Temat: nonsteroidal anti-inflammatory drugs - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: The use of pilocarpine in the treatment of presbyopia
Zastosowanie pilokarpiny w leczeniu starczowzroczności
Autorzy:: Szumny, Dorota
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2159015.pdf
Data publikacji:: 2022-09-30
Wydawca:: Medical Education
Tematy:: pilocarpine
presbyopia
pupil
nonsteroidal anti-inflammatory drugs
pilokarpina
starczowzroczność
źrenica
niesteroidowe leki przeciwzapalne
Opis:: Presbyopia is a physiological process of progressive loss of accommodation, which leads to a deterioration in the ability to focus vision on objects at different distances. This is now thought to be a direct consequence of two causes: the design of the transparent lens and the way it has to change shape to allow focusing, and the instability of proteins over very long periods of time. In recent years, various substances that temporarily narrow the pupil, causing a pinhole effect, have been intensively investigated to allow improved near vision acuity. The most commonly researched is 1.25% pilocarpine solution. The substance itself has been known for more than 100 years, with a well-documented hypotensive effect and numerous side effects. However, the reduced concentration and less frequent dosing, as well as the addition of drugs with anti-inflammatory effects currently being studied, offer hope for efficacy in the treatment of presbyopia. The results of the studies so far are promising. Researchers point to improved near visual acuity and a low rate of mild side effects. In the future, we will find out whether the optimistic observations mainly in short-term studies will also be effective and applicable in broad practice.
Starczowzroczność jest fizjologicznym procesem postępującej utraty akomodacji, który powoduje pogarszanie zdolności skupiania wzroku na obiektach znajdujących się w różnych odległościach. Obecnie uważa się, że jest on bezpośrednią konsekwencją dwóch zjawisk: konstrukcji przezroczystej soczewki i sposobu, w jaki musi ona zmieniać kształt, aby umożliwić skupianie, oraz niestabilności białek w bardzo długim czasie. W ostatnich latach intensywnie badane są różne substancje, które, zwężając czasowo źrenice, powodują efekt otworkowy i umożliwiają poprawę ostrości widzenia do bliży. Najczęściej badany jest 1,25% roztwór pilokarpiny. Sama substancja znana jest od ponad 100 lat i ma dobrze udokumentowane działanie hipotensyjne oraz liczne działania niepożądane. Jednak zmniejszone stężenie oraz rzadsze dawkowanie, a także obecnie badane dodawanie leków o działaniu przeciwzapalnym pozwalają mieć nadzieję na skuteczność w leczeniu starczowzroczności. Wyniki dotychczasowych badań są obiecujące. Badacze wskazują na poprawę ostrości wzroku do bliży i mały odsetek działań niepożądanych, w większości łagodnych. W przyszłości dowiemy się, czy optymistyczne obserwacje, głównie w badaniach krótkoterminowych, przełożą się na skuteczność i zastosowanie również w szerokiej praktyce.
Źródło:: OphthaTherapy; 2022, 9, 3; 189-193
2353-7175
2543-9987
Pojawia się w:: OphthaTherapy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Dont we overestimate drug allergies in children?
Autorzy:: Podlecka, Daniela
Jerzyńska, Joanna
Brzozowska, Agnieszka
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/21375381.pdf
Data publikacji:: 2023-11-27
Wydawca:: Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:: hypersensitivity
drug allergy
children
local anesthetics
nonsteroidal anti-inflammatory drugs
β-lactam antibiotics
Opis:: Objectives On average about 10% of parents report hypersensitivity to at least 1 drug in their children. After diagnosis process a few of these reactions are being confirmed as drug hypersensitivity reactions. The aim of the study was to assess the real-life prevalence of drug hypersensitivity in children based on drug provocation tests. Material and Methods The authors included 113 children, aged 4–18 years, referred to Pediatrics and Allergy Clinic in Łódź, Poland, due to incidence of adverse reaction during treatment. Medical history regarding allergies to drugs was taken in accordance to the form developed by the United States Food and Drug Administration Adverse Event Reporting System. Skin prick tests, intradermal test and drug provocation test were performed in all patients. Results In all 113 patients suspected of drug allergy, after all diagnostic procedures, the authors proved IgE-mediated allergy to β-lactams, nonsteroid anti-inflammatory drugs, local anesthetics in 19 patients (16.8%). Previous history of allergy was a risk factor for drug allergy in studied patients (p = 0.001). The most frequent symptoms of allergy were urticaria and erythematous papular rash. Conclusions Drug allergy is a difficult problem in the practice of a doctor and is difficult to diagnose, especially in the pediatric population. It seems that too often isolated symptoms reported during infection or disease are taken as a symptom of drug allergy, and not as a symptom resulting from the course of the disease.
Źródło:: International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health; 2023, 36, 5; 632-642
1232-1087
1896-494X
Pojawia się w:: International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Terapia bólów stawowych przy użyciu diklofenaku
Therapy of joint pain using diclofenac
Autorzy:: Pęksa, Jan W.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2179645.pdf
Data publikacji:: 2023-03-01
Wydawca:: Wydawnictwo Naukowe Medyk sp. z o.o.
Tematy:: diklofenak
niesteroidowe leki przeciwzapalne
bóle stawowe
podstawowa opieka zdrowotna
diclofenac
nonsteroidal anti-inflammatory drugs
arthralgia
primary care
Opis:: Bóle stawowe są jednymi z najczęściej zgłaszanych przez pacjentów dolegliwości. Ich przyczyną mogą być przebyte urazy, choroba zwyrodnieniowa stawów czy stany związane z procesem zapalnym, autoimmunologicznym, np. reumatoidalne zapalenie stawów. Oprócz odciążania stawu, schładzania bolącego miejsca (elementy postępowania szczególnie ważne w ostrej fazie choroby) i fizjoterapii, często konieczne jest zastowanie leków o działaniu przeciwbólowym i przeciwzapalnym, w tym niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Do tej grupy należy diklofenak. Jego działanie polega na hamowaniu aktywności cyklooksygenaz, enzymów uczestniczących w syntezie mediatorów stanu zapalnego – prostaglandyn. Diklofenak w większym stopniu hamuje aktywność indukowalnej cyklooksygenazy typu 2 (COX-2) niż aktywność konstytutywnej COX-1. Diklofenak po przyjęciu doustnym wchłania się prawie całkowicie z przewodu pokarmowego, przenika do osocza krwi i do płynu maziowego. W płynie maziowym osiąga maksymalne stężenie po ok. 2–4 godzinach od osiągnięcia maksymalnego stężenia w osoczu krwi.
Joint pains are among the most common complaints reported by patients. Their cause can be a history of trauma, osteoarthritis or conditions related to the inflammatory process, such as rheumatoid arthritis. In addition to relieving pressure on the joint, cooling the painful area (elements of management especially important in the acute phase of the disease) and physiotherapy, it is often necessary to use drugs with analgesic and anti-inflammatory effects, including non-steroidal anti-inflammatory drugs. Diclofenac belongs to this group. Its action is to inhibit the activity of cyclooxygenases (enzymes involved in the synthesis of inflammatory mediators - prostaglandins). Diclofenac inhibits the activity of inducible cyclooxygenase (COX) type 2 to a greater extent than the activity of constitutive COX-1. Diclofenac, after oral intake, is absorbed almost completely from the gastrointestinal tract, penetrates into the blood plasma and into the synovial fluid where it reaches its maximum concentration about 2-4 hours after reaching its maximum plasma concentration.
Źródło:: Gabinet Prywatny; 2023, 287, 1; 30-37
2353-8600
Pojawia się w:: Gabinet Prywatny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Leczenie bólu Część V. Ból nowotworowy
Pain therapy Part V. Cancer pain
Autorzy:: Leś, Jarosław
Grzesiak, Joanna
Sokół-Kobielska, Elżbieta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1031607.pdf
Data publikacji:: 2010
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: analgetic ladder
nonsteroidal anti-inflammatory drugs (NSAIDs)
opioids
pain
ból
drabina analgetyczna
niesterydowe leki przeciwzapalne (nlpz)
opioidy
Opis:: Pain, along with heart rate, breath frequency and temperature should be considered as a vital parameter routinely assessed during patient’s examination. Pain is suffered on over 60% persons with cancer and in advanced period of disease even in 90%. As the disease proceeds new – different causes and kinds of pain appear. Pain in a patient with cancer may be caused not only by the disease itself but also by diagnostic and therapeutic procedures. In order to improve the treatment the World Health Organization in 1984 proposed a systematized method of cancer pain therapy. In 1986 the first standards were published as so-called ”analgetic ladder” (Cancer Pain Relief. WHO, Geneva 1986). It was of considerable influence on the effects of therapy in patients suffering of cancer pain as well as in patients with non-cancer pain. The suggestion of the “three steps ladder” is to start at the first step and to proceed to higher steps if the relief in pain is to be achieved. It is now well known that the WHO ladder is only to suggest the mode of pain therapy and is not to be arbitrarily observed and considered as the only proper method. Suggestions appear that there is time to modify the scheme introduced 23 years ago. Nevertheless opinion that opioids are the fundamental drugs in cancer pain treatment has not changed. It is indispensable that access to these drugs be easy and prompt for all the patients.
Ból, obok częstości pracy serca, oddechu i temperatury, powinien być postrzegany jako podstawowy parametr życiowy podlegający rutynowej ocenie podczas badania pacjenta. Występuje u ponad 60% osób z chorobą nowotworową, a w zaawansowanym stadium choroby nawet u 90%. Wraz z postępem choroby pojawiają się różnorodne przyczyny i rodzaje bólu. Ból u pacjenta z nowotworem może być spowodowany nie tylko chorobą, ale również jej diagnostyką i leczeniem. W celu poprawy postępowania Światowa Organizacja Zdrowia w 1984 roku zaproponowała usystematyzowanie podejścia do leczenia bólu nowotworowego. W 1986 roku opublikowana została pierwsza wersja standardów terapii nazwana „drabiną analgetyczną WHO” (Cancer Pain Relief. WHO, Genewa 1986). Miało to znaczący wpływ na poprawę leczenia pacjentów cierpiących z powodu bólu nowotworowego, jak również pacjentów z przewlekłym bólem nienowotworowym. Trójstopniowa drabina analgetyczna WHO zaleca rozpoczęcie leczenia przeciwbólowego od stopnia pierwszego, a następnie przechodzenie przez kolejne stopnie, aż do uzyskania optymalnego złagodzenia bólu. Od momentu upowszechnienia schematu WHO wiadomo, że miał on jedynie sugerować tryb postępowania przeciwbólowego i nie musi być bezwzględnie przestrzeganą i jedynie słuszną metodą leczenia. Od pewnego czasu pojawiają się głosy sugerujące, że nadszedł czas modyfikacji przedstawionego przed 23 laty schematu terapii przeciwbólowej. Nie zmienił się pogląd, że podstawą leczenia bólu w chorobie nowotworowej są leki opioidowe. Konieczne jest więc zapewnienie ich łatwej dostępności dla każdego chorego.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2010, 6, 1; 27-32
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Diklofenak – zastosowanie w terapii bólów reumatycznych
Autorzy:: Pęksa, Jan
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2172945.pdf
Data publikacji:: 2023-01-24
Wydawca:: Wydawnictwo Naukowe Medyk sp. z o.o.
Tematy:: diklofenak
niesteroidowe leki przeciwzapalne
reumatoidalne zapalenie stawów
podstawowa
opieka zdrowotna.
diclofenac
nonsteroidal anti-inflammatory drugs
rheumatoid arthritis
primary care.
Opis:: Diklofenak jest lekiem z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NSAIDs), wykazującym wysoką skuteczność w terapii bólów kostno-stawowych występujących w wielu chorobach reumatycznych. Działanie leku polega głównie na hamowaniu cyklooksygenaz (COX): w większym stopniu postaci indukowalnej (COX-2), odpowiadającej za syntezę prostaglandyn prozapalnych w miejscu zapalenia, a w mniejszym stopniu konstytutywnej (COX-1), odpowiadającej za produkcję prostaglandyn spełniających funkcje fizjologiczne w przewodzie pokarmowym i w nerkach. Podobnie do innych NSAIDs, diklofenak ma działania niepożądane, szczególnie ze strony przewodu pokarmowego. Dlatego przed wyborem tego leku i ustaleniem schematu dawkowania konieczna jest znajomość schorzeń współistniejących danego pacjenta. Dawkowanie diklofenaku zwykle wynosi 100–150 mg/dobę leku podawanych w 2–3 dawkach. Dawka maksymalna leku to 150 mg/dobę. W przypadku postaci o przedłużonym działaniu stosuje się najczęściej 100 mg/dobę, w razie konieczności można dołączyć dawkę 25 lub 50 mg leku.
Diclofenac is a drug from the group of non-steroidal anti-inflammatory drugs (NSAIDs) showing high efficacy after oral administration in the treatment of osteoarticular pain occurring in many rheumatic diseases. The drug's action is mainly through the inhibition of cyclooxygenases (COX): to a greater extent the inducible form (COX-2), responsible for the synthesis of pro-inflammatory prostaglandins at the site of inflammation, and to a lesser extent the constitutive form (COX-1), responsible for the production of prostaglandins with physiological functions in the gastrointestinal tract and kidneys. Like other NSAIDs, diclofenac has side effects, particularly related to gastrointestinal complaints. For this reason, it is essential to know a patient's comorbidities before choosing this drug and establishing a dosage regimen. The dosage of diclofenac is usually 100-150 mg / day administered in 2-3 doses. The maximum dose of the drug is 150 mg / day. In the case of extended-release forms, 100 mg / day is most often used, if necessary, a dose of 25 or 50 mg of the drug can be included.
Źródło:: Lek w Polsce; 2022, 379, 12; 11-18
2353-8597
Pojawia się w:: Lek w Polsce
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Zastosowanie diklofenaku w leczeniu wybranych jednostek chorobowych
The use of diclofenac in the treatment of selected diseases
Autorzy:: Liczner, Grzegorz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31341369.pdf
Data publikacji:: 2024-05-27
Wydawca:: Wydawnictwo Naukowe Medyk sp. z o.o.
Tematy:: pain
inflammation
diclofenac
nonsteroidal anti-inflammatory drugs
rheumatoid arthritis
osteoarthritis
ból
zapalenie
diklofenak
niesteroidowe leki przeciwzapalne
choroba zwyrodnieniowa stawów
reumatoidalne zapalenie stawów
Opis:: Diclofenac is currently one of the most frequently used non-steroidal anti-inflammatory drugs, which is due to its high effectiveness and carefully developed formula. Diclofenac is available in injection solution, modified-release capsules, suppositories, gels and mouthwash solution. Various routes of administration enable its wide use in the treatment of many diseases. The possibility of use in local therapy reduces the risk of side effects typical of drugs from this group. Diclofenac deserves special attention due to its unique mechanism of action and relatively low risk of organ toxicity compared to other NSAIDs. An additional advantage of diclofenac is the possibility of combining it with vitamin preparations and the lack of interaction with painkillers from other levels of the analgesic ladder. Recent systematic reviews and meta-analysis comparing diclofenac with other NSAIDs focus primarily on the safety of the pharmacotherapy used, which depends mainly on the daily dose of the drug. It turns out, that chronic use of diclofenac in submaximal doses is associated with a similar risk of heart attack or stroke, but a lower risk of serious events in the upper gastrointestinal tract compared to COX-2 inhibitors and classic NSAIDs.
Diklofenak należy obecnie do jednych z najczęściej stosowanych niesteroidowych leków przeciwzapalnych, co wynika z jego wysokiej skuteczności i precyzyjnie dobranej formuły. Dostępność diklofenaku w formie roztworu do wstrzykiwań, kapsułek, w tym o zmodyfikowanym uwalnianiu, czopków, żelów czy roztworu do płukania jamy ustnej poszerzyła jego zastosowanie w leczeniu wielu jednostek chorobowych, zwłaszcza w terapii miejscowej, co pozwala ograniczyć ryzyko działań niepożądanych, typowych dla leków z tej grupy. Diklofenak zasługuje na szczególną uwagę ze względu na unikatowy mechanizm działania oraz stosunkowo niskie ryzyko toksyczności narządowej w porównaniu do pozostałych NLPZ. Dodatkową zaletą diklofenaku jest możliwość kojarzenia z preparatami witaminowymi oraz brak interakcji z lekami przeciwbólowymi z pozostałych pięter drabiny analgetycznej. Ostatnie przeglądy systematyczne z metaanalizą wielu badań porównujących diklofenak z innymi lekami z grupy NLPZ skupiają się w pierwszej kolejności na bezpieczeństwie stosowanej farmakoterapii, która uzależniona jest przede wszystkim od dawki dobowej leku. Okazuje się, że przewlekłe stosowanie diklofenaku w dawkach submaksymalnych wiąże się z podobnym ryzykiem zawału serca czy udaru mózgu, ale mniejszym ryzykiem poważnych zdarzeń ze strony górnego odcinka przewodu pokarmowego w porównaniu z inhibitorami COX-2 i klasycznymi NLPZ.
Źródło:: Gabinet Prywatny; 2024, 294, 2; 17-24
2353-8600
Pojawia się w:: Gabinet Prywatny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Zastosowanie diklofenaku w leczeniu wybranych jednostek chorobowych
The use of diclofenac in the treatment of selected diseases
Autorzy:: Liczner, Grzegorz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/37189105.pdf
Data publikacji:: 2024-07-17
Wydawca:: Wydawnictwo Naukowe Medyk sp. z o.o.
Tematy:: pain
inflammation
diclofenac
nonsteroidal anti-inflammatory drugs
rheumatoid arthritis
osteoarthritis
ból
zapalenie
diklofenak
niesteroidowe leki przeciwzapalne
reumatoidalne zapalenie
stawów
choroba zwyrodnieniowa stawów
Opis:: Diclofenac is currently one of the most frequently used non-steroidal anti-inflammatory drugs, which is due to its high effectiveness and carefully developed formula. Diclofenac is available in injection solution, modified-release capsules, suppositories, gels and mouthwash solution. Various routes of administration enable its wide use in the treatment of many diseases. The possibility of use in local therapy reduces the risk of side effects typical of drugs from this group. Diclofenac deserves special attention due to its unique mechanism of action and relatively low risk of organ toxicity compared to other NSAIDs. An additional advantage of diclofenac is the possibility of combining it with vitamin preparations and the lack of interaction with painkillers from other levels of the analgesic ladder. Recent systematic reviews and meta-analysis comparing diclofenac with other NSAIDs focus primarily on the safety of the pharmacotherapy used, which depends mainly on the daily dose of the drug. It turns out, that chronic use of diclofenac in submaximal doses is associated with a similar risk of heart attack or stroke, but a lower risk of serious events in the upper gastrointestinal tract compared to COX-2 inhibitors and classic NSAIDs.
Diklofenak należy obecnie do jednych z najczęściej stosowanych niesteroidowych leków przeciwzapalnych, co wynika z jego wysokiej skuteczności i precyzyjnie dobranej formuły. Dostępność diklofenaku w formie roztworu do wstrzykiwań, kapsułek, w tym o zmodyfikowanym uwalnianiu, czopków, żelów czy roztworu do płukania jamy ustnej poszerzyła jego zastosowanie w leczeniu wielu jednostek chorobowych, zwłaszcza w terapii miejscowej, co pozwala ograniczyć ryzyko działań niepożądanych, typowych dla leków z tej grupy. Diklofenak zasługuje na szczególną uwagę ze względu na unikatowy mechanizm działania oraz stosunkowo niskie ryzyko toksyczności narządowej w porównaniu do pozostałych NLPZ. Dodatkową zaletą diklofenaku jest możliwość kojarzenia z preparatami witaminowymi oraz brak interakcji z lekami przeciwbólowymi z pozostałych pięter drabiny analgetycznej. Ostatnie przeglądy systematyczne z metaanalizą wielu badań porównujących diklofenak z innymi lekami z grupy NLPZ skupiają się w pierwszej kolejności na bezpieczeństwie stosowanej farmakoterapii, która uzależniona jest przede wszystkim od dawki dobowej leku. Okazuje się, że przewlekłe stosowanie diklofenaku w dawkach submaksymalnych wiąże się z podobnym ryzykiem zawału serca czy udaru mózgu, ale mniejszym ryzykiem poważnych zdarzeń ze strony górnego odcinka przewodu pokarmowego w porównaniu z inhibitorami COX-2 i klasycznymi NLPZ.
Źródło:: Lek w Polsce; 2024, 397, 6; 19-26
2353-8597
Pojawia się w:: Lek w Polsce
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Obrazy kliniczne fenotypów nietolerancji na aspirynę i inne niesteroidowe leki przeciwzapalne. Część I
Clinical pictures of phenotypes of intolerance to aspirin and other nonsteroidal anti-inflammatory drugs. Part I
Autorzy:: Grzelewska-Rzymowska, Iwona
Górski, Paweł
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1033330.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: aspirin-intolerant angioedema
aspirin-intolerant asthma
aspirin-intolerant urticaria
nonsteroidal anti-inflammatory drugs
sensitivity to aspirin
nadwrażliwość na aspirynę
astma aspirynowa
pokrzywka
obrzęk naczynioworuchowy indukowany
przez aspirynę
niesteroidowe leki przeciwzapalne
tolerancja na aspirynę
Opis:: Clinically, three phenotypes of intolerance to aspirin and other nonsteroidal anti-inflammatory drugs are distinguished: bronchospastic phenotype, urticaria/oedema and chronic hyperplastic eosinophilic sinusitis. Recently, the term aspirinexacerbated respiratory disease has been proposed for an aspirin-intolerant respiratory disease. The bronchospastic phenotype of aspirin sensitivity, called aspirin-intolerant asthma, occurs only in patients with asthma. In these individuals, the symptoms of aspirin sensitivity include dyspnoea and extrabronchial symptoms, such as: watery rhinorrhoea, conjunctivitis and lacrimation, flushing of the face and neck, oedema of the larynx, fall in blood pressure and even death. Aspirin-intolerant urticaria/angioedema occurs mainly in patients with chronic or recurrent urticaria and angioedema. The typical features of aspirin-intolerant asthma are nasal and paranasal polyps. They occur almost in 80% of patients with aspirin-intolerant asthma, and in only 3% of those with aspirin-intolerant urticaria. Bronchial and nasal mucosae are inflamed mainly with eosinophils. Aspirin-intolerant asthma and urticaria/angioedema can occur at any age, but they especially affect women between 30 and 50 years of age. In about 50% of aspirin-intolerant asthmatics, atopic features were found. The clinical course of aspirin-intolerant asthma is usually severe, but total or partial control can be achieved with the use of inhaled corticosteroids and long-acting β2-agonists. The authors assume that anamnesis plays the major role in the detection of intolerance to aspirin. Oral challenge tests should be applied only with the use of acetylsalicylic acid, administered at low, increasing doses at intervals not shorter than 24 hours. The majority of nonsteroidal anti-inflammatory drugs elicit dyspnoea in patients with aspirin-intolerant asthma and skin eruptions in those with aspirin-intolerant urticaria. Sometimes nasal and inhalation tests with lysine aspirin are performed. These tests are safer, but less sensitive and for that reason, oral challenge with acetylsalicylic acid is treated as “the gold standard.” In patients with aspirin-intolerant asthma and aspirin-intolerant urticaria, tolerance to acetylsalicylic acid is achieved by using increasing doses of aspirin.
Klinicznie wyróżnia się trzy rodzaje nadwrażliwości: bronchospastyczną, pokrzywkowo-obrzękową i hiperplastyczne zapalenie błony śluzowej zatok z eozynofilią. Ostatnio nadwrażliwość dróg oddechowych określono jako chorobę dróg oddechowych zaostrzającą się po aspirynie. Bronchospastyczny typ nadwrażliwości na aspirynę, zwany astmą aspirynową (ASA-astma), występuje tylko u pacjentów chorych na astmę. U tych chorych objawy nadwrażliwości na aspirynę to duszność oraz pozaoskrzelowe objawy nadwrażliwości, takie jak wodnisty wyciek z nosa, zmiany spojówkowe i łzawienie, zaczerwienienie twarzy i szyi, obrzęk krtani, spadek ciśnienia tętniczego krwi, a nawet zgon. Pokrzywka wywołana przez aspirynę występuje przede wszystkim u osób z przewlekłą lub nawracającą pokrzywką. Typowym obrazem ASA-astmy są polipy nosa i zatok. Dotyczą one 80% chorych na astmę aspirynową, a tylko 3% z pokrzywką aspirynową. Błona śluzowa oskrzeli i nosa nacieczone są głównie eozynofilami. ASA-astma i ASA-pokrzywka pojawiają się w każdym wieku, ale szczególnie dotyczą kobiet między 30. a 50. rokiem życia. U około 50% chorych na ASA-astmę stwierdzono cechy atopii. Kliniczny przebieg ASA-astmy jest zazwyczaj ciężki, lecz stosując wziewne glikokortykosteroidy i długo działających β2-agonistów, można osiągnąć całkowitą lub częściową kontrolę choroby. Wywiad stanowi ważną część diagnozowania nadwrażliwości. Doustny test ekspozycyjny powinien być stosowany tylko z kwasem acetylosalicylowym, we wzrastających dawkach, podawanych w przynajmniej 24-godzinnych odstępach. W wielu badaniach prowokacyjnych udowodniono, że większość niesteroidowych leków przeciwzapalnych wywołuje duszność u chorych na ASA-astmę oraz zmiany skórne u pacjentów z ASA-pokrzywką. Czasami mogą być wykonywane donosowe i wziewne testy z lizynową aspiryną – są one bezpieczniejsze, ale mniej czułe, dlatego doustny test z kwasem acetylosalicylowym traktowany jest jako „złoty standard”. U chorych na astmę aspirynową i pokrzywkę aspirynową stan tolerancji na kwas acetyloaspirynowy osiąga się poprzez zastosowanie wzrastających dawek aspiryny.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2014, 10, 4; 346-359
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "nonsteroidal anti-inflammatory drugs" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język