplomacja papieska, istotną rolę w zabiegach Rzymu ratowania sytuacji – zarówno suwerenności Polski, jak i Kościoła polskiego przypadła nuncjaturze wiedeńskiej. Jakkolwiek Austria w ostatnim momencie zrywając dotychczasowy sojusz z państwami katolickimi przeszła na stronę państw akatolickich, to wśród trzech mocarstw zaborczych jedynie Wiedeń był skłonny uwzględniać niektóre postulaty Stolicy Apostolskiej. Zarazem odgrywająca kluczową rolę na scenie politycznej caryca Katarzyna II o ile nie liczyła się ze Stanisławem Augustem, to musiała liczyć się z cesarzową Maria Teresą. Z tych to względów wynikało duże znaczenie nuncjatury wiedeńskiej w zabiegach Rzymu o obronę Kościoła katolickiego w Polsce, zwłaszcza pod zaborem austriackim i ważna rola papieskich dyplomatów prowadzących rokowania w tych sprawach: arcybiskupów Viscontiego i Garampiego. Jakkolwiek nie osiągnęli oni z oczywistych powodów głównego celu zabiegów, czyli wsparcia przez cesarzowa Marie Teresę działań Stolicy Apostolskiej występującej w obronie Polski, to udało im się skłonić Marie Teresę do wystąpienia w obronie Kościoła katolickiego w Polsce.
Źródło:
Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia; 2018, 25; 5-15
0208-7626
Pojawia się w:
Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O nuncjuszu Durinim i dyplomacji Stolicy Apostolskiej w relacjach z Polską raz jeszcze
Autorzy:
Kęder, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/19924087.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu
Tematy:
nunciature in Poland
nuncio Angelo Maria Durini
papal diplomacy
Bar Confederation
King Stanisław August Poniatowski
nuncjatura w Polsce
nuncjusz Angelo Maria Durini
dyplomacja papieska
konfederacja barska
król Stanisław August Poniatowski
Opis:
Niniejszy artykuł recenzyjny stanowi polemikę metodologiczną z tezami artykułu P. Zająca o działalności nuncjusza Angela Marii Duriniego w Rzeczypospolitej w latach 1767–1769 („Kwartalnik Historyczny” nr 3 z 2019 r.). Wbrew opinii P. Zająca, który swoje dociekania oparł na wąskiej bazie źródłowej obejmującej tylko korespondencję Duriniego z Rzymem, nuncjusz nie podchodził „jednostronnie do dyrektyw papieskich”, będąc niechętnym kompromisowi, lecz zgodnie z zaleceniami Stolicy Apostolskiej energicznie zabiegał o interesy Kościoła katolickiego i wiernych w Rzeczypospolitej.
This article is a review of the methodological polemic in the theses of the article by P. Zając regarding the activities of nuncio Angelo Maria Durini in the Polish-Lithuanian Commonwealth in the years 1767-1769 (“Kwartalnik Historyczny” nr 3, 2019). Contrary to the opinion of P. Zając, who based his inquiries on a narrow source base covering only Durini’s correspondence with Rome, the nuncio did not approach “unilaterally from papal directives”, reluctant to compromise, but according to the instructions of the Holy See, vigorously pursued the interests of the Catholic Church and the faithful in the Republic.
Źródło:
Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia; 2020, 27; 393-403
0208-7626
Pojawia się w:
Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O nuncjuszu Durinim i dyplomacji Stolicy Apostolskiej w relacjach z Polską raz jeszcze – odpowiedź na polemikę
Concerning Nuncio Durini and the Diplomacy of the Holy See in Relations with Poland Once Again – A Response to the Polemics
Autorzy:
Kęder, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/19944795.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu
Tematy:
nuncjatura warszawska
Angelo Maria Durini
dyplomacja Stolicy Apostolskiej
diplomacy of the Holy See
Warsaw nunciature
Opis:
Niniejszy artykuł jest odpowiedzią na polemikę o. Pawła Zająca dotyczącą jego artykułu o aktywności nuncjusza Angelo Marii Duriniego w Warszawie w okresie konfederacji barskiej. Powtarza on zarzuty dotyczące fragmentarycznego wykorzystania bazy źródłowej i literatury oraz wniosków nie znajdujących potwierdzenia w źródłach. 
This article is a response to the polemic of Father Paweł Zając concerning his article about the activity of nuncio Angelo Maria Durini in Warsaw in the period of the Confederation of Bar. He repeats the accusations about the fragmentary use of the source database and literature as well as conclusions that are not confirmed in the sources.
Źródło:
Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia; 2021, 28; 349-355
0208-7626
Pojawia się w:
Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nuncjatura Apostolska bez nuncjusza w Czechosłowacji okresu międzywojennego
Apostolic Nunciature without a nuncio in Czechoslovakia of the interwar period
Autorzy:
Šmíd, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2164484.pdf
Data publikacji:
2015-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Catholic Church
Apostolic nuncio
Czechoslovakia 1918–1938
Vatican
Kościół katolicki
Nuncjatura apostolska
Czechosłowacja 19181938
Watykan1
Opis:
The study deals with the period of the First Czechoslovak Republic (19181938), when the Apostolic Nunciature in Prague was vacant and represented only by chargé d‘affaires, who were in charge of the Vatican embassy. It goes into the details of the events of 1925–1928 and 1934–1935 to explain the reasons, specific situations and consequeces of the absence of the Apostolic Nuncios.
Źródło:
Historia Slavorum Occidentis; 2015, 2(9); 168-184
2084-1213
Pojawia się w:
Historia Slavorum Occidentis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biskup poznański Andrzej Stanisław Kostka Młodziejowski w obronie Stanisława Konarskiego i polskich pijarów – nieznany list z grudnia 1769 roku
Bishop of Poznań Andrzej Stanisław Kostka Młodziejowski in Defense of Stanisław Konarski and the Polish Piarists – an Unknown Letter of December 1769
Autorzy:
Zając, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038431.pdf
Data publikacji:
2021-12-16
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Piarists
Nuntiature
Młodziejowski
Konarski
Durini
Holy Office
pijarzy
nuncjatura
Święte Oficjum
Opis:
Nuncjusz Angelo Maria Durini bardzo krytycznie oceniał polskich pijarów. W serii depesz do sekretariatu stanu opisał ich domniemane nadużycia oraz negatywny wpływ, jaki na zakonników oraz młodzież im powierzoną wywierał Stanisław Konarski. Ponieważ w Rzymie zaczęto publicznie powtarzać te opinie, pijarzy podjęli się obrony swego dobrego imienia. Poparli ich w tym niektórzy polscy biskupi. W artykule omówiony został nieznany dotąd list biskupa poznańskiego Andrzeja Stanisława Kostki Młodziejowskiego, który pozwala na ukazanie konfliktu nuncjusza z pijarami z perspektywy jednej z najważniejszych osób w Rzeczypospolitej.
Hitherto unknown sources concerning the trial against Stanisław Konarski in the Holy Office, allow to describe more accurately the dispute between nuncio Angelo Maria Durini and the Piarists of the Polish Province. One of such sources is a letter written by Andrzej Stanisław Kostka Młodziejowski, bishop of Poznań, in defense of the Piarists. The article analyzes its contents, confronting it with the archival documentation of the Warsaw Nuntiature. While defending the Polish religious, the bishop of Poznań emphasized their orthodoxy, the special merits of S. Konarski, as well as the falsity of the slander directed at them by one of the insubordinate religious. He drew attention to the fact that Warsaw belongs to his ecclesiastical jurisdiction and that, in the first place, he himself supervises the discipline of clergy. Perhaps this intervention was not of key importance for the defense of the Piarists against the allegations of the nuncio, however the Holy See, following its own procedures, has eventually lifted the allegations against the Piarists.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2021, 39; 61-83
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Giovanni Andrea Archetti i Stanisław August Poniatowski. Obraz króla i wzajemnych relacji w depeszach Nuncjusza do Sekretariatu Stanu Stolicy Apostolskiej z lat 1776–1784
Autorzy:
Zając, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/602419.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
papal diplomacy
papal nuncio
Secretariat of State at the Apostolic See
Stanisław August Poniatowski
Giovanni Andrea Archetti
Pius VI
Cistercian abbeys in Ląd and Bledzew
Otto Stackelberg
Kajetan Sołtyk
Andrzej Zamoyski
dyplomacja papieska
nuncjatura
sejm 1776
cystersi
Ląd
Bledzew
opactwa komendatoryjne
Kodeks Zamoyskiego
Otton Stackelberg
Wiśniowiec
Opis:
The article studies mutual relations between King Stanisław August Poniatowski and Giovanni Andrea Archetti, the papal nuncio in the Commonwealth from 1776 to 1784. Information about the Polish king was an important part of the dispatches sent by the nuncio to the Roman secretariat of state. The king was concerned with creating a positive image of a ruler respecting the rights of the Roman Catholic Church. During this period several potential crises involving the state and the Church were resolved amicably.The correspondence conducted by Archetti frequently mentions royal declarations of loyalty towards the Apostolic See and the monarch’s attachment to Pope Pius VI. Stanisław August “silently” consented to a backstage campaign conducted by the nuncio against the election of a dissident envoy at a sejmik held in Wschowa in 1776, and disagreed with projects of additional taxes to be paid by Church institutions on royal landed estates. At the same time, the Polish monarch rather decisively insisted on assuming control over the estates of the Cistercian abbeys in Ląd and Bledzew and did not meet all the demands made by Archetti regarding custody over Bishop Kajetan Sołtyk of Cracow. The king behaved in a more conciliatory fashion during the trial of Benedykt Oganowski, who having accepted ordination was subjected to Church jurisdiction although he was to be tried for earlier crimes committed as a layman. Despite the involvement of the nuncio the failed project of a legal code by Andrzej Zamoyski did not alter the way in which the king declared his total loyalty towards Pius VI and demonstrated his good will towards the papal diplomat. Archetti wrote about the monarch with sympathy and even compassion as he observed royal efforts aimed at a reform of the Commonwealth together with simultaneous political ineffectiveness sustained in particular by Russia. Stanisław August confimed his positive personal contacts with the nuncio by decorating the latter’s nephew, Giovanni Battista Vertova, with the Order of St. Stanislas and the Order of the White Eagle despite the fact that the recipient’s only merit was kinship with Giovanni Andrea Archetti.
W artykule omówione zostały wzajemne stosunki króla Stanisława Augusta Poniatowskiego oraz Giovanniego Andrei Archettiego, nuncjusza papieskiego w Rzeczypospolitej w latach 1776–1784. Informacje na temat polskiego króla były ważną częścią depesz przesyłanych przez nuncjusza do rzymskiego sekretariatu stanu. Królowi zależało na pozytywnym wizerunku. Kilka potencjalnie kryzysowych sytuacji na płaszczyźnie państwo–Kościół rozwiązano w tym okresie ugodowo. W korespondencji Archettiego mowa jest często o królewskich deklaracjach wierności Stolicy Apostolskiej i przywiązaniu monarchy do papieża Piusa VI. Stanisław August milcząco przyzwolił na zakulisową akcję nuncjusza przeciw wyborowi posła-dysydenta na sejmiku we Wschowie w 1776 r., nie zgadzał się także na projekty dodatkowych podatków na instytucje kościelne w dobrach królewskich. Jednocześnie dość stanowczo nalegał na przejęcie kontroli nad dobrami opackimi klasztorów cysterskich w Lądzie i Bledzewie i nie spełnił wszystkich żądań Archettiego co do procedury objęcia kuratelą biskupa krakowskiego Kajetana Sołtyka. Bardziej pojednawczo zachował się przy okazji procesu Benedykta Oganowskiego, który z racji przyjętych święceń podlegał jurysdykcji kościelnej, choć miał być sądzony za wcześniejsze przestępstwa, popełnione jeszcze w stanie świeckim. Upadek projektu Kodeksu praw Andrzeja Zamoyskiego, mimo zaangażowania w tę sprawę nuncjusza, nie wpłynął na zmianę tonu, w jakim król deklarował pełną lojalność wobec Piusa VI i manifestował życzliwość wobec papieskiego dyplomaty. Archetti pisał o królu z sympatią, a nawet współczuciem, widząc jego starania o reformę Rzeczypospolitej i jednoczesną polityczną niemoc, podtrzymywaną zwłaszcza przez Rosję. W tym tonie relacjonował podróż króla do Wiśniowca w 1781 r. na spotkanie z parą wielkoksiążęcą, Pawłem i Marią Fiodorowną. Pozytywne osobiste kontakty z nuncjuszem Stanisław August potwierdził, dekorując Orderem św. Stanisława i Orderem Orła Białego siostrzeńca Archettiego, Giovanniego Battistę Vertovę, którego jedynym atutem było pokrewieństwo z Giovannim Andreą.
Źródło:
Kwartalnik Historyczny; 2016, 123, 2
0023-5903
Pojawia się w:
Kwartalnik Historyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O nuncjuszu Durinim i dyplomacji Stolicy Apostolskiej w relacjach z Polską raz jeszcze – odpowiedź na polemikę
Concerning Nuncio Durini and the Diplomacy of the Holy See in Relations with Poland Once Again – A Response to the Polemics
Autorzy:
Zając, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/19944793.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu
Tematy:
nuncjatura w Polsce
nuncjusz Angelo Maria Durini
dyplomacja papieska
konfederacja barska
król Stanisław August Poniatowski
nunciature in Poland
nuncio Angelo Maria Durini
papal diplomacy
Bar Confederation
King Stanisław August Poniatowski
Opis:
Niniejszy tekst stanowi odpowiedź na polemikę Wojciecha Kędera dotyczącą artykułu o działalności nuncjusza Angela Marii Duriniego w Rzeczypospolitej w latach 1767–1769 („Kwartalnik Historyczny” nr 3 z 2019 r.). Wykazano tu błędy w zarzutach co do podstawy źródłowej oraz interpretacji faktów historycznych, które skierował pod adresem autora artykułu prof. Kęder. W udokumentowany sposób zwraca się uwagę na niesłuszność krytyki opublikowanej w „Studiach Sandomierskich”nr 27 z 2020 r. (s. 393–403). 
The article is a response to a polemic by Wojciech Kęder regarding an article about the activities of nuncio Angel Maria Durini in the Polish-Lithuanian Commonwealth during the years 1767–1769 (“Kwartalnik Historyczny” No. 3 of 2019). In this article the errors committed by Prof. Kęder are addressed, particularly the allegations regarding the source basis and the interpretation of historical facts. In a documented manner, attention is drawn to the specific errors of the criticism published in “Studia Sandomierskie” 27 (2020), pp. 393–403.
Źródło:
Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia; 2021, 28; 337-347
0208-7626
Pojawia się w:
Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O religii poczciwych ludzi Stanisława Konarskiego – między historiografią a nowymi ustaleniami na podstawie akt Kongregacji Świętego Oficjum
Autorzy:
Zając, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2050965.pdf
Data publikacji:
2022-01-14
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Stanisław Konarski
Angelo Maria Durini
nunciature
Holy Office
index of prohibited books
deism
Enlightenment in Poland
Counter-Enlightenment
nuncjatura
Święte Oficjum
indeks ksiąg zakazanych
deizm
Oświecenie w Polsce
Kontroświecenie
Opis:
W historiografii przeważa opinia, że oskarżenie książki Stanisława Konarskiego O religii poczciwych ludzi jako zawierającej błędy doktrynalne było przesadą niechętnych autorowi kręgów. Nie potrafiono jednak dotąd opisać następstw denuncjacji złożonej przez nuncjusza Angelo Marię Duriniego w Rzymie, ani też genezy łacińskiej wersji dzieła. Wykorzystane po raz pierwszy źródła archiwalne Kongregacji Doktryny Wiary pozwalają na szczegółowy opis procesu, jaki miał miejsce w Świętym Oficjum. Zlecono tam włoskie i łacińskie tłumaczenie książki, poddano je ocenie rzymskich teologów, zalecono Konarskiemu precyzyjną korektę oraz przygotowanie drugiego poprawionego wydania. Oczyszczono go z wielu zarzutów postawionych mu przez teologów w Polsce, lecz zakwalifikowano książkę do indeksu ksiąg zakazanych, o ile autor nie zgodzi się na jej poprawienie. Decyzja ta pozostała jednak utajniona, ponieważ autor poddał się nakazowi i przygotował drugie poprawione wydanie w języku łacińskim.
The prevailing opinion in historiography is that the accusation of Stanisław Konarski’s book O religii poczciwych ludzi (On the Religion of Honest Men) as containing doctrinal errors was an exaggeration of his enemies. However, it was impossible to describe the consequences of the denunciation made by Nuncio Durini in Rome and to explain the genesis of the Latin version of the book. The archival sources of the Congregation for the Doctrine of the Faith, used for the first time, allow for a detailed description of the process that took place in the Holy Office. The Italian and Latin translations of the book were commissioned, Roman theologians reviewed its contents, and Konarski was instructed to make precise corrections and to prepare a second revised edition. He was cleared of many charges made against him by the theologians in Poland, but the book was to be included in the index of prohibited books, should the author persist in his expressions. This decision, however, remained secret as the author complied with the order and prepared a second revised edition in Latin.
Źródło:
Kwartalnik Historyczny; 2022, 128, 1; 913-936
0023-5903
Pojawia się w:
Kwartalnik Historyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Warszawska misja nuncjusza Angela Duriniego od jej inauguracji do końca pierwszego roku konfederacji barskiej (lipiec 1767 – luty 1769)
Autorzy:
Zając, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/601981.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
nuncjatura
sejm radomski
konfederacja barska
Angelo Maria Durini
Stanisław August Poniatowski
dyplomacja
nunciature
Radom Sejm
Confederation of Bar
diplomacy
Opis:
Angelo Maria Durini był nuncjuszem w Rzeczypospolitej w latach 1767– 1772. Historycy nieraz zastanawiali się, czy tylko reprezentował stanowisko papieża, czy też wychodził poza jego instrukcje. Postawa Duriniego dyplomaty oraz stosunki z opozycją antykrólewską zdają się sugerować nie tyle przekraczanie kompetencji, co jednostronne podejście do papieskich dyrektyw, którym nieobca była koncepcja kompromisu.
Angelo Maria Durini was papal nuncio in the Polish-Lithuanian Commonwealth in 1767–1772. Historians have asked more than once whether he only represented the position of the pope or whether he exceeded his instructions. The attitude of the diplomat Durini and his relations with the anti-royal opposition seem to suggest not so much overstepping his authority as a one-sided approach to papal directives that were quite familiar with the concept of compromise.
Źródło:
Kwartalnik Historyczny; 2019, 126, 3
0023-5903
Pojawia się w:
Kwartalnik Historyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-14 z 14

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies