Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "mowa dziecka" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Z dziecięcych refleksji nad językiem
Autorzy:
Manasterska-Wiącek, Edyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/611440.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
children’s speech
metalanguage
grammar
mowa dziecka
metajęzyk
gramatyka
Opis:
The study proposes a linguistic analysis of children’s utterances with regard to their (linguistic and metalinguistics) reflection on the language they acquire. The aim of the analysis is to find out at what level and in what aspects children observe speech and how they talk about language. Metalinguistic reflection has been a subject of psychological research but there is little such reflection from the linguistic perspective relating to children. Psychologists are divided on the issue of (meta)linguistic awareness, therefore the assumption can be made that for linguistic behaviour to be considered metalinguistic it must be performed consciously, it must involve reflective thinking, and the intention to control one’s actions. The empirical part of the study, i.e., an analysis of a corpus of children’s reflective utterances about language, has led to the following conclusions: children think of what and how they say, they analyse their own utterances and those of others. Their reflective thinking functions at various levels of linguistic organization: phonological, lexical, syntactic, morphological. They pay attention to collocations, identify registers and lexis-based styles, play with words and their meanings. Without a conceptual framework at their disposal, they can devise their own.
Celem niniejszego artykułu jest lingwistyczna analiza wypowiedzi dziecięcych pod kątem ich refleksji (językowej i metajęzykowej) nad przyswajanym językiem. Badanie będzie próbą odpowiedzi na pytanie, na jakich poziomach, w jakim wymiarze badane dzieci obserwują mowę oraz jak mówią o języku za pomocą samego języka. O ile na gruncie psychologii odnotowuje się prace poświęcone metajęzykowi, o tyle w lingwistyce trudno dotrzeć do badań skoncentrowanych na metajęzyku tak specyficznego użytkownika języka, jakim jest dziecko. Niejednorodność poglądów psychologów odnośnie do rozumienia pojęcia świadomości (meta)językowej pozwala mimo wszystko oprzeć analizę na podstawowym założeniu, że o zachowaniach językowych – by mogły zostać uznane za metajęzykowe – można mówić wtedy, kiedy człowiek wykonuje je świadomie, kiedy posiada zdolność refleksji nad językiem oraz wykazuje intencję kontrolowania własnej aktywności.Część empiryczna artykułu, obfitująca w liczne wypowiedzi dzieci świadczące o ich refleksji nad językiem, pozwoliła na wyciągnięcie konkretnych wniosków: dzieci myślą o tym, co i jak mówią, analizują wypowiedzi swoje oraz innych; refleksji dziecięcej podlegają różne poziomy języka: fonologiczny, leksykalny, składniowy, analizują i różnicują skład morfemowy leksemów, zwracają uwagę na stałe połączenia wyrazów, identyfikują określony rejestr językowy oraz kwestie stylistyczne dotyczące użycia wyrazów, nie operując sprawnie aparatem pojęciowym są w stanie same wymyślić własny, umieją bawić się słowami oraz ich znaczeniami.
Źródło:
Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury; 2018, 30
0860-8032
Pojawia się w:
Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Usage of Diminutives by Children in Polish as the Example of Imitating Mother’s Speech
Użycie zdrobnień przez polskie dzieci jako przykład naśladowania mowy matki
Autorzy:
Biały, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1192803.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Krakowskie Towarzystwo TERTIUM
Tematy:
diminutives
child's speech
familial language
zdrobnienia
mowa dziecka
język rodzinny
Opis:
The aim of this paper is a review of most common situations in which children use diminutive forms in Polish, excluding the reference to the smallness of an object being pointed at, illustrated with the examples of the usage of diminutives, collected by the author of this paper. The examples are taken from everyday conversations of children aged 2-10. It is claimed that children imitate adult speech and borrow certain features, such as the usage of diminutive forms, as they shape their language mainly following the example of relatives. As the review shows, children use diminutives in various contexts, from establishing emotional contact with other children or their toys, familiarizing themselves with the reality and everyday life, or diminishing their fault to even flattering or buttering up the hearer.
Artykuł stanowi przegląd najbardziej powszechnych kontekstów użycia w języku polskim zdrobnień przez małe dzieci, z wyłączeniem odniesień związanych z małym rozmiarem danego przedmiotu. Ilustrowany jest przykładami użycia tych form, zebranymi przez autorkę artykułu, a zaczerpniętymi z codziennych rozmów dzieci w wieku od dwóch do dziesięciu lat. Uważa się, że dzieci imitują mowę dorosłych oraz zapożyczają od nich pewne cechy, kształtując w ten sposób swój własny język. Przegląd pokazuje, iż dzieci używają zdrobnień w różnorodnych kontekstach, począwszy od nawiązywania kontaktu emocjonalnego z innymi dziećmi czy swoimi zabawkami, oswajania się z otaczającą ich rzeczywistością i życiem codziennym, czy też umniejszania swoich przewinień, aż do schlebiania swojemu rozmówcy.
Źródło:
Półrocznik Językoznawczy Tertium; 2019, 4, 2; 78-87
2543-7844
Pojawia się w:
Półrocznik Językoznawczy Tertium
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Diagnoza gotowości szkolnej – wybrane aspekty teoretyczne w zakresie mowy dziecka sześcioletniego
Diagnosis of the school readiness – theoretical selected aspects in the six-year-old child’s speech
Autorzy:
Smok, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/442212.pdf
Data publikacji:
2016-06-30
Wydawca:
Towarzystwo Wiedzy Powszechnej w Szczecinie
Tematy:
dojrzałość szkolna
gotowość szkolna
mowa dziecka
kompetencja językowa
kompetencja komunikacyjna
school readiness
child’s speech
linguistic competence
communicative competence
Opis:
Naukę w klasie pierwszej szkoły podstawowej może podjąć dziecko osiągające dojrzałość szkolną, czyli takie, które sprosta wymaganiom szkoły. Na dojrzałość szkolną składają się: dojrzałość fizyczna, umysłowa, emocjonalno-społeczna, dojrzałość do nauki czytania i pisania, dojrzałość do nauki matematyki oraz prawidłowa mowa. Na tym tle właściwy rozwój mowy wiąże się ściśle z każdym wyznacznikiem dojrzałości szkolnej. Jedną z cech językowej dojrzałości szkolnej jest poprawna wymowa wszystkich głosek. Wymowa dziecka musi być zrozumiała i wyraźna. Jeżeli dziecko wykaże wysoką gotowość, można sądzić, że doskonale poradzi sobie w czasie nauki w szkole w zdobywaniu wiedzy oraz w kontaktach z rówieśnikami czy też nauczycielami. Natomiast jeśli przedszkolak wykazuje niską gotowość, jest to sygnał, aby pracować wraz z nim nad poprawą danych umiejętności bądź zachowań.
To attend the primary school the child has to reach the school maturity what means that the child meets the demands of school. The school maturity includes: physical maturity, mental maturity, emotional and social maturity to learn reading and writing, maturity to learn mathematics and the proper pronunciation. Against this background, the proper development of speech is closely related to each determinant of school maturity. One of the features of the language school maturity is the correct pronunciation of all sounds. The child’s pronunciation must be understandable and clear. If your child shows high readiness you can be assumed that he or she will perfectly cope with the school requirements: gaining knowledge and the contacts with peers or teachers. However, if a preschooler has a low readiness, it is a signal to work with him to improve the skills or behavior.
Źródło:
Edukacja Humanistyczna; 2016, 1; 47-57
1507-4943
Pojawia się w:
Edukacja Humanistyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O bramie pupowej i pryskaczce, czyli o stylu dziecięcego mówienia do siebie
On „brama pupowa” and „pryskaczka”, or how children speak to themselves
Autorzy:
Manasterska-Wiącek, Edyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1192492.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Krakowskie Towarzystwo TERTIUM
Tematy:
język dziecka
mówienie do siebie
styl
mowa egocentryczna
child’s language
speaking to oneself
style
egocentric speak
Opis:
Dzieci przedszkolne i wczesnoszkolne poza komunikowaniem się z otoczeniem często „rozmawiają” same ze sobą – mówią do siebie i dla siebie. Podjęte w niniejszym artykule rozważania dotyczą analizy wypowiedzi dzieci na płaszczyźnie językowej. Na wskazanie cech charakterystycznych mówienia do siebie pozwoliły wypisy z kilku zarejestrowanych zabaw dzieci. Na podstawie przeprowadzonych badań autorka dowodzi, że można mówić o odrębnym stylu „mówienia do siebie”. Cel wewnętrznego komunikowania się jest tylko pozornie inny niż w tradycyjnej komunikacji – ma swojego nadawcę i odbiorcę. Jest on jednak na tyle specyficzny, że komunikacja między nadawcą a odbiorcą generują się w jednym umyśle. Korpus badawczy został przeanalizowany na poziomie leksykalnym, morfologicznym, składniowym oraz na poziomie tekstu. Pozwoliło to na uwypuklenie osobliwości mówienia do siebie dziecka, m.in. spontaniczność wypowiedzi naruszanie spójności wypowiedzi, liczne mikrotematy zabawy, niejasność komunikatu słyszanego „na zewnątrz”, kreatywność, teatralizacja.
Apart from communicating with the outside world, children at kindergarten and early primary school often “speak” to themselves and for themselves. The present article attempts to reflect upon children’s speech in its linguistic dimension, aiming at isolating the characteristic features of speaking to oneself based on a few recorded children’s plays. The results of the analysis demonstrate that there exists a separate style of “speaking to oneself”. The objective of internal communication is not much different from the traditional interaction – it does have its sender and receiver. However, it is peculiar since the interaction between these two persons is generated in a single mind. The research corpus has been analysed on the level of lexis, morphology, syntax and discourse. As a result, idiosyncratic features of a child’s speaking to oneself have been isolated, such as spontaneity of speech, violation of coherence of speech, numerous micro-topics of play, ambiguity of the message when heard “on the outside”, creativity and dramatization.
Źródło:
Półrocznik Językoznawczy Tertium; 2017, 2, 2
2543-7844
Pojawia się w:
Półrocznik Językoznawczy Tertium
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Language functions to communicate appraisal and child directed speech
Funkcje języka w komunikacji oceny i mowy skierowanej do dziecka
Autorzy:
Sekerova, Kamila
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2105349.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Instytut Pedagogiki. Zakład Historii Edukacji
Tematy:
interakcja
mowa skierowana do dziecka
illokucyjne funkcje języka
funckje językowe przekazujące ocenę – pochwała i krytyka
wskazania języka używane w pochwałach i krytyce.
dyskurs mówiony
spoken discourse
interaction
child directed speech
illocutionary language
functions
language functions to communicate appraisal – praise and criticism
indication of language used in praise and criticism.
Opis:
Language used by parents to communicate with children is characterized by specific features. Adults use different language in communicating with other adults than in communicating with children. This paper is focused on analysing authentic recordings of common spoken discourses in families related to specific situations and activities (for example, children getting ready for school, art and craft activities, sitting at the table, etc.). The analysis will focus on examining the illocutionary language functions used to communicate the child’s appraisal (mainly praise, criticism, reproach), i.e. on the parent’s intent to express the appraisal of a child. The analysis draws upon the frequency of illocutionary language functions (in the whole sample, in pre-defined age categories of children, in specific activities offering examples of spoken discourse); further, the indication of illocutionary functions as expressed in the spoken discourse will be explored.
Język używany przez rodziców w komunikacji z dziećmi charakteryzują pewne specyficzne cechy. Dorośli używają innego języka w komunikacji z innymi dorosłymi niż w komunikacji z dziećmi. W tym artykule koncentruję się na analizie nagrań prawdziwych mówionych dyskursów w rodzinach, związanych ze specyficznymi sytuacjami i czynnościami (na przykład, dzieci przygotowują się do wyjścia do szkoły, zajęcia plastyczne, siedzenie przy stole itp.). Analiza obejmuje badanie illokucyjnych funkcji języka, stosowanych by przekazywać ocenę dziecka (głównie pochwały, krytyka, nagany). Analiza opiera się na częstotliwości występowania illokucyjnych funkcji języka (w całej próbie, w predefiniowanych kategoriach wiekowych dzieci, w specyficznych czynnościach tworzących przykłady mówionego dyskursu); badane są również wskazania illokucyjnych funkcji języka wyrażanych w dyskursie mówiony
Źródło:
Wychowanie w Rodzinie; 2017, XVI, (2/2017); 45-65
2082-9019
Pojawia się w:
Wychowanie w Rodzinie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies