Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "new Spanish cinema" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Kino (anty)narodowe? „Uczta wigilijna” Luisa Garcíi Berlangi
(Anti)national Cinema? “Plácido” by Luis García Berlanga
Autorzy:
Zielińska, Dominika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27754371.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Luis García Berlanga
kino narodowe
españolada
dyktatura
Francisco Franco
nowe kino hiszpańskie
national cinema
dictatorship
new Spanish cinema
Opis:
Autorka omawia film Uczta wigilijna (Plácido, 1961) w reżyserii Luisa Garcíi Berlangi w kontekście przemian, jakie na początku drugiej połowy XX w. przechodziło kino narodowe w Hiszpanii. Okoliczności powstania filmu, ingerencja cenzury oraz jego tematyka i styl autorski to zagadnienia, którym autorka przygląda się w ramach dyskursu kina propagandowego (historycznego) i eskapistycznego (filmowe españolady), programowo wprowadzanego przez frankistów na przełomie lat 30. i 40. XX w. Berlanga blisko współpracował z pisarzem i scenarzystą Rafaelem Azconą, a jako przedstawiciel Nowego Kina w latach 50. i 60. XX w. był jednym z tych twórców, którzy zrewolucjonizowali pojęcie kina narodowego w swoim kraju. Powołując się na prace hiszpańskich teoretyków i znawców twórczości Berlangi, autorka podkreśla znaczenie Uczty wigilijnej w ówczesnej sytuacji społeczno-politycznej, a także wpływ tej produkcji na reinterpretację kategorii kina narodowego w Hiszpanii.
The author discusses the film Plácido (1961) by Luis García Berlanga in the context of the changes of national cinema in Spain at the beginning of the second half of the 20th century. The circumstances of the film’s production, the interference of censorship, as well as the subject matter and the author’s style are the issues that the author reflects on as part of the discourse of propaganda (historical) and escapist (film españolades) cinema, introduced by Francoists programmatically at the turn of the 1930s and 1940s. As a representative of New Cinema, in the 1950s and 1960s Berlanga was one of those who, in cooperation with the author and screenwriter Rafael Azcona, revolutionized the concept of national cinema in the country. Referring to the works of Spanish theoreticians and experts on Berlanga’s work, the author underlines the importance of Plácido in the socio-political context of the time, as well as the impact of the movie on the reinterpretation of the category of national cinema in Spain.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2021, 116; 103-120
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fourteen Kilometres To Paradise. Images Of Migration To Andalusia In Spanish Cinema
Czternaście kilometrów do raju. Obrazy migracji do Andaluzji w kinie hiszpańskim
Autorzy:
Aleksandrowicz, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/449368.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wyższa Szkoła Ekonomiczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej
Tematy:
kino hiszpańskie
migracje afrykańskie
Andaluzja
nowy rasizm
Spanish Cinema
African migration
Andalusia
new racism
Opis:
Filmowe reprezentacje migracji pojawiają się w kinie hiszpańskim od drugiej połowy lat dziewięćdziesiątych XX w., wraz z nasileniem ruchów migracyjnych. Andaluzja jako region autonomiczny położony najbliżej wybrzeży Afryki jest w tych narracjach urzeczywistnieniem snu o Europie, choć często pełni jedynie rolę przystanku na drodze do bardziej uprzemysłowionych regionów Hiszpanii lub do innych krajów Europy Zachodniej. Lejtmotywem większości tych filmów stała się przeprawa przez Cieśninę Gibraltarską, a 14 kilometrów, wyznaczające jej długość w najwęższym miejscu, stało się metaforą wykorzystywaną zarówno przez socjologów jak i przez filmowców, aby oddać paradoks międzykontynentalnej odległości – życia tak blisko i zarazem tak daleko. W narracjach filmowych dominują dwie odmienne perspektywy. Pierwsza z nich reprezentuje spojrzenie mieszkańców Andaluzji i podróżujących na południe Hiszpanów, druga natomiast próbuje pokazać problemy międzykulturowych spotkań z punktu widzenia samych migrantów. Niekiedy jednak perspektywy te nieoczekiwanie się splatają, a przynależność do miejsca w globalizującej się Europie oraz złożoność jej historii okazuje się nieoczywista i kontestująca wzajemnie konstruowane stereotypy.
The article depicts narrative strategies in twelve Spanish films about migration from North Africa to Andalusia. This problem has been gaining increasing interest of Spanish filmmakers since 1990s, which is a concomitant of intensification of migration itself. Andalusia, as an autonomous region located closest to Africa is a fulfilment of European Dream but also a place of disillusionment. Oftentimes it is also merely a brief stop on way to the more industrialized regions of Spain or other countries of western Europe. The fourteen kilometres that separate Africa from Europe in the narrowest spot of the Strait of Gibraltar eventually became a metaphor in order to render the paradox of intercontinental distance. The analysis focuses on different narrative perspectives, racial stereotypes and new racism reflected in cinematography images.
Źródło:
Polonia Journal; 2019, 10; 185-209
2083-3121
Pojawia się w:
Polonia Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies