Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "methods evangelization" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Ewangelizacyjne oblicze duszpasterstwa parafialnego w założeniach programowych „Niniwy” i Parafialnych Komórek Ewangelizacyjnych
    The Evangelizing Face of the Parish Ministry in the Program Assumptions of the “Niniwa” Youth Associa-tion and Parish Evangelization Cell System
    Autorzy:
    Wiśniewski, Sebastian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29430812.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    The Parish Evangelisation Cell
    The “Niniwa” Youth Association
    methods evangelization
    the parish
    Parafialne Komórki Ewangelizacyjne
    Stowarzyszenie „Niniwa”
    metody ewangelizacji
    parafia
    Opis:
    Poszukiwanie nowych sposobów głoszenia Dobrej Nowiny jest jednym z niezbywalnych elementów nowej ewangelizacji. Przebudzenie ewangelizacyjne jest ciągle aktualnym zadaniem dla Kościoła. W niniejszym artykule zostały przedstawione cele i metody wyrażone w założeniach programowych wspólnot, które rozbudzają w parafiach zapał ewangelizacyjny: młodzieżowego stowarzyszenia „Niniwa” oraz systemu Parafialnych Komórek Ewangelizacyjnych, które składają się z dorosłych członków parafii.
    The search for new ways of proclaiming the Good News is one of the indispensable elements of a new evangelization. Evangelizing awakening is an ongoing task for the Church. This article presents the goals and methods expressed in the program assumptions of the communities that awaken the enthusiasm for evangelization in parishes: the “Niniwa” Youth Association and the Parish Evangelization Cell System made up of adult parish members.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2022, 26, 3; 75-92
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Typy i metody ewangelizacji w świetle współczesnego nauczania Magisterium Ecclesiae
    Autorzy:
    Biela, Bogdan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2041214.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Evangelisierung
    Neuvangelisierung
    Selbst-evangelisierung
    Prä-evangelisierung
    Methoden der Evangelisierung
    evangelization
    new evangelization
    self-evangelization
    pre-evangelization
    methods of evangelization
    ewangelizacja
    nowa ewangelizacja
    autoewangelizacja preewangelizacja
    metody ewangelizacji
    Opis:
    W dobie wołania o nową ewangelizację w Kościele, o czym świadczy choćby powołanie Papieskiej Rady ds. Nowej Ewangelizacji oraz zwołanie XIII Zwyczajnego Zgromadzenia Synodu Biskupów pod hasłem „Nowa ewangelizacja dla przekazu wiary chrześcijańskiej”,  trzeba mieć świadomość, iż istnieją różne typy ewangelizacji. Na tej podstawie dopiero można wskazać różnorakie cele ewangelizacyjne Kościoła warunkujące wybranie adekwatnych dróg ich realizacji. Rozróżniając ewangelizację na trzy podstawowe typy: ewangelizację misyjną, ewangelizację pastoralną  i reewangelizację lub nową ewangelizację, można mówić o kilku zasadniczych metodach ewangelizacji: metodzie kerygmatycznej, metodzie duszpasterstwa misyjnego, metodzie ożywienia wiary członków Kościoła związanej z autoewangelizacją oraz  metodzie  inkulturacji związaną ściśle z preewangelizacją i nową ewangelizacją, która zawsze powinna mieć radosny charakter.
    In the time of calling for a new evangelization in the Church as a result is at least the creation of the Papal Council for New Evangelization and the convoking of the XIII Ordinary Gathering of Bishops Synod under the watchword  “New Evangelization for spreading the Christian faith“, one should be aware of the different types of evangelization. Only on this base can one point to the different aims of evangelization in the church connected with choosing the proper ways to carry it into effect. Speaking about three basic types, which are: missionary evangelization, pastoral evangelization and reevangelization or new evangelization one can speak about several basic methods of evangelization. You can describe it as a kerygmatic method, a missionary ministry method,  bringing back to life faith for the members of the Church connected with self-evangelization  and inculturation, a method connected precisely with pre-evangelization and new evangelization  which should always have a  joyful character.
    In der Zeit des Aufrufs zur Neuevangelisierung in der Kirche, dessen Ausdruck z.B. die Berufung des Päpstlichen Rates für Neuevangelisierung sowie die 13. Ordentliche Bischofssynode zum Thema "Neuevangelisierung als Weitergabe des christlichen Glaubens" waren, muss man bedenken, dass es verschiedene Typen der Evangelisierung gibt. Erst auf der Grundlage dieser Unterscheidungen lassen sich unterschiedliche Ziele der Evangelisierung in der Kirche sowie entsprechende Wege ihrer Umsetzung aufzeigen. Man kann von Missionsevangelisierung, Pastoralevangelisierung sowie Re-evangelisierung bzw. Neuevangelisierung sprechen. Dementsprechend gibt es einige Evangelisierungsmethoden: kerygmatische Methode, Methode der Missionsseelsorge, Methode der Verlebendigung des Glaubens der Kirchenmitglieder (verbunden mit der Selbst-evangelisierung) sowie Methode der Inkulturation (verbunden mit der Prä-evangelisierung und Neuevangelisierung). Die letzte sollte immer einen frohen Charakter haben.  
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2015, 10; 259-280
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rola inkulturacji w nowej ewangelizacji
    The Role of Inculturation in the New Evangelization
    Autorzy:
    Nowicka, Justyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/618104.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    new evangelization
    inculturation
    methods of the new evangelization
    nowa ewangelizacja
    inkulturacja
    metody nowej ewangelizacji
    Opis:
    The article includes an attempt to describe the relationship between inculturation and the new evangelization, focusing on inculturation as a method of the new evangelization. In the literature of the subject there are many studies on inculturation in indigenous cultures of Africa or Latin America. However, there is little scientific literature on contemporary culture, which is also the subject of missionary activities of the Church. Therefore there is a need to systematize and investigate this topic. As a result of the analysis, the article shows that it is possible to use analogies in the application of inculturation, and it is possible to speak of inculturation in the new evangelization. An outline of the areas of contemporary culture is also presented which particularly require evangelization and inculturation.
    Źródło:
    Annales Missiologici Posnanienses; 2017, 22; 83-97
    1731-6170
    Pojawia się w:
    Annales Missiologici Posnanienses
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kapłan gwiazdor, showman i inkwizytor: Zagrożenia aktywizmem w posłudze katechetyczno‑duszpasterskiej
    A Priest as a Star, Showman and Inquisitor: Dangers of Using Active‑Learning Methods by Priests in Their Pastoral Service
    Autorzy:
    Cichosz, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/559619.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Gdańskie Seminarium Duchowne
    Tematy:
    katecheza
    katecheta
    metody aktywizujące
    pedagogia wiary
    evangelization
    catechist
    active‑learning methods
    Opis:
    Przez analizy prowadzone w tekście przewija się zasadnicze pytanie: czy usprawiedliwione jest stosowanie metod aktywizujących w nauczaniu religii i pracy duszpasterskiej? Nowe trendy w teologii i nauczaniu religii mają bez wątpienia wiele zalet; podkreśla się zwłaszcza wynikającą z nich efektywność nauczania. Czynią także zadania ucznia bardziej atrakcyjnymi i ułatwiają pracę nauczyciela. Z ich zastosowaniem wiążą się jednak pewne niebezpieczeństwa, przede wszystkim przecenienie roli psychologii w podejściu do doświadczenia religijnego i koncentracja raczej na metodzie uczenia niż na jego celu. Stąd w podejściu do metod aktywizujących należy zachować arystotelesowski „złoty środek” – właściwą równowagę.
    On 19th June 2009, Pope Benedict XVI inaugurated the Year for Priests which will last till 19th June 2010. The motto of this year is “The faithfulness of Christ, the faithfulness of a priest”. The Year was established on the occasion of the 150th anniversary of death of St John Baptist Marie Vianney, the parish priest of Ars. The question about the role of a priest in society, especially in a parish, at school and in local communities seems to be of great importance nowadays. A contemporary man is often exposed to the influence of numerous experimentalists, showmen and pedagogical inquisitors, and the rapid expansion of psychology in our lives, which sometimes leads to a complete takeover, is present in most areas of everyday life. This process also concerns the religious sphere, and the subjectivization of a religious experience makes people feel as if they are left on their own. The overuse of psychology in religious experiences is dangerous as it might be connected with moving the sphere of the sacred onto the plane of the personal experience of a man, and it carries with it the lack of any needs to participate in religious observances and redefining ethical and social norms. In this situation priests and religious educators must choose suitable methods of evangelization with a great deal of responsibility and care. At the same time they cannot follow the modern teaching fashions too closely, because then the main aim of their work, which is leading people to God and salvation, might be deprecated. It might lead to so‑called religious infantilism – the religious experience lasts as long as the stimulus (influencing the senses) is at work. When the stimulus disappears, so does the religious experience. This situation may take place when a priest‑showman puts the teaching method in the first place and neglects the very essence and aim of his teaching. Although active‑learning methods stimulate creative actions and creativity, they also carry with them the dangers of knowledge which has not been consolidated and which is superficial. They threaten religious educators by assuming the role of a showman or an inquisitor. Religious educators and priests should treat themselves with a certain dose of reserve, so that God is always at the centre of the process of religious education. A fundamental question runs throughout the analyses that has been carried out – is using active‑learning methods in religious education and pastoral service justified? New trends in methods of education and theology are definitely in their favour, and they emphasize the correlation between using active‑learning methods and the effectiveness of teaching. This process concerns both working at school and in the parish. Undoubtedly, they make teaching more attractive and they facilitate the learning process. However, they are also connected with the danger of the over use of psychology when looking at religious experience and of placing too much emphasis on the teaching method itself rather than its aim. Thus, what we should wish for is that active‑learning methods should be used while preserving the Aristotelian golden mean – a proper use of the desirable balance between two extremes, finding a compromise and moderation between them, according to the saying nec temere, nec timide (neither rashly nor timidly).
    Źródło:
    Studia Gdańskie; 2010, 26; 109-129
    0137-4338
    Pojawia się w:
    Studia Gdańskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Duchowa interpretacja znaków czasu w Kościele. Czas Kościoła wobec znaków czasu
    Spiritual interpretation of “signs of times” in the Church or of the Church in relation to “signs of times”
    Autorzy:
    Kotkowska, Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/503473.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
    Tematy:
    wiarygodność
    ewangelizacja
    duchowe metody
    znaki czasu
    signs of time
    credibility
    evangelization
    spiritual methods
    Opis:
    Evangelization, missionary and pastoral activity and inculturation of the Church should be directed towards theological and spiritual analysis in order to discern in the community that a given activity is an interpretation of “signs of times” and complies with the will of God. It is particularly important in overlapping areas of religion and culture as well as of a-religion, where a correct discernment of a “sense of faith” is especially difficult. Very often in the 21st century what we call “culture” has nothing in common with Christian logic and forces people to act in non spiritual terms. There appears then a real threat of forgetting or omitting actions which are understood as spiritual gifts. In the spirit of the renewal of Church’s activities we should adequately apply auxiliary sciences in theological sciences and remember about the limitations of their application. An analysis of the sciences which do not presuppose faith cannot become final for theological sciences and for the pastoral activity of the Church, because the basic premise of theology is a full dependence of the researched reality on God and man who is in relationship with Him. This reality can be interpreted only with spiritual methods.The examples of such activities are presented and discerned by a Polish Divine Word Missionary, Andrzej Pietrzak, through the analysis of cultures evangelization methods and faith inculturation in Latin America. The models applied in those conditions can be a creative help for the Church mission on the old continent. They may contribute to the renewal of conscious and critical search for revelation authentication methods.
    Źródło:
    Łódzkie Studia Teologiczne; 2019, 28, 2; 71-82
    1231-1634
    Pojawia się w:
    Łódzkie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zmiana paradygmatu misyjności w nauczaniu Soboru Watykańskiego II
    The missionary paradigm shift in the teaching of Vatican Council II
    Autorzy:
    Szyszka, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/30139490.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    missionary paradigm
    missionary methods
    the history of evangelization
    missionary challenges
    paradygmat misyjny
    metody misyjne
    historia ewangelizacji
    wyzwania misyjne
    Opis:
    W historii dzieła misyjnego Kościoła, realizowanego nieprzerwanie od dwóch tysięcy lat, wiele razy pojawiały się kolejne paradygmaty misyjności, a w konsekwencji nowe metody misyjne oraz innowacyjne środki odziaływania misyjnego. Znajomość zakresu i znaczenia owych paradygmatów oraz metod pozwala dostrzec dynamiczność realizacji dzieła misyjnego Kościoła nie tylko w wymiarze geograficznym, ale nade wszystko zrozumieć wymiar kreatywnej operatywności Kościoła w odniesieniu do zmieniających się uwarunkowań społeczno-kulturowych, czyli nowych wyzwań o charakterze misyjno-ewangelizacyjnym, z jakimi Kościół musi się zmierzyć w każdej epoce.
    In the missionary activities of the Church, carried out continuously for over two thousand years, we can find a successive chain of paradigms that initiated new ways of missionary approach to evangelization. This newness each time in the changing socio-cultural world innovated new methods for the missionary activities of the Church, new ways of proclaiming the Gospel to the nations. The right understanding of these paradigms reveals dynamism and creative operability of the Church in its mission activities not only in the geographical dimension but helps us too in understanding the ways the Church faced the challenges of the continuously changing world in its socio-cultural aspects.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Teologiczne; 2022, 42; 37-59
    0209-3472
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies